Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2022-12-06
Wersja aktualna od 2022-12-06
obowiązujący
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 5 grudnia 2022 r.
w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców2)
Na podstawie art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania badania lekarskiego prowadzonego w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, zwanego dalej „badaniem lekarskim”;
2) zakres:
a) badań lekarskich,
b) konsultacji u lekarzy specjalistów,
c) pomocniczych badań diagnostycznych;
3) jednostki uprawnione do przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 7 i 8 oraz w art. 79 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, zwanej dalej „ustawą”;
4) wzory stosowanych dokumentów oraz wzór pieczątki uprawnionego lekarza, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy, zwanego dalej „uprawnionym lekarzem”;
5) dodatkowe kwalifikacje, o których mowa w art. 77 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy;
6) podmioty uprawnione do przeprowadzania szkoleń lekarzy w zakresie badań kierowców oraz ramowy program ich szkolenia;
7) wysokość opłaty za wpis do ewidencji, o którym mowa w art. 77 ust. 2 pkt 1 ustawy.
§ 2.[Badanie lekarskie] 1. Osoba posiadająca skierowanie na badanie lekarskie albo osoba, która uzyskała od starosty albo marszałka województwa mazowieckiego informację o obowiązku poddania się badaniu lekarskiemu, zgłasza się na badanie lekarskie w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania skierowania albo informacji.
2. Badanie lekarskie przeprowadza się po sprawdzeniu tożsamości osoby zgłaszającej się na badanie lekarskie.
3. Osoba zgłaszająca się na badanie lekarskie przedstawia uprawnionemu lekarzowi dokument potwierdzający jej tożsamość. W przypadku nieprzedstawienia dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby zgłaszającej się na badanie lekarskie uprawniony lekarz nie może przeprowadzić tego badania.
§ 3.[Wzór oświadczenia dotyczącego stanu zdrowia] 1. Badanie lekarskie jest poprzedzone złożeniem oświadczenia dotyczącego stanu zdrowia, o którym mowa w art. 78 ustawy.
2. Wzór oświadczenia dotyczącego stanu zdrowia, o którym mowa w art. 78 ustawy, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 4.[Ocena stanu zdrowia osoby badanej w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami] 1. W ramach badania lekarskiego uprawniony lekarz dokonuje oceny stanu zdrowia osoby badanej w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami w zakresie:
1) narządu wzroku;
2) narządu słuchu;
3) układu ruchu;
4) układu sercowo-naczyniowego i układu oddechowego;
5) układu nerwowego, w tym padaczki;
6) obturacyjnego bezdechu podczas snu;
7) czynności nerek;
8) cukrzycy, przy uwzględnieniu wyników badania poziomu glikemii;
9) stanu psychicznego;
10) objawów wskazujących na uzależnienie od alkoholu lub na jego nadużywanie;
11) objawów wskazujących na uzależnienie od środków działających podobnie do alkoholu lub na ich nadużywanie;
12) stosowania produktów leczniczych mogących mieć wpływ na zdolność do kierowania pojazdami;
13) innych poważnych zaburzeń stanu zdrowia, które mogą stanowić zagrożenie podczas kierowania pojazdami.
2. W ramach badania lekarskiego uprawniony lekarz określa u osoby badanej obecność i rodzaj schorzenia, stopień zaawansowania objawów chorobowych i ich dynamikę, z uwzględnieniem możliwości zarówno rozwoju choroby, jak i cofania się jej objawów, oraz rozważa zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, jakie mogą wystąpić podczas kierowania pojazdem przez tę osobę.
§ 5.[Zakres szczegółowych warunków badania lekarskiego] Szczegółowe warunki badania lekarskiego w zakresie:
1) narządu wzroku – są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
2) narządu słuchu – są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
3) układu ruchu, układu oddechowego, czynności nerek, stanu psychicznego, objawów wskazujących na uzależnienie od alkoholu lub na jego nadużywanie, objawów wskazujących na uzależnienie od środków działających podobnie do alkoholu lub na ich nadużywanie oraz stosowania produktów leczniczych mogących mieć wpływ na zdolność do kierowania pojazdami – są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
4) układu sercowo-naczyniowego – są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia;
5) układu nerwowego, w tym padaczki – są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia;
6) obturacyjnego bezdechu podczas snu – są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia;
7) cukrzycy – są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia.
§ 6.[Pomocnicze badania diagnostyczne] 1. Uprawniony lekarz może skierować osobę badaną na konsultację do lekarza posiadającego specjalizację w określonej dziedzinie medycyny lub do psychologa albo zlecić przeprowadzenie pomocniczych badań diagnostycznych w zakresie, o którym mowa w § 4 ust. 1, w celu oceny schorzenia lub stopnia zaawansowania objawów chorobowych.
2. Konsultacja u lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie okulistyki jest obligatoryjna po 6-miesięcznym okresie adaptacji w przypadku powstania jednooczności lub diplopii w odniesieniu do osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadających prawo jazdy takiej kategorii. Przed upływem okresu adaptacji uprawniony lekarz stwierdza istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Po upływie okresu adaptacji uprawniony lekarz może orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami pod warunkiem przedstawienia przez osobę badaną opinii lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie okulistyki potwierdzającej adaptację.
