Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
DYREKTYWA KOMISJI
z dnia 14 lipca 1978 r.
dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę 70/220/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych (78/665/EWG)
Dziennik Urzędowy nr L 223 14/08/1978 s. 0048 - 0056
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(1), zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jej art. 11, 12 oraz 13,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych[2], zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jej art. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
pierwszy program działań Wspólnoty Europejskiej na rzecz środowiska naturalnego zatwierdzony 22 listopada 1973 r. przewiduje, że w celu uwzględniania najnowszego postępu naukowego dyrektywy mogą być zmieniane, w szczególności w odniesieniu do zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym;
maksymalne dopuszczalne wartości graniczne dla tlenku węgla oraz niespalonych węglowodorów wydzielanych przez silniki o zapłonie iskrowym, montowane w pojazdach silnikowych, zostały ustanowione w dyrektywie 70/220/EWG; wartości te zostały początkowo obniżone przez dyrektywę Rady 74/290/EWG z dnia 28 maja 1974 r.(3), a dopuszczalne wartości graniczne emisji tlenku azotu zostały dodane dyrektywą Komisji 77/102/EWG z dnia 30 listopada 1976 r.(4);
wymagania dotyczące ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska naturalnego wymagają dalszego szybkiego obniżania tych limitów; postęp techniczny w konstrukcji silnika umożliwia obecnie ich zmniejszenie dla tego typu silników bez sprzeczności z celami polityki Wspólnoty w innych obszarach, w szczególności w obszarze racjonalnego wykorzystania energii;
środki przewidziane niniejszą dyrektywą są zgodne z opinią Komitetu ds. dostosowania do postępu technicznego dyrektyw mających na celu zniesienie barier technicznych w handlu w sektorze pojazdów silnikowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Załączniki I, II, III, V i VII do dyrektywy 70/220/EWG, zmienione dyrektywami 74/290/EWG oraz 77/102/EWG, zostają zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Od 1 kwietnia 1979 r. Państwa Członkowskie z przyczyn odnoszących się do zanieczyszczenia powietrza przez spaliny z silników:
- nie odmawiają przyznawania homologacji EWG typu pojazdów silnikowych lub wydawania dokumentów, określonych w art. 10 ust. 1 tiret ostatnie dyrektywy 70/156/EWG lub przyznawania krajowej homologacji typu pojazdów silnikowych, ani
- nie zabraniają wprowadzania do użytku tego rodzaju pojazdów,
gdy poziom gazowych substancji zanieczyszczających środowisko emitowanych przez ten typ pojazdów silnikowych lub tego rodzaju pojazdy spełnia wymogi dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.
2. Od 1 października 1979 r. Państwa Członkowskie:
- nie wydają dokumentu przewidzianego w art. 10 ust. 1 tiret ostatnie dyrektywy 70/156/EWG w odniesieniu do typu pojazdów silnikowych, które emitują gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą,
- mogą odmówić przyznania krajowej homologacji typu pojazdów silnikowych dla danego typu pojazdu silnikowego, który emituje gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.
3. Od 1 października 1981 r. Państwa Członkowskie mogą zabraniać wprowadzania do użytku pojazdów, które emitują gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.
4. Przed 1 stycznia 1979 r. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy wymagane w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą oraz bezzwłocznie informują o tym Komisję.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lipca 1978 r.
W imieniu Komisji
Étienne DAVIGNON
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW DO DYREKTYWY 70/220/EWG, ZMIENIONEJ DYREKTYWAMI 74/290/EWG ORAZ 77/102/EWG
I. Przepisy ogólne odnoszące się do jednostek miar
Przepisy dyrektywy 70/220/EWG zostają uzgodnione z przepisami dyrektywy 71/354/EWG, ostatnio zmienionej dyrektywą 76/770/EWG odnoszącą się do jednostek miar.
