sporządzona w Londynie dnia 18 listopada 1980 roku

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

BIORĄC POD UWAGĘ, że Państwa nadbrzeżne Północno-Wschodniego Atlantyku, zgodnie z uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, rozszerzyły swoją jurysdykcję nad żywymi zasobami swoich wód przyległych do granicy 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzona jest szerokość morza terytorialnego, i wykonują na tych obszarach suwerenne prawa w celu badania, użytkowania i zachowania tych zasobów oraz zarządzania nimi,

MAJĄC NA WZGLĘDZIE prace z dziedziny rybołówstwa prowadzone na Trzeciej Konferencji Prawa Morza Organizacji Narodów Zjednoczonych,

PRAGNĄC przyczynić się do ochrony i optymalnego wykorzystania zasobów rybnych obszaru Północno-Wschodniego Atlantyku w ramach odpowiadających statusowi rozszerzonej jurysdykcji Państwa nadbrzeżnego w zakresie rybołówstwa oraz popierać w tym celu międzynarodową współpracę i konsultację w odniesieniu do tych zasobów,

STWIERDZAJĄC, że w rezultacie tego Konwencja o rybołówstwie na Północno-Wschodnim Atlantyku z dnia 24 stycznia 1959 roku powinna zostać zastąpiona,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. Obszarem, do którego stosuje się niniejszą konwencję, zwanym dalej „obszarem konwencji”, są wody:

a) tych części Oceanu Atlantyckiego, Morza Arktycznego oraz mórz do nich przyległych, które znajdują się na północ od 36^o szerokości geograficznej północnej i między 42^o długości geograficznej zachodniej a 51^o długości geograficznej wschodniej, jednak z wyłączeniem:

(i) części Morza Bałtyckiego i Bełtów znajdujących się na południe i na wschód od linii przeprowadzonych od Hasenore do Gniben Point, od Korshage do Spodsbierg i od Gilbierg Head do Kullen oraz

(ii) części Morza Śródziemnego i mórz do niego przyległych do punktu przecięcia się równoleżnika 36^o szerokości geograficznej i południka 5^o36’ długości geograficznej zachodniej,

b) części Oceanu Atlantyckiego znajdującej się na północ od 59^o szerokości geograficznej północnej i między 44^o długości geograficznej zachodniej a 42^o długości geograficznej zachodniej.

2. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do wszystkich zasobów rybnych obszaru konwencji, z wyjątkiem ssaków morskich, gatunków osiadłych, to jest organizmów, które w okresie połowowym albo pozostają nieruchome na dnie morskim lub pod nim, albo nie są w stanie poruszać się bez stałego kontaktu fizycznego z dnem lub podłożem morskim, oraz - w takim zakresie, w jakim stanowią one przedmiot innych umów międzynarodowych - gatunków wędrujących w otwartym oceanie i stad anadromicznych.

Artykuł 2

Żadne z postanowień niniejszej konwencji nie będzie uważane za naruszające prawa, roszczenia lub poglądy którejkolwiek Umawiającej się Strony odnośnie do granic lub zakresu jurysdykcji w dziedzinie rybołówstwa.

Artykuł 3

1. Do celów niniejszej konwencji Umawiające się Strony postanawiają utworzyć i utrzymywać Komisję Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku, zwaną dalej „Komisją”.

2. Komisja ma osobowość prawną i w stosunkach z innymi organizacjami międzynarodowymi oraz na terytoriach Umawiających się Stron korzysta z takiej zdolności prawnej, jaka może być konieczna do wykonywania jej zadań i osiągnięcia jej celów.

3. Każda Umawiająca się Strona wyznacza do Komisji nie więcej niż dwóch przedstawicieli, którym na każdym posiedzeniu Komisji mogą towarzyszyć eksperci i doradcy.

