Art. 2. [Kompensacja] 1. Kompensacja następuje w drodze postępowania wszczętego pod nadzorem ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa [1] przez Prezesa Agencji Rozwoju Przemysłu S.A., realizowanego przez niezależnego zarządcę kompensacji, zwanego dalej „zarządcą kompensacji”.

2. Kompensacja obejmuje:

1) zobowiązania cywilnoprawne stoczni;

2) zobowiązania publicznoprawne stoczni;

3) majątek stoczni;

4) ochronę praw pracowników stoczni.

Art. 3. [Postępowanie kompensacyjne] Postępowanie uregulowane ustawą, zwane dalej „postępowaniem kompensacyjnym”, należy prowadzić tak, aby ochrona praw pracowniczych była zapewniona, roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone co najmniej w takim stopniu, w jakim byłoby to możliwe w przypadku ogłoszenia upadłości stoczni, oraz aby zależnie od wyników przetargu, składniki majątkowe stoczni służyły nadal prowadzeniu działalności gospodarczej.

Art. 4. [Ochrona praw pracowników stoczni] W zakresie ochrony praw pracowników stoczni postępowanie kompensacyjne stanowi „inne podobne postępowanie”, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE, z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz. Urz. UE L 82 z 22.03.2001, str. 16, Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 4, str. 98).

Art. 5. [Podstawy wszczęcia i prowadzenia postępowania kompensacyjnego] Postępowanie kompensacyjne jest wszczynane i prowadzone w stosunku do każdej stoczni z osobna, na wniosek podmiotów wskazanych w ustawie lub z urzędu.

Art. 6. [Stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego] 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania kompensacyjnego stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298).

2. Decyzje i postanowienia wydane w toku postępowania kompensacyjnego są natychmiast wykonalne.

Art. 8. [Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa] Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa:

1) sprawuje nadzór nad wszczęciem i przebiegiem postępowania kompensacyjnego;

2) jest organem wyższego stopnia w stosunku do Prezesa Agencji;

3) powołuje obserwatora, zgodnie z procedurą opisaną w art. 10 ust. 1;

4) wykonuje inne zadania określone w ustawie.

Art. 9. [Zakres zadań Prezesa Agencji] 1. Prezes Agencji jest organem pierwszej instancji w postępowaniu kompensacyjnym, stoi na straży jego praworządności oraz wykonuje inne zadania określone w ustawie, a w szczególności:

1) wszczyna postępowanie kompensacyjne;

2) ustanawia tymczasowego nadzorcę;

3) wydaje postanowienie w sprawie zatwierdzenia planu sprzedaży składników majątkowych stoczni;

4) wydaje decyzje w sprawie umorzenia i zakończenia postępowania kompensacyjnego.

2. Prezes Agencji wykonuje zadania określone w ustawie przy pomocy Agencji Rozwoju Przemysłu S.A., zwanej dalej „Agencją”.

Art. 10. [Obserwator] 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa powołuje, spośród kandydatów uzgodnionych z Komisją Europejską, obserwatora zwanego dalej „obserwatorem”. W przypadku konieczności zakończenia wykonywania zadań przez obserwatora z uzasadnionych powodów, w tym ze względu na powstały konflikt interesów, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może dokonać zmiany obserwatora po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.

2. Obserwator monitoruje przebieg postępowania kompensacyjnego, a w szczególności proces przygotowania i przeprowadzenia sprzedaży składników majątku w otwartym, przejrzystym, niedyskryminacyjnym, bezwarunkowym przetargu, przeprowadzonym z zachowaniem warunków uczciwej konkurencji. Obserwator może zatrudnić do swej pomocy ekspertów, jeżeli uzna to za konieczne lub wskazane do wypełnienia jego zadań, pod warunkiem, że wynagrodzenie oraz inne koszty poniesione w związku z tym przez niego są uzasadnione i uzgodnione z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

3. Obserwatorem może być wyłącznie osoba, która posiada licencję syndyka, lub osoby, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 242).

4. Z tytułu udziału w postępowaniu kompensacyjnym obserwator otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości określonej w przepisach art. 8 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2136), płatne w ciężar kosztów postępowania kompensacyjnego.

5. Obserwator podlega ograniczeniom i wymaganiom określonym dla osób, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2399).

6. Obserwator jest zobowiązany do przekazywania Komisji Europejskiej miesięcznych raportów z monitorowania postępowania kompensacyjnego. Kopie raportów obserwator przekazuje ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa. Raporty sporządzane przez obserwatora zawierają w szczególności opis:

1) najistotniejszych czynności podjętych przez niego w wykonaniu jego zadań oraz najistotniejszych planowanych czynności;

2) problemów pojawiających się w związku z przeprowadzeniem procedury sprzedaży składników majątku stoczni;

3) procesu dokonywania podziału, wyceny i sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątku stoczni, w tym informacje dotyczące procesu wyboru nabywców poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni.

7. W przypadku powzięcia wiadomości o przeszkodach w przeprowadzeniu procesu sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątku stoczni, mogących uniemożliwić przeprowadzenie postępowania kompensacyjnego, obserwator informuje o nich niezwłocznie Komisję Europejską i powiadamia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.

8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zapewnia obserwatorowi odpowiednie warunki do prawidłowego wykonywania jego zadań, dostarczając odpowiedniej pomocy i informacji. Obserwator ma dostęp do wszelkich dokumentów, ksiąg, personelu, pomieszczeń, zakładów, urządzeń technicznych stoczni oraz informacji, które są niezbędne do prawidłowego wykonywania jego zadań.

9. Organy administracji publicznej, zarząd stoczni, tymczasowy nadzorca oraz zarządca kompensacji obowiązane są udzielać obserwatorowi pomocy w wykonywaniu jego zadań.

Art. 11. [Przedstawiciel pracowników] 1. Przedstawiciel pracowników, wyznaczony przez organizacje związków zawodowych działających w stoczni, monitoruje przebieg postępowania kompensacyjnego pod względem zapewnienia ochrony praw pracowników stoczni w sposób określony w ustawie.

2. W zakresie określonym w ust. 1, przedstawiciel pracowników ma prawo żądania informacji i prawo wglądu do dokumentów dotyczących postępowania kompensacyjnego, będących w dyspozycji stoczni, tymczasowego nadzorcy i zarządcy kompensacji, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji prawnie chronionych.

3. Obserwator przekazuje przedstawicielowi pracowników kopie raportów, o których mowa w art. 10 ust. 6, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji prawnie chronionych.

Art. 13. [Wniosek o wszczęcie postępowania kompensacyjnego] 1. Jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania kompensacyjnego zgłaszają osoby uprawnione do reprezentacji stoczni, do wniosku powinny być dołączone:

1) wyciąg z księgi udziałów albo księgi akcyjnej;

2) sprawozdania finansowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości za lata obrotowe od 2004 r. do 2007 r. oraz sprawozdania o przychodach, kosztach i wyniku finansowym, sporządzone w ramach obowiązków statystycznych;

3) sprawozdania z działalności stoczni za poszczególne lata obrotowe od 2004 r. do 2007 r.;

4) bilans sporządzony dla celów postępowania kompensacyjnego, na dzień nie późniejszy niż 70 dni przed złożeniem wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 2;

5) aktualny wykaz środków trwałych, inwestycji długoterminowych oraz wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o rachunkowości wraz z informacją o obciążeniach ustanowionych na tych środkach (inwestycjach);

6) informacja o wartości początkowej i dotychczasowym umorzeniu wartości składników majątkowych, o których mowa w pkt 5;

7) wstępna propozycja podziału składników majątkowych stoczni na zespoły tych składników przeznaczone do sprzedaży, sporządzona z uwzględnieniem zasad określonych w art. 76 ust. 5;

8) spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec stoczni wraz z adresami, z podaniem wysokości długu każdego z nich, a także lista zabezpieczeń wierzytelności stoczni z tytułu tych zobowiązań;

9) spis wierzycieli wierzytelności publicznoprawnych z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich w podziale na kwotę wierzytelności głównej i odsetki, z podaniem terminów zapłaty, a także lista zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli publicznoprawnych na majątku stoczni wraz z datami ich ustanowienia;

10) spis wierzycieli wierzytelności cywilnoprawnych, z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich, w podziale na kwotę wierzytelności głównej i odsetki, z podaniem terminów zapłaty, a także lista zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli cywilnoprawnych na majątku stoczni wraz z datami ich ustanowienia;

11) spis wierzycieli wierzytelności spornych, z podaniem wierzytelności spornych co do wysokości w kwotach uznanych przez dłużnika;

12) wykaz zobowiązań pozabilansowych stoczni, z podaniem wysokości każdego z nich, według stanu bieżącego oraz lista zabezpieczeń tych zobowiązań;

13) informacja o liczbie pracowników zatrudnionych w stoczni, z podziałem na grupy zawodowe oraz z uwzględnieniem art. 114;

14) spis roszczeń pracowniczych niezaspokojonych do dnia złożenia wniosku;

15) oświadczenie o spłatach zobowiązań lub innych długów, dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku;

16) informacja o postępowaniach dotyczących ustanowienia na majątku stoczni: hipotek, zastawów, zastawów rejestrowych i zastawów skarbowych oraz innych obciążeń podlegających wpisowi w księdze wieczystej lub w rejestrach, jak również o prowadzonych innych postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących majątku stoczni;

17) informacja o innych, niż określone w pkt 16, toczących się postępowaniach sądowych i administracyjnych oraz postępowaniach restrukturyzacyjnych prowadzonych na podstawie odrębnych ustaw;

18) kopie tytułów egzekucyjnych wystawionych wobec stoczni, w tym z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji.

2. Wszelkie wierzytelności i zobowiązania stoczni powinny być wykazane według najlepszej wiedzy zarządu stoczni według stanu na dzień najpóźniej na 7 dni przed złożeniem wniosku.

Art. 14. [Wniosek wierzyciela o wszczęcie postępowania kompensacyjnego] 1. Jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania kompensacyjnego zgłasza wierzyciel, powinien on uprawdopodobnić swoją wierzytelność.

2. Jeżeli wniosek zgłasza podmiot, który udzielił stoczni pomocy publicznej, powinien on uprawdopodobnić wielkość udzielonej pomocy publicznej.

Art. 15. [Oświadczenie co do prawdziwości danych zawartych we wniosku oraz w załącznikach do wniosku] 1. Wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania kompensacyjnego składający wniosek jest obowiązany złożyć oświadczenie na piśmie co do prawdziwości danych zawartych we wniosku oraz w załącznikach do wniosku.

2. W razie niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji zwraca wniosek bez wzywania wnioskodawcy do jego uzupełnienia.

Art. 16. [Termin rozpatrzenia wniosku o wszczęcie postępowania kompensacyjnego] 1. Jeżeli przy złożeniu wniosku nie spełniono wymagań określonych w art. 12 ust. 3 i 4 lub art. 13 i 14, Prezes Agencji wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, pod rygorem zwrotu wniosku.

