Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
DYREKTYWA KOMISJI
z dnia 19 maja 1978 r.
dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/114/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz sposobu i miejsca ich umieszczania (78/507/EWG)
Dziennik Urzędowy nr L 155 13/06/1978 s.31
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r., w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep[1], zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jego art. 11-13,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/114/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r., w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz sposobu i miejsca ich umieszczania tabliczek[2],
a także mając na uwadze co następuje:
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) przyjęła dwa międzynarodowe standardy odnoszące się do światowego systemu klasyfikacji umożliwiającego producentowi pojazdu[3], i pojazdowi[4] identyfikację, tam gdzie jest to zalecane, aby włączyć ten system identyfikacji producenta do dyrektywy 76/114/EWG i jednocześnie, aby uporządkować wymogi tej dyrektywy, zgodnie z normami ISO odnoszącymi się do identyfikacji pojazdów;
przepisy niniejszej dyrektywy są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektyw w Celu Usunięcia Barier Technicznych w Handlu w Sektorze Pojazdów Samochodowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W załączniku do dyrektywy 76/114/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Z dniem 1 października 1978 r. żadne Państwo Członkowskie nie może w odniesieniu do tabliczek znamionowych oraz sposobu i miejsca ich umieszczania:
- odmówić, w odniesieniu typu pojazdu udzielenia homologacji typu EWG; wydania dokumentu określonego w art. 10 ust. 1 akapit ostatni dyrektywy 70/156/EWG lub udzielenia krajowej homologacji typu, lub
- zabronić dopuszczenia pojazdu do ruchu,
jeśli tabliczki znamionowe, ich położenie i umieszczenie w takim typie pojazdu lub pojazdów, są zgodne z przepisami dyrektywy 76/114/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą.
2. Z dniem 1 października 1981 r. Państwa Członkowskie:
- nie mogą dłużej wydawać dokumentu określonego w art. 10 ust. 1 akapit ostatni dyrektywy 70/156/EWG w odniesieniu do typu pojazdu, którego tabliczki znamionowe i oznakowanie identyfikacyjne, ich położenie i umieszczenie nie są zgodne z przepisami dyrektywy 76/114/EWG, zmienionymi niniejszą dyrektywą;
- mogą odmówić udzielenia krajowej homologacji typu w odniesieniu do typu pojazdu, którego tabliczki znamionowe i oznakowanie identyfikacyjne, ich położenie i umieszczenie nie są zgodne z przepisami dyrektywy 76/114/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą.
3. Z mocą od dnia 1 października 1981 r. Państwo Członkowskie może zakazać dopuszczenia do ruchu pojazdów, których tabliczki znamionowe i oznakowanie identyfikacyjne, ich położenie i umieszczenie nie są zgodne z przepisami dyrektywy 76/114/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 października 1978 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 maja 1978 r.
W imieniu Komisji
Étienne DAVIGNON
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
Zmiany do załącznika do dyrektywy Komisji 76/114/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r.
Ppkt 2.1.2, wiersz piąty:
Wyrażenie „DK dla Danii” zastępuje się „18 dla Danii”.
Przypis 1 otrzymuje brzmienie:
„1 Jeżeli pojazdowi nie udzielono homologacji typu EWG i dlatego nie posiada numeru homologacji typu EWG, Państwo Członkowskie może wymagać przedłożenia krajowej homologacji typu. Jeżeli wymagane jest przedłożenie krajowej homologacji typu, producent może umieścić je na tabliczce niezależnie od tabliczki znamionowej producenta lub na samej tabliczce producenta.”
W ppkt. 2.1.4, 2.1.5, 2.1.6, 2.1.7 i 2.1.8:
wyraz „waga” zastępuje się wyrazem „masa”.
