DZIAŁ I

Przepisy wstępne

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa reguluje opodatkowanie:

1) globalnym podatkiem wyrównawczym;

2) krajowym podatkiem wyrównawczym;

3) podatkiem wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

2. Globalny podatek wyrównawczy, krajowy podatek wyrównawczy i podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 2.[Definicje] 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) akceptowalnym standardzie rachunkowości – rozumie się przez to:

a) właściwe przepisy w zakresie rachunkowości lub inne ogólnie przyjęte zasady rachunkowości państw członkowskich Unii Europejskiej lub innych państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub Związku Australijskiego, Federacyjnej Republiki Brazylii, Chińskiej Republiki Ludowej, Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej, Japonii, Kanady, Meksykańskich Stanów Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republiki Indii, Republiki Korei, Federacji Rosyjskiej, Republiki Singapuru, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Konfederacji Szwajcarskiej i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz

b) Międzynarodowe Standardy Rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSR/MSSF), o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz. Urz. UE L 243 z 11.09.2002, str. 1, z późn. zm.³⁾);

2) bezpaństwowej jednostce składowej – rozumie się przez to jednostkę składową, która nie jest zlokalizowana w jakiejkolwiek jurysdykcji;

3) centrali – rozumie się przez to jednostkę, która uwzględnia w swoim sprawozdaniu finansowym księgowy dochód (stratę) netto stałego zakładu;

4) dyrektywie 2022/2523 – rozumie się przez to dyrektywę Rady (UE) 2022/2523 z dnia 15 grudnia 2022 r. w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii (Dz. Urz. UE L 328 z 22.12.2022, str. 1, z późn. zm.⁴⁾);

5) funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to osobę prawną lub porozumienie umowne, w tym jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które spełniają łącznie następujące warunki:

a) przedmiotem ich działalności jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów, gdzie co najmniej jeden z tych inwestorów nie jest osobą powiązaną z innymi inwestorami,

b) lokują zebrane aktywa zgodnie z określoną polityką inwestycyjną,

c) wspólne inwestowanie za ich pośrednictwem pozwala inwestorom na obniżenie kosztów transakcji, badań i analiz lub dywersyfikację ryzyka inwestycyjnego,

d) mają na celu głównie osiąganie zysków z inwestycji lub ochronę przed określonym lub ogólnym zdarzeniem, w tym ochronę wartości aktywów,

e) dokonane do nich wpłaty na nabycie tytułów uczestnictwa uprawniają inwestorów do ich zwrotu z aktywów funduszu lub zysku uzyskanego z tych aktywów,

f) prowadzą działalność lub są zarządzane na podstawie przepisów zapewniających ochronę interesów inwestorów oraz przeciwdziałających praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, obowiązujących w jurysdykcji ich utworzenia lub jurysdykcji, w której posiada siedzibę osoba nimi zarządzająca,

g) są zarządzane przez osoby zawodowo zajmujące się ich zarządzaniem;

6) grupie – rozumie się przez to:

a) co najmniej dwie jednostki, między którymi istnieją powiązania właścicielskie lub powiązania wynikające ze sprawowania kontroli, zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości stosowanym przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla w celu sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego, w tym jednostki nieuwzględnione w takim sprawozdaniu finansowym wyłącznie ze względu na ich niewielki rozmiar, nieistotność lub przeznaczenie do sprzedaży,

b) jednostkę posiadającą co najmniej jeden stały zakład, jeżeli nie wchodzi ona w skład innej grupy, o której mowa w lit. a;

7) grupie joint venture – rozumie się przez to grupę co najmniej dwóch jednostek, z których jedna jest jednostką joint venture, a pozostałe są jednostkami zależnymi joint venture;

8) grupie krajowej – rozumie się przez to grupę, w której wszystkie jednostki składowe są zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

9) grupie międzynarodowej – rozumie się przez to grupę, w której co najmniej jedna jednostka lub stały zakład nie są zlokalizowane w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana jednostka dominująca najwyższego szczebla;

10) hipotetycznym sprawozdaniu finansowym – rozumie się przez to sprawozdanie finansowe, które zostałoby sporządzone przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla, gdyby ta jednostka była obowiązana do sporządzenia takiego sprawozdania zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości z uwzględnieniem korekty w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej, jeżeli ta jednostka nie sporządza sprawozdania, o którym mowa w pkt 38 lit. a–c;

11) jednostce – rozumie się przez to:

a) osobę prawną albo

b) porozumienie umowne, w tym jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które jest obowiązane do sporządzenia odrębnego sprawozdania finansowego lub sporządza takie odrębne sprawozdanie;

12) jednostce będącej właścicielem – rozumie się przez to jednostkę składową, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział własnościowy w innej jednostce składowej tej samej grupy;

13) jednostce dominującej – rozumie się przez to jednostkę dominującą najwyższego szczebla, która nie jest jednostką wyłączoną, jednostkę dominującą niższego szczebla oraz jednostkę dominującą w częściowym posiadaniu;

14) jednostce dominującej najwyższego szczebla – rozumie się przez to:

a) jednostkę, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział konsolidujący w innej jednostce i w której inna jednostka nie posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziału konsolidującego, lub

b) jednostkę, o której mowa w pkt 6 lit. b;

15) jednostce dominującej niższego szczebla – rozumie się przez to jednostkę składową, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział własnościowy w innej jednostce składowej tej samej grupy i która nie jest jednostką dominującą najwyższego szczebla, jednostką dominującą w częściowym posiadaniu, stałym zakładem, jednostką inwestycyjną lub ubezpieczeniową jednostką inwestycyjną;

16) jednostce dominującej w częściowym posiadaniu – rozumie się przez to jednostkę składową, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział własnościowy w innej jednostce składowej tej samej grupy,

b) osoby niebędące jednostkami składowymi tej grupy posiadają, bezpośrednio lub pośrednio, więcej niż 20 % praw do udziału w zysku tej jednostki składowej,

c) nie jest jednostką dominującą najwyższego szczebla, stałym zakładem, jednostką inwestycyjną lub ubezpieczeniową jednostką inwestycyjną;

17) jednostce inwestującej w nieruchomości – rozumie się przez to jednostkę, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) własność udziałów w tej jednostce lub praw o podobnym charakterze jest rozproszona,

b) co najmniej 50 % wartości bilansowej jej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości,

c) dochód tej jednostki podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym przez tę jednostkę albo przez właścicieli udziałów w tej jednostce lub praw o podobnym charakterze, przy czym warunek uznaje się za spełniony w przypadku odroczenia takiego opodatkowania na okres nieprzekraczający 12 miesięcy;

18) jednostce inwestycyjnej – rozumie się przez to:

a) fundusz inwestycyjny lub

b) jednostkę inwestującą w nieruchomości, lub

c) jednostkę spełniającą łącznie następujące warunki:

– co najmniej 95 % nominalnej wartości udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości – emisyjnej wartości takich udziałów lub praw w takiej jednostce, należy do funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, bezpośrednio lub za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych lub jednostek inwestujących w nieruchomości,

– działalność takiej jednostki polega wyłącznie lub niemal wyłącznie na utrzymywaniu aktywów, w tym na zarządzaniu takimi aktywami, lub inwestowaniu, lub lokowaniu środków finansowych, w tym środków pochodzących z pożyczek lub kredytów, na rzecz funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, lub

d) jednostkę, w której co najmniej 85 % nominalnej wartości udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości – emisyjnej wartości takich udziałów lub praw w takiej jednostce, należy bezpośrednio do funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, jeżeli jej prawie cały dochód pochodzi z dywidend wyłączonych, o których mowa w art. 43, lub z wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o których mowa w art. 44;

19) jednostce joint venture – rozumie się przez to jednostkę, której wyniki finansowe są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy zgodnie z metodą praw własności, pod warunkiem że jednostka dominująca najwyższego szczebla tej grupy posiada w tej jednostce, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 50 % udziałów własnościowych, z wyłączeniem:

a) jednostki dominującej najwyższego szczebla, której jednostki składowe podlegają przepisom działu II lub kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania,

b) jednostek wyłączonych,

c) jednostki, której udziały własnościowe są posiadane bezpośrednio przez jednostkę składową będącą jednostką wyłączoną, jeżeli ta jednostka:

– prowadzi działalność polegającą wyłącznie lub niemal wyłącznie na utrzymywaniu aktywów, w tym na zarządzaniu takimi aktywami, lub inwestowaniu środków finansowych na rzecz jej inwestorów, w tym środków pochodzących z pożyczek lub kredytów na rzecz jej inwestorów, lub

– prowadzi wyłącznie działalność pomocniczą w stosunku do działalności prowadzonej przez jednostkę wyłączoną, lub

– osiąga prawie cały dochód z dywidend wyłączonych, o których mowa w art. 43, lub z wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o których mowa w art. 44, lub

d) jednostki, której udziały własnościowe są posiadane wyłącznie przez jednostkę składową lub jednostki składowe należące do grupy, w skład której wchodzą tylko jednostki wyłączone, lub

e) jednostki zależnej joint venture;

20) jednostce składowej – rozumie się przez to:

a) jednostkę, która wchodzi w skład grupy międzynarodowej lub grupy krajowej, lub

b) stały zakład centrali, która wchodzi w skład grupy międzynarodowej;

21) jednostce zależnej joint venture – rozumie się przez to:

a) jednostkę, której aktywa, zobowiązania, przychody, koszty i przepływy pieniężne są konsolidowane przez jednostkę joint venture zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub byłyby konsolidowane, gdyby jednostka joint venture była obowiązana do konsolidacji takich aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów i przepływów pieniężnych zgodnie z takim standardem, lub

b) stały zakład, którego centralą jest jednostka joint venture albo jednostka, o której mowa w lit. a;

22) jurysdykcji – rozumie się przez to państwo lub terytorium, które posiada autonomię fiskalną w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych;

23) kwalifikowanej zasadzie niedostatecznie opodatkowanych zysków – rozumie się przez to przepisy obowiązujące w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, jeżeli:

a) ta jurysdykcja nie zapewnia jakichkolwiek korzyści związanych z tymi przepisami oraz

b) przepisy te są równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – z Modelowymi zasadami OECD, na których podstawie dana jurysdykcja opodatkowuje wyrównawczo nisko opodatkowane jednostki składowe grupy, które nie zostały opodatkowane na podstawie kwalifikowanej zasady włączenia dochodu do opodatkowania albo na podstawie przepisów o globalnym podatku wyrównawczym, oraz

c) przepisy te są stosowane w sposób zgodny z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – zgodnie z Modelowymi zasadami OECD;

24) kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania – rozumie się przez to przepisy obowiązujące w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, jeżeli:

a) ta jurysdykcja nie zapewnia jakichkolwiek korzyści związanych z tymi przepisami oraz

b) przepisy te są równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – z Modelowymi zasadami OECD, na których podstawie jednostka dominująca grupy międzynarodowej podlega opodatkowaniu wyrównawczemu z tytułu nisko opodatkowanych jednostek składowych tej grupy, oraz

c) przepisy te są stosowane w sposób zgodny z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – zgodnie z Modelowymi zasadami OECD;

25) kwalifikowanym globalnym podatku wyrównawczym – rozumie się przez to podatek obowiązujący w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, który wynika ze stosowania kwalifikowanej zasady włączenia dochodu do opodatkowania;

26) kwalifikowanym krajowym podatku wyrównawczym – rozumie się przez to podatek obowiązujący w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, jeżeli:

a) ta jurysdykcja nie zapewnia jakichkolwiek korzyści związanych z przepisami regulującymi ten podatek oraz

b) ten podatek przewiduje określenie nadwyżki zysku w odniesieniu do nisko opodatkowanych jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji i opodatkowanie tej nadwyżki z uwzględnieniem minimalnej stawki podatkowej, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – zgodnie z Modelowymi zasadami OECD, oraz

c) ten podatek jest ustalany i pobierany w sposób zgodny z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – zgodnie z Modelowymi zasadami OECD;

27) minimalnej stawce podatkowej – rozumie się przez to stawkę podatkową w wysokości 15 %;

28) mniejszościowej jednostce dominującej – rozumie się przez to mniejszościową jednostkę składową, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziały konsolidujące w innej mniejszościowej jednostce składowej, z wyjątkiem przypadku, gdy udziały konsolidujące w tej pierwszej jednostce są w posiadaniu, bezpośrednio lub pośrednio, innej mniejszościowej jednostki składowej;

29) mniejszościowej jednostce składowej – rozumie się przez to jednostkę składową, w której jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada, bezpośrednio lub pośrednio, nie więcej niż 30 % udziałów własnościowych;

30) mniejszościowej jednostce zależnej – rozumie się przez to mniejszościową jednostkę składową, której udziały konsolidujące znajdują się w posiadaniu, bezpośrednio lub pośrednio, mniejszościowej jednostki dominującej;

31) Modelowej konwencji OECD – rozumie się przez to Modelową Konwencję Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w sprawie podatku od dochodu i majątku;

32) Modelowych zasadach OECD – rozumie się przez to przepisy i zasady opisane w dokumencie pt. „Wyzwania podatkowe wynikające z cyfryzacji gospodarki – modelowe globalne zasady przeciwdziałania erozji podstawy opodatkowania (filar drugi)”, zatwierdzonym w dniu 14 grudnia 2021 r. przez Otwarte Ramy do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy OECD;

33) Ordynacji podatkowej – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 879 i 1685);

34) osobie – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną lub porozumienie umowne, w tym jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

35) podgrupie mniejszościowej – rozumie się przez to grupę co najmniej dwóch jednostek składowych, w której jedną z tych jednostek jest mniejszościowa jednostka dominująca, a pozostałe jednostki składowe są mniejszościowymi jednostkami zależnymi;

36) przepisach o zagranicznych jednostkach kontrolowanych – rozumie się przez to przepisy art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, inne niż kwalifikowana zasada włączenia dochodu do opodatkowania, zgodnie z którymi bezpośredni lub pośredni udziałowiec lub uczestnik o podobnym charakterze w zagranicznej jednostce kontrolowanej będącej jednostką składową podlega opodatkowaniu od swojego udziału w odniesieniu do całości albo części dochodu osiągniętego przez tę jednostkę, niezależnie od tego, czy ten dochód jest wypłacany temu udziałowcowi lub uczestnikowi;

37) roku podatkowym – rozumie się przez to:

a) rok ustalony dla celów rachunkowych, za który jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy międzynarodowej lub grupy krajowej sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, albo

b) rok kalendarzowy, jeżeli jednostka dominująca najwyższego szczebla nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego oraz są spełnione warunki dla hipotetycznego sprawozdania finansowego;

38) skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym – rozumie się przez to:

a) sprawozdanie finansowe sporządzane przez jednostkę zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości, w którym aktywa, zobowiązania, przychody, koszty i przepływy pieniężne tej jednostki oraz jednostek, w których posiada ona udział konsolidujący, są przedstawiane jako aktywa, zobowiązania, przychody, koszty i przepływy pieniężne jednej jednostki, lub

b) sprawozdanie finansowe sporządzane przez jednostkę zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości – w przypadku grupy, o której mowa w pkt 6 lit. b, lub

c) sprawozdanie finansowe jednostki dominującej najwyższego szczebla, które nie zostało sporządzone zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości, skorygowane w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej, lub

d) hipotetyczne sprawozdanie finansowe;

39) skonsolidowanym sprawozdaniu grupy – rozumie się przez to skonsolidowane sprawozdanie finansowe sporządzane przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla grupy międzynarodowej lub grupy krajowej;

40) stałym zakładzie – rozumie się przez to miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub miejsce uznawane za miejsce prowadzenia działalności gospodarczej:

a) znajdujące się w jurysdykcji, w której jest ono traktowane jako zakład zgodnie z mającą zastosowanie umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem że ta jurysdykcja opodatkowuje dochód przypisany takiemu miejscu zgodnie z postanowieniami podobnymi do art. 7 Modelowej konwencji OECD,

b) znajdujące się w jurysdykcji, która opodatkowuje dochód przypisany takiemu miejscu na zasadach właściwych dla podatku dochodowego w sposób porównywalny do opodatkowania takim podatkiem rezydentów podatkowych tej jurysdykcji – w przypadku braku mającej zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,

c) które byłoby traktowane jako zakład zgodnie z Modelową konwencją OECD, pod warunkiem że jurysdykcja, w której znajduje się takie miejsce, miałaby prawo do opodatkowania dochodu przypisanego temu miejscu zgodnie z postanowieniami podobnymi do art. 7 Modelowej konwencji OECD – w przypadku braku w tej jurysdykcji systemu podatku dochodowego od osób prawnych,

d) inne niż miejsce wymienione w lit. a–c, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza poza jurysdykcją, w której jest zlokalizowana centrala, pod warunkiem że jurysdykcja ta zwalnia lub wyłącza z podatku dochodowego dochód przypisany takiej działalności;

41) ubezpieczeniowej jednostce inwestycyjnej – rozumie się przez to jednostkę, która byłaby jednostką inwestycyjną lub jednostką inwestującą w nieruchomości, gdyby:

a) nie została utworzona w związku z zobowiązaniami z tytułu umowy ubezpieczenia lub umowy okresowego świadczenia o podobnym charakterze oraz

b) wszystkie udziały własnościowe w tej jednostce nie należały do jednostki podlegającej w jurysdykcji jej lokalizacji przepisom regulującym działalność zakładów ubezpieczeń;

42) udziale konsolidującym – rozumie się przez to posiadany, bezpośrednio lub pośrednio, udział własnościowy w jednostce, którego właściciel jest obowiązany do konsolidacji pełnej lub proporcjonalnej aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów i przepływów pieniężnych jednostki zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości lub byłby obowiązany do takiej konsolidacji, gdyby sporządzał skonsolidowane sprawozdanie finansowe, przy czym uznaje się, że centrala posiada udziały konsolidujące w swoich stałych zakładach;

43) udziałach własnościowych – rozumie się przez to wszelkie udziały w kapitale dające prawa do zysków, kapitału lub rezerw jednostki lub stałego zakładu, przy czym udziały własnościowe w jednostce składowej przypisane do stałego zakładu uznaje się za udziały posiadane przez centralę;

44) ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych – rozumie się przez to ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, z późn. zm.⁵⁾);

45) ustawie o rachunkowości – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598 oraz z 2024 r. poz. 619 i 1685);

46) wartości księgowej netto rzeczowych aktywów trwałych – rozumie się przez to połowę sumy wartości rzeczowych aktywów trwałych określonych w sprawozdaniu finansowym odpowiednio na pierwszy i ostatni dzień roku podatkowego, w szczególności z uwzględnieniem dokonanych odpisów amortyzacyjnych lub zmniejszenia lub utraty ich wartości, przy czym jeżeli dany standard rachunkowości uwzględnia w rzeczowych aktywach trwałych środki pieniężne lub ekwiwalenty tych środków, wartości niematerialne i prawne, lub aktywa finansowe, w celu ustalenia tej wartości księgowej nie uwzględnia się takich składników aktywów;

47) właścicielu – rozumie się przez to osobę, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział własnościowy w jednostce składowej;

48) zagranicznej jednostce kontrolowanej – rozumie się przez to jednostkę, o której mowa w art. 24a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albo podobną jednostkę określoną w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujących w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska;

49) zatwierdzonym standardzie rachunkowości – rozumie się przez to właściwe przepisy w zakresie rachunkowości lub inne ogólnie przyjęte zasady rachunkowości, zatwierdzone przez organ dysponujący upoważnieniem prawnym do wydawania, ustanawiania lub przyjmowania standardów rachunkowości dla celów sprawozdawczości finansowej, obowiązujących w jurysdykcji lokalizacji danej jednostki.

2. Wielkość posiadanych pośrednio udziałów własnościowych lub praw o podobnym charakterze w danej jednostce oblicza się jako iloczyn wielkości takich udziałów lub praw bezpośrednio łączących jednostki uwzględniane przy ustalaniu pośredniego posiadania takich udziałów lub praw. Jeżeli jednostkę uwzględnianą przy ustalaniu pośredniego posiadania udziałów własnościowych lub praw o podobnym charakterze w danej jednostce bezpośrednio łączą takie udziały lub prawa z więcej niż jedną jednostką, sumuje się iloczyny wielkości tych udziałów lub praw posiadanych pośrednio w tej jednostce ustalone odrębnie dla każdego takiego bezpośrednio posiadanego udziału lub prawa.

3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podatki, o których mowa w art. 1 ust. 1, oblicza się w walucie prezentacji skonsolidowanego sprawozdania grupy. Kwoty uwzględniane na potrzeby obliczenia tych podatków, wyrażone w walucie innej niż waluta prezentacji skonsolidowanego sprawozdania grupy, przelicza się na taką walutę zgodnie z metodą właściwą dla akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego przy sporządzeniu tego skonsolidowanego sprawozdania grupy, niezależnie od przeliczeń dokonywanych dla celów konsolidacji.

4. Na potrzeby stosowania przepisów ustawy zawierających kwoty określone w euro, kwoty wyrażone w walucie innej niż euro przelicza się na euro według średniego miesięcznego kursu za grudzień roku kalendarzowego bezpośrednio poprzedzającego rozpoczęcie roku podatkowego, wyliczanego na podstawie bieżących kursów średnich na poszczególne dni grudnia ogłaszanych przez Europejski Bank Centralny albo Narodowy Bank Polski, jeżeli Europejski Bank Centralny nie ogłasza kursu dla danej waluty.

5. Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem znaczenia pojęć niezdefiniowanych w ustawie, określonego w akceptowalnym standardzie rachunkowości lub zatwierdzonym standardzie rachunkowości stosowanym w celu obliczenia podatków, o których mowa w art. 1 ust. 1.

6. Ilekroć w ustawie są użyte wyrażenia:

1) niemal wyłącznie – rozumie się przez to osiąganie określonych przychodów w wysokości nie mniejszej niż 90 % ogółu przychodów jednostki za rok podatkowy,

2) prawie cały dochód – rozumie się przez to dochód w wysokości nie mniejszej niż 90 % całkowitego dochodu jednostki za rok podatkowy

– chyba że podatnik wykaże, że brak spełnienia przez jednostkę warunków, o których mowa w pkt 1 lub 2, wynika ze szczególnych zdarzeń gospodarczych, w tym z osiągnięcia przez jednostkę za dany rok podatkowy przychodów lub dochodów o szczególnym charakterze.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz jurysdykcji innych niż Rzeczpospolita Polska, które wdrożyły kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania, kwalifikowaną zasadę niedostatecznie opodatkowanych zysków lub kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy lub spełniają wymagania bezpiecznych przystani dla kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego, uwzględniając właściwe w tym zakresie wytyczne lub dokumenty przyjęte przez Otwarte Ramy do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy OECD.

Art. 3.[Jednostka pośrednicząca oraz jednostka transparentna] 1. Przejrzystość podatkowa to cecha polegająca na traktowaniu przychodów, kosztów, dochodów lub strat danej jednostki zgodnie z przepisami danej jurysdykcji jako odpowiednio osiągniętych lub poniesionych przez właścicieli tej jednostki proporcjonalnie do posiadanego przez nich, bezpośrednio lub pośrednio, udziału w tej jednostce.

2. Jednostką pośredniczącą jest jednostka, która jest przejrzysta podatkowo zgodnie z przepisami jurysdykcji jej utworzenia, z wyjątkiem przypadku, gdy taka jednostka jest rezydentem podatkowym innej jurysdykcji, w której podlega opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym.

3. Jednostka pośrednicząca jest:

1) jednostką transparentną podatkowo – w zakresie, w jakim jest przejrzysta podatkowo w odniesieniu do danego właściciela zgodnie z przepisami jurysdykcji lokalizacji tego właściciela;

2) odwróconą jednostką hybrydową – w zakresie, w jakim nie jest przejrzysta podatkowo w odniesieniu do danego właściciela zgodnie z przepisami jurysdykcji lokalizacji tego właściciela.

4. Jednostką transparentną podatkowo jest również jednostka składowa, która nie jest rezydentem podatkowym w jakiejkolwiek jurysdykcji i nie podlega opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, kwalifikowanym krajowym podatkiem wyrównawczym lub krajowym podatkiem wyrównawczym w jurysdykcji, w której została utworzona, posiada zarząd lub są spełnione kryteria o podobnym charakterze, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) jest przejrzysta podatkowo zgodnie z przepisami jurysdykcji, w której są zlokalizowani właściciele takiej jednostki;

2) nie posiada miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w państwie, w którym została utworzona;

3) przychody, koszty, dochody lub straty takiej jednostki nie mogą zostać przypisane do stałego zakładu.