2. Rozpatrzenie wniosku następuje w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia Prezesowi Agencji wraz z kompletem wymaganych dokumentów.

3. Wniosek złożony po terminie, o którym mowa w art. 12 ust. 2, pozostawia się bez rozpoznania.

Art. 17. [Wszczęcie postępowania kompensacyjnego z urzędu] 1. W przypadku zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 12 ust. 1, przed dniem wejścia w życie ustawy i niezłożenia wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 2, przez osoby uprawnione do reprezentowania stoczni:

1) stocznia jest zobowiązana do przedłożenia Prezesowi Agencji informacji i dokumentów, o których mowa w art. 12 ust. 3 i 4 i art. 13, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia upływu terminu na złożenie wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 2;

2) Prezes Agencji wszczyna postępowanie kompensacyjne z urzędu, w terminie 7 dni od dnia upływu terminu na złożenie wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 2.

2. Niewykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania kompensacyjnego z urzędu.

3. W przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zarządu stoczni nie stosuje się przepisów art. 58 ust. 4.

4. Do osób składających w imieniu stoczni dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 1.

Art. 19. [Czynności prowadzone przez tymczasowego nadzorcę] 1. Tymczasowy nadzorca niezwłocznie podejmuje czynności w zakresie:

1) szczegółowego opisu sytuacji ekonomicznej stoczni;

2) analizy przyczyn wystąpienia trudnej sytuacji ekonomicznej stoczni;

3) ustalenia składników majątkowych stoczni podlegających sprzedaży na zasadach określonych w ustawie – na podstawie wpisów w księgach stoczni oraz dokumentów bezspornych;

4) sporządzenia spisu istotnych składników majątkowych stoczni oraz oszacowania ich wartości w warunkach wymuszonej sprzedaży, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 76 ust. 5;

5) ustalenia działań mających na celu maksymalizację wpływów ze sprzedaży składników majątkowych stoczni, w tym proponowanego podziału majątku oraz jego wycenę;

6) ustalenia zakresu działalności gospodarczej, której prowadzenie w ramach przedsiębiorstwa stoczni jest niezbędne do czasu sprzedaży jej składników majątkowych, z uwzględnieniem ochrony wartości tego majątku, ochrony interesów wierzycieli stoczni i ochrony praw pracowniczych;

7) ustalenia koniecznych działań, mających na celu ochronę praw pracowniczych.

2. W ramach prowadzonego nadzoru tymczasowy nadzorca może w każdym czasie kontrolować czynności zarządu stoczni, a także przedsiębiorstwo stoczni. Może też sprawdzić, czy mienie stoczni jest dostatecznie zabezpieczone przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne.

Art. 20. [Postępowanie po ustanowieniu tymczasowego nadzorcy] 1. Po ustanowieniu tymczasowego nadzorcy wszystkie organy stoczni zachowują swoje kompetencje, z tym że w przypadku dokonywania przez zarząd stoczni czynności, dla których wymagana jest uprzednia zgoda innych organów, wymagana jest także zgoda tymczasowego nadzorcy. Czynności stoczni przekraczające zakres zwykłego zarządu dokonane bez zgody tymczasowego nadzorcy są nieważne z mocy prawa.

2. Tymczasowy nadzorca nie może zezwolić na zawieranie umów o budowę nowych statków.

3. Po ustanowieniu tymczasowego nadzorcy zarząd stoczni zawiadamia tymczasowego nadzorcę o rachunkach bankowych stoczni, sejfach i skrytkach.

Art. 21. [Wstępny spis wierzycieli stoczni] Tymczasowy nadzorca, pod nadzorem Prezesa Agencji, sporządza wstępny spis wierzycieli stoczni wraz z wykazem ich wierzytelności wobec stoczni powstałych przed dniem złożenia wniosku o wszczęcie postępowania kompensacyjnego i uznanych przez stocznię.

Art. 22. [Zarządca kompensacji] Tymczasowy nadzorca pełni swoje obowiązki do czasu ustanowienia zarządcy kompensacji przez wstępne zgromadzenie wierzycieli. Po doręczeniu uchwały zgromadzenia wierzycieli tymczasowy nadzorca przekazuje prowadzenie postępowania zarządcy kompensacji wraz ze zgromadzoną w toku wykonywanych czynności dokumentacją.

Art. 24. [Wstępne zgromadzenie wierzycieli] 1. W postanowieniu o wszczęciu postępowania kompensacyjnego Prezes Agencji wskazuje termin, miejsce i przedmiot obrad wstępnego zgromadzenia wierzycieli.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż 7 dni od dnia obwieszczenia o wszczęciu postępowania kompensacyjnego.

3. Wstępne zgromadzenie wierzycieli podejmuje uchwały w sprawach:

1) ustanowienia rady wierzycieli i wyboru jej pierwszego składu;

2) uchwalenia regulaminu rady wierzycieli, określającego jej wewnętrzną organizację i sposób działania;

3) ustanowienia zarządcy kompensacji.

4. We wstępnym zgromadzeniu wierzycieli mają prawo uczestniczyć z prawem głosu wierzyciele, których wierzytelności zostały wykazane w spisie, o którym mowa w art. 21. Wierzyciele głosują sumą wierzytelności.

5. Obradom wstępnego zgromadzenia wierzycieli przewodniczy uczestniczący w zgromadzeniu wierzyciel reprezentujący najwyższą wierzytelność, spośród wierzytelności zabezpieczonych wykazanych w spisie, o którym mowa w art. 21.

6. Uchwały wstępnego zgromadzenia wierzycieli zapadają bez względu na liczbę obecnych, większością głosów wierzycieli mających przynajmniej jedną piątą część ogólnej sumy wierzytelności przypadających wierzycielom uprawnionym do uczestniczenia w tym zgromadzeniu.

7. Wstępne zgromadzenie wierzycieli nie ulega odroczeniu.

8. W toku postępowania kompensacyjnego zgromadzenie wierzycieli jest zwoływane przez Prezesa Agencji w przypadku zaistnienia takiej potrzeby. W zgromadzeniu wierzycieli zwołanym w toku postępowania uczestniczą z prawem głosu wszyscy wierzyciele, których wierzytelności zostały uznane.

Art. 25. [Rada wierzycieli] 1. Rada wierzycieli jest powoływana i odwoływana przez zgromadzenie wierzycieli i składa się z trzech członków oraz po jednym zastępcy każdego członka rady wierzycieli.

2. Członkowie rady wierzycieli i ich zastępcy powoływani są spośród wierzycieli stoczni uczestniczących w zgromadzeniu wierzycieli.

3. Wierzyciel może nie przyjąć obowiązków członka rady lub jego zastępcy.

4. Członkowie rady wierzycieli oraz ich zastępcy pełnią swoje obowiązki osobiście albo przez swoje organy.

5. Członek rady wierzycieli oraz jego zastępca może również działać przez pełnomocnika, a gdy członkiem rady wierzycieli jest organ administracji publicznej, także przez osobę wyznaczoną przez ten organ. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie z podpisem notarialnie poświadczonym. Pełnomocnictwo udzielone adwokatowi lub radcy prawnemu nie wymaga notarialnego poświadczenia podpisu.

6. Członkowi rady wierzycieli oraz jego zastępcy przysługuje prawo do zwrotu koniecznych wydatków związanych z jego udziałem w posiedzeniu rady wierzycieli. Zwrot wydatków wchodzi w skład kosztów postępowania.

7. Członek rady wierzycieli oraz zastępca członka rady wierzycieli odpowiada za szkodę wynikłą z nienależytego pełnienia obowiązków.

8. Za szkodę wyrządzoną nienależytym wykonaniem obowiązków przez pełnomocnika działającego w radzie wierzyciel odpowiada jak za działanie własne.

9. Członek rady wierzycieli lub zastępca członka rady wierzycieli może być odwołany w każdym czasie przez zgromadzenie wierzycieli zwołane przez Prezesa Agencji na wniosek każdego z wierzycieli, którego wierzytelności zostały uznane przez stocznię lub na wniosek zarządcy kompensacji.

Art. 26. [Zadania rady wierzycieli] 1. Rada wierzycieli zapoznaje się ze sprawozdaniem tymczasowego nadzorcy z czynności podjętych przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego.

2. W toku postępowania kompensacyjnego rada wierzycieli służy pomocą zarządcy kompensacji, opiniuje plan sprzedaży składników majątkowych stoczni, bada stan funduszów uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni oraz wyraża opinię w innych sprawach.

3. Badanie stanu kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni rada wierzycieli może sprawować przez poszczególnych swoich członków lub ich zastępców, których do tego upoważni.

4. Rada wierzycieli może żądać od zarządcy kompensacji wyjaśnień oraz ma prawo wglądu do ksiąg i dokumentów dotyczących postępowania kompensacyjnego.

Art. 27. [Posiedzenie rady wierzycieli] 1. Rada wierzycieli wykonuje czynności przez podjęcie uchwał na posiedzeniach rady. Uchwały rady wierzycieli zapadają większością głosów. W posiedzeniach rady wierzycieli może uczestniczyć, bez prawa głosu, obserwator.

2. Posiedzenie rady wierzycieli zwołuje zarządca kompensacji, zawiadamiając jej członków oraz obserwatora o terminie i miejscu posiedzenia, osobiście lub listami poleconymi. Posiedzeniu rady wierzycieli przewodniczy zarządca kompensacji, bez prawa głosu.

3. Posiedzenie rady wierzycieli może zwołać również Prezes Agencji, który przewodniczy posiedzeniu, bez prawa głosu.

4. Z posiedzenia rady wierzycieli spisuje się protokół, który podpisują obecni. Odmowę i podanie przyczyn odmowy złożenia podpisu zaznacza się w protokole.

5. Przewodniczący rady wierzycieli niezwłocznie po posiedzeniu przesyła odpis protokołu Prezesowi Agencji, a także zarządcy kompensacji lub obserwatorowi, jeżeli nie byli obecni na posiedzeniu.

Art. 29. [Sprawozdanie ogólne o stanie majątku stoczni] 1. Zarządca kompensacji jest zobowiązany zakończyć podjęte przez tymczasowego nadzorcę czynności, o których mowa w art. 19 ust. 1, w terminie jednego miesiąca od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn zarządca kompensacji nie może sporządzić spisu istotnych składników majątkowych stoczni oraz oszacowania ich wartości w warunkach wymuszonej sprzedaży w terminie, o którym mowa w ust. 1, składa w tym terminie Prezesowi Agencji pisemne sprawozdanie ogólne o stanie majątku stoczni i o możliwości zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

3. Złożenie sprawozdania nie zwalnia zarządcy kompensacji od obowiązku sporządzenia dokumentów, o których mowa w ust. 2, gdy tylko będzie to możliwe.

