Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2019-11-01 do 2020-11-18
Wersja archiwalna od 2019-11-01 do 2020-11-18
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I TECHNOLOGII1)
z dnia 28 października 2019 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi
Na podstawie art. 6b ust. 11 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 310, 836 i 1572) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Rozporządzenie w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi] W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 2 grudnia 2006 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 315) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 1 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;”;
2) w § 2:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 3, § 5 ust. 2 pkt 2, § 7, § 13a, § 16 ust. 1, § 16a, § 16b, § 18d, § 18f, § 18h, § 20a i § 20e, wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1, jeżeli podmiot ten podjął działalność gospodarczą, wsparcie uzyskane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, funkcjonujące w ramach klastra, o którym mowa w § 14a, wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na pokrycie wydatków określonych w § 2e ust. 2 pkt 5 i 6 i § 2g ust. 2 pkt 2–4, z zastrzeżeniem § 2a ust. 2 i 4, wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na podstawie § 2i ust. 1 oraz wsparcie uzyskane przez podmiot na podstawie § 2j ust. 1 i § 2k ust. 1, jeżeli ten podmiot prowadzi działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, która jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.”,
b) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis:”,
c) uchyla się ust. 3 i 4;
3) po § 2 dodaje się § 2a–2k w brzmieniu:
„§ 2a. 1. Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorcom na podstawie § 2c na pokrycie wydatków określonych w § 2e ust. 2 pkt 1–4 i 7–12 oraz w § 2g ust. 2 pkt 1 i 5–9 stanowi pomoc publiczną i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.2)), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014”.
2. Jeżeli wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na pokrycie wydatków określonych w § 2g ust. 2 pkt 2 w ramach pomocy de minimis spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnej wielkości tej pomocy, wsparcie to stanowi pomoc publiczną na usługi doradcze na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, zwanych dalej „MŚP”, o której mowa w § 2c ust. 1 pkt 2, lub pomoc publiczną na projekty badawczo-rozwojowe, o której mowa w § 2c ust. 1 pkt 3, z zachowaniem warunków określonych odpowiednio w art. 18 lub art. 25 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
3. Maksymalna intensywność wsparcia na pokrycie wydatków określonych w § 2g ust. 2 pkt 2, udzielonego w ramach pomocy de minimis, nie może przekroczyć 85% tych wydatków, a w ramach pomocy publicznej na:
1) usługi doradcze na rzecz MŚP – 50% tych wydatków;
2) projekty badawczo-rozwojowe – 25% tych wydatków, z uwzględnieniem art. 25 ust. 6 lit. a rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
4. Jeżeli wsparcie uzyskane przez przedsiębiorcę na pokrycie wydatków określonych w § 2g ust. 2 pkt 4 w ramach pomocy de minimis spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnej wielkości tej pomocy, wsparcie to stanowi pomoc publiczną, o której mowa w § 2c ust. 1 pkt 2, z zachowaniem warunków określonych w art. 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
5. Maksymalna intensywność wsparcia na pokrycie wydatków określonych w § 2g ust. 2 pkt 4, udzielonego w ramach pomocy de minimis, nie może przekroczyć 100% tych wydatków, a w ramach pomocy publicznej na usługi doradcze na rzecz MŚP – 50% tych wydatków.
6. Maksymalna intensywność pomocy de minimis na pokrycie wydatków określonych w § 2e ust. 2 pkt 5 i 6 oraz § 2g ust. 2 pkt 3 nie może przekroczyć 100% tych wydatków.
