Art. 1.[Ustawa o służbie zagranicznej] W ustawie z dnia 21 stycznia 2021 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. poz. 464) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych, w tym dyplomaci zawodowi stanowiący personel dyplomatyczno-konsularny;”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) pracownicy krajowi zatrudnieni na podstawie powołania w celu wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej jako członkowie personelu pomocniczego lub personelu obsługi.”,

b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) osoby zatrudnione w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), w tym osoby zatrudnione na czas wykonywania funkcji w placówce przez członka rodziny;”;

2) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Stosunek pracy w służbie zagranicznej wygasa w dniu ukończenia przez osobę, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, 65 lat.”;

3) w art. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) członkach rodziny – oznacza to:

a) małżonka,

b) dzieci: własne, małżonka, przysposobione oraz wzięte na utrzymanie i wychowanie w ramach rodzin zastępczych, rodzinnych domów dziecka – w wieku do 18 lat bądź będące w wieku określonym odrębnymi przepisami, dotyczącymi zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych,

c) osoby niepełnosprawne niezdolne do samodzielnej egzystencji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1936 oraz z 2021 r. poz. 353), wymagające stałej opieki członka służby zagranicznej;”;

4) w art. 19 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Odwołanie pracownika zagranicznego następuje z co najmniej 30-dniowym wyprzedzeniem, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 70 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub uznania pracownika zagranicznego za osobę niepożądaną przez władze państwa przyjmującego.”;

5) w art. 21 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Odwołanie pracownika krajowego następuje z co najmniej 30-dniowym wyprzedzeniem, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 70 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub uznania pracownika krajowego za osobę niepożądaną przez władze państwa przyjmującego.”;

6) w art. 31 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) odbył aplikację dyplomatyczno-konsularną, o której mowa w art. 43, ukończył seminarium dyplomatyczno-konsularne, o którym mowa w art. 45, albo ukończył Krajową Szkołę Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego;”;

7) w art. 33 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

„Ślubowanie może być złożone z dodaniem słów „Tak mi dopomóż Bóg”.”;

8) w art. 39 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Mianowanie ambasadora lub Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej następuje po zasięgnięciu opinii organu właściwego na podstawie regulaminu Sejmu.”;

9) w art. 40 wyrazy „służby dyplomatycznej” zastępuje się wyrazami „służby zagranicznej”;

10) w art. 43 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna składa się z następujących etapów:

1) szkolenia teoretycznego trwającego co najmniej 2 miesiące;

2) stażu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych trwającego co najmniej 4 miesiące;

3) staży zagranicznych trwających łącznie nie dłużej niż 6 miesięcy.”;

11) w art. 46 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego może przystąpić osoba, która ukończyła Krajową Szkołę Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego i jest członkiem korpusu służby cywilnej zatrudnionym w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo mianowania w służbie cywilnej.”;

12) w art. 51:

a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

„3a. Nieobecność z tytułu urlopu wypoczynkowego, dnia wolnego za święto obniżające wymiar czasu pracy, dnia zwolnienia od pracy, za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, nieobecność w przypadkach, o których mowa w art. 188 i art. 189 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, oraz każda nieobecność trwająca nie dłużej niż 33 dni nieprzerwanie w okresie każdego roku kalendarzowego z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną nie stanowi czasowej niemożności wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej.

3b. Nieobecność z tytułu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby przypadającej w czasie ciąży, urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, trwająca nieprzerwanie nie dłużej niż 182 dni w okresie każdego roku kalendarzowego nie stanowi czasowej niemożności wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Dodatek zagraniczny nie stanowi podstawy obliczania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.”;

13) w art. 53 w ust. 7 wyrazy „polskiej służby dyplomatycznej” zastępuje się wyrazami „służby zagranicznej”;

14) w art. 54 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) sposób waloryzacji dodatku zagranicznego,”;

15) w art. 58 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5. Członkowi służby zagranicznej, dyplomacie delegowanemu oraz pracownikowi delegowanemu przysługuje jednorazowy urlop dodatkowy w wymiarze 5 dni:

1) bezpośrednio przed podjęciem pracy w placówce zagranicznej oraz

2) bezpośrednio po zakończeniu pracy w placówce zagranicznej, o ile przebywał w placówce zagranicznej co najmniej 3 lata.

6. Do urlopu wypoczynkowego członka służby zagranicznej wykonującego obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, dyplomaty delegowanego oraz pracownika delegowanego nie wlicza się przypadających w tym okresie dni niebędących dniami pracy w państwie przyjmującym.”;

16) uchyla się rozdział 7;

17) w art. 66 w pkt 2 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2020 r. poz. 211 i 284)”;

18) art. 72 otrzymuje brzmienie:

„Art. 72. W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, 464, 694, 802, 815 i 954) w art. 165 w ust. 2 wyrazy „na podstawie umowy o pracę z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1854)” zastępuje się wyrazami „na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 stycznia 2021 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. poz. 464 i 1003).”;

19) tytuł rozdziału 9 otrzymuje brzmienie:

„Przepisy epizodyczne, przejściowe, dostosowujące i końcowe”;

20) art. 75 otrzymuje brzmienie:

