RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja roślinna zajmuje bardzo ważne miejsce w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej;

plony uzyskiwane z tej produkcji ulegają stale porażeniu przez organizmy szkodliwe i chwasty; ochrona roślin przed tymi zagrożeniami w celu zapobiegania zmniejszeniu się plonów jest absolutną koniecznością i tym samym pomaga zapewnić bezpieczeństwo dostaw;

jedną z najważniejszych metod ochrony roślin i produktów roślinnych, jak również zwiększenia efektywności produkcji rolniczej jest stosowanie środków ochrony roślin;

skutki tych środków ochrony roślin mogą nie być w pełni korzystne dla produkcji roślinnej; ich stosowanie może stanowić zagrożenie dla człowieka i środowiska, ponieważ na ogół są one substancjami toksycznymi lub preparatami, których stosowanie może mieć niebezpieczne następstwa;

w przypadku niektórych środków ochrony roślin zagrożenie to może być tak duże, że dalszego ich stosowania nie można tolerować całkowicie lub częściowo;

Z tego powodu Państwa Członkowskie nie tylko kontrolowały obrót środkami ochrony roślin, lecz również w odniesieniu do niektórych środków ochrony roślin wprowadziły ograniczenia lub zakazy stosowania, w tym również dotyczące wprowadzania do obrotu;

w różnych Państwach Członkowskich istnieją różne przepisy utrudniające handel, co ma bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie wspólnego rynku;

dlatego też jest wysoce pożądane usunięcie tych przeszkód poprzez zbliżanie odnośnych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych ustanowionych w Państwach Członkowskich;

wydaje się uzasadnione wprowadzenie jako głównej zasady zakazu stosowania wszystkich środków ochrony roślin zawierających niektóre substancje czynne, nawet jeśli są stosowane w sposób właściwy do zamierzonych celów, wywołują lub mogą wywołać działanie szkodliwe dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub wywołują nadmiernie niekorzystne skutki w środowisku naturalnym;

dla niektórych spośród środków ochrony roślin dozwolone będą krajowe odstępstwa, zezwalające na ich stosowanie w ograniczonym zakresie, z przyczyn ekologicznych, jeżeli istnieją szczególne potrzeby i jeżeli ryzyko jest mniejsze niż wcześniej usankcjonowane zastosowania;

nawet te odstępstwa zostaną ograniczone, gdy tylko dostępne będą mniej niebezpieczne zabiegi;

z drugiej strony konieczne jest udzielenie Państwom Członkowskim ograniczonego prawa do czasowego zawieszania, na ich własną odpowiedzialność, zakazów stosowania w przypadku zaistnienia nieprzewidzianego zagrożenia produkcji roślinnej, którego nie można zlikwidować innymi środkami;

dyrektywa nie dotyczy środków ochrony roślin przeznaczonych do badań i celów analitycznych;

ponadto przepisy Wspólnoty nie powinny znajdować zastosowania w odniesieniu do środków ochrony roślin przeznaczonych do wywozu do państw trzecich, ponieważ na ogół państwa te mają swoje własne regulacje;

wykonanie niniejszej dyrektywy i dostosowanie jej Załącznika do rozwoju wiedzy technicznej i naukowej wymaga ścisłej współpracy między Komisją i Państwami Członkowskimi; procedura - dotychczas ograniczona w czasie - Stałego Komitetu ds. zdrowia roślin oraz włączenie się Komitetu Naukowego ds. pestycydów stwarza do tego wystarczające podstawy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa dotyczy zakazu wprowadzania do obrotu i stosowania środków ochrony roślin zawierających niektóre substancje czynne.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się definicje:

1. Środki ochrony roślin

Substancje czynne i preparaty zawierające jedną lub więcej substancji czynnych przeznaczonych do:

1.1. zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych, lub do ochrony ich przed tymi organizmami, w zakresie, w jakim substancji tych nie określono w dalszych przepisach;

1.2. oddziaływania na procesy życiowe roślin w sposób inny niż składnik odżywczy;

1.3. zabezpieczenia produktów roślinnych, w zakresie, w jakim substancje te lub preparaty nie są objęte szczególnymi przepisami Rady lub Komisji dotyczącymi środków konserwujących;

1.4. niszczenia zbędnej roślinności; lub

1.5 niszczenia części roślin lub zapobiegania niepożądanemu wzrostowi roślin.

2. Substancje

Pierwiastki chemiczne lub ich związki występujące w przyrodzie lub wytworzone w procesie produkcji.

3. Preparaty

Mieszaniny lub roztwory złożone z dwu lub więcej substancji lub mikroorganizmów bądź wirusów stosowane jako środki ochrony roślin.

4. Substancje czynne

Substancje, mikroorganizmy i wirusy, wykazujące ogólne lub szczególne działanie:

4.1. przeciwko organizmom szkodliwym; lub

4.2. na rośliny, części roślin lub produkty roślinne.

5. Rośliny

Żywe rośliny i części roślin, w tym świeże owoce i nasiona.