§ 2b. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) inwestycji początkowej – należy przez to rozumieć inwestycję w rozumieniu art. 2 pkt 49 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
2) ochronie środowiska – należy przez to rozumieć działanie w rozumieniu art. 2 pkt 101 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
3) normie unijnej – należy przez to rozumieć normę lub obowiązek w rozumieniu art. 2 pkt 102 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
4) efektywności energetycznej – należy przez to rozumieć efektywność w rozumieniu art. 2 pkt 103 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
5) wysokosprawnej kogeneracji – należy przez to rozumieć kogenerację, o której mowa w art. 2 pkt 107 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
6) energii ze źródeł odnawialnych – należy przez to rozumieć energię w rozumieniu art. 2 pkt 109 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
7) recyklingu – należy przez to rozumieć proces w rozumieniu art. 2 pkt 128 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
8) infrastrukturze portowej – należy przez to rozumieć infrastrukturę oraz urządzenia w rozumieniu art. 2 pkt 157 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
9) infrastrukturze zapewniającej dostęp – należy przez to rozumieć infrastrukturę w rozumieniu art. 2 pkt 159 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
10) porcie morskim – należy przez to rozumieć port w rozumieniu art. 2 pkt 155 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
11) porcie śródlądowym – należy przez to rozumieć port w rozumieniu art. 2 pkt 156 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
12) pogłębianiu – należy przez to rozumieć działanie w rozumieniu art. 2 pkt 160 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
13) ponownym użyciu – należy przez to rozumieć proces w rozumieniu art. 2 pkt 126 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
14) suprastrukturze portowej – należy przez to rozumieć działanie lub sprzęt w rozumieniu art. 2 pkt 158 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
§ 2c. 1. Pomoc publiczna przeznaczona na:
1) realizację inwestycji początkowej stanowi regionalną pomoc inwestycyjną i jest udzielana zgodnie z art. 14 ust. 1–4 i 6–11 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
2) usługi doradcze świadczone przez doradców zewnętrznych stanowi pomoc na usługi doradcze na rzecz MŚP i jest udzielana zgodnie z art. 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
3) prace rozwojowe stanowi pomoc na projekty badawczo-rozwojowe i jest udzielana zgodnie z art. 25 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
4) usługi wsparcia innowacji stanowi pomoc dla MŚP na wspieranie innowacyjności i jest udzielana zgodnie z art. 28 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
5) realizację inwestycji umożliwiającej podniesienie poziomu ochrony środowiska w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, w tym poprzez stosowanie norm surowszych niż normy unijne, stanowi pomoc inwestycyjną umożliwiającą przedsiębiorstwom zastosowanie norm surowszych niż normy unijne w zakresie ochrony środowiska lub podniesienie poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych i jest udzielana zgodnie z art. 36 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
6) realizację inwestycji umożliwiającej podniesienie poziomu ochrony środowiska poprzez stosowanie jeszcze nieobowiązujących nowych norm unijnych stanowi pomoc inwestycyjną na wcześniejsze dostosowanie do przyszłych norm unijnych i jest udzielana zgodnie z art. 37 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
7) realizację inwestycji umożliwiającej osiągnięcie wyższego poziomu efektywności energetycznej w prowadzonej działalności stanowi pomoc inwestycyjną na środki wspierające efektywność energetyczną i jest udzielana zgodnie z art. 38 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
8) realizację inwestycji w nowo zainstalowane lub odnowione jednostki kogeneracyjne lub przekształcenie istniejącej jednostki produkcji mocy w jednostkę kogeneracyjną stanowi pomoc na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji i jest udzielana zgodnie z art. 40 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
9) realizację inwestycji w nowe instalacje w zakresie produkcji lub wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych stanowi pomoc inwestycyjną na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych i jest udzielana zgodnie z art. 41 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
10) realizację inwestycji w zakresie recyklingu i ponownego wykorzystania odpadów wytwarzanych przez inne przedsiębiorstwa stanowi pomoc inwestycyjną na recykling i ponowne wykorzystanie odpadów i jest udzielana zgodnie z art. 47 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
11) planowanie i realizację inwestycji w infrastrukturę portową lub infrastrukturę zapewniającą dostęp w portach morskich lub portach śródlądowych oraz inwestycji związanej z pogłębianiem w portach morskich lub portach śródlądowych stanowi pomoc na rzecz portów morskich i jest udzielana zgodnie z art. 56b rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 lub pomoc na rzecz portów śródlądowych i jest udzielana zgodnie z art. 56c rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
2. Pomoc publiczna nie może być udzielona ani wypłacona:
1) w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 2, ust. 3 lit. a–d i ust. 5 oraz w art. 13 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
2) przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
3) przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z decyzji Komisji Europejskiej, uznającej taką pomoc przyznaną przez Rzeczpospolitą Polską za niezgodną z prawem oraz rynkiem wewnętrznym.
