Art. 2. [Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji] W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) w art. 5 w § 1 w pkt 4 po wyrazach „opłacie paliwowej” dodaje się wyrazy „ , informacji o opłacie emisyjnej”.

Art. 3. [Ustawa o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym] W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 2268) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 37j uchyla się ust. 2 i 3;

2) w art. 37n w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo w sprawach podatku akcyzowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadkach, w których obowiązanymi do zapłaty opłaty paliwowej są podmioty, o których mowa w art. 37j ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiot, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z innego tytułu niż import;

2) naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy ze względu na miejsce powstania długu celnego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadkach, w których obowiązanym do zapłaty opłaty paliwowej jest podmiot, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2, oraz podmiot, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z tytułu importu.”;

3) w art. 37o:

a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty – w przypadku podmiotów, o których mowa w art. 37j ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z innego tytułu niż import,

2) określonym dla należności celnych – w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z tytułu importu”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W razie powstania nadpłaty w opłacie paliwowej zwrotu tej nadpłaty dokonuje się ze środków należnych Krajowemu Funduszowi Drogowemu i Funduszowi Kolejowemu w proporcji ustalonej zgodnie z art. 37i ust. 1.”;

4) po art. 37o dodaje się art. 37oa i art. 37ob w brzmieniu:

„Art. 37oa. 1. Opłata paliwowa podlega zwrotowi w przypadkach i na zasadach określonych dla zwrotu podatku akcyzowego:

1) przez który jest realizowane zwolnienie od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym;

2) w art. 82 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, z tym że zwrot następuje na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 37j ust. 1, albo podmiotu, który nabył od tych podmiotów paliwa silnikowe lub gaz, o których mowa w art. 37h.

2. Organem właściwym w sprawie zwrotu opłaty paliwowej jest organ:

1) właściwy w sprawach zwrotu zapłaconej kwoty podatku akcyzowego, wyznaczony w przepisach wydanych na podstawie art. 31 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2) o którym mowa odpowiednio w art. 14 ust. 8a i 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3. Zwrotu opłaty paliwowej dokonuje się ze środków należnych Krajowemu Funduszowi Drogowemu i Funduszowi Kolejowemu w proporcji ustalonej zgodnie z art. 37i ust. 1.

4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o zwrot opłaty paliwowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając konieczność prawidłowego określania kwot zwracanej opłaty paliwowej.

Art. 37ob. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje środki w celu dokonania zwrotu nadpłaty, o którym mowa w art. 37o ust. 2, lub zwrotu opłaty paliwowej, o którym mowa w art. 37oa ust. 1, na wniosek organu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku, na rachunek bankowy wskazany przez ten organ.”;

5) w art. 37p w ust. 2 wyrazy „w art. 37o ust. 2” zastępuje się wyrazami „w art. 37ob”;

6) art. 37q otrzymuje brzmienie:

„Art. 37q. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do opłaty paliwowej stosuje się odpowiednio przepisy:

1) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, z wyłączeniem przepisów działu Ia, działu II rozdziałów 3 i 3a, działu IV rozdziałów 2 i 3 oraz działów V–VIb;

2) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.²⁾), z zastrzeżeniem art. 37o ust. 3, z tym że do określania wysokości opłaty paliwowej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z tytułu importu, w zakresie działu IV tej ustawy stosuje się przepisy art. 138a § 4, art. 141–143, art. 168, art. 170, art. 215 § 1 oraz rozdziałów 2, 5, 6, 9 i 10, rozdziału 11 – z wyłączeniem art. 200, rozdziałów 16a i 21–23, a do odwołań stosuje się także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 169, art. 208, art. 210 § 1 pkt 1–6 i 8 oraz § 2, art. 220, art. 221, art. 222, art. 223, art. 226–229, art. 232, art. 233 § 1 i 2, art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.

