Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2020-05-13
Wersja aktualna od 2020-05-13
obowiązujący
USTAWA
z dnia 30 kwietnia 2020 r.
o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz ustawy o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji1)
Art. 1. [Prawo energetyczne] W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 pkt 11d otrzymuje brzmienie:
„11d) gazociąg międzysystemowy – gazociąg przesyłowy przebiegający przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej:
a) mający na celu połączenie systemów przesyłowych państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
b) łączący system przesyłowy z infrastrukturą gazową państwa innego niż określone w lit. a;”;
2) w art. 4i:
a) w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie będzie wywierać szkodliwego wpływu na konkurencję na rynkach, na które nowa infrastruktura może mieć wpływ, na skuteczne funkcjonowanie rynku gazu ziemnego w Unii Europejskiej lub odpowiednich systemów gazowych, ani nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„4a. W przypadku innym niż określony w ust. 5, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, konsultuje się z:
1) organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na których rynki nowa infrastruktura lub infrastruktura, o której mowa w ust. 3, może wywierać wpływ, oraz
2) w przypadku gdy zwolnienie dotyczy nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, łączącej system przesyłowy z infrastrukturą gazową państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – odpowiednimi organami do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią tego państwa.
4b. Niezajęcie stanowiska przez konsultowane organy, o których mowa w ust. 4a, w wyznaczonym terminie, nieprzekraczającym trzech miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wystąpienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w sprawie konsultacji, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1. W przypadku gdy Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wystąpił do danego państwa o wskazanie organu właściwego w sprawie konsultacji, termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, liczy się od dnia otrzymania takiego wystąpienia przez to państwo.”,
c) ust. 5a otrzymuje brzmienie:
„5a. W przypadku nieuzgodnienia stanowiska, o którym mowa w ust. 5, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez ostatni z właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej lub w przypadku uzgodnienia z tymi organami przekazania wniosku do Agencji w celu jego rozpatrzenia, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje ten wniosek Agencji.”;
3) w art. 9c dodaje się ust. 13 i 14 w brzmieniu:
„13. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego może zawrzeć umowę dotyczącą eksploatacji gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim umowa ta jest zgodna z przepisami niniejszej ustawy i decyzjami Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wydanymi w stosunku do tego operatora.
14. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o zawarciu i każdorazowej zmianie umowy, o której mowa w ust. 13, oraz kopię tej umowy lub jej każdorazowej zmiany, w terminie 14 dni od dnia zawarcia tej umowy lub dokonania jej zmiany.”;
4) w art. 15f dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w sprawach dotyczących gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w tym eksploatacji tego gazociągu, może współpracować z organami do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią lub innymi właściwymi organami państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem z systemem przesyłowym, w celu zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii Europejskiej i zapobieżenia zakłóceniom konkurencji na wewnętrznym rynku gazu ziemnego oraz negatywnemu wpływowi tego gazociągu na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej.
4. Przed podjęciem współpracy, o której mowa w ust. 3, dotyczącej gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, który znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje się z organami regulacyjnymi tego państwa.”;
5) po art. 15g dodaje się art. 15h w brzmieniu:
„Art. 15h. 1. Minister właściwy do spraw energii przed rozpoczęciem negocjacji umowy międzynarodowej w sprawie eksploatacji gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim umowa ta dotyczy rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej, powiadamia o tym pisemnie Komisję Europejską nie później niż pięć miesięcy przed planowanym rozpoczęciem negocjacji.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o celach i zakresie negocjacji oraz informacje niezbędne do oceny ich:
1) zgodności z prawem Unii Europejskiej;
2) wpływu na:
a) funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,
b) bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej i gazu ziemnego w Unii Europejskiej,
c) konkurencję w Unii Europejskiej, w tym w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister właściwy do spraw energii przekazuje Komisji Europejskiej:
1) informacje o postępach i wynikach negocjacji, o których mowa w ust. 1 – na bieżąco;
2) przyjęty tekst umowy, o której mowa w ust. 1 – przed jej podpisaniem;
3) informacje o zawarciu, zmianie mocy obowiązującej i zmianie zakresu obowiązywania umowy, o której mowa w ust. 1 – niezwłocznie.”;
6) w art. 23 w ust. 2 w pkt 14b po wyrazach „na poziomie regionalnym” dodaje się wyrazy „oraz w celu spójnego stosowania prawa Unii Europejskiej w odniesieniu do gazociągów międzysystemowych”;
7) w art. 56 w ust. 1 pkt 1c otrzymuje brzmienie:
„1c) nie przedstawia informacji, o których mowa w art. 7 ust. 8l, art. 9c ust. 3 pkt 9a lit. f, ust. 9–9b i 14, art. 9d ust. 8, art. 11c ust. 3, art. 11e ust. 5 i art. 16 ust. 21 i 22, lub nie przekazuje kopii umowy, o której mowa w art. 9c ust. 13, lub jej każdorazowej zmiany;”.