3. Pomoc publiczna nie może zostać udzielona w przypadkach określonych w przepisach art. 4 ust. 1 lit. a, d, i, l, s, ee oraz ff rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
4. Pomoc publiczna jest udzielana przedsiębiorcy pod warunkiem złożenia wniosku o jej udzielenie przed rozpoczęciem prac nad projektem, co oznacza wywołanie efektu zachęty, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
5. Pomoc publiczna jest udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014, a w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej dla MŚP – do końca okresu obowiązywania mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020, określonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (Dz. U. poz. 878).
6. Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej na pokrycie kosztów kwalifikowalnych na realizację inwestycji początkowej określa się zgodnie z § 3 i § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020.
7. Maksymalną wielkość regionalnej pomocy inwestycyjnej oblicza się, uwzględniając warunki określone w art. 14 ust. 12–14 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
8. Regionalna pomoc inwestycyjna jest udzielana przedsiębiorcy po spełnieniu warunków określonych w art. 14 ust. 16 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
9. Inwestycja jest utrzymywana w regionie, na obszarze którego pomoc została udzielona, przez co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu. Nie wyklucza to wymiany w tym okresie przestarzałych lub zepsutych instalacji lub sprzętu, pod warunkiem utrzymania działalności gospodarczej w tym okresie.
10. Maksymalną intensywność pomocy na usługi doradcze na rzecz MŚP określa się zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
11. Maksymalną intensywność pomocy na projekty badawczo-rozwojowe określa się zgodnie z art. 25 ust. 5 lit. c i ust. 6 lit. a rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
12. Maksymalną intensywność pomocy dla MŚP na wspieranie innowacyjności określa się zgodnie z art. 28 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
13. Maksymalną intensywność pomocy na ochronę środowiska określa się odpowiednio na podstawie art. 36 ust. 6–8, art. 37 ust. 4 i 5, art. 38 ust. 4–6, art. 40 ust. 5 i 6, art. 41 ust. 7–9 lub art. 47 ust. 8 i 9 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
14. Maksymalną intensywność pomocy na rzecz portów morskich lub na rzecz portów śródlądowych określa się odpowiednio na podstawie art. 56b ust. 9 lub art. 56c ust. 8 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
15. Pomoc publiczna podlega sumowaniu z inną pomocą publiczną lub pomocą de minimis, udzieloną danemu przedsiębiorcy, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy dla danego przeznaczenia pomocy.
§ 2d. 1. Agencja może udzielić mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, prowadzącemu działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru, pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na realizację projektu w ramach programu „Rozwój Przedsiębiorczości i Innowacje”, o którym mowa w umowie w sprawie programu „Rozwój Przedsiębiorczości i Innowacje” zawartej w dniu 12 września 2019 r. pomiędzy Ministrem Inwestycji i Rozwoju a norweskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych, zwanego dalej „wsparciem NMF”.
2. Projekt może być realizowany w partnerstwie z podmiotem prawa norweskiego, który prowadzi działalność na terytorium Królestwa Norwegii potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru lub innym dokumentem wystawionym przez właściwy organ administracji Królestwa Norwegii, związanym z wnioskodawcą umową partnerstwa, która określa w szczególności zakres zadań i odpowiedzialność stron. Do wyboru partnera stosuje się zasady i procedury określone w umowie w sprawie programu, o której mowa w ust. 1.
3. Wsparcie NMF może być udzielone na realizację projektu polegającego na wdrożeniu albo opracowaniu i wdrożeniu innowacji:
1) mających na celu zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorców z wykorzystaniem rozwiązań technologicznych przyjaznych środowisku albo
2) w obszarze wód śródlądowych, morskich lub ich bezpośredniego otoczenia, w tym mających na celu poprawę jakości środowiska, albo
3) mających na celu poprawę jakości życia najbardziej wrażliwych grup społeczeństwa poprzez rozwiązania technologiczne, w tym dla osób starszych.