2. Do postępowania w sprawie określenia wysokości opłaty paliwowej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy:

1) art. 5, art. 18, art. 19, art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze i drugie, ust. 2 i 3, ust. 4 zdanie pierwsze, ust. 6 i 7, art. 23 ust. 1–3, art. 27, art. 28 ust. 1–3 i ust. 4 zdanie pierwsze, art. 29, art. 44 i art. 55 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.³⁾) oraz przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21, art. 24, art. 25, art. 31 i art. 32 tego rozporządzenia;

2) art. 10a, art. 10b, art. 73c, art. 76, art. 77, art. 83, art. 84, art. 86, art. 88–90 i art. 90b–90e ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382 oraz z 2021 r. poz. 802).

3. Czynności podjęte w postępowaniu w sprawie określenia wysokości opłaty paliwowej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu z tytułu importu, na podstawie przepisów działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 § 2, art. 169 § 4, art. 179 § 2, art. 215 § 1, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3 oraz art. 270a tej ustawy:

1) nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;

2) są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.”;

7) w art. 39f ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Ze środków Funduszu dokonuje się wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego przysługującego Bankowi Gospodarstwa Krajowego.”;

8) w art. 39l w ust. 1 uchyla się pkt 3.

Art. 4. [Ustawa o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników] W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług lub nieprowadzących działalności gospodarczej;”;

2) w art. 5 ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie:

„2. Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imię (imiona), imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL, jeżeli został nadany.

2a. Zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1.”;

3) w art. 6 ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a. Podatnicy, z wyłączeniem podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek.”;

4) w art. 8b w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W przypadku osób fizycznych mających nadany numer PESEL potwierdzenie nadania NIP zawiera również numer PESEL.”.

Art. 5. [Ordynacja podatkowa] W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.⁴⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17a po wyrazach „płatnika lub inkasenta” dodaje się wyrazy „ , jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej”;

2) uchyla się art. 147a;

3) w art. 165 uchyla się § 6;

4) uchyla się art. 166a.

Art. 6. [Prawo ochrony środowiska] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378, 1565, 2127 i 2338) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 321d po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do określania wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 ust. 4–6a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2020 r. poz. 722, z późn. zm.⁵⁾).”;

2) w art. 321g w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo w sprawach podatku akcyzowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadkach, w których obowiązanymi do zapłaty opłaty emisyjnej są podmioty, o których mowa w art. 321c ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z innego tytułu niż import;

2) naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy ze względu na miejsce powstania długu celnego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadku, w którym obowiązanym do zapłaty opłaty emisyjnej jest podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu.”;

3) w art. 321h ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1, jest obowiązany składać informację o opłacie emisyjnej odpowiednio właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo naczelnikowi urzędu celno-skarbowego oraz obliczać i wpłacać opłatę emisyjną w terminie:

1) do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty – w przypadku podmiotów, o których mowa w art. 321c ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z innego tytułu niż import,

2) określonym dla należności celnych – w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu

– na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu skarbowego właściwego dla dokonywania wpłat kwot z tytułu zapłaty podatku akcyzowego.”;

4) art. 321j otrzymuje brzmienie:

„Art. 321j. 1. Do opłaty emisyjnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że do określania wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, w zakresie działu IV tej ustawy stosuje się przepisy art. 138a § 4, art. 141–143, art. 168, art. 170, art. 215 § 1 oraz rozdziałów 2, 5, 6, 9 i 10, rozdziału 11 – z wyłączeniem art. 200, rozdziałów 16a i 21–23, a do odwołań stosuje się także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 169, art. 208, art. 210 § 1 pkt 1–6 i 8 oraz § 2, art. 220, art. 221, art. 222, art. 223, art. 226–229, art. 232, art. 233 § 1 i 2, art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.

2. Do postępowania w sprawie określenia wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy:

1) art. 5, art. 18, art. 19, art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze i drugie, ust. 2 i 3, ust. 4 zdanie pierwsze, ust. 6 i 7, art. 23 ust. 1–3, art. 27, art. 28 ust. 1–3 i ust. 4 zdanie pierwsze, art. 29, art. 44 i art. 55 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.⁶⁾) oraz przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21, art. 24, art. 25, art. 31 i art. 32 tego rozporządzenia;

2) art. 10a, art. 10b, art. 73c, art. 76, art. 77, art. 83, art. 84, art. 86, art. 88–90 i art. 90b–90e ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382 oraz z 2021 r. poz. 802).