4. Komisja wybiera swego przewodniczącego i nie więcej niż dwóch wiceprzewodniczących.

5. Siedzibą Komisji jest Londyn.

6. Jeżeli Komisja nie postanowi inaczej, zbiera się ona raz do roku w Londynie w czasie przez nią samą ustalonym, z tym jednak że na wniosek jednej z Umawiających się Stron, poparty przez trzy inne Umawiające się Strony, przewodniczący w możliwie najkrótszym terminie zwołuje posiedzenie w czasie i miejscu przez niego wybranym.

7. Komisja wyznacza swego sekretarza i innych członków personelu uznanych przez nią za niezbędnych.

8. Komisja może tworzyć takie komitety i inne organy pomocnicze, jakie uzna za konieczne do wykonywania swych obowiązków i zadań.

9. Każdej Umawiającej się Stronie przysługuje w Komisji jeden głos. Uchwały Komisji podejmowane są zwykłą większością głosów lub, gdy niniejsza konwencja przewiduje wyraźnie większość kwalifikowaną, większością dwóch trzecich głosów wszystkich Umawiających się Stron obecnych i głosujących „za” lub „przeciw”, z zastrzeżeniem, że nie można przeprowadzić głosowania, jeżeli brak quorum co najmniej dwóch trzecich Umawiających się Stron. Jeżeli nastąpi równy podział głosów w jakiejkolwiek sprawie, w której uchwała ma być podjęta zwykłą większością głosów, projekt uważa się za odrzucony.

10. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu Komisja uchwala swój regulamin wewnętrzny, obejmujący postanowienia dotyczące wyboru przewodniczącego, wiceprzewodniczących i okresu trwania ich kadencji.

11. Sprawozdania z obrad Komisji będą przekazywane Umawiającym się Stronom w możliwie najkrótszym terminie, w językach angielskim i francuskim.

Artykuł 4

1. Komisja wypełnia swoje zadania w interesie zachowania i optymalnego wykorzystania zasobów rybnych obszaru konwencji i uwzględnia najlepsze informacje naukowe, jakimi może dysponować.

2. Komisja zapewnia forum konsultacji i wymiany informacji o stanie zasobów rybnych obszaru konwencji i o systemach zarządzania nimi, łącznie z badaniem globalnych rezultatów działania tych systemów na zasoby rybne.

Artykuł 5

1. Komisja w razie potrzeby wydaje zalecenia dotyczące działalności połowowej prowadzonej poza obszarami znajdującymi się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa Umawiających się Stron. Zalecenia takie przyjmowane są kwalifikowaną większością głosów.

2. Przy wykonywaniu swoich zadań określonych w ustępie 1 Komisja dąży do zapewnienia zgodności między:

a) jakimkolwiek zaleceniem odnoszącym się do stada lub grupy stad ryb, występujących zarówno na obszarze znajdującym się pod jurysdykcją Umawiających się Stron w zakresie rybołówstwa, jak i poza nim, lub jakimkolwiek zaleceniem, które ze względu na współzależność gatunków miałoby wpływ na stado lub grupę stad ryb, występujących w całości lub części obszaru znajdującego się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa jednej z Umawiających się Stron, oraz

b) jakimikolwiek środkami i decyzjami dotyczącymi zarządzania i zachowania tego stada lub grupy stad ryb, podjętymi przez tę Umawiającą się Stronę co do działalności rybołówczej prowadzonej na obszarze znajdującym się pod jej jurysdykcją w tym zakresie.

Właściwa Umawiająca się Strona i Komisja będą w związku z tym popierać koordynację tych zaleceń, środków i decyzji.

3. W celu realizacji postanowień zawartych w ustępie 2 każda Umawiająca się Strona zawiadamia Komisję o podjętych przez siebie środkach i decyzjach.

Artykuł 6

1. Komisja może wydawać zalecenia dotyczące działalności rybołówczej wykonywanej na obszarze znajdującym się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa jednej z Umawiających się Stron, pod warunkiem że dana Umawiająca się Strona zwróci się o to i będzie głosowała za tym zaleceniem.

2. Komisja może wydawać opinie dotyczące działalności rybołówczej, o której mowa w ustępie 1, jeżeli zwróci się o to dana Umawiająca się Strona.

