Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.) [1] w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji

i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.

Art. 2. [Definicje] Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) „grupie kapitałowej” – rozumie się przez to grupę kapitałową, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568);

2) „Klasyfikacji Środków Trwałych” – rozumie się przez to klasyfikację, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 443 i 1486);

3) „kwocie podwyższenia” – rozumie się przez to wartość nominalną udziałów albo akcji, o którą podwyższony ma zostać kapitał zakładowy operatora albo jego podmiotu dominującego, w celu zaoferowania Skarbowi Państwa objęcia udziałów albo akcji;

4) „operatorze” – rozumie się przez to przedsiębiorcę eksploatującego stacjonarną publiczną sieć telefoniczną w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo telekomunikacyjne, na którym ciąży obowiązek uiszczenia opłaty koncesyjnej;

5) „opłacie prolongacyjnej” – rozumie się przez to opłatę prolongacyjną, ustaloną na podstawie art. 57 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423) w związku z odroczeniem terminu płatności raty opłaty koncesyjnej;

6) „podmiocie dominującym” – rozumie się przez to jednostkę dominującą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości;

7) „podmiocie powiązanym” – rozumie się przez to każdy podmiot będący wraz z operatorem od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 2, do dnia złożenia dokumentacji, o której mowa w art. 8, członkiem tej samej grupy kapitałowej;

8) „promesie umorzenia” – rozumie się przez to przyrzeczenie wydania pozytywnej decyzji o umorzeniu;

9) „racie opłaty koncesyjnej” – rozumie się przez to ratę opłaty, której obowiązek uiszczenia przez operatora powstał w związku z przyznaniem operatorowi koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych w stacjonarnych publicznych sieciach telefonicznych;

10) „umorzeniu” – rozumie się przez to decyzję ministra właściwego do spraw informatyzacji wydaną na podstawie przepisów art. 67 ustawy – Ordynacja podatkowa oraz przepisów niniejszej ustawy.

Art. 3. [Wszczęcie postępowania] 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji na wniosek operatora odracza, w drodze decyzji, termin płatności zobowiązań z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, udzielając jednocześnie promesy umorzenia tych zobowiązań – na zasadach oraz warunkach określonych w niniejszej ustawie.

2. Wszczęcie postępowania następuje na wniosek operatora, złożony przed upływem terminu płatności, o którym mowa w art. 1 ust. 2, nie później jednak niż przed dniem 31 grudnia 2004 r.

3. Wniosek powinien zawierać w szczególności:

1) określenie rodzaju, zakresu i wysokości deklarowanych nakładów inwestycyjnych, ze wskazaniem podmiotów, które będą uczestniczyć w ich ponoszeniu, oraz źródeł pochodzenia środków przeznaczonych na finansowanie nakładów inwestycyjnych;

2) określenie wysokości nakładów inwestycyjnych, które mają być poniesione w każdym roku, jeżeli całkowity okres ponoszenia tych nakładów jest dłuższy niż jeden rok;

3) określenie przedmiotu inwestycji i obszarów, na których mają być poniesione nakłady inwestycyjne;

4) harmonogram realizacji inwestycji i ponoszenia nakładów inwestycyjnych;

5) oświadczenie o zamiarze skorzystania z innej, przewidzianej w ustawie formy restrukturyzacji.

4. Do wniosku operator dołącza informację o swojej bieżącej sytuacji finansowej, w tym:

1) dane identyfikujące dłużników i wierzycieli;

2) informację o wysokości tych wierzytelności i wymaganych długów;

3) harmonogram spłaty wymaganych zobowiązań;

4) kopię ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wraz z informacją o ustanowionych na nich obciążeniach.

5. Do wniosku operator powinien dołączyć plan inwestycyjny oraz oświadczenie zawierające zobowiązanie, że w deklarowanym okresie, nie dłuższym jednak niż cztery lata od dnia złożenia wniosku, poniesie on nakłady inwestycyjne o wartości odpowiadającej co najmniej kwocie wymagalnych w tym okresie rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej lub że poniesie je podmiot powiązany.

6. W przypadku gdy nakłady inwestycyjne ma ponieść podmiot powiązany, do wniosku operator jest obowiązany dołączyć również oświadczenie podmiotu powiązanego o wyrażeniu zgody na rozliczenie przez operatora nakładów inwestycyjnych poniesionych przez ten podmiot. Wyrażenie zgody nie pozbawia podmiotu powiązanego będącego operatorem prawa do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 2.