§ 2e. 1. Wsparcie NMF może być udzielone w ramach jednego lub kilku przeznaczeń pomocy określonych w § 2c ust. 1, a w przypadku wydatków określonych w ust. 2 pkt 5 i 6 – w ramach pomocy de minimis.
2. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem w ramach NMF są wydatki poniesione przez przedsiębiorcę, o którym mowa w § 2d ust. 1, w tym na pokrycie kosztów usług, robót budowlanych lub dostaw realizowanych w ramach projektu przez partnera, od dnia wskazanego przez Agencję jako data zamieszczenia na stronie internetowej Agencji listy projektów rekomendowanych, o której mowa w § 2h ust. 5, bezpośrednio związane z projektem i niezbędne do osiągnięcia jego rezultatów, przeznaczone na:
1) realizację inwestycji początkowej, poprzez zakup:
a) środków trwałych innych niż prawo użytkowania wieczystego gruntu lub prawo własności nieruchomości,
b) robót i materiałów budowlanych,
c) wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how oraz innych praw własności intelektualnej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
– będą wykorzystywane wyłącznie w przedsiębiorstwie przedsiębiorcy otrzymującego pomoc,
– będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,
– będą nabyte od osób trzecich niepowiązanych z przedsiębiorcą na warunkach rynkowych,
– będą stanowić aktywa przedsiębiorcy otrzymującego pomoc i pozostaną związane z projektem, na który przyznano pomoc, przez co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu;
2) realizację usług doradczych świadczonych przez doradców zewnętrznych, innych niż usługi o charakterze ciągłym lub okresowym i związane z prowadzeniem bieżącej działalności operacyjnej przedsiębiorcy, takie jak usługi w zakresie doradztwa podatkowego, stałej obsługi prawnej lub reklamy;
3) realizację prac rozwojowych, obejmujące koszty:
a) wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy, w tym składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, osób zatrudnionych przy realizacji projektu w części, w jakiej wynagrodzenia te są bezpośrednio związane z jego realizacją,
b) sprzętu lub aparatury w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane przy realizacji projektu, przy czym jeżeli sprzęt i aparatura nie są wykorzystywane na potrzeby realizacji projektu przez całkowity okres ich użytkowania, do kosztów kwalifikowalnych zalicza się wyłącznie koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu, obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości,
c) badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie licencji udzielonej przez podmioty zewnętrzne na warunkach pełnej konkurencji oraz usług doradczych i usług równorzędnych wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby związane z realizacją projektu,
d) ogólne i inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów, środków eksploatacyjnych i podobnych produktów, ponoszone bezpośrednio w wyniku realizacji projektu;
4) realizację usług wsparcia innowacji w zakresie znakowania, testowania lub certyfikacji;
5) pokrycie kosztów zagranicznych podróży służbowych w zakresie i według stawek określonych w przepisach w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu zagranicznej podróży służbowej;
6) ustanowienie zabezpieczenia należytego wykonania umowy o udzielenie wsparcia;
7) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, niezbędnych do osiągnięcia poziomu ochrony środowiska wyższego niż wymagają tego obowiązujące lub jeszcze nieobowiązujące nowe normy unijne lub zwiększenia poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych w tym zakresie, przy czym koszty te ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w ochronę środowiska można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem uznaje się koszty inwestycji związane z ochroną środowiska,
b) w przypadkach innych niż określone w lit. a koszty inwestycji w ochronę środowiska określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy; przy czym różnica między kosztami obydwu inwestycji określa koszt związany z ochroną środowiska i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem;
8) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, niezbędnych do osiągnięcia wyższego poziomu efektywności energetycznej, które ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w efektywność energetyczną można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem uznaje się koszty związane z efektywnością energetyczną,
b) w przypadkach innych niż określone w lit. a koszty inwestycji w efektywność energetyczną określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej efektywnej energetycznie inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy; przy czym różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z efektywnością energetyczną i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem;
9) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, w urządzenia niezbędne do tego, aby instalacja mogła funkcjonować jako wysokosprawna instalacja kogeneracyjna w porównaniu z konwencjonalną instalacją energii elektrycznej lub grzewczej o takiej samej mocy, lub dodatkowych kosztów inwestycji na modernizację instalacji w celu uzyskania wyższej sprawności, w przypadku gdy istniejąca instalacja spełnia już próg wysokiej sprawności;
10) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, bezpośrednio związanych z produkcją lub wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych niezbędnych do produkcji lub wytwarzania energii z takich źródeł, które ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w produkcję energii ze źródeł odnawialnych można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, w szczególności jako łatwy do wyodrębnienia dodatkowy element w już istniejącym obiekcie, taki koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem,
b) jeżeli koszty inwestycji w wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych można określić poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, taka różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem,
c) w przypadku niektórych małych instalacji, gdy nie można określić mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, z powodu braku zakładów o ograniczonej wielkości, wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem stanowią całkowite koszty inwestycji w celu osiągnięcia wyższego poziomu ochrony środowiska;
11) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, koniecznych do realizacji inwestycji prowadzącej do lepszej lub bardziej wydajnej działalności w zakresie recyklingu lub ponownego użycia w porównaniu z konwencjonalnym procesem związanym z działalnością w zakresie ponownego użycia i recyklingu o tej samej mocy produkcyjnej, jaki powstałby w przypadku braku pomocy;
12) pokrycie kosztów planowania i realizacji inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, związanych z budową, wymianą lub modernizacją infrastruktury portowej lub infrastruktury zapewniającej dostęp w portach morskich lub portach śródlądowych, a także koszty pogłębiania, z wyłączeniem kosztów dotyczących działań niezwiązanych z transportem, w tym kosztów zakładów produkcji przemysłowej działających w porcie, obiektów biurowych lub handlowych, a także kosztów związanych z suprastrukturą portową.
3. Kwota wsparcia NMF nie może przekroczyć 2 mln euro dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt.
4. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 7, jest udzielane zgodnie z art. 36 ust. 2–4 i art. 37 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
5. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 8, jest udzielane zgodnie z art. 38 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
6. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 9, jest udzielane zgodnie z art. 40 ust. 2 i 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
7. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 10, jest udzielane zgodnie z art. 41 ust. 2–5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
8. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 11, jest udzielane zgodnie z art. 47 ust. 2–6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
9. Wsparcie NMF w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 12, jest udzielane zgodnie z art. 56b ust. 7 i 8 oraz art. 56c ust. 6 i 7 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
§ 2f. 1. Agencja może udzielić pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na realizację projektu w ramach programu, o którym mowa w § 2d ust. 1, mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, prowadzącemu działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru:
1) który jest kobietą prowadzącą działalność gospodarczą albo
2) w którym kobieta jest wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania spółki, albo
3) w którym kobieta jest wspólnikiem i członkiem organu zarządzającego albo akcjonariuszem i członkiem organu zarządzającego
– zwanego dalej „wsparciem NMF dla kobiet”.
2. Projekt może być realizowany w partnerstwie z podmiotem prawa norweskiego, który prowadzi działalność na terytorium Królestwa Norwegii potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru lub innym dokumentem wystawionym przez właściwy organ administracji Królestwa Norwegii, związanym z wnioskodawcą umową partnerstwa, która określa w szczególności zakres zadań i odpowiedzialność stron. Do wyboru partnera stosuje się zasady i procedury określone w umowie w sprawie programu, o której mowa w § 2d ust. 1.
3. Wsparcie NMF dla kobiet może być udzielone na realizację projektu polegającego na opracowaniu albo opracowaniu i wdrożeniu innowacji:
1) mających na celu zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorców z wykorzystaniem rozwiązań technologicznych przyjaznych środowisku albo
2) w obszarze wód śródlądowych, morskich lub ich bezpośredniego otoczenia, w tym mających na celu poprawę jakości środowiska, albo
3) mających na celu poprawę jakości życia najbardziej wrażliwych grup społeczeństwa poprzez rozwiązania technologiczne, w tym dla osób starszych.
