§ 1. Rozporządzenie określa:

1) zakres kontroli, jaka powinna zostać przeprowadzona w gospodarstwie rolnym albo jego części będącej wyodrębnioną jednostką produkcyjną, albo w gospodarstwach rolnych będących zorganizowaną całością produkcyjną, zwanych dalej "miejscem produkcji", i okres, jaki powinna objąć ta kontrola, a także szczegółowe warunki, jakie powinny być spełnione w tym miejscu produkcji, aby to miejsce produkcji mogło zostać uznane za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus;

2) szczegółowe działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus.

§ 2. 1. Miejsce produkcji może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, jeżeli w ciągu trzech kolejnych lat poprzedzających uznanie tego miejsca za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus:

1) w tym miejscu produkcji były prowadzone kontrole przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem";

2) w tym miejscu produkcji w ramach kontroli, o których mowa w pkt 1, były pobierane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii, przy czym pobieranie próbek odbywało się na podstawie zatwierdzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa metodyki, zgodnie z którą:

a) co roku zostały pobrane próbki ze wszystkich wyprodukowanych partii bulw ziemniaka lub ze wszystkich pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka,

b) liczba pobranych próbek została określona z uwzględnieniem epidemiologii bakteriozy pierścieniowej ziemniaka oraz podstaw statystycznych dotyczących wykrywalności bakterii Clavibacter sepedonicus, a próbki pobrano z:

- każdej partii bulw ziemniaka o masie do 25 ton, a jeżeli masa partii była większa niż 25 ton, to próbkę pobrano z tej partii dla każdych rozpoczętych 25 ton, nie więcej jednak niż 6 próbek z danej partii, lub

- każdego pola lub jego części, na której była prowadzona uprawa ziemniaka w jednolity sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny, o powierzchni do 1 ha, a jeżeli powierzchnia pola lub jego części była większa niż 1 ha, to próbkę pobrano z tego pola lub jego części dla każdego rozpoczętego 1 ha, nie więcej jednak niż 6 próbek z danego pola lub jego części;

3) w tym miejscu produkcji były wysadzane jedynie:

a) sadzeniaki ziemniaka, co potwierdzają paszporty roślin lub dokumenty zakupu sadzeniaków ziemniaka, lub

b) bulwy ziemniaka poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii;

4) przy produkcji bulw ziemniaka nie były używane maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania lub inne przedmioty, wykorzystywane poza tym miejscem produkcji, lub były one używane pod nadzorem wojewódzkiego inspektora i nie stanowiło to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter sepedonicus;

5) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części, obiekty oraz inne przedmioty, które mogły mieć kontakt z produkowanymi bulwami lub roślinami ziemniaka, były odkażane pod nadzorem wojewódzkiego inspektora przez czyszczenie i dezynfekcję w sposób zapewniający zniszczenie bakterii Clavibacter sepedonicus:

a) przynajmniej raz w roku po zbiorach,

b) każdorazowo, jeżeli były one wykorzystywane poza miejscem produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus lub mogły mieć kontakt z bulwami lub roślinami ziemniaka pochodzącymi z innego miejsca produkcji;

6) wykonywanie działań, o których mowa w pkt 1–5, zostało udokumentowane.

2. Miejsce produkcji nie może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, jeżeli:

1) znajduje się w obszarze wyznaczonym ustanowionym ze względu na stwierdzenie występowania bakterii Clavibacter sepedonicus lub

2) wprowadzone zostały środki, o których mowa w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylającego dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz. Urz. UE L 317 z 23.11.2016, str. 4, z późn. zm.²⁾ ), w celu potwierdzenia występowania w tym miejscu produkcji bakterii Clavibacter sepedonicus – do czasu wykluczenia występowania w tym miejscu produkcji tej bakterii, lub

3) w tym miejscu produkcji zostały pobrane próbki do badań laboratoryjnych i są widoczne objawy wskazujące na możliwość porażenia bakterią Clavibacter sepedonicus lub wstępne wyniki badań laboratoryjnych wskazują na możliwość porażenia tą bakterią – do czasu uzyskania ostatecznych wyników badań laboratoryjnych wykluczających występowanie tej bakterii.

