§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i tryb zwalczania oraz zapobiegania występowaniu zakażenia SARS-CoV-2 u norek, zwanego dalej „chorobą", a w szczególności:

1) sposób i tryb postępowania przy podejrzeniu choroby oraz jej stwierdzeniu;

2) środki stosowane przy zwalczaniu choroby;

3) procedury czyszczenia i odkażania;

4) warunki i sposób ponownego umieszczania norek lub jenotów w gospodarstwach.

§ 2. [Czynności podejmowane przez lekarza weterynarii mające na celu wykrycie lub wykluczenie choroby] 1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie następujące czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby:

1) obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym;

2) przeprowadza badanie kliniczne norek lub jenotów oraz pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium urzędowego, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2629 i 2727);

3) przeprowadza dochodzenie epizootyczne, w tym ustala gospodarstwa kontaktowe;

4) nakazuje:

a) posiadaczowi norek lub jenotów dokonanie spisu wszystkich norek lub jenotów i innych zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej kategorii utrzymywanych zwierząt liczby zwierząt padłych i urodzonych w okresie podejrzenia o chorobę; spis udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

b) codzienne aktualizowanie spisu, o którym mowa w lit. a,

c) odosobnienie norek lub jenotów w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

d) stosowanie, zgodnie z zaleceniami powiatowego lekarza weterynarii, przy wejściach i wjazdach do gospodarstwa oraz wyjściach i wyjazdach z gospodarstwa oraz przy wejściach i wyjściach z pomieszczeń i do pomieszczeń, w których są utrzymywane norki lub jenoty, produktów biobójczych, o których mowa w przepisach o produktach biobójczych, o działaniu wirusobójczym, zwanych dalej „produktami biobójczymi";

5) zakazuje przemieszczania:

a) norek lub jenotów z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) karmy i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego z gospodarstwa;

6) określa warunki przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa osób, ssaków utrzymywanych w gospodarstwie, środków transportu i urządzeń.

1a. W gospodarstwie utrzymującym norki lub jenoty, w którym podejrzewa się wystąpienie choroby, osoby mające kontakt z tymi zwierzętami:

1) noszą:

a) maseczki trójwarstwowe będące wyrobem medycznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), które zakrywają nos i usta,

b) gogle lub okulary chroniące oczy przed ekspozycją na SARS-CoV-2,

c) rękawice ochronne jednorazowego użytku;

2) oczyszczają i odkażają przed użyciem sprzęt używany przy obsłudze tych zwierząt;

3) przed wejściem do pomieszczeń, w których są utrzymywane te zwierzęta:

a) oczyszczają i odkażają noszone obuwie,

b) poddają noszoną odzież procesowi mającemu na celu inaktywację SARS-CoV-2.

1b. W przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w tym gospodarstwie przekroczy 3% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 1% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie:

1) przeprowadzenie badania klinicznego norek lub jenotów oraz pobranie próbek do badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje niezwłocznie po otrzymaniu informacji o rozpoznaniu zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo po stwierdzeniu przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

2) czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają norki lub jenoty padłe lub wykazujące objawy kliniczne choroby, a liczbę próbek pobieranych do badań laboratoryjnych ustala się na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 5% przy poziomie ufności 95% - w przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie,

b) 50% przy poziomie ufności 95% - w przypadku stwierdzenia przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

3) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przeprowadzane do dnia pobrania próbek do badań laboratoryjnych w liczbie ustalonej zgodnie z pkt 2 albo do dnia stwierdzenia choroby w gospodarstwie.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3-6 i ust. 1a, stosuje się do dnia wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii choroby.

3. Jeżeli podejrzewa się, że osoby zakażone SARS-CoV-2 mające kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie mogą być źródłem choroby, środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6 i ust. 1a, stosuje się do dnia określonego w ust. 1b pkt 3, nie krócej jednak niż przez 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1b pkt 1.