Art. 30. [Zwrot świadczenia wzajemnego] 1. Czynności prawne stoczni dotyczące mienia, wobec którego stocznia utraciła prawo zarządu, są nieważne z mocy prawa.

2. Na wniosek osoby trzeciej zarządca kompensacji dokonuje zwrotu na jej rzecz z majątku stoczni jej świadczenia wzajemnego, które osoba ta świadczyła w związku z dokonaniem przez nią ze stocznią czynności prawnej, o której mowa w ust. 1. Do zwrotu tego świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o nienależnym świadczeniu.

3. Zwrot świadczenia, o którym mowa w ust. 2, następuje, jeżeli czynność prawna została podjęta po wszczęciu postępowania kompensacyjnego i przed obwieszczeniem w Monitorze Sądowym i Gospodarczym postanowienia o wszczęciu postępowania kompensacyjnego.

4. Spełnienie świadczenia do rąk zarządu stoczni dokonane po obwieszczeniu postanowienia o wszczęciu postępowania kompensacyjnego w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nie zwalnia z obowiązku spełnienia świadczenia do rąk zarządcy kompensacji, chyba że równowartość świadczenia została przekazana przez stocznię zarządcy kompensacji.

Art. 31. [Czynności podlegające ujawnieniu w księdze wieczystej i rejestrach] Przepisy art. 30 stosuje się również do czynności, które podlegają ujawnieniu w księdze wieczystej i rejestrach, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

Art. 32. [Ograniczenia związane z wszczęciem postępowania kompensacyjnego] 1. Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego nie można obciążyć składników majątku stoczni hipoteką przymusową, hipoteką morską, hipoteką, prawem zastawu rejestrowego, zastawu skarbowego i zastawu ani dokonać wpisu w księdze wieczystej lub rejestrze dotyczącego tych składników celem zabezpieczenia wierzytelności, chociażby powstała ona przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego.

2. Wpis w księdze wieczystej lub rejestrze dokonany z naruszeniem ust. 1 podlega wykreśleniu. Wykreślenie jest dokonywane na wniosek zarządcy kompensacji.

Art. 33. [Umowa ramowa] 1. Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego zmiana lub wygaśnięcie stosunku prawnego, którego stroną jest stocznia, są możliwe tylko według przepisów niniejszej ustawy, a czynność prawna dokonana z naruszeniem niniejszej ustawy jest bezskuteczna wobec majątku stoczni, nawet jeżeli umowa stron przewiduje inny skutek.

2. Jeżeli umowa ramowa, której jedną ze stron jest stocznia, zastrzega, że poszczególne umowy szczegółowe, których przedmiotem są terminowe operacje finansowe lub sprzedaż papierów wartościowych ze zobowiązaniem do ich odkupu, będą zawierane w wykonaniu umowy ramowej oraz, że rozwiązanie umowy ramowej powoduje rozwiązanie wszystkich umów szczegółowych, zawartych w wykonaniu tej umowy, zarządcy kompensacji nie przysługuje uprawnienie do odstąpienia od umowy ramowej, w trybie określonym w art. 39.

3. Przez terminowe operacje finansowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się operacje, w których ustalono cenę, kurs, stopę procentową lub indeks – a w szczególności nabywanie walut, papierów wartościowych, złota lub innych metali szlachetnych, towarów lub praw, w tym umowy obliczone tylko na różnicę cen, opcje i prawa pochodne – zawarte na umówioną datę lub umówiony termin, w obrocie rynkowym.

4. Każda ze stron może wypowiedzieć umowę, o której mowa w ust. 2, z zachowaniem ustalonego w tej umowie sposobu rozliczenia stron na wypadek rozwiązania umowy.

5. Dopuszczalne jest potrącenie wierzytelności wynikającej z rozliczenia stron.

6. Do poszczególnych umów szczegółowych mających za przedmiot terminowe operacje finansowe lub sprzedaż papierów wartościowych ze zobowiązaniem do ich odkupu – nawet jeżeli nie zostały one zawarte w wykonaniu umowy ramowej, o której mowa w ust. 2 – nie stosuje się przepisów art. 39.

Art. 34. [Zobowiązania pieniężne i niepieniężne stoczni] 1. Zobowiązania pieniężne stoczni, których termin płatności świadczenia jeszcze nie nastąpił, stają się wymagalne z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Zobowiązania majątkowe niepieniężne zmieniają się z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego na zobowiązania pieniężne i z tym dniem stają się płatne, chociażby termin ich wykonania jeszcze nie nastąpił.

Art. 35. [Odsetki od wierzytelności] 1. Z majątku stoczni mogą być zaspokojone odsetki od wierzytelności, należne od stoczni, za okres do dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy odsetek od wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, hipoteką przymusową, hipoteką morską, wpisem w rejestrze, zastawem, zastawem skarbowym albo zastawem rejestrowym. Odsetki te mogą być zaspokojone tylko ze środków uzyskanych ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia.

Art. 36. [Potrącenie wierzytelności stoczni z wierzytelnością jej wierzyciela] 1. Potrącenie wierzytelności stoczni z wierzytelnością jej wierzyciela, zwane dalej „potrąceniem”, jest dopuszczalne, jeżeli obie wierzytelności istniały w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego, chociażby termin wymagalności jednej z nich jeszcze nie nastąpił.

2. Do potrącenia przedstawia się całkowitą sumę wierzytelności stoczni, a wierzytelność wierzyciela tylko w wysokości wierzytelności głównej wraz z odsetkami naliczonymi do dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

3. Jeżeli termin płatności nieoprocentowanego długu stoczni w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego nie nastąpił, do potrącenia przyjmuje się sumę należności zmniejszoną o odsetki ustawowe, nie wyższe jednak niż sześć procent, za czas od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego do dnia płatności i nie więcej niż za okres dwóch lat.

Art. 37. [Dopuszczalność potrącenia] 1. Potrącenie nie jest dopuszczalne, jeżeli dłużnik stoczni nabył wierzytelność w drodze przelewu lub indosu po wszczęciu postępowania kompensacyjnego albo nabył ją w ciągu ostatnich trzech miesięcy przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Potrącenie jest dopuszczalne, jeżeli nabywca stał się wierzycielem stoczni wskutek spłacenia jego długu, za który odpowiadał osobiście albo określonymi przedmiotami majątkowymi, i jeżeli nabywca przyjął odpowiedzialność za dług stoczni nie później niż na rok przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

3. Potrącenie nie jest dopuszczalne, jeżeli wierzyciel stał się dłużnikiem stoczni po dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

4. Wierzyciel, który chce skorzystać z możliwości potrącenia, składa o tym oświadczenie nie później niż przy zgłoszeniu wierzytelności.

Art. 38. [Roszczenie wynikające z umowy zawartej w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez stocznię] Roszczenie wynikające z umowy zawartej w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez stocznię może być przez wierzyciela dochodzone w postępowaniu kompensacyjnym tylko wtedy, gdy oświadczenie o przyjęciu oferty zostało złożone stoczni przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

Art. 39. [Zobowiązania z umowy wzajemnej] 1. Jeżeli w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego zobowiązania z umowy wzajemnej nie zostały wykonane w całości lub w części, zarządca kompensacji może wykonać zobowiązanie stoczni i zażądać od drugiej strony spełnienia świadczenia wzajemnego albo od umowy odstąpić.

2. Na żądanie drugiej strony, złożone w formie pisemnej z datą pewną, zarządca kompensacji, w terminie dwóch miesięcy, oświadcza na piśmie, czy od umowy odstępuje, czy też żąda jej wykonania. Niezłożenie w tym terminie oświadczenia przez zarządcę kompensacji uważa się za odstąpienie od umowy.

3. Druga strona, która ma obowiązek spełnić świadczenie na rzecz stoczni wcześniej, może wstrzymać się ze spełnieniem świadczenia, do czasu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wzajemnego.

Art. 40. [Odstąpienie od umowy świadczenia przez zarządcę kompensacji] Jeżeli zarządca kompensacji odstępuje od umowy, druga strona nie ma prawa do zwrotu spełnionego świadczenia, chociażby świadczenie to znajdowało się w majątku stoczni. Strona, której nie przysługuje prawo do zwrotu spełnionego świadczenia, może dochodzić należności z tytułu wykonania zobowiązania i poniesionych strat.

Art. 41. [Prawa sprzedawcy i komisanta] 1. Sprzedawca może żądać zwrotu rzeczy ruchomej – także papierów wartościowych – wysłanej stoczni bez otrzymania ceny, jeżeli rzecz ta nie została objęta przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego przez stocznię lub przez osobę upoważnioną przez stocznię do rozporządzania rzeczą. Prawo żądania zwrotu służy także komisantowi, który wysłał rzecz stoczni.

2. Sprzedawca lub komisant, któremu rzecz została zwrócona, zwraca koszty, które zostały poniesione lub mają być poniesione, oraz otrzymane zaliczki.

3. Zarządca kompensacji może jednak rzecz, o której mowa w ust. 1, zatrzymać, jeżeli zapłaci należną od stoczni cenę i koszty. Prawo to przysługuje zarządcy kompensacji w terminie miesiąca od dnia żądania zwrotu.

Art. 42. [Zastrzeżone w umowie sprzedaży na rzecz sprzedawcy prawo własności] 1. Zastrzeżone w umowie sprzedaży na rzecz sprzedawcy prawo własności nie wygasa z powodu wszczęcia postępowania kompensacyjnego, jeżeli jest skuteczne wobec jego wierzycieli według przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875).

2. Zastrzeżenie w umowie przeniesienia prawa własności na rzecz sprzedawcy oraz umowa przeniesienia własności rzeczy, wierzytelności lub innego prawa, zawarte w celu zabezpieczenia wierzytelności, są skuteczne tylko w przypadku, gdy umowa została zawarta przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego w formie pisemnej z datą pewną.

Art. 43. [Umowy zlecenia lub komisu zawarte przez stocznię] 1. Zawarte przez stocznię umowy zlecenia lub komisu, w których stocznia była dającym zlecenie lub komitentem, a także umowy o zarządzanie papierami wartościowymi stoczni wygasają z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego. Wierzytelność z tytułu poniesionej wskutek tego straty może być dochodzona.

2. Od zawartych przez stocznię umów zlecenia lub komisu, w których stocznia była przyjmującym zlecenie lub komisantem, można odstąpić z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego bez odszkodowania.

Art. 44. [Umowa agencyjna zawarta przez stocznię] 1. Umowa agencyjna, której stroną jest stocznia, wygasa z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Agent, któremu stocznia dała zlecenie, ma prawo dochodzić swojej wierzytelności powstałej z tytułu straty poniesionej wskutek wygaśnięcia umowy.

Art. 45. [Umowa użyczenia zawarta przez stocznię] 1. Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego, umowa użyczenia, której stroną jest stocznia, ulega rozwiązaniu na żądanie jednej ze stron, jeżeli rzecz już została wydana.