5. Jednostką hybrydową jest jednostka, która:

1) nie jest przejrzysta podatkowo zgodnie z przepisami jurysdykcji, w której jest zlokalizowana, oraz

2) jest przejrzysta podatkowo zgodnie z przepisami jurysdykcji, w której jest zlokalizowany jej właściciel.

Rozdział 2

Zakres podmiotowy ustawy

Art. 4. [Minimalny przychód grupowy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do jednostek składowych grupy międzynarodowej lub grupy krajowej, jeżeli za co najmniej 2 z 4 lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy osiągnęły minimalny przychód grupowy.

2. Przez minimalny przychód grupowy rozumie się roczny przychód grupy międzynarodowej lub grupy krajowej wykazany w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, wynoszący co najmniej 750 000 000 euro.

3. Minimalny przychód grupowy ustala się:

1) z uwzględnieniem przychodów jednostek wyłączonych;

2) z uwzględnieniem korekt dokonanych w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej – w przypadku gdy skonsolidowane sprawozdanie grupy zostało sporządzone na podstawie zatwierdzonego standardu rachunkowości innego niż akceptowalny standard rachunkowości;

3) na podstawie rocznego skonsolidowanego przychodu wynikającego z hipotetycznego sprawozdania finansowego.

4. W przypadku gdy grupa międzynarodowa lub grupa krajowa istnieje krócej niż 4 lata podatkowe, warunek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli grupa międzynarodowa lub grupa krajowa osiągnęły minimalny przychód grupowy w co najmniej 2 latach podatkowych dotychczasowego okresu funkcjonowania takiej grupy.

5. W przypadku gdy rok podatkowy jest inny niż 12 miesięcy, kwotę, o której mowa w ust. 2, ustala się jako iloczyn liczby miesięcy tego roku podatkowego oraz kwoty 62 500 000 euro.

6. W przypadku połączonej grupy minimalny przychód grupowy ustala się na podstawie rocznego przychodu:

1) wykazanego w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym takiej połączonej grupy;

2) odpowiadającego sumie rocznych przychodów, ustalanych za rok podatkowy lub lata podatkowe poprzedzające rok, w którym nastąpiło połączenie, wykazanych:

a) w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym każdej grupy uczestniczącej w połączeniu – w przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 1,

b) w sprawozdaniu finansowym każdej jednostki uczestniczącej w połączeniu – w przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2,

c) odpowiednio w sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym każdej jednostki oraz grupy uczestniczących w połączeniu – w przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 3.

7. W przypadku gdy grupa objęta przepisami ustawy podlega podziałowi na co najmniej dwie podzielone grupy, przepisy ustawy stosuje się do każdej takiej podzielonej grupy, która osiągnęła minimalny przychód grupowy:

1) za pierwszy rok podatkowy następujący po podziale grupy, o ile podział grupy skutkuje rozpoczęciem nowego roku podatkowego albo za rok podatkowy, w którym dokonano podziału grupy, o ile podział grupy nie skutkuje rozpoczęciem takiego nowego roku podatkowego, lub

2) w co najmniej 2 z 4 lat podatkowych, licząc od pierwszego roku podatkowego, o którym mowa w pkt 1.

8. Przez połączoną grupę rozumie się grupę powstałą w ramach porozumienia, w którego wyniku:

1) wszystkie lub prawie wszystkie jednostki co najmniej dwóch grup stają się jednostkami jednej grupy;

2) co najmniej dwie jednostki nienależące do jakiejkolwiek grupy stają się jednostkami jednej nowej grupy;

3) jednostka nienależąca do jakiejkolwiek grupy staje się jednostką istniejącej grupy.

9. Przez podzieloną grupę rozumie się grupę powstałą w ramach porozumienia, w którego wyniku jednostki jednej grupy stają się jednostkami co najmniej dwóch grup, niepodlegającymi konsolidacji dokonywanej przez tę samą jednostkę dominującą najwyższego szczebla.

10. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1–9, dla danej grupy międzynarodowej lub grupy krajowej ustalają podatnicy globalnego podatku wyrównawczego, krajowego podatku wyrównawczego i podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

Art. 5.[Jednostki wyłączone] 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do jednostek wyłączonych, chyba że ustawa stanowi inaczej.

2. Przez jednostki wyłączone rozumie się:

1) jednostki rządowe;

2) organizacje międzynarodowe;

3) organizacje nienastawione na zysk;

4) fundusze emerytalne;

5) fundusze inwestycyjne będące jednostkami dominującymi najwyższego szczebla;

6) jednostki inwestujące w nieruchomości, jeżeli są jednostkami dominującymi najwyższego szczebla;

7) jednostki, w których co najmniej 95 % nominalnej wartości ich udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości – emisyjnej wartości takich udziałów lub praw, należy do jednostek, o których mowa w pkt 1–6, z wyjątkiem jednostek świadczących usługi emerytalne, bezpośrednio lub za pośrednictwem jednej lub kilku jednostek wyłączonych, jeżeli:

a) prowadzą działalność polegającą wyłącznie lub niemal wyłącznie na utrzymywaniu aktywów, w tym na zarządzaniu takimi aktywami, lub inwestowaniu w tym środków pochodzących z pożyczek lub kredytów, na rzecz jednostek, o których mowa w pkt 1–6, lub

b) prowadzą wyłącznie działalność pomocniczą w stosunku do działalności prowadzonej przez jednostki, o których mowa w pkt 1–6, lub

c) prowadzą wyłącznie lub niemal wyłącznie działalność wymienioną w lit. a lub b;

8) jednostki, w których co najmniej 85 % nominalnej wartości ich udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości – emisyjnej wartości takich udziałów lub praw, należy do jednostek, o których mowa w pkt 1–6, z wyjątkiem jednostek świadczących usługi emerytalne, bezpośrednio lub za pośrednictwem jednej lub kilku jednostek wyłączonych, jeżeli ich prawie cały dochód pochodzi z dywidend wyłączonych, o których mowa w art. 43, lub z wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o których mowa w art. 44.

3. Przez jednostki rządowe rozumie się jednostki, które spełniają łącznie następujące warunki:

1) wchodzą w skład administracji państwowej lub samorządowej lub są w całości jej własnością;

2) nie prowadzą działalności gospodarczej oraz zostały utworzone głównie w celu:

a) realizacji zadań publicznych właściwych dla administracji państwowej lub samorządowej lub

b) gospodarowania nabytym lub powierzonym mieniem państwowym lub samorządowym, w tym przez inwestowanie z wykorzystaniem tego mienia lub zbycie składników tego mienia;

3) są odpowiedzialne za czynności podejmowane w ramach swojej działalności przed właściwymi organami administracji państwowej lub samorządowej oraz corocznie przekazują tym organom sprawozdanie z takiej działalności;

4) prawo do ich mienia w przypadku likwidacji, rozwiązania lub innej formy utraty ich bytu prawnego oraz prawo do zysku lub nadwyżki środków, o ile podlegają one dystrybucji, przysługuje w całości jednostkom administracji państwowej lub samorządowej.

4. Przez organizacje międzynarodowe rozumie się organizacje międzyrządowe, w tym ponadnarodowe, agencje lub instytucje będące w całości własnością, w jakiejkolwiek formie, takich organizacji, które spełniają łącznie następujące warunki:

1) w ich skład wchodzą głównie jurysdykcje;

2) zawarły z jurysdykcją, w której posiadają siedzibę, porozumienie w sprawie siedziby lub porozumienie o podobnym charakterze, w szczególności porozumienie uprawniające ich jednostkę organizacyjną lub biuro regionalne do korzystania z określonych przywilejów i immunitetów;

3) przepisy prawa lub przepisy wewnętrzne tych organizacji uniemożliwiają przeznaczenie ich zysku osobom innym niż te organizacje lub jednostki rządowe.

5. Przez organizacje nienastawione na zysk rozumie się jednostki, które spełniają łącznie następujące warunki:

1) prowadzą działalność na terytorium jurysdykcji ich utworzenia i zarządu oraz:

a) zostały utworzone wyłącznie do celów religijnych, charytatywnych, naukowych, artystycznych, kulturalnych, sportowych, edukacyjnych, zdrowia publicznego, ochrony praw człowieka, ochrony zwierząt, ochrony środowiska lub innych podobnych celów lub

b) działają jako:

– organizacje zrzeszające zawody, w tym samorządy zawodowe,

– organizacje przedsiębiorców, w tym ligi przedsiębiorców, izby gospodarcze lub handlowe,

– organizacje pracy, w tym związki zawodowe,

– organizacje rolników lub ogrodników, w tym izby rolnicze,

– organizacje obywatelskie,

– organizacje prowadzone wyłącznie w celu promowania dobrobytu społecznego;

2) prawie cały dochód z ich działalności jest zwolniony z podatku dochodowego;

3) nie posiadają udziałowców, członków lub innych uczestników o podobnym charakterze, którzy są właścicielami lub beneficjentami ich dochodu lub majątku;

4) dochód lub majątek tych jednostek nie może zostać dystrybuowany, przekazany ani przypisany, w jakiejkolwiek formie, na rzecz osoby innej niż jednostka prowadząca działalność charytatywną, w sposób inny niż:

a) w związku z prowadzeniem przez jednostkę działalności charytatywnej,

b) jako zapłata godziwego wynagrodzenia za wykonane usługi lub z tytułu korzystania z majątku lub kapitału,

c) jako zapłata odzwierciedlająca wartość rynkową nabytego przez te jednostki majątku;

5) nie prowadzą działalności gospodarczej, która nie jest bezpośrednio związana z celami, w jakich zostały utworzone;

6) w przypadku rozwiązania lub innej formy utraty ich bytu prawnego, prawo do ich majątku lub przekazanie tego majątku przysługuje lub następuje na rzecz administracji państwowej lub samorządowej jurysdykcji utworzenia i zarządu tej organizacji lub na rzecz innej organizacji nienastawionej na zysk.

6. Przez fundusze emerytalne rozumie się:

1) jednostki, które zostały utworzone i działają wyłącznie lub prawie wyłącznie w celu zarządzania, administrowania lub dostarczania świadczeń emerytalnych i świadczeń uzupełniających lub związanych ze świadczeniami emerytalnymi na rzecz osób fizycznych, jeżeli:

a) jednostki takie są uregulowane w takim charakterze przez jurysdykcję ich siedziby lub jedną z jej jednostek terytorialnych lub władz lokalnych lub

b) te świadczenia są zabezpieczone lub w inny sposób chronione na mocy przepisów jurysdykcji siedziby tych jednostek i finansowane z puli aktywów posiadanych w ramach porozumienia powierniczego lub przez powiernika w celu zabezpieczenia wykonania odpowiednich świadczeń w przypadku niewypłacalności grupy;

2) jednostki świadczące usługi emerytalne.

7. Przez jednostki świadczące usługi emerytalne rozumie się jednostki, które zostały utworzone i działają wyłącznie lub prawie wyłącznie w celu:

1) inwestowania środków finansowych na rzecz funduszy emerytalnych, o których mowa w ust. 6 pkt 1, lub

2) prowadzenia działalności pomocniczej w stosunku do działalności, o której mowa w ust. 6 pkt 1, w przypadku gdy jednostka świadcząca takie usługi wchodzi w skład tej samej grupy co jednostki prowadzące taką działalność.

8. Centralę oraz jej wszystkie stałe zakłady uznaje się za jednostki wyłączone, jeżeli zarówno centrala, jak i jej wszystkie stałe zakłady spełniają warunki, o których mowa w ust. 2–7. W przypadku gdy centrala lub co najmniej jej jeden stały zakład nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 2–7, zarówno centrala, jak i jej wszystkie stałe zakłady nie są jednostkami wyłączonymi.

9. Na potrzeby stosowania przepisu ust. 2 pkt 7 lit. b za jednostkę prowadzącą działalność pomocniczą do działalności prowadzonej przez organizację nienastawioną na zysk uznaje się również jednostkę, w której wszystkie udziały własnościowe posiada bezpośrednio lub pośrednio taka organizacja, jeżeli wykazany w skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym za rok podatkowy przychód grupy, do której należy ta jednostka oraz ta organizacja, pomniejszony o przychód osiągnięty przez tę organizację i jednostki wyłączone, o których mowa w ust. 2 pkt 7 lit. a lub pkt 8, nie przekroczył niższej z kwot:

1) 750 000 000 euro albo

2) wartości odpowiadającej 25 % przychodu osiągniętego przez tę grupę.

10. Na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 jednostek, o których mowa w ust. 2 pkt 7 lub 8, nie uznaje się za jednostki wyłączone.

Art. 6.[Obliczanie globalnego podatku wyrównawczego] 1. Globalnego podatku wyrównawczego i podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków nie oblicza się w przypadku grupy krajowej.

2. Przy obliczeniu globalnego podatku wyrównawczego nie uwzględnia się jednostki lub jednostki składowej grupy międzynarodowej będących podatnikami krajowego podatku wyrównawczego.

Rozdział 3

Lokalizacja jednostki oraz stałego zakładu

Art. 7. [Lokalizacja jednostki innej niż jednostka pośrednicząca oraz lokalizacja stałego zakładu] 1. Jednostka inna niż jednostka pośrednicząca jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której jest uznawana za rezydenta podatkowego zgodnie z przepisami wewnętrznymi danej jurysdykcji na podstawie miejsca jej zarządu, utworzenia lub innego kryterium o podobnym charakterze, przy czym rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej jest jednostka, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Uznaje się, że:

1) jednostka, której lokalizacji nie można ustalić na podstawie ust. 1,

2) jednostka pośrednicząca będąca:

a) jednostką dominującą najwyższego szczebla lub

b) jednostką dominującą, która jest podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego albo jednostką obowiązaną do stosowania kwalifikowanej zasady włączenia dochodu do opodatkowania

– są zlokalizowane w jurysdykcji, w której zostały utworzone.

3. Uznaje się, że:

1) jednostka pośrednicząca inna niż jednostka określona w ust. 2 pkt 2,

2) stały zakład, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. d

– nie są zlokalizowane w jakiejkolwiek jurysdykcji.

4. Stałe zakłady, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a–c, są zlokalizowane w jurysdykcjach określonych zgodnie z tym przepisem.

Art. 8.[Lokalizacja jednostki składowej innej niż stały zakład] 1. Jeżeli jednostka składowa inna niż stały zakład jest zlokalizowana na podstawie art. 7 w dwóch jurysdykcjach, między którymi:

1) obowiązuje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – uznaje się, że ta jednostka jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której jest rezydentem podatkowym zgodnie z taką umową;

2) nie obowiązuje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania – uznaje się, że ta jednostka jest zlokalizowana w tej jurysdykcji, w której:

a) kwota jej podatków kwalifikowanych należnych do zapłaty za dany rok podatkowy jest wyższa, przy czym przy obliczeniu kwoty podatków kwalifikowanych nie uwzględnia się kwoty podatków zapłaconych na podstawie przepisów o zagranicznych jednostkach kontrolowanych,

b) przysługuje jej wyższa kwota obniżenia z tytułu substratu majątkowo-osobowego – w przypadku gdy kwota podatków kwalifikowanych należnych do zapłaty w tych jurysdykcjach wynosi zero lub jest taka sama.

2. W przypadku gdy nie można ustalić lokalizacji jednostki składowej zgodnie z ust. 1 pkt 2 lit. b, uznaje się, że taka jednostka:

1) jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której została utworzona – w przypadku jednostek dominujących najwyższego szczebla;

2) nie jest zlokalizowana w jakiejkolwiek jurysdykcji – w przypadku jednostek składowych niebędących jednostkami dominującymi najwyższego szczebla.

3. Przepisy ust. 1 pkt 2 i ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy:

1) jednostka składowa jest rezydentem podatkowym w obu jurysdykcjach będących stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i z tego względu nie może skorzystać z metod zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu na podstawie tej umowy, lub

2) umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania wymaga zawarcia porozumienia między właściwymi organami w sprawie ustalenia rezydencji podatkowej jednostki składowej, a to porozumienie nie zostało zawarte do końca 15. miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, którego to porozumienie dotyczy.

4. Jeżeli jednostka dominująca jest zlokalizowana zgodnie z art. 7 w dwóch jurysdykcjach i zgodnie z ust. 1–3 uznaje się ją za zlokalizowaną w jednej z tych jurysdykcji, w której nie podlega kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania, to druga z tych jurysdykcji ma prawo do stosowania tej zasady względem tej jednostki, chyba że jest to niezgodne z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

5. Jeżeli kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczące poszczególnych jurysdykcji, są wyrażone w różnych walutach, przepis art. 2 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 9.[Przeniesienie lokalizacji] Jeżeli jednostka składowa przeniosła lokalizację w trakcie roku podatkowego do innej jurysdykcji, uznaje się, że jest ona zlokalizowana w tej jurysdykcji, w której była zlokalizowana w pierwszym dniu tego roku podatkowego.

DZIAŁ II

Globalny podatek wyrównawczy

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 10. [Podatnik globalnego podatku wyrównawczego] 1. Podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego jest zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy międzynarodowej;

2) jednostka dominująca niższego szczebla, w której udział konsolidujący posiada, bezpośrednio lub pośrednio, jednostka dominująca najwyższego szczebla będąca jednostką wyłączoną lub jednostką składową niepodlegającą kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana;

3) jednostka dominująca w częściowym posiadaniu, w której jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział konsolidujący.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do jednostek dominujących niższego szczebla, w których udział konsolidujący, bezpośrednio lub pośrednio, posiada inna jednostka dominująca niższego szczebla niebędąca jednostką wyłączoną, zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub podlegająca kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana.

3. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do jednostki dominującej w częściowym posiadaniu, której wszystkie udziały własnościowe, bezpośrednio lub pośrednio, posiada inna jednostka dominująca w częściowym posiadaniu niebędąca jednostką wyłączoną, zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub podlegająca kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana.

4. W przypadku gdy co najmniej dwie jednostki, o których mowa w ust. 1, wchodzące w skład tej samej grupy spełniają warunki uznania za podatnika globalnego podatku wyrównawczego, podatnikami globalnego podatku wyrównawczego są wszystkie te jednostki.

Art. 11.[Nisko opodatkowana jednostka składowa] 1. Podatnik ustala, czy jednostki składowe, w których posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziały własnościowe, stanowią nisko opodatkowane jednostki składowe.

2. Przez nisko opodatkowaną jednostkę składową rozumie się:

1) jednostkę składową zlokalizowaną w jurysdykcji o niskim poziomie opodatkowania;

2) bezpaństwową jednostkę składową, która osiągnęła kwalifikowany dochód za rok podatkowy i jej efektywna stawka podatkowa jest niższa od minimalnej stawki podatkowej;

3) jednostkę składową, której w danym roku podatkowym przydzielono dodatkowy podatek wyrównawczy.

3. Jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania jest jurysdykcja, w której grupa osiągnęła za rok podatkowy jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto oraz efektywna stawka podatkowa obliczona dla tej grupy jest niższa od minimalnej stawki podatkowej.

4. Efektywną stawkę podatkową stanowi stawka procentowa obliczona według wzoru:

5. Jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto stanowi różnica między kwalifikowanym dochodem wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji a kwalifikowaną stratą wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji.

6. W celu ustalenia, czy jednostka jest nisko opodatkowaną jednostką składową, podatnik oblicza za rok podatkowy dla każdej:

1) jednostki składowej, w której podatnik, bezpośrednio lub pośrednio, posiada udział własnościowy:

a) kwalifikowany dochód (stratę),

b) skorygowane podatki kwalifikowane;

2) jurysdykcji, w której jest zlokalizowana co najmniej jedna jednostka składowa, o której mowa w pkt 1:

a) jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto,

b) efektywną stawkę podatkową.

7. W przypadku bezpaństwowych jednostek składowych lub innych jednostek o szczególnym charakterze, o których mowa w rozdziale 2, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się z uwzględnieniem przepisów szczególnych dotyczących takich jednostek, w tym przepisów rozdziału 2.

Art. 12.[Obliczanie globalnego podatku wyrównawczego] 1. Podatnik oblicza globalny podatek wyrównawczy z tytułu udziałów własnościowych, które posiada, bezpośrednio lub pośrednio, w nisko opodatkowanych jednostkach składowych.

2. W celu obliczenia globalnego podatku wyrównawczego podatnik jest obowiązany obliczyć za rok podatkowy:

1) jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy;

2) jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy przypadający na nisko opodatkowaną jednostkę składową (jednostkowy globalny podatek wyrównawczy);

3) jednostkowy globalny podatek wyrównawczy przypadający na podatnika (udziałowy globalny podatek wyrównawczy).

3. Globalny podatek wyrównawczy stanowi sumę kwot udziałowych globalnych podatków wyrównawczych.

Art. 13.[Obliczanie jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego] 1. Jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy oblicza się według wzoru:

gdzie:

1) indywidualną stawkę podatkową stanowi różnica między minimalną stawką podatkową a efektywną stawką podatkową;

2) nadwyżkę zysku stanowi różnica między jurysdykcyjnym kwalifikowanym dochodem netto a substratem majątkowo-osobowym.

2. Kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy w części wymagalnej do zapłaty oznacza taką kwotę kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego, która nie jest przedmiotem sporu sądowego lub administracyjnego opartego na zarzutach niezgodności z:

1) porządkiem konstytucyjnym lub ustawowym jurysdykcji, w której obowiązuje ten kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy;

2) międzynarodowymi porozumieniami inwestycyjnymi, w szczególności z umowami w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji;

3) indywidualnymi decyzjami administracyjnymi przyznającymi zwolnienie dochodu z opodatkowania, w całości albo części, lub pomniejszenie podatku, w całości albo części, lub z innymi porozumieniami albo decyzjami o podobnym charakterze.

3. Jeżeli w okresie 4 lat od zakończenia roku podatkowego nie został zapłacony kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy za ten rok podatkowy, podatnik:

1) ponownie oblicza jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za ten rok podatkowy, przy czym nie pomniejsza tego podatku o ten kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy;

2) oblicza dodatkowy podatek wyrównawczy.

4. Kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy podlega odliczeniu do wysokości obliczonego jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego.

Art. 14.[Obliczanie jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego] Jednostkowy globalny podatek wyrównawczy oblicza się według wzoru:

Art. 15.[Obliczanie udziałowego globalnego podatku wyrównawczego] 1. Udziałowy globalny podatek wyrównawczy oblicza się, mnożąc jednostkowy globalny podatek wyrównawczy przez udział procentowy jednostki dominującej.

2. Udział procentowy jednostki dominującej stanowi kwota wyrażona w procentach obliczoną według wzoru:

3. Kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej, który można przypisać udziałom własnościowym posiadanym przez innych właścicieli niż jednostka dominująca, jest kwotą, którą można by przypisać takim właścicielom przy założeniu, że:

1) zysk netto nisko opodatkowanej jednostki składowej byłby równy kwalifikowanemu dochodowi takiej jednostki;

2) jednostka dominująca sporządziłaby hipotetyczne sprawozdanie finansowe zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości;

3) jednostka dominująca posiadałaby udział konsolidujący w nisko opodatkowanej jednostce składowej w taki sposób, że wszystkie przychody i koszty nisko opodatkowanej jednostki składowej podlegałyby, w hipotetycznym sprawozdaniu finansowym, konsolidacji pełnej z przychodami i kosztami tej jednostki dominującej;

4) cały kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej zostałby przypisany do transakcji z osobami, które nie są jednostkami składowymi grupy międzynarodowej;

5) wszystkie udziały własnościowe, które nie są, bezpośrednio ani pośrednio, w posiadaniu jednostki dominującej, należałyby do właścicieli innych niż jednostki składowe grupy międzynarodowej.