W załącznikach do dyrektywy 70/220/EWG:
- wyrażenia „waga odniesienia” oraz „waga maksymalna” zastępuje się wyrażeniami „masa odniesienia” oraz „masa maksymalna”;
- wartości ciśnienia wyrażone w milimetrach słupa rtęci oraz w milimetrach słupa wody zastępuje się wartościami wyrażonymi w milibarach zgodnie z wzorem:
- 1 mm Hg = 1,33 322 mbar
- 1 mm H2O = 0,0 980 665 mbar;
- wartości mocy są podawane w kilowatach zamiast w koniach mechanicznych zgodnie ze wzorem:
- 1 CV = 0,735 498 kW,
- 1 HP = 0,7457 kW.
II. Przepisy szczegółowe
ZAŁĄCZNIK I
DEFINICJE, WNIOSEK O HOMOLOGACJĘ EWG TYPU ORAZ SPECYFIKCJE BADAŃ
Pkt 1.2 otrzymuje brzmienie:
„1.2 Masa odniesienia
„Masa odniesienia” oznacza masę pojazdu gotowego do jazdy pomniejszoną o znormalizowaną masę kierowcy 75 kg i powiększoną o znormalizowaną masę 100 kg.”
Dodaje się pkt 1.2.1 w brzmieniu:
„1.2.1. „Masa pojazdu gotowego do jazdy” oznacza masę określoną w pkt 2.6 załącznika I do dyrektywy 70/156/EWG”.
Tabela w pkt 3.2.1.1.4 otrzymuje brzmienie:
Masa odniesienia
(kg)
RW | Masa tlenku węgla
(g/badanie)
L1 | Masa węglowodorów
(g/badanie) L2 | Masa tlenków azotu wyrażonych jako równoważnik NO2 (g/badanie) L3 |
RW <750750< RW £ 850 850< RW £ 1 020 1 020< RW £ 1 250 1 250 < RW £ 1 470 1 470 < RW £ 1 700 1 700 < RW £ 1 930 1 930 < RW £ 2 150 2 150 < RW | 65 71 76 87 99 110 121 132 143 | 6,0 6,3 6,5 7,1 7,6 8,1 8,6 9,1 9,6 | 8,5 8,5 8,5 10,2 11,9 12.,3 12,8 13,2 13,6 |
Pkt 3.2.1.1.4.1 otrzymuje brzmienie:
„3.2.1.1.4.1. Jednakże do 1 października 1981 r. dla homologacji typu w odniesieniu do pojazdów kategorii M1 wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów, wartości graniczne L3 emisji tlenku azotu podane w tabeli w pkt 3.2.1.1.4 mnoży się przez współczynnik 1,25.
W odniesieniu do pojazdów innych niż należące do kategorii M1, wartości graniczne dla emisji tlenku azotu pozostają takie, jak podane w pkt 3.2.1.1.4 dyrektywy 77/102/EWG, pomnożone przez współczynnik 1,25”.
Pkt 3.2.1.2.2 otrzymuje brzmienie:
„3.2.1.2.2. Zawartość tlenku węgla objętościowo w gazach spalinowych emitowanych na biegu jałowym silnika nie może przekraczać 3,5%. W przypadku gdy dokonywana jest kontrola zgodnie z przepisami załącznika IV, w warunkach działania niespełniających norm zalecanych przez producenta (konfiguracja dostosowanych składników), maksymalna zawartość mierzona objętościowo nie przekracza 4,5%”.
Pkt 4.2.2 „Współczynnik E” otrzymuje brzmienie: „E £ 8%”.
Pkt 4.2.3 „Współczynnik E” otrzymuje brzmienie: „E > 8% oraz E £ 13%”.