2. Jeżeli rzecz nie była jeszcze wydana, umowa, o której mowa w ust. 1, wygasa.

Art. 46. [Umowa pożyczki zawarta przez stocznię] Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego umowa pożyczki, której stroną jest stocznia, wygasa, jeżeli przedmiot pożyczki nie został jeszcze wydany.

Art. 47. [Czynsz najmu rzeczy ruchomej pobrany z góry przez stocznię] Pobranie z góry przez stocznię przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego czynszu najmu rzeczy ruchomej za czas dłuższy niż sześć miesięcy, licząc od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego, nie zwalnia najemcy od obowiązku zapłaty czynszu do rąk zarządcy kompensacji.

Art. 48. [Umowy najmu lub dzierżawy zawarte przez stocznię] 1. Umowa najmu lub dzierżawy nieruchomości stoczni wiąże strony, jeżeli przedmiot umowy przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego został wydany najemcy lub dzierżawcy.

2. Pobranie z góry przez stocznię przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego czynszu najmu za czas dłuższy niż trzy miesiące, a czynszu dzierżawy za czas dłuższy niż sześć miesięcy, licząc w obu przypadkach od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego, jak również rozporządzanie tym czynszem, nie zwalnia najemcy lub dzierżawcy od obowiązku zapłaty czynszu do rąk zarządcy kompensacji.

Art. 49. [Sprzedaż przez zarządcę kompensacji nieruchomości stoczni] Sprzedaż przez zarządcę kompensacji w toku postępowania kompensacyjnego nieruchomości stoczni wywołuje takie same skutki w stosunku do umowy najmu lub dzierżawy, jak sprzedaż w postępowaniu egzekucyjnym.

Art. 50. [Wypowiedzenie umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości stoczni] 1. Zarządca kompensacji może wypowiedzieć umowę najmu lub dzierżawy nieruchomości stoczni z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia także wtedy, gdy wypowiedzenie tej umowy przez stocznię nie było dopuszczalne. Zarządca kompensacji wypowiada taką umowę, jeżeli trwanie umowy utrudnia sprzedaż składników majątkowych stoczni albo gdy czynsz najmu lub dzierżawy odbiega od przeciętnych czynszów za najem lub dzierżawę nieruchomości tego samego rodzaju.

2. Druga strona umowy, o której mowa w ust. 1, może dochodzić odszkodowania z tytułu jej rozwiązania przed terminem przewidzianym w umowie, zgłaszając te wierzytelności zarządcy kompensacji.

Art. 51. [Odstąpienie od umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości stoczni] 1. Jeżeli w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego przedmiot najmu lub dzierżawy nie był jeszcze wydany stoczni, każda ze stron może odstąpić od umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości zawartej przez stocznię jako najemcę lub dzierżawcę. Oświadczenie o odstąpieniu powinno być złożone w terminie dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Odstąpienie od umowy, o której mowa w ust. 1, nie pociąga za sobą obowiązku odszkodowania.

3. Jeżeli przedmiot najmu lub dzierżawy w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego był już wydany stoczni, zarządca kompensacji może wypowiedzieć umowę najmu lub dzierżawy, także wtedy, gdy wypowiedzenie tej umowy przez stocznię nie było dopuszczalne. Jeżeli umowa dotyczy nieruchomości, w której prowadzone było przedsiębiorstwo stoczni, wypowiedzenie następuje z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia, w innych zaś przypadkach – z zachowaniem terminu ustawowego, chyba że terminy wypowiedzenia przewidziane w umowie są krótsze.

4. Rozwiązanie umowy nie może nastąpić przed upływem terminu, za który czynsz zapłacono z góry. Zarządca kompensacji wypowiada umowę najmu lub dzierżawy przed tym terminem, jeżeli dalsze trwanie umowy utrudniałoby prowadzenie postępowania kompensacyjnego, a w szczególności gdy prowadzi do zwiększenia kosztów postępowania.

5. Wynajmujący lub wydzierżawiający może dochodzić odszkodowania z powodu rozwiązania najmu lub dzierżawy przed terminem przewidzianym w umowie, jednak za czas nie dłuższy niż dwa lata.

Art. 52. [Wygaśnięcie umowy kredytu] 1. Z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego umowa kredytu, której stroną jest stocznia, wygasa, jeżeli przed tym terminem kredytodawca nie przekazał środków pieniężnych do dyspozycji stoczni. Kredytodawca może dochodzić naprawienia szkody, zgłaszając te wierzytelności w postępowaniu kompensacyjnym.

2. W razie oddania, na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, do dyspozycji stoczni przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego części środków pieniężnych, stocznia traci prawo do żądania wypłaty części nieprzekazanej.

Art. 53. [Subkonto rachunku bankowego stoczni] 1. Wszczęcie postępowania kompensacyjnego nie ma wpływu na umowy: rachunku bankowego i rachunku papierów wartościowych stoczni, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Od dnia ustanowienia zarządcy kompensacji dysponentem rachunków, o których mowa w ust. 1, jest wyłącznie zarządca kompensacji.

3. Zarządca kompensacji gromadzi kwoty uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych stoczni oraz kwoty niezbędne do pokrycia kosztów i wydatków postępowania na wyodrębnionym w tym celu subkoncie rachunku bankowego stoczni, zwanym dalej „subkontem rachunku bankowego stoczni”.

Art. 54. [Wygaśnięcie umowy o udostępnienie skrytek sejfowych oraz umowy przechowania zawarte przez stocznię z bankiem] 1. Z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego wygasają umowy o udostępnienie skrytek sejfowych oraz umowy przechowania zawarte przez stocznię z bankiem. Wydanie złożonych w skrytkach przedmiotów lub papierów wartościowych następuje w terminie uzgodnionym z zarządcą kompensacji, jednak nie później niż w terminie dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

2. Za okres korzystania ze skrytek i innych form przechowania po wszczęciu postępowania kompensacyjnego bank pobiera opłaty według stawek obowiązujących strony w ostatnim miesiącu przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

3. Roszczenia banku, o których mowa w ust. 2, mogą być dochodzone według zasad określonych dla dochodzenia zwrotu kosztów postępowania.

Art. 55. [Umowa leasingu zawarta przez stocznię] 1. W razie wszczęcia postępowania kompensacyjnego wobec stoczni korzystającej z rzeczy na podstawie umowy leasingu, zarządca kompensacji może, w terminie dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego, wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym.

2. Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego do stoczni jako podmiotu finansującego leasing przepisu art. 39 nie stosuje się.

Art. 56. [Umowa obowiązkowego ubezpieczenia majątkowego] 1. Wszczęcie postępowania kompensacyjnego nie ma wpływu na zawarte przez stocznię umowy obowiązkowego ubezpieczenia majątkowego.

2. Do umów, o których mowa w ust. 1, zawartych przez stocznię przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 39.

Art. 57. [Skutki wszczęcia postępowania kompensacyjnego] 1. Od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego:

1) nie mogą być wszczynane przeciwko stoczni postępowania zabezpieczające, a wszczęte podlegają z mocy prawa zawieszeniu;

2) zawiesza się spłatę zobowiązań stoczni powstałych przed dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego;

3) zawiesza się naliczanie i bieg odsetek należnych od stoczni;

4) prawa i obowiązki wynikające z udzielonych pożyczek, poręczeń lub gwarancji wykonania zobowiązań przez stocznię wykonuje wyłącznie zarządca kompensacji;

5) nie mogą być zawierane umowy o budowę nowych statków.

2. Sumy uzyskane w zawieszonym postępowaniu egzekucyjnym i niewydane przelewa się na subkonto rachunku bankowego stoczni, a wierzyciele, którzy prowadzili egzekucję, będą zaspokojeni według przepisów niniejszej ustawy.

3. Zaspokojenie wierzycieli, których roszczenie zabezpieczono hipoteką przymusową, hipoteką morską, hipoteką, prawem zastawu skarbowego, zastawu rejestrowego oraz zastawu, następuje według przepisów ustawy.

4. W czasie postępowania kompensacyjnego niedopuszczalne jest wszczęcie postępowań egzekucyjnych z majątku stoczni przeciwko stoczni. Orzeczenie zasądzające świadczenie od stoczni wydane po wszczęciu postępowania kompensacyjnego podlega wykonaniu według przepisów ustawy.

Art. 58. [Zakaz ogłoszenia upadłości stoczni] 1. Od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego do dnia jego zakończenia albo umorzenia postępowania kompensacyjnego nie może być ogłoszona upadłość stoczni, której dotyczy kompensacja.

2. Postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości stoczni będące w toku, podlegają zawieszeniu z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego do dnia zakończenia albo umorzenia tego postępowania.

3. Od dnia złożenia wniosku o wszczęcie postępowania kompensacyjnego przez stocznię do stoczni nie stosuje się przepisów o obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

4. Z dniem złożenia wniosku o wszczęcie postępowania kompensacyjnego członkowie organów stoczni są zwolnieni z wszelkiej odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach prawa, wynikającej z niewypełnienia obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. W szczególności członkowie zarządu stoczni są zwolnieni z odpowiedzialności określonej w art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423) oraz z odpowiedzialności określonej w art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych.

Art. 59. [Spełnienie świadczenia wynikającego ze zobowiązań powstałych po dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego] Zarządca kompensacji może, po zasięgnięciu opinii rady wierzycieli, spełniać świadczenia wynikające z zobowiązań powstałych po dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego oraz z zobowiązań powstałych przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego, jeżeli jest to niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w celu ochrony wartości majątku stoczni podlegającego sprzedaży. Powyższe czynności nie mogą prowadzić do zawarcia umów o budowę nowych statków.

Art. 60. [Zapis na sąd polubowny] Zapis na sąd polubowny dokonany przez stocznię traci moc z dniem wszczęcia postępowania kompensacyjnego, a toczące się już postępowania ulegają umorzeniu.

Art. 61. [Postępowania sądowe i administracyjne dotyczące majątku stoczni] 1. Postępowania sądowe i administracyjne dotyczące majątku stoczni mogą być wszczęte i dalej prowadzone jedynie przez zarządcę kompensacji lub przeciwko niemu.

2. Postępowania, o których mowa w ust. 1, zarządca kompensacji prowadzi na rzecz stoczni, lecz w imieniu własnym.

Art. 62. [Obowiązki banków związane z publikacją wszczęcia postępowania kompensacyjnego] Po obwieszczeniu postanowienia o wszczęciu postępowania kompensacyjnego w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, banki, w których stocznia ma rachunki bankowe, sejfy lub skrytki, zobowiązane są zawiadomić o tym Prezesa Agencji.

Art. 63. [Obowiązki organów administracji publicznej] Organy administracji publicznej obowiązane są udzielać pomocy Prezesowi Agencji w wykonywaniu jego czynności związanych z postępowaniem kompensacyjnym.