4. Jeżeli jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada udział własnościowy w jednostce dominującej niższego szczebla lub jednostce dominującej w częściowym posiadaniu, w wyniku czego co najmniej dwie jednostki są podatnikami globalnego podatku wyrównawczego w odniesieniu do tej samej nisko opodatkowanej jednostki składowej, to udziałowy globalny podatek wyrównawczy jednostki dominującej najwyższego szczebla pomniejsza się o kwotę udziałowego globalnego podatku wyrównawczego jednostki dominującej niższego szczebla lub jednostki dominującej w częściowym posiadaniu w odniesieniu do tej nisko opodatkowanej jednostki składowej. Pomniejszenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się o kwotę nieprzekraczającą udziałowego globalnego podatku wyrównawczego jednostki dominującej najwyższego szczebla, a niewykorzystana część nie podlega zwrotowi na rzecz tej jednostki w kolejnych latach podatkowych.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do jednostki dominującej, która nie jest jednostką dominującą najwyższego szczebla i posiada udział własnościowy w jednostce dominującej niższego szczebla lub jednostce dominującej w częściowym posiadaniu.

6. Jeżeli jednostka dominująca niższego szczebla lub jednostka dominująca w częściowym posiadaniu, o których mowa w ust. 4 i 5, są zlokalizowane w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, pomniejszenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się odpowiednio o kwotę kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego należnego od takiej jednostki zgodnie z przepisami jurysdykcji, w której jest zlokalizowana, w odniesieniu do danej nisko opodatkowanej jednostki składowej, przy czym przepis ust. 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Art. 16.[Korekta] 1. W przypadku dokonania korekt wpływających na wysokość efektywnej stawki podatkowej obliczonej dla danej jurysdykcji za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe (lata korygowane) podatnik ponownie oblicza w odniesieniu do tej jurysdykcji jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za te lata korygowane.

2. Dodatkowy podatek wyrównawczy za rok podatkowy stanowi suma nadwyżek jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego obliczonego ponownie zgodnie z ust. 1 ponad jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za lata korygowane.

3. Jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za lata korygowane oblicza się ponownie, w szczególności w przypadku:

1) braku zapłaty w okresie 4 lat podatkowych od zakończenia roku podatkowego kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego zgodnie z art. 13 ust. 3;

2) korekty księgowego dochodu (straty) netto wynikającej z dokonania wyboru, o którym mowa w art. 59 ust. 1, lub korekty podatków kwalifikowanych, o której mowa w art. 79 ust. 1 pkt 4;

3) pomniejszenia całkowitej korekty podatku odroczonego zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2;

4) ponownego ujęcia rezerwy z tytułu podatku odroczonego zgodnie z art. 89;

5) obniżenia podatków kwalifikowanych zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2;

6) braku zapłaty w ciągu 3 lat podatkowych od zakończenia roku podatkowego podatku dochodowego w części bieżącej zgodnie z art. 96 ust. 3;

7) obniżenia krajowej stawki podatkowej poniżej minimalnej stawki podatkowej zgodnie z art. 97 ust. 1 pkt 1;

8) korekty wynikającej z nierozliczonego salda podatku od hipotetycznej wypłaty zysku zgodnie z art. 117 ust. 5.

4. Do dodatkowego podatku wyrównawczego za rok podatkowy, o którym mowa w ust. 2, dolicza się dodatkowy podatek wyrównawczy obliczony zgodnie z art. 98.

Art. 17.[Dodatkowy podatek wyrównawczy] 1. W przypadku gdy w roku podatkowym w danej jurysdykcji powstanie dodatkowy podatek wyrównawczy i w tej jurysdykcji nie został osiągnięty jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, przepisy art. 14 i art. 15 stosuje się odpowiednio, przy czym w celu obliczenia:

1) jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego przyjmuje się, że jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy jest równy kwocie dodatkowego podatku wyrównawczego, a kwalifikowany dochód każdej jednostki składowej jest równy sumie kwalifikowanych dochodów tej jednostki za lata korygowane;

2) udziału procentowego jednostki dominującej przyjmuje się, że kwalifikowany dochód każdej jednostki składowej jest równy ilorazowi kwoty jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego dla tej jednostki składowej, obliczonego zgodnie z pkt 1, oraz minimalnej stawki podatkowej.

2. W przypadku gdy zgodnie z art. 98 w roku podatkowym w danej jurysdykcji powstanie dodatkowy podatek wyrównawczy:

1) przepisu art. 14 nie stosuje się, a jednostkowy globalny podatek wyrównawczy każdej zlokalizowanej w tej jurysdykcji jednostki składowej, która wykazuje kwotę ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych mniejszych od iloczynu kwalifikowanego dochodu (straty) tych jednostek oraz minimalnej stawki podatkowej, oblicza się według wzoru:

kwalifikowany dochód (strata) ∙ minimalna stawka podatkowa – skorygowane podatki kwalifikowane;

2) udziałowy globalny podatek wyrównawczy oblicza się zgodnie z ust. 1 pkt 2.

Rozdział 2

Jednostki o szczególnym charakterze

Art. 18. [Przepisy stosowane do jednostek omówionych w art. 19-23] Do jednostek, o których mowa w art. 19–23, przepisy rozdziału 1 stosuje się z uwzględnieniem przepisów szczególnych dotyczących tych jednostek.

Art. 19.[Jednostka inwestycyjna albo ubezpieczeniowa jednostka inwestycyjna] 1. W przypadku jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej efektywną stawkę podatkową oraz jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto ustala się łącznie dla wszystkich odpowiednio jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych zlokalizowanych w danej jurysdykcji oraz odrębnie od innych jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostki inwestycyjnej i ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej:

1) będących jednostkami transparentnymi podatkowo lub

2) dla których dokonano wyboru, o którym mowa w art. 118 ust. 1 albo art. 119 ust. 1.

3. Efektywna stawka podatkowa obliczana dla jednej jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej jest równa ilorazowi skorygowanych podatków kwalifikowanych tej jednostki oraz udziału grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tej jednostki. Jeżeli w danej jurysdykcji jest zlokalizowana więcej niż jedna taka jednostka, efektywną stawkę podatkową oblicza się łącznie w odniesieniu do wszystkich odpowiednio jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych zlokalizowanych w tej jurysdykcji, przez uwzględnienie łącznych skorygowanych podatków kwalifikowanych tych jednostek oraz łącznego udziału grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tych jednostek.

4. Skorygowane podatki kwalifikowane jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej stanowią skorygowane podatki kwalifikowane przypadające na udział grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) danej jednostki oraz podatki kwalifikowane przydzielone tej jednostce zgodnie z art. 93.

5. Udział grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej ustala się na podstawie udziału procentowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2, z uwzględnieniem wyłącznie udziałów własnościowych, w odniesieniu do których nie dokonano wyboru zgodnie z art. 118 ust. 1 albo art. 119 ust. 1, przypadających na jednostki składowe tej grupy.

Art. 20.[Obliczanie jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego dla jednostki inwestycyjnej i ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej] 1. W celu obliczenia jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego, zgodnie z art. 13, dla jednej nisko opodatkowanej jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej uwzględnia się kwotę równą iloczynowi indywidualnej stawki podatkowej obliczonej dla tej jednostki oraz kwoty równej różnicy między przypadającym na grupę udziałem w kwalifikowanym dochodzie tej jednostki, obliczonym zgodnie z art. 19 ust. 5 a substratem majątkowo-osobowym tej jednostki obliczonym zgodnie z ust. 2. Jeżeli w danej jurysdykcji jest zlokalizowana więcej niż jedna taka jednostka w odniesieniu odpowiednio do jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej, uwzględnia się przypadający na grupę łączny udział w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tych jednostek oraz sumuje się odpowiednio substrat majątkowo-osobowy przypadający na te jednostki.

2. Jednostki inwestycyjne i ubezpieczeniowe jednostki inwestycyjne ustalają obniżenie z tytułu substratu majątkowo-osobowego zgodnie z art. 101, uwzględniając kwotę kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń kwalifikowanych pracowników i kwotę kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych dla tych jednostek.

3. Jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy obliczony dla jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych, zgodnie z art. 13 i przepisami niniejszego rozdziału, pomniejsza się o kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy w części wymagalnej do zapłaty w rozumieniu art. 13 ust. 2 obliczony odrębnie dla tych jednostek zgodnie z przepisami jurysdykcji ich lokalizacji.

Art. 21.[Bezpaństwowa jednostka składowa] W przypadku bezpaństwowej jednostki składowej:

1) efektywną stawkę podatkową oraz

2) jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy, w tym obniżenie z tytułu substratu majątkowo-osobowego

– oblicza się za każdy rok podatkowy odrębnie od innych jednostek składowych, w tym innych bezpaństwowych jednostek składowych.

Art. 22.[Podatek wyrównawczy grupy joint venture] 1. W przypadku gdy jednostka dominująca posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziały własnościowe w jednostce joint venture lub jednostce zależnej joint venture, oblicza dla tych jednostek podatek wyrównawczy grupy joint venture.

2. Podatek wyrównawczy grupy joint venture oblicza się jak globalny podatek wyrównawczy zgodnie z przepisami rozdziału 1, przy czym:

1) jednostkę joint venture oraz jednostki zależne tej jednostki joint venture traktuje się tak, jakby jednostki te były jednostkami składowymi odrębnej grupy, a jednostka joint venture była jednostką dominującą najwyższego szczebla tej grupy;

2) jednostka dominująca, o której mowa w ust. 1, oblicza udziałowy globalny podatek wyrównawczy zgodnie z pkt 1 oraz art. 15, z uwzględnieniem jej udziału procentowego w jednostkowym globalnym podatku wyrównawczym poszczególnych jednostek grupy joint venture, obliczonym zgodnie z pkt 1 oraz art. 15 ust. 2.

3. Podatek wyrównawczy grupy joint venture stanowi suma kwot udziałowego globalnego podatku wyrównawczego jednostki dominującej najwyższego szczebla ustalonych zgodnie z ust. 2.

4. Podatek wyrównawczy grupy joint venture pomniejsza się o sumę kwot udziałowych globalnych podatków wyrównawczych obliczonych zgodnie z ust. 2, należnych od każdej jednostki dominującej, która jest podatnikiem lub podlega kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania, w odniesieniu do jednostek tej grupy joint venture. Jeżeli kwota obliczona zgodnie ze zdaniem pierwszym jest wyższa od zera, kwota ta powiększa całkowity podatek wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1.

5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy jednostka joint venture nie posiada jednostki zależnej joint venture.

Art. 23.[Jednostki podgrupy mniejszościowej] 1. W przypadku gdy co najmniej dwie jednostki tworzące podgrupę mniejszościową są zlokalizowane w tej samej jurysdykcji, efektywną stawkę podatkową oraz jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy w odniesieniu do tej podgrupy mniejszościowej ustala się odrębnie od pozostałych jednostek grupy zlokalizowanych w tej jurysdykcji.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skorygowane podatki kwalifikowane oraz kwalifikowany dochód (strata) obliczone dla jednostek podgrupy mniejszościowej są wyłączone z ustalania efektywnej stawki podatkowej oraz odpowiednio z jurysdykcyjnego kwalifikowanego dochodu (straty) netto pozostałych jednostek składowych grupy.

3. W przypadku mniejszościowej jednostki składowej niebędącej jednostką podgrupy mniejszościowej:

1) efektywną stawkę podatkową i jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy oblicza się oddzielnie dla każdej takiej jednostki;

2) skorygowane podatki kwalifikowane oraz kwalifikowany dochód (strata) obliczone dla takiej jednostki są wyłączone z ustalania efektywnej stawki podatkowej grupy oraz odpowiednio z jurysdykcyjnego kwalifikowanego dochodu (straty) netto obliczanego dla tej jurysdykcji i tej grupy.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do mniejszościowej jednostki składowej, która jest jednostką inwestycyjną lub ubezpieczeniową jednostką inwestycyjną.

DZIAŁ III

Krajowy podatek wyrównawczy

Art. 24. [Podatnik krajowego podatku wyrównawczego] Podatnikiem krajowego podatku wyrównawczego jest:

1) zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a) jednostka składowa grupy międzynarodowej lub grupy krajowej, w tym jednostka pośrednicząca, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2,

b) jednostka joint venture oraz jednostka zależna joint venture;

2) bezpaństwowa jednostka składowa będąca:

a) jednostką pośredniczącą, o której mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1, jeżeli taka jednostka została utworzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) stałym zakładem, jeżeli działalność takiego zakładu jest prowadzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ten zakład podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Art. 25.[Podatnik będący nisko opodatkowaną jednostką składową] 1. Krajowy podatek wyrównawczy oblicza podatnik będący nisko opodatkowaną jednostką składową.

2. Podatnik jest nisko opodatkowaną jednostką składową, jeżeli:

1) Rzeczpospolita Polska jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania dla grupy, w której podatnik jest jednostką składową – w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 24 pkt 1;

2) podatnik osiągnął kwalifikowany dochód za rok podatkowy i efektywna stawka podatkowa obliczona dla tego podatnika jest niższa od minimalnej stawki podatkowej – w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 24 pkt 2;

3) podatnikowi przydzielono w danym roku podatkowym dodatkowy podatek wyrównawczy.

3. Rzeczpospolita Polska jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania, jeżeli w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej grupa osiągnęła za rok podatkowy jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto oraz efektywna stawka podatkowa jest niższa od minimalnej stawki podatkowej.

4. W celu ustalenia, czy Rzeczpospolita Polska jest dla danej grupy jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania, oblicza się za rok podatkowy:

1) dla każdego podatnika kwalifikowany dochód (stratę) i skorygowane podatki kwalifikowane, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30;

2) jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto oraz efektywną stawkę podatkową tej grupy dla Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 26.[Obliczanie jurysdykcyjnego krajowego podatku wyrównawczego] Jeżeli Rzeczpospolita Polska jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania, oblicza się jurysdykcyjny krajowy podatek wyrównawczy za rok podatkowy według wzoru:

(indywidualna stawka podatkowa ∙ nadwyżka zysku) + dodatkowy podatek wyrównawczy,

gdzie:

1) indywidualną stawkę podatkową stanowi różnica między minimalną stawką podatkową a efektywną stawką podatkową;

2) nadwyżkę zysku stanowi różnica między jurysdykcyjnym kwalifikowanym dochodem netto a substratem majątkowo-osobowym;

3) dodatkowy podatek wyrównawczy stanowi kwota podatku, o którym mowa w art. 16, obliczona odpowiednio dla krajowego podatku wyrównawczego.

Art. 27.[Obliczanie krajowego podatku wyrównawczego] 1. Krajowy podatek wyrównawczy oblicza się według wzoru:

2. Nie oblicza się krajowego podatku wyrównawczego w przypadku podatnika, który poniósł kwalifikowaną stratę za rok podatkowy.

3. Krajowy podatek wyrównawczy oblicza się niezależnie od wysokości udziału własnościowego, jaki posiadają jednostki dominujące danej grupy w tej jednostce składowej będącej podatnikiem.

Art. 28.[Obliczanie krajowego podatku wyrównawczego w przypadku podatnika będącego jednostką omówioną w art. 19-23] W przypadku podatnika będącego jednostką, o której mowa w art. 19–23, krajowy podatek wyrównawczy oblicza się zgodnie z art. 27 stosując odpowiednio przepisy działu II rozdziału 2. Podatek ten jest podatkiem należnym od tego podatnika.

Art. 29.[Obliczanie krajowego podatku wyrównawczego] 1. W celu obliczenia krajowego podatku wyrównawczego, w szczególności kwalifikowanego dochodu (straty), podatków kwalifikowanych i substratu majątkowo-osobowego podatnicy uwzględniają pozycje ujęte w księgach prowadzonych na podstawie ustawy o rachunkowości i sprawozdaniach finansowych sporządzanych na podstawie ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem MSR/MSSF.

2. Jeżeli chociaż jeden podatnik z danej grupy jest obowiązany zgodnie z przepisami prawa do stosowania MSR/MSSF, podatnicy tej grupy w celu obliczenia krajowego podatku wyrównawczego uwzględniają pozycje ujęte w księgach prowadzonych na podstawie ustawy o rachunkowości i sprawozdaniach finansowych sporządzanych na podstawie MSR/MSSF.

3. Na potrzeby stosowania ust. 1 i 2 podatnicy należący do tej samej grupy:

1) stosują ten sam akceptowalny standard rachunkowości stosowany na potrzeby sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości lub MSR/MSSF;

2) przyjmują za rok obrotowy na podstawie przepisów o rachunkowości rok podatkowy jednostki dominującej najwyższego szczebla.

4. Jeżeli zgodnie z ustawą o rachunkowości nie jest możliwe przyjęcie przez podatnika roku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, w celu obliczenia krajowego podatku wyrównawczego podatnicy stosują akceptowalny standard rachunkowości lub zatwierdzony standard rachunkowości stosowany na potrzeby sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania grupy.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, krajowy podatek wyrównawczy oblicza się w złotych, a kwoty uwzględnione w celu obliczenia krajowego podatku wyrównawczego wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote zgodnie z zasadami przewidzianymi w akceptowalnym standardzie rachunkowości zastosowanym zgodnie z ust. 1 i 2.

Art. 30.[Obliczanie skorygowanych podatków kwalifikowanych] W celu obliczenia skorygowanych podatków kwalifikowanych:

1) nie przydziela się podatnikowi podatków kwalifikowanych zgodnie z art. 93 pkt 1, 3 i 4;

2) przydziela się podatnikowi podatki kwalifikowane zgodnie z art. 93 pkt 5 wyłącznie w zakresie podatku pobieranego u źródła.

Art. 31.[Stosowanie przepisów działów II oraz V-XI] W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepisy działów II oraz V–XI.

DZIAŁ IV

Podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków

Art. 32. [Podatnik podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków] 1. Podatnikiem podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków jest zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednostka składowa grupy międzynarodowej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostek składowych będących jednostkami inwestycyjnymi.

Art. 33.[Obliczanie podatku od niedostatecznie opodatkowanych zysków] Podatek od niedostatecznie opodatkowanych zysków oblicza się w przypadku, gdy jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy międzynarodowej jest zlokalizowana w innej niż Rzeczpospolita Polska jurysdykcji oraz:

1) w jurysdykcji tej nie obowiązuje kwalifikowana zasada włączenia dochodu do opodatkowania albo jurysdykcja ta jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania w rozumieniu art. 11 ust. 3, a jednostka dominująca najwyższego szczebla nie podlega kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania, lub

2) jest jednostką wyłączoną.

Art. 34.[Podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków] 1. Podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków stanowi iloczyn całkowitego podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, obliczonego dla wszystkich nisko opodatkowanych jednostek składowych grupy międzynarodowej, oraz udziału w całkowitym podatku wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, przydzielonego Rzeczypospolitej Polskiej (udział Rzeczypospolitej Polskiej).

2. Podatnicy wchodzący w skład danej grupy międzynarodowej są zobowiązani solidarnie do zapłaty podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

Art. 35.[Całkowity podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków] 1. Całkowity podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków, za rok podatkowy, stanowi suma kwot jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego nisko opodatkowanych jednostek składowych grupy międzynarodowej, i odpowiednich kwot kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego przypadających na takie jednostki tej grupy, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 4, z wyłączeniem nisko opodatkowanych jednostek składowych zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. W sumie, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się kwot dotyczących danej nisko opodatkowanej jednostki składowej, jeżeli za rok podatkowy:

1) wszystkie udziały własnościowe jednostki dominującej najwyższego szczebla w tej jednostce składowej posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jedna jednostka dominująca, która jest podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego albo stosuje kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania w odniesieniu do tej jednostki składowej za ten rok podatkowy;

2) ta jednostka jest objęta wyborem, o którym mowa w art. 125.

3. Jeżeli daną nisko opodatkowaną jednostkę składową uwzględnia się w sumie, o której mowa w ust. 1, sumę tę pomniejsza się o udziałowy globalny podatek wyrównawczy lub odpowiedni kwalifikowany globalny podatek wyrównawczy zapłacony przez jednostkę dominującą zgodnie z jej udziałem procentowym w tej jednostce.

Art. 36.[Obliczanie udziału Rzeczypospolitej Polskiej] 1. Udział Rzeczypospolitej Polskiej oblicza się za każdy rok podatkowy według wzoru:

50 % współczynnika pracowników + 50 % współczynnika aktywów,

gdzie:

1) współczynnik pracowników stanowi iloraz łącznej liczby pracowników jednostek składowych grupy międzynarodowej zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz łącznej liczby pracowników jednostek składowych tej grupy zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w jurysdykcjach, w których za rok podatkowy obowiązuje kwalifikowana zasada niedostatecznie opodatkowanych zysków;

2) współczynnik aktywów stanowi iloraz sumy wartości księgowej netto rzeczowych aktywów trwałych jednostek składowych grupy międzynarodowej zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz sumy wartości księgowej netto rzeczowych aktywów trwałych jednostek składowych tej grupy zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w jurysdykcjach, w których w danym roku podatkowym obowiązuje kwalifikowana zasada niedostatecznie opodatkowanych zysków.

2. W celu obliczenia udziału Rzeczypospolitej Polskiej:

1) liczba pracowników oznacza liczbę pracowników w przeliczeniu na pełne etaty zatrudnionych w danym roku podatkowym we wszystkich jednostkach składowych zlokalizowanych w jurysdykcji, w tym niezależnych zleceniobiorców, pod warunkiem że uczestniczą oni w podstawowej działalności operacyjnej jednostki składowej;

2) pracowników stałego zakładu, których koszty wynagrodzeń ujęto w sprawozdaniu finansowym tego zakładu zgodnie z art. 70 i art. 71, przypisuje się do jurysdykcji, w której jest zlokalizowany stały zakład, i nie uwzględnia się w liczbie pracowników przypisywanych do jurysdykcji, w której jest zlokalizowana centrala tego zakładu;

3) rzeczowe aktywa trwałe stałego zakładu ujęte w sprawozdaniu finansowym tego zakładu zgodnie z art. 70 i art. 71, przypisuje się do jurysdykcji lokalizacji zakładu i nie uwzględnia się w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana centrala tego zakładu;

4) nie uwzględnia się pracowników oraz rzeczowych aktywów trwałych:

a) jednostki inwestycyjnej oraz ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej,

b) jednostki pośredniczącej, chyba że są przydzielone stałemu zakładowi a w przypadku braku stałego zakładu są przydzielone jednostkom składowym zlokalizowanym w jurysdykcji, w której została utworzona jednostka pośrednicząca.

3. Udział danej jurysdykcji w całkowitym podatku wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, dla grupy międzynarodowej za rok podatkowy wynosi zero, jeżeli za poprzedni rok podatkowy nie powstało zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków dla wszystkich jednostek składowych grupy międzynarodowej zlokalizowanych w tej jurysdykcji. W przypadku jurysdykcji, o której mowa w zdaniu pierwszym, w celu obliczenia współczynnika pracowników i współczynnika aktywów, o których mowa w ust. 1, w łącznej sumie pracowników i łącznej sumie rzeczowych aktywów trwałych nie uwzględnia się wartości dotyczących jednostek składowych zlokalizowanych w takiej jurysdykcji.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do roku podatkowego, jeżeli we wszystkich jurysdykcjach, w których za ten rok podatkowy obowiązuje kwalifikowana zasada niedostatecznie opodatkowanych zysków, udział danej jurysdykcji w całkowitym podatku wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, dla grupy międzynarodowej za ten rok podatkowy wyniósłby zero.

DZIAŁ V

Kwalifikowany dochód (strata)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Oddział 1

Księgowy dochód (strata) netto jednostki składowej

Art. 37. [Księgowy dochód (strata) netto jednostki składowej za rok podatkowy] 1. Księgowy dochód (strata) netto jednostki składowej za rok podatkowy stanowi zysk (strata) netto tej jednostki spełniający łącznie następujące warunki:

1) podlegałby uwzględnieniu w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy;

2) został ustalony na podstawie standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy;

3) nie uwzględnia korekt konsolidacyjnych z tytułu wyłączenia transakcji wewnątrz grupy.

2. Kwalifikowany dochód (strata) jednostki składowej za rok podatkowy stanowi księgowy dochód (strata) netto tej jednostki za rok podatkowy, skorygowany zgodnie z przepisami ustawy.

Art. 38.[Korekta] 1. W przypadku gdy księgowy dochód (strata) netto jednostki składowej za rok podatkowy został ustalony na podstawie zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, innego niż akceptowalny standard rachunkowości, księgowy dochód (stratę) netto koryguje się w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej.