Tabela w pkt 5.1.1.1 otrzymuje brzmienie:
Masa odniesienia
(kg)
RW | Masa tlenku węgla
(g/badanie)
L1 | Masa węglowodorów
(g/badanie)
L2 | Masa tlenków azotu wyrażona jako równoważnik NO2 (g/badanie) L3 |
£ 750 750< RW £ 850 850< RW £ 1 020 1 020< RW £ 1 250 1 250 < RW £ 1 470 1 470 < RW £ 1 700 1 700 < RW £ 1 930 1 930 < RW £ 2 150 2 150 < RW | 78 85 91 104 119 132 145 158 172 | 7,8 8,2 8,5 9,2 9,9 10,5 11,2 11,8 12,5 | 10,2 10,2 10,2 12,2 14,3 14,8 15,4 15,8 16,3 |
Pkt 5.1.1.1.1 otrzymuje brzmienie:
„5.1.1.1.1. Dla pojazdów kategorii M1 wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów, które otrzymały homologację typu w odniesieniu do emisji przed 1 października 1981 r. wartości graniczne L3 dla emisji tlenku azotu podane w tabeli w pkt 5.1.1.1 niniejszej dyrektywy mnoży się przez współczynnik 1,25.
W odniesieniu do pojazdów innych niż należące do kategorii M1, wartości graniczne dla emisji tlenku azotu pozostają takie, jak podane w pkt 5.1.1.1 dyrektywy 77/102/EWG, pomnożone przez współczynnik 1,25”.
ZAŁĄCZNIK II
ZASADNICZE WŁAŚCIWOŚCI SILNIKA I INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPROWADZANIA TESTÓW
Dodaje się następujące pkt:
„3.2.1.3.6. Układ biegu jałowego. Opis ustawień i odpowiednich wymogów w celu uzgodnienia z pkt 3.2.1.2.2 załącznika I (konfiguracja dostosowania składników)”.
„8.1.1 Zawartość tlenku węgla objętościowo w gazach wydechowych na jałowym biegu silnika....% (norma producenta)”.
ZAŁĄCZNIK III
BADANIE TYPU I
W pkt 1.3.1 dodaje się zdanie w brzmieniu:
„Można używać również drugiego, trzeciego i czwartego biegu, w przypadku gdy instrukcje prowadzenia pojazdu zalecają ruszanie z drugiego biegu na płaskiej powierzchni lub gdy pierwszy bieg jest określany jako bieg przeznaczony do jazdy terenowej, jazdy na gąsienicach lub holowania”.
W pkt 2.1.4 dodaje się zdanie w brzmieniu:
„Wymaganie to stosuje się również w szczególności do ustawień dla biegu jałowego (prędkość obrotowa oraz zawartość tlenku węgla w gazach wydechowych), automatycznej przepustnicy oraz układu oczyszczania gazów wydechowych”.
Pkt 2.1.5 otrzymuje brzmienie:
„2.1.5. Układ wlotowy badanego pojazdu montuje się poza przepustnicą, z połączeniem umożliwiającym dokładny pomiar próżni w rurze wlotowej”.
Dodaje się pkt 2.1.7 w brzmieniu:
„2.1.7. Pojazdy zaprojektowane do współpracy z katalizatorami bada się z usuniętym katalizatorem, chociaż urządzenie to może być montowane w pojazdach produkowanych w typie homologowanym”.
Pkt 3.2.4 otrzymuje brzmienie:
„3.2.4. Kondensator chłodzenia montuje się między tylną rurą a zaworem wlotowym do kolektora lub kolektorów, tak aby temperatura gazów spalinowych u wylotu kondensatora nie spadała poniżej 5°C. Układ chłodzenia powinien być taki, aby unikać porywania skroplin wody przez gazy przez niego przepływające, zaś wilgotność gazów w kolektorze lub kolektorach musi być mniejsza niż 90% przy 20°C”.
W pkt 3.2.5 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:
„Objętość odcinka rury zbiorczej prowadzącej do kolektora jest mniejsza niż 0,03 m3”.