7. Operator, deklarując wysokość nakładów inwestycyjnych, uwzględnia zasady obliczania ich wartości określone w art. 7.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 i 6, może obejmować również nakłady poniesione przed dniem złożenia oświadczenia, z wyłączeniem nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2001 r.

Art. 4. [Treść decyzji] 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji, uwzględniając w całości lub w części wniosek operatora, w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, określa w szczególności:

1) kwotę raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, która podlega odroczeniu;

2) całkowity okres ponoszenia zadeklarowanych nakładów inwestycyjnych;

3) rodzaj, zakres i wysokość nakładów inwestycyjnych, które mają zostać poniesione, ze wskazaniem podmiotów, które będą uczestniczyć w ich ponoszeniu;

4) wysokość nakładów inwestycyjnych, które mają być poniesione przez operatora w każdym roku, jeżeli całkowity okres ponoszenia tych nakładów jest dłuższy niż rok;

5) przedmiot inwestycji i obszary, na których mają być poniesione nakłady inwestycyjne.

2. W decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji udziela również promesy umorzenia raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej w wysokości określonej w ust. 1 pkt 1, pod warunkiem poniesienia nakładów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

3. W decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, nie udziela się opłat prolongacyjnych.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji odmawia wydania decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że operator nie poniesie zadeklarowanych nakładów inwestycyjnych bądź też poniesienie zadeklarowanych nakładów nie przyczyni się do rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej lub do zwiększenia konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych.

Art. 5. [Wygaśnięcie decyzji] W przypadku ogłoszenia upadłości operatora lub wszczęcia postępowania likwidacyjnego, decyzja, o której mowa w art. 3 ust. 1, wygasa i należności z tytułu raty opłaty koncesyjnej i opłat prolongacyjnych stają się natychmiast wymagalne.

Art. 6. [Nakłady inwestycyjne] 1. Nakładami inwestycyjnymi, o których mowa w art. 3 ust. 3, mogą być nakłady poniesione na:

1) wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych lub środków trwałych w budowie, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, zaliczanych według Klasyfikacji Środków Trwałych do:

a) budynków transportu i łączności,

b) rurociągów i linii telekomunikacyjnych oraz linii elektroenergetycznych dalekiego zasięgu,

c) rurociągów sieci rozdzielczej oraz linii kablowych rozdzielczych,

d) zespołów komputerowych,

e) urządzeń i aparatury radionadawczej,

f) urządzeń teletransmisji przewodowej,

g) urządzeń telefonicznych,

h) innych urządzeń teletechnicznych i radiotechnicznych,

i) elementów wyposażenia i osprzętu niezbędnych do prawidłowego działania, jak urządzenia zasilające, klimatyzacyjne i zabezpieczające

– służących świadczeniu usług telefonii stacjonarnej, transmisji danych, internetu;

2) nabycie w drodze zakupu lub w inny odpłatny sposób środków trwałych lub środków trwałych w budowie, wymienionych w pkt 1.

2. Nie stanowią nakładów inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej ustawy nakłady, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczą nakładów, których wartość stanowiła wcześniej podstawę wydania decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1.

3. Nie stanowią nakładów inwestycyjnych wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli sprzedaż środków trwałych oraz środków trwałych w budowie następuje między spółkami wchodzącymi w skład jednej grupy kapitałowej.

Art. 7. [Wartość nakładów inwestycyjnych] 1. Wartość nakładów inwestycyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 3, poniesionych na środki trwałe oraz środki trwałe w budowie wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, stanowi, wyrażona w euro, przeliczona stosownie do postanowień ust. 2 i 3, suma:

1) kosztów ich wytworzenia;

2) ceny ich nabycia;

3) ceny sprzedaży netto tych środków – w przypadku przejęcia aportu w formie rzeczowej lub w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

2. Wartość nakładów inwestycyjnych operatora przelicza się, przyjmując jako 1 euro:

1) każde 1 euro nakładów inwestycyjnych poniesionych na obszarze miast liczących w dniu wejścia w życie ustawy 100 000 mieszkańców i więcej;

2) każde 0,5 euro nakładów inwestycyjnych poniesionych na obszarze miast liczących w dniu wejścia w życie ustawy mniej niż 100 000 mieszkańców;

