RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

wymogi techniczne, które ciągniki muszą spełniać w myśl obowiązujących przepisów krajowych dotyczą między innymi siedzeń pasażerów;

wymogi te są różne w poszczególnych Państwach Członkowskich; w związku z tym zachodzi konieczność przyjęcia przez wszystkie Państwa Członkowskie takich samych wymogów, w uzupełnieniu lub w miejsce istniejących przepisów, w szczególności w celu wprowadzenia w odniesieniu do każdego typu ciągnika procedury homologacji typu EWG, będącej przedmiotem dyrektywy Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (³);

zamierzeniem niniejszej dyrektywy jest harmonizacja przepisów krajowych w zakresie projektu i montażu siedzeń pasażerów w ciągnikach rolniczych, ale nie jest nim standaryzacja wymogów w zakresie określenia czy ciągniki rolnicze powinny być obowiązkowo wyposażane w takie siedzenia; nie jest także zamierzeniem dokonywanie standaryzacji wymogów, które umożliwią wyposażenie ciągników w jedno lub więcej siedzeń pasażerów; problemy nadal nierozwiązane w zakresie siedzeń pasażerów, będących jednym z elementów świadectwa homologacji typu, muszą zostać rozwiązane możliwie jak najszybciej w drodze uzupełnienia niniejszej dyrektywy, tak aby wymogi dotyczące wydawania świadectw homologacji typu EWG mogły także objąć siedzenia pasażera,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. „Ciągnik rolniczy lub leśny” oznacza każdy pojazd silnikowy, wyposażony w koła lub gąsienice, mający co najmniej dwie osie, którego główna funkcja polega na mocy pociągowej i który został specjalnie skonstruowany w celu holowania, pchania, przewożenia lub napędzania niektórych narzędzi, maszyn lub przyczep, przeznaczonych do stosowania w rolnictwie lub leśnictwie. Może on być wyposażony w celu przewożenia rzeczy i osób.

2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do ciągników określonych w ust. 1, które są wyposażone w ogumienie pneumatyczne i posiadają przynajmniej dwie osie oraz maksymalną prędkość konstrukcyjną między 6 a 40 km/h oraz których minimalna szerokość rozstawu kół wynosi przynajmniej 1250 mm.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić przyznania homologacji typu EWG lub homologacji krajowej ciągnika, z przyczyn odnoszących się do jego siedzeń pasażerów, jeżeli spełniają one wymogi określone w Załączniku.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić rejestracji ciągnika ani zakazać jego sprzedaży, wprowadzenia do eksploatacji lub użytkowania, z przyczyn odnoszących się do siedzeń pasażerów, jeśli spełniają one wymagania określone w Załączniku.

Artykuł 4

Zmiany niezbędne w celu dostosowania do postępu technicznego wymogów określonych w Załączniku przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy Rady 74/150/EWG.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie 18 miesięcy od jej notyfikacji i niezwłocznie informują o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1976 r.