§ 2g. 1. Wsparcie NMF dla kobiet może być udzielane w ramach jednego lub kilku przeznaczeń pomocy określonych w § 2c ust. 1 pkt 1, 5–10, a w przypadku wydatków określonych w ust. 2 pkt 2–4 – w ramach pomocy de minimis.
2. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem NMF dla kobiet są wydatki poniesione przez przedsiębiorcę, o którym mowa w § 2f ust. 1, w tym na pokrycie kosztów usług, robót budowlanych lub dostaw realizowanych w ramach projektu przez partnera, od dnia wskazanego przez Agencję jako data zamieszczenia listy projektów rekomendowanych, o której mowa w § 2h ust. 5, bezpośrednio związane z projektem i niezbędne do osiągnięcia jego rezultatów, przeznaczone na:
1) realizację inwestycji początkowej, poprzez zakup:
a) środków trwałych innych niż prawo użytkowania wieczystego gruntu lub prawo własności nieruchomości,
b) robót i materiałów budowlanych,
c) wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how oraz innych praw własności intelektualnej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
– będą wykorzystywane wyłącznie w przedsiębiorstwie przedsiębiorcy otrzymującego pomoc,
– będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,
– będą nabyte od osób trzecich niepowiązanych z przedsiębiorcą na warunkach rynkowych,
– będą stanowić aktywa przedsiębiorcy otrzymującego pomoc i pozostaną związane z projektem, na który przyznano pomoc, przez co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu;
2) realizację usług doradczych polegających na opracowaniu lub wdrożeniu nowego lub znacząco ulepszonego wyrobu, usługi, technologii lub nowego projektu wzorniczego świadczonych przez wykonawców zewnętrznych, o ile te usługi nie są związane z prowadzeniem bieżącej działalności operacyjnej przedsiębiorcy i nie mają charakteru usług ciągłych lub okresowych, takich jak usługi w zakresie doradztwa podatkowego, stałej obsługi prawnej lub reklamy;
3) pokrycie kosztów zagranicznych podróży służbowych w zakresie i według stawek określonych w przepisach w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu zagranicznej podróży służbowej;
4) realizację usług doradczych w formie mentoringu mającego na celu wzrost wiedzy, umiejętności lub kompetencji przedsiębiorcy lub pozwalających na jego rozwój, świadczonych przez wykonawców zewnętrznych, o ile te usługi nie są związane z prowadzeniem bieżącej działalności operacyjnej przedsiębiorcy i nie mają charakteru usług ciągłych lub okresowych, takich jak usługi w zakresie doradztwa podatkowego, stałej obsługi prawnej lub reklamy;
5) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, niezbędnych do osiągnięcia poziomu ochrony środowiska wyższego niż wymagają tego obowiązujące lub jeszcze nieobowiązujące nowe normy unijne lub zwiększenia poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych w tym zakresie, przy czym koszty te ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w ochronę środowiska można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem uznaje się koszty inwestycji związane z ochroną środowiska,
b) w przypadkach innych niż określone w lit. a koszty inwestycji w ochronę środowiska określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, przy czym różnica między kosztami obydwu inwestycji określa koszt związany z ochroną środowiska i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem;
6) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, niezbędnych do osiągnięcia wyższego poziomu efektywności energetycznej, które ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w efektywność energetyczną można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem uznaje się koszty związane z efektywnością energetyczną,
b) w przypadkach innych niż określone w lit. a koszty inwestycji w efektywność energetyczną określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej efektywnej energetycznie inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, przy czym różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z efektywnością energetyczną i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem;
7) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, w urządzenia niezbędne do tego, aby instalacja mogła funkcjonować jako wysokosprawna instalacja kogeneracyjna w porównaniu z konwencjonalną instalacją energii elektrycznej lub grzewczej o takiej samej mocy, lub pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji na modernizację instalacji w celu uzyskania wyższej sprawności, w przypadku gdy istniejąca instalacja spełnia już próg wysokiej sprawności;
8) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, bezpośrednio związanych z produkcją lub wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych niezbędnych do produkcji lub wytwarzania energii z takich źródeł, przy czym koszty te ustala się w następujący sposób:
a) jeżeli koszty inwestycji w produkcję energii ze źródeł odnawialnych można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, w szczególności jako łatwy do wyodrębnienia dodatkowy element w już istniejącym obiekcie, taki koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem,
b) jeżeli koszty inwestycji w wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych można określić poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, taka różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych i stanowi wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem,
c) w przypadku niektórych małych instalacji, gdy nie można określić mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, z powodu braku zakładów o ograniczonej wielkości, wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem stanowią całkowite koszty inwestycji w celu osiągnięcia wyższego poziomu ochrony środowiska;
9) pokrycie dodatkowych kosztów inwestycji innych niż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu lub prawa własności nieruchomości, koniecznych do realizacji inwestycji prowadzącej do lepszej lub bardziej wydajnej działalności w zakresie recyklingu lub ponownego użycia w porównaniu z konwencjonalnym procesem związanym z działalnością w zakresie ponownego użycia i recyklingu o tej samej mocy produkcyjnej, jaki powstałby w przypadku braku pomocy.