Artykuł 7

Wykonując zadania określone w artykułach 5 i 6, Komisja może badać, między innymi, środki przeznaczone do:

a) określania narzędzi i urządzeń do połowów, w tym wymiarów oczek w sieciach rybackich,

b) określania wymiarów ryb, które mogą być zatrzymane na pokładzie statku lub wyładowane bądź wystawione lub oferowane na sprzedaż,

c) ustanawiania sezonów i stref zakazu połowów,

d) wzbogacania i zwiększania zasobów rybnych, które mogą obejmować sztuczne rozmnażanie, transplantacje organizmów i transplantacje narybku,

e) ustalania całkowitych dopuszczalnych połowów i ich przydziału dla Umawiających się Stron,

f) regulowania rozmiaru działalności rybołówczej i przydziału kwot połowowych dla Umawiających się Stron.

Artykuł 8

1. Komisja może kwalifikowaną większością głosów wydawać zalecenia dotyczące środków kontroli dotyczących działalności rybołówczej wykonywanej poza obszarami znajdującymi się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa Umawiających się Stron, w celu zapewnienia stosowania niniejszej konwencji i wszelkich zaleceń wydanych przez nią w tym zakresie.

2. Komisja może również wydawać zalecenia co do środków kontroli dotyczących działalności rybołówczej wykonywanej na obszarze znajdującym się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa jednej z Umawiających się Stron, pod warunkiem że dana Umawiająca się Strona zwróci się o to i będzie głosowała za tym zaleceniem.

3. Zalecenia przyjęte na podstawie niniejszego artykułu mogą zawierać postanowienia dotyczące ich wygaśnięcia, odmienne od postanowień przewidzianych w artykule 13.

Artykuł 9

1. Komisja może kwalifikowaną większością głosów wydawać zalecenia dotyczące zbierania informacji statystycznych odnoszących się do działalności rybołówczej wykonywanej poza obszarami znajdującymi się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa Umawiających się Stron.

2. Komisja może wydawać również zalecenia dotyczące zbierania informacji statystycznych odnoszących się do działalności rybołówczej wykonywanej na obszarze znajdującym się pod jurysdykcją w zakresie rybołówstwa jednej z Umawiających się Stron, pod warunkiem że dana Umawiająca się Strona będzie głosowała za tym zaleceniem.

Artykuł 10

Przyjmując zalecenia Komisja określa, czy i w jakich warunkach zalecenia te będą miały zastosowanie do działań połowowych prowadzonych wyłącznie w celu badań naukowych, zgodnie z obowiązującymi zasadami i normami prawa międzynarodowego.

Artykuł 11

1. Komisja niezwłocznie zawiadamia Umawiające się Strony o zaleceniach przyjętych przez nią na mocy niniejszej konwencji.

2. Komisja może publikować lub rozpowszechniać w inny sposób sprawozdania ze swej działalności i inne informacje dotyczące działalności rybołówczej prowadzonej na obszarze konwencji.

Artykuł 12

1. Zalecenie staje się obowiązujące dla Umawiających się Stron, z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu, i wchodzi w życie w dniu wyznaczonym przez Komisję, jednak nie wcześniej niż 30 dnia po upływie terminu lub terminów przewidzianych w niniejszym artykule do zgłaszania zastrzeżeń.

2. a) Każda Umawiająca się Strona może w ciągu 50 dni od daty zawiadomienia o zaleceniu przyjętym zgodnie z artykułem 5 ustęp 1, artykułem 8 ustęp 1 lub artykułem 9 ustęp 1 zgłosić zastrzeżenie do tego zalecenia. W razie zgłoszenia takiego zastrzeżenia, każda inna Umawiająca się Strona może w podobny sposób zgłosić zastrzeżenie w ciągu 40 dni od daty otrzymania notyfikacji o tym zastrzeżeniu. Jeżeli zastrzeżenie zostanie zgłoszone podczas tego dodatkowego okresu 40 dni, inne Umawiające się Strony będą miały do dyspozycji ostateczny okres 40 dni po otrzymaniu notyfikacji o tym zastrzeżeniu, w czasie którego mogą zgłaszać zastrzeżenia.

b) Zalecenie nie staje się obowiązujące dla tej Umawiającej się Strony, która zgłosiła do niego zastrzeżenie.

c) W razie zgłoszenia zastrzeżenia przez trzy lub więcej Umawiających się Stron, zalecenie to nie nabiera mocy obowiązującej dla żadnej z Umawiających się Stron.

d) Z wyjątkiem wypadku, gdy zalecenie nie stało się obowiązujące dla żadnej z Umawiających się Stron, zgodnie z postanowieniami litery c), Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie do zalecenia, może je wycofać w każdej chwili i wtedy zalecenie staje się dla niej obowiązujące w okresie 70 dni lub począwszy od daty wyznaczonej przez Komisję zgodnie z ustępem 1, w zależności od tego, która data jest późniejsza.

e) Jeżeli zalecenie nie jest obowiązujące dla żadnej z Umawiających się Stron, dwie lub więcej Umawiających się Stron mogą jednak w każdym czasie uzgodnić między sobą, że będą je stosowały, o czym powinny niezwłocznie zawiadomić Komisję.

3. W wypadku zlecenia przyjętego zgodnie z artykułem 6 ustęp 1, artykułem 8 ustęp 2 lub artykułem 9 ustęp 2 jedynie ta Umawiająca się Strona, która na danym obszarze wykonuje jurysdykcję w zakresie rybołówstwa, może, w ciągu 60 dni od daty notyfikacji o zaleceniu, zgłosić zastrzeżenie do tego zalecenia, przy czym w danym wypadku zalecenie to nie nabiera mocy obowiązującej dla żadnej z Umawiających się Stron.

4. Komisja niezwłocznie zawiadamia Umawiające się Strony o otrzymaniu jakiegokolwiek zastrzeżenia i jego wycofaniu oraz o wejściu w życie jakiegokolwiek zalecenia, jak również o wejściu w życie jakiegokolwiek porozumienia w myśl ustępu 2 litera e) niniejszego artykułu.

Artykuł 13

1. a) Po upływie jednego roku od daty wejścia w życie zalecenia przyjętego zgodnie z artykułem 5 ustęp 1, artykułem 8 ustęp 1 lub artykułem 9 ustęp 1 każda Umawiająca się Strona może zawiadomić Komisję o decyzji wycofania swej aprobaty dla zalecenia i jeżeli notyfikacja ta nie zostanie wycofana, zalecenie przestaje być obowiązujące dla danej Umawiającej się Strony po upływie jednego roku od daty notyfikacji.

b) Zalecenie, które przestało być obowiązujące dla jednej z Umawiających się Stron, przestaje być obowiązujące dla każdej innej Umawiającej się Strony po upływie 30 dni od daty, w której ta ostatnia zawiadomi Komisję o decyzji wycofania swej aprobaty dla tego zalecenia.

2. W wypadku zaleceń przyjętych zgodnie z artykułem 6 ustęp 1, artykułem 8 ustęp 2 lub artykułem 9 ustęp 2, jedynie Umawiająca się Strona wykonująca na danym obszarze jurysdykcję w zakresie rybołówstwa może zawiadomić Komisję o decyzji wycofania swej aprobaty dla zalecenia; w tym wypadku zalecenie przestaje być obowiązujące dla wszystkich Umawiających się Stron po upływie 90 dni od daty notyfikacji.

3. Komisja niezwłocznie zawiadamia Umawiające się Strony o otrzymaniu jakiejkolwiek notyfikacji zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł 14

1. W celu jak najlepszego wykonania zadań określonych w artykułach 4, 5 i 6 Komisja będzie zasięgać informacji i opinii Międzynarodowej Rady Badań Morza. Te informacje i opinie będą zasięgane w sprawach związanych z działalnością Komisji i wchodzących w zakres kompetencji Rady oraz będą obejmowały również informacje i opinie dotyczące biologii i dynamiki populacyjnej określonych gatunków ryb, stanu stad ryb, wpływu rybołówstwa na te stada ryb, jak również środków dla ich zachowania i zarządzania nimi.