3. Czynności podjęte w postępowaniu w sprawie określenia wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, na podstawie przepisów działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 § 2, art. 169 § 4, art. 179 § 2, art. 215 § 1, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3 oraz art. 270a tej ustawy:

1) nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;

2) są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.”.

Art. 7. [Ustawa o podatku od towarów i usług] W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 i 694) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 33:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli przed zwolnieniem towaru, o którym mowa w art. 194 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.⁷⁾), zwanego dalej „unijnym kodeksem celnym”, organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję, w której określa:

1) podatek w prawidłowej wysokości – w przypadku gdy decyzja jest wydawana przed zwolnieniem towaru;

2) różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku już wykazaną – w przypadku gdy decyzja jest wydawana po zwolnieniu towaru.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Jeżeli po zwolnieniu towaru, o którym mowa w art. 194 unijnego kodeksu celnego, organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym, rozliczeniu zamknięcia albo decyzji kwota podatku została wykazana nieprawidłowo albo nie została określona w prawidłowej wysokości, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku już wykazaną albo określoną.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego lub po przedstawieniu rozliczenia zamknięcia podatnik może wystąpić z wnioskiem do naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku już wykazaną albo określoną.”,

d) w ust. 7a pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) art. 148 ust. 2 lit. c lub art. 211 ust. 3 lit. c unijnego kodeksu celnego,”;

2) w art. 33b w ust. 4 wyrazy „art. 33 ust. 2, 3, 6 i 7” zastępuje się wyrazami „art. 33 ust. 2a, 3, 6 i 7”;

3) w art. 34:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W przypadku gdy w decyzji, o której mowa w ust. 1, kwota podatku nie została określona w prawidłowej wysokości, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku już określoną.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 1a oraz art. 33 ust. 2–3, służy stronie odwołanie do dyrektora izby administracji skarbowej, za pośrednictwem naczelnika urzędu celno-skarbowego, który wydał decyzję.

4. Do postępowań, o których mowa w ust. 1, 1a i 3 oraz art. 33 ust. 2–3, stosuje się odpowiednio przepisy:

1) art. 5, art. 18, art. 19, art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze i drugie, ust. 2 i 3, ust. 4 zdanie pierwsze, ust. 6 i 7, art. 23 ust. 1–3, art. 27, art. 28 ust. 1–3 i ust. 4 zdanie pierwsze, art. 29, art. 44 i art. 55 unijnego kodeksu celnego oraz przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21, art. 24, art. 25, art. 31 i art. 32 unijnego kodeksu celnego;

2) art. 10a, art. 10b, art. 73c, art. 76, art. 77, art. 83, art. 84, art. 86, art. 88–90 i art. 90b–90e ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne;

3) Ordynacji podatkowej, z tym że w zakresie działu IV tej ustawy stosuje się przepisy art. 138a § 4, art. 141–143, art. 168, art. 170, art. 215 § 1 oraz rozdziałów 2, 5, 6, 9 i 10, rozdziału 11 – z wyłączeniem art. 200, rozdziałów 16a i 21–23, a do odwołań stosuje się także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 169, art. 208, art. 210 § 1 pkt 1–6 i 8 oraz § 2, art. 220, art. 221, art. 222, art. 223, art. 226–229, art. 232, art. 233 § 1 i 2, art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.”,

c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Czynności podjęte w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, 1a i 3 oraz art. 33 ust. 2–3, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 § 2, art. 169 § 4, art. 179 § 2, art. 215 § 1, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3 oraz art. 270a tej ustawy:

1) nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;

2) są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.”;