Pkt 3.1 otrzymuje brzmienie:
3.1. Musi to być podane na tabliczce znamionowej producenta i na nadwoziu, ramie lub innej podobnej części.
3.1.1. Musi się składać z trzech sekcji.
3.1.1.1. Pierwsza sekcja zawiera kod przypisany do producenta pojazdu, aby umożliwić jego identyfikację. Kod zawiera trzy typy liter lub cyfr przypisane przez właściwe organy kraju, w którym producent ma swoje główne miejsce prowadzenia działalności, za zgodą międzynarodowej agencji działającej z upoważnienia Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Pierwszy znak oznacza obszar geograficzny, drugi kraj w obrębie obszaru geograficznego, a trzeci konkretnego producenta.
Gdy producent produkuje mniej niż 500 pojazdów rocznie, trzecim znakiem będzie zawsze „9”. Aby zidentyfikować tego producenta, właściwa wyżej wymieniona instytucja wyznaczy też trzeci, czwarty i piąty znak trzeciej sekcji.
3.1.1.2. Druga sekcja składa się z sześciu znaków (liter lub cyfr), służących wskazaniu ogólnej charakterystyki pojazdu. Jeżeli producent nie wykorzysta jednego lub więcej znaków, miejsca niewykorzystane musza być wypełnione alfabetycznymi lub numerycznymi znakami, do wyboru przez producenta.
3.1.1.3. Trzecia sekcja składa się z ośmiu znaków, których ostatnie cztery muszą być numeryczne, i musi, w połączeniu z dwiema innymi sekcjami, służyć przejrzystej identyfikacji określonego pojazdu. Każdą niewykorzystaną przestrzeń muszą stanowić zera, aby całkowita ilość wymaganych znaków była zachowana.
3.1.2. Znakowanie, o ile to możliwe, winno znajdować się w jednej linii.
Ze względów technicznych, jako wyjątek, znakowanie może znajdować się w dwóch wierszach. Jednak w tym wypadku żadna z sekcji nie może być dzielona między dwoma wierszami. Początek i koniec każdego wiersza musi być wskazany symbolem, który nie jest numerem arabskim ani dużą literą rzymską i który nie może być zamieniony z innym. To wymaganie może być uchylone w przypadku tabliczki producenta, na której numer jest tylko w jednym wierszu. Jest też dozwolone umieszczenie takiego symbolu między trzema sekcjami w jednym wierszu (ppkt 3.1.1).
Nie może być wolnych miejsc między znakami.
DODATEK
WZÓR TABLICZKI PRODUCENTA
Poniższe wzory nie przesądzają o danych, które są aktualnie podawane na płytkach znamionowych producenta. Są one jedynie wskazówkami.
Przykład nr 1
|
STELLA FABRICA AUTOMOBILI
e º 3 º 1485
3 I S K L M 3 A C 8 B 1 2 3 9 5 4
1 500 kg
2 500 kg
1-730 kg
2-810 kg
|
Przykład dla pojazdu kategorii M1.
Dodatkowa informacja, jak przewidziano w ppkt 2.2, może być podana poniżej lub z boku określonych danych (patrz prostokąty pokazane kropkowanymi liniami w tym wzorze).
Przykład nr 2
|
MAYER KRAFTFAHRZEUGWERK
e º 1 º 501
3 G T W O 1 8 0 0 9 B S 5 1 3 1 2
22 000 kg
38 000 kg
1-7 000 kg
2-8 000 kg
3-8 000 kg
|
Przykład dla pojazdu kategorii N3.
Dodatkowa informacja, jak przewidziano w pkt 2.2 może być podana poniżej lub z boku określonych danych (patrz prostokąty pokazane kropkowanymi liniami w tym wzorze).
[1] Dz.U. nr L 42 z 23.2.1970, str. 1.
[2] Dz.U. nr L 24 z 30.1.1976, str. 1.
[3] Międzynarodowa norma ISO 3780 z 1.2.1976 r.
[4] Międzynarodowa norma ISO 3779 z 15.6.1977 r.