2. W celu ułatwienia Międzynarodowej Radzie Badań Morza zadań w zakresie dostarczania informacji i opinii dla Komisji Komisja będzie dążyła, we współpracy z Radą, do podjęcia decyzji zapewniających poparcie dla prowadzonych w tym celu badań naukowych, obejmujących wspólne badania i ich skuteczną realizację, bez niepotrzebnych opóźnień.

3. Komisja może ustalić szczegóły współpracy z każdą inną organizacją międzynarodową, realizującą podobne cele.

Artykuł 15

1. W celu zapewnienia skuteczności postanowień niniejszej konwencji i wykonania zaleceń, które stały się obowiązujące zgodnie z artykułem 12 konwencji, Umawiające się Strony podejmą niezbędne środki, obejmujące również nałożenie odpowiednich sankcji w razie wykroczeń, nie naruszając przy tym praw Umawiających się Stron dotyczących wód znajdujących się pod ich jurysdykcją w zakresie rybołówstwa.

2. Każda Umawiająca się Strona będzie przekazywać Komisji roczne sprawozdanie z podjętych przez nią środków, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 16

1. Każda Umawiająca się Strona poinformuje Komisję o środkach legislacyjnych i o wszelkich zawartych porozumieniach, jeżeli te środki i porozumienia dotyczą zachowania i wykorzystania zasobów rybnych obszaru konwencji.

2. Każda Umawiająca się Strona dostarczy, na wniosek Komisji, wszelkich posiadanych informacji naukowych i statystycznych potrzebnych do realizacji celów niniejszej konwencji, jak również informacji uzupełniających, które mogą być potrzebne zgodnie z artykułem 9.

Artykuł 17

1. Każda Umawiająca się Strona pokrywa wydatki swojej własnej delegacji na wszystkie posiedzenia zwoływane zgodnie z niniejszą konwencją.

2. Na swym pierwszym posiedzeniu Komisja uchwala budżet na pierwszy rok finansowy. Na tym samym posiedzeniu Komisja może również, w razie potrzeby, uchwalić budżet na drugi rok finansowy.

3. Na każdej sesji dorocznej Komisja uchwala budżet na następny rok finansowy i projekt budżetu na rok finansowy następujący po nim. Przewodniczący Komisji przedstawia projekty budżetu Umawiającym się Stronom nie później niż na 40 dni przed posiedzeniem Komisji, na którym mają one być rozpatrywane.

4. Komisja ustala składki należne od każdej Umawiającej się Strony na podstawie rocznego budżetu, według następującej zasady:

a) jedna trzecia budżetu zostaje równo podzielona między Umawiającymi się Stronami,

b) dwie trzecie budżetu zostaje podzielone między Umawiającymi się Stronami proporcjonalnie do ich pierwotnie określonych połowów na obszarze konwencji, na podstawie ostatecznych statystyk połowowych Międzynarodowej Rady Badań Morza za rok kończący się najwcześniej 24 miesiąca, a najpóźniej 18 miesiąca przed rozpoczęciem roku budżetowego,

c) jednakże roczna składka każdej Umawiającej się Strony mającej poniżej 300.000 mieszkańców jest ograniczona do najwyżej 5% całego budżetu. W razie ograniczenia wysokości składki, pozostała część budżetu zostaje rozdzielona między innymi Umawiającymi się Stronami, zgodnie z postanowieniami liter a) i b). Zasada ta będzie obowiązywać przez pierwsze pięć lat budżetowych Komisji, a następnie będzie ona corocznie rozpatrywana przez Komisję, która może ją zmienić na podstawie uchwały podjętej większością trzech czwartych głosów wszystkich Umawiających się Stron.