2. Istotna różnica rachunkowa to przekraczająca 75 000 000 euro łącznie dla jednostek składowych grupy, o których mowa w ust. 1, różnica między:

1) kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do określonego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy a

2) kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do tego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w MSR/MSSF

– przy czym tę różnicę ustala się w wartości bezwzględnej, z uwzględnieniem wyłącznie przychodów, kosztów i innych pozycji stanowiących podstawę obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych lub substratu majątkowo-osobowego.

3. W przypadku gdy zastosowanie zasady lub procedury określonej w zatwierdzonym standardzie rachunkowości, innym niż akceptowalny standard rachunkowości, powoduje istotne różnice rachunkowe, kwoty przychodów, kosztów i innych pozycji ustalone w odniesieniu do transakcji z zastosowaniem tej zasady lub procedury ustala się w odniesieniu do tej transakcji zgodnie z zasadą lub procedurą określoną w MSR/MSSF.

Art. 39.[Trwałe różnice rachunkowe] 1. W przypadku gdy nie jest racjonalnie uzasadnione ustalenie księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej za rok podatkowy, na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, księgowy dochód (stratę) netto takiej jednostki za ten rok podatkowy ustala się na podstawie innego akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego przez jednostkę składową, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) księgi takiej jednostki są prowadzone na podstawie tego innego standardu rachunkowości;

2) informacje i zapisy ujęte w księgach są podane w sposób wiarygodny, przy czym jeżeli te informacje i zapisy są niewiarygodne, księgowy dochód (stratę) netto ustala się na podstawie danych, które pozwalają na odzwierciedlenie stanu rzeczywistego;

3) trwałe różnice rachunkowe wynikające z ustalenia przychodów, kosztów lub innych pozycji w odniesieniu do transakcji na podstawie tego innego standardu rachunkowości, zostaną skorygowane przez ustalenie przychodów, kosztów i innych pozycji w odniesieniu do tych transakcji zgodnie z zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy za ten rok podatkowy.

2. Trwałe różnice rachunkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, to przekraczające 1 000 000 euro trwałe różnice między:

1) kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do określonego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości, innym niż akceptowalny standard rachunkowości lub zatwierdzony standard rachunkowości zastosowany w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, a

2) kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do tego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w akceptowalnym standardzie rachunkowości lub zatwierdzonym standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy

– przy czym różnicę tę ustala się w wartości bezwzględnej, z uwzględnieniem wyłącznie przychodów, kosztów i innych pozycji stanowiących podstawę obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych lub substratu majątkowo-osobowego.

Art. 40.[Stosowanie standardu rachunkowości] Jednostka składowa jest obowiązana obliczyć księgowy dochód (stratę) netto na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy z uwzględnieniem korekt, o których mowa w art. 38 i art. 39, jeżeli:

1) jednostka ta nie prowadzi ksiąg na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości albo

2) to skonsolidowane sprawozdanie grupy jest hipotetycznym sprawozdaniem finansowym.

Oddział 2

Korekty księgowego dochodu (straty) netto

Art. 41. [Korekty stosowane do obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty)] 1. W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty) uwzględnia się następujące korekty księgowego dochodu (straty) netto:

1) korekty z tytułu:

a) obciążenia podatkowego netto,

b) dywidend wyłączonych,

c) wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, jeżeli jednostka składowa nie dokonała wyboru, o którym mowa w pkt 2 lit. h,

d) uwzględnianych zysków (strat) wynikających z aktualizacji wyceny,

e) zysków (strat) z tytułu zbycia aktywów i zobowiązań dokonanego w zakresie reorganizacji,

f) asymetrycznych zysków (strat) z tytułu różnic kursowych,

g) niedozwolonych kosztów,

h) błędów wcześniejszego okresu,

i) zmiany zasad rachunkowości,

j) naliczonych kosztów emerytalnych,

k) wewnątrzgrupowych porozumień finansowych,

l) przychodów i zmian stanu rezerw zakładów ubezpieczeń,

m) kapitału Tier I,

n) zasady ceny rynkowej;

2) korekty wynikające z dokonanych wyborów w zakresie:

a) dywidendy z inwestycji portfelowej,

b) wynagrodzenia w formie akcji,

c) ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji,

d) zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami,

e) skonsolidowanego podejścia księgowego,

f) wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe,

g) zwolnienia z długu,

h) włączenia udziałów własnościowych;

3) korekty w zakresie ulg:

a) kwalifikowanej zwrotnej ulgi oraz niekwalifikowanej zwrotnej ulgi,

b) kwalifikowanej zbywalnej ulgi,

c) innych niż wymienione w lit. a i b.

2. Jednostka składowa jest obowiązana do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz właściwymi standardami rachunkowości, w sposób zapewniający określenie wysokości kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych, substratu majątkowo-osobowego, globalnego podatku wyrównawczego, krajowego podatku wyrównawczego oraz podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

3. Jednostka dominująca grupy międzynarodowej zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rejestruje w ewidencji rachunkowej, o której mowa w ust. 2, również korekty księgowego dochodu (straty) netto oraz skorygowane podatki kwalifikowane wszystkich jednostek składowych grupy, z wyłączeniem przychodów, kosztów, zysków, strat oraz transakcji zarejestrowanych w księgach tych jednostek w celu obliczenia zysku (straty) netto oraz księgowego dochodu (straty) netto, chyba że wpływają one na korekty tego księgowego dochodu (straty) netto, kwalifikowany dochód (stratę) lub substrat majątkowo-osobowy.

Art. 42.[Korekta z tytułu obciążenia podatkowego netto] Korekta z tytułu obciążenia podatkowego netto, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. a, polega na zwiększeniu o pozycje, które uprzednio zmniejszyły księgowy dochód (stratę) netto, oraz pomniejszeniu o pozycje, które uprzednio zwiększyły ten księgowy dochód (stratę) netto, z tytułu:

1) podatków kwalifikowanych, bieżących i odroczonych, ujętych w obciążeniu wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego albo ujętych w księgach jako koszt lub podobny zapis, w tym podatków kwalifikowanych naliczonych od dochodu (przychodów), który jest wyłączony z obliczania kwalifikowanego dochodu (straty);

2) aktywa z tytułu podatku odroczonego od straty za rok podatkowy;

3) kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego lub krajowego podatku wyrównawczego naliczonych jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego;

4) globalnego podatku wyrównawczego, podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków lub podatków równoważnych wynikających z przepisów obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska, które są równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w odniesieniu do jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – z Modelowymi zasadami OECD odpowiadającymi tym przepisom, naliczonych jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego;

5) wyłączonego przypisanego podatku, o którym mowa w art. 79 ust. 2, naliczonego jako koszt.

Art. 43.[Korekta z tytułu dywidend wyłączonych] 1. Korekta z tytułu dywidend wyłączonych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. b, polega na nieuwzględnieniu dywidend oraz innych płatności o podobnym charakterze otrzymanych lub naliczonych z tytułu udziałów własnościowych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dywidendy lub innej płatności o podobnym charakterze otrzymanej lub naliczonej z tytułu:

1) udziałów własnościowych:

a) w jednostce składowej posiadanych przez inne jednostki składowe grupy, które dają prawa do mniej niż 10 % zysków, kapitału, rezerw lub praw głosu w tej jednostce w dniu płatności lub naliczenia zysków lub zbycia tych udziałów (inwestycja portfelowa) oraz

b) które stanowią dla jednostki składowej otrzymującej lub naliczającej w księgach tę dywidendę lub inną płatność, ekonomiczną własność nieprzerwanie przez okres krótszy niż 12 miesięcy liczony na dzień otrzymania lub naliczenia tej dywidendy lub innej płatności, przy czym uznaje się, że:

– udziały własnościowe stanowią ekonomiczną własność jednostki składowej w danym okresie, jeżeli jednostka ta posiada wszystkie albo prawie wszystkie prawa i obowiązki albo jest uprawniona do wszystkich albo prawie wszystkich praw i obowiązków, które wynikają z posiadania tych udziałów, w tym prawa do zysków, kapitału, rezerw lub prawa głosu, i jednostka ta w tym okresie nie zrzekła się tych praw ani ich nie przeniosła na inną osobę,

– nie przerywa okresu, w którym udziały własnościowe stanowią ekonomiczną własność jednostki składowej, przeniesienie tych udziałów na inną jednostkę składową grupy w drodze reorganizacji, zgodnie z przepisami działu VIII rozdziału 2;

2) udziałów własnościowych w jednostce inwestycyjnej, dla której został dokonany wybór w zakresie stosowania metody opodatkowania wypłaty zysków zgodnie z art. 119, lub która podlega równoważnym przepisom jurysdykcji jej lokalizacji odpowiadającym art. 43 dyrektywy 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – Modelowym zasadom OECD odpowiadającym tym przepisom.

Art. 44.[Korekta z tytułu wyłączonych zysków (strat) kapitałowych] 1. Korekta z tytułu wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. c, polega na nieuwzględnieniu zysków oraz strat wynikających:

1) ze zmian wartości godziwej udziałów własnościowych, z wyjątkiem inwestycji portfelowej, albo

2) z udziałów własnościowych, które są ujęte zgodnie z metodą praw własności, albo

3) z tytułu zbycia udziałów własnościowych, z wyjątkiem zbycia inwestycji portfelowej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do tych zysków oraz strat, które zostały uwzględnione w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej za rok podatkowy.

Art. 45.[Korekta z tytułu uwzględnianych zysków (strat) wynikających z aktualizacji wyceny] Korekta z tytułu uwzględnianych zysków (strat) wynikających z aktualizacji wyceny, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. d, polega na uwzględnieniu zysku (straty) netto, odpowiednio powiększonego (pomniejszonej) o związane z zyskiem (stratą) podatki kwalifikowane za dany rok podatkowy z tytułu aktualizacji wyceny, powstałe w wyniku zastosowania metody, w ramach której w odniesieniu do rzeczowych aktywów trwałych są spełnione łącznie następujące warunki:

1) okresowo koryguje się ich wartość bilansową do wartości godziwej;

2) wykazuje się zmiany wartości w innych całkowitych dochodach;

3) nie wykazuje się w rachunku zysków i strat tych zysków (strat), które zostały wykazane w innych całkowitych dochodach.

Art. 46.[Korekta z tytułu zysków (strat) z tytułu zbycia aktywów i zobowiązań dokonanego w zakresie reorganizacji] Korekta z tytułu zysków (strat) z tytułu zbycia aktywów i zobowiązań dokonanego w zakresie reorganizacji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. e, polega na ich nieuwzględnieniu zgodnie z przepisami działu VIII rozdziału 2.

Art. 47.[Korekta z tytułu asymetrycznych zysków (strat) z tytułu różnic kursowych] Korekta z tytułu asymetrycznych zysków (strat) z tytułu różnic kursowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. f, polega na uwzględnieniu zysku (straty) z tytułu różnic kursowych, w odniesieniu do jednostki składowej, której waluta stosowana do określenia księgowego dochodu (straty) netto (księgowa waluta funkcjonalna) jest inna niż waluta stosowana do określenia dochodu (straty) podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym w jurysdykcji, w której ta jednostka jest zlokalizowana (podatkowa waluta funkcjonalna), jeżeli ten zysk (strata):

1) jest uwzględniany przy obliczaniu dochodu albo straty ustalanych dla celów podatku kwalifikowanego jednostki składowej i ten zysk (stratę) można przypisać zmianom kursu wymiany między księgową walutą funkcjonalną a podatkową walutą funkcjonalną;

2) jest uwzględniany przy obliczaniu księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej i ten zysk (stratę) można przypisać zmianom kursu wymiany między:

a) księgową walutą funkcjonalną a podatkową walutą funkcjonalną,

b) walutą inną niż podatkowa waluta funkcjonalna i księgowa waluta funkcjonalna (trzecią walutą obcą) a księgową walutą funkcjonalną;

3) można przypisać zmianom kursu wymiany między trzecią walutą obcą a podatkową walutą funkcjonalną niezależnie od tego, czy taki zysk (strata) jest uwzględniony w dochodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym lub stracie w opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym.

Art. 48.[Korekta z tytułu niedozwolonych kosztów] 1. Korekta z tytułu niedozwolonych kosztów, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. g, polega na nieuwzględnieniu, naliczonych przez jednostkę składową, kosztów lub rezerw:

1) wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w związku z przekupstwem albo ukrytej prowizji;

2) z tytułu grzywien i kar, określonych na podstawie przepisów jurysdykcji lokalizacji jednostki składowej, których kwota wynosi co najmniej 50 000 euro.

2. Charakter czynności i działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ocenia się na podstawie przepisów jurysdykcji lokalizacji:

1) jednostki składowej, która ujęła koszty lub rezerwy, o których mowa w ust. 1, w księgach – w przypadku krajowego podatku wyrównawczego obliczanego zgodnie z art. 29 ust. 1 lub 2;

2) jednostki dominującej najwyższego szczebla – w przypadku obliczania podatków, o których mowa w art. 1 ust. 1, zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości, stosowanym w celu sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania grupy.

3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, odnosi się do:

1) jednostkowej kwoty grzywny lub kary;

2) sumy grzywny lub kary naliczonej w roku podatkowym, jeżeli jest ona wymierzana dziennie lub okresowo, w związku z określonymi czynnościami wymagającymi działań naprawczych.

Art. 49.[Korekta z tytułu błędów wcześniejszego okresu] 1. Korekta z tytułu błędów wcześniejszego okresu, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. h, polega na uwzględnieniu wartości zmiany kapitału własnego jednostki składowej na początku roku podatkowego, którą można przypisać korekcie błędu popełnionego przy określaniu księgowego dochodu (straty) netto za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe, jeżeli ten błąd miał wpływ na przychody, koszty lub podobne zapisy uwzględniane przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) za ten poprzedni rok podatkowy lub te poprzednie lata podatkowe.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy:

1) korekta błędu dotyczy roku podatkowego lub lat podatkowych, w których jednostka składowa nie stosowała przepisów ustawy;

2) korekta została dokonana na podstawie art. 96 lub art. 97.

Art. 50.[Korekta z tytułu zmiany zasad rachunkowości] Korekta z tytułu zmiany zasad rachunkowości, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. i, polega na uwzględnieniu wartości zmiany kapitału własnego jednostki składowej na początku roku podatkowego wynikającej ze zmiany zasad lub polityki rachunkowości jednostki składowej, jeżeli miała ona wpływ na przychody, koszty lub podobne zapisy uwzględnione przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty).

Art. 51.[Korekta z tytułu naliczonych kosztów emerytalnych] Korekta z tytułu naliczonych kosztów emerytalnych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. j, polega na uwzględnieniu różnicy ustalonej za dany rok podatkowy między kwotą kosztów z tytułu zobowiązań emerytalnych uwzględnionych w księgowym dochodzie (stracie) netto a kwotą składek wpłaconych do funduszu emerytalnego.

Art. 52.[Korekta z tytułu wewnątrzgrupowych porozumień finansowych] 1. Korekta z tytułu wewnątrzgrupowych porozumień finansowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. k, polega na nieuwzględnieniu kosztów lub podobnych odliczeń wynikających z wewnątrzgrupowych porozumień finansowych.

2. Przez wewnątrzgrupowe porozumienie finansowe rozumie się porozumienie zawarte przez co najmniej dwie jednostki składowe grupy, w ramach którego jednostka składowa opodatkowana wyższą stawką podatku kwalifikowanego udziela bezpośrednio lub za pośrednictwem innej osoby lub innych osób finansowania w formie pożyczki lub kredytu lub w inny sposób finansuje jednostkę składową opodatkowaną niższą stawką podatku kwalifikowanego.

3. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) jednostka składowa otrzymująca finansowanie w ramach wewnątrzgrupowego porozumienia finansowego jest zlokalizowana w jurysdykcji, która:

a) jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania lub

b) byłaby jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania, gdyby ta jednostka nie naliczyła kosztu lub podobnego odliczenia wynikającego z tego finansowania przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym;

2) jednostka składowa udzielająca finansowania w ramach wewnątrzgrupowego porozumienia finansowego jest zlokalizowana w jurysdykcji, która:

a) nie jest jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania lub

b) nie byłaby jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania, gdyby ta jednostka nie naliczyła przychodu (dochodu) wynikającego z tego udzielonego finansowania przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym;

3) w okresie obowiązywania wewnątrzgrupowych porozumień finansowych porozumienia te prowadzą do wzrostu kosztów lub podobnych odliczeń uwzględnianych przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) jednostki otrzymującej finansowanie nie powodując współmiernego wzrostu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym dochodu jednostki składowej, która udziela tego finansowania, w tym gdy dochód z tego finansowania jest wyłączony lub zwolniony z opodatkowania podatkiem kwalifikowanym lub podlega odliczeniu, uldze lub innej korzyści podatkowej w tym podatku.

4. W celu ustalenia spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 lit. b, porównuje się efektywną stawkę podatkową obliczoną w odniesieniu do danej jurysdykcji bez uwzględnienia odpowiednio kosztów lub podobnych odliczeń albo przychodów (dochodów) naliczonych z wewnątrzgrupowego porozumienia finansowego z efektywną stawką podatkową obliczoną w odniesieniu do tej samej jurysdykcji, z uwzględnieniem odpowiednio takich kosztów lub odliczeń albo przychodów (dochodów).

Art. 53.[Korekta z tytułu przychodów i zmian stanu rezerw zakładów ubezpieczeń] 1. Korekta z tytułu przychodów i zmian stanu rezerw zakładów ubezpieczeń, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. l, polega na nieuwzględnieniu:

1) przychodów z kwot pobranych od ubezpieczonych, stanowiących równowartość podatków zapłaconych przez taki zakład ubezpieczeń z tytułu wypłat lub zwrotów na rzecz ubezpieczonych;

2) zmiany stanu rezerw z tytułu wypłaty na rzecz ubezpieczonego w przypadku, gdy taka zmiana jest równa kwocie dywidendy wyłączonej, pomniejszonej o opłatę zarządczą, uzyskanej z tytułu udziałów lub akcji posiadanych przez taki zakład ubezpieczeń w imieniu tego ubezpieczonego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1:

1) wartość kwot pobranych od ubezpieczonych zmniejsza księgowy dochód (stratę) netto wyłącznie w przypadku, gdy kwoty te nie zostały uwzględnione w tym księgowym dochodzie (stracie) netto zakładu ubezpieczeń jako koszty lub podobne odliczenia;

2) wypłaty lub zwroty na rzecz ubezpieczonych w zakresie, w jakim zwiększenia lub zmniejszenia zobowiązań odpowiadające tym wypłatom lub zwrotom zostały ujęte w księgowym dochodzie (stracie) netto jako koszty lub podobne odliczenia, zwiększają księgowy dochód (stratę) netto wyłącznie w przypadku, gdy te wypłaty lub zwroty nie zostały uwzględnione w księgowym dochodzie (stracie) netto zakładu ubezpieczeń.

Art. 54.[Korekta z tytułu kapitału Tier I] 1. Korekta z tytułu kapitału Tier I, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. m, polega na:

1) pomniejszeniu księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej o wartość zmniejszenia jej kapitału własnego w wyniku dokonanych lub należnych wypłat w odniesieniu do instrumentu wyemitowanego przez tę jednostkę z tytułu dodatkowego kapitału Tier I lub zastrzeżonego kapitału Tier I;

2) zwiększeniu księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej o wartość zwiększenia jej kapitału własnego w wyniku wpłat otrzymanych lub należnych z tytułu dodatkowego kapitału Tier I lub zastrzeżonego kapitału Tier I.

2. Przez dodatkowy kapitał Tier I, o którym mowa w ust. 1, rozumie się instrument emitowany przez jednostkę składową zgodnie z wymogami ostrożnościowymi mającymi zastosowanie do sektora bankowego, który:

1) jest zamienny na kapitał własny lub odpisany w przypadku wystąpienia wcześniej określonego zdarzenia oraz

2) odznacza się właściwościami mającymi na celu łatwiejsze pokrycie strat na wypadek kryzysu finansowego.

3. Przez zastrzeżony kapitał Tier I, o którym mowa w ust. 1, rozumie się instrument emitowany przez jednostkę składową zgodnie z wymogami ostrożnościowymi mającymi zastosowanie do sektora ubezpieczeniowego, który spełnia warunki określone w ust. 2.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zmian kapitału własnego, które wynikają z emisji instrumentu lub umorzenia dodatkowego kapitału Tier I lub zastrzeżonego kapitału Tier I.

Art. 55.[Korekta z tytułu zasady ceny rynkowej] 1. Korekta z tytułu zasady ceny rynkowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. n, polega na:

1) uwzględnieniu wartości transakcji między jednostkami składowymi grupy, które zostały ujęte w księgowym dochodzie (stracie) netto w tej samej kwocie oraz zgodnie z zasadą ceny rynkowej;

2) korekcie wartości transakcji do kwoty zgodnej z zasadą ceny rynkowej w przypadku transakcji, które nie zostały ujęte w księgowym dochodzie (stracie) netto w tej samej kwocie oraz w wartości zgodnej z zasadą ceny rynkowej, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2–7.

2. Zasada ceny rynkowej polega na ujmowaniu transakcji między jednostkami składowymi grupy zgodnie z warunkami, które zostałyby uzyskane między osobami niepowiązanymi w porównywalnych transakcjach i w porównywalnych okolicznościach.

3. Przepis ust. 1 w zakresie zgodności z zasadą ceny rynkowej może nie mieć zastosowania do wyceny transakcji, które zostały zawarte między jednostkami składowymi zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji oraz zostały wycenione w tej samej kwocie, z wyjątkiem transakcji między jednostkami składowymi zlokalizowanymi w danej jurysdykcji a zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji mniejszościowymi jednostkami składowymi, jednostkami inwestycyjnymi lub ubezpieczeniowymi jednostkami inwestycyjnymi.

4. Jeżeli kwota transakcji uwzględniona w księgowych dochodach (stratach) netto jednostek składowych będących stronami transakcji została również ujęta przy obliczeniu dochodu opodatkowanego podatkiem kwalifikowanym tych jednostek oraz wycena ta nie została zakwestionowana lub zmieniona przez właściwe organy podatkowe, przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) ta transakcja podlega wycenie według tej kwoty.

5. Kwotę transakcji uwzględnioną w kwalifikowanym dochodzie (stracie) jednostki składowej koryguje się do wysokości kwoty przyjętej przy obliczeniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, w szczególności jeżeli:

1) dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym wynikający z tych transakcji został określony w wartości innej niż wartość uwzględniona w księgowym dochodzie (stracie) netto tej jednostki;

2) wycena transakcji jest przedmiotem uprzedniego porozumienia cenowego zawartego między właściwymi organami wszystkich jurysdykcji, w których są zlokalizowane te jednostki będące stronami tej transakcji.

6. Jeżeli strata ze sprzedaży składnika aktywów lub innego jego przeniesienia między jednostkami składowymi grupy zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji została określona niezgodnie z zasadą ceny rynkowej i ta strata została uwzględniona przy obliczeniu kwalifikowanego dochodu (straty), podlega ona skorygowaniu zgodnie z tą zasadą.

7. Transakcje, o których mowa w ust. 1 i 6, nie podlegają skorygowaniu zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie w przypadku, gdy taka korekta prowadziłaby do podwójnego opodatkowania lub podwójnego nieopodatkowania dochodu wynikającego z tych transakcji.

Art. 56.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie dywidendy z inwestycji portfelowej] Korekta wynikająca z wyboru w zakresie dywidendy z inwestycji portfelowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. a, polega na uwzględnieniu dywidend lub innych wypłat uzyskanych przez jednostkę składową z tytułu inwestycji portfelowych, bez względu na okres, przez który ta jednostka posiada taką inwestycję portfelową na dzień wypłaty.

Art. 57.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wynagrodzenia w formie akcji] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wynagrodzenia w formie akcji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. b, polega na zastąpieniu kwoty ujętej w księgowym dochodzie (stracie) netto jako kosztu lub wydatku na wynagrodzenia w formie akcji w wysokości wartości rynkowej tych akcji, określonej na dzień ich wydania, kwotą takiego kosztu lub wydatku w wysokości wartości rynkowej tych akcji określonej na dzień ich realizacji, w części, w jakiej taki koszt lub wydatek może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu albo straty dla celów podatku kwalifikowanego.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do akcji wyemitowanych przez:

1) jednostkę składową wypłacającą wynagrodzenie w formie akcji na rzecz swoich pracowników lub osób niebędących pracownikami, jeżeli dla tej jednostki składowej są wykonywane praca lub inne świadczenia, z tytułu których jest wypłacane to wynagrodzenie;

2) inną jednostkę składową niż jednostka składowa, która wypłaca wynagrodzenie w formie akcji, jeżeli praca lub inne świadczenia, z tytułu których jest wypłacane to wynagrodzenie, są wykonywane wyłącznie dla tej jednostki składowej.