3. Miejsce produkcji może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus mimo niespełnienia wymogów określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a, jeżeli:

1) w każdym roku trzyletniego okresu, o którym mowa w ust. 1, zostały pobrane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus co najmniej z 80% partii bulw ziemniaka lub z pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii,

2) w roku następującym po zakończeniu trzyletniego okresu, o którym mowa w ust. 1, zostały pobrane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepe- donicus ze wszystkich partii ziemniaka lub z pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii

- przy czym pobieranie próbek do badań odbywało się na podstawie zatwierdzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa metodyki, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

§ 3. 1. W miejscu produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus:

1) w każdym roku uprawy ziemniaka są prowadzone kontrole przez wojewódzkiego inspektora;

2) każdego roku w ramach kontroli, o których mowa w pkt 1, są pobierane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, przy czym pobieranie próbek odbywa się na podstawie zatwierdzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa metodyki, zgodnie z którą:

a) próbki są pobierane co najmniej z 20% partii bulw ziemniaka wyprodukowanych w tym miejscu produkcji lub z pól, na których jest prowadzona uprawa ziemniaka,

b) liczba pobranych próbek jest określana z uwzględnieniem epidemiologii bakteriozy pierścieniowej ziemniaka oraz podstaw statystycznych dotyczących wykrywalności bakterii Clavibacter sepedonicus, z tym że próbki pobiera się z:

- każdej partii bulw ziemniaka o masie do 25 ton, a jeżeli masa partii jest większa niż 25 ton, to próbkę pobiera się z tej partii dla każdych rozpoczętych 25 ton, nie więcej jednak niż 3 próbki z danej partii, lub

- każdego pola lub jego części, na której jest prowadzona uprawa ziemniaka w jednolity sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny, o powierzchni do 1 ha, a jeżeli powierzchnia pola lub jego części jest większa niż 1 ha, to próbkę pobiera się z tego pola lub jego części dla każdego rozpoczętego 1 ha, nie więcej jednak niż 3 próbki z danego pola lub jego części;

3) wysadza się jedynie:

a) sadzeniaki ziemniaka, co potwierdzają paszporty roślin lub dokumenty zakupu sadzeniaków ziemniaka, lub

b) bulwy ziemniaka poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii;

4) przy produkcji bulw ziemniaka nie są używane maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania lub inne przedmioty wykorzystywane poza tym miejscem produkcji lub są one używane pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, jeżeli nie stanowi to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter sepedonicus;

5) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części, obiekty oraz inne przedmioty, które mogły mieć kontakt z produkowanymi bulwami lub roślinami ziemniaka, odkaża się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora przez czyszczenie i dezynfekcję w sposób zapewniający zniszczenie bakterii Clavibacter sepedonicus:

a) przynajmniej raz w roku po zbiorach,

b) każdorazowo, jeżeli były one wykorzystywane poza miejscem produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus lub mogły mieć kontakt z bulwami lub roślinami ziemniaka pochodzącymi z innego miejsca produkcji;

6) wykonywanie działań, o których mowa w pkt 1–5, jest dokumentowane w sposób uzgodniony z wojewódzkim inspektorem.

2. W miejscu produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus dopuszcza się wprowadzanie lub przechowywanie bulw lub roślin ziemniaka pochodzących z miejsca produkcji, które nie zostało uznane za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, jeżeli zostały one poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii.

3. Miejsce produkcji uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus nie może znajdować się w obszarze wyznaczonym ustanowionym ze względu na stwierdzenie występowania bakterii Clavibacter sepedonicus.

§ 4. Próbki roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, ust. 3 pkt 1 i 2 oraz § 3 ust. 1 pkt 2, mogą być pobierane z pola w trakcie wegetacji roślin ziemniaka, jeżeli jest to uzasadnione względami organizacyjnymi i w terminie zapewniającym największe prawdopodobieństwo wykrycia tej bakterii.

§ 5. Miejsca produkcji uznane za miejsca produkcji wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia uznaje się za miejsca produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

§ 6. Do uznania miejsca produkcji za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus na podstawie wniosku złożonego przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.