§ 1. Rozporządzenie określa:

1) tryb kierowania do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanej dalej „komisją lekarską", żołnierzy, którzy do dnia 31 grudnia 2001 r. pełnili służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub po tym dniu pozostawali w dyspozycji tego ministra, zwanych dalej „żołnierzami", sposób ustalania uszczerbku na zdrowiu żołnierzy wskutek wypadku lub choroby oraz związku ich śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby, jak również sposób ustalania zwiększenia uszczerbku na zdrowiu, terminy badań lekarskich, tryb kierowania na te badania;

2) niezbędną dokumentację lekarską i inne dokumenty, w tym dotyczące przebiegu i warunków służby wojskowej żołnierzy, mogące stanowić podstawę orzeczenia komisji lekarskiej;

3) wykaz norm oceny uszczerbku na zdrowiu oraz wzór skierowania do komisji lekarskiej.

§ 2. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, zwany dalej „podmiotem kierującym", kieruje niezwłocznie żołnierza, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, do komisji lekarskiej na badania lekarskie.

2. Podmiot kierujący, kierując żołnierza do komisji lekarskiej, przekazuje tej komisji wyciąg z przebiegu służby wojskowej żołnierza oraz inne informacje i dokumenty, które dotyczą wypadku lub choroby żołnierza i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku wypadku lub choroby ze służbą wojskową, oraz określa termin badania lekarskiego.

3. Na wniosek przewodniczącego komisji lekarskiej podmiot kierujący przekazuje komisji lekarskiej inne dokumenty niezbędne do wydania orzeczenia.

4. Przekazanie dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, zawierających dane osobowe następuje w sposób zapewniający ochronę tych danych.

§ 3. Wzór skierowania do komisji lekarskiej jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 4. 1. Komisja lekarska po otrzymaniu skierowania, o którym mowa w § 3, wyznacza datę badania lekarskiego i zawiadamia o tym podmiot kierujący oraz żołnierza.

2. Komisja lekarska może skierować żołnierza na badanie specjalistyczne oraz zlecić wykonanie badań dodatkowych w wyznaczonym terminie.

§ 5. Komisja lekarska orzeka na podstawie:

1) wyciągu z przebiegu służby wojskowej z teczki akt personalnych żołnierza;

2) opinii służbowo-lekarskiej uwzględniającej dane dotyczące stanu zdrowia żołnierza w czasie pełnienia przez niego służby wojskowej oraz warunków uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia na stanowiskach służbowych zajmowanych przez żołnierza;

3) historii chorób z leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

4) wyników pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby wojskowej;

5) książki zdrowia żołnierza;

6) protokołu powypadkowego.

§ 6. 1. Komisja lekarska wydaje orzeczenie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby po zakończeniu leczenia.

2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane również przed zakończeniem leczenia, jeżeli uszczerbek na zdrowiu jest niewątpliwy.

§ 7. 1. Stopień uszczerbku na zdrowiu ustala się w procentach, według stanu zdrowia żołnierza w dniu wydania orzeczenia, na podstawie wykazu norm oceny uszczerbku na zdrowiu, w następujący sposób:

1) jeżeli nastąpiły utrata lub uszkodzenie organu, narządu albo układu, których funkcje były już upośledzone przed wypadkiem lub chorobą, stopień uszczerbku na zdrowiu określa się jako różnicę między stopniem uszczerbku na zdrowiu po wypadku lub po przebyciu choroby a stopniem upośledzenia istniejącego wcześniej; jeżeli nie jest możliwe określenie, w jakim stopniu funkcje organu, narządu albo układu były upośledzone przed wypadkiem lub chorobą, przyjmuje się, że upośledzenia nie było;

2) jeżeli nastąpiły wielomiejscowe uszkodzenia kończyny lub jej części, stopień uszczerbku na zdrowiu określa się jako sumę procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń, która nie może być wyższa niż procent uszczerbku przewidziany w przypadku utraty uszkodzonej kończyny lub jej części;

3) jeżeli wypadek lub choroba spowodowały uszkodzenie kilku kończyn, narządów albo układów, ogólny stopień uszczerbku na zdrowiu określa się jako sumę procentów uszczerbku ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń, która nie może przekraczać 100%;

4) jeżeli procent uszczerbku na zdrowiu jest podany w wykazie norm oceny uszczerbku na zdrowiu z określeniem granic, przy ustalaniu stopnia uszczerbku na zdrowiu bierze się pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia organu, narządu albo układu oraz towarzyszące mu powikłania;

5) jeżeli dla danego przypadku nie ma odpowiedniej pozycji w wykazie norm oceny uszczerbku na zdrowiu, ocenia się ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej; można przy tym ustalić stopień uszczerbku na zdrowiu jako procent niższy lub wyższy od przewidywanej normy oceny w danej pozycji w zależności od różnicy między stanem ocenianym a stanem przewidzianym w odpowiedniej pozycji tego wykazu.

2. Wykaz norm oceny uszczerbku na zdrowiu jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 8. 1. Związek śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku ustala się na podstawie akt postępowania powypadkowego i dokumentacji medycznej.

2. Związek śmierci ze służbą wojskową wskutek choroby ustala się na podstawie dokumentacji medycznej oraz dokumentów, o których mowa w § 5 pkt 1-5.

§ 9. Przepisy § 5-8 stosuje się odpowiednio do orzekania o zwiększeniu stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.²⁾