3. Konsultacja u lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie okulistyki jest obligatoryjna po 6-miesięcznym okresie adaptacji w przypadku powstania znacznej i nagłej utraty możliwości widzenia na jedno oko w odniesieniu do:
1) osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadających prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem;
2) osób, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 6 ustawy;
3) kierowców, o których mowa w art. 39j ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201), oraz przedsiębiorców lub innych osób osobiście wykonujących przewóz drogowy, o których mowa w art. 39m tej ustawy;
4) osób, o których mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy.
4. Przed upływem okresu adaptacji, o którym mowa w ust. 3, uprawniony lekarz stwierdza istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Po upływie tego okresu uprawniony lekarz może orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami pod warunkiem przedstawienia przez osobę badaną opinii lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie okulistyki potwierdzającej adaptację.
5. W przypadku stwierdzenia diplopii u osób, o których mowa w ust. 3, uprawniony lekarz stwierdza istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
§ 7.[Orzeczenie lekarskie] 1. Uprawniony lekarz po przeprowadzeniu badania lekarskiego wystawia orzeczenie lekarskie, którego wzór jest określony odpowiednio w załącznikach nr 9 i 10 do rozporządzenia.
2. Oryginał orzeczenia lekarskiego otrzymuje osoba badana, a kopię orzeczenia lekarskiego dołącza się do dokumentacji badania prowadzonej w formie karty badania lekarskiego, której wzór jest określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.
§ 8.[Wzór pieczątki uprawnionego lekarza] Wzór pieczątki uprawnionego lekarza jest określony w załączniku nr 12 do rozporządzenia.
§ 9.[Badania lekarskie przeprowadzane dla więcej niż jednej kategorii prawa jazdy] W przypadku gdy osoba ubiegająca się o uzyskanie uprawnień do kierowania pojazdami albo kierowca podlega jednocześnie badaniom lekarskim przeprowadzanym dla więcej niż jednej kategorii prawa jazdy, przeprowadza się jedno badanie lekarskie obejmujące swoim zakresem wszystkie wymagania związane z tymi kategoriami.
§ 10.[Badania lekarskie osób wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy o kierujących pojazdami] 1. Jednostkami uprawnionymi do przeprowadzania badań lekarskich osób, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, są jednostki organizacyjne służby medycyny pracy, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 437).
2. Osoba zgłaszająca się na badanie lekarskie na podstawie decyzji starosty, o której mowa w art. 99 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy, przekazuje uprawnionemu lekarzowi kopię orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.
§ 11.[Ponowne badane lekarskie] Jednostkami uprawnionymi do przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego, o którym mowa w art. 79 ust. 4 i 5 ustawy, są w przypadku orzeczenia lekarskiego wydanego przez:
1) uprawnionego lekarza – wojewódzkie ośrodki medycyny pracy;
2) uprawnionego lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy:
a) Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej w Warszawie,
b) Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra med. Jerzego Nofera w Łodzi,
c) Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie,
d) Uniwersyteckie Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni,
e) Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej w Warszawie.
§ 12.[Dodatkowe kwalifikacje lekarzy] 1. Za dodatkowe kwalifikacje, o których mowa w art. 77 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy, uznaje się:
1) posiadanie specjalizacji w dziedzinie medycyny: przemysłowej, kolejowej, lotniczej, morskiej i tropikalnej, sportowej, ogólnej, rodzinnej lub chorób wewnętrznych;
2) ukończenie z wynikiem pozytywnym szkolenia w zakresie badań kierowców.
2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne, w wymiarze łącznym co najmniej 60 godzin, w zakresie:
1) podstaw prawnych orzecznictwa o zdolności do kierowania pojazdami;
2) zasad orzecznictwa lekarskiego o zdolności do kierowania pojazdami;
3) metodyki badań narządu wzroku, narządu słuchu i równowagi oraz układu nerwowego;
4) oceny fizycznej i psychicznej zdolności do kierowania pojazdami w zakresie określonym w § 4 ust. 1;
5) problematyki alkoholizmu i oddziaływania środków działających podobnie do alkoholu;
6) wypadkowości drogowej.
3. Podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania szkoleń lekarzy w zakresie badań kierowców są jednostki, o których mowa w § 11 pkt 2.
4. Dokumentem potwierdzającym ukończenie z wynikiem pozytywnym szkolenia w zakresie badań kierowców jest zaświadczenie wydane przez jednostkę przeprowadzającą szkolenie. Wzór zaświadczenia jest określony w załączniku nr 13 do rozporządzenia.
§ 13.[Opłata za wpis do ewidencji] Opłata za wpis do ewidencji, o którym mowa w art. 77 ust. 2 pkt 1 ustawy, wynosi 50 zł.
§ 14.[Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do dnia 31 grudnia 2023 r. dokumentacja badania, o której mowa w § 7 ust. 2, może być prowadzona w formie karty badania lekarskiego zgodnie ze wzorem określonym w przepisach dotychczasowych.
§ 15.[Ważność orzeczeń lekarskich oraz zaświadczeń] 1. Postępowania w sprawie wydania orzeczenia lekarskiego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przeprowadza się na podstawie przepisów dotychczasowych, przy czym czynności wykonane przed tym dniem zachowują ważność.
