Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe przesłanki kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii;

2) wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi i wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym oraz sposób ich wypełniania;

3) okresy przechowywania kart ewidencyjnych i ich kopii oraz kopii wspólnej ewidencji dla działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym;

4) szczegółowe warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego;

5) szczegółowe wymagania dla obiektów, pomieszczeń i opakowań przeznaczonych do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych;

6) zakres przeprowadzania kontroli przechowalników wypalonego paliwa jądrowego;

7) szczegółowe wymagania dla poszczególnych rodzajów składowisk odpadów promieniotwórczych w zakresie ich eksploatacji i budowy;

8) szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania;

9) sposób i zakres przeprowadzania kontroli zgodności stanu odpadów promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej;

10) wzory tablic informacyjnych do oznaczania wejść do:

a) przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego,

b) magazynu odpadów promieniotwórczych,

c) składowiska odpadów promieniotwórczych.

§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) izotopach promieniotwórczych długożyciowych – należy przez to rozumieć izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu przekracza 30 lat;

2) izotopach promieniotwórczych krótkożyciowych – należy przez to rozumieć izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 30 lat;

3) zezwoleniu – należy przez to rozumieć zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe, zwanej dalej „ustawą”.

Rozdział 2

Szczegółowe przesłanki kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii

§ 3. [Wartości aktywności i stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych] Wartości aktywności i stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych stanowiące podstawę kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii odpadów promieniotwórczych i podkategorii zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4.[Odpady promieniotwórcze niskoaktywne] 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu promieniotwórczego w tych odpadach przekracza wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia, ale nie więcej niż dziesięć tysięcy razy.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1, ale nie przekracza 10 000.

3. Do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych kwalifikuje się także ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

1) jeden izotop promieniotwórczy, w których stężenie promieniotwórcze izotopu promieniotwórczego nie przekracza wartości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, jeżeli aktywność tego izotopu w ciekłych odpadach promieniotwórczych, które powstały w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego w okresie nie dłuższym niż 30 dni, przekracza więcej niż tysiąc razy wartość aktywności określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) więcej niż jeden izotop promieniotwórczy, w których suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nie przekracza 1, jeżeli suma stosunków aktywności tych izotopów w ciekłych odpadach promieniotwórczych, które powstały w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego w okresie nie dłuższym niż 30 dni, do wartości aktywności określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1000.

§ 5.(uchylony).

§ 6.[Odpady promieniotwórcze średnioaktywne] 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu promieniotwórczego w tych odpadach przekracza wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia więcej niż dziesięć tysięcy razy, ale nie więcej niż dziesięć milionów razy.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10 000, ale nie przekracza 10 000 000.

§ 7.[Odpady promieniotwórcze wysokoaktywne] 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych wysokoaktywnych, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu promieniotwórczego w tych odpadach przekracza więcej niż dziesięć milionów razy wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych wysokoaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10 000 000.

§ 8.[Podkategorie] Odpady promieniotwórcze niskoaktywne, średnioaktywne i wysokoaktywne dzieli się na następujące podkategorie:

1) odpady przejściowe – jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych w tych odpadach w momencie ich wytworzenia jest takie, że w okresie 3 lat obniży się poniżej wartości określonych w § 4;

2) odpady krótkożyciowe – jeżeli zawierają:

a) izotopy promieniotwórcze krótkożyciowe, a:

– średnie stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach nie przekracza 400 kBq/kg,

– maksymalne stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach, wynikające z niejednorodności materiału w reprezentatywnej próbce odpadów o masie 1 kg, nie przekracza 4000 kBq,

b) wyłącznie izotopy promieniotwórcze długożyciowe, a średnie stężenie promieniotwórcze tych izotopów w tych odpadach nie przekracza 400 kBq/kg;

3) odpady długożyciowe – jeżeli średnie stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach przekracza 400 kBq/kg.

§ 9.[Zamknięte źródła promieniotwórcze] Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze kwalifikuje się do podkategorii:

1) niskoaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, ale nie przekracza wartości 10⁸ Bq;

2) średnioaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartość 10⁸ Bq, ale nie przekracza wartości 10¹² Bq;

3) wysokoaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartość 10¹² Bq.