3. Wybór w zakresie wynagrodzenia w formie akcji ma zastosowanie do wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór, jeżeli przepisy dotyczące opodatkowania dochodu podatkiem kwalifikowanym, obowiązujące w tej jurysdykcji, uprawniają do odliczenia kwoty kosztu lub wydatku na wynagrodzenia na podstawie wartości rynkowej akcji na dzień ich realizacji.

4. W przypadku gdy wybór w zakresie wynagrodzenia w formie akcji został odwołany, kwota niezapłaconych kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji odliczona zgodnie z tym wyborem, która przekracza koszty księgowe naliczone na dzień wydania akcji, podwyższa księgowy dochód netto lub obniża księgową stratę netto za rok podatkowy, w którym wybór został odwołany.

5. W przypadku gdy prawo do wynagrodzenia w formie akcji nie zostało zrealizowane, kwotę kosztów lub wydatków z tego tytułu uwzględnioną przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) w poprzednich latach podatkowych, uwzględnia się przez odpowiednio podwyższenie księgowego dochodu lub zmniejszenie straty netto za rok podatkowy, w którym możliwość realizacji tego prawa wygasła.

6. Jeżeli część kwoty kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji została ujęta w księgach jednostki składowej w latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy dokonania wyboru w zakresie wynagrodzenia w formie akcji, kwotę różnicy między całkowitą kwotą kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji, która została odliczona przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) tej jednostki w tych poprzednich latach, a łączną kwotą kosztów lub wydatków z tego tytułu, która zostałaby odliczona przy obliczaniu jej kwalifikowanego dochodu (straty) w tych poprzednich latach, gdyby ten wybór został dokonany w tych latach podatkowych, uwzględnia się odpowiednio w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej za rok podatkowy, w którym dokonano wyboru.

7. Ilekroć w niniejszym artykule jest mowa o akcjach, rozumie się przez to również opcje na akcje, warranty na akcje oraz instrumenty o podobnym charakterze.

Art. 58.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. c, polega na tym, że zyski (straty) z aktywów i zobowiązań, które są ujmowane w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy według wartości godziwej lub wyceny z uwzględnieniem utraty wartości, określa się na dzień zbycia takiego aktywa lub zobowiązania (zasada realizacji).

2. Wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji stosuje się do wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór, chyba że wybór dotyczy wyłącznie rzeczowych aktywów trwałych jednostek składowych lub jednostek inwestycyjnych.

3. W odniesieniu do jurysdykcji, do której został dokonany wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, zyski (straty) z aktywów i zobowiązań ujęte według wartości godziwej lub wyceny z uwzględnieniem utraty wartości nie są uwzględniane przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) jakiejkolwiek jednostki składowej zlokalizowanej w tej jurysdykcji objętej tym wyborem.

4. W celu określenia zysku (straty) ustalanego zgodnie z zasadą realizacji, wartość bilansową aktywów lub zobowiązań stanowi wartość bilansowa z dnia nabycia aktywów lub zaciągnięcia zobowiązań lub wartość bilansowa w pierwszym dniu roku podatkowego, w którym dokonano wyboru, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

5. W przypadku gdy wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji został odwołany, księgowy dochód (stratę) netto koryguje się za rok podatkowy, w którym to odwołanie nastąpiło, o kwotę różnicy między wartością godziwą aktywów lub zobowiązań a wartością bilansową tych aktywów lub zobowiązań ustaloną na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym dokonano tego odwołania, przy czym kwota ta jest doliczana, jeżeli wartość godziwa jest wyższa od wartości bilansowej albo odliczana, jeżeli wartość bilansowa jest wyższa od wartości godziwej za rok podatkowy, w którym to odwołanie nastąpiło.

6. W przypadku gdy wybór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy aktywa z tytułu nabytej wierzytelności albo wielu wierzytelności nabytych w ramach jednej transakcji (pakiet wierzytelności), zyski (straty) z tego aktywa określa się na dzień spłaty takich wierzytelności w całości albo części albo na dzień ich zbycia w całości albo części.

Art. 59.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. d, polega na przypisaniu do roku podatkowego, za który dokonano tego wyboru, oraz na okres 4 lat podatkowych poprzedzających ten rok podatkowy, zysku netto osiągniętego w tym roku podatkowym, za który dokonano tego wyboru:

1) przez wszystkie jednostki składowe zlokalizowane w danej jurysdykcji;

2) ze zbycia nieruchomości położonych w jurysdykcji, o której mowa w pkt 1, na rzecz osoby lub osób spoza grupy.

2. Wybór w zakresie zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami stosuje się:

1) do wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór;

2) w przypadku, gdy w roku podatkowym, za który dokonano tego wyboru, został osiągnięty zysk netto ze zbycia nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, liczony jako różnica między łącznym zyskiem a łącznymi stratami poniesionymi w tym roku przez wszystkie jednostki składowe zlokalizowane w jurysdykcji, o której mowa w pkt 1.

3. Przypisanie zysku netto, o którym mowa w ust. 1, na okres 4 lat podatkowych poprzedzających rok podatkowy, za który dokonano wyboru, o którym mowa w tym przepisie, polega na pomniejszeniu tego zysku netto o stratę netto liczoną jako różnica między łącznymi stratami a łącznymi zyskami osiągniętymi przez wszystkie jednostki składowe zlokalizowane w danej jurysdykcji, które zostały osiągnięte ze zbycia nieruchomości:

1) w czwartym roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, za który dokonano tego wyboru, w przypadku gdy:

a) została poniesiona strata netto za ten czwarty rok podatkowy oraz

b) ta strata netto w całości albo części nie została wcześniej rozliczona zgodnie z wyborem dokonanym w latach poprzedzających rok podatkowy, za który dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1;

2) w trzecim i kolejnym następującym po nim roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, za który dokonano tego wyboru, w przypadku gdy:

a) ten trzeci albo kolejny rok podatkowy jest pierwszym rokiem czteroletniego okresu poprzedzającego rok podatkowy, za który dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1, w którym została poniesiona strata netto ze zbycia nieruchomości,

b) ta strata netto w całości albo części nie została wcześniej rozliczona zgodnie z wyborem dokonanym w latach poprzedzających rok podatkowy, za który dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1,

c) strata netto poniesiona w roku podatkowym poprzedzającym ten rok podatkowy nie pomniejszyła w całości zysku netto rozliczanego zgodnie z wyborem, o którym mowa w ust. 1.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do części straty netto, jeżeli wartość bezwzględna tej straty netto jest niższa od pomniejszanego zysku netto zgodnie z wyborem, o którym mowa w ust. 1.

5. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 3 i 4, pozostanie nierozliczona część zysku netto, ta część podlega przypisaniu równomiernie na okres, o którym mowa w ust. 1, do wszystkich jednostek składowych grupy zlokalizowanych w danej jurysdykcji w proporcji, w jakiej pozostaje zysk netto jednostki składowej ze zbycia tych lokalnych aktywów trwałych do takiego zysku netto wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej samej jurysdykcji, osiągnięty w roku podatkowym, za który dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli dana jednostka składowa nie była jednostką składową grupy lub nie była zlokalizowana w danej jurysdykcji w którymkolwiek z 4 lat podatkowych poprzedzających rok podatkowy, za który dokonano tego wyboru, kwotę łącznego zysku netto przypisaną do takiego roku podatkowego przydziela się w równych częściach pozostałym jednostkom składowym zlokalizowanym w tej jurysdykcji.

6. Dla jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji ponownie oblicza się kwalifikowany dochód (stratę) za lata podatkowe poprzedzające rok podatkowy, za który dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1, w których dokonano rozliczenia zgodnie z ust. 3 i 5.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, oblicza się dodatkowy podatek wyrównawczy zgodnie z art. 16.

8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się do nieruchomości, które jednostka składowa kwalifikuje jako inwestycje długoterminowe, pozostałe aktywa niefinansowe lub inną pozycję aktywów, zgodnie z właściwym akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości.

Art. 60.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie skonsolidowanego podejścia księgowego] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie skonsolidowanego podejścia księgowego, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. e, polega na wyłączeniu z księgowych dochodów (strat) netto jednostek składowych zlokalizowanych w tej samej jurysdykcji przychodów, kosztów, zysków, strat i podobnych pozycji, które wynikają z transakcji między tymi jednostkami, jeżeli te jednostki wchodzą w skład podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, albo grupy objętej podobną konsolidacją podatkową na podstawie przepisów obowiązujących w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska.

2. W roku podatkowym, za który dokonano wyboru w zakresie skonsolidowanego podejścia księgowego, oraz w roku, za który ten wybór został odwołany, koryguje się przychody, koszty, zyski, straty i podobne pozycje, o których mowa w ust. 1, uwzględniane przy obliczaniu księgowego dochodu (straty) netto w taki sposób, aby pozycje te nie zostały uwzględnione w kwalifikowanym dochodzie (stracie) więcej niż jeden raz lub pominięte w wyniku takiego wyboru lub jego odwołania.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostek inwestycyjnych, ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych, jednostek joint venture oraz mniejszościowych jednostek składowych.

Art. 61.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. f, polega na objęciu korektą z tytułu wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. c, również zysków (strat) powstających w związku z ustanowieniem instrumentów zabezpieczających przed ryzykiem wahań kursowych udziały własnościowe, które jednostka składowa posiada w innej jednostce składowej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) instrument zabezpieczający zabezpiecza przed ryzykiem walutowym udziały własnościowe inne niż udziały posiadane w inwestycji portfelowej;

2) zyski (straty) zostały wykazane w innych całkowitych dochodach;

3) instrument zabezpieczający jest uznawany za efektywne zabezpieczenie zgodnie z akceptowalnym lub zatwierdzonym standardem rachunkowości finansowej stosowanym przy sporządzaniu skonsolidowanego sprawozdania grupy, z zastrzeżeniem art. 29.

3. Prawo do korekty wynikającej z wyboru w zakresie wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe przysługuje jednostce składowej, która posiada zabezpieczane udziały własnościowe, również w przypadku, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

1) stroną transakcji zabezpieczającej wynikającej z instrumentu zabezpieczającego jest inna jednostka składowa tej samej grupy;

2) księgowy i ekonomiczny skutek tego zabezpieczenia uwzględnia się przy obliczaniu księgowego dochodu (straty) netto jednostki posiadającej zabezpieczane udziały własnościowe.

Art. 62.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie zwolnienia z długu] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie zwolnienia z długu, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. g, polega na nieuwzględnieniu ujętych w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej przychodów (dochodów) z tytułu zwolnienia z długu, które podlegają zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem kwalifikowanym, jeżeli:

1) te przychody (dochody) odpowiadają wartości zobowiązań tej jednostki umorzonych w drodze:

a) postępowania upadłościowego, likwidacyjnego, pojednawczego, układowego oraz innego postępowania o podobnym charakterze prowadzonego na podstawie właściwych przepisów jurysdykcji lokalizacji tej jednostki, które zostało zatwierdzone przez właściwy organ sądowy tej jurysdykcji lub niezależnego zarządcy masy upadłościowej powołanego w celach prowadzenia takiego postępowania,

b) układu albo porozumienia o podobnym charakterze, którego jedną ze stron jest co najmniej jedna osoba niepowiązana z tą jednostką składową, a brak zawarcia takiego układu albo porozumienia skutkowałby prawdopodobieństwem niewypłacalności tej jednostki składowej w następujących po sobie kolejnych 12 miesiącach liczonych od miesiąca, w którym zawarto ten układ lub to porozumienie, albo

2) wartość umorzonych zobowiązań tej jednostki przewyższa wartość rynkową jej aktywów określoną na dzień poprzedzający to umorzenie.

2. Przychody (dochody) z tytułu zwolnienia z długu, o których mowa w ust. 1, ustala się w wysokości wartości zobowiązań wobec:

1) osób powiązanych i osób niepowiązanych z jednostką składową, będących stronami postępowania, układu lub porozumienia, w części faktycznie umorzonej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2) osób, które nie są osobami powiązanymi z jednostką składową, w części faktycznie umorzonej, nie wyższej niż niższa z kwot:

a) nadwyżki zobowiązań jednostki składowej nad wartością rynkową jej aktywów określoną na dzień poprzedzający to umorzenie,

b) zmniejszenia aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów, w tym podatków kwalifikowanych i ulg podatkowych, jakie wynikają z umorzenia zobowiązań oraz przysługują jednostce składowej na podstawie prawa podatkowego jurysdykcji jej lokalizacji

– w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3. Przez prawdopodobieństwo niewypłacalności jednostki składowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, rozumie się utratę zdolności tej jednostki do wykonywania własnych zobowiązań pieniężnych w terminie, w jakim te zobowiązania stają się wymagalne, która została stwierdzona przez niezależną, niepowiązaną i wykwalifikowaną osobę, na podstawie wartości majątku jednostki składowej nieuwzględniającego zobowiązań (długów) wobec jednostek składowych tej samej grupy oraz innych osób powiązanych z tą jednostką.

Art. 63.[Korekta wynikająca z wyboru w zakresie włączenia udziałów własnościowych] 1. Korekta wynikająca z wyboru w zakresie włączenia udziałów własnościowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. h, polega na uwzględnieniu zysku (straty) z udziałów własnościowych innych niż inwestycje portfelowe oraz kwalifikowane udziały własnościowe.

2. Wybór w zakresie włączenia udziałów własnościowych stosuje się do wszystkich udziałów własnościowych, z wyjątkiem inwestycji portfelowych posiadanych przez jednostki składowe zlokalizowane w danej jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór.

3. Przez zysk (stratę), o którym mowa w ust. 1, rozumie się:

1) zysk (stratę) z tytułu zmiany wartości godziwej oraz utraty wartości takich udziałów własnościowych – w przypadku gdy:

a) zmiany tej wartości godziwej oraz utrata wartości są uwzględniane przez jednostkę składową przy obliczaniu podatku dochodowego, będącego podatkiem kwalifikowanym, w części bieżącej, albo

b) jednostka składowa podlega opodatkowaniu dopiero na moment zbycia posiadanych udziałów własnościowych, a rezerwa lub aktywo z tytułu podatku dochodowego określane w oparciu o zmianę bieżącej wartości godziwej tych udziałów lub utratę wartości są wykazywane jako podatek dochodowy w części odroczonej;

2) zysk (stratę) przypisany do tych udziałów własnościowych – w przypadku gdy jednostka składowa rozlicza udziały własnościowe posiadane, bezpośrednio lub pośrednio, w jednostkach transparentnych podatkowo metodą praw własności;

3) zysk (stratę) ze zbycia tych udziałów własnościowych – w przypadku gdy zbywająca jednostka składowa uwzględniła ten zysk (stratę) przy opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, z wyłączeniem tych zysków (strat), które podlegały zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem kwalifikowanym, w tym przez dowolne odliczenie lub podobną ulgę.

4. Jeżeli jednostka składowa objęta wyborem, o którym mowa w ust. 1, posiada udziały własnościowe w jednostce transparentnej podatkowo, w związku z którymi powstaje prawo do ulgi podatkowej, ulgę tę uwzględnia się przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) zgodnie z art. 64–66 lub skorygowanych podatków kwalifikowanych tej jednostki składowej zgodnie z art. 80 ust. 1 pkt 3.

5. Jeżeli jednostka składowa posiada kwalifikowane udziały własnościowe, o których mowa w ust. 1, oraz bezpośrednio z nimi związane kwalifikowane pośrednie aktywa podatkowe zgodnie z wyborem, o którym mowa w ust. 1, to ta jednostka dokonuje pomniejszeń lub zwiększeń skorygowanych podatków kwalifikowanych zgodnie z art. 83 ust. 1, przy czym przez kwalifikowane pośrednie aktywa podatkowe rozumie się wynikające z działalności jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji w kwalifikowane udziały własnościowe:

1) ulgi podatkowe inne niż kwalifikowane zwrotne ulgi,

2) podlegające odliczeniu dla celów podatku kwalifikowanego straty podatkowe tej jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, w wysokości odpowiadającej iloczynowi takiej straty oraz stawki podatku dochodowego, jaka ma zastosowanie do jednostki składowej dokonującej tej inwestycji

– w zakresie, w jakim te ulgi i straty obniżają kwotę tej inwestycji i są rozliczane w księgach przez jednostkę składową dokonującą inwestycji lub jednostkę składową posiadającą udziały własnościowe w jednostce transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, przez inne jednostki transparentne podatkowo niebędące jednostkami składowymi grupy, do której należy ta jednostka transparentna podatkowo.

6. Przez kwotę inwestycji, o której mowa w ust. 5, rozumie się ujętą w księgach jednostki składowej dokonującej tej inwestycji wartość:

1) udziałów własnościowych, o których mowa w ust. 3;

2) pożyczki, jeżeli ta jednostka wykazuje w księgach taką inwestycję w kwalifikowane udziały własnościowe jako pożyczkę, a zwrot z tej inwestycji jako spłatę pożyczki w części kapitałowej i odsetkowej oraz zgodnie z akceptowalnym lub zatwierdzonym standardem rachunkowości w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana jednostka transparentna podatkowo, w której dokonano inwestycji, ta pożyczka jest traktowana jako udział własnościowy – w przypadku gdy jednostka dokonująca tej inwestycji posiada rzeczywisty cel ekonomiczny w tej inwestycji oraz nie jest chroniona od strat z tej inwestycji.

7. Przez kwalifikowane udziały własnościowe rozumie się inwestycję w jednostce transparentnej podatkowo, która jest wykazywana w księgach jednostki składowej dokonującej inwestycji jako udziały własnościowe, pod warunkiem że:

1) aktywa, zobowiązania, przychody, koszty i przepływy pieniężne jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, nie są konsolidowane metodą pełną ani proporcjonalną w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy jednostki dokonującej inwestycji oraz

2) z wszelkich faktów i okoliczności, w tym z warunków inwestycji, wynika, że jednostka dokonująca inwestycji na moment dokonywania tej inwestycji zakładała, że kwota zwrotu z tej inwestycji będzie niższa niż kwota zainwestowana, przy czym kwota zwrotu obejmuje w szczególności wypłaty oraz możliwość rozliczenia strat z działalności jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, z wyjątkiem ulg innych niż kwalifikowane zwrotne ulgi.

Art. 64.[Korekta w zakresie kwalifikowanej zwrotnej ulgi oraz niekwalifikowanej zwrotnej ulgi] 1. Korekta w zakresie kwalifikowanej zwrotnej ulgi oraz niekwalifikowanej zwrotnej ulgi, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 3 lit. a, polega na:

1) nieuwzględnieniu niekwalifikowanej zwrotnej ulgi przez pomniejszenie księgowego dochodu (straty) netto o kwotę całkowitego zwrotu lub odliczenia z tytułu takiej ulgi – w przypadku gdy jednostka składowa uwzględniła tę ulgę w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis;

2) uwzględnieniu kwalifikowanej zwrotnej ulgi przez zwiększenie księgowego dochodu (straty) netto o kwotę całkowitego zwrotu lub odliczenia z tytułu takiej ulgi – w przypadku gdy jednostka składowa nie uwzględniła tej ulgi w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychodu lub podobnego zapisu.

2. Przez niekwalifikowaną zwrotną ulgę rozumie się ulgę podatkową polegającą na zwrocie lub odliczeniu, w całości albo części, podatku dochodowego, w tym w kwocie przewyższającej taki podatek, niespełniającą warunków kwalifikowanej zwrotnej ulgi.

3. Przez kwalifikowaną zwrotną ulgę rozumie się ulgę podatkową polegającą na zwrocie lub odliczeniu, w całości albo części, podatku dochodowego, w tym w kwocie przewyższającej taki podatek, jeżeli taki zwrot lub takie odliczenie podatku przysługuje, w całości albo części, w formie pieniężnej lub w formie ekwiwalentu środków pieniężnych na rzecz jednostki składowej w okresie 4 lat podatkowych liczonych od dnia, w którym taka jednostka nabyła prawo do tej ulgi. Kwalifikowana zwrotna ulga nie obejmuje wyłączonego przypisanego podatku lub kwalifikowanego przypisanego podatku, o których mowa odpowiednio w art. 79 ust. 2 i 3, które podlegają zwrotowi lub zaliczeniu na poczet innych zobowiązań podatkowych.

4. Jeżeli zwrot lub odliczenie podatku z tytułu kwalifikowanej zwrotnej ulgi lub niekwalifikowanej zwrotnej ulgi przysługuje do części takiej ulgi, przepis ust. 1 stosuje się tylko do tej części.

5. Jednostka składowa może stosować zasady rozliczenia kwalifikowanych zwrotnych ulg, inne niż określone w ust. 1 lub 4, jeżeli są one przyjęte w zasadach lub polityce rachunkowości oraz są spełnione łącznie następujące warunki:

1) jednostka ta po raz pierwszy objęła prawo do kwalifikowanej zwrotnej ulgi;

2) korzyść z kwalifikowanej zwrotnej ulgi wynika z nabycia lub wytworzenia składnika aktywów;

3) przyjęta polityka rachunkowości stanowi, że:

a) wartość bilansowa składnika aktywów objętego kwalifikowaną zwrotną ulgą jest pomniejszana o korzyść wynikającą z tej ulgi albo

b) korzyść z kwalifikowanej zwrotnej ulgi jest wykazywana w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis rozpoznawany proporcjonalnie do okresu użytkowania składnika aktywów objętego taką ulgą.

Art. 65.[Korekta w zakresie kwalifikowanej zbywalnej ulgi] 1. Korekta w zakresie kwalifikowanej zbywalnej ulgi, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 3 lit. b, polega na uwzględnieniu takiej ulgi zgodnie z przepisami odpowiednio ust. 2–7, 11 i 12.

2. Jeżeli prawo do kwalifikowanej zbywalnej ulgi zostało objęte przez jednostkę składową po raz pierwszy na podstawie przepisów obowiązujących w jurysdykcji jej lokalizacji (prawo pierwotne do ulgi), uwzględnienie tej ulgi polega na:

1) zwiększeniu księgowego dochodu (straty) netto o kwotę:

a) całkowitego zwrotu oraz odliczenia z tytułu takiej ulgi za rok podatkowy, w którym jednostka ta objęła prawo pierwotne do ulgi – w przypadku gdy kwota tego zwrotu oraz odliczenia nie została uwzględniona w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis,

b) zwrotu lub odliczenia z tytułu takiej ulgi za rok podatkowy, w którym nastąpiło przedawnienie prawa pierwotnego do ulgi, jeżeli to prawo:

– nie zostało wykorzystane oraz

– ta jednostka poniosła kwalifikowaną stratę za rok podatkowy, w którym ta jednostka objęła prawo pierwotne do tej ulgi i uwzględniła tę ulgę w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis;

2) zmniejszeniu księgowego dochodu (straty) netto o kwotę zwrotu lub odliczenia z tytułu takiej ulgi za rok podatkowy, w którym nastąpiło przedawnienie prawa pierwotnego do tej ulgi, jeżeli to prawo:

a) nie zostało wykorzystane oraz

b) ta jednostka osiągnęła kwalifikowany dochód za rok podatkowy, w którym ta jednostka objęła prawo pierwotne do tej ulgi i uwzględniła tę ulgę w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis.

3. Jeżeli jednostka składowa uzyskała część zwrotu lub odliczenia z tytułu prawa pierwotnego do ulgi, a prawo do pozostałej części tego zwrotu oraz odliczenia uległo przedawnieniu, zwiększenie albo zmniejszenie księgowego dochodu (straty) netto, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b oraz pkt 2, dotyczy tej części przedawnionego i niewykorzystanego prawa do zwrotu oraz odliczenia.