Pkt 4.1.2 otrzymuje brzmienie:
„4.1.2. Hamulec reguluje się w następujący sposób:”
Dotychczasowe pkt 4.1.2, 4.1.3 i 4.1.4 otrzymują oznaczenie 4.1.2.1, 4.1.2.2 oraz 4.1.2.3.
Pkt 4.1.2.4 (nowy) otrzymuje brzmienie:
„4.1.2.4. Inne metody pomiaru mocy niezbędnej do wprawiana w ruch pojazdu (np. pomiar napędowego momentu obrotowego, pomiar opóźnienia, itp.) również będą dopuszczone”.
Pkt 4.1.2.5 (nowy) otrzymuje brzmienie:
„4.1.2.5. Hamulec może być wyregulowany tylko na podstawie prób drogowych, jeżeli warunki dotyczące ciśnienia powietrza oraz temperatury na drodze oraz w miejscu lokalizacji stanowiska siłomierza nie różnią się o więcej niż ± 15 mbar oraz o więcej niż ± 8°C”.
Pkt 4.1.3 (nowy) otrzymuje brzmienie:
„4.1.3. Jeśli powyższa metoda nie daje się zastosować, stanowisko badawcze ustawia się tak, aby pochłonąć moc kół napędzających przy stałej prędkości 50 km/godz. zgodnie z przepisami tabeli w pkt 4.2. Moc tę ustala się zgodnie z metodą wskazaną w załączniku VII”.
Pkt 4.1.3.1(nowy) otrzymuje brzmienie:
„4.1.3.1. W przypadku pojazdów innych niż należące do kategorii M1, pojazdów o masie odniesienia większej niż 1 700 kg lub pojazdów o napędzie na wszystkie koła, wartości mocy podane w tabeli mnoży się przez współczynnik 1,3”.
Tabela w pkt 4.2 otrzymuje brzmienie:
Masa odniesienia (RW) pojazdu (kilogramy) | Równoważna bezwładność (kilogramy) | Moc pochłonięta przez siłomierz (kW) |
£ 750 750< RW £ 850 850< RW £ 1 020 1 020< RW £ 1 250 1 250 < RW £ 1 470 1 470 < RW £ 1 700 1 700 < RW £ 1 930 1 930 < RW £ 2 150 2 150 < RW £ 2 380 2 380 < RW £ 2 610 2 610 < RW | 680 800 910 1 130 1 360 1 590 1 810 2 040 2 270 2 270 2 270 | 1,8 2,0 2,2 2,4 2,7 2,9 3,1 3,3 3,5 3,6 3,7 |
Do punktu 4.4 dodaje się zdanie w brzmieniu:
„Dla pojazdów o masie odniesienia większej niż 1 700 kg, których silniki mają zamontowane urządzenie do rozcieńczania gazów wydechowych (na przykład pompę powietrza), dozwolone jest ciśnienie zwrotne nieprzekraczające 10 mbar”.
ZAŁĄCZNIK V
BADANIE TYPU III
Tabela w pkt 2.2 otrzymuje brzmienie:
Warunek nr | Prędkość pojazdu (km/godz.) | Współczynnik obciążenia | Moc pochłonięta przez hamulec |
1
2
3
| Bieg jałowy
50 ± 2
50 ± 2
| 0,25
0,25
0,50 | 0
Odpowiednio do ustawień dla badań typu I
Wielkość określona w warunku nr 2 pomnożona przez współczynnik 1,7 |
Skreśla się pkt 2.3.
Pkt 2.4 otrzymuje oznaczenie 2.3.
Dodaje się załącznik VII w brzmieniu:
„ZAŁĄCZNIK VII
Metoda kalibrowania SIŁOMIERZA
1. Załącznik ten opisuje metodę, która ma być używana do ustalania stosunku między mocą wskazywaną przez siłomierz a rzeczywistą mocą absorbowaną przez miernik.