6. Produkty roślinne

Produkty w stanie nieprzetworzonym lub poddane jedynie prostej obróbce jak mielenie, suszenie lub sprasowanie, pochodzące z roślin, lecz z wyłączeniem samych roślin, określonych w pkt. 5.

7. Organizmy szkodliwe

Agrofagi roślin lub produktów, należące do królestwa zwierząt lub roślin, lub które są wirusami, mykoplazmami lub innymi patogenami.

8. Zwierzęta

Zwierzęta należące do gatunków normalnie karmionych, hodowanych, lub konsumowanych przez człowieka.

9. Wprowadzanie do obrotu

Każda zmiana stanu posiadania pociągająca za sobą zapłatę lub wolna od zapłaty.

10. Środowisko

Współzależność istot ludzkich z wodą, powietrzem, ziemią i wszystkimi formami biologicznymi.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie stanowią, że środki ochrony roślin zawierające jedną lub więcej substancji czynnych wymienionych w Załączniku nie są wprowadzane do obrotu ani stosowane.

Akapit pierwszy nie dotyczy środków ochrony roślin zawierających niewielkie zanieczyszczenia wynikające z charakteru procesu ich produkcji, pod warunkiem, że nie wykazują one szkodliwego oddziaływania na ludzi, zwierzęta lub środowisko.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 3, Państwa Członkowskie są tymczasowo upoważnione do wprowadzania do obrotu lub stosowania na swoim terytorium środków ochrony roślin zawierających niektóre substancje czynne wymienione w pierwszej kolumnie Załącznika w przypadkach wymienionych w kolumnie drugiej.

2. Państwa Członkowskie informują inne Państwa Członkowskie i Komisję o każdym przypadku wykorzystania ust. 1 i, jeśli Komisja tego zażąda, dostarczają szczegółowe informacje o zakresie stosowania takiej substancji czynnej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa nie dotyczy środków ochrony roślin przeznaczonych do:

a) celów badawczych lub analitycznych; lub

b) wywozu do państw trzecich.

Artykuł 6

1. Po konsultacji Komisji z Komitetem Naukowym ds. pestycydów, utworzonym na mocy decyzji 78/436/EWG(⁴), należy przyjąć następujące przepisy zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8:

a) zmiany konieczne w grupie A (związki rtęci) i B (trwałe związki chloroorganiczne) substancji w kolumnie 1 Załącznika;

b) wszelkie uzupełnienia konieczne w kolumnie 2 Załącznika. Jeżeli odstępstwa zostaną anulowane, wcześniejsza konsultacja z Komitetem Naukowym nie jest konieczna, pod warunkiem, że Państwa Członkowskie poinformowały Komisję, że nie zamierzają lub dłużej nie zamierzają korzystać z tego odstępstwa. Informacja ta może być dostarczona Stałemu Komitetowi ds. zdrowia roślin utworzonemu na mocy decyzji 76/894/EWG(⁵).

2. Ust. 1 stosuje się od 1 stycznia 1981 r. przez 5 lat.

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może podjąć decyzję o przedłużeniu okresu ważności ust. 1 lub znieść jakiekolwiek ograniczenia w jego stosowaniu.

3. Wszelkie zmiany do Załącznika, nie przewidziane w ust. 1, są przyjmowane przez Radę, stanowiącą na wniosek Komisji.

4. Komisja bada, co najmniej raz na dwa lata, czy i w jakim zakresie należy uzupełnić kolumnę 2 Załącznika.

5. Wszelkie uzupełnienia Załącznika muszą wynikać z postępu wiedzy naukowej i technicznej.

6. Substancja czynna podlega włączeniu do Załącznika, jeśli, nawet zastosowana w sposób właściwy do zamierzonego celu, wywołuje lub może wywołać:

a) szkodliwe skutki dla zdrowia ludzi lub zwierząt;

b) nadmiernie niekorzystne skutki w środowisku naturalnym.

Artykuł 7

1. Jeżeli okaże się to konieczne ze względu na nieprzewidziane zagrożenie dla produkcji roślinnej, którego nie można zlikwidować innymi sposobami, stosowanie w Państwie Członkowskim środka ochrony roślin zawierającego jedną lub więcej substancji czynnych wymienionych w Załączniku, dane Państwo Członkowskie może zezwolić na wprowadzenie do obrotu i stosowanie tego środka na maksymalny okres 120 dni. Państwo Członkowskie niezwłocznie informuje inne Państwa Członkowskie i Komisję o podjętych działaniach.

2. Należy niezwłocznie ustalić zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 czy, a jeśli tak, na jakich warunkach, działanie podjęte przez Państwo Członkowskie zgodnie z ust. 1 może być kontynuowane lub powtórzone.

Artykuł 8

1. Jeśli procedura przewidziana w niniejszym artykule ma być stosowana, sprawa przedstawiana jest niezwłocznie przez przewodniczącego, z jego własnej inicjatywy bądź na prośbę Państwa Członkowskiego, Stałemu Komitetowi ds. zdrowia roślin, zwanemu dalej „Komitetem”.