3) każde 0,4 euro nakładów inwestycyjnych poniesionych na obszarach powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym lub zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. poz. 514, z późn. zm.) [2] w przypadku, kiedy źródłem finansowania są wyłącznie środki własne operatora lub kredyty komercyjne lub komercyjne papiery wartościowe;

4) każde 0,35 euro nakładów inwestycyjnych poniesionych na obszarach wiejskich;

5) każde 0,25 euro nakładów inwestycyjnych poniesionych:

a) na obszarach powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym lub zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną w przypadku kiedy źródłem finansowania są przynajmniej w 25% środki pochodzące z pomocy bezzwrotnej międzynarodowych instytucji finansowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którymi podpisała umowę o współpracy,

b) bezpośrednio w związku z uruchomieniem szerokopasmowego dostępu do internetu w szkołach i placówkach oświatowych w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910 i 1378).

3. Wartość nakładów inwestycyjnych przelicza się według średniego kursu euro, ustalanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym nastąpi złożenie dokumentacji, o której mowa w art. 8.

Art. 8. [Sprawozdanie] 1. Operator, który uzyskał decyzję, o której mowa w art. 3 ust. 1, jest zobowiązany, w terminie trzech miesięcy po upływie każdego roku od dnia wydania tej decyzji albo w terminie trzech miesięcy od zakończenia okresu, w którym był zobowiązany ponieść nakłady inwestycyjne, jeżeli okres ten jest krótszy od roku, złożyć sprawozdanie wraz z dokumentacją, potwierdzające rodzaj, zakres i wysokość poniesionych nakładów inwestycyjnych w danym okresie.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania wskazującego rodzaj, zakres i wysokość poniesionych przez operatora nakładów inwestycyjnych oraz wykaz składanej z nim dokumentacji, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji faktu poniesienia nakładów, ich rodzaju, zakresu i wysokości oraz umiejscowienia, z uwzględnieniem art. 7.

Art. 9. [Kontrola] 1. W okresie od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, do dnia umorzenia raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej minister właściwy do spraw informatyzacji może kontrolować rodzaj, zakres i wysokość nakładów inwestycyjnych ponoszonych przez operatora lub podmiot powiązany.

2. W ramach kontroli minister właściwy do spraw informatyzacji może powierzyć wykonanie czynności kontrolnych dotyczących rodzaju i zakresu nakładów inwestycyjnych realizowanych przez operatora lub podmiot powiązany Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

3. Do kontroli oraz wykonywanych w jej ramach czynności kontrolnych stosuje się odpowiednio przepisy działu VI Ordynacji podatkowej. Koszty biegłego lub biegłych, powoływanych w toku kontroli w celu zbadania wysokości nakładów inwestycyjnych realizowanych przez operatora lub podmiot powiązany, ponosi operator.

4. Jeżeli kontrola stwierdzi, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne w danym okresie będą niższe od kwoty nakładów inwestycyjnych ustalonych w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji może wydać decyzję o zabezpieczeniu zapłaty raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej.

5. W decyzji o zabezpieczeniu zapłaty raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej określa się przybliżoną kwotę zobowiązania operatora, wyliczoną zgodnie z art. 10 ust. 5. Art. 33 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.

Art. 10. [Weryfikacja sprawozdania] 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji dokonuje weryfikacji złożonych przez operatora sprawozdania i dokumentacji, o których mowa w art. 8, w terminie miesiąca od dnia ich złożenia. Art. 9 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji z urzędu, w drodze decyzji, w zależności od wyników weryfikacji:

1) umarza raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej do wysokości faktycznie poniesionych w danym okresie lub w danym roku przez operatora lub podmiot powiązany nakładów inwestycyjnych, obliczonych zgodnie z art. 7, lub

2) stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, w zakresie, w jakim nakłady inwestycyjne zadeklarowane w danym okresie lub w danym roku nie znalazły pokrycia w faktycznie poniesionych w tym okresie przez operatora lub podmiot powiązany nakładach inwestycyjnych, obliczonych zgodnie z art. 7.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 1, dotyczy w pierwszej kolejności rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, które były najwcześniej wymagalne.

