ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1692/73
z dnia 25 czerwca 1973 r.
w sprawie środków ochronnych przewidzianych Umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii
(DUUEL. z 1990 r., Nr 74, poz. 5;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2014 r., Nr 18, poz. 1)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 113,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze co następuje:
w dniu 14 maja 1973 r. w Brukseli została podpisana Umowa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii;
procedury wprowadzenia w życie klauzul ochronnych, przewidzianych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą, zostały ustalone w samym Traktacie;
z drugiej strony, należy jeszcze ustalić szczegółowe zasady, według których będą wprowadzane w życie klauzule ochronne i środki zabezpieczające, przewidziane w art. 22, 24 i 26 Umowy,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
[1] Komisja może zdecydować, że zwróci się do Wspólnego Komitetu powołanego na podstawie Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii, zwanej dalej „Umową”, w sprawie podjęcia środków przewidzianych w art. 22, 24, 24a i 26 Umowy. W miarę potrzeby Komisja przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
W przypadku gdy Komisja postanawia przekazać sprawę do Wspólnego Komitetu, informuje o tym państwa członkowskie.
Artykuł 2
1. W przypadku praktyki, która może uzasadnić zastosowanie przez Wspólnotę środków przewidzianych w art. 23 Umowy, Komisja, po zbadaniu przypadku z własnej inicjatywy lub na wniosek Państwa Członkowskiego, zajmuje stanowisko w sprawie zgodności tej praktyki z Umową. W miarę potrzeby Komisja przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. [2]
2. W przypadku praktyki mogącej spowodować zastosowanie środków ochronnych wobec Wspólnoty na podstawie art. 23 Umowy, Komisja, po zbadaniu przypadku, zajmuje stanowisko w sprawie zgodności praktyki z podstawowymi zasadami, ustalonymi Umową. W miarę potrzeby, Komisja wydaje stosowne zalecenia.
Artykuł 3
W przypadku praktyki, która może uzasadnić zastosowanie przez Wspólnotę środków przewidzianych w art. 25 Umowy, stosuje się procedury przewidziane rozporządzeniem (EWG) nr 459/68(1).
Artykuł 4
[3] 1. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 24, 24a i 26 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 27 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych – zgodnie z art. 7 ust. 3.
2. Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w sprawie takiego wniosku najpóźniej w terminie pięciu dni roboczych od daty jego otrzymania.
Artykuł 5
[4] (uchylony).
Artykuł 6
Przewidzianego w art. 27 ust. 2 Umowy powiadomienia Wspólnego Komitetu przez Wspólnotę dokonuje Komisja.
Artykuł 7
[5] 1. Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (2). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (3).
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł 8
[6] Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (4).
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 czerwca 1973 r.
(1) Dz.U. L 93 z 17.4.1968, str. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51).
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[2] Art. 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[3] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[4] Art. 5 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[5] Art. 7 dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[6] Art. 8 dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00