4. Jeżeli prawo pierwotne do ulgi jednostka składowa zbyła w terminie:

1) nieprzekraczającym 15 miesięcy następujących po ostatnim miesiącu roku podatkowego, w którym to prawo pierwotne do ulgi zostało objęte przez tę jednostkę składową, jej księgowy dochód (stratę) netto za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie:

a) pomniejsza się o kwotę uprzednio doliczoną zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a oraz

b) zwiększa się o cenę rynkową zbytego prawa pierwotnego do ulgi, jeżeli przychód lub podobny zapis odpowiadający tej cenie rynkowej nie został ujęty w tym księgowym dochodzie (stracie) netto;

2) przekraczającym 15 miesięcy następujących po ostatnim miesiącu roku podatkowego, w którym to prawo pierwotne do ulgi zostało objęte przez tę jednostkę składową, jej księgowy dochód (stratę) netto za rok, w którym nastąpiło to zbycie koryguje się przez uwzględnienie straty liczonej jako różnica między rynkową ceną sprzedaży tego prawa pierwotnego do ulgi a kwotą zbywanego oraz niewykorzystanego zwrotu oraz odliczenia z tytułu takiej ulgi, którą ta jednostka uwzględniła zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a.

5. Jeżeli jednostka składowa zbyła część niewykorzystanego prawa pierwotnego do ulgi, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do tej zbywanej, niewykorzystanej części prawa.

6. Jeżeli prawo do kwalifikowanej zbywalnej ulgi zostało nabyte przez jednostkę składową od innej osoby (prawo wtórne do ulgi), jednostka ta uwzględnia w roku podatkowym:

1) zysk z tytułu wykorzystania prawa do ulgi liczony jako różnica między całkowitą kwotą zwrotu oraz odliczenia z tytułu takiej ulgi a ceną nabycia prawa wtórnego do tej ulgi, w proporcji, w jakiej pozostaje wartość dokonanego w tym roku podatkowym odliczenia lub zwrotu z tytułu tej ulgi do całkowitej wartości takiego odliczenia i zwrotu możliwego do wykorzystania – w przypadku gdy prawo do ulgi zostało w tym roku wykorzystane przez tę jednostkę w całości albo części;

2) stratę z tytułu przedawnienia prawa do ulgi liczoną jako nadwyżka sumy ceny nabycia prawa wtórnego do tej ulgi oraz zysku z tytułu wykorzystania prawa do ulgi, liczonego zgodnie z pkt 1, nad sumą dokonanych odliczeń i zwrotów z tytułu ulgi – w przypadku gdy w roku podatkowym prawo do ulgi w całości albo części wygasło w drodze przedawnienia;

3) zysk (stratę) ze sprzedaży prawa wtórnego do ulgi liczony jako różnica między ceną sprzedaży a sumą ceny nabycia prawa wtórnego do tej ulgi i zysku z tytułu wykorzystania prawa do ulgi, liczonego zgodnie z pkt 1, uwzględnionego w księgowym dochodzie (stracie) netto od tej części prawa do ulgi, która została wykorzystana przed tym zbyciem.

7. Jeżeli zwrot lub odliczenie podatku przysługuje w odniesieniu tylko do części prawa do kwalifikowanej zbywalnej ulgi lub zbyciu podlega tylko prawo do części zwrotu lub odliczenia z tytułu kwalifikowanej zbywalnej ulgi, przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio tylko do tej części.

8. Przez kwalifikowaną zbywalną ulgę rozumie się ulgę podatkową niebędącą kwalifikowaną zwrotną ulgą albo niekwalifikowaną zwrotną ulgą, polegającą na zwrocie lub odliczeniu, w całości albo części, kwoty podatku dochodowego, w tym w kwocie przewyższającej taki podatek, jeżeli prawo do takiego zwrotu lub odliczenia przysługuje każdej jednostce, w odniesieniu do której został spełniony prawny standard zbywalności oraz rynkowy standard zbywalności, przy czym:

1) prawny standard zbywalności jest spełniony w odniesieniu do jednostki, która:

a) objęła prawo pierwotne do tej ulgi, jeżeli zgodnie z prawem jurysdykcji przyznającej prawo do zwrotu lub odliczenia z tytułu tej ulgi jest możliwe nabycie prawa do ulgi przez osobę niepowiązaną w roku podatkowym, w którym taka jednostka objęła to prawo, lub w ciągu 15 miesięcy od końca tego roku podatkowego,

b) nabyła prawo wtórne do ulgi od innej osoby, jeżeli zgodnie z prawem jurysdykcji przyznającej prawo do zwrotu lub odliczenia z tytułu tej ulgi jest możliwe, w roku podatkowym nabycia tego prawa wtórnego do ulgi, jej kolejne nabycie przez osobę inną niepowiązaną;

2) rynkowy standard zbywalności jest spełniony w odniesieniu do jednostki, która:

a) objęła prawo pierwotne do tej ulgi, jeżeli ulga została nabyta przez osobę niepowiązaną po cenie równej lub wyższej od minimalnej ceny rynkowej, w ciągu 15 miesięcy od końca roku podatkowego, w którym taka jednostka nabyła prawo do tej ulgi,

b) nabyła prawo wtórne do ulgi od innej osoby, jeżeli prawo to zostało nabyte od osoby niepowiązanej po cenie równej lub wyższej od minimalnej ceny rynkowej.

9. Przez rynkową cenę sprzedaży rozumie się cenę określoną na podstawie transakcji podobnych do nabycia prawa do ulgi, z uwzględnieniem rachunkowych zasad dotyczących określania wartości godziwej, przewidzianych w standardzie rachunkowości stosowanym w skonsolidowanym sprawozdania grupy, w której skład wchodzi jednostka sprzedająca pierwotne prawo do ulgi.

10. Przez minimalną cenę rynkową, o której mowa w ust. 8 pkt 2, rozumie się 80 % wartości bieżącej netto ulgi (NPV), przy czym w celu określenia wartości bieżącej netto ulgi:

1) przyjmuje się stopę rentowności instrumentu dłużnego o identycznym lub podobnym terminie wykupu co termin przedawnienia prawa do ulgi, nie dłuższym niż 5 lat, wyemitowanego:

a) przez jurysdykcję przyznającą prawo do tej ulgi,

b) w tym samym roku podatkowym, w którym jednostka składowa nabyła prawo wtórne do ulgi, albo w roku podatkowym, w którym jednostka uzyskała prawo pierwotne do tej ulgi;

2) ulga jest równa kwocie maksymalnego zwrotu lub odliczenia z tej ulgi lub kwocie pozostałej do zwrotu lub odliczenia;

3) przepływy gotówkowe określa się na podstawie maksymalnej kwoty, która może podlegać zwrotowi lub odliczeniu w danym roku podatkowym, zgodnie z prawem jurysdykcji, która przyznaje prawo do tej ulgi.

11. Jednostka składowa może stosować zasady rozliczenia kwalifikowanych zbywalnych ulg, inne niż określone w ust. 2–7, jeżeli są one przyjęte w zasadach lub polityce rachunkowości oraz są spełnione łącznie następujące warunki:

1) jednostka ta objęła prawo pierwotne do tej ulgi;

2) korzyść z kwalifikowanej zbywalnej ulgi wynika z nabycia lub wytworzenia składnika aktywów;

3) przyjęta polityka rachunkowości stanowi, że:

a) wartość bilansowa składnika aktywów objętego kwalifikowaną zbywalną ulgą jest pomniejszana o korzyść z tej ulgi albo

b) korzyść z kwalifikowanej zbywalnej ulgi jest wykazywana w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub podobny zapis rozpoznawany proporcjonalnie do okresu użytkowania składnika aktywów objętego taką ulgą.

12. W przypadku gdy w roku podatkowym prawo pierwotne do ulgi dotyczące kwalifikowanej zbywalnej ulgi rozliczanej zgodnie z ust. 11:

1) wygaśnie w drodze przedawnienia – wartość bilansową składnika aktywów objętego tą ulgą podwyższa się o kwotę nieuzyskanego w związku z tym wygaśnięciem zwrotu lub odliczenia;

2) zostanie zbyte – jednostka składowa kontynuuje to rozliczenie do końca okresu użytkowania składnika aktywów, a różnicę między rynkową ceną sprzedaży i kwotą zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi odnosi proporcjonalnie do tego okresu użytkowania, jaki pozostaje po roku, w którym składnik ten został zbyty.

Art. 66.[Korekta w zakresie ulg innych niż kwalifikowana zwrotna ulga, niekwalifikowana zwrotna ulga lub kwalifikowana zbywalna ulga] 1. Korekta w zakresie ulg innych niż kwalifikowana zwrotna ulga, niekwalifikowana zwrotna ulga lub kwalifikowana zbywalna ulga, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 3 lit. c, polega na ich nieuwzględnieniu.

2. Jeżeli ulgi, o których mowa w ust. 1, zostały uwzględnione w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub koszt lub podobny zapis, wartość tę odpowiednio się koryguje przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty).

3. Jednostka składowa, która sprzedała nabytą niekwalifikowaną zbywalną ulgę i poniosła stratę w związku z tą sprzedażą, uwzględnia tę stratę za rok podatkowy, w którym wystąpiła ta sprzedaż.

4. Przez niekwalifikowaną zbywalną ulgę rozumie się ulgę podatkową niebędącą kwalifikowaną zwrotną ulgą, niekwalifikowaną zwrotną ulgą albo kwalifikowaną zbywalną ulgą, polegającą na zwrocie lub odliczeniu kwoty podatku dochodowego, w tym w kwocie przewyższającej taki podatek, w przypadku której prawo do takiego zwrotu lub odliczenia przysługuje każdej jednostce posiadającej prawo do ulgi.

Rozdział 2

Przepisy szczególne

Oddział 1

Wyłączenie dochodu z żeglugi międzynarodowej

Art. 67. [Korekta księgowego dochodu (straty) netto] 1. Korekta księgowego dochodu (straty) netto polega także na nieuwzględnieniu dochodów (strat) jednostki składowej z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej, jeżeli zarządzanie strategiczne lub zarządzanie handlowe wszystkimi statkami wykorzystywanymi w tych działalnościach jest faktycznie prowadzone w jurysdykcji, w której ta jednostka jest zlokalizowana.

2. Przy dokonywaniu korekty z tytułu żeglugi międzynarodowej nie uwzględnia się w szczególności kosztów jednostki składowej przypisanych do dochodu (straty) tej jednostki z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej, przy czym koszty te przypisuje się:

1) odpowiednio do tych działalności – w przypadku kosztów bezpośrednio związanych z dochodami z tych działalności;

2) proporcjonalnie do udziału przychodów z takiej działalności w łącznych przychodach jednostki składowej – w przypadku kosztów pośrednio związanych z dochodami z tych działalności.

3. Przez zarządzanie strategiczne rozumie się podejmowanie decyzji w zakresie znaczących wydatków kapitałowych i zbycia aktywów, znaczących zamówień, umów o sojuszach strategicznych i wspólnych przedsięwzięciach w korzystaniu ze statków oraz w zakresie kierowania placówkami zagranicznymi.

4. Przy ocenie, czy jednostka składowa zarządza strategicznie statkami w danej jurysdykcji, uwzględnia się w szczególności:

1) lokalizację osób podejmujących decyzje, w tym kadry kierowniczej wyższego szczebla;

2) lokalizację posiedzeń zarządu jednostki;

3) miejsce faktycznego zamieszkania dyrektorów i kluczowych pracowników.

5. Przez zarządzanie handlowe rozumie się planowanie tras, przyjmowanie rezerwacji na ładunek lub pasażerów, ubezpieczenia, zarządzanie finansami, zarządzanie personelem, zaopatrzenie i szkolenia.

6. Przy ocenie, czy jednostka składowa zarządza handlowo statkami w danej jurysdykcji, uwzględnia się w szczególności:

1) liczbę pracowników zaangażowanych w zarządzanie handlowe w danej jurysdykcji;

2) charakter i zakres zakwaterowania pracowników, o których mowa w pkt 1, w danej jurysdykcji;

3) miejsce faktycznego zamieszkania kluczowego personelu zarządzającego, w tym dyrektorów.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ciężar dowodu, że zarządzanie strategiczne lub zarządzanie handlowe wszystkimi statkami jest faktycznie prowadzone w jurysdykcji, w której jednostka składowa jest zlokalizowana, spoczywa na tej jednostce.

Art. 68.[Obliczanie nadwyżki z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej] 1. Jeżeli suma dochodów z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej samej jurysdykcji jest wyższa niż 50 % sumy dochodów tych jednostek z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej, ta nadwyżka podwyższa księgowy dochód (stratę) netto tych wszystkich jednostek składowych proporcjonalnie do udziału dochodu z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej jednostki składowej w łącznym dochodzie z takiej działalności wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji.

2. Przy obliczaniu nadwyżki, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się strat z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej.

Art. 69.[Dochód (strata) z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej] 1. Przez dochód (stratę) jednostki składowej z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej rozumie się dochód (stratę) uzyskany przez jednostkę składową z tytułu:

1) przewozu pasażerów lub ładunków statkiem w żegludze międzynarodowej bez względu na tytuł prawny przysługujący jednostce składowej do tego statku;

2) przewozu pasażerów lub ładunków statkiem w żegludze międzynarodowej w ramach umowy, której przedmiotem jest uzyskanie prawa do dysponowania określoną częścią przestrzeni ładownej statku (umowa typu slot czarter);

3) dzierżawy statku, który ma być wykorzystywany do przewozu pasażerów lub ładunków w żegludze międzynarodowej, z pełnym wyposażeniem, załogą i zaopatrzeniem;

4) dzierżawy samego statku wykorzystywanego do przewozu pasażerów lub ładunków w żegludze międzynarodowej na rzecz innej jednostki składowej;

5) udziału we wspólnym przedsięwzięciu lub w międzynarodowej agencji operacyjnej, przez które jest prowadzona działalność w zakresie przewozu pasażerów lub ładunków statkiem w żegludze międzynarodowej;

6) sprzedaży statku wykorzystywanego do przewozu pasażerów lub ładunków w żegludze międzynarodowej, jeżeli ten statek był użytkowany przez jednostkę składową przez co najmniej 12 miesięcy.

2. Dochód (stratę) z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej ustala się jako część księgowego dochodu (straty) netto, którą można przypisać do tej działalności.

3. Przez dochód (stratę) jednostki składowej z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej rozumie się dochód (stratę) uzyskany przez jednostkę składową z tytułu:

1) dzierżawy statku bez załogi na rzecz innego przedsiębiorstwa żeglugowego, które nie jest jednostką składową, pod warunkiem że okres dzierżawy nie przekracza 36 miesięcy, przy czym przy ustalaniu tego okresu uwzględnia się wszelkie okoliczności mające wpływ na faktyczną dzierżawę statku, w szczególności nowe umowy lub zmianę umów;

2) sprzedaży biletów wystawionych przez inne przedsiębiorstwa żeglugowe na krajowy odcinek rejsu międzynarodowego;

3) dzierżawy i krótkoterminowego składowania kontenerów lub opłat za przetrzymanie w przypadku opóźnionego zwrotu kontenerów;

4) świadczenia usług na rzecz innych przedsiębiorstw żeglugowych przez inżynierów, pracowników obsługi technicznej, pracowników zajmujących się przeładunkiem, pracowników gastronomii oraz pracowników obsługi pasażerów;

5) depozytów pieniężnych lub inwestycji w papiery wartościowe, jeżeli te depozyty lub inwestycje, z których osiągnięto dochód, są dokonywane jako integralna część prowadzenia działalności polegającej na eksploatacji statków w żegludze międzynarodowej.

4. Dochód (stratę) z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej ustala się jako część księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej, którą można przypisać do tej działalności.

5. Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że przewóz nie odbywa się:

1) śródlądowymi drogami wodnymi w obrębie terytorium tej samej jurysdykcji;

2) między miejscami położonymi na terytorium jednej jurysdykcji, bez względu na to, czy w tej jurysdykcji jest zlokalizowana jednostka składowa.

6. Przepis ust. 4 stosuje się pod warunkiem, że działalność jest prowadzona głównie w związku z przewozem pasażerów lub ładunków statkami w żegludze międzynarodowej i nie dotyczy przewozu śródlądowymi drogami wodnymi.

Oddział 2

Księgowy dochód (strata) stałego zakładu oraz przydzielanie kwalifikowanego dochodu (straty) między centralę a stały zakład

Art. 70. [Księgowy dochód (strata) netto stałego zakładu] Księgowy dochód (stratę) netto stałego zakładu stanowi zysk (strata) netto:

1) wynikający ze sprawozdania finansowego tego stałego zakładu – w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a–c, sporządzającego sprawozdanie finansowe;

2) który zostałby wykazany w sprawozdaniu finansowym takiego zakładu, gdyby to sprawozdanie zostało sporządzone zgodnie ze standardem rachunkowości stosowanym przy sporządzeniu skonsolidowanego sprawozdania grupy – w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a–c, niesporządzającego sprawozdania finansowego;

3) ustalony na podstawie dochodu zwolnionego lub wyłączonego z opodatkowania podatkiem dochodowym w jurysdykcji lokalizacji centrali oraz kosztów, które nie są odliczane do celów podatkowych w jurysdykcji lokalizacji centrali, jeżeli ten dochód i te koszty można przypisać transakcjom prowadzonym poza tą jurysdykcją – w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. d.

Art. 71.[Przychody i koszty uwzględniane przy księgowym dochodzie (stracie) netto stałego zakładu] Księgowy dochód (strata) netto stałego zakładu, o którym mowa w art. 70, uwzględnia wyłącznie przychody i koszty, które:

1) można przypisać takiemu zakładowi zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania lub mającym zastosowanie prawem krajowym jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, bez względu na wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz wysokość kosztów podlegających odliczeniu w tej jurysdykcji – w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a lub b;

2) zostałyby przypisane takiemu zakładowi zgodnie z postanowieniami podobnymi do art. 7 Modelowej konwencji OECD – w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. c.

Art. 72.[Obliczanie kwalifikowanego dochodu (straty) centrali] 1. Księgowego dochodu (straty) netto stałego zakładu nie uwzględnia się przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) centrali.

2. Kwalifikowana strata stałego zakładu pomniejsza księgowy dochód (stratę) netto centrali za rok podatkowy w takiej części, w jakiej strata stałego zakładu:

1) może zostać uznana za koszt przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym tej centrali oraz

2) nie została uwzględniona przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, na podstawie przepisów jurysdykcji lokalizacji centrali oraz lokalizacji stałego zakładu

– bez względu na rok podatkowy rozliczenia takiej straty albo jej części.

3. Kwalifikowany dochód osiągany przez stały zakład w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, o którym mowa w ust. 2, podwyższa księgowy dochód (stratę) centrali do wysokości kwalifikowanej straty, która była rozliczona jako koszt centrali na podstawie ust. 2.

4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy strata stałego zakładu jest rozliczana przez przychody i koszty mające bezpośredni wpływ na wysokość tej straty.

Oddział 3

Szczególne zasady przydzielania księgowego dochodu (straty) netto jednostce pośredniczącej

Art. 73. [Księgowy dochód (strata) netto jednostki pośredniczącej będącej jednostką składową grupy] 1. Księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej będącej jednostką składową grupy pomniejsza się o kwotę księgowego dochodu (straty) netto przypadającą na jej właścicieli, którzy nie są jednostkami składowymi tej grupy i posiadają w takiej jednostce pośredniczącej udziały własnościowe bezpośrednio lub za pośrednictwem jednej lub kilku jednostek transparentnych podatkowo.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy jednostka pośrednicząca jest jednostką dominującą najwyższego szczebla lub jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada udziały własnościowe w takiej jednostce bezpośrednio lub za pośrednictwem jednej lub kilku jednostek transparentnych podatkowo.

Art. 74.[Kwota przydzielona stałemu zakładowi] 1. Księgowy dochód (stratę) netto obliczony zgodnie z art. 73 pomniejsza się o kwotę przydzieloną zgodnie z art. 70 i art. 71 stałemu zakładowi jednostki pośredniczącej, za którego pośrednictwem ta jednostka prowadzi w całości albo części działalność, niezależnie od jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany.

2. Kwotę przydzieloną stałemu zakładowi, o której mowa w ust. 1, ustala się z wyłączeniem księgowego dochodu (straty) netto jednostki pośredniczącej przypadającego na właścicieli, którzy nie są jednostkami składowymi grupy, do której należy ta jednostka.

Art. 75.[Przydział księgowego dochodu (straty) netto jednostki pośredniczącej] 1. Księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej obliczony zgodnie z art. 73 i art. 74 przydziela się:

1) jednostkom będącym właścicielami proporcjonalnie do ich udziału własnościowego w jednostce pośredniczącej – w przypadku gdy ta jednostka pośrednicząca jest jednostką transparentną podatkowo niebędącą jednostką dominującą najwyższego szczebla albo

2) tej jednostce pośredniczącej – w przypadku gdy jest ona jednostką transparentną podatkowo będącą jednostką dominującą najwyższego szczebla albo odwróconą jednostką hybrydową.

2. Przydziału, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się odrębnie w odniesieniu do każdego właściciela posiadającego udział własnościowy w jednostce pośredniczącej, o której mowa w ust. 1.

3. Księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej pomniejsza się o kwotę przydzieloną jednostkom będącym jej właścicielami zgodnie z ust. 1 pkt 1.

4. Jeżeli jednostka będąca właścicielem jednostki transparentnej podatkowo jest również jednostką transparentną podatkowo, zasadę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio do jednostek będących właścicielem takiej jednostki, z kolejnego poziomu lub kolejnych poziomów struktury, które nie są jednostkami transparentnymi podatkowo. W przypadku gdy wszystkie jednostki składowe grupy są jednostkami transparentnymi podatkowo, księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej przydziela się jednostce dominującej najwyższego szczebla.

Art. 76.[Stosowanie przepisów art. 73 oraz art. 75] 1. Przepisy art. 73 oraz art. 75 stosuje się do każdego udziału własnościowego posiadanego przez daną jednostkę będącą właścicielem w jednostce pośredniczącej, zgodnie z kwalifikacją tej jednostki pośredniczącej dokonaną na podstawie art. 3 ust. 3 i przepisów jurysdykcji, w której ta jednostka będąca właścicielem jest zlokalizowana.

2. Przez udziały własnościowe, o których mowa w art. 73 i art. 75 ust. 1 pkt 1, rozumie się również prawa do zysków wynikające z takich udziałów posiadane przez jednostkę, jeżeli na dany rok podatkowy prawa te zostały przeniesione z właściciela na tę jednostkę w drodze umowy lub innego porozumienia, zawartych na czas określony w jakiejkolwiek formie.

DZIAŁ VI

Skorygowane podatki kwalifikowane

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 77. [Podatki kwalifikowane jednostki składowej] Podatki kwalifikowane jednostki składowej to podatki przydzielone jednostce składowej, która przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) uwzględnia te podatki oraz dochód opodatkowany tymi podatkami.

Art. 78.[Podatki zaliczane do podatków kwalifikowanych jednostki składowej] 1. Do podatków kwalifikowanych jednostki składowej zalicza się ujęte w księgach za rok podatkowy:

1) podatki nakładane z tytułu:

a) dochodu lub zysku tej jednostki składowej lub udziału tej jednostki w dochodzie lub zysku innej jednostki składowej, w której posiada ona udział własnościowy,

b) wypłaconego lub przeznaczonego do wypłaty zysku, wypłat równoważnych wypłacie zysku oraz kosztów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub kosztów o podobnym charakterze, jeżeli są naliczone w ramach systemu opartego na opodatkowaniu wypłaty zysków, o którym mowa w art. 115

– w tym podatki dochodowe pobierane u źródła i inne podobne podatki;

2) podatki nakładane w miejsce podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku gdy w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki składowej nie obowiązuje system podatku dochodowego od osób prawnych;

3) podatki naliczone z tytułu zysków zatrzymanych lub kapitału własnego jednostki składowej, w tym podatki naliczone od całości albo części składników opartych na dochodzie lub kapitale własnym.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do grzywien, kar, odsetek i opłat o podobnym charakterze naliczanych w związku z podatkami kwalifikowanymi.

