Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2021-12-01
Wersja aktualna od 2021-12-01
obowiązujący
USTAWA
z dnia 28 czerwca 2012 r.
o spłacie niektórych niezaspokojonych należności przedsiębiorców, wynikających z realizacji udzielonych zamówień publicznych
z dnia 28 czerwca 2012 r. (Dz.U. z 2012 r., poz. 891)
t.j. z dnia 13 czerwca 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 837)
t.j. z dnia 27 marca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 580)
t.j. z dnia 12 lutego 2020 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 227)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2019 r., poz. 2020) Pokaż wszystkie zmiany
Art. 1.[Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady spłaty przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad niezaspokojonych przez wykonawcę należności głównych przedsiębiorcy, który zawarł umowę z wykonawcą w związku z realizacją zamówienia publicznego na roboty budowlane udzielonego przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, wyłącznie za zrealizowane i odebrane prace, zwanych dalej „należnościami”.
2. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do należności, które mogą być zaspokojone na podstawie art. 6471 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495).
Art. 2.[Spłata należności do wysokości równej kwocie zabezpieczenia] Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, zwany dalej „Generalnym Dyrektorem”, spłaca należności do wysokości równej kwocie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 449 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019) – ze środków pochodzących z Krajowego Funduszu Drogowego.
Art. 3.[Stosowanie przepisów ustawy] Przepisy ustawy stosuje się do zamówień publicznych w rozumieniu art. 7 pkt 32 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, których przedmiotem są roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), co do których Generalny Dyrektor wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia lub udzielił zamówienia przed dniem wejścia w życie ustawy, o ile zabezpieczenie, o którym mowa w art. 449 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, nie zostało zwrócone wykonawcy zgodnie z art. 453 tej ustawy.
Art. 4.[Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) przedsiębiorca:
a) przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495) oraz
b) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub państwa, które zawarło ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług, nieprowadzącą działalności gospodarczej, która czasowo oferuje lub świadczy usługę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
c) przedsiębiorcę z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub państwa, które zawarło ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług, który wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z obowiązującymi w tym państwie przepisami, a na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czasowo oferuje lub świadczy usługę, oraz
d) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nieprowadzącą działalności gospodarczej, oferującą lub świadczącą usługę
– który zawarł umowę z wykonawcą udzielonego zamówienia publicznego;
2) wykonawca – wykonawcę w rozumieniu art. 7 pkt 30 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych oraz każdy z podmiotów, które wspólnie ubiegają się o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem są roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
Art. 5.[Zgłoszenie należności] 1. Przedsiębiorca może zgłosić Generalnemu Dyrektorowi należność, która przysługuje mu od wykonawcy:
1) który zalega z zapłatą za zrealizowane i odebrane prace co najmniej 30 dni albo
2) wobec którego ogłoszono upadłość albo sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 498, z późn. zm.) albo wobec którego otwarto postępowanie restrukturyzacyjne.
2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w formie pisemnej. Do zgłoszenia dołącza się:
1) pisemne oświadczenie wykonawcy o uznaniu należności przedsiębiorcy albo
2) kopie:
a) doręczonego wykonawcy wezwania do zapłaty należności, którego termin upłynął bezskutecznie,
b) pozwu wniesionego przeciwko wykonawcy o zapłatę należności albo zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym,
c) umowy zawartej między wykonawcą a przedsiębiorcą.
3. Po dokonaniu weryfikacji zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, Generalny Dyrektor może ogłosić, a w przypadku gdy zgłoszone należności przekroczą 3% wartości zamówienia publicznego ogłasza, w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym o otwarciu 21-dniowego terminu na dokonywanie zgłoszeń. Po upływie tego terminu Generalny Dyrektor sporządza listę przedsiębiorców spełniających warunki, o których mowa w ust. 2 i art. 8, i zawiadamia przedsiębiorców o umieszczeniu ich na liście.
4. W przypadku gdy kwota określona w art. 2 nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich należności umieszczonych na liście, o której mowa w ust. 3, kwoty, w jakiej należności te mogą być zaspokojone, są ustalane proporcjonalnie do wysokości każdej z nich.
Art. 6.[Zaliczka na poczet należności wypłacana przedsiębiorcom umieszczonym na liście] Przedsiębiorcom umieszczonym na liście, o której mowa w art. 5 ust. 3, na poczet należności jest wypłacana zaliczka, niezwłocznie po doręczeniu przez nich:
1) nieprawomocnego orzeczenia sądu zasądzającego należność albo
2) spisu wierzycieli, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, obejmującego należność
– w wysokości nie większej jednak niż 50% kwoty należności lub kwoty ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 4.
Art. 7.[Wypłata należności] 1. Przedsiębiorcom umieszczonym na liście, o której mowa w art. 5 ust. 3, jest wypłacana kwota należności lub kwota ustalona zgodnie z art. 5 ust. 4, pomniejszona o kwotę zaliczki, po doręczeniu przez nich:
1) prawomocnego orzeczenia sądu albo
2) ugody zawartej przed sądem w sprawie między przedsiębiorcą i wykonawcą, opatrzonej klauzulą wykonalności, albo
3) listy wierzytelności pod warunkiem niezłożenia w stosunku do danej wierzytelności sprzeciwu, o którym mowa w art. 256 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, lub zatwierdzonej przez sędziego-komisarza listy wierzytelności, albo
4) spisu wierzytelności pod warunkiem niezłożenia zastrzeżeń, o których mowa w art. 90 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 243, z późn. zm.), lub sprzeciwu, o którym mowa w art. 91 tej ustawy, lub zatwierdzonego przez sędziego-komisarza spisu wierzytelności
– obejmujących należność.