§ 10.[Rozcieńczanie odpadów promieniotwórczych] Rozcieńczanie odpadów promieniotwórczych nie może prowadzić do zmiany kwalifikacji tych odpadów do kategorii lub podkategorii.

Rozdział 3

Wzory kart ewidencyjnych, sposób ich wypełniania, okresy przechowywania kart ewidencyjnych i ich kopii oraz kopii wspólnej ewidencji dla działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym, a także sposób i zakres przeprowadzania kontroli zgodności stanu odpadów promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej

§ 11. [Karta ewidencyjna] Wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi oraz wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 12.[Informacje wpisywane do karty ewidencyjnej w punkcie kontroli] 1. W karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się:

1) datę, rodzaj i wyniki wykonanych pomiarów radiologicznych;

2) datę, sposób wykonania i wyniki pomiarów temperatury odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych i wysokoaktywnych oraz temperatury opakowania z tymi odpadami;

3) imię i nazwisko osoby, która dokonała pomiarów;

4) sposób dalszego postępowania z odpadami promieniotwórczymi w przypadku stwierdzenia rozlania, rozproszenia lub uwolnienia odpadów promieniotwórczych, a także w przypadku przekroczenia dopuszczalnych wartości temperatur.

2. W przypadku obniżenia się stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych zawartych w odpadach promieniotwórczych poniżej wartości, o których mowa w § 4 ust. 1 lub 2, oraz w przypadku gdy nie są spełnione warunki określone w § 4 ust. 3, w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się jedynie:

1) datę i sposób stwierdzenia obniżenia się stężenia promieniotwórczego;

2) imię i nazwisko osoby, która stwierdziła obniżenie się stężenia promieniotwórczego;

3) sposób dalszego postępowania z odpadem, który przestał być odpadem promieniotwórczym.

3. W przypadku odpadów promieniotwórczych odprowadzanych do środowiska na warunkach określonych w zezwoleniu, w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się jedynie:

1) datę i sposób stwierdzenia spełnienia warunków zezwolenia pozwalających na odprowadzenie odpadów promieniotwórczych do środowiska;

2) imię i nazwisko osoby, która stwierdziła spełnienie warunków, o których mowa w pkt 1;

3) sposób dalszego postępowania z odpadem promieniotwórczym.

4. W karcie ewidencyjnej dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się:

1) datę, rodzaj i wyniki wykonanych pomiarów radiologicznych;

2) datę, sposób wykonania i wyniki pomiarów temperatury opakowania z wypalonym paliwem jądrowym;

3) imię i nazwisko osoby, która dokonała pomiarów;

4) sposób dalszego postępowania z wypalonym paliwem jądrowym w przypadku stwierdzenia podwyższonych wyników pomiarów radiologicznych w porównaniu do wartości opisanych w karcie ewidencyjnej, a także w przypadku przekroczenia dopuszczalnej wartości temperatury na powierzchni opakowania z wypalonym paliwem jądrowym.

5. Kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi oraz kartę ewidencyjną dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym przechowuje się przez okres przechowywania w jednostce organizacyjnej opakowań z odpadami promieniotwórczymi lub wypalonym paliwem jądrowym, dla których karty te zostały sporządzone.

6. Kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi zawierającą informacje, o których mowa w ust. 2 albo 3, przechowuje się przez okres 3 lat od dnia dokonania w niej ostatniego wpisu.

7. W przypadku odpadów promieniotwórczych przekazanych do składowania kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi przechowuje się przez okres składowania tych odpadów.

8. Kopie kart ewidencyjnych, o których mowa w § 11, przechowuje się przez okres 3 lat od dnia przekazania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego.

§ 13.[Przechowywanie kopii wspólnej ewidencji] Kopię wspólnej ewidencji dla działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym przechowuje się przez okres 3 lat, licząc od zakończenia roku, w którym kopia ta została sporządzona.

§ 14.[Czynności kontrolne] 1. Kontrola zgodności stanu odpadów promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi obejmuje następujące rodzaje czynności kontrolnych:

1) oględziny;

2) pomiary emitowanego promieniowania jonizującego;

3) pomiary masy lub objętości odpadów promieniotwórczych.