4. Na wniosek operatora, w szczególności w przypadku poniesienia przez niego wyższych nakładów inwestycyjnych od deklarowanych, decyzja o umorzeniu może dotyczyć również rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, których termin płatności jeszcze nie nastąpił.

5. Jeżeli wartość poniesionych przez operatora nakładów inwestycyjnych jest niższa od wartości przypadających na dany okres nakładów określonych w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, operator jest zobowiązany wpłacić tę różnicę wraz z odsetkami, naliczonymi według zasad określonych w ust. 6.

6. W przypadku określonym w ust. 5, od terminu płatności, o którym mowa w art. 1 ust. 2, nalicza się odsetki w wysokości jak dla zaległości podatkowych. Art. 53 § 3 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.

7. Operator jest uprawniony do złożenia sprawozdania i dokumentacji przed upływem terminu, o którym mowa w art. 8, jeżeli przed tym terminem wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych będzie co najmniej równa wartości nakładów inwestycyjnych przypadających na dany okres, określonych w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1.

8. Jeżeli operator nie złoży w terminie sprawozdania wraz z dokumentacją, o której mowa w art. 8, minister właściwy do spraw informatyzacji, w terminie miesiąca od upływu terminu do ich złożenia, wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie w całości albo w części decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1.

9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, operator jest obowiązany wpłacić kwotę równą przypadającym na dany okres nakładom określonym w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, wraz z odsetkami w wysokości przewidzianej dla zaległości podatkowych za okres od upływu terminu płatności, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

10. Na wniosek operatora, uzasadniony ważnymi przyczynami, minister właściwy do spraw informatyzacji może wydłużyć termin do złożenia dokumentacji przez operatora o nie więcej niż 30 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 8. Do czasu upływu terminu przedłużonego w powyższym trybie, zawieszeniu ulega bieg terminu do wykonania decyzji przez ministra właściwego do spraw informatyzacji.

Art. 11. [Wygaśnięcie zobowiązania] 1. Zobowiązanie operatora, będącego spółką kapitałową, z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej wygasa w przypadku objęcia przez Skarb Państwa udziałów albo akcji w podwyższonym kapitale zakładowym operatora albo jego podmiotu dominującego, na zasadach określonych w ustawie.

2. Objęcie udziałów albo akcji, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek operatora albo jego podmiotu dominującego, składany na ręce ministra właściwego do spraw informatyzacji, do którego powinny być załączone następujące dokumenty:

1) uchwała zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia operatora albo jego podmiotu dominującego, podjęta w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526), o bezwarunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego wnioskodawcy o kwotę odpowiadającą kwocie podwyższenia, w drodze utworzenia nowych udziałów albo akcji zaoferowanych Skarbowi Państwa w trybie określonym w niniejszej ustawie w zamian za wierzytelność z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej;

2) oświadczenie operatora albo jego podmiotu dominującego, że w dniu składania wniosku nie istnieją podstawy do ogłoszenia jego upadłości, jak również nie są mu znane okoliczności, które mogą doprowadzić do wystąpienia podstaw do ogłoszenia upadłości w najbliższej przyszłości;

3) raport biegłego rewidenta z badania, o którym mowa w art. 12 ust. 6.

3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zażądać przedstawienia przez wnioskodawcę dodatkowych dokumentów lub informacji dotyczących sytuacji finansowej wnioskodawcy, jeżeli na podstawie dokumentacji załączonej do wniosku nie będzie możliwe stwierdzenie prawdziwości i rzetelności oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania wniosku albo złożenia dodatkowych dokumentów lub informacji w przypadku, o którym mowa w ust. 3, przekazuje zaakceptowany przez siebie wniosek ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych albo informuje wnioskodawcę o nieuwzględnieniu wniosku.

5. Minister właściwy do spraw aktywów państwowych, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zaakceptowanego przez ministra właściwego do spraw informatyzacji wniosku, o którym mowa w ust. 2, składa oświadczenie woli o objęciu zaoferowanych Skarbowi Państwa udziałów albo akcji.

6. W przypadku objęcia przez Skarb Państwa udziałów albo akcji zgodnie z ust. 5, zobowiązanie operatora do uiszczenia rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, wygasa z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o wpisaniu do rejestru przedsiębiorców podwyższenia kapitału zakładowego wnioskodawcy na podstawie uchwały, o której mowa w ust. 2 pkt 1.