Art. 65. [Ograniczenia w sprawowaniu funkcji zarządcy kompensacji] 1. Czynności zarządcy kompensacji mogą wykonywać wyłącznie osoby, o których mowa w art. 64 ust. 1 lub osoby, które prowadziły likwidację.

2. Zarządcą kompensacji nie może być osoba, która:

1) jest wierzycielem lub dłużnikiem stoczni, małżonkiem, wstępnym, zstępnym, rodzeństwem, powinowatym członka organu stoczni lub wierzyciela stoczni w tej samej linii czy stopniu, osobą pozostającą z nim w stosunku przysposobienia lub małżonkiem tej osoby albo osobą pozostającą z członkiem zarządu stoczni w faktycznym związku, wspólnie z nim zamieszkującą i gospodarującą;

2) jest lub była zatrudniona przez stocznię na podstawie stosunku pracy albo innego stosunku prawnego albo też jest lub była członkiem organu, wspólnikiem lub akcjonariuszem stoczni.

3. Zarządca kompensacji oraz jego małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, osoba pozostająca z nim w stosunku przysposobienia lub małżonek takiej osoby, jak również osoba pozostająca z nim w faktycznym związku, wspólnie z nim zamieszkująca i gospodarująca, nie mogą nabyć rzeczy ani praw pochodzących ze sprzedaży dokonanej w postępowaniu kompensacyjnym, w którym sprawuje lub sprawowała tę funkcję.

4. Przeszkoda, o której mowa w ust. 2 pkt 1, trwa mimo ustania małżeństwa lub przysposobienia.

Art. 66. [Uprawnienia zarządcy kompensacji] 1. W sprawach dotyczących ochrony majątku stoczni, sprzedaży składników majątkowych stoczni, spłaty wierzycieli oraz ochrony praw pracowników w postępowaniu kompensacyjnym, zarządca kompensacji dokonuje czynności na rachunek stoczni, lecz w imieniu własnym.

2. Zarządca kompensacji nie odpowiada za zobowiązania zaciągnięte w sprawach, o których mowa w ust. 1.

3. Zarządca kompensacji odpowiada za szkodę wyrządzoną na skutek nienależytego wykonywania swoich obowiązków.

4. Rada wierzycieli odwołuje zarządcę kompensacji, jeżeli oczywistym jest, że nie pełni należycie swoich obowiązków lub z powodu przeszkody nie może ich pełnić. Uchwała o odwołaniu zarządcy kompensacji z powodu nienależytego pełnienia obowiązków wymaga uzasadnienia.

5. W razie śmierci zarządcy kompensacji będącego osobą fizyczną albo w razie likwidacji lub upadłości zarządcy kompensacji będącego spółką handlową, rada wierzycieli wyznacza inną osobę na zarządcę kompensacji.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, lub gdy zarządca zrezygnuje z pełnienia funkcji, rada wierzycieli powołuje nowego zarządcę kompensacji.

Art. 67. [Pełnomocnictwo do dokonywania czynności prawnych] 1. Zarządca kompensacji może udzielać pełnomocnictw do dokonywania czynności prawnych. Może też udzielać pełnomocnictw procesowych.

2. Za szkodę wyrządzoną przez pełnomocników zarządca kompensacji odpowiada jak za działanie własne.

Art. 68. [Wynagrodzenie i zwrot wydatków dla zarządcy kompensacji] 1. Zarządca kompensacji ma prawo do zryczałtowanego wynagrodzenia miesięcznego za swoje czynności w wysokości określonej w umowie zlecenia zawartej z Prezesem Agencji, nie wyższej jednakże niż określona w art. 8 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 10 ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 2. Wysokość wynagrodzenia jest jawna.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w wypadku określonym w art. 3 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 10 ust. 4.

3. Zarządcy kompensacji przysługuje prawo do zwrotu wydatków.

4. W razie śmierci zarządcy kompensacji będącego osobą fizyczną roszczenie o należne mu wynagrodzenie oraz o zwrot wydatków należy do spadku po nim.

5. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do następców prawnych zarządcy kompensacji będącego osobą prawną w wypadku jego likwidacji lub upadłości.

Art. 69. [Sprawozdania składane przez zarządcę kompensacji] 1. Zarządca kompensacji składa radzie wierzycieli, obserwatorowi oraz ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, nie rzadziej niż raz na miesiąc, sprawozdanie ze swoich czynności oraz sprawozdanie rachunkowe z uzasadnieniem.

2. Po zakończeniu swojej działalności zarządca kompensacji składa podmiotom, o których mowa w ust. 1, sprawozdanie ostateczne obejmujące sprawozdanie ze swoich czynności oraz sprawozdanie rachunkowe.

3. Do sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się przepisów o rachunkowości.

4. Zarządca kompensacji wykonuje obowiązki sprawozdawcze, jakie ciążyłyby na stoczni.

Art. 70. [Obowiązki zarządcy kompensacji] 1. Zarządca kompensacji prowadzi przedsiębiorstwo stoczni tylko w zakresie niezbędnym dla ochrony wartości składników majątkowych podlegających sprzedaży oraz ochrony interesów wierzycieli.

2. Zarządca kompensacji sporządza spis istotnych składników majątkowych stoczni i sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający wszczęcie postępowania kompensacyjnego, jeżeli dotychczas w toku postępowania nie zostały sporządzone.

3. Zarządca kompensacji niezwłocznie po wszczęciu postępowania kompensacyjnego przystępuje do sporządzenia planu sprzedaży składników majątkowych stoczni, o którym mowa w art. 76 ust. 1, z uwzględnieniem czynności, o których mowa w art. 19 ust. 1.

Art. 71. [Ujawnienie wszczęcia postępowania kompensacyjnego w księdze wieczystej] Zarządca kompensacji podejmuje niezbędne czynności celem ujawnienia postanowienia o wszczęciu postępowania kompensacyjnego w księdze wieczystej oraz w innych księgach i rejestrach, do których wpisany jest majątek stoczni.

Art. 72. [Przejęcie korespondencji kierowanej do stoczni przez zarządcę kompensacji] 1. Zarządca kompensacji zawiadamia placówki pocztowe o wszczęciu postępowania kompensacyjnego. Placówki te doręczają zarządcy kompensacji adresowaną do stoczni korespondencję i wszelkie przesyłki. Zarządca kompensacji wydaje stoczni korespondencję i przesyłki, które nie dotyczą majątku stoczni lub których zatrzymanie nie jest potrzebne ze względu na zawarte w nich wiadomości.

2. Zarządca kompensacji wzywa przedsiębiorstwa przewozowe, przedsiębiorstwa spedycyjne i domy składowe, w których znajdują się lub mogą znajdować się towary należące do stoczni lub przesyłki do niej adresowane, o przekazanie zarządcy kompensacji przesyłek lub towarów oraz aby nie wykonywały poleceń kierowanych do nich przez zarząd stoczni lub inne osoby uprawnione do reprezentacji stoczni.

Art. 73. [Roszczenia pracownicze] 1. Zarządca kompensacji, a do czasu jego ustanowienia, zarząd stoczni, niezwłocznie wykonuje obowiązki przewidziane przepisami ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, w stosunku do roszczeń pracowniczych określonych w niniejszej ustawie.

2. Do roszczeń pracowniczych, zaspakajanych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w zakresie określonym w ustawie, nie stosuje się ograniczeń dotyczących katalogu świadczeń, ich wysokości oraz okresu zaspakajania, wynikających z przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1. Roszczenia, o których mowa w ust. 1, są zaspakajane na podstawie sporządzanej przez zarządcę kompensacji listy pracowników zawierającej wyliczoną kwotę należnych wynagrodzeń za dany miesiąc wraz z należnymi składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych oraz listy pracowników z wyliczoną kwotą odszkodowania, o którym mowa w art. 118 ust. 2, art. 120 ust. 2 i art. 121 ust. 1.

3. Przekazane z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych środki nie wchodzą do majątku stoczni i nie mogą służyć zaspokojeniu innych niż uprawnieni do ich odbioru wierzycieli.

4. Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie przysługuje roszczenie o zwrot, z kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni w postępowaniu kompensacyjnym, świadczeń Funduszu wypłaconych pracownikom stoczni zgodnie z przepisami niniejszej ustawy.

5. W zakresie określonym w ust. 1–3 oraz rozliczania środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, przekazanych na zaspokojenie roszczeń pracowniczych, odpowiednio umocowani przez ministra właściwego do spraw pracy przedstawiciele Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mają prawo żądania informacji, odpisów i kserokopii dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem oraz prawo wglądu do dokumentów będących w dyspozycji stoczni, zarządu, tymczasowego nadzorcy i zarządcy kompensacji, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji prawnie chronionych.

Art. 74. [Pomoc udzielana zarządcy kompensacji przez organy administracji publicznej] Organy administracji publicznej obowiązane są udzielać zarządcy kompensacji pomocy w wykonywaniu jego czynności związanych z postępowaniem kompensacyjnym.

Art. 75. [Okres pełnienia obowiązków przez zarządcę kompensacji] Zarządca kompensacji pełni swoje obowiązki do czasu zakończenia albo umorzenia postępowania kompensacyjnego.

Art. 77. [Dokumenty sporządzane przez zarządcę kompensacji] Po zakończeniu badania sprawozdania finansowego, sporządzeniu projektu podziału majątku stoczni na zespoły składników oraz dokonaniu wyceny wartości rynkowej majątku stoczni, o których mowa w art. 76 ust. 1, jednak nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego, zarządca kompensacji sporządza:

1) plan sprzedaży;

2) spis znanych na dzień sporządzenia planu sprzedaży zobowiązań publicznoprawnych, z podziałem na poszczególne tytuły i lata oraz ze wskazaniem kwot zaległości, odsetek za zwłokę i opłat prolongacyjnych, a także listę zabezpieczeń tych wierzytelności;

3) spis znanych na dzień sporządzenia planu sprzedaży zobowiązań cywilnoprawnych, z podziałem na wierzycieli, tytuły, lata, oraz ze wskazaniem kwot zaległości, odsetek za zwłokę, a także listę zabezpieczeń tych wierzytelności.

Art. 78. [Plan sprzedaży] Plan sprzedaży zawiera:

1) określenie zespołów składników majątkowych stoczni podlegających sprzedaży;

2) określenie szczegółowego trybu i oznaczenie terminów sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni;

3) preliminarz kosztów i wydatków związanych z realizacją planu sprzedaży.

Art. 79. [Postanowienie o zatwierdzeniu planu sprzedaży] 1. Po przekazaniu przez zarządcę kompensacji planu sprzedaży, Prezes Agencji wydaje postanowienie o jego zatwierdzeniu po uzyskaniu opinii rady wierzycieli i opinii przedstawicieli pracowników. Postanowienie o zatwierdzeniu planu sprzedaży, zawiera w szczególności:

1) oznaczenie firmy i siedziby stoczni;

2) określenie trybu i oznaczenie terminów sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni.

