Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2022-08-23
Wersja aktualna od 2022-08-23
obowiązujący
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia 24 września 2004 r.
w sprawie wyposażenia lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej oraz sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych
z dnia 24 września 2004 r. (Dz.U. z 2004 r., Nr 219, poz. 2220)
t.j. z dnia 23 sierpnia 2022 r. (Dz.U. z 2022 r., poz. 1765)
Na podstawie art. 17d ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 309) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) niezbędne wyposażenie lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej;
2) sposób prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
§ 2.[Kantor] 1. Lokal, w którym ma być prowadzona działalność kantorowa, zwany dalej "kantorem", powinien spełniać warunki techniczne i organizacyjne niezbędne do bezpiecznego i prawidłowego wykonywania czynności kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
2. Kantor należy wyposażyć w:
1) umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę "kantor", ze wskazaniem adresu oraz dni i godzin prowadzenia działalności kantorowej;
2) tablicę informacyjną przedstawiającą:
a) wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych oraz aktualne ceny (kursy) ich kupna i sprzedaży,
b) informację o wydawaniu dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych, na okaziciela lub imiennych,
c) (uchylona);
3) rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych;
4) formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości dewizowych, zawierające dane określone w § 4 ust. 1, lub odpowiedni program komputerowy umożliwiający ich wydruk;
5) pieczątkę z nazwą i adresem kantoru oraz pieczątki imienne kasjerów;
6) (uchylony).
3. W kantorze należy zapewnić ekspozycję bieżących komunikatów Narodowego Banku Polskiego zawierających informacje o walutach będących przedmiotem obrotu.
§ 3.[Ewidencja transakcji] 1. Ewidencja, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe, zwanej dalej "ustawą", obejmuje wszelkie transakcje i operacje powodujące zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, w tym:
1) transakcje rozliczane w kantorze;
2) transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych;
3) transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych;
4) operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.
2. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się:
1) kolejny numer transakcji lub operacji;
2) datę zawarcia i datę realizacji transakcji lub datę przeprowadzenia operacji;
3) określenie rodzaju transakcji lub operacji: kupno, sprzedaż, zasilenie kasy z rachunku bankowego, odprowadzenie z kasy na rachunek bankowy;
4) sposób rozliczenia transakcji: wpłata do kasy, wypłata z kasy, wpłata na rachunek bankowy, wypłata z rachunku bankowego, rozliczenie za pośrednictwem rachunków bankowych;
5) nazwę i ilość wartości dewizowych lub waluty polskiej będących przedmiotem transakcji lub operacji;
6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;
7) cenę jednostkową oraz wartość w walucie polskiej w przypadku transakcji kupna i sprzedaży złota dewizowego lub platyny dewizowej.
3. Jeżeli jedna transakcja jest rozliczana w więcej niż jeden sposób, każde rozliczenie należy potraktować i ująć w ewidencji jako oddzielną transakcję.
4. Wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po zawarciu transakcji lub przeprowadzeniu operacji, a jeżeli transakcja jest realizowana w innym terminie niż termin jej zawarcia, wpis uzupełnia się o datę realizacji transakcji niezwłocznie po jej zrealizowaniu.
5. Przedsiębiorca, prowadząc ewidencję w sposób określony w ust. 1-4, obowiązany jest zapewnić w każdym momencie możliwość ustalenia aktualnego stanu kasy w poszczególnych wartościach dewizowych i w walucie polskiej.
§ 4.[Dowody kupna i sprzedaży] 1. W przypadku obrotu walutą obcą dowody kupna i sprzedaży, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy, powinny zawierać:
1) kolejny numer dowodu;
2) imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;
3) miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;
4) cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji;
5) nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych;
6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;
7) pieczątkę z oznaczeniem kantoru;
8) datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu;
9) pieczątkę imienną i podpis kasjera.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dowodów kupna i sprzedaży wydawanych w przypadku obrotu dewizami.
3. W przypadku obrotu złotem dewizowym lub platyną dewizową dowód ich kupna lub sprzedaży powinien zawierać oznaczenie postaci i ilości złota dewizowego lub platyny dewizowej, jednostkową cenę i wartość transakcji w walucie polskiej oraz oznaczenia określone w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 7-9.
4. Jeżeli dowód kupna lub sprzedaży ma być wystawiony na okaziciela, nie zamieszcza się w nim danych określonych w ust. 1 pkt 2-4.
§ 5.[Wyłączenie stosowania przepisów § 4] Przepisów § 4 nie stosuje się, jeżeli w związku z transakcjami kupna i sprzedaży wartości dewizowych są sporządzane pisemne umowy potwierdzające ich zawarcie lub są sporządzane inne dokumenty stanowiące zgodnie z przepisami o rachunkowości lub przepisami podatkowymi dowody ich zawarcia.
§ 6.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 września 2002 r. w sprawie warunków technicznych i organizacyjnych prowadzenia działalności kantorowej, szczegółowego sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych oraz wzoru wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności kantorowej (Dz. U. poz. 1274).
§ 7. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 939).