PAŃSTWA BĘDĄCE STRONAMI NINIEJSZEJ KONWENCJI,

MAJĄC NA UWADZE, że maksymalna i stała produktywność żywych zasobów Morza Bałtyckiego i Bełtów ma duże znaczenie dla Państw basenu Morza Bałtyckiego,

UZNAJĄC swoją wspólną odpowiedzialność za ochronę żywych zasobów i ich racjonalne wykorzystanie,

BĘDĄC PRZEKONANE, że ochrona żywych zasobów Morza Bałtyckiego i Bełtów wymaga ściślejszej i szerszej współpracy w tym regionie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł I

Umawiające się Państwa będą:

— ściśle współpracować w zakresie ochrony i zwiększenia żywych zasobów Morza Bałtyckiego i Bełtów i uzyskania optymalnej wydajności, a w szczególności nad rozszerzeniem i koordynacją badań naukowych prowadzących do tego celu,

— przygotowywać i realizować organizacyjne i techniczne projekty w zakresie ochrony i zwiększenia żywych zasobów łącznie ze środkami sztucznego rozmnażania cennych gatunków ryb i partycypować w nich finansowo na równych i sprawiedliwych zasadach, jak również podejmować inne środki dotyczące racjonalnego i efektywnego wykorzystania żywych zasobów.

Artykuł II

1. Obszar, którego dotyczy niniejsza Konwencja, zwany dalej "obszarem Konwencji", obejmuje wszystkie wody Morza Bałtyckiego i Bełtów, z wyjątkiem wód wewnętrznych, i jest ograniczony od zachodu linią przeprowadzoną od Hasenore Head do Gniben Point, od Korshage do Spodsbierg i od Gilbierg Head do Kullen.

2. Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do wszystkich gatunków ryb i innych żywych zasobów morza występujących na obszarze Konwencji.

Artykuł III

Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie może być rozumiane jako naruszenie praw, roszczeń lub poglądów któregokolwiek z Umawiających się Państw w odniesieniu do granic wód terytorialnych i do zasięgu jurysdykcji w sprawach rybołówstwa, zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł IV

Dla celów niniejszej Konwencji określenie "statek" oznacza każdy statek lub łódź używaną do połowu lub obróbki ryb albo innych żywych organizmów morskich, a który jest zarejestrowany lub jest przedmiotem własności na terytorium któregokolwiek z Umawiających się Państw lub który pływa pod banderą jednego z tych Państw.

Artykuł V

1. Niniejszym ustanawia się Międzynarodową Komisję Rybołówstwa Morza Bałtyckiego, zwaną dalej "Komisją" do realizacji celów niniejszej Konwencji.

2. Każde z Umawiających się Państw może wyznaczyć nie więcej niż dwóch przedstawicieli jako członków Komisji, a do ich pomocy ekspertów i doradców według swojego uznania.

3. Komisja wybiera spośród swoich członków na okres czterech lat przewodniczącego i wiceprzewodniczącego, którzy mogą być wybrani ponownie, jednakże nie na okres dwóch następujących po sobie kadencji. Przewodniczący i wiceprzewodniczący są wybierani spośród przedstawicieli różnych Umawiających się Państw.

4. Członek Komisji wybrany jako jej przewodniczący zaprzestaje swej działalności jako przedstawiciel Państwa i nie bierze udziału w głosowaniu. Odnośne Państwo ma prawo wyznaczyć zamiast niego innego przedstawiciela na miejsce przewodniczącego.

Artykuł VI

1. Siedzibą Komisji jest Warszawa.

2. Komisja wyznacza swego Sekretarza, a w razie potrzeby odpowiedni personel do jego pomocy.

3. Komisja przyjmie swoje przepisy proceduralne i inne postanowienia, które będzie uważała za niezbędne w swej działalności.

Artykuł VII

1. Komisja przyjmie swoje przepisy finansowe.

2. Komisja przyjmuje dwuletni budżet przewidywanych wydatków i preliminarz budżetowy na następujący po nim okres finansowy.

3. Ogólna kwota budżetu łącznie z jakimkolwiek budżetem uzupełniającym będzie pokrywana w równych częściach przez Umawiające się Państwa.

4. Każde z Umawiających się Państw ponosi wydatki związane z uczestnictwem w Komisji swoich przedstawicieli, ekspertów i doradców.

Artykuł VIII

1. Komisja, jeśli nie postanowi inaczej, będzie odbywać swoje sesje co dwa lata w Warszawie w takim czasie, który uzna za dogodny. Przewodniczący Komisji na wniosek przedstawiciela jednego z Umawiających się Państw w Komisji, pod warunkiem, że będzie on poparty przez przedstawiciela innego Umawiającego się Państwa, zwoła nadzwyczajną sesję tak szybko, jak tylko to będzie możliwe, określając jej miejsce i czas, jednakże nie później niż w ciągu trzech miesięcy od daty przedstawienia tego wniosku.

2. Pierwsza sesja Komisji zostanie zwołana przez Rząd będący Depozytariuszem niniejszej Konwencji i odbędzie się w okresie dziewięćdziesięciu dni od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji.