2. Orzeczenia lekarskie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
3. Zaświadczenia potwierdzające odbycie szkolenia, o którym mowa w art. 77 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność.
§ 16.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.4)
Minister Zdrowia: A. Niedzielski
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. z 2021 r. poz. 932).
2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy nr 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (przekształcenie) (Dz. Urz. UE L 403 z 30.12.2006, str. 18, Dz. Urz. UE L 223 z 26.08.2009, str. 31, Dz. Urz. UE L 314 z 29.11.2011, str. 31, Dz. Urz. UE L 321 z 20.11.2012, str. 54, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 356, Dz. Urz. UE L 261 z 03.10.2013, str. 29, Dz. Urz. UE L 194 z 02.07.2014, str. 10, Dz. Urz. UE L 107 z 25.04.2015, str. 68, Dz. Urz. UE L 126 z 14.05.2016, str. 85, Dz. Urz. UE L 183 z 07.08.2016, str. 59, Dz. Urz. UE L 112 z 02.05.2018, str. 29 oraz Dz. Urz. UE L 141 z 05.05.2020, str. 9).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 1997, 2269, 2328 i 2490 oraz z 2022 r. poz. 655 i 1002.
4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2019 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców (Dz. U. z 2020 r. poz. 2213), które utraciło moc z dniem 5 grudnia 2022 r. zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1997 oraz z 2022 r. poz. 1002).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 5 grudnia 2022 r. (Dz. U. poz. 2503)
Załącznik nr 1
WZÓR – OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE STANU ZDROWIA
Załącznik nr 2
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE NARZĄDU WZROKU
| Lp. | Osoby podlegające badaniu lekarskiemu | Ostrość wzroku | Korekcja | Rozpoznawanie barw | Pole widzenia | Widzenie zmierzchowe i wrażliwość na olśnienie, wrażliwość na kontrast1) |
| 1 | Osoby ubiegające się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadające prawo jazdy takiej kategorii | Obuoczna ostrość wzroku nie mniej niż 0,5 po korekcji. W przypadku stwierdzenia jednooczności można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami pod następującymi warunkami: 1) ostrość wzroku oka widzącego wynosi nie mniej niż 0,5 z korekcją; 2) poziome pole widzenia oka widzącego powinno wynosić co najmniej 120°, a jego zakres powinien wynosić co najmniej 50° na lewo i na prawo; pionowe pole widzenia powinno wynosić 20° w górę i w dół; w obrębie kąta 20° od punktu fiksacji nie powinny występować żadne ubytki pola widzenia2); 3) od powstania jednooczności lub diplopii upłynęło co najmniej 6 miesięcy | Rodzaj korekcji bez ograniczeń: okularowa, soczewkami kontaktowymi, soczewkami wewnątrzgałkowymi, pod warunkiem dobrej tolerancji i adaptacji do korekcji | Niewymagane rozpoznawanie barw | Poziome pole widzenia powinno wynosić co najmniej 120°, a jego zakres powinien wynosić co najmniej 50° na lewo i na prawo; pionowe pole widzenia powinno wynosić 20° w górę i w dół; w obrębie kąta 20° od punktu fiksacji nie powinny występować żadne ubytki pola widzenia2) | Badanie niewymagane3) |
| 2 | Osoby ubiegające się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadające prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem | Obuoczna ostrość wzroku nie mniej niż 0,8 po korekcji. Ostrość wzroku oka lepiej widzącego nie mniej niż 0,8, a oka gorzej widzącego nie mniej niż 0,1 po korekcji. W przypadku stwierdzenia znacznej i nagłej utraty możliwości widzenia na jedno oko można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami pod następującymi warunkami: 1) od powstania znacznej utraty możliwości widzenia na jedno oko upłynęło 6 miesięcy; 2) przedstawiono opinię lekarza specjalisty w dziedzinie okulistyki potwierdzającą adaptację. W przypadku stwierdzenia diplopii orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami | Rodzaj korekcji bez ograniczeń: okularowa, soczewkami kontaktowymi, soczewkami wewnątrzgałkowymi, pod warunkiem dobrej tolerancji i adaptacji do korekcji. Dopuszczalna wielkość korekcji w granicach +/–8,0 D | Prawidłowe rozpoznawanie barw: czerwonej, zielonej, żółtej | Poziome pole widzenia powinno wynosić co najmniej 160°, a jego zakres powinien wynosić co najmniej 70° na lewo i na prawo; pionowe pole widzenia powinno wynosić 30° w górę i w dół; w obrębie kąta 30° od punktu fiksacji nie powinny występować żadne ubytki pola widzenia2) | Prawidłowe |
| 3 | Osoby występujące o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia | |||||
| 4 | Osoby podlegające badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201) | |||||
| 5 | Osoby wymienione w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.) |
Objaśnienia:
1) Brak odchyleń w zakresie badania zmierzchowego jest równoznaczny z prawidłowym wynikiem badania wrażliwości na kontrast.
2) Wymagane badanie pola widzenia – orientacyjne; w przypadku stwierdzenia jaskry lub zmian zwyrodnieniowych siatkówki wskazane jest wykonanie badania pola widzenia perymetrycznie.
3) Badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie należy wykonać, jeżeli osoba badana ma wszczepione soczewki wewnątrzgałkowe lub jest po laserowej korekcji wad wzroku lub jeżeli są inne powody wynikające z badania lekarskiego; w przypadku zaburzeń widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie możliwe jest określenie ograniczeń w korzystaniu z uprawnień do kierowania pojazdami wynikających ze stanu zdrowia, o których mowa w art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.
Załącznik nr 3
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE NARZĄDU SŁUCHU
Częściowy ubytek słuchu, o którym mowa w art. 3 ust. 3a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.), stwierdza się wtedy, gdy przeprowadzone badanie lekarskie potwierdzi upośledzenie słuchu uniemożliwiające rozumienie mowy wymawianej szeptem z odległości 1 metra i mniejszej w uchu lepiej słyszącym, w tym przy zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu słuchowego.
Załącznik nr 4
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE UKŁADU RUCHU, UKŁADU ODDECHOWEGO, CZYNNOŚCI NEREK, STANU PSYCHICZNEGO, OBJAWÓW WSKAZUJĄCYCH NA UZALEŻNIENIE OD ALKOHOLU LUB NA JEGO NADUŻYWANIE, OBJAWÓW WSKAZUJĄCYCH NA UZALEŻNIENIE OD ŚRODKÓW DZIAŁAJĄCYCH PODOBNIE DO ALKOHOLU LUB NA ICH NADUŻYWANIE ORAZ STOSOWANIA PRODUKTÓW LECZNICZYCH MOGĄCYCH MIEĆ WPŁYW NA ZDOLNOŚĆ DO KIEROWANIA POJAZDAMI
1. W zakresie chorób układu ruchu uwzględnia się nieprawidłowości, które mogą stanowić zagrożenie podczas kierowania pojazdami. W uzasadnionych przypadkach uprawniony lekarz wskazuje, przez wpisanie właściwego kodu i właściwego subkodu określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.), ograniczenia w kierowaniu pojazdami lub informacje dodatkowe w zakresie dostosowania pojazdu do niepełnosprawności.
2. W zakresie chorób układu oddechowego orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia u osoby badanej chorób, które mogą stwarzać ryzyko wystąpienia nagłej niewydolności układu oddechowego i osłabienia funkcji mózgowych stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego.
3. Oceniając stan zdrowia osoby badanej w zakresie stanu psychicznego, uwzględnia się:
1) poważne zaburzenia psychiczne wrodzone lub spowodowane chorobą, urazem lub operacją neurochirurgiczną;
2) poważny niedorozwój umysłowy;
3) poważne zaburzenia zachowania spowodowane wiekiem lub zaburzenia osobowości mające negatywny wpływ na ocenę sytuacji, zachowanie lub zdolności adaptacyjne.
4. W przypadku stwierdzenia u osoby badanej zaburzeń, o których mowa w ust. 3, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli wskazuje na to opinia lekarza specjalisty w dziedzinie psychiatrii lub psychologa, a osoba ta poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
5. W przypadku stwierdzenia u osoby badanej uzależnienia od alkoholu lub niemożności powstrzymania się od picia alkoholu i kierowania pojazdem, lub uzależnienia od środków działających podobnie do alkoholu orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
6. W przypadku stwierdzenia u osoby badanej uzależnienia w przeszłości od alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli osoba ta:
1) udokumentuje co najmniej roczny okres abstynencji;
2) przedstawi opinię lekarza lub terapeuty prowadzącego leczenie odwykowe potwierdzającą leczenie i utrzymywanie abstynencji oraz poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim.
7. Oceniając stan zdrowia osoby badanej w zakresie uzależnienia od alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, uwzględnia się środki wymienione w wykazie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 129j ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 988, z późn. zm.).
8. Oceniając stan zdrowia osoby badanej w zakresie zaburzeń psychicznych, uzależnienia od alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, w odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września
2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201),
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– uwzględnia się dodatkowe ryzyka, które mogą stanowić zagrożenie podczas kierowania pojazdami.
9. W przypadku stwierdzenia u osoby badanej niewydolności nerek, jeżeli stopień zaawansowania choroby może stanowić zagrożenie podczas kierowania pojazdami, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. W innych przypadkach niewydolności nerek można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli osoba badana poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
10. W odniesieniu do osoby z przeszczepionym organem albo sztucznym wszczepem można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli jej stan zdrowia nie ma negatywnego wpływu na zdolność do kierowania pojazdami i poddaje się ona regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
11. Oceniając stan zdrowia osoby badanej w zakresie, o którym mowa w ust. 9 i 10, w odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września
2001 r. o transporcie drogowym,
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– uwzględnia się dodatkowe ryzyka, które mogą stanowić zagrożenie podczas kierowania pojazdami.
12. W przypadku regularnego stosowania przez osobę badaną produktu leczniczego, który obniża u niej zdolność do bezpiecznego kierowania pojazdami, stwierdza się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
Załącznik nr 5
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE UKŁADU SERCOWO-NACZYNIOWEGO
CZĘŚĆ I
1. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii,
2) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
3) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201),
4) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
5) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.)