2. Prezes Agencji wydaje postanowienie w sprawie zatwierdzenia planu sprzedaży, w terminie 7 dni od dnia otrzymania planu sprzedaży. Nieprzedłożenie opinii lub wydanie opinii negatywnej przez podmioty, o których mowa w ust. 1, nie stanowi przeszkody do wydania postanowienia.

3. Z dniem wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 1, projekt planu sprzedaży staje się planem sprzedaży. Plan sprzedaży stanowi załącznik do postanowienia, o którym mowa w ust. 1.

4. Sprzedaż poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni powinna nastąpić w terminie wskazanym w postanowieniu o zatwierdzeniu planu sprzedaży.

5. Na wniosek zarządcy kompensacji, w przypadku, w którym jest to uzasadnione ochroną wartości składników majątkowych podlegających sprzedaży i ochroną interesów wierzycieli stoczni, termin, o którym mowa w ust. 4, może być przedłużony, jednak nie dłużej niż na okres kolejnych 3 miesięcy.

Art. 80. [Zmiany w planie sprzedaży] W wypadku, w którym jest to uzasadnione ochroną wartości składników majątkowych podlegających sprzedaży i ochroną interesów wierzycieli stoczni, zarządca kompensacji może przeprowadzić lub zlecić ponowną analizę sposobu podziału majątku stoczni, jeżeli może to przyczynić się do efektywnej realizacji planu sprzedaży. Zmieniony na tej podstawie plan sprzedaży podlega zatwierdzeniu na zasadach określonych w art. 79.

Art. 83. [Umowa sprzedaży dotycząca składników majątku stoczni] 1. Sprzedaż składników majątku stoczni następuje w drodze umowy sprzedaży zawartej między stocznią a kupującym lub kupującymi.

2. Umowę lub umowy sprzedaży zawiera w imieniu własnym, lecz na rachunek stoczni, zarządca kompensacji.

3. Zapłata następuje w drodze przelewu całej ceny nabycia na subkonto rachunku bankowego stoczni.

Art. 84. [Sprzedaż składników majątkowych stoczni na zasadach sprzedaży egzekucyjnej] 1. Sprzedaż składników majątkowych stoczni dokonana w postępowaniu kompensacyjnym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Kupujący składniki majątku stoczni kupuje je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania stoczni.

2. Z chwilą przejścia własności na kupującego wygasają hipoteki, hipoteki przymusowe, hipoteki morskie, zastawy skarbowe, zastawy rejestrowe, zastawy (prawa rzeczowe), oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na ruchomych i nieruchomych składnikach majątku. W miejsce tych praw powstaje prawo do zaspokojenia z kwoty uzyskanej ze sprzedaży majątku.

3. Pozostają w mocy ciążące na nieruchomości lub ciążące na użytkowaniu wieczystym gruntu, sprzedanych zgodnie z art. 82 i 83:

1) służebności gruntowe;

2) służebności osobiste;

3) służebności przesyłu.

4. Odpis umowy przenoszącej własność na kupującego wraz z pisemnym potwierdzeniem zapłacenia przez nabywcę całej ceny nabycia, jest tytułem do wykreślenia w księdze wieczystej, rejestrze zastawów, zbiorze dokumentów lub innych rejestrach publicznych wszelkich praw, które wygasły, zgodnie z ust. 2.

5. Jeżeli z działalnością prowadzoną na nabywanych składnikach majątku stoczni związane są koncesje, zezwolenia i licencje, które zostały udzielone stoczni, przechodzą one na kupującego, chyba że ustawa lub decyzja o ich udzieleniu stanowi inaczej.

6. Koszty nabycia składników majątkowych stoczni sprzedanych zgodnie z art. 82 i 83 ponoszą kupujący.

7. Do sprzedaży zespołów składników majątkowych stoczni dokonanej w postępowaniu kompensacyjnym nie stosuje się przepisów art. 55⁴, art. 59 i art. 527 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz art. 112, art. 114 i art. 114a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 86. [Stosowanie przepisów ustawy] Przepis art. 85 dotyczący wierzytelności stosuje się do innych należności podlegających zaspokojeniu ze środków uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni.

Art. 87. [Odszkodowanie za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci] Przepisu art. 85 ust. 1 nie stosuje się do pracowników stoczni oraz tych wierzycieli, którym przysługuje należność z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci. Wierzytelności te są umieszczane na liście z urzędu.

Art. 88. [Wierzytelność wynikająca z obowiązku zwrotu udzielonej stoczni pomocy publicznej] Przepisu art. 85 ust. 1 nie stosuje się do tych wierzycieli, których wierzytelność została stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądowym lub ostateczną decyzją administracyjną, wydanymi po wszczęciu postępowania kompensacyjnego. Dotyczy to również wierzytelności wynikających z obowiązku zwrotu udzielonej stoczni pomocy publicznej. Wierzytelności te są umieszczane na liście z urzędu.

Art. 89. [Zgłoszenie wierzytelności] Zgłoszenia wierzytelności dokonuje się na piśmie, w jednym egzemplarzu. Do pisma zgłaszający wierzytelność dołącza oryginał lub notarialnie poświadczony odpis dokumentu uzasadniającego zgłoszenie. Poświadczenia odpisów może dokonać także radca prawny lub adwokat, będący pełnomocnikiem wierzyciela, który zgłasza wierzytelność.

Art. 90. [Elementy zgłoszenia wierzytelności] W zgłoszeniu wierzytelności należy podać:

1) imię i nazwisko bądź nazwę albo firmę wierzyciela i odpowiednio jego miejsce zamieszkania albo siedzibę;

2) określenie wierzytelności wraz z należnościami ubocznymi oraz wartość wierzytelności niepieniężnej;

3) dowody stwierdzające istnienie wierzytelności;

4) kategorię, do której wierzytelność ma być zaliczona;

5) zabezpieczenie związane z wierzytelnością oraz sumę zabezpieczenia;

6) przedmiot zabezpieczenia wierzytelności, w stosunku do której stocznia nie jest dłużnikiem osobistym;

7) stan sprawy, jeżeli co do wierzytelności toczy się postępowanie sądowe lub administracyjne.

Art. 92. [Zwrot zgłoszenia wierzytelności] Jeżeli zgłoszenia wierzytelności dokonuje przedsiębiorca lub wierzyciel reprezentowany przez pełnomocnika procesowego, którym jest adwokat lub radca prawny, zgłoszenie wierzytelności nieodpowiadające wymaganiom określonym w art. 89 i 90 lub zawierające inne braki uniemożliwiające nadanie zgłoszeniu biegu, podlega zwrotowi bez wzywania do jego uzupełnienia.

Art. 93. [Uznanie zgłoszonej wierzytelności] Zarządca kompensacji sprawdza, czy zgłoszona wierzytelność znajduje potwierdzenie w księgach rachunkowych lub w innych dokumentach stoczni albo we wpisach w księdze wieczystej lub rejestrach. W razie braku takiego potwierdzenia wzywa stocznię do złożenia stosownych wyjaśnień oraz do złożenia oświadczenia, czy uznaje zgłoszoną wierzytelność.

Art. 95. [Dane umieszczane na liście wierzytelności] 1. Na liście wierzytelności umieszcza się w osobnych rubrykach następujące dane:

1) kwotę, w jakiej wierzytelność podlega uznaniu;

2) kategorię, w jakiej wierzytelność podlega zaspokojeniu;

3) istnienie i rodzaj zabezpieczenia wierzytelności;

4) informację czy wierzytelność jest uzależniona od warunku;

5) informację czy wierzycielowi przysługuje prawo potrącenia;

6) stan postępowania sądowego lub administracyjnego w sprawie zgłoszonej wierzytelności, jej zabezpieczenia lub prawa potrącenia.

2. Jeżeli zarządca kompensacji zaprzecza w całości lub w części oświadczeniom wierzyciela, uzasadnia to w osobnej rubryce.

3. Zarządca kompensacji umieszcza na liście wierzytelności także oświadczenie stoczni o zaprzeczeniu istnienia wierzytelności i podane przez stocznię uzasadnienie, jeżeli stocznia złożyła takie oświadczenie, albo wzmiankę, że stocznia oświadczenia takiego nie złożyła i z jakiej przyczyny.

Art. 96. [Wierzytelność niepieniężna] Wierzytelność niepieniężną, zamienioną zgodnie z art. 34 ust. 2, umieszcza się na liście wierzytelności w postaci kwoty pieniężnej według jej wartości z dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

Art. 97. [Odsetki od wierzytelności pieniężnej] 1. Jeżeli w dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego wierzytelność bez zastrzeżenia odsetek nie była jeszcze wymagalna, na liście wierzytelności umieszcza się sumę pieniężną wierzytelności pomniejszoną o odsetki ustawowe, nie wyższe jednak niż 6% i za czas od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego do dnia wymagalności, najwyżej jednak za dwa lata.

2. Odsetki od wierzytelności pieniężnej umieszcza się na liście wierzytelności w kwocie naliczonej do dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego.

Art. 98. [Stocznia jako współdłużnik oraz wierzytelność poręczyciela stoczni z tytułu zwrotnego roszczenia] Wierzytelność, której stocznia jest współdłużnikiem oraz wierzytelność poręczyciela stoczni z tytułu zwrotnego roszczenia umieszcza się na liście wierzytelności w takiej wysokości, w jakiej współdłużnik lub poręczyciel zaspokoił wierzyciela.

Art. 99. [Wierzytelności z tytułu powtarzających się świadczeń] 1. Wierzytelności z tytułu powtarzających się świadczeń, których czas trwania jest oznaczony, umieszcza się na liście jako sumę świadczeń za cały czas ich trwania, pomniejszoną o odsetki ustawowe, nie wyższe jednak niż 6% i za czas od dnia wszczęcia postępowania kompensacyjnego do dnia wymagalności każdego przyszłego świadczenia.

2. Wierzytelności z tytułu świadczeń powtarzających się, których czas trwania oznaczono na czas życia uprawnionego lub innej osoby, albo nieoznaczonych co do czasu trwania umieszcza się na liście wierzytelności jako sumę stanowiącą wartość prawa.

3. Jeżeli w umowie o prawo do świadczeń powtarzających się ustalona jest suma wykupu, sumę tę umieszcza się na liście wierzytelności jako wartość prawa.

Art. 100. [Wierzytelność zabezpieczona hipoteką lub wpisem w rejestrze na majątku stoczni położonym za granicą] Wierzytelność zabezpieczona hipoteką lub wpisem w rejestrze na majątku stoczni położonym za granicą umieszcza się na liście, jeżeli złożony zostanie dowód wykreślenia wpisu o zabezpieczeniu.

