KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

do celów wykonania przepisów dotyczących preferencji taryfowych przyznawanych przez Wspólnotę dla niektórych produktów pochodzących z krajów rozwijających się, reguły pochodzenia ustanowiono rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3510/80(¹), zwanym „rozporządzeniem podstawowym” dotyczącym warunków, w których produkty te otrzymują status produktów pochodzących oraz tryb potwierdzenia i weryfikacji ich statusu;

zgodnie z Umową z Kartageny (Grupa Andyjska) ustanowiono bliską współpracę gospodarczą między Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru a Wenezuelą (zwanymi dalej państwami Grupy Andyjskiej); przepisy dotyczące nabycia statusu produktów pochodzących, ustanowione w art. 1 rozporządzenia podstawowego mogą, z niezbędnymi dostosowaniami, pomóc w ułatwieniu tej współpracy i zachęcić do wykorzystania w jednym z państw Grupy Andyjskiej produktów pochodzących z innego Państwa Grupy Andyjskiej; wymienione przepisy powinny zostać odpowiednio zmienione oraz powinny zostać ustanowione specjalne reguły dotyczące trybu potwierdzenia i weryfikacji statusu produktów pochodzących; w tym celu niezbędne jest zapewnienie, aby wnioski o weryfikację były scentralizowane we wspólnym organie administracyjnym wymienionej wcześniej Grupy;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Pochodzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Nie naruszając przepisów art. 1 rozporządzenia podstawowego, za produkty pochodzące z Boliwii, Kolumbii, Ekwadoru, Peru lub Wenezueli (zwanych dalej państwami Grupy Andyjskiej), uznawane są również te produkty, które zgodnie z tymi przepisami otrzymały w jednym z tych państw status produktów pochodzących i które po wywiezieniu z tego państwa nie zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w jakimkolwiek innym państwie Grupy Andyjskiej lub które nie zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w żadnym innym państwie, które przyznaje im na mocy wspomnianych przepisów status produktów pochodzących z tego innego państwa, pod warunkiem, że:

a) w procesie obróbki lub przetworzenia używano jedynie produktów pochodzących z państwa Grupy Andyjskiej;

b) w przypadku gdy norma procentowa ogranicza, w wykazach A i B określonych w art. 3 wymienionego wyżej rozporządzenia, proporcję wartości produktów niepochodzących, które mogą zostać włączone w niektórych okolicznościach, wartość dodana została uzyskana w każdym z tych państw zgodnie ze wymienioną normą procentową oraz z innymi regułami zawartymi w wymienionych wykazach, bez możliwości przenoszenia z jednego państwa do drugiego.

2. Do celów ust. 1 lit. a) fakt, iż produkty inne niż w nim określone zostały użyte w proporcji nieprzekraczającej 5% wartości produktów uzyskiwanych i przywożonych do Wspólnoty nie ma wpływu na określenie pochodzenia tychże produktów, pod warunkiem, że tak wykorzystane produkty nie spowodują u tychże produktów utraty statusu produktów pochodzących z państwa Grupy Andyjskiej, z którego zostały one pierwotnie wywiezione, przyjmując, że wykorzystane produkty zostały włączone w tym właśnie państwie.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. b), żaden produkt niepochodzący nie może zostać włączony, jeśli nie zostanie poddany obróbce lub przetworzeniu w sposób określony w art. 3 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

4. Nie naruszając przepisów ust. 1 i o ile wszystkie warunki ustanowione w niniejszym ustępie są spełnione, produkty uzyskane nie są nadal uważane za produkty pochodzące z pierwszego kraju Grupy Andyjskiej wywozu, jeśli wartość produktów poddawanych obróbce lub przetwarzaniu w tymże państwie przedstawia najwyższy procent wartości produktów uzyskanych. W innym przypadku, produkty te są uznawane za pochodzące z państwa Grupy Andyjskiej, w przypadku, gdy wartość dodana stanowi najwyższy procent ich wartości.

Artykuł 2

1. Do celów wykonania przepisów art. 1 stosuje się przepisy art. 4 rozporządzenia podstawowego.

2. W art. 1 ust. 1 lit. b) i ust. 4 „wartość dodana” oznacza różnicę między ceną loco zakład uzyskanych towarów, zmniejszoną o zwroty podatków wewnętrznych z tytułu wywozu z danego państwa, a wartością celną wszystkich towarów przywożonych do tego państwa, poddanych obróbce lub przetworzeniu w tym państwie.

Artykuł 3

1. Do celów art. 1 potwierdzenia statusu produktu pochodzącego w rozumieniu art. 1 rozporządzenia podstawowego, w przypadku produktów uzyskanych w jednym z państw Grupy Andyjskiej i wywiezionych do innego państwa Grupy Andyjskiej jest ustalane poprzez wydanie świadectwa pochodzenia formularz A, którego wzór podany jest w Załączniku do rozporządzenia podstawowego. Świadectwo to jest wydawane przez władze rządowe państwa wywozu, właściwe do wydawania świadectw pochodzenia do celów rozporządzenia podstawowego.