Art. 2. [Ustawa o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji] W ustawie z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 250) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 18 w ust. 4 w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e i f w brzmieniu:
„e) w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 – wydanie warunków przyłączenia jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej – jeżeli zostały wydane albo
f) w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 – zawarcie umowy o przyłączenie jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej – jeżeli została zawarta;”;
2) w art. 44 w ust. 4 w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e i f w brzmieniu:
„e) w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 – wydanie warunków przyłączenia jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej – jeżeli zostały wydane albo
f) w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 – zawarcie umowy o przyłączenie jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej – jeżeli została zawarta;”.
Art. 3. [Zwolnienie] 1. W przypadku gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, którego pierwszy punkt połączenia znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz którego budowę ukończono do dnia 23 maja 2019 r. i do którego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:
1) nie miały zastosowania przepisy prawa Unii Europejskiej,
2) nie stosowało się obowiązków:
a) świadczenia usług, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1,
b) przedkładania taryf do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1,
c) spełniania kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a ustawy zmienianej w art. 1,
d) o których mowa w art. 9h–9h2 ustawy zmienianej w art. 1
– Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na uzasadniony wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw energii, może zwolnić to przedsiębiorstwo z wykonywania obowiązków, o których mowa w pkt 2.
2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, można udzielić na czas określony, nie dłuższy niż 20 lat, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na konkurencję na rynku wewnętrznym gazu ziemnego Unii Europejskiej oraz na krajowym rynku paliw gazowych;
2) nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej oraz krajowego rynku paliw gazowych;
3) nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na efektywne funkcjonowanie systemów gazowych Unii Europejskiej;
4) nie wpłynie ono negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej i paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej;
5) bez jego udzielenia nie jest możliwe odzyskanie nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę gazociągu między-systemowego, którego dotyczy wniosek, o którym mowa w ust. 1.
3. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się w stosunku do gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w przypadku gdy państwo inne niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którego infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem z systemem przesyłowym, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 1, ma obowiązek stosowania zasad, których dotyczy zwolnienie, na mocy umowy, której stronami są Unia Europejska i to państwo.
4. W przypadku gdy gazociąg międzysystemowy, którego dotyczy wniosek, o którym mowa w ust. 1, znajduje się na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do tego gazociągu po konsultacji z właściwymi organami tych państw członkowskich Unii Europejskiej. Niezajęcie stanowiska przez konsultowane organy w wyznaczonym terminie nie stanowi przeszkody do wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
5. Wniosek w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.
6. Decyzja w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie może być wydana po dniu 24 maja 2020 r.
7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powiadamia Komisję Europejską o wydaniu decyzji w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, i publikuje tę decyzję w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki.
8. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być w uzasadnionym przypadku udzielone ponownie. Przepisy ust. 1–4 i 7 stosuje się odpowiednio.
9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może zwrócić się z wnioskiem do Komisji Europejskiej o jej przystąpienie w charakterze obserwatora do konsultacji prowadzonych między państwem członkowskim Unii Europejskiej, na którego terytorium znajduje się pierwszy punkt połączenia gazociągu przesyłowego, a państwem innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Art. 4. [Przekazanie Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki kopii dokumentów] Kopie umów, o których mowa w art. 9c ust. 13 ustawy zmienianej w art. 1, i ich zmian, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 5. [Skutki finansowe ustawy] 1. Limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wynikających z niniejszej ustawy wynosi w:
1) 2020 r. – 0 zł;
2) 2021 r. – 207 625 zł;
3) 2022 r. – 212 816 zł;
4) 2023 r. – 218 136 zł;
5) 2024 r. – 228 117 zł;
6) 2025 r. – 229 179 zł;
7) 2026 r. – 234 909 zł;
8) 2027 r. – 240 781 zł;
9) 2028 r. – 253 801 zł;
10) 2029 r. – 252 971 zł.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3.
3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok, dysponent środków obniża wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków.
4. W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach jest zgodna z planem finansowym, przepisu ust. 3 nie stosuje się.
Art. 6. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda
1) Niniejsza ustawa wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmieniającą dyrektywę 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 1).