– u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli są spełnione warunki określone w ust. 3.
2. Schorzenia to:
1) bradyarytmie (zaburzenia funkcji węzła zatokowego i zaburzenia przewodzenia) i tachyarytmie (arytmie nadkomorowe i komorowe) z przypadkami omdleń lub epizodów omdleniowych spowodowanych arytmiami w wywiadzie;
2) tachyarytmie (arytmie nadkomorowe i komorowe) w połączeniu ze strukturalną chorobą serca oraz trwałym częstoskurczem komorowym;
3) objawy dusznicy bolesnej;
4) omdlenia (czasowa utrata przytomności i napięcia mięśniowego charakteryzująca się nagłym początkiem, krótkim trwaniem i spontanicznym powrotem do prawidłowego stanu, spowodowana całkowitą hipoperfuzją mózgu, prawdopodobnie powstającą spontanicznie, z nieznanej przyczyny, przy braku stwierdzonej choroby serca);
5) ostry zespół wieńcowy;
6) stabilna dusznica bolesna, jeżeli objawy nie występują przy niewielkim wysiłku fizycznym;
7) stan po przezskórnej interwencji wieńcowej;
8) stan po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych;
9) udar lub przemijający atak niedokrwienny;
10) stan po przeszczepie serca;
11) stan po operacji zastawek serca;
12) nadciśnienie złośliwe (podwyższenie skurczowego ciśnienia tętniczego ≥180 mmHg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego ≥110 mmHg związane z grożącym lub postępującym uszkodzeniem narządów);
13) wrodzona wada serca.
3. Warunkami umożliwiającymi orzeczenie braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami u osób, o których mowa w ust. 1, u których stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, są:
1) przedstawienie opinii lekarza specjalisty w dziedzinie kardiologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie o wdrożeniu skutecznego leczenia w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz o zalecanej częstotliwości badań kontrolnych;
2) poddawanie się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
CZĘŚĆ II
1. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli są spełnione warunki określone w ust. 3.
2. Schorzenia to:
1) stan po wszczepieniu lub wymianie kardiowertera-defibrylatora albo stan po interwencji kardiowertera-defibrylatora;
2) niewydolność serca klasy I, II, III w skali NYHA (New York Heart Association);
3) niewydolność serca wymagająca urządzenia wspomagającego pracę serca;
4) kardiomiopatia przerostowa, jeżeli nie występują omdlenia;
5) zespół długiego QT z omdleniami, częstoskurcz typu torsade des pointes lub odstęp QTc >500 ms.
3. Warunkami umożliwiającymi orzeczenie braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami u osoby, o której mowa w ust. 1, u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, są:
1) przedstawienie opinii lekarza specjalisty w dziedzinie kardiologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie o wdrożeniu skutecznego leczenia w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz o zalecanej częstotliwości badań kontrolnych;
2) poddawanie się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
CZĘŚĆ III
1. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) wymienionej w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli są spełnione warunki określone w ust. 3.
2. Schorzenia to:
1) bradyarytmie: zaburzenia funkcji węzła zatokowego i zaburzenia przewodzenia w połączeniu z blokiem przedsionkowo-komorowym II stopnia typu Mobitz II, blokiem III stopnia albo naprzemiennym blokiem odnóg pęczka Hisa;
2) tachyarytmie (arytmie nadkomorowe i komorowe) w połączeniu z nietrwałym polimorficznym częstoskurczem komorowym, trwałym częstoskurczem komorowym lub ze wskazaniem do stosowania defibrylatora;
3) niewydolność serca wymagająca wszczepienia lub wymiany stałego rozrusznika serca;
4) znaczne zwężenie tętnicy szyjnej;
5) maksymalna średnica aorty przekraczająca 5,5 cm;
6) niewydolność serca klasy I i II w skali NYHA, pod warunkiem że frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi co najmniej 35%;
7) nadciśnienie tętnicze III stopnia (rozkurczowe ciśnienie tętnicze >110 mmHg lub skurczowe ciśnienie tętnicze ≥180 mmHg).
3. Warunkami umożliwiającymi orzeczenie braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami u osób, o których mowa w ust. 1, u których stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, są:
1) przedstawienie opinii lekarza specjalisty w dziedzinie kardiologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie o wdrożeniu skutecznego leczenia w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz o zalecanej częstotliwości badań kontrolnych;
2) poddawanie się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku.
CZĘŚĆ IV
1. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii,
2) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
3) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
4) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
5) wymienionej w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
2. Schorzenia to:
1) choroba naczyń obwodowych – tętniak aorty piersiowej i brzusznej, kiedy maksymalna średnica aorty predysponuje do znacznego ryzyka nagłego pęknięcia i wystąpienia nagłej niezdolności do kierowania pojazdem;
2) zespół Brugadów z omdleniami lub stan po zatrzymaniu akcji serca.
CZĘŚĆ V
1. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
2. Schorzenia to:
1) niewydolność serca klasy IV w skali NYHA;
2) choroba zastawek serca łącznie z niedomykalnością zastawki aortalnej, zwężeniem zastawki aortalnej, niedomykalnością zastawki mitralnej lub zwężeniem zastawki mitralnej, jeżeli stan funkcjonalny ocenia się na klasę IV w skali NYHA lub jeżeli występowały epizody omdleniowe.