2. W przypadku odpadów, które przestały być odpadami promieniotwórczymi, kontrola zgodności stanu tych odpadów z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi obejmuje sprawdzenie zasadności:

1) uznania tych odpadów za odpady niebędące odpadami promieniotwórczymi;

2) wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

3. W przypadku odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 12 ust. 3, kontrola zgodności stanu tych odpadów z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi obejmuje sprawdzenie zasadności:

1) stwierdzenia, że warunki zezwolenia pozwalające na odprowadzenie odpadów promieniotwórczych do środowiska zostały spełnione;

2) wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

§ 15.[Monitoring środowiska] Kontrola zgodności stanu odpadów promieniotwórczych przechowywanych w magazynie odpadów promieniotwórczych znajdującym się na terenie składowiska odpadów promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi jest wykonywana przez monitoring środowiska, o którym mowa w § 29 ust. 1 pkt 6.

§ 16.[Odnotowanie przeprowadzonej kontroli] Przeprowadzenie kontroli odnotowuje się w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi, podając datę przeprowadzenia kontroli oraz imię i nazwisko osoby, która przeprowadziła kontrolę.

Rozdział 4

Szczegółowe warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego, szczegółowe wymagania dla obiektów, pomieszczeń i opakowań przeznaczonych do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych oraz zakres przeprowadzania kontroli przechowalników wypalonego paliwa jądrowego

§ 17. [Przechowywanie odpadów promieniotwórczych] 1. Odpady promieniotwórcze przechowuje się w magazynie odpadów promieniotwórczych wyposażonym w urządzenia do wentylacji mechanicznej lub grawitacyjnej oraz do oczyszczania usuwanego z tego magazynu powietrza, zaliczonym zgodnie z przepisami prawa budowlanego do co najmniej klasy B odporności pożarowej i zabezpieczonym przed zalaniem wodą.

2. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczania wejścia do przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

3. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczania wejścia do magazynu odpadów promieniotwórczych określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

4. Ściany zewnętrzne i stropy magazynu odpadów promieniotwórczych i przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego lub zastosowane osłony zapobiegają otrzymaniu przez osoby z ogółu ludności rocznej dawki skutecznej (efektywnej) przekraczającej wartość 0,3 mSv.

§ 18.[Wyposażenie magazynu odpadów promieniotwórczych i przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego] Magazyn odpadów promieniotwórczych i przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego wyposaża się w:

1) sprzęt dozymetryczny odpowiedni ze względu na rodzaj emitowanego promieniowania jonizującego;

2) stałe lub ruchome osłony przed promieniowaniem jonizującym;

3) środki ochrony indywidualnej przed skażeniami promieniotwórczymi i napromieniowaniem;

4) instalację wodną i kanalizacyjną – w zależności od potrzeb.

§ 19.[Wentylacja] 1. W magazynie odpadów promieniotwórczych, w którym są przechowywane odpady promieniotwórcze niegenerujące gazów, zapewnia się wentylację zapobiegającą powstawaniu zjawiska roszenia na powierzchni opakowań oraz na ścianach magazynu.

2. W magazynie odpadów promieniotwórczych, w którym są przechowywane odpady promieniotwórcze generujące gazy lub mogące spowodować skażenie promieniotwórcze powietrza, zapewnia się wentylację mechaniczną umożliwiającą zmniejszenie stężenia powstałych gazów lub skażeń do poziomu, który można pominąć z punktu widzenia ochrony radiologicznej.

§ 20.[Przechowywanie odpadów w zależności od ich rodzaju] 1. Stałe odpady promieniotwórcze przechowuje się w pojemnikach metalowych, ceramicznych, kompozytowych lub z tworzyw sztucznych, zapewniających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 50 ust. 1 ustawy.

2. W workach i opakowaniach foliowych można przechowywać tylko stałe odpady promieniotwórcze niskoaktywne, o ile zapewniają spełnienie wymagań, o których mowa w art. 50 ust. 1 ustawy.

§ 21.[Przechowywanie ciekłych odpadów promieniotwórczych] 1. Ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się w zbiornikach stalowych pokrytych wewnątrz powłoką chemoodporną, zbiornikach betonowych uszczelnionych od wewnątrz i pokrytych powłoką chemoodporną lub zbiornikach z tworzyw sztucznych laminowanych.

2. W obiektach posiadających kanalizację specjalną na ciekłe odpady promieniotwórcze magazyn odpadów promieniotwórczych wyposaża się w co najmniej dwa zbiorniki zapewniające ciągłość odbioru odpadów promieniotwórczych.

