§ 1. [Podział środków pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości] 1. Minister Sprawiedliwości planuje wysokość środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów w ramach właściwych części budżetu państwa, a następnie wykorzystuje środki przyznane na ten cel w ustawie budżetowej, kierując się zasadami racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi.

2. Minister Sprawiedliwości corocznie, po ogłoszeniu ustawy budżetowej, dokonuje podziału pozostających w jego dyspozycji środków, o których mowa w ust. 1, dla:

1) sądów apelacyjnych – na pomoc finansową dla sędziów pełniących służbę na obszarze danej apelacji;

2) Ministerstwa Sprawiedliwości – na pomoc finansową dla sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości, których wynagrodzenia są finansowane ze środków pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości;

3) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanych – na pomoc finansową dla sędziów delegowanych do tych jednostek, których wynagrodzenia są finansowane ze środków pozostających w dyspozycji kierowników tych jednostek.

§ 2. [Pomoc finansowa na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziego] Pomoc finansowa na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziego, zwana dalej „pomocą finansową", może być przyznana z przeznaczeniem na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo poprawę warunków mieszkaniowych, a w szczególności na:

1) budowę albo rozbudowę lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;

2) uzupełnienie wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej;

3) kaucję lub opłaty wymagane przy uzyskiwaniu lub zamianie lokalu mieszkalnego;

4) zakup lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo spłatę kredytu zaciągniętego w tym celu.

§ 3. [Warunki przyznania sędziemu pomocy finansowej] 1. Warunkiem przyznania sędziemu pomocy finansowej jest:

1) zaangażowanie środków własnych w wysokości co najmniej 10% przewidywanego pełnego kosztu planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

2) niekorzystanie, w okresie pięciu lat poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie pomocy finansowej, ze zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z wyłączeniem pożyczki na remont mieszkania, a w przypadku krótszego okresu pełnienia urzędu na stanowisku sędziego – od dnia powołania na stanowisko.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy sędziego zamieszkującego w innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą sądu, w którym pełni służbę, a pomoc finansowa jest przeznaczona na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego w miejscowości będącej siedzibą tego sądu.

§ 4. [Wniosek o przyznanie pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa jest przyznawana na wniosek sędziego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać udokumentowane informacje dotyczące planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej oraz sytuacji majątkowej i rodzinnej sędziego ubiegającego się o przyznanie pomocy finansowej, a w szczególności:

1) sposobu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych;

2) powierzchni planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

3) przewidywanych pełnych kosztów inwestycji;

4) zaangażowania środków własnych;

5) dotychczasowych warunków mieszkaniowych;

6) stanu rodziny, majątku i dochodów.

3. Wnioski o przyznanie pomocy finansowej są rozpatrywane dwa razy w roku – w kwietniu i w październiku. Wnioski składa się do końca miesiąca poprzedzającego każdy z wymienionych miesięcy.

4. Przyznanie i wysokość pomocy finansowej są uzależnione od wysokości wydatków ustalonych na ten cel w planie finansowym oraz wysokości środków pieniężnych postawionych do dyspozycji właściwemu dysponentowi, a także liczby złożonych wniosków oraz sytuacji mieszkaniowej, majątkowej i rodzinnej sędziów ubiegających się o jej przyznanie.

§ 5. [Podmioty rozpatrujące wnioski o przyznanie pomocy finansowej] 1. Wnioski o przyznanie pomocy finansowej rozpatruje:

1) prezes właściwego sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii kolegium sądu apelacyjnego oraz dyrektora tego sądu w zakresie oceny zabezpieczeń i realności spłaty pożyczki – wnioski sędziów pełniących służbę na obszarze danej apelacji;

2) Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu apelacyjnego – wnioski sędziów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, prezesów sądów apelacyjnych oraz kierowników jednostek, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 3;

3) kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 3, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu apelacyjnego – wnioski sędziów delegowanych do tej jednostki.

2. W uzasadnionych przypadkach prezes sądu apelacyjnego może zasięgnąć opinii kolegium sądu okręgowego właściwego dla sędziego wnoszącego o przyznanie pomocy finansowej.

3. W razie negatywnego rozpatrzenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej, na żądanie wnioskodawcy, podaje się pisemne uzasadnienie.

§ 6. [Sposób przyznania pomocy finansowej] 1. Pomoc finansowa jest przyznawana na podstawie umowy pożyczki.

2. Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, zawierają: prezes i dyrektor właściwego sądu apelacyjnego.

3. Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, zawiera Dyrektor Generalny Ministerstwa Sprawiedliwości.

4. Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3, zawiera kierownik właściwej jednostki organizacyjnej.

§ 7. [Pożyczka] 1. Udzielenie pożyczki wymaga ustanowienia hipoteki, poręczenia lub innego zabezpieczenia przewidzianego obowiązującymi ustawami.

2. Pożyczki udziela się na okres nie dłuższy niż dwadzieścia pięć lat.

3. Pożyczka jest oprocentowana w stosunku rocznym w wysokości średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, określanego corocznie w ustawie budżetowej, jednak nie większej niż w wysokości stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego, z uwzględnieniem dokonanych spłat.

§ 8. [Spłata pożyczki] 1. Spłata pożyczki następuje w ratach miesięcznych i rozpoczyna się od następnego miesiąca po otrzymaniu pożyczki.

2. Szczegółowe warunki spłaty pożyczki określa umowa, o której mowa w § 6 ust. 1.

§ 9.[Zmiana warunków umowy pożyczki] Na wniosek sędziego strony mogą zmienić warunki umowy pożyczki przez zmianę okresu, na jaki pożyczka została udzielona.

§ 10. [Pożyczka a rozwiązanie albo wygaśnięcie stosunku służbowego sędziego] 1. W razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego w sposób, o którym mowa w art. 68 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, udzielona pożyczka podlega zwrotowi.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zwrotowi, w formie jednorazowej spłaty, podlega kwota niespłaconej pożyczki oprocentowanej w wysokości 7,3% do dnia jej spłaty.

§ 11.[Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem § 9.

§ 12. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.¹⁾