Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o ratyfikacji Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi, sporządzonego w Seulu dnia 12 listopada 2012 r., do Ramowej Konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Użycia Tytoniu, sporządzonej w Genewie dnia 21 maja 2003 r.¹⁾ (Dz. U. poz. 1428) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 28 sierpnia 2023 r. ratyfikował wyżej wymieniony protokół.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 protokołu wszedł on w życie dnia 25 września 2018 r. Zgodnie z art. 45 ust. 2 protokołu wchodzi on w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 21 grudnia 2023 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1) stronami wyżej wymienionego protokołu są:

Królestwo Arabii Saudyjskiej

Republika Austrii

Królestwo Belgii

Republika Beninu

Federacyjna Republika Brazylii

Burkina Faso

Republika Chorwacji

Republika Cypryjska

Republika Czadu

Czarnogóra

Republika Czeska

Arabska Republika Egiptu

Republika Ekwadoru

Królestwo Eswatini

Republika Fidżi

Republika Francuska

Republika Gabońska

Republika Gambii

Republika Ghany

Republika Grecka

Republika Gwinei

Królestwo Hiszpanii

Republika Indii

Republika Iraku

Islamska Republika Iranu

Państwo Katar

Republika Kenii

Związek Komorów

Republika Konga

Republika Kostaryki

Państwo Kuwejt

Republika Litewska

Wielkie Księstwo Luksemburga

Republika Łotewska

Republika Madagaskaru

Republika Mali

Republika Malty

Republika Mauritiusu

Republika Mołdawii

Mongolia

Królestwo Niderlandów²⁾

Republika Federalna Niemiec

Republika Nigru

Republika Nikaragui

Federalna Republika Nigerii

Królestwo Norwegii

Islamska Republika Pakistanu

Republika Panamy

Republika Paragwaju

Republika Portugalska

Republika Rwandy

Niezależne Państwo Samoa

Republika Senegalu

Republika Serbii

Republika Seszeli

Republika Słowacka

Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki

Królestwo Szwecji

Republika Togijska

Republika Turcji

Turkmenistan

Unia Europejska

Wschodnia Republika Urugwaju

Węgry

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Republika Wybrzeża Kości Słoniowej

Republika Zielonego Przylądka

2) podczas złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia albo zatwierdzenia wymienione niżej państwa i organizacja międzynarodowa złożyły następujące deklaracje:

Republika Kostaryki

Deklaracja:

„W przypadku Republiki Kostaryki, do celów wykonania artykułu 27 Protokołu, Ministerstwa Skarbu, Zdrowia Publicznego, Gospodarki, Handlu i Przemysłu, Spraw Wewnętrznych i Policji oraz Bezpieczeństwa Publicznego będą odpowiedzialne za proponowanie wszelkich zmian do krajowych ustaw, rozporządzeń i przepisów ogólnie, które mogą być wymagane w celu zapewnienia zgodności z niniejszym protokołem, w ramach ich kompetencji i uprawnień oraz bez uszczerbku dla konstytucyjnych uprawnień przyznanych władzom ustawodawczej i wykonawczej.”

Republic of Costa Rica

Declaration:

“In the case of the Republic of Costa Rica, for the purposes of the implementation of article 27 of the Protocol, the Mi-nistries of the Treasury, Public Health, Economic Affairs, Trade and Industry, the Interior and Police, and Public Security shall be responsible for proposing any amendments to domestic laws, regulations and rules in general that might be required for compliance with this Protocol, within their competencies and powers, and without prejudice to the constitutional powers vested in the legislative and executive branches.”

Unia Europejska

Deklaracja na podstawie art. 44:

„Unia Europejska (UE) składa, zgodnie z artykułem 44 Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej Konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Użycia Tytoniu (zwanym dalej „Protokołem FCTC”), następującą deklarację kompetencji określającą kategorie i dziedziny polityki, co do których państwa członkowskie UE powierzyły UE kompetencje w dziedzinach objętych Protokołem FCTC.

1. Zasady ogólne

Kategorie i dziedziny kompetencji Unii określono w artykułach od 2 do 6 TFUE. Jeżeli Traktaty przyznają UE wyłączną kompetencję w określonej dziedzinie, jedynie UE może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie wiążące, natomiast państwa członkowskie mogą to czynić wyłącznie z upoważnienia UE lub w celu wykonania aktów UE. Jeżeli Traktaty przyznają UE w określonej dziedzinie kompetencję dzieloną z państwami członkowskimi, UE i państwa członkowskie mogą stanowić prawo i przyjmować akty prawnie wiążące w tej dziedzinie. Państwa członkowskie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim UE nie wykonała swojej kompetencji. Państwa członkowskie ponownie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim UE postanowiła zaprzestać wykonywania swojej kompetencji.