CZĘŚĆ VI
1. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– u której stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
2. Schorzenia to:
1) wszczepienie defibrylatora;
2) niewydolność serca klasy III i IV w skali NYHA;
3) niewydolność serca wymagająca urządzenia wspomagającego pracę serca;
4) choroba zastawek serca w niewydolności serca klasy III lub IV w skali NYHA lub przy frakcji wyrzutowej poniżej 35%, zwężeniu zastawki mitralnej i ciężkim nadciśnieniu płucnym lub znacznym zwężeniu zastawki aortalnej w obrazie echokardiografii albo zwężeniu zastawki aortalnej powodującym omdlenia – z wyjątkiem całkowicie bezobjawowego ciężkiego zwężenia zastawki aortalnej, jeżeli zostały spełnione wymogi próby wysiłkowej;
5) strukturalne i elektryczne kardiomiopatie – kardiomiopatia przerostowa, jeżeli występują przypadki omdleń w wywiadzie lub co najmniej dwie z następujących sytuacji: grubość ściany lewej komory serca >3 cm, nietrwały częstoskurcz komorowy, historia nagłego zgonu w rodzinie (krewny pierwszego stopnia), ciśnienie tętnicze, które nie podnosi się w wyniku wysiłku fizycznego;
6) zespół długiego QT z omdleniami, częstoskurcz typu torsade des pointes i odstęp QTc >500 ms.
CZĘŚĆ VII
1. W odniesieniu do kierowców lub osoby ubiegającej się o prawo jazdy, u których stwierdzono schorzenia określone w ust. 2, ocenia się ryzyko wystąpienia nagłych zdarzeń uniemożliwiających kierowanie pojazdem.
2. Schorzenia to:
1) kardiomiopatie (np. arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, kardiomiopatia gąbczasta, polimorficzny częstoskurcz komorowy zależny od katecholamin i zespół krótkiego QT);
2) inne kardiomiopatie dotychczas nieopisane.
3. W przypadku ocenienia ryzyka wystąpienia nagłych zdarzeń uniemożliwiających kierowanie pojazdem osobom, o których mowa w ust. 1, wymagana jest opinia lekarza specjalisty w dziedzinie kardiologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie o stabilnym przebiegu choroby z małym ryzykiem zaostrzeń i warunkach utrzymania stabilności stanu zdrowia oraz o zalecanej częstotliwości badań kontrolnych, z uwzględnieniem cech prognostycznych dla poszczególnych kardiomiopatii.
Załącznik nr 6
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE UKŁADU NERWOWEGO, W TYM PADACZKI
1. Określenie:
1) padaczka – oznacza wystąpienie przynajmniej dwóch napadów padaczkowych w odstępie mniejszym niż pięć lat;
2) prowokowany napad padaczkowy – oznacza napad spowodowany rozpoznawalnym czynnikiem przyczynowym, którego można uniknąć.
2. W zakresie układu nerwowego uwzględnia się choroby obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego oraz zaburzenia neurologiczne związane z interwencją chirurgiczną skutkującą uszkodzeniem ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego, w zależności od skutków czynnościowych (zaburzeń świadomości, zaburzeń czucia, zaburzeń motorycznych, zaburzeń postawy ciała, zaburzeń równowagi i koordynacji ruchowej, dysfunkcji percepcji wzrokowej i słuchowej). W ocenie należy uwzględnić również zagrożenia wynikające z charakteru schorzenia oraz niebezpieczeństwo progresji zaburzeń neurologicznych i pogorszenia się stanu zdrowia.
3. W przypadku schorzeń neurologicznych może być wymagana opinia lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii; w przypadku padaczki opinia tego lekarza jest konieczna.
4. W przypadku wystąpienia innej utraty świadomości, zaburzenia świadomości lub napadowych zaburzeń ruchowych o symptomatologii padaczkowej u osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy lub posiadającej prawo jazdy konieczne jest dokonanie oceny z uwzględnieniem ryzyka ponownego wystąpienia tych zaburzeń podczas kierowania pojazdami. Lekarz specjalista w dziedzinie neurologii określa wymagania dotyczące dalszej obserwacji lekarskiej oraz może wskazać okres, w którym osoba posiadająca prawo jazdy nie może kierować pojazdami.
5. Zdolność do kierowania pojazdami osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy albo posiadającej prawo jazdy, u której stwierdzono strukturalną zmianę śródmózgową lub śródczaszkową, podlega ocenie indywidualnej przez lekarza specjalistę w dziedzinie neurologii. Lekarz ten może określić wymagania dotyczące dalszej obserwacji lekarskiej oraz wskazać okres, w którym osoba posiadająca prawo jazdy nie może kierować pojazdami.
6. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, u której rozpoznano padaczkę i która przyjmuje leki przeciwpadaczkowe, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli przedstawi ona opinię lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii potwierdzającą brak napadów padaczkowych w okresie ostatniego roku leczenia oraz będzie się poddawała późniejszym badaniom kontrolnym co pół roku przez okres dwóch kolejnych lat, następnie co rok przez kolejne trzy lata, a następnie w zależności od wskazań tego lekarza.