4) w art. 37:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podatnik jest obowiązany zapłacić kwotę podatku określoną w decyzjach naczelnika urzędu celno-skarbowego, o których mowa w art. 33 ust. 2–3 oraz art. 34, w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia tych decyzji.”,

b) w ust. 1a wyrazy „art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „art. 33 ust. 2–3”,

c) w ust. 1aa we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „w decyzji, o której mowa w art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „w decyzjach, o których mowa w art. 33 ust. 2–3”,

d) w ust. 1b wyrazy „z decyzji, o której mowa w art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2–3”;

5) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu:

„Art. 39a. Organem podatkowym właściwym do orzekania w sprawach odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika w zakresie podatku z tytułu importu towarów jest organ, o którym mowa w art. 66 ust. 1a ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne.”;

6) w art. 86:

a) w ust. 2:

– w pkt 2 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu:

„d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2–3 i art. 34;”,

– pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) różnica podatku, o której mowa w art. 30c ust. 2;”,

b) w ust. 10d w pkt 2 wyrazy „art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „art. 33 ust. 2–3”;

7) w art. 86a w ust. 1 w pkt 4 wyrazy „art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „art. 33 ust. 2–3”;

8) w art. 87 w ust. 6 w pkt 1 w lit. c wyrazy „art. 33 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „art. 33 ust. 2–3”.

Art. 8. [Ustawa o Funduszu Kolejowym] W ustawie z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 510, z 2019 r. poz. 1123 oraz z 2020 r. poz. 462 i 1747) w art. 12 uchyla się pkt 3.

Art. 9. [Ustawa o podatku akcyzowym] W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722, z późn. zm.⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. W sprawach wynikających z przepisów o akcyzie stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.⁹⁾), chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.”;

2) w art. 14:

a) po ust. 3c dodaje się ust. 3d w brzmieniu:

„3d. Organem podatkowym właściwym do orzekania w sprawach odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika w zakresie akcyzy z tytułu importu towarów jest naczelnik urzędu celno-skarbowego, o którym mowa w ust. 3a, oraz właściwy dla tego naczelnika dyrektor izby administracji skarbowej.”,

b) w ust. 4a po wyrazach „ust. 3a,” dodaje się wyraz „3d,”;

3) w art. 27:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jeżeli przed zwolnieniem towaru, o którym mowa w art. 194 unijnego kodeksu celnego, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, wydaje decyzję, w której określa:

1) kwotę akcyzy w prawidłowej wysokości – w przypadku gdy decyzja jest wydawana przed zwolnieniem towaru;

2) różnicę między kwotą akcyzy w prawidłowej wysokości a kwotą akcyzy już wykazaną – w przypadku gdy decyzja jest wydawana po zwolnieniu towaru.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Jeżeli po zwolnieniu towaru, o którym mowa w art. 194 unijnego kodeksu celnego, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym albo decyzji kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo albo nie została określona w prawidłowej wysokości, wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą akcyzy w prawidłowej wysokości a kwotą akcyzy już wykazaną albo określoną.”,

c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5. Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej różnicę między kwotą akcyzy w prawidłowej wysokości a kwotą akcyzy już wykazaną albo określoną.

6. W przypadkach innych niż określone w ust. 1 i 4–5, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą kwotę akcyzy z tytułu importu wyrobów akcyzowych w prawidłowej wysokości.”,

d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a–6c w brzmieniu:

„6a. W przypadku gdy w decyzji, o której mowa w ust. 6, kwota akcyzy nie została określona w prawidłowej wysokości, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą różnicę między kwotą akcyzy w prawidłowej wysokości a kwotą akcyzy już określoną.

