§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) tryb udzielania funkcjonariuszowi Agencji Wywiadu, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, urlopu:

a) wypoczynkowego,

b) dodatkowego z tytułu pełnienia służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby,

c) dodatkowego z tytułu osiągnięcia określonego wieku lub stażu służby,

d) zdrowotnego,

e) szkoleniowego,

f) okolicznościowego w celu zawarcia związku małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w tym także w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu pogrzebu małżonka, dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką,

g) okolicznościowego w celu załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie,

h) bezpłatnego,

i) dodatkowego wypoczynkowego z tytułu posiadania statusu weterana poszkodowanego;

2) przełożonych właściwych w sprawach urlopów, o których mowa w pkt 1;

3) sposób postępowania w przypadku odwołania funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego lub wstrzymania udzielenia tego urlopu;

4) sposób obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy;

5) wzór orzeczenia komisji lekarskiej Agencji Wywiadu, zwanej dalej „AW”, zawierającego wniosek w sprawie udzielenia funkcjonariuszowi urlopu zdrowotnego.

§ 2.[Przełożony właściwy w sprawach urlopów] 1. Przełożonym właściwym w sprawach urlopów, o których mowa w § 1 pkt 1, jest w stosunku do:

1) zastępców Szefa AW, doradców Szefa AW oraz kierowników jednostek organizacyjnych AW – Szef AW lub upoważniony przez niego funkcjonariusz;

2) zastępców kierowników jednostek organizacyjnych AW – kierownik jednostki organizacyjnej AW, a w przypadku jego nieobecności Szef AW lub upoważniony przez niego funkcjonariusz;

3) funkcjonariuszy innych niż wymienieni w pkt 1 i 2 – kierownik jednostki organizacyjnej AW, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub upoważniony przez tego kierownika funkcjonariusz.

2. Przełożonym właściwym w sprawie urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. h, w wymiarze powyżej 30 dni kalendarzowych jest Szef AW. Wniosek o udzielenie tego urlopu w wymiarze powyżej 30 dni kalendarzowych funkcjonariusz składa do Szefa AW drogą służbową.

§ 3.[Wniosek o udzielenie urlopu] 1. Urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1:

1) lit. a, c, e, f oraz i, udziela się na pisemny wniosek funkcjonariusza;

2) lit. b, g oraz h, można udzielić na pisemny wniosek funkcjonariusza;

3) lit. d, można udzielić na wniosek komisji lekarskiej AW zawarty w orzeczeniu tej komisji.

2. Wnioskując o udzielenie urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1:

1) lit. a–c, e oraz g–i, funkcjonariusz wskazuje przewidywane miejsce pobytu oraz sposób, w jaki będzie można z nim nawiązać kontakt podczas tego urlopu;

2) lit. f–h, funkcjonariusz wskazuje powody uzasadniające udzielenie mu tego urlopu.

3. Wzór orzeczenia komisji lekarskiej AW, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 4.[Plan urlopów] 1. Urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, udziela się z uwzględnieniem planu urlopów.

2. Plan urlopów, o którym mowa w ust. 1, sporządza, do końca roku poprzedzającego rok objęty tym planem, kierownik jednostki organizacyjnej AW, w oparciu o wnioski funkcjonariuszy pełniących służbę w tej jednostce, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania jednostki organizacyjnej AW oraz prawo funkcjonariuszy do wypoczynku.

3. Z planem urlopów, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki organizacyjnej AW zapoznaje wszystkich podległych mu funkcjonariuszy.

§ 5.[Odwołanie funkcjonariusza z urlopu] 1. Odwołanie funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, a także wstrzymanie udzielenia tego urlopu w całości lub w części następuje na podstawie polecenia służbowego wydanego przez kierownika jednostki organizacyjnej AW, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub przez jego zastępcę, przekazanego temu funkcjonariuszowi osobiście, za pomocą środków łączności lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w jednostce organizacyjnej AW.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej AW lub jego zastępca odnotowuje fakt:

1) odwołania funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, na wniosku o udzielenie tego urlopu, podając przyczynę oraz datę odwołania z tego urlopu, a także liczbę dni niewykorzystanych w ramach tego urlopu przez funkcjonariusza w związku z odwołaniem go z tego urlopu;

2) wstrzymania udzielenia funkcjonariuszowi urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, na wniosku o udzielenie tego urlopu, podając przyczynę oraz datę wstrzymania udzielenia tego urlopu, a także informację, czy wstrzymano udzielenie tego urlopu w całości czy w części.

§ 6.[Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy] 1. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oblicza się, mnożąc 1/22 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami do uposażenia o charakterze stałym, należnego funkcjonariuszowi w dniu zwolnienia ze służby, przez liczbę dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego.

2. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy obliczony w sposób, o którym mowa w ust. 1, zaokrągla się do 10 groszy w górę.

§ 7.[Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do planu urlopów za 2020 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.¹⁾