7. W przypadku odstawienia leczenia przez osobę, o której mowa w ust. 6, kierowanie pojazdami jest przeciwwskazane od początku odstawienia leczenia do upływu sześciu miesięcy od dnia zaprzestania leczenia. Po tym okresie osoba ta podlega regularnym badaniom kontrolnym przeprowadzanym przez lekarza specjalistę w dziedzinie neurologii co pół roku przez okres dwóch lat, następnie co rok przez kolejne trzy lata, a następnie w zależności od wskazań tego lekarza. Opinię lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii osoba badana przedstawia uprawnionemu lekarzowi.
8. W przypadku zmiany sposobu leczenia lekarz specjalista w dziedzinie neurologii może wskazać okres, w którym osoba, o której mowa w ust. 6, nie może kierować pojazdami.
9. W przypadku wystąpienia pierwszego lub pojedynczego nieprowokowanego napadu o symptomatologii padaczkowej orzeka się brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami przez osobę ubiegającą się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającą prawo jazdy takiej kategorii, jeżeli przedstawi ona opinię lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii potwierdzającą sześciomiesięczny okres bez napadów.
10. W przypadku wystąpienia prowokowanego napadu padaczkowego wywołanego rozpoznawalnym czynnikiem prowokującym, którego wystąpienie podczas kierowania pojazdami jest mało prawdopodobne, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami przez osobę ubiegającą się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającą prawo jazdy takiej kategorii, jeżeli wskazuje na to przedłożona przez nią opinia lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii.
11. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, która nie miała napadów padaczkowych poza napadami padaczkowymi podczas snu lub nie miała napadów poza napadami padaczkowymi, co do których wykazano, że nie wpływają na świadomość i nie powodują żadnego upośledzenia czynnościowego, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, pod warunkiem że ustalono obecność tego wzorca objawów w okresie nie krótszym niż dwa lata. Jeżeli osoba badana miała ataki lub napady jakiegokolwiek innego rodzaju, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, pod warunkiem że upłynął roczny okres bez kolejnego ataku lub napadu padaczkowego i po przedstawieniu opinii lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii.
12. W przypadkach, o których mowa w ust. 6–8, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli u osoby badanej wystąpił napad padaczkowy w okresie ostatniego roku choroby.
13. Padaczka u osoby niewymagającej leczenia farmakologicznego, ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, nie stanowi uzasadnienia orzeczenia istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli upłynął jeden rok bez kolejnych napadów, pod warunkiem przedstawienia przez tę osobę opinii lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii oraz poddawania się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim przez okres co najmniej pięciu lat.
14. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201),
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.)
– u której rozpoznano padaczkę lub wystąpił napad o symptomatologii padaczkowej, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania tymi pojazdami.
15. W odniesieniu do osoby, o której mowa w ust. 14, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami po przedstawieniu przez nią opinii lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii potwierdzającej:
1) co najmniej 10-letni okres bez napadu padaczkowego lub o symptomatologii padaczkowej bez konieczności leczenia farmakologicznego;
2) niestwierdzenie patologii mózgu właściwej dla padaczki i niewykrycie aktywności padaczkopodobnej na elektroencefalogramie (EEG).
16. Osoba badana przedstawia uprawnionemu lekarzowi opinię lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii w formie karty konsultacyjnej neurologicznej według wzoru określonego poniżej.
17. Do osób po operacyjnym leczeniu padaczki stosuje się przepisy ust. 1–16.
WZÓR – KARTA KONSULTACYJNA NEUROLOGICZNA
Załącznik nr 7
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE OBTURACYJNEGO BEZDECHU PODCZAS SNU
1. Określenie:
1) obturacyjny bezdech podczas snu w postaci umiarkowanej – oznacza liczbę epizodów zatrzymania lub spłycenia oddychania na godzinę (wskaźnik AHI) wynoszącą między 15 a 29 oddechów, z uwzględnieniem nadmiernej senności dziennej;
2) obturacyjny bezdech podczas snu w postaci ciężkiej – oznacza liczbę epizodów zatrzymania lub spłycenia oddychania na godzinę (wskaźnik AHI) równą 30 oddechom lub przekraczającą 30 oddechów, z uwzględnieniem nadmiernej senności dziennej.
2. Osobę:
1) ubiegającą się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającą prawo jazdy takiej kategorii,
2) ubiegającą się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającą prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
3) podlegającą badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201),
4) występującą o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
5) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.)
– u której podejrzewa się obturacyjny bezdech podczas snu w postaci umiarkowanej lub ciężkiej, kieruje się na specjalistyczne badanie lekarskie. Do czasu potwierdzenia lub wykluczenia powyższego rozpoznania można orzec istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
3. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii,
2) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
3) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
4) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
5) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– u której rozpoznano obturacyjny bezdech podczas snu w postaci umiarkowanej lub ciężkiej, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli przedstawi ona opinię lekarza prowadzącego leczenie potwierdzającą wdrożenie leczenia, przestrzega zaleceń lekarskich w zakresie zapobiegania senności oraz poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim.
4. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, która leczy się z powodu obturacyjnego bezdechu podczas snu w postaci umiarkowanej lub ciężkiej, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, pod warunkiem że podlega ona co trzy lata kontrolnym badaniom lekarskim, przeprowadzanym w celu ustalenia poziomu zgodności z leczeniem oraz konieczności dalszego leczenia.
5. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
– która leczy się z powodu obturacyjnego bezdechu podczas snu w postaci umiarkowanej lub ciężkiej, orzeka się brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, pod warunkiem że podlega ona corocznym kontrolnym badaniom lekarskim, przeprowadzanym w celu ustalenia poziomu zgodności z leczeniem oraz konieczności dalszego leczenia.
Załącznik nr 8
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BADANIA LEKARSKIEGO W ZAKRESIE CUKRZYCY
1. Określenie:
1) ciężka hipoglikemia – oznacza spadek stężenia glukozy powodujący konieczność pomocy innej osoby w celu uzyskania ustąpienia objawów oraz normalizacji glikemii;
2) nawracająca ciężka hipoglikemia – oznacza co najmniej drugi przypadek ciężkiej hipoglikemii w okresie 12 miesięcy;
3) nieświadomość hipoglikemii – oznacza nieodczuwanie patologicznie niskich wartości glikemii, będące istotnym powikłaniem częstego występowania epizodów hipoglikemii.
2. W odniesieniu do osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii, która leczy się farmakologicznie z powodu cukrzycy, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli spełnia ona następujące warunki:
1) poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku, przy czym okres między badaniami nie może przekraczać pięciu lat;
2) wykazuje pełną świadomość ryzyka hipoglikemii, w szczególności zagrożenia utratą przytomności, oraz została poinformowana o konieczności zgłoszenia się na ponowne badanie w przypadku wystąpienia w porze czuwania epizodu ciężkiej hipoglikemii, nawet niezwiązanego z kierowaniem pojazdami;
3) kontroluje przebieg choroby zgodnie ze wskazaniami lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy.
3. W przypadku niewystarczającej świadomości hipoglikemii u osoby, o której mowa w ust. 2, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
4. W przypadku stwierdzenia nawracającej ciężkiej hipoglikemii u osoby, o której mowa w ust. 2, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli spełnia ona następujące warunki:
1) przedstawiła opinię lekarza specjalisty w dziedzinie diabetologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy o przebiegu cukrzycy w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
2) poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim.
5. W przypadku stwierdzenia nawracającej ciężkiej hipoglikemii w porze czuwania osoby, o której mowa w ust. 2, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Ponowne badanie lekarskie tej osoby przeprowadza się po upływie trzech miesięcy od ostatniego takiego epizodu.
6. W odniesieniu do osoby:
1) ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem albo posiadającej prawo jazdy takiej kategorii lub pozwolenie na kierowanie tramwajem,
2) podlegającej badaniom na podstawie art. 39j ust. 1 albo art. 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2201),
3) występującej o zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie ważności tego zezwolenia,
4) o której mowa w art. 34 ust. 1, art. 60 lub art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1212, z późn. zm.)
– która leczy się farmakologicznie z powodu cukrzycy, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli spełnia ona następujące warunki:
a) przedstawiła pozytywną opinię lekarza specjalisty w dziedzinie diabetologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy, w tym o braku innych przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami związanych z cukrzycą,
b) poddaje się regularnym kontrolnym badaniom lekarskim, właściwym dla każdego przypadku, przy czym okres między badaniami nie może przekraczać trzech lat, a w przypadku insulinoterapii – roku,
c) wykazuje pełną świadomość ryzyka hipoglikemii, w szczególności zagrożenia utratą przytomności, oraz została poinformowana o konieczności zgłoszenia się do ponownej oceny braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami w przypadku wystąpienia w porze czuwania epizodu ciężkiej hipoglikemii, także niezwiązanego z kierowaniem pojazdami,
d) kontroluje przebieg choroby zgodnie ze wskazaniami lekarza specjalisty w dziedzinie diabetologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy, w tym przez regularne monitorowanie stężenia glukozy we krwi, przynajmniej dwa razy dziennie oraz w porach dnia związanych z kierowaniem pojazdami; kontrola ta musi być udokumentowana przez lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy.
7. W przypadku stwierdzenia ciężkiej hipoglikemii, nieświadomości hipoglikemii oraz innych powikłań związanych z cukrzycą u osoby, o której mowa w ust. 6, orzeka się istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
8. Osoba badana przedstawia uprawnionemu lekarzowi opinię lekarza specjalisty w dziedzinie diabetologii albo innego lekarza prowadzącego leczenie cukrzycy w formie karty konsultacyjnej diabetologicznej według wzoru określonego poniżej.
WZÓR – KARTA KONSULTACYJNA DIABETOLOGICZNA
Załącznik nr 9
WZÓR – ORZECZENIE LEKARSKIE
Załącznik nr 10
WZÓR – ORZECZENIE LEKARSKIE
Załącznik nr 11
WZÓR – KARTA BADANIA LEKARSKIEGO
Załącznik nr 12
WZÓR PIECZĄTKI UPRAWNIONEGO LEKARZA
Załącznik nr 13
WZÓR – ZAŚWIADCZENIE