3. Każde z Umawiających się Państw będzie miało w Komisji jeden głos. Decyzje i zalecenia Komisji będą podejmowane większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Państw obecnych i głosujących na posiedzeniu.

4. Językiem roboczym Komisji będzie język angielski. Języki Państw sygnatariuszy są oficjalnymi językami Komisji. Tylko zalecenia, decyzje i rezolucje Komisji będą sporządzane w tych językach.

Na posiedzeniach Komisji każde z Umawiających się Państw ma prawo do tłumaczenia całości postępowania na jego własny język. Wszystkie koszty związane z tymi tłumaczeniami ponosi to Państwo.

Artykuł IX

1. Do zadań Komisji należy:

a) czuwanie nad stanem żywych zasobów i nad rybołówstwem na obszarze Konwencji w drodze zbierania, zestawiania, analizowania i rozpowszechniania danych statystycznych dotyczących na przykład połowów i nakładu połowowego, a także innych informacji,

b) opracowywanie propozycji dotyczących koordynacji badań naukowych na obszarze Konwencji,

c) przygotowywanie i przedstawianie do rozpatrzenia przez Umawiające się Państwa zaleceń opartych, tak dalece, jak to jest możliwe, na wynikach badań naukowych, a dotyczących środków wymienionych w artykule X.

2. Przy wykonywaniu swoich zadań Komisja może, jeśli uzna to za właściwe, korzystać z usług Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) i innych międzynarodowych organizacji technicznych i naukowych, a także wykorzystywać informacje przedstawiane przez oficjalne organy Umawiających się Państw.

3. W celu wypełnienia swych zadań Komisja może tworzyć grupy robocze lub inne organy pomocnicze, a także określać ich skład i zakres działania.

Artykuł X

Środki, jakie Komisja może brać pod uwagę w realizacji celów niniejszej Konwencji i w odniesieniu do których może wydawać zalecenia dla Umawiających się Państw, są następujące:

a) wszelkie środki regulacji dotyczące narzędzi, urządzeń i metod połowowych,

b) wszelkie środki regulujące wymiary ryb, które mogą znajdować się na pokładach statków lub być wyładowywane, wystawiane lub oferowane na sprzedaż,

c) wszelkie środki ustanawiające okresy ochronne,

d) wszelkie środki ustanawiające obszary ochronne,

e) wszelkie środki zmierzające do poprawy i zwiększenia żywych zasobów morza, włączając w to sztuczne rozmnażanie i wsiedlanie ryb i innych organizmów,

f) wszelkie środki regulujące bądź wprowadzające podział ogólnej masy połowowej lub wielkości nakładu połowowego pomiędzy Umawiające się Państwa w odniesieniu do przedmiotów, rodzajów, rejonów i okresów połowowych,

g) wszelkie środki kontroli wykonania zaleceń posiadających moc wiążącą dla Umawiających się Państw,

h) wszelkie inne środki dotyczące ochrony i racjonalnej eksploatacji żywych zasobów morza.

Artykuł XI

1. Uwzględniając postanowienia niniejszego artykułu, Umawiające się Państwa zobowiązują się wprowadzić w życie wszelkie zalecenia Komisji wydane zgodnie z art. X niniejszej Konwencji w terminie określonym przez Komisję, lecz nie wcześniej niż przed upływem okresu przewidzianego w niniejszym artykule do zgłaszania sprzeciwu.

2. Każde z Umawiających się Państw może w ciągu dziewięćdziesięciu dni od daty zawiadomienia o zaleceniu zgłosić sprzeciw i w tym wypadku nie będzie zobowiązane do wprowadzenia w życie tego zalecenia.

Umawiające się Państwo może także w każdym czasie wycofać swój sprzeciw i wprowadzić w życie zalecenie.

W razie wniesienia sprzeciwu w ciągu dziewięćdziesięciu dni każde inne Umawiające się Państwo może wnieść podobny sprzeciw w każdym czasie w ciągu dalszych sześćdziesięciu dni.

3. Jeżeli przeciwko zaleceniu zostanie wniesiony sprzeciw przez trzy lub więcej Umawiających się Państw, wszystkie pozostałe Umawiające się Państwa będą z tą chwilą zwolnione od obowiązku wprowadzenia w życie tego zalecenia.

4. Komisja zawiadomi Umawiające się Państwa o każdym zawiadomieniu na podstawie niniejszego artykułu niezwłocznie po jego otrzymaniu

Artykuł XII

1. Każde z Umawiających się Państw podejmie w odniesieniu do swoich obywateli i statków odpowiednie środki w celu zapewnienia stosowania postanowień niniejszej Konwencji i tych zaleceń Komisji, które stały się wiążące dla Umawiającego się Państwa, a w wypadku ich naruszenia podejmie odpowiednie kroki.

2. Nie naruszając suwerennych praw Umawiających się Państw w odniesieniu do ich morza terytorialnego i ich stref rybackich, każde z Umawiających się Państw będzie wykonywać za pośrednictwem swoich organów państwowych na swym morzu terytorialnym i na wodach podlegających jego jurysdykcji w zakresie rybołówstwa zalecenia Komisji obowiązujące dane Państwo.

