Na podstawie art. 126 ust. 12 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 576 oraz z 2022 r. poz. 501) zarządza się, co następuje:

Załącznik do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji
z dnia 19 marca 2014 r.

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE GOSPODAROWANIA NUMERACJĄ W PUBLICZNYCH SIECIACH TELEKOMUNIKACYJNYCH

1. Szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych stosuje się do numeracji:

1) abonenckiej w stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2) abonenckiej w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, w tym do wyróżników sieci;

2a) dla komunikacji maszyna-maszyna, w tym do wyróżników sieci w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej;

3) skróconej, obejmującej numery abonenckich usług specjalnych, zwane dalej numerami „AUS”, i zharmonizowane europejskie numery skrócone (Harmonised European Short Codes), zwane dalej numerami „HESC”;

4) dostępu do radiowych sieci przywoławczych, zwanej dalej „SP”;

5) dostępu dostawcy usług, świadczącego usługi przez numer dostępu lub w drodze preselekcji, zwanej dalej „NDS”;

6) dostępu do sieci teleinformatycznych, zwanej dalej „NDSI”;

7) dostępu do usług sieci inteligentnych, zwanej dalej „NDIN”;

8) rutingowej, służącej realizacji uprawnień abonentów do przeniesienia przydzielonego numeru, zwanej dalej „NR NP”;

9) dostępu do resortowych sieci telekomunikacyjnych jednostek organizacyjnych podmiotów wymienionych w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne w zakresie wyróżników AB;

10) dostępu do sieci transmisji danych z komutacją pakietów w zakresie numeracji (Data Network Identification Code, zwanej dalej „DNIC”, oraz Private Data Network Identification Code, zwanej dalej „PNIC”), służącej do identyfikacji publicznych oraz prywatnych sieci transmisji danych;

11) dla punktów sygnalizacyjnych będących węzłami sieci sygnalizacyjnej, które wysyłają, odbierają lub transferują informacje sygnalizacyjne (International Signalling Point Code, zwanej dalej „ISPC”, oraz National Signalling Point Code, zwanej dalej „NSPC”);

12) dla zamkniętej grupy użytkowników (Closed User Group), zwanej dalej „CUG”;

13) dla identyfikacji sieci ruchomych (Mobile Network Code), zwanej dalej „MNC”;

14) dla identyfikacji sieci ATM.

2. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją abonencką w stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne:

1) minimalny przydzielony blok numerów, zwanych dalej „NN”, powinien składać się z 1000 NN o tych samych cyfrach SPQM, gdzie symbole literowe SPQM oznaczają początkowe cyfry przydzielonego bloku numerów, przy czym symbolowi literowemu „M” odpowiada 1000 NN;

2) przydzielony zakres numeracji powinien stanowić wielokrotność 1000 NN.

3. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją abonencką w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne:

1) przydziela się wskaźnik (wyróżnik) sieci od 2 do 5 cyfr, wraz z pełnym zakresem numeracji objętej tym wskaźnikiem;

2) stosuje się jednolitą 9-cyfrową numerację krajową abonentów o formacie ABSPQMCDU, gdzie symbole literowe oznaczają kolejne cyfry w numerze krajowym zakończenia sieci;

3) minimalny przydzielony blok numerów powinien składać się z 10 000 NN o tych samych cyfrach ABSPQ;

4) przydzielony zakres numeracji powinien stanowić wielokrotność 10 000 NN;

5) (uchylony).

3a. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla komunikacji maszyna-maszyna w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej:

1) przydziela się wskaźnik (wyróżnik) sieci od 3 do 6 cyfr, wraz z pełnym zakresem numeracji objętej tym wskaźnikiem;

2) stosuje się jednolitą 9-cyfrową numerację krajową o formacie ABSPQMCDU, gdzie symbole literowe oznaczają kolejne cyfry w numerze krajowym zakończenia sieci identyfikującym urządzenie;

3) minimalny przydzielony blok numerów powinien składać się z 1000 NN o tych samych cyfrach ABSPQM;

4) przydzielony zakres numeracji powinien stanowić wielokrotność 1000 NN.

4. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją skróconą:

1) numery strefowe AUS przydziela się podmiotowi dostarczającemu stacjonarną publiczną sieć telekomunikacyjną, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2) numery HESC o formacie 116CDU przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu w celu świadczenia zharmonizowanych usług o walorze społecznym, na zasadach określonych w decyzji Komisji z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie rezerwacji krajowego zakresu numeracyjnego zaczynającego się na „116” na potrzeby zharmonizowanych usług o walorze społecznym, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku do tej decyzji;

3) numery HESC o formacie 118CDU przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu w celu świadczenia usługi informacji o numerach;

4) numeracja skrócona może być przydzielana i udostępniana jedynie w celu świadczenia usług całodobowo.

5. Numery SP przydziela się podmiotowi dostarczającemu radiową sieć przywoławczą.

6. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDS:

1) dostawcy usług, będącemu jednocześnie operatorem, który świadczy usługi na obszarze całego kraju w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się 4-cyfrowy lub 5-cyfrowy numer NDS;

2) dostawcy usług, który wykorzystuje infrastrukturę telekomunikacyjną operatorów w celu świadczenia usług na obszarze całego kraju w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się 5-cyfrowy numer NDS.

7. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDSI:

1) podmiotowi świadczącemu usługi zapewnienia dostępu do sieci teleinformatycznych, w tym do Internetu, realizowane za pomocą łączy komutowanych, dla użytkowników publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się nie więcej niż dwa numery NDSI, z zastrzeżeniem pkt 2;

2) podmiotowi, o którym mowa w pkt 1, mogą być przydzielone dodatkowe numery NDSI, w szczególności w celu:

a) świadczenia usług telekomunikacyjnych wymagających oddzielnych wiązek łączy,

b) świadczenia usług telekomunikacyjnych zaliczanych i rozliczanych odmiennie od innych usług.

8. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDIN:

1) numerację NDIN przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, który świadczy usługi na terenie całego kraju;

2) minimalny przydzielony blok numerów NDIN powinien składać się z 1000 numerów o tych samych cyfrach ABSPQM;

3) przydzielone numery NDIN powinny stanowić wielokrotność minimalnego bloku numerów.

9. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NR NP:

1) numer NR NP przydziela się podmiotowi świadczącemu publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2) do obsługi numerów geograficznych przydziela się jeden numer NR NP identyfikujący centralę telefoniczną lub inny węzeł sieci telekomunikacyjnej obsługujący grupę logicznie połączonych central właściwych dla lokalizacji, w której abonent z przeniesionym numerem został przyłączony do publicznej sieci telekomunikacyjnej;

3) do obsługi numerów niegeograficznych przydziela się jeden numer NR NP identyfikujący sieć telekomunikacyjną.

10. Wyróżniki AB resortowych sieci telekomunikacyjnych jednostek organizacyjnych podmiotów wymienionych w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne przydziela Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej na wniosek tych podmiotów z zakresu numeracji wskazanej w planie numeracji krajowej (PNK).

11. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dostępu do sieci transmisji danych z komutacją pakietów w zakresie numeracji DNIC oraz PNIC, służącej do identyfikacji publicznych oraz prywatnych sieci transmisji danych:

1) podmiotowi dostarczającemu sieć transmisji danych z komutacją pakietów przydziela się 4-cyfrowy kod identyfikacji publicznej sieci teleinformatycznej DNIC, gdzie pierwsze 3 cyfry stanowią kod kraju (260 - dla Rzeczypospolitej Polskiej), natomiast ostatnia cyfra określa kod konkretnej sieci w danym kraju;

2) dla sieci transmisji danych z komutacją pakietów niebędących publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi dołączonych do sieci publicznych przydzielany jest kod identyfikacji sieci teleinformatycznej PNIC, składający się z sekwencji od 2 do 6 cyfr.

12. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla punktów sygnalizacyjnych będących węzłami sieci sygnalizacyjnej, które wysyłają, odbierają lub transferują informacje sygnalizacyjne ISPC oraz NSPC:

1) przydziela się międzynarodowy kod punktu sygnalizacyjnego ISPC z zachowaniem reguły przydziału jednego kodu do identyfikacji jednego punktu sygnalizacyjnego. Format ISPC stanowi 14-bitowy kod binarny. Reprezentację dziesiętną tego kodu stanowią trzy liczby, pierwsza 1-cyfrowa z zakresu od 0 do 7, druga 3-cyfrowa z zakresu od 000 do 255 oraz trzecia 1-cyfrowa z zakresu od 0 do 7. Pierwsze dwie liczby identyfikują kod sieci sygnalizacyjnej na określonym obszarze, natomiast ostatnia liczba określa konkretny punkt sygnalizacyjny dołączony do tej sieci;

2) przydziela się krajowy kod punktu sygnalizacyjnego NSPC do identyfikacji elementów krajowej sieci sygnalizacyjnej. Format NSPC stanowi 14-bitowy kod binarny. Reprezentację dziesiętną kodu stanowią dwie liczby. Pierwsza 3-cyfrowa liczba określona jest przez 7 najbardziej znaczących bitów kodu i identyfikuje konkretną krajową sieć sygnalizacyjną, natomiast druga 3-cyfrowa liczba określona przez pozostałe 7 bitów identyfikuje konkretny punkt sygnalizacyjny dołączony do tej sieci.

13. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla zamkniętej grupy użytkowników (CUG):

1) w polu informacyjnym sygnalizacji, w części dotyczącej kodów dla zamkniętej grupy użytkowników (CUG) pierwsze dwa oktety określają rodzaj sieci i kod kraju, stąd uwzględniając kod Rzeczypospolitej Polskiej CC = 48, ustala się reprezentację dziesiętną dwóch pierwszych oktetów jako 0480;

2) przydziela się liczbę bitów w 3 i 4 oktecie pola parametrów dla CUG zależną od ilości numerów CUG z wniosku o ich przydział.

14. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla identyfikacji sieci ruchomej (MNC):

1) podmiotowi dostarczającemu ruchomą publiczną sieć telekomunikacyjną przydziela się 2 lub 3-cyfrowy kod sieci ruchomej (MNC), który poprzedzony jest 3-cyfrowym Mobile Country Code, zwany dalej „MCC” (dla Rzeczypospolitej Polskiej MCC = 260). Oba kody MCC + MNC stanowią element numeru International Mobile Subscriber Identity - IMSI będącego indywidualnym identyfikatorem każdego abonenta sieci ruchomych;

2) 4-cyfrowe kody MNC przydziela się dla sieci ruchomych typu trankingowego zgodnie ze standardem telekomunikacyjnym TETRA.

15. Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie kodami sieci ATM:

1) przydziela się 4-cyfrowy kod sieci ATM umieszczany w czterech pierwszych półoktetach części Higher Order Domain Specific Part (HO-DSP) pola adresowego typu Network Service Access Point (NSAP) identyfikującego elementy dołączone do sieci ATM, przy czym identyfikator formatu AFI (Authority and Format Identifier) ma wartość równą 45;

2) dwie pierwsze cyfry numeru międzynarodowego E.164 umieszczonego w polu Initial Domain Identifier (IDI) powinny odpowiadać kodowi kraju.

16. Cofnięcie przydziału numeracji dotyczy minimalnych bloków numerów przydzielanych zgodnie z wymaganiami dla odpowiedniego rodzaju numeracji lub ich wielokrotności.