3. Przez podatki kwalifikowane rozumie się w szczególności podatki, o których mowa w art. 18, art. 21, art. 22, art. 22d, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d oraz art. 24f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 79.[Podatki niezaliczane do podatków kwalifikowanych jednostki składowej] 1. Do podatków kwalifikowanych jednostki składowej nie zalicza się:

1) globalnego podatku wyrównawczego oraz kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego;

2) krajowego podatku wyrównawczego oraz kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego;

3) podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków oraz podatku wyrównawczego obliczanego na podstawie kwalifikowanej zasady niedostatecznie opodatkowanych zysków;

4) podatku naliczonego z tytułu zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami, jeżeli za rok podatkowy dokonano wyboru, o którym mowa w art. 59;

5) podatków zapłaconych przez jednostki składowe będące zakładami ubezpieczeń w związku z wypłatami lub zwrotami na rzecz ubezpieczonych, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1;

6) wyłączonego przypisanego podatku.

2. Przez wyłączony przypisany podatek jednostki składowej rozumie się naliczony lub zapłacony podatek kwalifikowany od osiągniętego przez tę jednostkę składową dochodu z tytułu prowadzonej działalności, który w związku z wypłacaną przez tę jednostkę dywidendą, a w przypadku podatku kwalifikowanego naliczonego lub zapłaconego przez stały zakład w związku z dywidendą wypłacaną przez centralę:

1) podlega:

a) zwrotowi na rzecz tej jednostki składowej lub beneficjenta rzeczywistego tej dywidendy lub

b) zaliczeniu przez tego beneficjenta na poczet zobowiązania podatkowego innego niż z tytułu podatku od tej dywidendy oraz

2) nie stanowi kwalifikowanego przypisanego podatku.

3. Przez kwalifikowany przypisany podatek jednostki składowej rozumie się naliczony lub zapłacony podatek kwalifikowany od osiągniętego przez tę jednostkę dochodu z tytułu prowadzonej działalności, który w związku z wypłacaną przez tę jednostkę dywidendą, a w przypadku podatku kwalifikowanego naliczonego lub zapłaconego przez stały zakład w związku z dywidendą wypłacaną przez centralę, podlega:

1) zwrotowi na rzecz beneficjenta rzeczywistego tej dywidendy lub

2) zaliczeniu przez takiego beneficjenta na poczet zobowiązania podatkowego innego niż z tytułu tej dywidendy.

4. Przepis ust. 3 stosuje się w zakresie, w jakim podatek kwalifikowany, o którym mowa w ust. 3, jest zwracany lub zaliczany na poczet innych zobowiązań na rzecz:

1) beneficjenta rzeczywistego dywidendy, w przypadku gdy:

a) ten podatek jest zwracany lub zaliczany zgodnie z przepisami innej jurysdykcji niż jurysdykcja, w której jednostka podlega podatkowi kwalifikowanemu, lub

b) dywidenda, o której mowa w ust. 3, podlega opodatkowaniu według stawki nominalnej nie niższej niż minimalna stawka podatkowa, lub

c) beneficjent rzeczywisty dywidendy jest osobą fizyczną i rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której:

– jednostka składowa wypłacająca tę dywidendę podlega podatkowi kwalifikowanemu oraz

– ta osoba fizyczna podlega opodatkowaniu według stawki nominalnej co najmniej równej standardowej stawce podatkowej mającej zastosowanie do zwykłego dochodu lub

2) jednostki rządowej, organizacji międzynarodowej, organizacji nienastawionej na zysk lub funduszu emerytalnego będących rezydentami podatkowymi jurysdykcji, w których zostały utworzone i posiadają zarząd, lub

3) jednostki inwestycyjnej będącej rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której została utworzona i podlega nadzorowi, jeżeli ta jednostka nie wchodzi w skład grupy międzynarodowej lub grupy krajowej, lub

4) zakładu ubezpieczeń na życie będącego rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, w zakresie, w jakim dywidenda, o której mowa w ust. 3:

a) jest otrzymywana w związku z działalnością funduszu emerytalnego będącego rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której został utworzony i posiada zarząd, oraz

b) podlega opodatkowaniu w podobny sposób jak dywidenda otrzymana przez fundusz emerytalny.

Rozdział 2

Zasady ustalania skorygowanych podatków kwalifikowanych

Oddział 1

Przepisy ogólne

Art. 80. [Skorygowane podatki kwalifikowane jednostki składowej] 1. Skorygowanymi podatkami kwalifikowanymi jednostki składowej za rok podatkowy jest suma podatków kwalifikowanych tej jednostki stanowiących podatki dochodowe w części bieżącej skorygowana o:

1) zwiększenia podatków kwalifikowanych, o których mowa w art. 81;

2) zmniejszenia podatków kwalifikowanych, o których mowa w art. 82;

3) zwiększenia i zmniejszenia z tytułu kwalifikowanych udziałów własnościowych i kwalifikowanych pośrednich aktywów podatkowych, o których mowa w art. 83;

4) korzyści związane z rozliczeniem zysku lub straty, o których mowa w art. 84;

5) zwiększenia z tytułu całkowitej korekty podatku odroczonego, o której mowa w art. 85 ust. 1, ustalonej dla tej jednostki zgodnie z przepisami oddziału 2, z zastrzeżeniem art. 91;

6) podatki kwalifikowane ujęte w kapitale własnym lub w innych całkowitych dochodach w części, w jakiej odnoszą się do dochodów lub zysków uwzględnionych w kwalifikowanym dochodzie (stracie), jeżeli te dochody lub zyski podlegają opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym na podstawie przepisów podatkowych obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w innej niż Rzeczpospolita Polska jurysdykcji lokalizacji tej jednostki – w przypadku gdy te podatki nie zostały jednocześnie naliczone jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego.

2. Przy obliczaniu skorygowanych podatków kwalifikowanych kwota podatku kwalifikowanego jest uwzględniana jeden raz przez jedną jednostkę składową, choćby kwota ta mogła zostać rozliczona w więcej niż jednej pozycji z tytułów wymienionych w ust. 1.

Art. 81.[Kwota zwiększająca podatki kwalifikowane] Podatki kwalifikowane zwiększa się o kwotę:

1) podatków kwalifikowanych ujętych jako koszt lub podobny zapis w celu ustalenia zysku (straty) netto;

2) wartości aktywa od kwalifikowanej straty, wykorzystanego zgodnie z art. 92 ust. 3 – w przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w art. 92 ust. 1;

3) podatków kwalifikowanych dotyczących niepewnej pozycji podatkowej, zapłaconych przez jednostkę składową w roku podatkowym – w przypadku gdy te podatki w poprzednich latach podatkowych zostały wyłączone z podatków kwalifikowanych na podstawie art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b;

4) odliczenia lub zwrotu podatku z tytułu kwalifikowanej zwrotnej ulgi lub kwalifikowanej zbywalnej ulgi – w przypadku gdy kwota tego odliczenia lub tego zwrotu została ujęta w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej.

Art. 82.[Zmniejszanie podatków kwalifikowanych] 1. Podatki kwalifikowane zmniejsza się o:

1) podatek dochodowy w części bieżącej, w tym naliczony jako koszt lub podobny zapis:

a) w części, jaka faktycznie jest związana z dochodem wyłączonym z obliczania kwalifikowanego dochodu (straty),

b) dotyczący niepewnej pozycji podatkowej,

c) którego zapłaty nie przewiduje się, zgodnie z przepisami obowiązującymi w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana jednostka składowa, w okresie 3 lat liczonych od ostatniego dnia roku podatkowego,

d) w związku z przychodem wyłączonym na podstawie art. 62, w części, jaka faktycznie jest związana z tym przychodem;

2) odliczenie lub zwrot podatku z tytułu niekwalifikowanej zwrotnej ulgi w części, w jakiej to odliczenie lub ten zwrot nie zostały ujęte w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej;

3) odliczenie od podatku kwalifikowanego lub zwrot podatków kwalifikowanych, które nie zostały ujęte w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej, inne niż odliczenie lub zwrot podatku z tytułu kwalifikowanej zwrotnej ulgi lub kwalifikowanej zbywalnej ulgi.

2. Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, dokonuje się z tytułu:

1) niekwalifikowanej zbywalnej ulgi, jeżeli prawo do tej ulgi zostało:

a) objęte przez jednostkę składową po raz pierwszy na podstawie przepisów obowiązujących w jurysdykcji jej lokalizacji, w kwocie odpowiadającej sumie:

– kwoty dokonanego z tytułu tej ulgi zwrotu lub odliczenia zaliczonego na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego tej jednostki, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy, oraz

– kwoty otrzymanej w trakcie roku podatkowego w zamian za niewykorzystany zwrot oraz odliczenie z tytułu tej ulgi,

b) nabyte przez jednostkę składową od innej osoby, w kwocie odpowiadającej:

– nadwyżce kwoty całkowitego zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi nad jej ceną nabycia, proporcjonalnie do kwoty zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi zaliczonego na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego tej jednostki, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy,

– zyskowi ze sprzedaży tej ulgi, jaki ta jednostka osiągnęła w roku podatkowym, jeżeli strata poniesiona z takiego zbycia innej niekwalifikowanej zbywalnej ulgi zostanie uwzględniona w sposób określony w art. 66 ust. 3;

2) ulg innych niż kwalifikowana zwrotna ulga, kwalifikowana zbywalna ulga oraz niekwalifikowana zbywalna ulga w kwocie równej dokonanemu z tytułu takiej ulgi zwrotowi lub odliczeniu zaliczonemu na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego jednostki składowej, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy.

Art. 83.[Kwalifikowana kwota zwrotu] 1. Jeżeli jednostka składowa posiada kwalifikowane udziały własnościowe, o których mowa w art. 63, i związane z nimi bezpośrednio kwalifikowane pośrednie aktywa podatkowe:

1) kwota takich kwalifikowanych pośrednich aktywów podatkowych:

a) zwiększa podatki kwalifikowane w zakresie, w jakim te kwalifikowane pośrednie aktywa podatkowe są wykazywane w księgach tej jednostki jako zmniejszające obciążenie z tytułu podatku dochodowego – w przypadku gdy kwalifikowana kwota zwrotu jest mniejsza niż kwota inwestycji lub równa kwocie inwestycji, o której mowa w art. 63 ust. 5,

b) zmniejsza podatki kwalifikowane – w przypadku gdy kwalifikowana kwota zwrotu jest większa od kwoty inwestycji, o której mowa w art. 63 ust. 5;

2) pozycje kwot z tytułu wszelkich wypłat na rzecz tej jednostki, w tym zwrotu kapitału, zysku ze sprzedaży części lub wszystkich kwalifikowanych udziałów własnościowych oraz kwalifikowanych zwrotnych ulg zmniejszają podatki kwalifikowane w zakresie, w jakim wcześniej te pozycje podwyższały te podatki – w przypadku gdy kwalifikowana kwota zwrotu jest większa od kwoty inwestycji, o której mowa w art. 63 ust. 5.

2. Przy obliczaniu skorygowanych podatków kwalifikowanych w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie uwzględnia się nadwyżki tej kwoty ponad kwotę uwzględnioną na podstawie ust. 1 pkt 1 lit. a.

3. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli jednostka posiadająca kwalifikowane udziały własnościowe stosuje proporcjonalną metodę amortyzacji inwestycji dla celów rachunkowych albo dla celów ustawy. W tym przypadku kwalifikowana kwota zwrotu pomniejsza kwotę inwestycji proporcjonalnie do przewidywanego udziału ulg podatkowych, przez który rozumie się stosunek, w jakim pozostają kwalifikowane pośrednie aktywa podatkowe uzyskane w danym roku podatkowym do przewidywanej całkowitej kwoty kwalifikowanych pośrednich aktywów podatkowych w przewidywanym okresie trwania inwestycji.

4. Przez kwalifikowaną kwotę zwrotu, o której mowa w ust. 1 i 3, rozumie się sumę kwot:

1) wynikających z działalności jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, a rozliczanych przez jednostkę dokonującą inwestycji w rozumieniu art. 63:

a) ulg podatkowych,

b) podlegającej odliczeniu dla celów podatku kwalifikowanego straty podatkowej tej jednostki transparentnej podatkowo, w której dokonano inwestycji, w wysokości odpowiadającej iloczynowi takiej straty oraz stawki podatku dochodowego, jaka ma zastosowanie do jednostki dokonującej tej inwestycji;

2) wszelkich wypłat do jednostki dokonującej inwestycji, w tym zwrot kapitału;

3) zysku ze sprzedaży części albo wszystkich kwalifikowanych udziałów własnościowych.

Art. 84.[Korzyści] Jeżeli w związku z rozliczaniem przez jednostkę składową zysku (straty), w rozumieniu art. 63 ust. 3, powstały jakiekolwiek korzyści inne niż korzyści wymienione w art. 83 ust. 1, które:

1) wpływają na wysokość podatku dochodowego w części bieżącej lub podatku dochodowego w części odroczonej albo

2) pozostają w związku z kwalifikowanymi udziałami własnościowymi

– te korzyści uwzględnia się odpowiednio przy obliczaniu skorygowanych podatków kwalifikowanych jednostki składowej.

Oddział 2

Całkowita korekta podatku odroczonego

Art. 85. [Całkowita korekta podatku odroczonego] 1. Całkowitą korektę podatku odroczonego stanowi podatek dochodowy za rok podatkowy w części odroczonej przypadający na podatki kwalifikowane jednostki składowej w wysokości odpowiadającej kwocie tego podatku:

1) ujętej w księgach – w przypadku gdy stawka podatkowa stosowana do celów obliczania tego podatku w części odroczonej nie przekracza minimalnej stawki podatkowej;

2) przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej – w przypadku gdy stawka podatkowa stosowana do celów obliczania tego podatku w części odroczonej jest wyższa od minimalnej stawki podatkowej.

2. Całkowita korekta podatku odroczonego zwiększa skorygowane podatki kwalifikowane jednostki składowej.

Art. 86.[Wyłączenia z całkowitej korekty podatku odroczonego] 1. Całkowita korekta podatku odroczonego nie obejmuje ujętych w księgach:

1) kwoty podatku dochodowego w części odroczonej w odniesieniu do:

a) pozycji wyłączonych z obliczania kwalifikowanego dochodu (straty), w tym w wyniku dokonanych wyborów, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2,

b) niedozwolonych rozliczeń międzyokresowych,

c) niewykorzystanych rozliczeń międzyokresowych,

d) ponownej wyceny w związku ze zmianą krajowej stawki podatkowej podatku kwalifikowanego,

e) ulg podatkowych innych niż kwalifikowane zwrotne ulgi;

2) wpływu korekty wyceny lub ujęcia księgowego składnika aktywów z tytułu podatku odroczonego.

2. Przez niedozwolone rozliczenia międzyokresowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, rozumie się ujęte w księgach zmiany podatku dochodowego w części odroczonej, które odnoszą się do:

1) niepewnej pozycji podatkowej;

2) dokonywanych przez jednostkę składową wypłat z tytułu dywidend i innych wypłat o podobnym charakterze.

3. Przez niewykorzystane rozliczenia międzyokresowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, rozumie się kwotę zwiększenia rezerwy z tytułu podatku odroczonego, w odniesieniu do której:

1) nie przewiduje się zapłaty zobowiązania w terminie 5 lat podatkowych od zakończenia roku podatkowego, w którym ta kwota zwiększenia rezerwy została ujęta w księgach, oraz

2) dokonano wyboru polegającego na nieuwzględnianiu tej kwoty zwiększenia rezerwy w kwocie całkowitej korekty podatku odroczonego za rok podatkowy.

Art. 87.[Powiększanie całkowitej korekty podatku odroczonego] Całkowitą korektę podatku odroczonego powiększa się o ujęte w księgach pozycje z tytułu:

1) niedozwolonych rozliczeń międzyokresowych, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. b, lub niewykorzystanych rozliczeń międzyokresowych, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. c, w części, w jakiej podstawa ich utworzenia została zapłacona w roku podatkowym;

2) rezerwy z tytułu podatku odroczonego utworzonej ponownie zgodnie z art. 89, jeżeli ta rezerwa została utworzona w jednym roku z poprzednich lat podatkowych i rozwiązana oraz zapłacona w roku podatkowym.

Art. 88.[Pomniejszanie całkowitej korekty podatku odroczonego] 1. Całkowitą korektę podatku odroczonego pomniejsza się o:

1) hipotetyczną kwotę z tytułu straty podatkowej, która odpowiada wysokości aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, jakie mogłoby zostać utworzone przez jednostkę w przypadku, gdy taka jednostka poniosła stratę podatkową, ale w związku z brakiem podstaw do ujęcia tego aktywa w księgach, w tym z powodu niskiego prawdopodobieństwa wykorzystania tej straty, takie aktywo nie zostało utworzone;

2) kwotę aktywa z tytułu podatku odroczonego przypisanego do kwalifikowanej straty jednostki składowej za rok podatkowy, jeżeli to aktywo zostało określone w wysokości odpowiadającej kwocie nadwyżki jego wartości przeliczonego według minimalnej stawki podatkowej ponad jego wartość przeliczoną i ujętą według stawki niższej niż minimalna stawka podatkowa.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli podatnik wykaże, że aktywo z tytułu podatku odroczonego przypisanego do kwalifikowanej straty jednostki składowej za rok podatkowy faktycznie wynika z takiej kwalifikowanej straty.

Art. 89.[Rezerwa z tytułu podatku odroczonego] 1. Rezerwa z tytułu podatku odroczonego podlega ponownemu ujęciu na potrzeby obliczenia za rok podatkowy kwoty całkowitej korekty podatku odroczonego, jeżeli ta rezerwa:

1) została ujęta w księgach i uwzględniona w kwocie całkowitej korekty podatku odroczonego za piąty rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy oraz

2) nie została rozwiązana i zapłacona w roku podatkowym.

2. O kwotę ponownie ujętej zgodnie z ust. 1 rezerwy z tytułu podatku odroczonego zmniejsza się skorygowane podatki kwalifikowane za piąty rok podatkowy bezpośrednio poprzedzający rok podatkowy.

3. Nie podlega ponownemu ujęciu w księgach rezerwa z tytułu podatku odroczonego, o której mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy:

1) odpisów dokonywanych w jakiejkolwiek formie z tytułu szybszego rozliczenia kosztów podatkowych odnoszących się do rzeczowych aktywów trwałych;

2) kosztów licencji uzyskanej od właściwego organu administracji lub praw uzyskanych na podstawie podobnego do licencji porozumienia z takim organem, dotyczących użytkowania nieruchomości lub korzystania z zasobów naturalnych, które są związane ze znaczącymi inwestycjami w rzeczowe aktywa trwałe;

3) kosztów badań i rozwoju;

4) kosztów likwidacji szkód i remediacji;

5) niezrealizowanych zysków z wyceny według wartości godziwej, jeżeli nie podlegają wyborowi w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. c;

6) zysków z tytułu różnic kursowych;

7) rezerw ubezpieczeniowych zakładów ubezpieczeń i odroczonych kosztów akwizycji polis ubezpieczeniowych;

8) zysków ze sprzedaży rzeczowych aktywów trwałych znajdujących się w jurysdykcji lokalizacji jednostki składowej, które są reinwestowane w rzeczowe aktywa trwałe w tej samej jurysdykcji;

9) dodatkowych kwot ujętych w księgach w wyniku zmiany zasad rachunkowości, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. i, w odniesieniu do pozycji określonych w pkt 1–8.

Art. 90.[Zmniejszanie lub zwiększanie całkowitej korekty podatku odroczonego ustalonej zgodnie z art. 88] 1. Całkowitą korektę podatku odroczonego, ustaloną zgodnie z art. 88:

1) zmniejsza się o wartość zastępczego aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, utworzonego za rok wykazania straty podatkowej z krajowych źródeł dochodów, która w całości albo części została rozliczona z dochodem zagranicznej jednostki kontrolowanej;

2) zwiększa się o wartość wykorzystanego i zapłaconego zastępczego aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego za rok jego wykorzystania lub zapłacenia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki składowej:

1) jest wymagane, aby dochód zagranicznej jednostki kontrolowanej był rozliczany ze stratą jednostki składowej z krajowych źródeł dochodów, przed odliczeniem od podatku dochodowego kwoty podatku zapłaconego przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną w jurysdykcji jej lokalizacji, zarządu, rejestracji, położenia lub w innej jurysdykcji, oraz

2) jest możliwe przeniesienie kwoty podatku określonego w pkt 1 do rozliczania zobowiązania podatkowego w kolejnych okresach rozliczeniowych w odniesieniu do dochodu z krajowych źródeł dochodów, który jest uwzględniony w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej.

3. Zastępcze aktywo z tytułu podatku odroczonego tworzy się w wysokości równej niższej z następujących kwot:

1) kwoty ulgi podatkowej w odniesieniu do podatku dochodowego zapłaconego przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną w jurysdykcji jej lokalizacji, którą przepisy obowiązujące w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki pozwalają przenieść do rozliczenia na kolejne lata podatkowe począwszy od roku, w którym jednostka składowa wykazała stratę podatkową z krajowych źródeł dochodów,

2) kwoty stanowiącej iloczyn wykazanej straty podatkowej z krajowych źródeł dochodów i nominalnej stawki podatkowej obowiązującej w jurysdykcji jednostki składowej

– przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej.

Art. 91.[Wyłączenie stosowania przepisów art. 85-90] Przepisów art. 85–90 nie stosuje się do jednostek składowych zlokalizowanych w jurysdykcji, w odniesieniu do której dokonano wyboru dotyczącego kwalifikowanej straty określonego w oddziale 3.

Oddział 3

Wybór dotyczący kwalifikowanej straty

Art. 92. [Zwiększenie podatków kwalifikowanych] 1. Na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 jednostka składowa może zwiększyć podatki kwalifikowane o wartość aktywa od kwalifikowanej straty w kwocie stanowiącej iloczyn jurysdykcyjnej kwalifikowanej straty netto, dla której utworzono to aktywo z tytułu odroczonego podatku dochodowego, oraz minimalnej stawki podatkowej.

2. Wyboru, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się dla wszystkich jednostek składowych grupy zlokalizowanych w danej jurysdykcji, przy czym prawo do dokonania tego wyboru nie przysługuje, jeżeli jakakolwiek jednostka składowa grupy zlokalizowana w danej jurysdykcji stosuje system opodatkowania wypłaty zysku, o którym mowa w art. 115 ust. 1.

3. Wartość aktywa od kwalifikowanej straty, określonego zgodnie z ust. 1, zwiększa podatki kwalifikowane począwszy od pierwszego roku podatkowego, w którym został osiągnięty jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, następującego po roku podatkowym, w którym została poniesiona jurysdykcyjna kwalifikowana strata netto, w odniesieniu do której utworzono to aktywo.

4. Zwiększenie podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 1, nie może być wyższe niż:

1) iloczyn kwoty kwalifikowanego dochodu oraz minimalnej stawki podatkowej albo

2) kwota aktywa od kwalifikowanej straty nieodliczona w roku poprzedzającym rok podatkowy zgodnie z ust. 5.

5. Aktywo od kwalifikowanej straty określone zgodnie z ust. 1 zmniejsza się o kwotę, która została odliczona zgodnie z ust. 3 i 4 za rok podatkowy, a pozostałą nieodliczoną kwotę tego aktywa przenosi się na kolejne lata podatkowe do odliczenia zgodnie z ust. 3 i 4.

6. Jeżeli wybór, o którym mowa w ust. 1, został odwołany, uznaje się, że nieodliczona kwota aktywa od kwalifikowanej straty wynosi zero na pierwszy dzień pierwszego roku podatkowego, w którym ten wybór nie ma już zastosowania.

7. W przypadku zbycia lub nabycia, o którym mowa w art. 103, aktywa od kwalifikowanej straty związane z jednostkami składowymi, w których udziały własnościowe zostały zbyte lub nabyte, podlegają rozliczeniu przez zbywającą grupę w jurysdykcji, w odniesieniu do której dokonano wyboru określonego w ust. 1, przy czym jeżeli w wyniku tego zbycia lub nabycia grupa nie posiada jednostek składowych w tej jurysdykcji, uznaje się, że nieodliczone aktywo od kwalifikowanej straty wynosi dla tej grupy i w odniesieniu do tej jurysdykcji zero.

8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do jednostki pośredniczącej będącej jednostką dominującą najwyższego szczebla, która poniosła za rok podatkowy kwalifikowaną stratę, przy czym:

1) wyboru, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się odrębnie od pozostałych jednostek składowych grupy;

2) aktywo od kwalifikowanej straty tej jednostki oblicza się odrębnie od pozostałych jednostek składowych grupy przez odniesienie do kwalifikowanej straty tej jednostki pośredniczącej pomniejszonej zgodnie z art. 113 ust. 3.