Art. 101. [Wierzytelność w walucie obcej] Wierzytelność w walucie obcej bez względu na termin jej wymagalności umieszcza się na liście wierzytelności po przeliczeniu na pieniądze polskie według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wszczęcia postępowania kompensacyjnego, a gdy takiego kursu nie było – według średniej ceny rynkowej z tej daty.

Art. 103. [Właściwość rzeczowa sądu] W sprawach, o których mowa w art. 102, właściwy jest sąd rejonowy – sąd gospodarczy właściwy dla zakładu głównego przedsiębiorstwa stoczni.

Art. 104. [Skład sądu] Sąd rozpoznaje sprawy, o których mowa w art. 102, w składzie jednego sędziego zawodowego.

Art. 105. [Stosowanie przepisów Prawa upadłościowego] 1. Do spraw, o których mowa w art. 102, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19, art. 70–74, art. 255–264 oraz art. 266 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228), zwanej dalej „Prawem upadłościowym”.

2. Ilekroć w przepisach, o których mowa w ust. 1, wymienia się sędziego-komisarza, syndyka oraz upadłego, należy przez to rozumieć odpowiednio: sąd, zarządcę kompensacji oraz stocznię.

Art. 107. [Podział kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności] 1. Kwoty uzyskane ze zbycia rzeczy i praw obciążonych hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem, przeznacza się na zaspokojenie wierzycieli, których wierzytelności były zabezpieczone na zbytych rzeczach lub prawach. Kwoty pozostałe po zaspokojeniu tych wierzytelności wchodzą do kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1.

2. Podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się jednorazowo albo kilkukrotnie, w miarę uzyskiwanych wpływów ze sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni, po zatwierdzeniu listy wierzytelności.

3. W razie kilkukrotnego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się podziału ostatecznego po zakończeniu sprzedaży wszystkich zespołów składników majątkowych stoczni, o których mowa w art. 78 pkt 1.

4. Ostatecznego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się po podziale kwoty uzyskanej ze zbycia przedmiotu obciążonego wygasającymi w dniu sprzedaży: hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem.

5. Wierzytelności osobiste zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym i zastawem umieszcza się w planie podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, jedynie w takiej kwocie, w jakiej nie zostały zaspokojone z kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do wierzytelności, które zostały zaspokojone przez zakład ubezpieczeń w wykonaniu umowy ubezpieczenia zawartej przez stocznię.

7. Wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem, wynikające z obowiązku zwrotu pomocy publicznej udzielonej stoczni, podlegają zaspokojeniu na zasadach określonych w art. 112.

8. Wierzytelności niezabezpieczone, wynikające z obowiązku zwrotu pomocy publicznej udzielonej stoczni, podlegają zaspokojeniu na zasadach i według właściwej kategorii, określonych w art. 110.

Art. 108. [Plan podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności] Po dokonaniu sprzedaży składników majątku stoczni i zatwierdzeniu listy wierzycieli przez sąd zarządca kompensacji sporządza plan podziału kwot, o których mowa w art. 106, zwany dalej „planem podziału”. W planie podziału zarządca kompensacji:

1) określa kwotę podlegającą podziałowi;

2) wymienia wierzytelności i prawa osób uczestniczących w podziale;

3) określa kwotę, jaka każdemu z uczestników przypada z podziału;

4) wskazuje, które kwoty mają być wypłacone, a które i z jakich przyczyn mają być pozostawione w depozycie na subkoncie rachunku bankowego stoczni lub w depozycie sądowym;

5) określa, czy plan podziału jest częściowy czy ostateczny.

Art. 109. [Zatwierdzenie planu podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności] 1. Plan podziału podlega zatwierdzeniu przez sąd, o którym mowa w art. 103.

2. Do zatwierdzenia planu podziału stosuje się odpowiednio art. 348–351 Prawa upadłościowego.

3. Ilekroć w przepisach, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 113 ust. 2, wymienia się sędziego-komisarza, syndyka oraz upadłego, należy przez to rozumieć odpowiednio: sąd, zarządcę kompensacji oraz stocznię.

Art. 110. [Kategorie zaspokojenia z kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności] 1. Wierzytelności i należności niezabezpieczone wygasającymi w dniu sprzedaży składników majątkowych stoczni: hipoteką przymusową, hipoteką morską, hipoteką, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym, zastawem, podlegające zaspokojeniu z kwot, o których mowa w art. 106, dzieli się na następujące kategorie:

1) kategoria pierwsza – wierzytelności z tytułu poniesionych ze środków publicznych wydatków na pokrycie kosztów postępowania kompensacyjnego, z wyłączeniem wydatków poniesionych z tych środków na realizację ochrony praw pracowników na zasadach określonych w ustawie, zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego i składek na ubezpieczenie zdrowotne, wraz z należnymi od nich odsetkami za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego i kosztami egzekucji, renty należne za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, należności powstałe wskutek czynności zarządcy kompensacji, należności z zawartych przez stocznię przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego umów wzajemnych, których wykonania żądał zarządca kompensacji, należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia stoczni;

2) kategoria druga – podatki, inne daniny publiczne, a także istniejące na dzień wszczęcia postępowania kompensacyjnego oraz niepodlegające zaspokojeniu w kategorii pierwszej zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należne za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego wraz z należnymi od nich odsetkami i kosztami egzekucji;

3) kategoria trzecia – wierzytelności, które nie należą do wyższych kategorii, jeżeli nie podlegają zaspokojeniu w kategorii czwartej, wraz z odsetkami za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego, z odszkodowaniem umownym, kosztami procesu i egzekucji;

4) kategoria czwarta – odsetki, które nie należą do wyższych kategorii w kolejności, w jakiej podlega zaspokojeniu kapitał, a także sądowe i administracyjne kary grzywny oraz należności z tytułu darowizn i zapisów.

2. Wierzytelność nabyta w drodze przelewu lub indosu po wszczęciu postępowania kompensacyjnego, podlega zaspokojeniu w kategorii trzeciej, jeżeli nie podlega zaspokojeniu w kategorii czwartej. Nie dotyczy to wierzytelności powstałej wskutek czynności zarządcy kompensacji.

3. Zarządca kompensacji zaspokaja należności pierwszej kategorii za zgodą Prezesa Agencji w miarę wpływu na subkonto rachunku bankowego stoczni stosownych kwot; jeżeli należności te w ten sposób nie będą zaspokojone, zostaną zaspokojone w drodze podziału kwot przeznaczonych na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w ust. 1.

4. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątku stoczni, zarządca kompensacji może zdecydować o sukcesywnym podziale tych środków.

5. Jeżeli kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności, należności dalszej kategorii zaspokaja się dopiero po zaspokojeniu w całości należności poprzedzającej kategorii, a gdy kwota przeznaczona na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w ust. 1, nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności tej samej kategorii, należności te zaspokaja się stosunkowo do wysokości każdej z nich.

6. Do wierzytelności zasądzonych orzeczeniem sądu albo objętych ostateczną decyzją administracyjną, które zostały wydane przeciwko stoczni po wszczęciu postępowania kompensacyjnego, jeżeli należności te podlegają zaspokojeniu z kwot, o których mowa w art. 106, stosuje się odpowiednio przepis ust. 3.

Art. 111. [Zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne] Jeżeli w wyniku podziału kwoty przeznaczonej na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, nie zapewniono spłaty zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne w kwocie umożliwiającej dokonanie w pełnej wysokości wpłat do otwartych funduszy emerytalnych, brakujące środki uzupełnia się ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie należności głównej, nie większej jednak niż 7,3% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne powiększonej o odsetki za zwłokę, naliczone do dnia zapłaty.

Art. 112. [Stocznia jako dłużnik osobisty wierzyciela] 1. Wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym, hipoteką morską, a także wygasające według przepisów ustawy prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości, podlegają zaspokojeniu z sumy uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu obciążonego, obliczonej zgodnie z procentowym udziałem wartości przedmiotu zabezpieczenia w wartości sprzedawanego majątku, określonym w wycenie, o której mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3.

2. Wierzytelności, o których mowa w ust. 1, są zaspokajane z kwoty, o której mowa w ust. 1, w kolejności przysługującego im pierwszeństwa wraz z odsetkami objętymi zabezpieczeniami, o których mowa w ust. 1.

3. Jeżeli stocznia jest dłużnikiem osobistym wierzyciela, wierzytelność zabezpieczona w sposób, o którym mowa w ust. 1, w części kwoty głównej niezaspokojonej z sum uzyskanych ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia, podlegają zaspokojeniu na równi z niezabezpieczonymi wierzytelnościami odpowiedniej kategorii.

Art. 113. [Wykonanie planu podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności] 1. Podziału środków na spłatę wierzytelności dokonuje się niezwłocznie po zatwierdzeniu planu podziału przez sąd.

2. Do wykonania planu podziału stosuje się odpowiednio przepisy art. 352 ust. 2–art. 358 Prawa upadłościowego.

3. Kwoty uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych, na których ustanowiono zabezpieczenie wierzytelności przyszłych, składa się do depozytu sądowego.

Art. 115. [Nabycie przez kupującego składników majątkowych stoczni stanowiących przedsiębiorstwo] W wypadku nabycia przez kupującego składników majątkowych stoczni, które stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, kupujący staje się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy – zgodnie z przepisami art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Art. 116. [Wynagrodzenie pracownika stoczni] 1. Pracownik stoczni zatrudniony w przedsiębiorstwie stoczni po dniu wszczęcia postępowania kompensacyjnego, na podstawie umowy o pracę zawartej przed dniem 1 listopada 2008 r., oraz pracownik stoczni, o którym mowa w art. 114 ust. 3, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia określonego w umowie o pracę.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, jest wypłacane pracownikowi za cały okres zatrudnienia w stoczni od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, nie dłuższy jednakże niż od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 maja 2009 r. W tym okresie niedopuszczalna jest zmiana warunków pracy i płacy określonych w umowie o pracę.

Art. 117. [Program dobrowolnych odejść] 1. Pracownicy stoczni, o których mowa w art. 114 ust. 2 i 3, objęci są programem dobrowolnych odejść.

2. Program dobrowolnych odejść polega na złożeniu przez pracownika oferty rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron – na wezwanie zarządu stoczni albo zarządcy kompensacji, w zamian za wypłatę jednorazowego odszkodowania pieniężnego.

Art. 118. [Odszkodowanie pieniężne] 1. Po wszczęciu postępowania kompensacyjnego zarząd stoczni albo zarządca kompensacji, jeżeli jest już ustanowiony, w sposób zwyczajowo przyjęty w stoczni wzywa pracowników stoczni objętych programem dobrowolnych odejść do złożenia, w terminie do dnia 26 stycznia 2009 r., oferty rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron w dniu wybranym przez zarząd stoczni albo zarządcę kompensacji wraz z oświadczeniem o związaniu oferenta ofertą do dnia 31 maja 2009 r.

