RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100;

uwzględniając wniosek Komisji;

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego;

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja ziemniaków odgrywa znaczną rolę w rolnictwie Wspólnoty;

organizmy szkodliwe zagrażają wydajności tej produkcji

ochrona plantacji ziemniaka przed tymi organizmami szkodliwymi powinna nie tylko przyczynić się do utrzymania zdolności produkcji, lecz także powinna stanowić jeden ze środków do zwiększenia wydajności produkcji rolnej;

środki ochronne mające na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się organizmów szkodliwych w Państwach Członkowskich miałyby tylko ograniczony skutek, jeśli organizmy te nie podlegałyby na terenie całej Wspólnoty równoczesnemu i metodycznemu zwalczaniu i jeśli nie zapobiegałoby się ich rozprzestrzenieniu;

jednym z najgroźniejszych organizmów szkodliwych ziemniaka jest mątwik ziemniaczany (Heterodera rostochiensis Woll.);

szkodnik ten wystąpił w kilku Państwach Członkowskich, we Wspólnocie znajdują się zaatakowane przez niego obszary;

jeśli nie są podejmowane środki w celu zwalczenia tego szkodnika i zapobieżenia jego rozprzestrzenianiu się, mątwik ziemniaczany zagraża uprawom ziemniaka we Wspólnocie;

w celu likwidacji tego szkodnika, należy przyjąć minimalne przepisy dla całej Wspólnoty; Państwa Członkowskie powinny być w stanie przyjąć dodatkowe lub bardziej rygorystyczne przepisy, o ile jest to konieczne;

odmiany ziemniaków odporne na pewne patotypy tego szkodnika odgrywają ważną rolę;

użycie tych odmian na zaatakowanych przez mątwika obszarach może być w pewnym stopniu korzystne; w ogólnym interesie leży okresowa publikacja wykazu takich odmian;

w celu stwierdzenia obecności mątwika oraz odporności odmian ziemniaków konieczne jest stosowanie odpowiednich metod ujętych w niniejszej dyrektywie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa dotyczy minimalnych środków, które będą podjęte przez Państwa Członkowskie w celu zwalczenia mątwika ziemniaczanego (Heterodera rostochiensis Woll.) i zapobieżenia jego rozprzestrzenienia się.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie zagwarantują, aby ziemniaki - sadzeniaki przeznaczone do wprowadzenia do obrotu były produkowane tylko na obszarach, które na podstawie urzędowych badań zostały uznane za wolne od mątwika ziemniaczanego.

Artykuł 3

W przypadku stwierdzenia występowania mątwika ziemniaczanego, Państwa Członkowskie odgraniczą zaatakowany obszar.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie stanowią, aby na zaatakowanych obszarach:

a) nie były uprawiane ziemniaki,

b) nie były uprawiane i przechowywane w ziemi lub w inny sposób rośliny przeznaczone do ponownego sadzenia.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie stanowią, aby ziemniaki - sadzeniaki zaatakowane lub podejrzane o zaatakowanie przez mątwika, gdy są one rozprowadzane jako sadzeniaki, zostały poddane zabiegowi oczyszczenia.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie uchylają środki podjęte w celu kontroli mątwika ziemniaczanego lub zapobieżenia jego rozprzestrzenianiu się, tyko wtedy, gdy nie stwierdza się już obecności tego szkodnika.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie zakazują przechowywania mątwika ziemniaczanego.

Artykuł 8

1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić:

a) na odstępstwa od środków określonych w art. 4, 5 i 7 w przypadku przeznaczenia ziemniaków do celów naukowych, testów i pracy nad selekcją odmian;

b) na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 4 lit. a), na uprawę na zaatakowanych obszarach odmian ziemniaków odpornych na patotypy mątwika ziemniaczanego występujące na tych obszarach;

c) na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 4 li. a), na uprawę na zaatakowanych obszarach ziemniaków, za wyjątkiem uprawy ziemniaków na sadzeniaki, z zastrzeżeniem, że zostanie zagwarantowane zebranie ziemniaków przed dojrzałością cyst mątwika;

d) na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 4 lit. a), na uprawę na zaatakowanych obszarach ziemniaków, za wyjątkiem uprawy ziemniaków na sadzeniaki, jeśli gleba została we właściwy sposób poddana dezynfekcji.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, aby zezwolenia, określonych w ust. 1, były udzielane tylko wtedy, gdy w oparciu o właściwie przeprowadzone kontrole zostanie zagwarantowane, że nie pociągnie to za sobą szkody dla przeprowadzanych zabiegów zwalczania mątwika oraz nie stworzy zagrożenia rozprzestrzenienia się tego szkodnika.

3. Odmiana ziemniaka jest uznana za odporną na dany patotyp mątwika ziemniaczanego, jeśli uprawa tej odmiany przyczynia się do naturalnego i corocznego zmniejszania się populacji tego patotypu.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie mogą przyjąć takie dodatkowe lub bardziej rygorystyczne przepisy, jeśli jest to konieczne do zwalczenia mątwika lub zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się.

Artykuł 10

1. Przed dniem 1 stycznia każdego roku Państwa Członkowskie przekazują Komisji wykaz wszystkich odmian ziemniaków zatwierdzonych w tych państwach do obrotu oraz odmian, które na podstawie urzędowych badań zostały uznane przez te państwa jako odporne na mątwika ziemniaczanego. Państwa Członkowskie przedstawiają jednocześnie patotypy, na które te odmiany są odporne.

2. Komisja zapewni, aby corocznie, jeśli jest to możliwe przed dniem 1 lutego, na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie został opublikowany wykaz odmian ziemniaka odpornych na mątwika ziemniaczanego.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie zagwarantują, aby badania na obecność mątwika ziemniaczanego oraz badania na odporność na tego szkodnika różnych odmian ziemniaków były prowadzone przy użyciu odpowiednich metod, do których Państwa Członkowskie nie zgłaszają zastrzeżeń

Artykuł 12

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu dwóch lat od daty jej ogłoszenia i niezwłocznie poinformują o tym Komisję.

Artykuł 13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 1969 r.