Oddział 4

Przydzielanie podatków kwalifikowanych

Art. 93. [Przydzielanie podatków kwalifikowanych] Podatki kwalifikowane przydziela się:

1) stałemu zakładowi w części, w jakiej te podatki odnoszą się do kwalifikowanego dochodu (straty) tego zakładu, w tym przydzielonego zgodnie z art. 70 i art. 71, i zostały ujęte w księgach tego stałego zakładu, centrali, jednostki pośredniczącej lub innej jednostki składowej;

2) jednostce będącej właścicielem jednostki transparentnej podatkowo, w części, w jakiej podatki te odnoszą się do kwalifikowanego dochodu (straty) przydzielonego jednostce będącej właścicielem tej jednostki transparentnej podatkowo zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 1 i zostały ujęte w księgach tej jednostki transparentnej podatkowo lub tej jednostki będącej właścicielem;

3) jednostce składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną, w części, w jakiej zgodnie z przepisami o zagranicznych jednostkach kontrolowanych obowiązującymi w jurysdykcji lokalizacji jednostki będącej jej właścicielem podatki kwalifikowane odnoszą się do dochodu tej jednostki składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną i zostały ujęte w księgach jednostki będącej jej właścicielem, z zastrzeżeniem art. 94;

4) jednostce składowej będącej jednostką hybrydową, w części, w jakiej te podatki odnoszą się do kwalifikowanego dochodu (straty) tej jednostki i zostały ujęte w księgach tej jednostki lub jednostki będącej właścicielem tej jednostki, z zastrzeżeniem art. 94;

5) jednostce składowej, która dokonała w roku podatkowym wypłat dywidendy lub wypłat o podobnym charakterze i w związku z takimi wypłatami te podatki zostały ujęte w księgach jednostki będącej właścicielem, jeżeli udziały własnościowe w tej jednostce składowej posiadane są przez tę jednostkę będącą właścicielem bezpośrednio.

Art. 94.[Podatki kwalifikowane jednostki składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną albo jednostką hybrydową] 1. Podatki kwalifikowane jednostki składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną albo jednostką hybrydową odnoszące się do jej dochodu pasywnego przydziela się tej jednostce w wysokości równej niższej z następujących kwot:

1) kwoty przydzielonych zgodnie z art. 93 pkt 3 i 4 podatków kwalifikowanych;

2) kwoty wynikającej z iloczynu indywidualnej stawki podatkowej dla danej jurysdykcji, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, oraz kwoty dochodu pasywnego tej jednostki, który jest uwzględniony przez jednostki będące jej właścicielami zgodnie z przepisami o zagranicznych jednostkach kontrolowanych lub o jednostkach transparentnych podatkowo.

2. Indywidualną stawkę podatkową, o której mowa w ust. 1 pkt 2, określa się bez uwzględnienia podatków kwalifikowanych naliczonych w odniesieniu do dochodu pasywnego jednostki będącej właścicielem.

3. Przez dochód pasywny jednostki składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną albo jednostką hybrydową, o którym mowa w ust. 1, rozumie się sumę kwot ujętych w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tej jednostki z:

1) dywidend lub wypłat o podobnym charakterze,

2) odsetek lub płatności o podobnym charakterze,

3) czynszu,

4) opłat licencyjnych,

5) umownego prawa do płatności przez czas określony, w szczególności renty,

6) dochodów z nieruchomości (majątku), który jest źródłem płatności, o których mowa w pkt 1–5, innych niż kwoty dochodów wymienione w pkt 1–5

– w zakresie, w jakim jednostka będąca właścicielem tej jednostki podlegała z tego tytułu opodatkowaniu zgodnie z przepisami o zagranicznych jednostkach kontrolowanych lub w związku z posiadaniem udziałów własnościowych w jednostce hybrydowej.

4. Jeżeli po zastosowaniu ust. 1 jednostce składowej nie zostanie przydzielona pełna kwota podatków kwalifikowanych jednostki będącej właścicielem, naliczonych w związku z dochodem pasywnym tej jednostki składowej, pozostałą kwotę takich podatków uznaje się za podatki kwalifikowane tego właściciela.

Art. 95.[Podatki kwalifikowane centrali] 1. Jeżeli kwalifikowany dochód stałego zakładu jest traktowany jako kwalifikowany dochód centrali zgodnie z art. 72, podatki kwalifikowane powstające w jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, związane z takim dochodem uznaje się za podatki kwalifikowane centrali.

2. Podatki kwalifikowane przydzielone centrali, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć wartości stanowiącej iloczyn kwalifikowanego dochodu centrali zgodnie z art. 72 oraz najwyższej nominalnej stawki podatku dochodowego od osób prawnych obowiązującej zgodnie z przepisami jurysdykcji lokalizacji tej centrali i mającej zastosowanie do dochodu, który nie podlega zwolnieniu, wyłączeniu z opodatkowania, ulgom podatkowym ani innym korzyściom podatkowym.

Oddział 5

Korekty podatków kwalifikowanych po złożeniu zeznania i zmiany stawek podatkowych

Art. 96. [Zmiana wysokości podatków kwalifikowanych za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe] 1. Jeżeli jednostka składowa ujmuje w księgach w roku podatkowym zmianę wysokości podatków kwalifikowanych za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe, zmianę tę:

1) uwzględnia się w podatkach kwalifikowanych za ten rok podatkowy w przypadku:

a) podwyższenia tych podatków kwalifikowanych albo

b) nieistotnego obniżenia podatków kwalifikowanych, jeżeli dokonano wyboru w tym zakresie, przy czym przez nieistotne obniżenie podatków kwalifikowanych rozumie się łączne obniżenie skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalonych w odniesieniu do danej jurysdykcji za rok podatkowy o mniej niż 1 000 000 euro;

2) uwzględnia się w podatkach kwalifikowanych, których ta zmiana dotyczy, odpowiednio za poprzedni rok podatkowy lub lata podatkowe oraz ponownie ustala się za takie lata efektywną stawkę podatkową i oblicza dodatkowy podatek wyrównawczy zgodnie z art. 16 – w przypadku obniżenia podatków kwalifikowanych, uwzględnionych w skorygowanych podatkach kwalifikowanych, innego niż nieistotne obniżenie podatków kwalifikowanych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy jednostka składowa:

1) ustala kwalifikowany dochód (stratę) z uwzględnieniem korekt, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. h oraz i, wynikających z ponownego obliczenia za poprzedni rok podatkowy lub lata podatkowe dochodu (straty) do opodatkowania podatkiem kwalifikowanym lub księgowego dochodu (straty) netto;

2) w roku podatkowym lub latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy dokonuje odliczenia straty w opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym powstałej za rok podatkowy, przy czym przepis art. 98 stosuje się odpowiednio.

3. Jeżeli podatek dochodowy w części bieżącej w kwocie przekraczającej 1 000 000 euro nie zostanie zapłacony w ciągu 3 lat kalendarzowych od zakończenia roku podatkowego, w którym ta kwota podatku została uwzględniona w skorygowanych podatkach kwalifikowanych, efektywną stawkę podatkową oblicza się ponownie za ten rok, wyłączając tę niezapłaconą kwotę ze skorygowanych podatków kwalifikowanych.

Art. 97.[Korekta] 1. Jeżeli jednostka składowa ujęła w księgach za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe podatek dochodowy w części odroczonej z uwzględnieniem krajowej stawki podatkowej:

1) która za rok podatkowy została obniżona poniżej minimalnej stawki podatkowej, skorygowane podatki kwalifikowane za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe koryguje się w sposób uwzględniający tę obniżoną stawkę podatkową, a korektę wynikającą z tego obniżenia rozlicza się zgodnie z art. 96 ust. 1;

2) niższej niż minimalna stawka podatkowa, która za rok podatkowy została podwyższona, korektę wynikającą z tego podwyższenia stawki podatkowej ujmuje się za rok podatkowy, w którym powstało zobowiązanie z tytułu podatku kwalifikowanego według tej podwyższonej stawki podatkowej, przy czym przepisy art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. d oraz art. 96 ust. 1 pkt 1 lit. a stosuje się odpowiednio.

2. Korekta, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć kwoty zwiększenia podatku dochodowego w części odroczonej przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej.

Oddział 6

Ujemne skorygowane podatki kwalifikowane

Art. 98. [Dodatkowy podatek wyrównawczy] 1. Dodatkowy podatek wyrównawczy za rok podatkowy oblicza się, z zastrzeżeniem art. 99, w przypadku, gdy dla danej jurysdykcji nie występuje jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto za rok podatkowy a kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalona dla tej jurysdykcji jest:

1) ujemna oraz

2) mniejsza niż kwota stanowiąca iloczyn jurysdykcyjnej kwalifikowanej straty netto oraz minimalnej stawki podatkowej.

2. Dodatkowy podatek wyrównawczy, o którym mowa w ust. 1, stanowi różnica między kwotą skorygowanych podatków kwalifikowanych a kwotą, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 99.[Saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych] 1. W przypadku gdy za rok podatkowy występuje, dla danej jurysdykcji, ujemna kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych oraz nie występuje jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 tworzy się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 3 pkt 1. W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie ustala się dodatkowego podatku wyrównawczego zgodnie z art. 98.

2. W przypadku gdy za rok podatkowy występuje, dla danej jurysdykcji, ujemna kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych oraz jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, tworzy się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 3 pkt 2. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, efektywna stawka podatkowa jest równa zeru.

3. Saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych za rok podatkowy, w którym je utworzono, jest równe wartości bezwzględnej następujących kwot:

1) kwoty dodatkowego podatku wyrównawczego, obliczonego zgodnie z art. 98 ust. 2 – w przypadku, o którym mowa w ust. 1;

2) ujemnej kwoty skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalonych za ten rok – w przypadku, o którym mowa w ust. 2.

4. Za rok podatkowy, w którym utworzono saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych koryguje się sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych o kwotę tego salda przez zwiększenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowiącej kwotę ujemną. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowi zwiększenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych do zera.

5. W kolejnym roku podatkowym lub kolejnych latach podatkowych, w których występują jurysdykcyjny kwalifikowany dochód oraz dodatnia kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowi pomniejszenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowiącej kwotę dodatnią. Pomniejszenie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie może przekraczać sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych.

6. O kwotę pomniejszającą zgodnie z ust. 5 sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych za rok podatkowy pomniejsza się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych do wykorzystania w kolejnym roku podatkowym lub kolejnych latach podatkowych.

7. W przypadku zbycia udziałów lub praw o podobnym charakterze w jednostce składowej, w wyniku czego dana jednostka przestaje być jednostką składową danej grupy, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych pomniejsza zgodnie z ust. 5 sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych obliczoną dla danej jurysdykcji z uwzględnieniem pozostałych jednostek składowych. W przypadku zbycia udziałów lub praw o podobnym charakterze we wszystkich jednostkach składowych w danej jurysdykcji, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych pomniejsza sumę podatków skorygowanych dla danej jurysdykcji w pierwszym roku, w którym dana grupa międzynarodowa lub grupa krajowa posiada ponownie jednostki składowe w danej jurysdykcji.

DZIAŁ VII

Substrat majątkowo-osobowy

Art. 100. [Definicje] Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1) kwalifikowanych pracownikach – rozumie się przez to:

a) pracowników jednostki składowej grupy międzynarodowej lub grupy krajowej zatrudnionych w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy,

b) niezależnych zleceniobiorców uczestniczących w podstawowej działalności operacyjnej takiej grupy, podlegających jej kierownictwu i kontroli;

2) kwalifikowanych kosztach płac – rozumie się przez to koszty ponoszone bezpośrednio w związku z zatrudnieniem kwalifikowanych pracowników, w szczególności wynagrodzenia włącznie z wynagrodzeniem w formie akcji, oraz inne obowiązkowe i dobrowolne koszty odnoszące się do świadczeń o charakterze indywidualnym, takie jak składki na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenia społeczne, w tym finansowane przez pracodawcę, koszty programów emerytalnych, jak również podatków związanych z zatrudnieniem;

3) kwalifikowanych rzeczowych aktywach trwałych – rozumie się przez to:

a) składniki rzeczowych aktywów trwałych,

b) zasoby naturalne,

c) prawo korzystającego do korzystania z rzeczowych aktywów trwałych w ramach umowy leasingu,

d) prawa do nieruchomości lub eksploatacji zasobów naturalnych przyznane przez właściwe organy jurysdykcji, w szczególności prawa o charakterze koncesyjnym, których uzyskanie wiąże się z koniecznością dokonania znaczących inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe.

Art. 101.[Substrat majątkowo-osobowy] 1. Substrat majątkowo-osobowy stanowi suma obliczonych dla wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji kwot wyłączeń z tytułu płac oraz rzeczowych aktywów trwałych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do roku podatkowego, za który dokonano wyboru o niestosowaniu pomniejszenia z tytułu substratu majątkowo-osobowego.

3. Kwota wyłączenia z tytułu płac dla jednostki składowej za rok podatkowy nie może przekroczyć 5 %, ponoszonych przez tę jednostkę i wykazanych w jej księgach, kwalifikowanych kosztów płac kwalifikowanych pracowników wykonujących czynności odpowiednio na rzecz jej grupy międzynarodowej lub grupy krajowej w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki składowej, z wyjątkiem kosztów, które:

1) zostały ujęte w wartości bilansowej kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych albo

2) można przypisać do dochodu z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej, o których mowa w przepisach działu V rozdziału 2 oddziału 1.

4. W ramach wyłączenia z tytułu płac kwalifikowane koszty płac można uwzględnić:

1) w pełnej wysokości – w przypadku gdy kwalifikowany pracownik znajduje się na terytorium jurysdykcji lokalizacji danej jednostki składowej przez ponad 50 % swojego ogólnego czasu pracy lub przez ponad 50 % swojego czasu przeznaczonego na realizację zadań na zasadach współpracy innych niż umowa o pracę;

2) w części – proporcjonalnie do czasu, w jakim kwalifikowany pracownik znajduje się na terytorium jurysdykcji lokalizacji danej jednostki składowej, w stosunku do jego ogólnego czasu pracy lub do jego czasu przeznaczonego na realizację zadań na zasadach współpracy innych niż umowa o pracę – w przypadku innym niż określony w pkt 1.

5. Kwota wyłączenia z tytułu rzeczowych aktywów trwałych dla jednostki składowej za rok podatkowy nie może przekroczyć 5 % wartości bilansowej netto rzeczowych aktywów trwałych tej jednostki, przy czym w wartości bilansowej netto rzeczowych aktywów trwałych nie uwzględnia się:

1) gruntów i budynków przeznaczonych do sprzedaży, dzierżawy, najmu, leasingu lub umowy o podobnym charakterze albo inwestycji;

2) rzeczowych aktywów trwałych wykorzystywanych w celu osiągnięcia dochodu z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej, o których mowa w przepisach działu V rozdziału 2 oddziału 1.

6. Wartość bilansową netto kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych, o której mowa w ust. 5, stanowi połowa sumy wartości bilansowych kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych na pierwszy i ostatni dzień roku podatkowego, wykazanych w celu sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania grupy, z zastrzeżeniem art. 29, w szczególności z uwzględnieniem dokonanych odpisów amortyzacyjnych lub zmniejszenia lub utraty wartości tych kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych.

7. W celu obliczenia wartości bilansowej netto kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych przyjmuje się, że wartość bilansowa:

1) na pierwszy dzień roku podatkowego aktywów lub praw nabytych w trakcie roku podatkowego wynosi zero;

2) na ostatni dzień roku podatkowego aktywów lub praw zbytych albo wycofanych w trakcie roku podatkowego wynosi zero.

8. W celu obliczenia wartości bilansowej netto kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych uwzględnia się wartości bilansowe tych aktywów:

1) w pełnej wysokości – w przypadku gdy kwalifikowane rzeczowe aktywo trwałe znajduje się na terytorium jurysdykcji lokalizacji danej jednostki składowej przez ponad 50 % roku podatkowego;

2) w części – proporcjonalnie do czasu, w jakim kwalifikowane rzeczowe aktywo trwałe znajduje się na terytorium jurysdykcji lokalizacji danej jednostki składowej, w stosunku do czasu jego używania w danym roku podatkowym – w przypadku innym niż określony w pkt 1.

9. W przypadku leasingu finansowego środki trwałe będące przedmiotem umowy leasingu zalicza się do kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych korzystającego.

10. W przypadku leasingu operacyjnego środki trwałe będące przedmiotem umowy leasingu zalicza się do kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych korzystającego oraz finansującego, odpowiednio w częściach, w jakich zaliczają te aktywa do swoich aktywów trwałych.

11. Do celów ustalenia wartości bilansowej netto kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych uwzględnia się korekty konsolidacyjne z tytułu wyłączenia transakcji wewnątrz grupy.

12. Odliczenie substratu majątkowo-osobowego dla danej jurysdykcji za rok podatkowy nie może przekroczyć kwoty jurysdykcyjnego kwalifikowanego dochodu netto obliczonego za ten rok. Substrat majątkowo-osobowy nieodliczony za rok podatkowy nie podlega odliczeniu w innych latach podatkowych oraz nie podlega odliczeniu od jurysdykcyjnych kwalifikowanych dochodów netto liczonych w odniesieniu do innych jurysdykcji niż jurysdykcja, o której mowa w zdaniu pierwszym.

13. W substracie majątkowo-osobowym nie uwzględnia się kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych jednostek składowych będących jednostkami inwestycyjnymi, ubezpieczeniowymi jednostkami inwestycyjnymi oraz bezpaństwowymi jednostkami składowymi.

Art. 102.[Jednostka składowa będąca stałym zakładem] 1. W przypadku jednostki składowej będącej stałym zakładem:

1) kwalifikowane koszty płac oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe ustala się na podstawie kwot ujętych w księgowym dochodzie (stracie) netto tego stałego zakładu, o którym mowa w art. 70 i art. 71;

2) warunki, o których mowa w art. 101 ust. 4 i 8, odnoszą się do miejsca lokalizacji tego stałego zakładu;

3) kwoty wyłączeń z tytułu płac oraz rzeczowych aktywów trwałych oblicza się bez uwzględnienia kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych w proporcji, w jakiej dochód tego stałego zakładu został wyłączony z obliczeń kwalifikowanego dochodu (straty) na podstawie art. 74 i art. 113 ust. 5.

2. Kosztów płac i rzeczowych aktywów trwałych przypisanych do stałego zakładu nie uwzględnia się w kwocie kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych jego centrali.

3. Kwalifikowane koszty płac ponoszone przez jednostkę pośredniczącą oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe będące własnością takiej jednostki, których nie przypisano do stałego zakładu na podstawie ust. 1, przydziela się:

1) jednostce pośredniczącej będącej jednostką dominującą najwyższego szczebla po ich pomniejszeniu proporcjonalnie do dochodu wyłączonego z obliczania kwalifikowanego dochodu jednostki pośredniczącej, zgodnie z art. 113 ust. 1, pod warunkiem że kwalifikowani pracownicy i kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe tej jednostki pośredniczącej, odpowiednio, wykonują czynności oraz znajdują się, w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki pośredniczącej, albo

2) jednostkom będącym właścicielami takiej jednostki pośredniczącej niebędącej jednostką dominującą najwyższego szczebla proporcjonalnie do kwoty przydzielonej jednostkom będącym właścicielami jednostki pośredniczącej, zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 1, pod warunkiem że kwalifikowani pracownicy i kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe tej jednostki pośredniczącej, odpowiednio, wykonują czynności oraz znajdują się w jurysdykcji lokalizacji tych osób będących właścicielami jednostki pośredniczącej.

4. Przy obliczaniu substratu majątkowo-osobowego nie uwzględnia się kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych jednostki pośredniczącej innych niż kwalifikowane koszty płac oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe jednostki pośredniczącej przypisane zgodnie z ust. 1–3.

DZIAŁ VIII

Restrukturyzacje i struktury holdingowe

Rozdział 1

Zbycie lub nabycie udziałów w jednostce

Art. 103. [Zbycie lub nabycie w roku podatkowym udziałów własnościowych w jednostce składowej] 1. W przypadku zbycia lub nabycia w roku podatkowym udziałów własnościowych w jednostce składowej uznaje się, że ta jednostka jest za ten rok podatkowy częścią grupy nabywającej lub grupy zbywającej te udziały, jeżeli aktywa, zobowiązania, przychody, koszty lub przepływy pieniężne tej jednostki składowej są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy nabywającej lub grupy zbywającej, sporządzonym zgodnie z metodą konsolidacji pełnej lub proporcjonalnej.

2. Przepisy dotyczące grupy nabywającej stosuje się odpowiednio do nowej grupy powstałej w wyniku zbycia lub nabycia udziałów własnościowych jednostki składowej, jeżeli ta jednostka jest jednostką dominującą najwyższego szczebla tej nowej grupy.

3. Jeżeli jednostka składowa, której udziały własnościowe podlegają zbyciu lub nabyciu, posiada bezpośrednio lub pośrednio udziały własnościowe w innej jednostce składowej, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do takiej jednostki.

Art. 104.[Podatnik należący do grupy nabywającej i podatnik należący do grupy zbywającej udziały własnościowe w jednostce składowej] 1. W przypadku, o którym mowa w art. 103, podatnik należący do grupy nabywającej i podatnik należący do grupy zbywającej uwzględniają za rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie lub zbycie udziałów własnościowych jednostki składowej:

1) księgowy dochód (stratę) netto oraz skorygowane podatki kwalifikowane tej jednostki w zakresie, w jakim zostały ustalone na podstawie aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów i przepływów pieniężnych ujętych w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy odpowiednio grupy zbywającej albo grupy nabywającej;

2) na potrzeby obliczenia substratu majątkowo-osobowego:

a) kwalifikowane koszty płac, o których mowa w art. 100 pkt 2, tej jednostki w zakresie, w jakim zostały wykazane w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym odpowiednio grupy zbywającej albo grupy nabywającej,

b) wartość bilansową kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych, o których mowa w art. 100 pkt 3, tej jednostki proporcjonalnie do okresu, w jakim ta jednostka była jednostką składową grupy zbywającej i grupy nabywającej w tym roku podatkowym.

2. Na potrzeby korekty, o której mowa w art. 89, podatnik należący do grupy:

1) zbywającej rozwiązuje za rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie lub zbycie udziałów własnościowych jednostki składowej, rezerwy z tytułu podatku odroczonego tej jednostki, jeżeli zostały uprzednio uwzględnione w jej całkowitej korekcie podatku odroczonego;

2) nabywającej ujmuje ponownie za rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie lub zbycie udziałów własnościowych jednostki składowej, rezerwy z tytułu podatku odroczonego tej jednostki jako powstające w tym roku podatkowym, przy czym późniejsze obniżenia podatków kwalifikowanych na podstawie art. 89 ust. 2 uwzględnia się za rok, w którym zostaje ponownie ujęta kwota tej rezerwy.

3. Podatnik należący do grupy nabywającej ustala:

1) kwalifikowany dochód (stratę) oraz skorygowane podatki kwalifikowane tej jednostki za rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie lub zbycie udziałów własnościowych jednostki składowej, oraz za kolejne lata podatkowe według wartości aktywów i zobowiązań ujętej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy zbywającej bezpośrednio przed dniem zbycia udziałów własnościowych tej jednostki;

2) aktywa z tytułu podatku odroczonego i rezerwy z tytułu podatku odroczonego jednostki nabywanej, z wyjątkiem aktywa od kwalifikowanej straty, o których mowa w art. 92 ust. 1, w taki sposób i w takim zakresie, jakby jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy nabywającej kontrolowała jednostkę zbywaną w momencie powstania takich aktywów i rezerw.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, do aktywa od kwalifikowanej straty przepis art. 92 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Art. 105.[Ustalanie udziałowego globalnego podatku wyrównawczego przez jednostkę dominującą grupy zbywającej i grupy nabywającej] W przypadku gdy jednostka składowa w roku podatkowym, w którym nastąpiło nabycie jej udziałów własnościowych, była jednocześnie jednostką dominującą grupy zbywającej i grupy nabywającej, jednostka ta ustala udziałowy globalny podatek wyrównawczy w odniesieniu do nisko opodatkowanych jednostek składowych należących do każdej z tych grup.