2. [1] Na wniosek przedsiębiorcy złożony po upływie 30 dni od dnia obwieszczenia w Krajowym Rejestrze Zadłużonych o przekazaniu listy wierzytelności lub spisu wierzytelności sędziemu-komisarzowi, sędzia-komisarz, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia wniosku, udzieli pisemnej informacji, czy wobec wierzytelności stanowiącej przedmiot wniosku zgłoszono sprzeciw lub zastrzeżenie.
3. Jeżeli przedsiębiorca wykonywał prace związane z realizacją zamówienia publicznego na roboty budowlane przy pomocy innych podmiotów, do dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dołącza oświadczenie, że nie zalega wobec tych podmiotów z zapłatą za zrealizowane i odebrane prace albo, że zaliczka, o której mowa w art. 6, została przekazana na zaspokojenie roszczeń tych podmiotów.
Art. 8.[Oświadczenia dołączane do dokumentów przez przedsiębiorcę] 1. Do dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 2, art. 6 i art. 7 ust. 1, przedsiębiorca dołącza oświadczenie, iż należności wymienione w tych dokumentach wynikają ze zrealizowanych i odebranych prac związanych z realizacją zamówienia publicznego oraz że nie są objęte gwarancją udzieloną przez wykonawcę lub nie zostały zaspokojone.
2. Oświadczenia, o których mowa w ust. 1 i art. 7 ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie nieprawdziwego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
3. W przypadku przedsiębiorcy będącego osobą prawną, oświadczenia, o których mowa w ust. 1 i art. 7 ust. 3, składa osoba uprawniona do reprezentowania takiego przedsiębiorcy.
Art. 9.[Przypadek gdy kwota należności umieszczonych na liście jest mniejsza niż kwota zabezpieczenia] W przypadku gdy kwota należności umieszczonych na liście, o której mowa w art. 5 ust. 3, jest mniejsza niż kwota zabezpieczenia, o którym mowa w art. 449 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, Generalny Dyrektor może ponownie sporządzić listę przedsiębiorców, o której mowa w art. 5 ust. 3. Przepisy art. 5–8 stosuje się.
Art. 10.[Zawiadomienie sędziego-komisarza] 1. W przypadku ogłoszenia upadłości wykonawcy lub otwarcia wobec niego postępowania restrukturyzacyjnego Generalny Dyrektor zawiadamia sędziego-komisarza o przedsiębiorcach, którym wypłacono należności, oraz o ich wysokości.
2. W przypadku niezaspokojenia należności na podstawie przepisów ustawy podlegają one zaspokojeniu z majątku wykonawcy.
Art. 11.[Roszczenia o zwrot środków i o zwrot zaliczki] 1. Generalnemu Dyrektorowi przysługuje wobec wykonawcy roszczenie o zwrot środków wypłaconych na podstawie ustawy.
2. Generalnemu Dyrektorowi przysługuje wobec przedsiębiorcy roszczenie o zwrot zaliczki, o której mowa w art. 6, w przypadku gdy należność nie została potwierdzona dokumentami określonymi w art. 7 ust. 1 i oświadczeniem określonym w art. 7 ust. 3.
3. Kwoty odzyskane zgodnie z ust. 1 i 2 Generalny Dyrektor przekazuje niezwłocznie na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego.
Art. 12.[Zabezpieczenie wniesione w pieniądzu] Jeżeli zabezpieczenie, o którym mowa w art. 449 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, zostało wniesione w pieniądzu, nie wchodzi w skład masy upadłości, w przypadku gdy upadłość wykonawcy ogłoszono po dniu wejścia w życie ustawy.
Art. 12a.[Obowiązek informacyjny Generalnego Dyrektora] 1. Generalny Dyrektor, realizując zadania określone w ustawie, wykonuje obowiązek, o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), przy pierwszej czynności skierowanej do wykonawcy lub przedsiębiorcy, chyba że posiadają oni te informacje, a ich zakres lub treść nie uległy zmianie.
2. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), nie wpływa na prawa i obowiązki Generalnego Dyrektora wynikające z ustawy, w tym na dokonywanie weryfikacji, o której mowa w art. 5 ust. 3, wypłatę kwot, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz prawo do roszczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2.
Art. 13.[Projekt zmiany planu finansowego Krajowego Funduszu Drogowego] 1. W zakresie niezbędnym do przeznaczania, zgodnie z art. 2, środków Krajowego Funduszu Drogowego na spłaty należności oraz w zakresie niezbędnym do przekazywania, zgodnie z art. 11 ust. 3, odzyskanych kwot, Bank Gospodarstwa Krajowego opracuje projekt zmiany planu finansowego Krajowego Funduszu Drogowego, o którym mowa w art. 39n ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2014 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 730, 1123, 2020 i 2217), na rok 2012, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Projekt zmiany planu, o którym mowa w ust. 1, podlega, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy:
1) uzgodnieniu z:
a) ministrem właściwym do spraw transportu,
b) ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w zakresie finansowym;
2) zaopiniowaniu przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego w zakresie środków przeznaczonych na realizację inwestycji finansowanych z programów operacyjnych ujętych w wykazie, o którym mowa w art. 122 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649, 2020 i 2473).
3. Przepis art. 39n ust. 5 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym stosuje się odpowiednio.
Art. 14.[Stosowanie przepisów ustawy] Przepisy ustawy stosuje się także do wykonawców, w stosunku do których przesłanki określone w art. 5 ust. 1 nastąpiły przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 15.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
[1] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 23 ustawy z dnia 6 grudnia 2018 r. o Krajowym Rejestrze Zadłużonych (Dz.U. z 2019 r. poz. 55; ost. zm.: Dz.U. z 2021 r. poz. 1080). Zmiana weszła w życie 1 grudnia 2021 r.