7. Od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o wpisaniu do rejestru przedsiębiorców podwyższenia kapitału zakładowego operatora albo jego podmiotu dominującego, albo do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 5, lecz nie dłużej niż sześć miesięcy od dnia złożenia wniosku, zawieszeniu ulega bieg terminów płatności rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, której dotyczy wniosek.

8. W przypadku objęcia przez Skarb Państwa udziałów albo akcji zgodnie z ust. 5, nie stosuje się przepisów art. 312 ustawy – Kodeks spółek handlowych.

Art. 12. [Kwota podwyższenia i zdyskontowania] 1. Kwota podwyższenia powinna być równa wartości nominalnej takiej ilości udziałów albo akcji w kapitale zakładowym operatora albo jego podmiotu dominującego będącego wnioskodawcą, która odpowiada ilorazowi kwoty zdyskontowanej rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, objętych wnioskiem, o którym mowa w art. 11 ust. 2, oraz wartości jednego udziału albo akcji operatora albo jego podmiotu dominującego, obliczonej stosownie do ust. 4.

2. Kwota zdyskontowana stanowi sumę zobowiązań operatora z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, które, zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 11 ust. 2 oraz art. 13 ust. 3, mają podlegać restrukturyzacji, przeliczoną według następującego wzoru:

gdzie:

i – oznacza kolejną ratę,

N – oznacza całkowitą liczbę pozostałych rat,

R_z – oznacza kwotę zdyskontowaną wszystkich rat opłat koncesyjnych lub opłat prolongacyjnych,

R_n – oznacza nominalną kwotę raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej,

S_w – oznacza:

– roczną stopę procentową WIBOR na okres trzech miesięcy, z pierwszego dnia roboczego poprzedzającego złożenie wniosku – w przypadku zobowiązań z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej o terminie płatności przypadającym nie później niż 2 lata od dnia wejścia w życie ustawy,

– roczną stopę procentową emitowanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych obligacji dziesięcioletnich o oprocentowaniu stałym i terminie wykupu w dniu 24 listopada 2010 r. (DS.1110) – w przypadku zobowiązań z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej o terminie płatności przypadającym po upływie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy,

L_d – oznacza liczbę dni między dniem złożenia wniosku a dniem, w którym upływa termin płatności raty opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej objętej wnioskiem,

k_i – oznacza stosunek liczby dni przypadających między płatnościami dwóch następujących po sobie rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej do 365 dni i wynosi:

3. Wysokość kwoty zdyskontowanej wyraża się w złotych według kursu średniego euro ustalonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 11 ust. 2 lub art. 13 ust. 3.

4. Wartość jednego udziału albo akcji, na potrzeby wyliczenia kwoty podwyższenia, o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać ilorazowi skorygowanej wartości aktywów netto wnioskodawcy oraz całkowitej liczby objętych i opłaconych w całości akcji albo udziałów, na którą dzieli się kapitał zakładowy wnioskodawcy.

5. Skorygowaną wartość aktywów netto wnioskodawcy, o której mowa w ust. 4, ustala się według stanu na dzień przypadający nie później niż 30 dni przed dniem złożenia wniosku, o którym mowa w art. 11 ust. 2, jako wartość aktywów netto wnioskodawcy, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 29 ustawy o rachunkowości, bez uwzględniania zobowiązań z tytułu rat opłaty koncesyjnej oraz opłaty prolongacyjnej objętych wnioskiem.

6. Wycenę aktywów netto, a także wyliczenie skorygowanej wartości aktywów netto, wartości jednego udziału albo akcji oraz kwoty podwyższenia wnioskodawca poddaje badaniu biegłego rewidenta pod kątem poprawności i rzetelności.

7. W przypadku gdy wnioskodawca jest podmiotem, wobec którego został przyjęty oraz zatwierdzony układ w rozumieniu przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. – Prawo o postępowaniu układowym (Dz. U. poz. 836, z późn. zm.) [3], przewidujący zmniejszenie sumy jego długów, wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 2, może być poprzedzony procedurą zmniejszenia sumy zobowiązań wnioskodawcy z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, będących podstawą wyliczenia kwoty zdyskontowanej.

8. Minister właściwy do spraw informatyzacji, biorąc pod uwagę sytuację finansową wnioskodawcy, może wyrazić zgodę na zmniejszenie zobowiązań wnioskodawcy z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, kierując się stopniem zmniejszenia zobowiązań przewidzianym w zawartym uprzednio przez wnioskodawcę układzie.

