RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99,

uwzględniając wniosek Komisji;

a także mając na uwadze, co następuje:

pomimo osiągnięcia unii celnej, która pociąga za sobą zniesienie opłat celnych i większości opłat o skutku równoważnym w wymianie handlowej pomiędzy Państwami Członkowskimi, zanim harmonizacja podatków pośrednich zostanie osiągnięta, trzeba zachować możliwość nakładania podatków od przywozu i zwolnień od wywozu w takiej wymianie;

wskazane jest, nawet przed taką harmonizacją, by ludność Państw Członkowskich była bardziej świadoma istnienia wspólnego rynku; powinno się podejmować środki w celu większej liberalizacji systemu podatków od przywozu w ruchu pasażerskim pomiędzy Państwami Członkowskimi; członkowie Zgromadzenia wielokrotnie podkreślali potrzebę wprowadzenia takich środków;

ulgi tego rodzaju w ruchu pasażerskim są dalszym krokiem w stronę wzajemnego otwarcia rynków Państw Członkowskich i stworzenia warunków podobnych do warunków na rynkach krajowych;

ulgi takie muszą ograniczać niehandlowy przywóz towarów przez podróżnych; w zasadzie towary takie można otrzymać jedynie w kraju pochodzenia (kraju wyjścia) już obciążone podatkami, w taki sposób, że jeżeli kraj wejścia zaniecha, w określonych granicach, ściągania podatku obrotowego i akcyzowego od przywozu, wyklucza to możliwość podwójnego opodatkowania bez spowodowania braku opodatkowania;

wspólnotowy system ograniczenia podatków od przywozu okazuje się również potrzebny w zakresie ruchu pasażerskiego między państwami trzecimi i Wspólnotą,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Zwolnienie z podatku obrotowego i podatku akcyzowego od przywozu stosuje się w zakresie ruchu pasażerskiego między państwami trzecimi a Wspólnotą odnośnie towarów w bagażu osobistym podróżnych, jeśli przywóz taki nie ma charakteru handlowego, a łączna wartość towarów nie przekracza 25 jednostek rozliczeniowych na osobę.

2. Państwa Członkowskie mają prawo zmniejszyć to zwolnienie do 10 jednostek rozliczeniowych w przypadku podróżnych poniżej 15 roku życia.

3. Jeśli łączna wartość kilku towarów na osobę przekracza 25 jednostek rozliczeniowych lub ilość określoną na mocy ust. 2, zwolnienia udziela się, do wysokości tej kwoty, dla tych towarów, które, w przypadku oddzielnego ich przywozu, byłyby objęte wspomnianym zwolnieniem, zakładając, że wartość pojedynczego towaru nie może być podzielona.

Artykuł 2

1. Zwolnienie z podatku obrotowego i akcyzowego od przywozu stosuje się w przypadku ruchu pasażerskiego między Państwami Członkowskimi, odnośnie towarów w bagażu osobistym podróżnych, spełniających warunki określone w art. 9 i 10 Traktatu, jeśli taki przywóz nie ma charakteru handlowego, a łączna wartość towarów nie przekracza 75 jednostek rozliczeniowych na osobę. Zwolnienie to przyznaje się również wtedy, jeśli podróż obejmuje tranzyt przez terytorium inne niż terytorium Państwa Członkowskiego.

2. Państwa Członkowskie mają prawo zredukować to zwolnienie do 20 jednostek rozliczeniowych w przypadku podróżnych poniżej 15 roku życia.

3. Jeśli łączna wartość kilku towarów na osobę przekracza 75 jednostek rozliczeniowych lub kwotę określoną na mocy ust. 2, zwolnienia udziela się, do wysokości tej kwoty, dla tych towarów, które, w przypadku oddzielnego ich przywozu, byłyby objęte wspomnianym zwolnieniem, zakładając, że wartość pojedynczego towaru nie może być podzielona.

Artykuł 3

Dla celów niniejszej dyrektywy:

1. Wartość rzeczy osobistych, przywożonych czasowo lub powrotnie przywiezionych po czasowym wywozie nie jest brana pod uwagę przy określeniu zwolnienia, o którym mowa w art. 1 i 2.

2. Przywóz uważany jest za pozbawiony charakteru handlowego, jeżeli:

a) odbywa się okazjonalnie;

b) składa się wyłącznie z rzeczy na użytek osobisty lub użytek rodziny podróżnych, lub z rzeczy przeznaczonych na prezent; rodzaj i ilość tych przedmiotów nie może wskazywać na to, że są one przywożone w celach handlowych.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego dotyczących podróżnych, mających siedzibę poza Europą, każde Państwo Członkowskie określi następujące limity ilościowe, dotyczące zwolnień z podatku obrotowego i akcyzowego następujących, wymienionych poniżej towarów:

2. Zwolnienie na towary, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i d) nie przysługuje podróżnym poniżej 15 roku życia.

3. Biorąc pod uwagę ograniczenia ilościowe, określone w ust. 1, i ograniczenia określone w ust. 2, wartość towarów wymienionych w ust. 1 nie jest brana pod uwagę przy określaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 1 i 2.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie mają prawo do ustalania niższych limitów co do wartości i/ lub ilości towarów podlegających zwolnieniu, kiedy są one przywożone:

— w małym ruchu granicznym;

— przez załogę środków transportu w ruchu międzynarodowym;

— przez członków sił zbrojnych Państwa Członkowskiego, personel cywilny wraz ze współmałżonkami oraz dziećmi pozostającymi na ich utrzymaniu, stacjonujących w innym Państwie Członkowskim.

2. Państwa Członkowskie mają prawo wyłączyć ze zwolnienia towary wymienione w pozycjach nr 71.07 oraz 71.08 Wspólnej Taryfy Celnej.

3. Państwa Członkowskie mają prawo ograniczyć ilość towarów, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) i d) dla podróżnych przyjeżdżających z państwa trzeciego, którzy wjeżdżają do danego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie podejmą właściwe środki w celu uniknięcia obniżenia podatku od dostaw dla podróżnych, których siedziba, miejsce stałego zamieszkania lub miejsce pracy znajduje się w Państwie Członkowskim, i którzy korzystają z ustaleń przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie mają prawo zaokrąglić kwotę w walucie narodowej wynikającą z przeliczenia kwot w jednostkach rozliczeniowych określonych w art. 1 i 2.

Artykuł 8

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie najpóźniej do 1 stycznia 1970 r. środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.

2. Każde Państwo Członkowskie powiadomi Komisję o działaniach podjętych w celu wykonania niniejszej dyrektywy.

Komisja przekaże te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł 9

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 maja 1969 r.