RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie,

uwzględniając projekt decyzji przedstawiony przez Komisję(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

dnia 14 stycznia 1974 r. Rada przyjęła rezolucję dotyczącą koordynacji polityk krajowych oraz określenia działań w interesie Wspólnoty w dziedzinie nauki i technologii(⁴);

Komisja przesłała Radzie komunikat z 21 grudnia 1982 r. przedstawiający europejską strategię naukowo - techniczną (program ramowy obejmujący lata 1984-1987);

dnia 25 lipca 1983 r. Rada przyjęła rezolucję dotyczącą programów ramowych dla wspólnotowych działań badawczych, rozwojowych i demonstracji oraz pierwszego programu ramowego, obejmującego lata 1984-1987.(⁵);

jeżeli strategia proponowana przez Komisję ma zostać wdrożona, ważne jest aby struktury oraz procedury koordynacyjne i zarządzające zostały zreorganizowane w celu osiągnięcia większej skuteczności ze strony instytucji wspólnotowych, w szczególności w celu osiągnięcia racjonalizacji istniejącego systemu;

uwzględniono opinię wydaną przez Komitet Badań Naukowych i Technicznych (CREST),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przy Komisji ustanawia się komitety doradcze zarządzania i koordynacji, zwane dalej „KDZK” i które wyszczególnione są w Załączniku.

W razie potrzeby, w świetle nowych decyzji programowych, lista zostanie zmieniona i uzupełniona.

Artykuł 2

1. Zadaniem KDZK jest wspieranie Komisji w jej zadaniu określania i przygotowywania działań badawczych, rozwojowych i demonstracji oraz w jej funkcjach zarządzająco-koordynujących, które są związane z wdrażaniem wspólnotowej strategii naukowo - technicznej.

2. Obowiązkiem KDZK jest:

a) informować Komisję i doradzać jej w kwestiach naukowo-technicznych w dziedzinach, w których są kompetentne,

b) regularnie porównywać krajowe programy badań naukowych i rozwoju technicznego leżące w obszarze zainteresowań Wspólnoty oraz udzielać Komisji informacji odnoszących się do tych porównań w celu identyfikacji działań koordynujących, które mogłyby zostać podjęte pomiędzy Państwami Członkowskimi;

c) wspierać Komisję przy określaniu i wybieraniu, na podstawie celów naukowo-technicznych postawionych w programie ramowym, tych tematów i działań, które mogą być przedmiotem wspólnotowych działań badawczych, rozwojowych i demonstracji;

d) przyczyniać się do optymalnej realizacji wspólnotowych programów naukowych, badawczych i demonstracji – za które odpowiada Komisja – w szczególności do szczegółowego opisu projektów i ich wyboru oraz do oceny wyników i zapewnienia ściślejszego powiązania między realizacją programów na poziomie Wspólnoty i analogicznymi pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Państwach Członkowskich na ich własną odpowiedzialność;

e) formułować opinie na temat współpracy naukowo-technicznej zaplanowanej między Wspólnotami Europejskimi, państwami trzecimi i/lub organizacjami międzynarodowymi w szczególnych dziedzinach, którymi się zajmują.

Artykuł 3

1. Każdy KDZK jest powoływany przez Komisję na podstawie nominacji dokonanych przez Państwa Członkowskie.

2. Komitet ten składa się z:

— dwóch przedstawicieli z każdego Państwa Członkowskiego, których kadencja trwa cztery lata; przedstawicieli tych mogą wspierać lub zastępować krajowi eksperci na warunkach wskazanych w art. 4,

— dwóch przedstawicieli Komisji, których mogą wspierać lub zastępować inni przedstawiciele na warunkach wskazanych w art. 4,

— jednego przewodniczącego.

3. Przewodniczący każdego KDZK jest wybierany zgodnie z regulaminem spośród przedstawicieli Państw Członkowskich. Jego kadencja trwa dwa lata i jest raz odnawialna. Państwo Członkowskie, z którego pochodzi przewodniczący wyznaczy osobę będącą jego zastępcą.

4. Obsługę sekretariatu zapewnia Komisja.

5. Każdy KDZK opracowuje swój regulamin wewnętrzny.

6. Każdy KDZK zbiera się przynajmniej raz w roku.

Artykuł 4

KDZK organizują swoją pracę w taki sposób, aby uzyskać specjalistyczne doradztwo, którego mogą potrzebować; spotykają się w zmiennym składzie, odpowiednio do charakteru zadań, które mają wykonać. W tym celu każde Państwo Członkowskie oraz Komisja mogą być reprezentowane na każdym posiedzeniu KDZK przez maksymalnie trzy osoby wybrane spośród przedstawicieli lub ekspertów, o których mowa w art. 3.