2. Pracownikom stoczni, o których mowa w ust. 1, którzy złożyli w terminie ofertę, o której mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie pieniężne w kwocie:

1) 20 000 złotych – należnej pracownikom, których ogólny okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej nie przekracza 5 lat;

2) 30 000 złotych – należnej pracownikom, których ogólny okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej wynosi więcej niż 5 lat, lecz mniej niż 10 lat;

3) 45 000 złotych – należnej pracownikom, których ogólny okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej wynosi więcej niż 10 lat, lecz mniej niż 25 lat;

4) 60 000 złotych – należnej pracownikom, których ogólny okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej wynosi więcej niż 25 lat.

3. Pod pojęciem „zatrudnienie w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej” rozumie się zatrudnienie w przedsiębiorstwie w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, w którym prowadzona była działalność gospodarcza w zakresie produkcji stoczniowej, wchodzącym w skład, odpowiednio:

1) przedsiębiorstwa państwowego Stocznia im. Komuny Paryskiej z siedzibą w Gdyni, spółki Stocznia Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni – lub spółek z ich udziałem, których podstawowym realizowanym przedmiotem działalności było świadczenie usług na rzecz tych podmiotów lub produkcja stoczniowa;

2) przedsiębiorstwa państwowego Szczecińska Stocznia im. Adolfa Warskiego w Szczecinie, spółki Stocznia Szczecińska S.A. z siedzibą w Szczecinie, spółki Stocznia Szczecińska Porta Holding S.A. z siedzibą w Szczecinie oraz spółki Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z o.o. z siedzibą w Szczecinie – lub spółek z ich udziałem, których podstawowym realizowanym przedmiotem działalności było świadczenie usług na rzecz tych podmiotów lub produkcja stoczniowa.

4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, wypłacane jest jednorazowo, odpowiednio w dniu:

1) rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron;

2) przejęcia pracownika stoczni przez innego pracodawcę – zgodnie z przepisami art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;

3) wygaśnięcia stosunku pracy z mocy prawa – zgodnie z przepisami art. 122 ust. 1 niniejszej ustawy.

Art. 119. [Ograniczenie wypłaty odszkodowania pieniężnego] Odszkodowanie, o którym mowa w art. 118 ust. 2, nie przysługuje pracownikowi stoczni, o którym mowa w art. 118 ust. 1, jeżeli:

1) pracownik nie złożył oferty, o której mowa w art. 118 ust. 1;

2) pracownik złożył ofertę, o której mowa w art. 118 ust. 1, po wyznaczonym terminie;

3) stosunek pracy został rozwiązany z pracownikiem zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Art. 120. [Kolejny termin na złożenie oferty rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron] 1. Po zatwierdzeniu planu sprzedaży składników majątkowych stoczni, nie później jednakże niż w dniu 15 marca 2009 r., zarządca kompensacji wzywa pracowników stoczni objętych programem dobrowolnych odejść, którzy nie złożyli oferty w odpowiedzi na pierwsze wezwanie, do złożenia, w terminie do dnia 25 marca 2009 r., oferty rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron w dniu wybranym przez zarządcę kompensacji; wraz z oświadczeniem o związaniu oferenta ofertą do dnia 31 maja 2009 r.

2. Pracownikom stoczni, o których mowa w ust. 1, którzy złożyli w terminie ofertę, o której mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie pieniężne w kwocie stanowiącej 80% odpowiedniej kwoty, o której mowa w art. 118 ust. 2, ustalonej dla odpowiedniego przedziału ogólnego okresu zatrudnienia pracownika w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej.

3. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, wypłacane jest na zasadach określonych w art. 118 ust. 4.

4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje pracownikowi stoczni w wypadku odpowiedniego zaistnienia przesłanek określonych w art. 119.

Art. 121. [Odszkodowanie wypłacane w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy] 1. Pracownikowi stoczni objętemu programem dobrowolnych odejść, który nie złożył oferty, o której mowa w art. 118 ust. 1, a następnie nie złożył oferty, o której mowa w art. 120 ust. 1, albo złożył każdą z tych ofert po wyznaczonym terminie, przysługuje odszkodowanie w kwocie stanowiącej 50% kwoty, o której mowa w art. 118 ust. 2, ustalonej dla odpowiedniego przedziału ogólnego okresu zatrudnienia pracownika w przedsiębiorstwie morskiej stoczni produkcyjnej, jeżeli:

1) pracownik nie został przejęty w toku postępowania kompensacyjnego przez innego pracodawcę, na zasadach określonych w art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;

2) stosunek pracy nie został rozwiązany zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłacane jest w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, nie później jednakże niż w dniu 31 maja 2009 r.

Art. 122. [Wygaśnięcie stosunków pracy pracowników stoczni z mocy prawa] 1. Stosunki pracy pracowników stoczni, którzy nie zostali przejęci w toku postępowania kompensacyjnego przez innego pracodawcę, na zasadach określonych w art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, oraz stosunki pracy pracowników stoczni, nierozwiązane wcześniej w ramach programu dobrowolnych odejść, wygasają z mocy prawa w dniu 31 maja 2009 r.

2. Pracownik, któremu wypłacono:

1) odszkodowanie, o którym mowa w art. 118 ust. 2,

2) odszkodowanie, o którym mowa w art. 120 ust. 2,

3) odszkodowanie, o którym mowa w art. 121 ust. 1

– nie nabywa uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych z tytułu utraty pracy w stoczni.

3. Pracownicy stoczni objętej postępowaniem kompensacyjnym, spełniający warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2173 oraz z 2020 r. poz. 252) uzyskują prawo do świadczenia przedemerytalnego z wyłączeniem warunków dotyczących okresów zatrudnienia, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6 oraz ograniczeń i warunków określonych w art. 2 ust. 3 powołanej ustawy, pod warunkiem złożenia wniosku o świadczenie przedemerytalne we właściwej terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r.

4. Wypłacone pracownikom stoczni odszkodowania, o których mowa w art. 118 ust. 2, art. 120 ust. 2 oraz art. 121 ust. 1 są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Art. 123. [Program zwolnień monitorowanych] 1. Pracownicy stoczni, w okresie trwania stosunku pracy po wszczęciu postępowania kompensacyjnego oraz po rozwiązaniu lub wygaśnięciu tego stosunku pracy, są objęci, przez okres 6 miesięcy, programem zwolnień monitorowanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1409), o ile nie podejmą w tym okresie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

2. W zakresie nieuregulowanym ustawą do programu zwolnień monitorowanych stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1.

3. Działania realizowane w formie programu zwolnień monitorowanych wykonuje Agencja. Działania te obejmują w szczególności udzielanie pomocy w zakresie usług pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń, organizacji staży, pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej, doradztwa w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej, refundacji podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy utworzonego dla osób, o których mowa w ust. 1, skierowanych na to stanowisko przez Agencję.

4. Działania, o których mowa w ust. 3, mogą być finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki oraz Funduszu Pracy.

5. W zakresie programu zwolnień monitorowanych Agencja występuje jako pracodawca w rozumieniu ustawy, o której mowa w ust. 1.

6. Środki Funduszu Pracy, z których finansowane są działania programu zwolnień monitorowanych są przekazywane na wyodrębniony rachunek Agencji przez ministra właściwego do spraw pracy z utworzonej na ten cel rezerwy w ciężar niewykorzystanej nadwyżki środków Funduszu Pracy z lat ubiegłych, będącej w dyspozycji tego ministra. Wysokość przekazywanych kwot, tryb ich przekazywania oraz rozliczenia, określa umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw pracy a Agencją.

7. Koszty związane z aktywizacją zawodową pracowników stoczni mogą być również pokrywane ze środków Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, udostępnionych na ten cel zgodnie z odrębnymi przepisami.

8. Od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy do dnia podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej uczestnik programu zwolnień monitorowanych otrzymuje z tytułu uczestnictwa w programie miesięczne świadczenie wypłacane ze środków Funduszu Pracy. Świadczenie jest wypłacane przez Agencję, w wysokości równej wynagrodzeniu pracownika, obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy na dzień 31 października 2008 r., jednakże nie wyższej niż 200% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Od kwoty świadczenia Agencja opłaca składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne. Zasady podlegania ubezpieczeniom, obliczania, rozliczania i opłacania składek określone w odrębnych przepisach dla osób pobierających świadczenie szkoleniowe wypłacane po ustaniu zatrudnienia, stosuje się odpowiednio. Art. 42e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, 1291, 1428, 1492 i 1565) stosuje się odpowiednio.

9. W okresie pobierania świadczenia, o którym mowa w ust. 8, uczestnik programu zwolnień monitorowanych nie nabywa uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie wymienionej w ust. 1.

10. Zakres udzielonego pracownikowi stoczni wsparcia określa umowa zawierana między pracownikiem a Agencją.

11. Agencja współdziała w realizacji programu zwolnień monitorowanych z urzędami pracy, instytucjami szkoleniowymi, agencjami zatrudnienia, jednostkami samorządu terytorialnego, przedsiębiorcami i organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz osób poszukujących pracy oraz beneficjentami systemowymi Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, realizującymi projekty na rzecz pracowników stoczni. Agencja może powierzyć urzędowi pracy realizację działań, o których mowa w ust. 3, oraz zadań, o których mowa w ust. 8 i 10.

12. W przypadku powierzenia realizacji działań w ramach programu zwolnień monitorowanych powiatowemu urzędowi pracy, szkolenia, staże, przygotowanie zawodowe dorosłych, pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy, przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej, refundacja podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy utworzonego dla osób, o których mowa w ust. 1, skierowanych na to stanowisko przez Agencję, są realizowane na zasadach ustalonych dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy, określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1. W okresie 6 miesięcy od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, uczestnikom szkoleń, staży, przygotowania zawodowego dorosłych organizowanych przez urząd pracy nie przysługują stypendia, o których mowa w ustawie wymienionej w ust. 1.

13. Przepisów ust. 1–4 i ust. 8–12 nie stosuje się do pracowników stoczni, z którymi rozwiązano stosunek pracy zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

14. Okres uczestnictwa w programie zwolnień monitorowanych wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

15. Środków Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 6 i 8, nie zalicza się do przychodów Agencji, a wydatki z nich finansowane nie stanowią kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, 1492 i 1565).

Art. 125. [Źródła pokrycia kosztów i wydatków postępowania kompensacyjnego] Źródłem pokrycia kosztów i wydatków, o których mowa w art. 124, są w szczególności:

1) bieżące przychody stoczni oraz dochód uzyskany z prowadzenia działalności na majątku stoczni w okresie poprzedzającym sprzedaż lub dochód uzyskany z wydzierżawienia na ten okres składników majątkowych stoczni;

2) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

3) Fundusz Restrukturyzacji Przedsiębiorców.