2. Do celów art. 1, potwierdzenie statusu produktów pochodzących, w rozumieniu tego artykułu, w odniesieniu do produktów, które pozostały wyłącznie w jednym z państw Grupy Andyjskiej lub nie zostały poddane jakiemukolwiek procesowi przetworzenia, innemu niż w sposób określony w niniejszym artykule, i które wywieziono z tego państwa do innego państwa Grupy Andyjskiej, jest ustalane poprzez wydanie świadectwa określonego w ust. 1, wydanego, jak przewidziano w tym ustępie, na podstawie wydanych wcześniej świadectw pochodzenia formularz A.

Artykuł 4

Nie naruszając przepisów art. 6 rozporządzenia podstawowego, produkty wymienione w art. 1 korzystają, po przywozie do Wspólnoty, z przepisów dotyczących preferencji taryfowych, określonych w niniejszym artykule, na podstawie świadectwa pochodzenia formularz A, wydanego w oparciu o świadectwa pochodzenia formularz A, które wydane zostały poprzednio przez władze państwa Grupy Andyjskiej, z którego produkty są wywożone do Wspólnoty.

Artykuł 5

Świadectwa określone w art. 3 i 4, muszą zawierać:

— w rubryce 4 „do użytku służbowego” nazwę państwa Grupy Andyjskiej, z którego pochodzą towary wraz z jednym z następujących wyrażeń:

„CUMUL GROUPE ANDIN”

„CUMULATION ANDREAN GROUP”

— w rubryce 12 „Oświadczenie eksportera” oświadczenie stwierdzające, że produkty spełniają warunki pochodzenia wymagane przez ogólny system preferencji dla wywozu do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.

Artykuł 6

1. Przepisy wyżej wymienionych art. 1-5 stosuje się jedynie do chwili, gdy zasady regulujące handel, w kontekście niniejszego rozporządzenia, między każdym z wyżej wymienionych państw są identyczne z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu podstawowym oraz w niniejszym rozporządzeniu.

2. Ponadto, każde państwo Grupy Andyjskiej zobowiązuje się wobec Komisji Wspólnot Europejskich, iż poprzez „junta del acuerdo de cartagena” (zwaną dalej “juntą”) będzie stosować się lub zapewni zgodność z zasadami dotyczącymi przygotowywania i wydawania świadectw pochodzenia formularz A oraz do zasad dotyczących współpracy administracyjnej zawartych w poniższych art. 7 i 8.

Artykuł 7

1. Potwierdzenia z mocą wsteczną świadectw formularz A, wymienionych w art. 3, przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy władze któregokolwiek z państw Grupy Andyjskiej, określonych w niniejszym artykule, w przypadku, gdy produkty pozostawały w tym państwie przed ich powrotnym wywozem lub też zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, w sposób określony w art. 1, mają uzasadnione wątpliwości dotyczące autentyczności dokumentu lub ścisłości informacji dotyczących prawdziwego pochodzenia danych produktów.

2. Do celów stosowania przepisów ust. 1 władze określone w tym ustępie przesyłają świadectwo pochodzenia formularz A do junty, zaznaczając, w odpowiednim przypadku, powody, dla których jego forma lub treść mają zostać sprawdzone. Władze te przesyłają wszelkie dostępne im informacje, które świadczą o tym, że dane szczegółowe określonego świadectwa są nieścisłe.

Artykuł 8

1. Potwierdzenia z mocą wsteczną świadectw formularz A wymienione w art. 4, przeprowadza się w warunkach określonych w art. 12 rozporządzenia podstawowego. Jednakże, w drodze odstępstwa od przepisów ust. 2 niniejszego artykułu, odpowiednie organy celne we Wspólnocie zwracają świadectwo pochodzenia formularz A do junty.

2. Państwa Grupy Andyjskiej przekazują Komisji adres junty. Komisja przekazuje niniejszą informację organom celnym Państw Członkowskich.

Artykuł 9

Nota wyjaśniająca załączona do niniejszego rozporządzenia stanowi jego integralną część.

Artykuł 10

Niniejsze zarządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1981 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 1980 r.

ZAŁĄCZNIK

Nota wyjaśniająca do art. 1

Do celów art. 1 ust. 1 lit. b), norma procentowa musi być zachowana, mając na uwadze uzyskaną wartość dodaną, w odniesieniu do przepisów zawartych w wykazach A i B, określonych w art. 3 rozporządzenia podstawowego. W przypadku, gdy produkty uzyskane pojawią się w wykazie A, norma procentowa zawiera wówczas kryterium dodatkowe w stosunku do zmiany pozycji taryfowej dla każdego użytego produktu niepochodzącego.