Jeśli chodzi o zawieranie umów międzynarodowych, w odniesieniu do dziedzin polityki wymienionych w artykule 3 ustęp 1 TFUE, jedynie UE jest uprawniona do działania. W przypadku dziedzin polityki wymienionych w artykule 4 ustęp 2 TFUE, UE i jej państwa członkowskie dzielą kompetencje, ale jedynie UE jest uprawniona do działania, kiedy planowane działanie jest niezbędne do umożliwienia Unii wykonywania jej wewnętrznych kompetencji, lub w zakresie, w jakim postanowienia umów mogą wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres w rozumieniu artykułu 3 ustęp 2 TFUE; w przeciwnym przypadku (tj. warunki określone w artykule 3 ustęp 2 TFUE nie zostały spełnione) państwa członkowskie mogą wykonywać swoje kompetencje do działania w tych dziedzinach polityki.

Kompetencje nieprzyznane UE na mocy traktatów należą do zakresu kompetencji państw członkowskich UE.

UE będzie należycie informować o wszelkich istotnych zmianach w zakresie swoich kompetencji, zgodnie z artykułem 44 Protokołu, przy czym nie będzie to stanowić warunku wykonywania posiadanych przez nią kompetencji w sprawach objętych Protokołem FCTC.

2. Wyłączna kompetencja UE

2.1. UE ma wyłączną kompetencję w odniesieniu do tych kwestii objętych Protokołem FCTC, które wchodzą w zakres wspólnej polityki handlowej UE (artykuł 207 TFUE).

2.2. UE ma ponadto wyłączną kompetencję w odniesieniu do tych kwestii objętych Protokołem FCTC, które wchodzą w zakres współpracy celnej (artykuł 33 TFUE), harmonizacji ustawodawstw w dziedzinie rynku wewnętrznego (artykuły 113 i 114 TFUE), współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych (artykuł 82 TFUE) oraz definicji przestępstw (artykuł 83 TFUE) jedynie w takim zakresie, w jakim akt unijny zawiera wspólne przepisy, na które mogą mieć wpływ postanowienia Protokołu FCTC lub których zakres może zostać zmieniony postanowieniami Protokołu FCTC.

Poniższy wykaz aktów unijnych przedstawia zakres, w jakim Unia sprawuje swoją wewnętrzną kompetencję w tych dziedzinach zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zakres wyłącznej kompetencji Unii wynikający z tych aktów należy oceniać na podstawie szczegółowych przepisów każdego aktu; w szczególności dotyczy to zakresu, w jakim akty te ustanawiają wspólne przepisy, na które mogą mieć wpływ postanowienia Protokołu FCTC lub akt przyjęty w ramach jego wykonania, lub których zakres może zostać zmieniony postanowieniami Protokołu FCTC lub takiego aktu.

- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylająca dyrektywę 2001/37/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, s. 1);

- Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz. Urz. UE L 309 z 25.11.2005, s. 15);

- Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, s. 1);

- Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009, s. 12);

- Dyrektywa Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. UE L 176 z 05.07.2011, s. 24);

- Decyzja ramowa Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz. Urz. UE L 182 z 05.07.2001, s. 1);

- Akt Rady z dnia 26 lipca 1995 r. ustalający Konwencję w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. UE C 316 z 27.11.1995, s. 48).

3. Kompetencje państw członkowskich

W przypadku pozostałych kwestii objętych Protokołem FCTC niewymienionych w pkt 2.1 i 2.2, w odniesieniu do których UE nie ma wyłącznych kompetencji, kompetencje posiadają państwa członkowskie.”

European Union

Declaration pursuant to article 44:

“The European Union (EU) submits, in accordance with Article 44 of the Protocol to Eliminate Illicit Trade in Tobacco Products to the World Health Organisation's Framework Convention on Tobacco Control (“FCTC Protocol”), the following Declaration of Competences specifying the categories and policy areas in respect of which the Member States of the EU have conferred competences upon the EU in the areas covered by the FCTC Protocol.

1. General Principles

The categories and areas of Union competence are set out in Articles 2 to 6 TFEU. When the Treaties confer on the EU exclusive competence in a specific area, only the EU may legislate and adopt legally binding acts, the Member States being able to do so themselves only if so empowered by the EU or for the implementation of EU acts. When the Treaties confer on the EU a competence shared with the Member States in a specific area, the EU and the Member States may legislate and adopt legally binding acts in that area. The Member States shall exercise their competence to the extent that the EU has not exercised its competence. The Member States shall again exercise their competence to the extent that the EU has decided to cease exercising its competence.

