Art. 1.[Zakres przedmiotowy] [1] 1. Ustawa określa szczególne uprawnienia przysługujące ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych w spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568) prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych, których mienie zostało ujawnione w jednolitym wykazie obiektów, instalacji, urządzeń i usług wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, o którym mowa w art. 5b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1856), zwanych dalej „spółkami”.

2. Mienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:

1) w sektorze energii elektrycznej - infrastrukturę służącą do wytwarzania albo przesyłania energii elektrycznej;

2) w sektorze ropy naftowej - infrastrukturę służącą do wydobycia, rafinacji, przetwarzania ropy naftowej oraz magazynowania i przesyłania rurociągami ropy naftowej oraz produktów ropopochodnych, jak również terminale portowe do przeładunku tych produktów oraz ropy naftowej;

3) w sektorze paliw gazowych - infrastrukturę służącą do produkcji, wydobycia, rafinacji, przetwarzania, magazynowania, przesyłania paliw gazowych gazociągami oraz terminale skroplonego gazu ziemnego (LNG).

3. (uchylony)

4. Wykonywanie przez ministra właściwego do spraw aktywów państwowych uprawnień, o których mowa w ustawie, nie narusza kompetencji ministra właściwego do spraw energii oraz ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi [2] .

Art. 2.[Sprzeciw] 1. Minister właściwy do spraw aktywów państwowych może wyrazić sprzeciw wobec podjętej przez zarząd spółki uchwały lub innej dokonanej przez zarząd spółki czynności prawnej, której przedmiotem jest rozporządzenie składnikami mienia, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, stanowiące rzeczywiste zagrożenie dla funkcjonowania, ciągłości działania oraz integralności infrastruktury krytycznej.

2. Sprzeciwem może być również objęta uchwała organu spółki dotycząca:

1) rozwiązania spółki,

2) zmiany przeznaczenia lub zaniechania eksploatacji składnika mienia spółki, o którym mowa w art. 1 ust. 1 i 2,

3) zmiany przedmiotu przedsiębiorstwa spółki,

4) zbycia albo wydzierżawienia przedsiębiorstwa spółki lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienia na nim ograniczonego prawa rzeczowego,

5) przyjęcia planu rzeczowo-finansowego, planu działalności inwestycyjnej lub wieloletniego planu strategicznego,

6) przeniesienia siedziby spółki za granicę

- jeżeli wykonanie takiej uchwały stanowiłoby rzeczywiste zagrożenie dla funkcjonowania, ciągłości działania oraz integralności infrastruktury krytycznej.

3. Sprzeciw jest wyrażany w formie decyzji administracyjnej, w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw aktywów państwowych od pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, o którym mowa w art. 5, informacji o podjęciu przez organy spółki uchwały lub dokonaniu przez zarząd spółki czynności prawnej, o której mowa w ust. 1 i 2, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia ich dokonania.

3a. [3] Sprzeciw jest wyrażany po zasięgnięciu opinii odpowiednio ministra właściwego do spraw energii lub ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi. Opinię wydaje się w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o jej wydanie. Niewyrażenie opinii w tym terminie uważa się za brak uwag.

4. Uchwały, o których mowa w ust. 1 i 2, nie podlegają wykonaniu, a czynność prawna, o której mowa w ust. 1, nie wywołuje skutków prawnych:

1) w okresie, w którym ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych przysługuje prawo do wniesienia sprzeciwu;

2) w okresie, w którym stronie przysługuje prawo wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy;

3) w przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy lub złożenia skargi na decyzję ministra właściwego do spraw aktywów państwowych do właściwego sądu administracyjnego, odpowiednio do chwili zmiany decyzji, jej uchylenia albo stwierdzenia jej nieważności.

5. W przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy termin na jej załatwienie wynosi 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

6. W przypadku zaskarżenia ostatecznej decyzji wyrażającej sprzeciw ministra właściwego do spraw aktywów państwowych:

1) minister właściwy do spraw aktywów państwowych przekazuje skargę do właściwego sądu administracyjnego wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 14 dni od dnia jej wniesienia przez stronę;

2) właściwy sąd administracyjny wyznacza rozprawę na dzień przypadający w terminie 14 dni od dnia przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przez ministra właściwego do spraw aktywów państwowych.

7. W przypadku nieuwzględnienia skargi przez właściwy sąd administracyjny albo po upływie terminu do jej wniesienia, ostateczna decyzja wyrażająca sprzeciw ministra właściwego do spraw aktywów państwowych wywołuje skutek w postaci nieważności uchwały lub czynności prawnej, o których mowa w ust. 1 i 2, od chwili podjęcia uchwały lub dokonania czynności prawnej.

8. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1-7 do postępowania w sprawie sprzeciwu stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298).

Art. 4.[Wyciąg z infrastruktury krytycznej] 1. [4] Dyrektor Rządowego Centrum Bezpieczeństwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych oraz odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw energii lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi wyciąg z wykazu infrastruktury krytycznej obejmujący mienie, o którym mowa w art. 1 ust. 1 i 2.

