Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
DYREKTYWA RADY
z dnia 16 grudnia 1976 r.
w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia kierowców w transporcie drogowym (76/914/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 75,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 543/69 z dnia 25 marca 1969 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 515/72(2), w szczególności jego art. 5 ust. 1 lit. b) tiret drugie i ust. 2 lit. c),
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(3),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(4),
a także mając na uwadze, co następuje:
na mocy art. 5 ust. 1 lit. b) tiret drugie rozporządzenia (EWG) nr 543/69, kierowca pojazdu przeznaczonego do transportu rzeczy o dopuszczalnej masie całkowitej nie większej niż 7,5 tony i do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie, jeżeli nie ukończył 21 lat musi posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych uznane w jednym z Państw Członkowskich potwierdzające, że ukończył szkolenie dla kierowców pojazdów przeznaczonych do przewozu drogowego rzeczy;
na mocy art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 543/69, kierowca pojazdu przeznaczonego do przewozu osób i do którego stosuje się rozporządzenie, musi mieć ukończone przynajmniej 21 lat i spełniać jeden z warunków określonych w niniejszym ustępie;
jeden z tych warunków stanowi, że kierowca musi posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych uznane w jednym z Państw Członkowskich i potwierdzające, że ukończył szkolenie dla kierowców pojazdów przeznaczonych do przewozu drogowego osób;
w celu określenia minimalnego poziomu tego wyszkolenia, należy w szczególności wziąć pod uwagę różnice w warunkach drogowego transportu rzeczy i drogowego transportu osób,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. Każda osoba posiadająca właściwe krajowe prawo jazdy, która ukończyła kurs kształcenia zawodowego obejmujący przynajmniej przedmioty wymienione w Załączniku do niniejszej dyrektywy, jest uznawana za posiadającą minimalny poziom wyszkolenia dla kierowców pojazdów przeznaczonych do przewozu drogowego rzeczy, określony w art. 5 ust. 1 lit. b) tiret drugie rozporządzenia (EWG) nr 543/69 lub dla kierowców pojazdów przeznaczonych do drogowego przewozu określony w ust. 2 lit. c) wspomnianego artykułu.
2. Program i sposób organizacji kursu kształcenia zawodowego, określonego w ust. 1, określa Państwo Członkowskie. Dowodem ukończenia tego szkolenia jest egzamin lub sprawdzian przeprowadzony przez państwo lub organy w tym celu przez nie wyznaczone i pod jego bezpośrednim nadzorem.
3. Państwa Członkowskie mogą wymagać od kierowców wykonujących przewozy krajowe na ich terytorium, jak też od kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe w pojazdach zarejestrowanych w tym państwie, aby odbyli bardziej zaawansowane szkolenie niż to przewidziane w Załączniku. Może to być szkolenie już teraz organizowane w Państwie Członkowskim albo szkolenie, które Państwo Członkowskie postanawia wprowadzić w przyszłości.
Artykuł 2
1. Świadectwo kwalifikacji zawodowych, określone w art. 5 ust. 1 lit. b) tiret drugie i art. 5 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 543/69, jest wydawane przez państwo lub organy w tym celu przez nie wyznaczone, i pod jego bezpośrednim nadzorem, osobom spełniającym wymagania ustanowione w art. 1 niniejszej dyrektywy.
2. Prawa nabyte na mocy przepisów, określonych w ust. 1, przed wejściem w życie przepisów prawa krajowego przyjętych w celu wykonania niniejszej dyrektywy, pozostają w mocy, tak samo jak świadectwa wydane na mocy niniejszej dyrektywy.
Artykuł 3
1. Po konsultacji z Komisją, Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą w ciągu dwóch lat od jej ogłoszenia.
2. Każde Państwo Członkowskie przekaże Komisji wzory świadectw lub równoważnych dokumentów, które przyjmie w związku z wykonaniem art. 2 ust. 1. Komisja niezwłocznie przekaże niniejsze informacje innym Państwom Członkowskim.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1976 r.
W imieniu Rady | |
Th. E. WESTERTERP | |
Przewodniczący |
(1) Dz.U. nr L 77 z 29.3.1969, str. 49.
(2) Dz.U. nr L 67 z 20.3.1972, str. 11.
(3) Dz.U. nr C 46 z 9.5.1972, str. 8.
(4) Dz.U. nr C 88 z 6.9.1971, str. 14.
ZAŁĄCZNIK
MINIMALNY POZIOM WYSZKOLENIA NIEZBĘDNY DO OTRZYMANIA ŚWIADECTWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH W ROZUMIENIU ART. 5 UST. 1 LIT. b) LUB UST. 2 LIT. c) ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 543/69
Szkolenie prowadzące do przyznania świadectwa kwalifikacji zawodowych musiobejmować przynajmniej następujące przedmioty, o ile nie są już objęte szkoleniem na prawo jazdy.
1. Znajomość budowy i głównych części składowych pojazdu
1.1 Znajomość budowy i działania:
— silników wewnętrznego spalania,
— układów smarowania i chłodzenia,
— układu paliwowego,
— instalacji elektrycznej,
— układu zapłonowego,
— układu przeniesienia napędu (sprzęgło, skrzynia biegów, itd.).
1.2 Ogólna znajomość układu smarowania i zabezpieczeń przed mrozem
1.3 Znajomość środków ostrożności, jakie należy podjąć w czasie zdejmowania i wymiany kół
1.4 Znajomość budowy, montażu, odpowiedniej eksploatacji i konserwacji opon
1.5. Znajomość rodzajów, działania, głównych części, podłączenia, eksploatacji i codziennej konserwacji hamulców oraz systemów naczepowych i przyczepowych
1.6. Znajomość metod lokalizowania przyczyn awarii
1.7. Umiejętność naprawy drobnych awarii za pomocą odpowiedniego sprzętu
1.8. Ogólna znajomość zasad konserwacji pojazdów i przeprowadzania niezbędnych napraw bieżących.
2. Ogólna znajomość procedur transportowych i administracyjnych
2.1 Ogólna umiejętność i wystarczająca wiedza z zakresu geografii potrzebna do posługiwania się mapami i ich indeksami
2.2. Oszczędna eksploatacja pojazdów
2.3. Znajomość środków, jakie należy podjąć po wypadku lub w innej sytuacji awaryjnej (np. pożaru) w związku z ubezpieczeniem pojazdu
2.4. Znajomość ustawodawstwa krajowego stosowanego w przypadku właściwego rodzaju transportu – rzeczy lub osób
w przypadku kierowców pojazdów do przewozów rzeczy:
2.5. Podstawowa wiedza o odpowiedzialności kierowcy za pobranie, przewóz i dostawę towarów zgodnie z ustalonymi warunkami
2.6. Znajomość dokumentów pojazdu i dokumentów przewozowych wymaganych w krajowym i międzynarodowym transporcie rzeczy
2.7. Znajomość technik załadunku i rozładunku towarów oraz stosowania sprzętu do załadunku i rozładunku
2.8. Podstawowa znajomość środków ostrożności, jakie należy podjąć przy przeładunku i transporcie towarów niebezpiecznych
w przypadku kierowców pojazdów przeznaczonych do transportu osób:
2.9. Wiedza o odpowiedzialności kierowcy w zakresie transportu osób
2.10. Znajomość dokumentów pojazdu i dokumentów pasażera wymaganych w krajowych i międzynarodowych przewozach osób.
3. Doświadczenie w kierowaniu pojazdami towarowymi i osobowymi
3.1. W przypadku kierowców pojazdów przeznaczonych do transportu rzeczy:
Doświadczenie praktyczne w kierowaniu i manewrowaniu pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej ponad 7,5 ton oraz pojazdami z naczepami.
3.2. W przypadku kierowców pojazdów przeznaczonych do transportu osób:
Doświadczenie praktyczne w kierowaniu i manewrowaniu autobusami lub autokarami.