6b. Do postępowań, o których mowa w ust. 4–6a i art. 29, stosuje się odpowiednio przepisy:

1) art. 5, art. 18, art. 19, art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze i drugie, ust. 2 i 3, ust. 4 zdanie pierwsze, ust. 6 i 7, art. 23 ust. 1–3, art. 27, art. 28 ust. 1–3 i ust. 4 zdanie pierwsze, art. 29, art. 44 i art. 55 unijnego kodeksu celnego oraz przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21, art. 24, art. 25, art. 31 i art. 32 unijnego kodeksu celnego;

2) art. 10a, art. 10b, art. 73c, art. 76, art. 77, art. 83, art. 84, art. 86, art. 88–90 i art. 90b–90e ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne;

3) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że w zakresie działu IV tej ustawy stosuje się przepisy art. 138a § 4, art. 141–143, art. 168, art. 170, art. 215 § 1 oraz rozdziałów 2, 5, 6, 9 i 10, rozdziału 11 – z wyłączeniem art. 200, rozdziałów 16a i 21–23, a do odwołań stosuje się także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 169, art. 208, art. 210 § 1 pkt 1–6 i 8 oraz § 2, art. 220, art. 221, art. 222, art. 223, art. 226–229, art. 232, art. 233 § 1 i 2, art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.

6c. Czynności podjęte w postępowaniach, o których mowa w ust. 4–6a i art. 29, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 § 2, art. 169 § 4, art. 179 § 2, art. 215 § 1, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3 oraz art. 270a tej ustawy:

1) nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;

2) są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.”;

4) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, w odniesieniu do terminów i sposobu zapłaty akcyzy z tytułu importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących zawieszenia biegu terminu zapłaty, przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia terminu płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami.”.

Art. 11. [Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej] W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, 464 i 694) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 82 w ust. 5 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) związanych z przywozem lub wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, jeżeli zakres kontroli celno-skarbowej nie obejmuje przestrzegania innych przepisów prawa podatkowego;”;

2) w art. 84 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego związanych z przywozem lub wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, jeżeli zakres kontroli celno-skarbowej nie obejmuje przestrzegania innych przepisów prawa podatkowego,”.

Art. 12. [Ustawa o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej] W ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 717) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 31:

a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) w art. 37o ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W razie powstania nadpłaty w opłacie paliwowej zwrotu tej nadpłaty dokonuje się ze środków należnych Krajowemu Funduszowi Drogowemu, Funduszowi Kolejowemu oraz Funduszowi rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w proporcji ustalonej zgodnie z art. 37i ust. 1.”;”,

b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) w art. 37oa ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zwrotu opłaty paliwowej dokonuje się ze środków należnych Krajowemu Funduszowi Drogowemu, Funduszowi Kolejowemu oraz Funduszowi rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w proporcji ustalonej zgodnie z art. 37i ust. 1.”;”,

c) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w art. 37p ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje środki, o których mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia wpływu na rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego, w wysokości określonej w art. 37i, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego, na rachunek Funduszu Kolejowego oraz na rachunek Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 37ob.”.”;

2) w art. 54 w pkt 2 wyrazy „art. 31 pkt 1, 3 i 4” zastępuje się wyrazami „art. 31 pkt 1 i 3–4”.

Art. 13. [Ustawa o doręczeniach elektronicznych] W ustawie z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz. 2320 oraz z 2021 r. poz. 72) po art. 115 dodaje się art. 115a w brzmieniu:

„Art. 115a. W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2094) w art. 23b ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na żądanie naczelnika urzędu celno-skarbowego, zgłoszone w postaci papierowej lub elektronicznej za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w sposób określony w art. 144 § 1a–1d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że zarejestrowany automat lub urządzenie do gier nie spełnia warunków określonych w ustawie, podmiot eksploatujący ten automat lub to urządzenie jest obowiązany poddać automat lub urządzenie badaniu sprawdzającemu.”.”.

Art. 14. [Przekształcenie wykazu gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych] 1. Wykaz gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych, udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, o którym mowa w art. 52 ust. 11 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zwany dalej „wykazem”, staje się wykazem, o którym mowa w art. 52 ust. 11 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Wpisy do wykazu dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność.

3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej jest organem właściwym do zmiany decyzji w sprawach dotyczących wpisu do wykazu, o których mowa w art. 52 ustawy zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

4. Postępowania w sprawach dotyczących wpisu do wykazu, o których mowa w art. 52 ustawy zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przejmuje do prowadzenia Szef Krajowej Administracji Skarbowej. Do postępowań tych stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

5. Czynności podjęte przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w postępowaniach, o których mowa w ust. 4, pozostają w mocy.