2. Minister właściwy do spraw aktywów państwowych, po otrzymaniu wyciągu, o którym mowa w ust. 1, powiadamia spółkę o ujęciu w wykazie składników jej mienia, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2.

Art. 5.[Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej] 1. Zarząd spółki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw aktywów państwowych oraz dyrektorem Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, powołuje i odwołuje pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, przy czym powołanie następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 4 ust. 2.

1a. [5] Minister właściwy do spraw aktywów państwowych niezwłocznie informuje odpowiednio ministra właściwego do spraw energii lub ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi o powołaniu lub odwołaniu pełnomocnika do spraw infrastruktury krytycznej.

2. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej jest pracownikiem spółki monitorującym działalność spółki, w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 i 2, odpowiedzialnym za utrzymywanie kontaktów z podmiotami właściwymi w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej, do którego zadań należy:

1) [6] zapewnienie ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych oraz odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw energii lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi informacji dotyczących dokonania przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2;

2) przygotowywanie dla zarządu spółki oraz rady nadzorczej spółki informacji o ochronie infrastruktury krytycznej;

3) zapewnienie zarządowi spółki doradztwa w zakresie istniejącej w spółce infrastruktury krytycznej;

4) monitorowanie działalności spółki w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej;

5) przekazywanie informacji o infrastrukturze krytycznej dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa na jego wniosek;

6) przekazywanie i odbieranie informacji o zagrożeniu infrastruktury krytycznej we współpracy z dyrektorem Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.

3. Pełnomocnikiem do spraw ochrony infrastruktury krytycznej w spółce może być osoba, która:

1) posiada wykształcenie wyższe;

2) korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

3) posiada poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „tajne”;

4) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem, doświadczeniem zawodowym związanym z przedmiotem działania spółki oraz posiadanymi kwalifikacjami daje rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków;

5) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

4. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej może być osobą odpowiedzialną za utrzymywanie kontaktów z podmiotami właściwymi w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej, o której mowa w art. 6 ust. 5a ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.

5. Pełnomocnikowi do spraw ochrony infrastruktury krytycznej przysługuje prawo do:

1) uczestniczenia w posiedzeniach zarządu spółki dotyczących spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, z głosem doradczym;

2) żądania od organów spółki wszelkich dokumentów, informacji oraz wyjaśnień dotyczących spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2.

Art. 6.[Obowiązki zarządu spółki wobec pełnomocnika] 1. Zarząd spółki zobowiązany jest do przekazywania pełnomocnikowi do spraw ochrony infrastruktury krytycznej dokumentów lub informacji o podjęciu uchwały lub o dokonaniu przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, w terminie 3 dni od dnia ich podjęcia lub dokonania.

2. Zarząd spółki powiadamia pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej o każdym planowanym posiedzeniu dotyczącym spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2.

3. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej sporządza dla zarządu spółki oraz rady nadzorczej raport o stanie ochrony infrastruktury krytycznej. Raport jest sporządzany co kwartał lub na żądanie zarządu spółki lub rady nadzorczej. Raport powinien zawierać informacje dotyczące ochrony infrastruktury krytycznej w zakresie:

1) ochrony fizycznej;

2) ochrony technicznej;

3) ochrony prawnej;

4) ochrony osobowej;

5) ochrony teleinformatycznej;

6) planów odbudowy i przywracania infrastruktury krytycznej do funkcjonowania.

4. [7] Raport jest przekazywany ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych, dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa oraz odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw energii lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi. Jeżeli raport jest niepełny, zawiera nieścisłości lub nie przedstawia dokładnie stanu faktycznego w zakresie spraw w nim zawartych, pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej jest zobowiązany, na wezwanie ministra właściwego do spraw aktywów państwowych lub dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, lub odpowiednio ministra właściwego do spraw energii lub ministra właściwego do spraw gospodarki surowcami energetycznymi, do uzupełnienia raportu we wskazanym zakresie i terminie.

5. [8] Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej sporządza sprawozdanie kwartalne z wykonanych obowiązków, które składa ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych, dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa oraz odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw energii lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi.

6. [9] Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, w terminie 4 dni od dnia otrzymania dokumentów lub informacji o podjęciu uchwały lub o dokonaniu przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych, dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa oraz odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw energii lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi pisemną informację w tej sprawie oraz stanowisko odnośnie do wniesienia sprzeciwu, wraz z jego uzasadnieniem.

7. Przekazywanie informacji oraz raportów, o których mowa w ust. 3-6 oraz w art. 5 ust. 2 pkt 1, 2, 5, 6 i w ust. 5 pkt 2, następuje zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb powoływania i odwoływania pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej oraz sposób wykonywania przez niego obowiązku monitorowania działalności spółki w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 i 2, uwzględniając konieczność efektywnego wykonywania szczególnych uprawnień ministra właściwego do spraw aktywów państwowych w spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych.