RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

w niektórych Państwach Członkowskich możliwości nazewnictwa wyrobów ze szkła kryształowego oraz wynikające zeń zobowiązania dotyczące składu tych wyrobów są przedmiotem zróżnicowanego ustawodawstwa; różnice te przeszkadzają w handlu tymi produktami i mogą być źródłem zniekształceń w konkurencji wewnątrz Wspólnoty;

wymienione przeszkody w ustanawianiu i funkcjonowaniu Wspólnego Rynku mogą być wyeliminowane, jeżeli takie same przepisy prawne zostaną przyjęte przez wszystkie Państwa Członkowskie;

odnośnie do nazewnictwa przewidzianego dla różnych kategorii szkła kryształowego oraz charakterystyki tych kategorii, przepisy wspólnotowe, które zostaną ustanowione, mają na celu ochronę z jednej strony nabywcy przed oszustwem, z drugiej strony producenta przestrzegającego tych przepisów;

w celu wprowadzenia wspólnotowego ustawodawstwa, niezbędne jest ustanowienie jednolitych metod mających na celu ustalenie właściwości chemicznych i fizycznych wyrobów ze szkła kryształowego noszącyh nazwy określone w niniejszej dyrektywie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa stosuje się do wyrobów wymienionych w pozycji 70.13 Wspólnej Taryfy Celnej.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie podejmą wszelkie stosowne środki prawne mające na celu zapewnienie zgodności składu, sposobu produkcji, oznakowania oraz wszelkich form reklamy wyrobów określonych w art. 1 z regułami i definicjami określonymi w niniejszej dyrektywie i jej załącznikach.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie podejmą wszelkie stosowne środki prawne w celu zapewnienia, by nazwy figurujące w kolumnie b) w załączniku I nie mogły być używane w handlu do określania produktów innych niż produkty posiadające właściwości wymienione w kolumnach d)-g) w załączniku I.

Artykuł 4

1. Jeżeli produkt będący przedmiotem niniejszej dyrektywy nosi jedną z nazw wymienionych w załączniku I w kolumnie b) może być również wyposażony w symbol identyfikacyjny określony w załączniku I w kolumnach h) i i) niniejszej dyrektywy.

2. W przypadku, gdy znak fabryczny, nazwa przedsiębiorstwa lub wszelki inny napis zawiera w całości lub jako przymiotnik bądź rdzeń nazwę określoną w kolumnach b) i c) załącznika I lub do niej podobną w stopniu umożliwiającym pomyłkę, Państwa Członkowskie podejmą wszelkie stosowne środki, by bezpośrednio po znaku fabrycznym, nazwie przedsiębiorstwa lub napisie figurowała w sposób widoczny:

a) nazwa produktu jeżeli posiada on właściwości wymienione w kolumnach od d) do g) w załączniku I,

b) określenie dokładnej natury produktu, jeżeli nie posiada on właściwości wymienionych w kolumnach d) - g) w załączniku I.

Artykuł 5

Nazwy i symbole identyfikacyjne wymienione w załączniku I mogą być wymienione na tej samej etykiecie.

Artykuł 6

Zgodność pomiędzy nazwami i symbolami identyfikacyjnymi z jednej strony a właściwościami wymienionymi w załączniku I w kolumnach d) - g) z drugiej strony może być sprawdzana jedynie za pomocą metod określonych w załączniku II.

Artykuł 7

Produkty przeznaczone na wywóz poza Wspólnotę nie podlegają przepisom niniejszej dyrektywy.

Artykuł 8

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki konieczne do realizacji niniejszej dyrektywy w ciągu 18 miesięcy od dnia notyfikacji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Po notyfikacji niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie będą informowały Komisję, z wyprzedzenim umożliwiającym jej przedstawienie uwag, o wszelkich istotnych projektach przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjncyh, które zamierzają przyjąć w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 9

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 grudnia 1969 r.