3. W obiektach nieposiadających kanalizacji specjalnej, o której mowa w ust. 2, ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się wyłącznie w pojemnikach lub zbiornikach ze stali nierdzewnej lub z tworzyw sztucznych, których pojemność nie przekracza 100 dm³, oraz w zabezpieczonych przed uszkodzeniami mechanicznymi pojemnikach szklanych lub ceramicznych, których pojemność nie przekracza 25 dm³.

4. Zbiornik lub pojemnik do przechowywania ciekłych odpadów promieniotwórczych umieszcza się w pokrytej od wewnątrz powłoką chemoodporną wannie stalowej lub betonowej, której pojemność jest nie mniejsza od objętości umieszczonego w niej zbiornika lub pojemnika.

§ 22.[Niedopuszczalne przechowywanie odpadów promieniotwórczych] Nie jest dopuszczalne przechowywanie w tym samym opakowaniu odpadów promieniotwórczych zaliczonych do różnych kategorii i o różnych stanach skupienia.

§ 23.[Ciekłe odpady promieniotwórcze przechowywane oddzielnie] 1. Oddzielnie od pozostałych ciekłych odpadów promieniotwórczych w odrębnych zbiornikach lub pojemnikach przechowuje się ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

1) izotopy alfapromieniotwórcze;

2) izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 65 dni.

2. Ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

1) organiczne rozpuszczalniki, ekstrahenty i oleje lub

2) detergenty o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

3) związki kompleksujące o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

4) substancje rozpuszczone i osady o zawartości przekraczającej 10 g/dm³ w przeliczeniu na suchą pozostałość

– przechowuje się oddzielnie od siebie oraz od odpadów, o których mowa w ust. 1.

§ 24.[Informacje zamieszczane na opakowaniu do przechowywania odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych i wysokoaktywnych] Na opakowaniu do przechowywania odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych i wysokoaktywnych umieszcza się informacje o temperaturze, której nie mogą przekroczyć przechowywane odpady, oraz o temperaturze, której nie może przekroczyć opakowanie z tymi odpadami.

§ 25.[Przechowywanie wypalonego paliwa jadrowego] Wypalone paliwo jądrowe przechowuje się w warunkach wynikających z uwzględnienia danych zawartych w dokumentacji przekazywanej z wypalonym paliwem jądrowym, obejmujących:

1) charakterystykę i dokumentację konstrukcyjną paliwa jądrowego;

2) specyfikację zawartości początkowej wszystkich rozszczepialnych izotopów promieniotwórczych;

3) nadane przez producenta paliwa jądrowego numery identyfikacyjne elementów lub zestawów paliwowych;

4) informacje dotyczące przebiegu eksploatacji paliwa jądrowego, w szczególności wypalenia, maksymalnej mocy cieplnej generowanej przez element lub zestaw paliwowy podczas napromieniowania, ciepła powyłączeniowego oraz daty załadunku i wyładunku paliwa jądrowego z rdzenia reaktora;

5) informacje dotyczące warunków przechowywania wypalonego paliwa jądrowego w basenie przy reaktorze, w szczególności dotyczące parametrów fizykochemicznych wody oraz uszkodzeń koszulki wypalonego elementu paliwowego.

§ 26.[Kontrola w przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego] Kontrola przeprowadzana w przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego polega na sprawdzeniu:

1) w mokrym przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego:

a) ilości i rozmieszczenia wypalonego paliwa jądrowego,

b) parametrów wody: stężenia promieniotwórczego i aktywności całkowitej izotopów promieniotwórczych, temperatury, czynnika pH, składu chemicznego i przewodności elektrycznej,

c) poziomu wody w przechowalniku,

d) szczelności przechowalnika,

e) mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu,

f) spełnienia warunków utrzymania podkrytyczności zgromadzonego w przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego;

2) w suchym przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego:

a) ilości i rozmieszczenia wypalonego paliwa jądrowego,

b) szczelności pojemników zawierających wypalone elementy paliwowe,

c) temperatury i szczelności wypalonych elementów paliwowych oraz temperatury pojemnika z wypalonym paliwem jądrowym,

d) mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu, w szczególności stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych Xe-133 oraz Kr-85.

§ 27.[Uszkodzenie koszulki wypalonego elementu paliwowego] W przypadku uszkodzenia koszulki wypalonego elementu paliwowego, stwierdzonego w szczególności na podstawie wyników kontroli, o której mowa w § 26, element ten zamyka się w pojemniku zapobiegającym uwolnieniu substancji promieniotwórczych.