3. Każde z Umawiających się Państw dostarczy Komisji w takim czasie i w takiej formie, jaka może być wymagana przez Komisję, będące w jego dyspozycji dane statystyczne i informacje, o których mowa w art. IX ust. 1 lit. a), jak również informacje o wszystkich podjętych krokach zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł XIII

Komisja zwróci uwagę każdego Państwa, które nie jest stroną niniejszej Konwencji, na takie operacje połowowe dokonywane przez jego obywateli lub statki na obszarze Konwencji, które mogą wpływać ujemnie na działalność Komisji lub osiąganie celów niniejszej Konwencji.

Artykuł XIV

Postanowienia niniejszej Konwencji nie dotyczą przedsięwzięć prowadzonych wyłącznie w celu badań naukowych przez statki upoważnione do tego przez Umawiające się Państwa ani ryb i innych organizmów morskich, pozyskanych w trakcie takich przedsięwzięć. Połów tak pozyskany nie może być sprzedawany, wystawiany ani oferowany na sprzedaż.

Artykuł XV

1. Komisja będzie współpracować z innymi organizacjami międzynarodowymi, które mają podobne zadania.

2. Komisja może zaprosić jakąkolwiek zainteresowaną organizację międzynarodową albo Rząd Państwa nie będącego stroną tej Konwencji do wzięcia udziału w charakterze obserwatora w sesjach Komisji lub posiedzeniach jej organów pomocniczych.

Artykuł XVI

1. Każde z Umawiających się Państw może zaproponować poprawki do niniejszej Konwencji. Każda zaproponowana poprawka powinna być przedstawiona Rządowi Depozytariuszowi i podana do wiadomości wszystkich Umawiających się Państw, które po otrzymaniu zawiadomienia zawiadomią, tak szybko jak to będzie możliwe, Rząd Depozytariusza o przyjęciu lub odrzuceniu poprawki. Poprawka wchodzi w życie po upływie dziewięćdziesięciu dni od otrzymania przez Rząd Depozytariusza zawiadomienia o przyjęciu tej poprawki przez wszystkie Umawiające się Państwa.

2. Każde Państwo, które stanie się Stroną Konwencji po wejściu w życie poprawki, zgodnie z postanowieniami ust. 1 niniejszego artykułu, będzie zobowiązane do stosowania Konwencji z uwzględnieniem poprawki.

Artykuł XVII

1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu przez Państwa, które ją podpisały. Dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty zatwierdzenia zostaną złożone Rządowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, który będzie wykonywał funkcje Depozytariusza.

2. Niniejsza Konwencja będzie otwarta do przystąpienia dla każdego Państwa, które jest zainteresowane w zachowaniu i racjonalnym wykorzystaniu żywych zasobów Morza Bałtyckiego i Bełtów, pod warunkiem, że Państwo to zostanie zaproszone przez Umawiające się Państwa. Dokumenty przystąpienia będą składane Rządowi Depozytariuszowi.

Artykuł XVIII

1. Niniejsza Konwencja wchodzi w życie po upływie dziewięćdziesięciu dni od daty złożenia czwartego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia.

2. Po wejściu w życie Konwencji, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, Konwencja nabierze mocy obowiązującej dla każdego innego Państwa, którego Rząd złożył dokument ratyfikacyjny, zatwierdzenia lub przystąpienia, po upływie trzydziestu dni od daty złożenia takiego dokumentu Rządowi Depozytariuszowi.

Artykuł XIX

Po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie Konwencji każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Rządu Depozytariusza.

Konwencja traci moc w stosunku do tego Państwa w dniu 31 grudnia roku, w którym Rząd Depozytariusz został zawiadomiony o wypowiedzeniu Konwencji.

Artykuł XX

1. Rząd Depozytariusz zawiadomi wszystkie Państwa, które podpisały niniejszą Konwencję lub do niej przystąpiły:

a) o podpisaniu niniejszej Konwencji i złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, zatwierdzenia lub przystąpienia, a także o przedstawionych oświadczeniach,

b) o dacie wejścia w życie Konwencji,

c) o propozycjach dotyczących poprawek do Konwencji, notyfikacjach o przyjęciu i o wejściu w życie takich poprawek,

d) o notyfikacjach dotyczących wypowiedzenia.

2. Oryginał niniejszej Konwencji zostanie złożony na przechowanie Rządowi Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, który prześle jego uwierzytelnione odpisy Rządom wszystkich Państw, które podpisały niniejszą Konwencję, i tych wszystkich Państw, które do niej przystąpiły.

3. Rząd Depozytariusz zarejestruje niniejszą Konwencję w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego niżej podpisani Pełnomocnicy, upoważnieni do tego w należyty sposób, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Gdańsku, dnia trzynastego września tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego trzeciego roku, w jednym egzemplarzu w językach duńskim, fińskim, niemieckim, polskim, rosyjskim, szwedzkim i angielskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny.

_______________