9. Przez okres od dnia wystąpienia przez wnioskodawcę o zmniejszenie jego zobowiązań do dnia zajęcia przez ministra właściwego do spraw informatyzacji ostatecznego stanowiska w sprawie, zawieszeniu ulega bieg terminów płatności rat opłat koncesyjnych oraz opłat prolongacyjnych. Art. 67 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.

Art. 13. [Objęcie obligacji] 1. Zobowiązania operatora, będącego spółką kapitałową, z tytułu opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej wygasają w przypadku objęcia przez Skarb Państwa w zamian za te zobowiązania obligacji wyemitowanych przez operatora.

2. Obligacje, o których mowa w ust. 1, powinny być obligacjami imiennymi, o nieograniczonej zbywalności, zabezpieczonymi, z prawem pierwszeństwa, o maksymalnym terminie wykupu nieprzekraczającym 2010 r.

3. Objęcie obligacji, o których mowa w ust. 1, następuje na wniosek operatora.

4. Do wniosku operator załącza dokumenty i informacje wymagane przepisami regulującymi zasady emisji i obrotu obligacjami.

5. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zażądać przedstawienia przez operatora dodatkowych dokumentów lub informacji dotyczących sytuacji finansowej operatora.

6. Wartość nominalna zaoferowanych obligacji nie może być niższa od kwoty zdyskontowanej rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1.

7. Jeżeli operator spełnia warunki określone w ust. 1–6 i sytuacja finansowa operatora stwarza uzasadnione przypuszczenie, że wywiąże się on z zobowiązań wynikających z obligacji, minister właściwy do spraw informatyzacji, działając w imieniu Skarbu Państwa, może złożyć oświadczenie woli o dokonaniu subskrypcji obligacji. Wygaśnięcie zobowiązań operatora z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej następuje w dniu wydania obligacji przez operatora.

8. Minister właściwy do spraw informatyzacji może złożyć oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, albo poinformować wnioskodawcę o nieprzyjęciu oferty objęcia wyemitowanych przez niego obligacji w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania wniosku albo złożenia dodatkowych dokumentów lub informacji, o których mowa w ust. 5.

9. Od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, lecz nie dłużej niż przez okres 3 miesięcy od tego dnia zawieszeniu ulega bieg terminów płatności rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, których dotyczy wniosek.

10. W zakresie nieuregulowanym ustawą do emisji obligacji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1208).

Art. 14. [Zmniejszenie sumy zobowiązań] 1. W przypadku gdy operator jest podmiotem, wobec którego został przyjęty oraz zatwierdzony układ w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2020 r. poz. 814 i 1298) lub ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228), przewidujący zmniejszenie sumy jego długów, wniosek operatora, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może być poprzedzony procedurą zmniejszenia sumy zobowiązań operatora z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, będących podstawą wyliczenia kwoty zdyskontowanej.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji, biorąc pod uwagę sytuację finansową operatora, może wyrazić zgodę na zmniejszenie zobowiązań operatora z tytułu rat opłaty koncesyjnej lub opłaty prolongacyjnej, kierując się stopniem zmniejszenia zobowiązań przewidzianym w zawartym uprzednio przez operatora układzie.

3. Przez okres od dnia wystąpienia przez operatora o zmniejszenie jego zobowiązań do dnia zajęcia przez ministra właściwego do spraw informatyzacji ostatecznego stanowiska w sprawie, zawieszeniu ulega bieg terminów płatności rat opłat koncesyjnych oraz opłat prolongacyjnych. Art. 67 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.

Art. 15. [Prawo do korzystania z innych form restrukturyzacji] Skorzystanie z jednej z form restrukturyzacji zobowiązań koncesyjnych na zasadach i warunkach określonych w niniejszej ustawie nie pozbawia operatora prawa do skorzystania z pozostałych form restrukturyzacji przewidzianych w ustawie oraz w odrębnych przepisach.

Art. 16. [Kwota umorzona] 1. Kwota umorzona zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 1 nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, 1492 i 1565), jeżeli należności te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

2. Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana, o których mowa w tytule IV w dziale I ustawy – Kodeks spółek handlowych, wstępuje w wynikające z niniejszej ustawy prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Art. 17. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.