1.1.2.1. Przez „przekładnię” rozumie się, w pojazdach silnikowych, zespół elementów mieszczących się pomiędzy kierownicą a kołami kierowanymi, z wyłączeniem urządzeń specjalnych wymienionych w ppkt 1.1.4. Przekładnia może być mechaniczna, hydrauliczna, pneumatyczna, elektryczna lub złożona.

1.1.2.2. Przez „przekładnię” w przyczepach rozumie się zespół elementów, które przekazują do kół kierowanych siły konieczne do uzyskania zmiany kierunku jazdy pojazdu.

1.2.1.1. kierowanie ręczne, w którym energia ta dostarczana jest wyłącznie przez energię mięśni kierowcy,

1.2.1.2. kierowanie wspomagane, w którym energia ta jest dostarczana przez energię mięśni kierowcy i specjalne urządzenia, takie jak te, o których mowa w ppkt 1.1.4,

1.2.1.3. mechanizm kierowniczy ze wzmacnianiem, w którym energia jest dostarczana wyłącznie przez urządzenia specjalne, takie jak te, o których mowa w ppkt 1.1.4.

2.2.1.1. Kierownica powinna być łatwa w obsłudze i łatwa do uchwycenia; musi być ona tak zaprojektowana, by pozwalała na stopniowe skręcanie. Kierunek ruchu kierownicy musi jasno odpowiadać pożądanej zmianie kierunku jazdy pojazdu.

2.2.1.2. Siła kierowania konieczna do skręcenia kierownicy tak, by zakreślić koło o promieniu 12 m, rozpoczynając od linii stycznej, nie powinna przekraczać 25 kg. W układach kierowniczych ze wspomaganiem, w przypadku niewydolności energii pomocniczej, wymagana siła oddziałująca na kierownicę nie powinna przekraczać 60 kg.

2.2.1.3. W celu kontroli wymogu z ppkt 2.2.1.2. pojazd ma wykonać spiralę przy szybkości 10 km/h, ruszając z linii prostej. Do chwili kiedy kierownica przekroczy pozycję odpowiadającą wpisaniu pojazdu w koło o promieniu 12 m, notuje się siłę na kierownicy, która nie powinna przekroczyć wymaganych wielkości. Czas trwania manewru (czas od chwili wprawienia kierownicy w ruch do chwili kiedy osiągnie pozycję pomiarową) nie powinien przekroczyć 4 s w warunkach normalnych i 6 s w przypadku niedostatku energii pomocniczej. Należy wykonać skręt w prawo i skręt w lewo. W czasie badania pojazd powinien mieć maksymalną masę dopuszczalną technicznie; rozłożenie tej masy na osie i ciśnienie w oponach powinny odpowiadać wskazówkom dostarczonym przez producenta.

2.2.2.1. Prowadzenie pojazdu powinno być zapewnione, nawet w przypadku niewydolności całkowitej lub częściowej elementów przekładni hydraulicznej, pneumatycznej lub elektrycznej.

2.2.2.2. Przekładnie mechaniczne powinny być zaprojektowane w taki sposób, żeby spełniały wszystkie wymogi związane z ich funkcjonowaniem. Powinien być do nich łatwy dostęp w celu konserwacji i kontroli.

2.2.3.1. Kołami kierowanymi nie muszą być wyłącznie koła tylne. Przepisu tego nie stosuje się do naczep.

2.2.3.2. Pojazdy silnikowe, których tylne koła są także kierowane, muszą być poddane następującemu badaniu:

2.2.3.2.1. Kierowca powinien móc je utrzymać w linii prostej, nie wykonując nienormalnego manewru, na drodze płaskiej i poziomej przy szybkości 80 km/h albo przy maksymalnej prędkości konstrukcyjnej, jeśli jest ona niższa niż 80 km/h.

2.2.3.3. Także przyczepy powinny zostać poddane próbie przewidzianej w ppkt 2.2.3.2.1. przy szybkości 80 km/h albo przy szybkości technicznie dopuszczalnej zadeklarowanej przez producenta, w następujących przypadkach:

— kiedy jest ona wyposażona w więcej niż jedną oś zaopatrzoną w koła kierowane,

— kiedy jest naczepą posiadającą co najmniej jedną oś zaopatrzoną w koła kierowane.

2.2.4.1. Urządzenia mechanizmu kierowniczego ze wzmacniaczem nie są dopuszczone.

2.2.4.2. Kiedy układ kierowniczy ze wspomaganiem nie ma własnego źródła energii pomocniczej, musi mieć zbiornik energii. Jeśli używana energia pochodzi ze sprężonego powietrza, zbiornik sprężonego powietrza musi być chroniony zaworem zaporowym bezpowrotnym.

2.2.4.3. Prowadzenie pojazdu powinno być możliwe nawet w przypadku awarii urządzenia specjalnego.