5. Komisja zawiadamia każdą Umawiającą się Stronę o składce należnej od tej Strony, obliczonej zgodnie z ustępem 4, jak również o terminie wpłaty składki ustalonym przez Komisję.

6. Umawiająca się Strona, która przystąpiła do niniejszej konwencji w ciągu roku finansowego, wpłaca za ten rok część swej rocznej składki, obliczoną zgodnie z ustępem 4, proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy pozostałych jeszcze w danym roku.

7. Składki należy opłacać w walucie kraju, w którym znajduje się siedziba Komisji.

8. Umawiająca się Strona, która w terminie ustalonym przez Komisję nie wpłaciła swych składek za dwa kolejne lata, będzie pozbawiona prawa do uczestniczenia w głosowaniu i do zgłaszania zastrzeżeń przewidzianych w niniejszej konwencji, do czasu wypełnienia swych zobowiązań, chyba że na wniosek zainteresowanej Umawiającej się Strony Komisja postanowi inaczej.

9. Komisja uchwala postanowienia dotyczące prowadzenia swojej działalności finansowej.

Artykuł 18

Komisja może kwalifikowaną większością głosów podzielić obszar konwencji na rejony oraz może zmieniać granice rejonów i ich liczbę, pod warunkiem że każda Umawiająca się Strona wykonująca jurysdykcję w zakresie rybołówstwa w jakiejkolwiek części rejonu będzie głosowała za decyzją.

Artykuł 19

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować poprawki do niniejszej konwencji. Każdy projekt poprawki należy skierować do Sekretarza co najmniej na 90 dni przed posiedzeniem, na którym w myśl propozycji Umawiającej się Strony ma być rozważany dany projekt. Sekretarz natychmiast przekaże Umawiającym się Stronom projekt poprawki.

2. Projekty poprawek do niniejszej konwencji przyjmowane są większością trzech czwartych głosów wszystkich Umawiających się Stron. Komisja przekazuje depozytariuszowi tekst każdego projektu poprawki przyjętego w ten sposób, a depozytariusz kieruje go niezwłocznie do Umawiających się Stron.

3. Poprawka nabiera mocy obowiązującej dla Umawiających się Stron po upływie 120 dni od daty notyfikacji dokonanej przez depozytariusza po otrzymaniu zawiadomienia na piśmie o zatwierdzeniu tej poprawki przez trzy czwarte wszystkich Umawiających się Stron, jeżeli żadna inna Umawiająca się Strona nie przekaże depozytariuszowi zastrzeżenia do poprawki w terminie 90 dni od daty notyfikowania przez depozytariusza o jej otrzymaniu, przy czym w tym wypadku poprawka nie nabiera mocy obowiązującej dla żadnej z Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie do poprawki, może je w każdej chwili wycofać. Jeżeli wszystkie zastrzeżenia zostaną wycofane, poprawka nabiera mocy obowiązującej dla Umawiających się Stron po upływie 120 dni od daty notyfikowania przez depozytariusza o otrzymaniu ostatniego wycofania zastrzeżenia.

4. Poprawkę uważa się za zatwierdzoną przez Stronę, która ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi niniejszą konwencję lub do niej przystąpi po przyjęciu poprawki zgodnie z ustępem 2.

5. Depozytariusz zawiadamia niezwłocznie Umawiające się Strony o otrzymaniu notyfikacji o zatwierdzeniu poprawek, o zgłoszeniu do nich zastrzeżeń lub o ich wycofaniu, jak również o wejściu w życie poprawek.

Artykuł 20

1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisania od dnia 18 listopada 1980 roku do dnia 28 lutego 1981 roku dla następujących Stron: Bułgarii, Kuby, Danii odnośnie do Wysp Owczych, Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, Finlandii, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Islandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Hiszpanii, Szwecji i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu w możliwie najkrótszym terminie, a dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone Rządowi Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, zwanemu dalej „depozytariuszem”.