§ 3. [Wyznaczenie gospodarstwa jako ogniska choroby] 1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2-6 i ust. 1a oraz:

1) nakazuje:

a) niezwłoczne objęcie wszystkich norek lub jenotów odosobnieniem w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, strzeżeniem oraz obserwacją,

b) zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009",

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

e) informowanie o każdej padłej norce lub każdym padłym jenocie w gospodarstwie,

f) czyszczenie, z wyłączeniem czyszczenia pod ciśnieniem, i odkażanie:

- sprzętu używanego w gospodarstwie przy obsłudze norek lub jenotów co najmniej raz dziennie,

- klatek, w których są utrzymywane norki lub jenoty, po każdym ich opróżnieniu,

g) ustanowienie w gospodarstwie jednostek epizootycznych liczących do 10 000 norek lub jenotów oraz oznakowanie tych jednostek w sposób umożliwiający ich identyfikację;

2) zakazuje:

a) przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt,

b) usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem skór poddanych w tym gospodarstwie procesom garbowania lub wyprawiania oraz kwarantannie przeprowadzonej w temperaturze 20°C (+/- 2°C) przy wilgotności względnej 40-70% przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia jednego z tych procesów,

c) wstępu osobom mającym kontakt z norkami lub jenotami w ognisku choroby na teren innych gospodarstw utrzymujących zwierzęta futerkowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36),

d) przemieszczania norek lub jenotów między ustanowionymi w gospodarstwie jednostkami epizootycznymi.

1a. Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

1b. Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują cykliczne pobieranie próbek do badań laboratoryjnych od norek lub jenotów objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek lub jenotów padłych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.

1c. Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się:

1) nie wcześniej niż po upływie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, przy czym w każdej jednostce epizootycznej te próbki pobiera się w liczbie ustalonej na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 50% przy poziomie ufności 95%, nie mniejszej jednak niż 6,

b) 5% przy poziomie ufności 95% - w przypadku braku padnięć lub objawów klinicznych choroby u norek lub jenotów w okresie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;

2) do dnia uzyskania dwóch następujących po sobie wyników badań laboratoryjnych wykluczających obecność choroby, z zachowaniem 20-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami w sposób określony w pkt 1.

1d. (uchylony).

1e. Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek lub jenotów w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:

1) gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w gospodarstwie przekroczy 10% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 3% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie zgodnie ze stanem na dzień stwierdzenia choroby lub

2) rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie spowodowanego przeniesieniem SARS-CoV-2 z norek lub jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie na te osoby

- w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.

1f. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określając sposób postępowania z tymi produktami ograniczający rozprzestrzenianie się choroby i zgodny z przepisami rozporządzenia nr 1069/2009, przy czym zwłoki zabitych norek lub jenotów usuwa się pod nadzorem urzędowym.

2. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki lub jenoty, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, czyści się i odkaża pod nadzorem urzędowym w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2a. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport z gospodarstwa nieoskórowanych norek lub jenotów, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, do zakładu położonego najbliżej gospodarstwa i wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii w celu poddania skór tych zwierząt procesom garbowania lub wyprawiania, pod warunkiem że ten transport i te procesy odbywają się w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2b. Nieoskórowane norki lub jenoty, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, poddaje się w gospodarstwie nie krócej niż przez 24 godziny procesowi zamgławiania produktem biobójczym, a następnie umieszcza się je w hermetycznie zamykanych pojemnikach.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.

§ 4.[Stosowanie środków w gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby] W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2-6 i ust. 1a, do dnia wykluczenia choroby.

§ 5. [Określenie obszaru zagrożonego] 1. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku wyznaczenia ogniska choroby, określa obszar zagrożony o promieniu co najmniej 10 km wokół tego ogniska.

2. Obszar zagrożony określa się, uwzględniając:

1) wyniki dochodzenia epizootycznego;

2) warunki geograficzne, w szczególności granice naturalne;

3) lokalizację i odległości między gospodarstwami, w których są utrzymywane norki lub jenoty.