As regards the conclusion of international agreements, for the policy areas listed in Article 3(1) TFEU, only the EU has the competence to act. For the policy areas listed in Article 4(2) TFEU the EU and its Member States share competence, but only the EU has the competence to act when the envisaged action is necessary to enable the Union to exercise its internal competence, or insofar as the provisions in the agreement may affect common rules or alter their scope within the meaning of Article 3(2) TFEU; insofar as this is not the case (i.e. the conditions of Article 3(2) TFEU are not met), Member States may exercise their competence to act in these policy areas.

Competences not attributed to the EU by the Treaties fall within the competences of the Member States of the EU.

The EU will duly notify any substantial modification of the extent of its competences, in accordance with Article 44 of the Protocol, without this constituting a prerequisite for the exercise of its competence in matters covered by the FCTC Pro-tocol.

2. Exclusive competence of the EU

2.1. The EU has exclusive competence to act with respect to the matters covered by the FCTC Protocol that fall under the scope of the common commercial policy of the EU (Article 207 TFEU).

2.2. In addition, the EU has exclusive competence to act with regard to matters covered by the FCTC protocol that fall under the scope of customs cooperation (Article 33 TFEU), approximation of laws in the internal market (Articles 113 and 114 TFEU), judicial cooperation in criminal matters (Article 82 TFEU) and definition of criminal offences (Artic-le 83 TFEU), only insofar as the provisions of a Union act establish common rules that may be affected or altered in scope by provisions of the FCTC protocol.

The list of Union acts below illustrates the extent to which the Union has exercised its internal competence in these fields in accordance with the Treaty on the Functioning of the European Union. The extent of Union exclusive competence ensuing from these acts must be assessed by reference to the precise provisions of each measure, and in particular the extent to which these provisions establish common rules that risk to be affected or altered in scope by the provisions of the FCTC Protocol or an act adopted in implementation thereof.

- Directive 2014/40/EU of the European Parliament and of the Council of 3 April 2014 on the approximation of the laws, regulations and administrative provisions of the Member States concerning the manufacture, presentation and sale of to-bacco and related products and repealing Directive 2001/37/EC (OJ L 127, 29.4.2014, p. 1);

- Directive 2005/60/EC of the European Parliament and of the Council of 26 October 2005 on the prevention of the use of the financial system for the purpose of money laundering and terrorist financing (OJ L 309, 25.11.2005, p. 15);

- Regulation (EU) No 952/2013 of the European Parliament and of the Council of 9 October 2013 laying down the Union Customs Code (OJ L 269, 10.10.2013, p. 1);

- Council Directive 2008/118/EC of 16 December 2008 concerning the general arrangements for excise duty and repealing Directive 92/12/EEC (OJ L 9, 14.1.2009, p. 12);

- Council Directive 2011/64/EU of 21 June 2011 on the structure and rates of excise duty applied to manufactured tobacco (OJ L 176, 5.7.2011, p. 24);

- Council Framework Decision 2001/500/JHA of 26 June 2001 on money laundering, the identification, tracing, freezing, seizing and confiscation of instrumentalities and the proceeds of crime (OJ L 182, 5.7.2001, p. 1);

- Council Act of 26 July 1995 drawing up the Convention on the protection of the European Communities' financial inte-rests (OJ C 316, 27.11.1995, p. 48).

3. Competence of the Member States

For other matters covered by the FCTC Protocol not mentioned in sections 2.1 and 2.2, for which the EU has not exclusive competence to act, the Member States remain competent to act.”

Republika Mołdawii

Deklaracja:

„Przestrzegając postanowień artykułu 25 wspomnianego Protokołu, Republika Mołdawii deklaruje, że postanowienia Protokołu mają zastosowanie na całym terytorium Republiki Mołdawii, w granicach uznanych przez społeczność międzynarodową. Republika Mołdawii będzie współpracować z państwami sąsiadującymi i partnerami zewnętrznymi w celu zapewnienia wdrożenia wspomnianego Protokołu.”

Republic of Moldova

Declaration:

“Respecting the provisions of the article 25 from the mentioned Protocol, the Republic of Moldova declares that the stipulations of the Protocol are applicable on the entire territory of the Republic of Moldova, within the internationally re-cognized borders. The Republic of Moldova will cooperate with neighbouring states and external partners to ensure the implementation of the mentioned Protocol.”