Rzeczywista moc absorbowana przez siłomierz (Pa) jest mocą zaabsorbowaną przez hamulec, powiększoną o moc zużytą na pokonanie tarcia w siłomierzu, z wyjątkiem strat mocy w wyniku tarcia między oponą a rolką.
2. Metoda ta pomija różnice w wewnętrznym tarciu rolki (rolek), które jest spowodowane ciężarem pojazdu.
3. Zgodnie z tą metodą, moc zaabsorbowana ustalana jest na podstawie czasu opóźnienia rolki (rolek). Różnica między czasem opóźnienia rolki napędzanej oraz czasu rolki swobodnej może zostać pominięta w wypadku siłomierzy o dwóch rolkach, tj. czas, jaki należy brać pod uwagę to czas rolki napędzanej.
4. Stosowana będzie następująca procedura:
4.1. Użyć koła zamachowego lub innych środków do symulacji bezwładności masy pojazdu. W tym celu wybrać taką masę bezwładności, przy której siłomierz jest najczęściej używany.
4.2. Wprawić siłomierz w ruch poprzez umieszczenie pojazdu na rolkach lub w dowolny inny sposób.
4.3. Do pomiaru prędkości rolki (rolek) można używać piątego koła, obrotomierza lub innego odpowiedniego przyrządu.
4.4. Doprowadzić rolkę (rolki) do prędkości 50 km/godz. i przyłożyć właściwą moc do siłomierza zgodnie z tabelą w załączniku III pkt 4.2.
4.5. Zanotować wskazaną moc (Pi).
4.6. Doprowadzić rolkę (rolki) do prędkości co najmniej 60 km/godz.
4.7. Odłączyć urządzenie używane do wprawiania siłomierza w ruch (pojazd nie może znajdować się na rolce (rolkach)).
4.8. Zanotować czas potrzebny na zmniejszenie prędkości rolki (rolek) z 55 do 45 km/godz.
4.9. Moc Pa należy wyliczać wykorzystując wzór:
= =
gdzie:
Pa = moc zaabsorbowana przez siłomierz w kW,
M1 = równoważna bezwładność napędzana przez rolki w kg,
V1 = prędkość początkowa w m/s (55 km/godz. = 15,28 m/s),
V2 = prędkość końcowa w m/s (45 km/godz. = 12,50 m/s),
t = czas potrzebny do zmniejszenia prędkości rolki (rolek) z 55 do 45 km/godz.
4.10. Powtórzyć operacje 4.4-4.9 wystarczającą ilości razy do pokrycia zakresów mocy wymienionych w załączniku III oraz V.
4.11. Wykres przedstawiający moc wskazaną jako funkcję mocy zaabsorbowanej przy 50 km/godz.
|
Moc zaabsorbowana Pa przy prędkości 50 km/godz. w kW
Dotychczasowy załącznik VII otrzymuje oznaczenie VIII:
„ZAŁĄCZNIK VIII
Tytuł otrzymuje brzmienie:
„WZÓR
Załącznik do świadectwa homologacji EWG typu pojazdów silnikowych dotyczący zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym
Art. 4 ust. 2 i art. 10 dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep)
Uwzględniając zmiany zgodnie z dyrektywą 78/665/EWG”
Pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Masa odniesienia pojazdu ..............................................................................”
Skreśla się pkt 5.1.
Pkt 7.3 otrzymuje brzmienie:
„7.3 Przełożenie przekładni:
- pierwszy bieg .........................................................................................
- drugi bieg ...............................................................................................
- trzeci bieg ...............................................................................................
Przełożenie przekładni głównej ......................................................................
Opony:
- wymiary .................................................................................................
- dynamiczny obwód toczenia .................................................................”
(1) Dz.U. nr L 42 z 23.2.1970, str. 1.
(2) Dz.U. nr L 76 z 6.4.1970, str. 1.
(3) Dz.U. nr L 159 z 15.6.1974, str. 61.
(4) Dz.U. nr L 32 z 3.2.1977, str. 32.