§ 6. [Czynności wykonywane na obszarze zagrożonym przez urzędowego lekarza weterynarii] 1. Na obszarze zagrożonym urzędowy lekarz weterynarii:

1) niezwłocznie sporządza spis gospodarstw, w których są utrzymywane norki lub jenoty;

2) przeprowadza kontrole wszystkich gospodarstw, w których są utrzymywane norki lub jenoty, połączone z badaniem klinicznym, a w przypadku gdy jest to konieczne, pobiera próbki do badań laboratoryjnych, przed upływem okresu, o którym mowa w § 8;

3) prowadzi dokumentację dotyczącą kontroli, o których mowa w pkt 2, i sporządza protokół tych kontroli zawierający dokonane ustalenia.

2. W gospodarstwach znajdujących się na obszarze zagrożonym powiatowy lekarz weterynarii:

1) nakazuje:

a) odosobnienie norek lub jenotów w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

b) niezwłoczne usuwanie zwłok norek lub jenotów,

c) niezwłoczne czyszczenie i odkażanie środków transportu i sprzętu wykorzystywanych do transportu norek, paszy, skór, ściółki lub obornika, innych środków transportu wjeżdżających do gospodarstwa lub z niego wyjeżdżających oraz innych przedmiotów lub substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) stosowanie środków bezpieczeństwa biologicznego i ochrony osobistej przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące w celu wykluczenia rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2; czyszczenie i odkażanie przeprowadza się zgodnie z warunkami i w sposób określony w załączniku do rozporządzenia,

e) posiadaczowi norek lub jenotów:

- prowadzenie wykazu osób wchodzących do gospodarstwa lub z niego wychodzących, z wyłączeniem pomieszczeń mieszkalnych; wykaz udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

- niezwłoczne informowanie go o zwiększonej zachorowalności lub śmiertelności lub niepokojących objawach klinicznych u norek lub jenotów utrzymywanych w gospodarstwie;

2) zakazuje w okresie, o którym mowa w § 8:

a) wyprowadzania z gospodarstwa i wprowadzania do niego norek lub jenotów, lub ich skór,

b) wywożenia lub rozrzucania ściółki lub obornika,

c) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów, na których są gromadzone norki lub jenoty;

3) może nakazać na terenie gospodarstwa:

a) uśmiercenie norek lub jenotów w celu pozyskania futer lub

b) zabicie norek lub jenotów w celu zwalczania choroby.

§ 7. [Zgoda na transport ściółki lub obornika z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zagrożonym] 1. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zagrożonym do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu, w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

2. Powiatowy lekarz weterynarii może również wyrazić zgodę na transport norek lub jenotów przeznaczonych do zabicia w miejscu znajdującym się poza obszarem zagrożonym, jeżeli:

1) transport norek lub jenotów odbędzie się przy użyciu zatwierdzonego i zaplombowanego środka transportu;

2) zabicie norek lub jenotów odbędzie się pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii.

§ 8.[Okres stosowania środków bezpieczeństwa] Środki określone w § 6 stosuje się co najmniej przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia wstępnego czyszczenia i odkażania ogniska choroby, lecz nie krócej niż do dnia przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwach położonych na obszarze zagrożonym i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

§ 9. [Ponowne umieszczenie norek lub jenotów w gospodarstwie, w którym stwierdzono chorobę] 1. Ponowne umieszczenie norek lub jenotów w gospodarstwie, w którym stwierdzono chorobę, może nastąpić po upływie 30 dni od dnia zakończenia ostatecznego czyszczenia i odkażania.

2. W okresie 30 dni od dnia ponownego umieszczenia norek lub jenotów w gospodarstwie powiatowy lekarz weterynarii:

1) przeprowadza:

a) badanie kliniczne tych norek lub jenotów co najmniej raz, przy czym w przypadku przeprowadzenia więcej niż jednego badania ostatnie badanie przeprowadza się po upływie 25 dni od dnia ponownego wprowadzenia tych norek lub jenotów do gospodarstwa,

b) badania sekcyjne zwłok norek lub jenotów padłych;

2) pobiera próbki do badań laboratoryjnych - w przypadku gdy jest to konieczne.

§ 10. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.