2. Głosy Państw Członkowskich w Komitecie są obliczane zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu. Przewodniczący nie głosuje.

3. Przedstawiciel Komisji przedkłada projekt środków, które mają być przyjęte. Komitet wydaje opinię o tych środkach w terminie ustalonym przez przewodniczącego, z uwzględnieniem pilności sprawy. Opinie przyjmuje się większością 41 głosów.

4. Komisja przyjmuje środki i wdraża je niezwłocznie, o ile są one zgodne z opinią Komitetu. Jeśli nie są one zgodne z opinią Komitetu lub jeśli opinii nie wydano, Komisja może niezwłocznie zaproponować Radzie środki do przyjęcia. Rada przyjmuje środki kwalifikowaną większością.

Jeżeli Rada nie przyjęła żadnych środków w ciągu trzech miesięcy od przedłożenia jej wniosku, Komisja przyjmuje proponowane środki i niezwłocznie je wdraża.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż 1 stycznia 1981 r. i niezwłocznie informują o tym Komisję.

Artykuł 10

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 grudnia 1978 r.

W imieniu Rady

Otto Graf LAMBSDORFF

Przewodniczący

Nazwy substancji czynnych lub grup substancji czynnych określonych w art. 3	Przypadki, w których udzielana jest zgoda na wprowadzenie do obrotu lub stosowanie zgodnie z art. 4
A. Związki rtęci
1. Tlenek rtęciowy	W formie farby do zabiegów na drzewach ziarnkowych przeciwko Nectria galligena (rak) po zbiorze do okresu nabrzmiewania pąków
2. Chlorek rtęci (kalomel)	a) Przeciwko Plsamodiophora na Brasicae
	b) Zaprawianie nasion cebuli i roślin przeciwko Sclerotium
	c) Zabiegi na darniach dekoracyjnych oraz darniach pod terenami sportowymi przeciwko Sclerotinia i Fusarium
3. Inne organiczne związki rtęci
4. Związki alkilortęciowe	a) Moczenie cebul roślin ozdobnych i ziemniaków sadzeniaków
	b) Zaprawianie ziarna zbóż w stopniu basic i prebasic poza kukurydzą oraz nasion buraka cukrowego
5. Alkoksyalkilowe i arylowe związki rtęci	a) W formie farby do zabiegów na drzewach ziarnkowych przeciwko Nectria galligena (rak) po zbiorze do okresu nabrzmiewania pąków
	b) Jesienią, profilaktycznie przeciwko Nectria galligena (rak) na odmianie jabłoni Bramley, jeśli zaistnieje konieczność w Irlandii Północnej po wyjątkowo mokrym lecie

Nazwy substancji czynnych lub grup substancji czynnych określonych w art. 3	Przypadki, w których udzielana jest zgoda na wprowadzenie do obrotu lub stosowanie zgodnie z art. 4
	c) Moczenie cebul roślin ozdobnych i ziemniaków sadzeniaków
	d) Zaprawianie ziarna zbóż, nasion buraków, lnu i rzepaku
B. Trwałe związki chloroorganiczne
1. Aldryna	a) Zabiegi doglebowe przeciwko opuchlakom (Otiorrhynchus) w szkółkach, mnożarkach truskawek przed wysadzeniem, mnożarkach roślin ozdobnych i winorośli
	b) Zaprawianie ziemniaków uprawianych na dawnym pastwisku przeciwko drutowcom (Agriotes) w Irlandii i Zjednoczonym Królestwie
	c) Zabiegi na narcyzach, które muszą pozostać dwa lub trzy lata w gruncie przeciwko Merodon equestris, Eumerus strigatus i Eumerus ttuberculatus
2. Chlordan
3. Dieldryna
4. DDT	a) Moczenie sadzonek drzew iglastych przeciwko Hylobius
	b) Zabiegi na pojedynczych drzewach przeciwko kornikom (Scolytidae) w celu zwalczania Ceratocystis ulmi

Nazwy substancji czynnych lub grup substancji czynnych określonych w art. 3	Przypadki, w których udzielana jest zgoda na wprowadzenie do obrotu lub stosowanie zgodnie z art. 4
	c) Zabiegi na buraku cukrowym, ziemniaku, darni dekoracyjnej oraz darni pod terenami sportowymi przeciwko larwom chrabąszczowatych Melolontha, Amphimallon, Phyllopertha, Ceronia i Serica
	d) Zabiegi na buraku cukrowym, ziemniaku, truskawce, marchwi i roślinach ozdobnych przeciwko rolnicom Agrotis i Euxoa
	e) Zabiegi na zbożach przeciwko koziułkom Tipula
5. Endryna	a) Jako akarycyd na cyklamenach oraz na metariale rozmnożeniowym truskawki
	b) Zabiegi przeciwko nornikowi polnemu Arvicola terrestris w sadach bez upraw współrzędnych
6. HCH zawierający poniżej 99,0% izomeru gamma
7. Heptachlor	Zabiegi w fazie przygotowania nasion buraka przeciwko Atomaria linearis, Agriotes sp., Myriapoda i Collembola
8. Heksachlorobenzen