3. Kwota wsparcia NMF dla kobiet nie może przekroczyć 200 000 euro dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt.
4. Wsparcie NMF dla kobiet w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 5, jest udzielane zgodnie z art. 36 ust. 2–4 i art. 37 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
5. Wsparcie NMF dla kobiet w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 6, jest udzielane zgodnie z art. 38 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
6. Wsparcie NMF dla kobiet w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 7, jest udzielane zgodnie z art. 40 ust. 2 i 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
7. Wsparcie NMF dla kobiet w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 8, jest udzielane zgodnie z art. 41 ust. 2–5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
8. Wsparcie NMF dla kobiet w zakresie wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w ust. 2 pkt 9, jest udzielane zgodnie z art. 47 ust. 2–6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
§ 2h. 1. Agencja udziela wsparcia NMF oraz wsparcia NMF dla kobiet w konkursie. Wnioskodawca może otrzymać wsparcie jednorazowo w ramach albo wsparcia NMF, albo wsparcia NMF dla kobiet. Agencja informuje o rozpoczęciu przyjmowania wniosków o udzielenie wsparcia NMF lub wsparcia NMF dla kobiet, zamieszczając ogłoszenie na stronie internetowej Agencji.
2. Agencja w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, w szczególności:
1) określa podstawowe warunki udzielania wsparcia, w tym jego przeznaczenie, rodzaje i poziom wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem oraz maksymalną intensywność i kwotę pomocy udzielanej przez Agencję na realizację jednego projektu;
2) wskazuje miejsce publikacji dokumentacji konkursowej, w tym wytycznych Państwa darczyńcy mających zastosowanie do projektów objętych wsparciem;
3) określa wykaz dokumentów, potwierdzających spełnianie wymagań przez wnioskodawców ubiegających się o wsparcie;
4) określa miejsce, sposób oraz termin rozpoczęcia i zakończenia składania wniosków o udzielenie wsparcia.
3. Wniosek o udzielenie wsparcia NMF lub wsparcia NMF dla kobiet zawiera w szczególności:
1) oznaczenie wnioskodawcy;
2) szczegółowe informacje o projekcie;
3) oświadczenia wnioskodawcy dotyczące spełnienia warunków udzielenia wsparcia.
4. Agencja ocenia wniosek o udzielenie wsparcia NMF lub wsparcia NMF dla kobiet zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu.
5. Po zakończeniu oceny wszystkich wniosków Agencja zamieszcza na swojej stronie internetowej listę projektów rekomendowanych do udzielenia wsparcia oraz niezwłocznie pisemnie powiadamia wnioskodawców o udzieleniu wsparcia bądź odmowie udzielenia wsparcia NMF albo wsparcia NMF dla kobiet.
§ 2i. 1. Agencja może udzielić pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego ze środków Funduszu Współpracy Dwustronnej objętego Memorandum of Understanding w sprawie wdrażania Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii, podpisanym w Warszawie 20 grudnia 2017 r. (M.P. z 2018 r. poz. 392), na pokrycie wydatków związanych z poszukiwaniem partnerów i nawiązaniem międzynarodowego partnerstwa, w celu realizacji projektów w obszarach objętych wsparciem w ramach NMF, zwanego dalej „wsparciem na utworzenie partnerstwa”.