Rozdział 5

Szczegółowe wymagania dla poszczególnych rodzajów składowisk odpadów promieniotwórczych w zakresie ich eksploatacji i budowy

§ 28. [Oznaczanie wejścia do składowiska odpadów promieniotwórczych] Wzór tablicy informacyjnej do oznaczania wejścia do składowiska odpadów promieniotwórczych określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§ 29.[Eksploatacja składowiska powierzchniowego odpadów] 1. Podczas eksploatacji składowiska powierzchniowego odpadów promieniotwórczych zapewnia się:

1) wypełnianie wolnych przestrzeni pomiędzy poszczególnymi opakowaniami w obiekcie przeznaczonym do składowania odpadów promieniotwórczych materiałami o właściwościach przeciwdziałających rozprzestrzenianiu się izotopów promieniotwórczych zawartych w odpadach promieniotwórczych;

2) ograniczenie eksponowania obiektu przeznaczonego do składowania odpadów promieniotwórczych będącego w trakcie wypełniania odpadami promieniotwórczymi na opady atmosferyczne, jeżeli wypełnianie musi być prowadzone w czasie tych opadów;

3) umieszczanie opakowań w obiekcie przeznaczonym do składowania odpadów promieniotwórczych w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie pod wpływem własnego ciężaru;

4) gromadzenie odcieków i w razie potrzeby poddawanie ich oczyszczaniu;

5) składowanie w oddzielnych obiektach:

a) odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

b) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

c) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych wysokoaktywnych;

6) monitoring środowiska, obejmujący w szczególności:

a) pomiary zawartości substancji promieniotwórczych w:

– wodach powierzchniowych znajdujących się w otoczeniu składowiska,

– wodach podziemnych na terenie składowiska i w wodach drenażowych oraz wodach podziemnych występujących w jego otoczeniu,

– wodzie wodociągowej na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– powietrzu na terenie składowiska,

– trawie i w glebie na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

b) pomiary:

– mocy dawki promieniowania gamma na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– skażeń promieniotwórczych na terenie składowiska oraz na powierzchni dróg w otoczeniu składowiska,

c) obserwacje hydrogeologiczne i meteorologiczne:

– pomiary położenia zwierciadła wód podziemnych na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– pomiary wielkości opadów atmosferycznych na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

d) badania hydrogeochemiczne.

2. Podczas eksploatacji składowiska głębokiego odpadów promieniotwórczych zapewnia się spełnienie wymagań określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 6.

§ 30.[Sektory na terenie składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych] Na terenie składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych wydziela się sektory związane z eksploatacją, w tym:

1) zaplecze techniczno-eksploatacyjne;

2) obiekty przeznaczone do składowania odpadów promieniotwórczych;

3) zaplecze budowy, w przypadku gdy rozbudowa lub przebudowa składowiska następuje w czasie jego eksploatacji.

§ 31.[Warunki spełniane przez obiekty składowiska powierzchniowego odpadów promieniotwórczych] Obiekty składowiska powierzchniowego odpadów promieniotwórczych przeznaczone do składowania odpadów promieniotwórczych spełniają warunki:

1) wymagane dla pomieszczeń zaliczonych zgodnie z przepisami prawa budowlanego do co najmniej klasy B odporności pożarowej;

2) wodoszczelności betonu nie mniejszej niż W8, mrozoodporności betonu nie mniejszej niż F150 oraz nasiąkliwości betonu nie większej niż 6%;

3) wynikające z właściwości fizykochemicznych składowanych odpadów promieniotwórczych oraz objętości odpadów promieniotwórczych dostarczanych do składowiska.

§ 32.[System drenażowy] 1. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych wyposaża się w system drenażowy regulujący przepływ wód opadowych na terenie i w otoczeniu składowiska uniemożliwiający, zarówno w warunkach normalnych, jak i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych, penetrację składowanych odpadów przez wodę.