Art. 15. [Stosowanie przepisów do postępowań w sprawach celnych, podatkowych z tytułu importu towarów, postępowań w sprawach opłaty paliwowej oraz w sprawach opłaty emisyjnej] 1. Do postępowań w sprawach celnych, postępowań podatkowych z tytułu importu towarów, postępowań w sprawach opłaty paliwowej oraz postępowań w sprawach opłaty emisyjnej, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Do decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.¹¹⁾) stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 16. [Stosowanie przepisów do wniosków o zwrot nadpłaty, o której mowa w art. 37o ust. 2 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym] Do wniosków o zwrot nadpłaty, o której mowa w art. 37o ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu dotychczasowym, złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 17. [Posługiwanie się numerem NIP zanim nadany zostanie nr PESEL] Podatnicy będący osobami fizycznymi nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, dla których z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy obowiązującym identyfikatorem podatkowym będzie PESEL, podają do dnia nadania im numeru PESEL identyfikator podatkowy NIP nadany im przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez okres 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 18. [Stosowanie przepisów do postępowań w sprawach zatwierdzania lokalizacji salonów gier na automatach] Do postępowań w sprawach zatwierdzania lokalizacji salonów gier na automatach, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 19. [Stosowanie przepisu art. 15b ust. 3 pkt 2 ustawy o grach hazardowych] Do zapisów sygnału audiowizyjnego dokonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i przechowywanych w salonie gry na automatach stosuje się przepis art. 15b ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 20. [Stosowanie przepisu art. 15f ust. 92 ustawy o grach hazardowych] Do spraw, o których mowa w art. 15f ust. 9 ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 15f ust. 9 ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 21. [Stosowanie przepisów do spraw związanych z nakładaniem kar, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy o grach hazardowych] Do spraw związanych z nakładaniem kar, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy zmienianej w art. 10, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 22. [Kończenie protokołem kontroli celno-skarbowych przestrzegania przepisów prawa podatkowego] Kontrole celno-skarbowe przestrzegania przepisów prawa podatkowego, związane z przywozem i wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, jeżeli zakres kontroli celno-skarbowej nie obejmuje przestrzegania innych przepisów prawa podatkowego, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, kończą się protokołem, o którym mowa w art. 84 ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 23. [Przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 24. [Przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 98 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 98 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 25. [Przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 37o ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 37o ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 26. [Przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 321h ust. 3 ustawy zmienianej w art. 6 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 321h ust. 3 ustawy zmienianej w art. 6, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 27. [Skutki finansowe ustawy] 1. W latach 2021–2030 maksymalny limit wydatków ministra właściwego do spraw finansów publicznych będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy w zakresie zwiększenia liczby etatów do realizacji zadań dotyczących dokonywania wpisów do rejestru domen, o którym mowa w art. 15f ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy zmienianej w art. 10, wynosi 8,83 mln zł, w tym w:

1) 2021 r. – 0,82 mln zł;

2) 2022 r. – 0,89 mln zł;

3) 2023 r. – 0,89 mln zł;

4) 2024 r. – 0,89 mln zł;

5) 2025 r. – 0,89 mln zł;

6) 2026 r. – 0,89 mln zł;

7) 2027 r. – 0,89 mln zł;

8) 2028 r. – 0,89 mln zł;

9) 2029 r. – 0,89 mln zł;

10) 2030 r. – 0,89 mln zł.

2. W przypadku przekroczenia albo zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, stosuje się mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków związanych z organizacją szkoleń i innych wydatków rzeczowych w odniesieniu do osób zatrudnionych do realizacji zadań dotyczących dokonywania wpisów do rejestru domen, o którym mowa w art. 15f ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy zmienianej w art. 10, przy jednoczesnym zapewnieniu realizacji tych zadań.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału – według stanu na dzień 20 listopada danego roku, a w przypadku zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 2.

Art. 28. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 13, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2021 r.;

2) art. 12, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2022 r.