„Art. 75. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy członkowie personelu dyplomatyczno-konsularnego, będący członkami korpusu służby cywilnej, którzy otrzymali stopień dyplomatyczny na podstawie art. 12 ust. 1 albo art. 54 ust. 1 ustawy uchylanej w art. 91, zatrudnieni w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na podstawie mianowania lub powołania w służbie cywilnej stają się dyplomatami zawodowymi.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy absolwenci aplikacji dyplomatyczno-konsularnej roczników ADK 2019B oraz ADK 2020A zatrudnieni w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych na podstawie umowy o pracę na czas określony, którzy ukończyli aplikację dyplomatyczno-konsularną, złożyli egzamin dyplomatyczno-konsularny z wynikiem pozytywnym, oraz którym nadano stopień dyplomatyczny, stają się dyplomatami zawodowymi.”;

21) art. 77 otrzymuje brzmienie:

„Art. 77. Z dniem wejścia w życie ustawy stosunek pracy osób, o których mowa w art. 75, przekształca się w stosunek pracy na podstawie mianowania, o którym mowa w art. 15 ust. 1, a stosunek pracy osób, o których mowa w art. 76 ust. 1, przekształca się w stosunek pracy na podstawie powołania, o którym mowa w art. 19 ust. 1.”;

22) art. 85 otrzymuje brzmienie:

„Art. 85. Do członków służby zagranicznej pełniących obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy są czasowo niezdolni do pracy wskutek choroby, przebywają na urlopie macierzyńskim, urlopie ojcowskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego lub urlopie rodzicielskim w rozumieniu przepisów prawa pracy, nie stosuje się przepisów art. 51 ust. 3–3b do dnia ustania czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby lub zakończenia tych urlopów.”;

23) po art. 85 dodaje się art. 85a–85c w brzmieniu:

„Art. 85a. W okresie od dnia 16 czerwca 2021 r. do dnia 31 marca 2023 r.:

1) w sprawach wynagrodzenia członków służby zagranicznej oraz osób, które z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami delegowanymi albo dyplomatami delegowanymi, stosuje się przepisy art. 27 ust. 1 ustawy uchylanej w art. 91 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 27 ust. 2 tej ustawy;

2) w sprawach uprawnień i świadczeń, o których mowa w art. 53, przysługujących członkowi służby zagranicznej oraz osobom, które z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami delegowanymi albo dyplomatami delegowanymi wykonującymi obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, stosuje się przepisy art. 29 ustawy uchylanej w art. 91 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 30 tej ustawy.

Art. 85b. 1. Do dnia 31 marca 2023 r. czynności z zakresu prawa pracy wobec dyplomatów delegowanych i pracowników delegowanych wykonuje dyrektor generalny służby zagranicznej w ramach środków finansowych będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw zagranicznych. Ze środków tych zostaną sfinansowane w szczególności wynagrodzenia i inne świadczenia określone w ustawie przewidziane dla dyplomatów delegowanych i pracowników delegowanych. Przepisu art. 76 ust. 3 zdanie pierwsze do dnia 31 marca 2023 r. nie stosuje się.

2. Do dnia 31 marca 2023 r. dyrektor generalny służby zagranicznej może stosować odpowiednio przepis art. 7 ust. 2 ustawy uchylanej w art. 91.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dyplomatów delegowanych i pracowników delegowanych zatrudnionych w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi innemu niż minister właściwy do spraw zagranicznych funkcjonującej w ramach placówki zagranicznej.

4. Do dnia 31 marca 2023 r. wnioski w zakresie nadawania i zmiany stopni dyplomatycznych dyplomatom delegowanym kieruje jednostka delegująca.

Art. 85c. W celu wykonania przepisów niniejszej ustawy Prezes Rady Ministrów może dokonać, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych, w tym wynagrodzeń, między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej.”;

24) art. 87 otrzymuje brzmienie:

„Art. 87. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 3, art. 12 ust. 3, art. 14 ust. 2, art. 34 ust. 3, art. 36 ust. 2, art. 39 ust. 4 oraz art. 41 ust. 4 ustawy uchylanej w art. 91 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 27 ust. 3, art. 31 ust. 5, art. 33 ust. 2, art. 43 ust. 9, art. 46 ust. 3, art. 58 ust. 4 oraz art. 59 ust. 2 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2023 r.”;

25) w art. 88:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dyrektor generalny służby zagranicznej w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wydaje akty mianowania do służby zagranicznej osobom będącym od dnia wejścia w życie ustawy dyplomatami zawodowymi.”,

b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Członkowie służby zagranicznej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy posługują się stopniem dyplomatycznym ambasadora tytularnego i pełnią funkcję pełnomocnego przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w innym państwie lub przy organizacji międzynarodowej w dniu wejścia w życie ustawy otrzymują, na czas pełnienia funkcji, stopień dyplomatyczny ambasadora.

5. Po zakończeniu pełnienia funkcji członkowie służby zagranicznej, o których mowa w ust. 4, otrzymują stopień dyplomatyczny ministra pełnomocnego.”;

26) po art. 88 dodaje się art. 88a w brzmieniu:

„Art. 88a. Dyrektor generalny służby zagranicznej w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wydaje akty powołania do służby zagranicznej osobom będącym od dnia wejścia w życie ustawy pracownikami zagranicznymi i pracownikami krajowymi.”;

27) w art. 90 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Minister właściwy do spraw zagranicznych w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy przekaże archiwum Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu przechowywane w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych i placówkach zagranicznych:

1) dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2021 r. poz. 177);

2) akta pracowników służby zagranicznej, wytworzone lub gromadzone w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r.;

3) dokumenty osobowe, które zostały wytworzone w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r.”.

Art. 2.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 16 czerwca 2021 r.