2. System drenażowy, o którym mowa w ust. 1, projektuje się i wykonuje się w sposób zapewniający:

1) przystosowanie do przewidywanego osiadania gruntu w podstawie składowiska odpadów promieniotwórczych pod wpływem obciążeń obiektami składowiska;

2) odporność na chemiczne oddziaływanie infiltrujących wód opadowych;

3) możliwość jego kontroli i obserwacji;

4) skuteczne funkcjonowanie w okresie eksploatacji składowiska odpadów promieniotwórczych oraz w okresie 50 lat po jego zamknięciu, chyba że w zezwoleniu na budowę składowiska odpadów promieniotwórczych określono dłuższy okres;

5) objęcie całej powierzchni podstawy składowiska odpadów promieniotwórczych;

6) wyprofilowanie podstawy składowiska odpadów promieniotwórczych zapewniające efektywny spływ wód do drenów;

7) odprowadzanie wód drenażowych do zbiornika retencyjnego.

§ 33.[Kontrola dozymetryczna] W składowisku głębokim i powierzchniowym odpadów promieniotwórczych zapewnia się możliwość kontroli dozymetrycznej dostarczanych opakowań z odpadami promieniotwórczymi.

Rozdział 6

Szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania

§ 34. [Procesy przeprowadzane przed składowaniem odpadów promieniotwórczych] Odpady promieniotwórcze przed składowaniem podlegają:

1) przetworzeniu do postaci stałej o zawartości wody niezwiązanej poniżej 1% masowego, a szybkość ługowania wodą destylowaną zestalonych odpadów promieniotwórczych:

a) niskoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-2 g cm^-2 d^-1,

b) średnioaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-3 g cm^-2 d^-1,

c) wysokoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-5 g cm^-2 d^-1;

2) segregowaniu według ich kategorii i podkategorii;

3) umieszczeniu w zamkniętym opakowaniu do składowania w sposób zabezpieczający przed wydostaniem się odpadów promieniotwórczych na zewnątrz.

§ 35.[Opakowanie do składowania odpadów promieniotwórczych] 1. Konstrukcja opakowania do składowania odpadów promieniotwórczych uwzględnia właściwości fizykochemiczne i kategorie umieszczonych w nim odpadów, warunki lokalizacyjne składowiska odpadów promieniotwórczych oraz jego konstrukcję.

2. Wymiary opakowania do składowania odpadów promieniotwórczych dostosowuje się do wymiarów obiektów składowiska odpadów promieniotwórczych przeznaczonych do składowania odpadów promieniotwórczych i liczby warstw, w których opakowania będą umieszczane.

§ 36.[Rodzaje opakowań] 1. Opakowaniami do składowania odpadów promieniotwórczych są pojemniki metalowe, ceramiczne lub kompozytowe.

2. Odpady promieniotwórcze, których wymiary lub kształt uniemożliwiają umieszczenie ich w opakowaniach, a ich rozdrobnienie jest ze względów ochrony radiologicznej niewskazane, mogą być po zabezpieczeniu przed rozprzestrzenianiem się skażeń promieniotwórczych umieszczane w składowisku odpadów promieniotwórczych bez opakowań.

3. Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze przeznaczone do składowania mogą być także dostarczane do składowiska odpadów promieniotwórczych w opakowaniach transportowych wielokrotnego użycia i umieszczane w wydzielonych obiektach przeznaczonych do ich składowania.

§ 37.[Maksymalna moc dawki na powierzchni opakowania] Maksymalna moc dawki na powierzchni opakowania do składowania odpadów promieniotwórczych zawierającego odpady promieniotwórcze nie może przekraczać 2 mSv/h, a w odległości 1 m od powierzchni opakowania – 0,1 mSv/h, przy czym skażenia niezwiązane na powierzchni opakowania nie mogą przekraczać 40 kBq/m² dla izotopów beta- i gammapromieniotwórczych oraz 4 kBq/m² dla izotopów alfapromieniotwórczych.

§ 38.[Informacje zamieszczane na opakowaniu do składowania odpadów promieniotwórczych] Na opakowaniu do składowania odpadów promieniotwórczych zawierającym odpady promieniotwórcze umieszcza się w widocznym miejscu:

1) symbol promieniowania;

2) symbol identyfikacyjny opakowania zgodny z kartą ewidencyjną;

3) informację o kategorii i podkategorii odpadu promieniotwórczego.

Rozdział 7

Przepis przejściowy i końcowy

§ 39. [Wyłączenie stosowania przepisów] Przepisów § 32 nie stosuje się do Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych eksploatowanego w dniu wejścia w życie rozporządzenia.

§ 40.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.³⁾