2. Niniejsza konwencja wchodzi w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia przez nie mniej niż siedmiu sygnatariuszy, z których co najmniej trzech wykonuje jurysdykcję w zakresie rybołówstwa na obszarze konwencji. Jednakże gdy niniejsza konwencja nie wejdzie w życie po upływie jednego roku od daty otwarcia jej do podpisania, ale zostaną złożone dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia przez co najmniej pięciu sygnatariuszy, z których co najmniej trzech sprawuje jurysdykcję w zakresie rybołówstwa na obszarze konwencji, sygnatariusze ci na podstawie specjalnego Protokołu mogą uzgodnić między sobą datę, od której niniejsza konwencja wchodzi w życie; w takim wypadku niniejsza konwencja wchodzi w życie w stosunku do każdej Strony, która w okresie późniejszym ratyfikuje ją, przyjmie lub zatwierdzi, w chwili złożenia przez nią dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

3. Każda Strona wymieniona w ustępie 1, która nie podpisała niniejszej konwencji, może do niej przystąpić w każdej chwili po jej wejściu w życie zgodnie z ustępem 2.

4. Każde Państwo nie wymienione w ustępie 1, z wyjątkiem Państwa-Członka Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, może przystąpić do niniejszej konwencji w każdej chwili po jej wejściu w życie zgodnie z ustępem 2, pod warunkiem że wniosek w sprawie przystąpienia tego Państwa zostanie zatwierdzony przez większość trzech czwartych wszystkich Umawiających się Stron.

Wniosek w sprawie przystąpienia powinien być skierowany na piśmie do depozytariusza, który zawiadamia o nim wszystkie Umawiające się Strony. Wniosek będzie uważany za przyjęty, jeżeli w ciągu 90 dni od daty zawiadomienia większość trzech czwartych wszystkich Stron, w stosunku do których niniejsza konwencja weszła już w tym czasie w życie, notyfikuje depozytariuszowi o swej zgodzie na wniosek.

Depozytariusz informuje o rezultacie wniosku Państwo, które wystąpiło z wnioskiem w sprawie przystąpienia, i wszystkie Umawiające się Strony.

5. Przystąpienie następuje przez złożenie depozytariuszowi dokumentu przystąpienia i nabiera mocy obowiązującej w dniu otrzymania przez depozytariusza tego dokumentu. Począwszy od tej daty każda Strona przystępująca do niniejszej konwencji jest związana zaleceniami, które w chwili jej przystąpienia były obowiązujące dla wszystkich innych Umawiających się Stron, jak również wszystkimi innymi zaleceniami, które w tym czasie były obowiązujące dla jednej lub więcej Umawiających się Stron i nie zostały wyraźnie wyłączone przez Stronę przystępującą w jej dokumencie przystąpienia.

6. Depozytariusz informuje wszystkich sygnatariuszy konwencji i wszystkie Strony, które do niej przystąpiły, o złożeniu wszelkich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, i zawiadamia sygnatariuszy zarówno o dacie wejścia w życie niniejszej konwencji, jak i o Stronach, w stosunku do których wchodzi ona w życie.

7. Depozytariusz zwołuje pierwsze posiedzenie Komisji w możliwie najkrótszym terminie po wejściu w życie niniejszej konwencji i zawiadamia każdą Umawiającą się Stronę o prowizorycznym porządku dziennym.

Artykuł 21

Każda Umawiająca się Strona może, najwcześniej po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej konwencji w stosunku do tej Strony, wypowiedzieć konwencję w drodze pisemnej notyfikacji, skierowanej do depozytariusza. Wypowiedzenie to nabiera mocy obowiązującej po upływie dwunastu miesięcy od daty jego otrzymywania, a depozytariusz informuje o nim Umawiające się Strony.

Artykuł 22

Niniejsza konwencja, której teksty w językach angielskim i francuskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożona Rządowi Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii. Depozytariusz przekaże uwierzytelnione kopie konwencji sygnatariuszom i Stronom, które do niej przystąpiły, i zarejestruje konwencję zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Londynie dnia 18 listopada 1980 roku