RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

w swojej rezolucji z dnia 6 czerwca 1974 r. dotyczącej wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw oraz innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, Rada opowiedziała się za ustanowieniem Komitetów Doradczych;

w kontekście wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw oraz innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji w zakresie pielęgniarstwa ogólnego, a także w odniesieniu do sprawowania opieki pielęgniarskiej przez pozostały personel, niezbędne jest zapewnienie porównywalności wymagań w ramach norm kształcenia;

aby przyczynić się do osiągnięcia tego celu, wskazane jest powołanie Komitetu Doradczego Komisji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach Komisji tworzy się Komitet Doradczy ds. kształcenia w dziedzinie pielęgniarstwa, zwany dalej „Komitetem”.

Artykuł 2

1. Zadaniem Komitetu jest pomoc w zapewnieniu porównywalnie wysokich norm kształcenia poszczególnych rodzajów personelu pielęgniarskiego w obrębie Wspólnoty.

2. Komitet realizuje to zadanie w szczególności za pomocą następujących środków:

— wymiany wyczerpujących informacji w zakresie metod kształcenia oraz programu, poziomu i struktury kursów teoretycznych i praktycznych prowadzonych w Państwach Członkowskich,

— dyskusji i konsultacji mającej na celu rozwijanie wspólnego podejścia do poziomu, jaki ma być osiągnięty w kształceniu personelu pielęgniarskiego oraz, w stosownym przypadku, struktury i tematyki takiego kształcenia,

— dokonywania oceny dostosowania wyżej wymienionego kształcenia do najnowszych osiągnięć w dziedzinie praktyki pielęgniarskiej, nauk medycznych i społecznych oraz metod nauczania.

3. Komitet przekazuje Komisji i Państwom Członkowskim swoje opinie i zalecenia w tym, jeżeli uzna to za stosowne, propozycje zmian przepisów dotyczących kształcenia, zawartych w dyrektywach odnoszących się do pielęgniarstwa, takich jak dyrektywa 77/452/EWG(¹) i 77/453/EWG(²).

4. Komitet doradza również Komisji we wszystkich pozostałych kwestiach, z którymi Komisja zwraca się do niego w związku z kształceniem personelu pielęgniarskiego.

Artykuł 3

1. W skład Komitetu wchodzi po trzech ekspertów z każdego Państwa Członkowskiego, z czego:

— jeden ekspert spośród pielęgniarek czynnych zawodowo,

— jeden ekspert z instytucji prowadzących kształcenie w zakresie pielęgniarstwa,

— jeden ekspert z właściwych władz Państwa Członkowskiego.

2. Każdy członek Komitetu ma swojego zastępcę. Zastępcy mogą uczestniczyć w posiedzeniach Komitetu.

3. Członkowie i zastępcy, wymienieni w ust. 1 i 2, są wyznaczani przez Państwa Członkowskie. Członkowie wymienieni w ust. 1 tiret pierwsze i drugie oraz ich zastępcy są wyznaczani na wniosek osób czynnych zawodowo oraz instytucji prowadzących kształcenie w zakresie pielęgniarstwa. Wyznaczeni w ten sposób członkowie i zastępcy są mianowani przez Radę.

Artykuł 4

1. Kadencja członków Komitetu trwa trzy lata. Po upływie tego okresu członkowie Komitetu pełnią swoją funkcję do czasu ich zastąpienia lub do czasu przedłużenia ich kadencji.

2. Kadencja członka może zakończyć się przed upływem trzyletniego okresu z powodu rezygnacji lub śmierci członka lub jego zastąpienia przez inną osobę zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 3. Członek jest zastępowany na okres pozostający do zakończenia mandatu.

Artykuł 5

Komitet wybiera przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących spośród swoich członków. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny. Harmonogram posiedzeń jest opracowywany przez przewodniczącego Komitetu w porozumieniu z Komisją.

Artykuł 6

Komitet może tworzyć grupy robocze oraz zapraszać i dopuszczać obserwatorów i ekspertów w celu uzyskiwania ich pomocy w związku ze wszystkimi szczególnymi aspektami swojej pracy.

Artykuł 7

Komisja zapewnia obsługę sekretariatu Komitetu.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 1977 r.