Artykuł 5

1. KDZK mogą ustanawiać grupy robocze ad hoc z dokładnie zdefiniowanym zakresem uprawnień, przyznanych na określony czas.

2. Grupom roboczym ad hoc przewodniczy członek KDZK. Grupy te składają się maksymalnie z dwóch członków z każdego Państwa Członkowskiego i dwóch przedstawicieli Komisji.

Artykuł 6

Komisja stara się zapewnić wszystkie niezbędne połączenia między KDZK. W opiniach KDZK przytacza się ewentualne stanowiska mniejszości. Są one systematycznie przekazywane przez Komisję Parlamentowi oraz Radzie.

Artykuł 7

a) Komitety określone w:

— art. 3 decyzji Rady 78/264/Euratom z dnia 6 marca 1978 r. w sprawie poszukiwania i wydobycia uranu(⁶), zmienionej decyzją 81/364/Euratom(⁷),

— art. 4 decyzji Rady 84/60/Euratom z dnia 31 stycznia 1984 r. w sprawie zamykania obiektów nuklearnych(⁸),

— art. 4 decyzji Rady 79/345/Euratom z dnia 27 marca 1979 r. w sprawie bezpieczeństwa termicznych reaktorów wodnych(⁹),

— art. 5 decyzji Rady 81/213/EWG z dnia 3 marca 1981 r. w sprawie ochrony środowiska i klimatologii(¹⁰),

— art. 3 decyzji Rady 81/1014/EWG z dnia 15 grudnia 1981 r. w sprawie materiałów włókienniczych i odzieży(¹¹),

— art. 4 decyzji Rady 81/1032/EWG z dnia 7 grudnia 1981 r. w sprawie inżynierii biomolekularnej(¹²),

— art. 3 decyzji Rady 82/402/EWG z dnia 17 maja 1982 r. w sprawie surowców(¹³),

— art. 3 decyzji Rady 82/752/EWG z dnia 4 listopada 1982 r. w sprawie systemu tłumaczenia maszynowego nowoczesnej technologii(¹⁴),

— art. 3 decyzji Rady 82/837/EWG z dnia 3 grudnia 1982 r. w sprawie nauki i technologii na rzecz rozwoju(¹⁵),

— art. 4 decyzji Rady 82/839/EWG z dnia 22 listopada 1982 r. w sprawie wpływu przetwarzania na fizyczne właściwości środków spożywczych(¹⁶),

— art. 4 decyzji Rady 84/197/EWG z dnia 2 kwietnia 1984 r. dotyczącej wykorzystania produktów ubocznych zawierających lignocelulozę i inne pozostałości roślinne do żywienia zwierząt(¹⁷),

— art. 4 decyzji Rady 84/304/EWG z dnia 24 maja 1984 r. w sprawie wpływu przetwarzania i dystrybucji na jakość i wartość odżywczą żywności(¹⁸),

zostają niniejszym rozwiązane.

b) Wszystkie inne komitety doradcze zarządzania programem (KDZP), określone w ust. 1 rezolucji Rady z dnia 18 lipca 1977 r.(¹⁹) zostają rozwiązane, z wyjątkiem KDZP ds. programu eksploatacji i wykorzystania reaktora HFR oraz KDZP ds. gospodarowania odpadami radioaktywnymi i ich składowania, przy czym ten ostatni zostaje zachowany wyłącznie w celu doradzania Komisji w sprawie realizacji wspólnotowego planu działania w dziedzinie odpadów radioaktywnych przez cały okres obowiązywania planu, w funkcji jaką przewidziano w rezolucji Rady z dnia 18 lutego 1980 r.(²⁰)

Artykuł 8

Nowe KDZK, o których mowa w art. 1, rozpoczną działanie w okresie krótszym niż sześć miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji.

Komitety rozwiązane zgodnie z art. 7 wykonują swoje zadania do chwili kiedy nowe KDZK rzeczywiście rozpoczną działalność.

Artykuł 9

Po upływie okresu nie dłuższego niż trzy lata, struktury i procedury ustanowione niniejszą decyzją zostaną jeszcze raz zbadane, na podstawie sprawozdania Komisji, w celu oceny ich skuteczności oraz, w razie potrzeby, ich usprawnienia.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 czerwca 1984 r.

ZAŁĄCZNIK

KOMITETY, KTÓRE MAJĄ ZOSTAĆ USTANOWIONE