2. Wsparcie na utworzenie partnerstwa może być udzielone:
1) mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru, lub
2) podmiotowi prawa norweskiego, który prowadzi działalność na terytorium Królestwa Norwegii potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru lub innym dokumentem wystawionym przez właściwy organ administracji Królestwa Norwegii.
3. Wsparcie na utworzenie partnerstwa może być udzielone jednorazowo na odbycie zagranicznej podróży, w celu określonym w ust. 1:
1) do Królestwa Norwegii w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 1;
2) do Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 2.
4. Rozpoczęcie zagranicznej podróży może nastąpić najwcześniej w dniu wysłania przez Agencję drogą elektroniczną na adres wskazany przez wnioskodawcę informacji o pozytywnej ocenie wniosku o udzielenie wsparcia.
5. Kwota wsparcia na utworzenie partnerstwa nie może przekroczyć 1200 euro.
6. Agencja informuje o rozpoczęciu przyjmowania wniosków o udzielenie wsparcia na utworzenie partnerstwa, zamieszczając ogłoszenie na stronie internetowej Agencji. Do ogłoszenia stosuje się odpowiednio przepisy § 2h ust. 2.
7. Do wniosku o udzielenie wsparcia stosuje się odpowiednio przepisy § 2h ust. 3.
8. Agencja ocenia wnioski o udzielenie wsparcia na utworzenie partnerstwa zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu według kolejności wpływu do Agencji kompletnych wniosków o udzielenie wsparcia, do wyczerpania alokacji na konkurs.
9. Po zakończeniu oceny wszystkich wniosków Agencja zamieszcza na swojej stronie internetowej listę wnioskodawców wybranych do udzielenia wsparcia.
§ 2j. 1. Agencja może udzielić podmiotowi wskazanemu przez Komitet Współpracy, o którym mowa w umowie w sprawie programu „Rozwój Przedsiębiorczości i Innowacje” zawartej w dniu 12 września 2019 r. pomiędzy Ministrem Inwestycji i Rozwoju a norweskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych, pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego ze środków Funduszu Współpracy Dwustronnej objętego Memorandum of Understanding w sprawie wdrażania Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii, podpisanym w Warszawie 20 grudnia 2017 r., na pokrycie wydatków związanych z realizacją działań bilateralnych między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii.
2. Wsparcie jest udzielane na pokrycie wydatków związanych z realizacją działań określonych w umowie o udzielenie wsparcia, poniesionych od dnia jej zawarcia z przeznaczeniem na:
1) tworzenie sieci kontaktów, wymianę, dzielenie się i przekazywanie wiedzy, technologii, doświadczeń oraz najlepszych praktyk między podmiotami polskimi a podmiotami norweskimi lub organizacjami międzynarodowymi lub
2) inne działania mające na celu wzmocnienie stosunków dwustronnych między podmiotami polskimi i podmiotami norweskimi.
3. Kwota wsparcia nie może przekroczyć kwoty wydatków, o których mowa w ust. 2, faktycznie poniesionych przez podmiot, o którym mowa w ust. 1.
4. Agencja kieruje zaproszenie do negocjacji w celu zawarcia umowy o udzielenie wsparcia do podmiotu określonego w ust. 1.
§ 2k. 1. Agencja może udzielić pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego ze środków Funduszu Współpracy Dwustronnej objętego Memorandum of Understanding w sprawie wdrażania Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii, podpisanym w Warszawie 20 grudnia 2017 r., na pokrycie wydatków związanych z rozwojem współpracy dwustronnej pomiędzy podmiotami polskimi i podmiotami norweskimi poprzez tworzenie sieci kontaktów, przekazywanie i wymianę wiedzy, technologii, doświadczeń i najlepszych praktyk, zwanego dalej „wsparciem na rozwój współpracy”.
2. Wsparcie na rozwój współpracy może być udzielone:
1) mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru;
2) podmiotowi działającemu na rzecz rozwoju gospodarczego lub innowacyjności prowadzącemu działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) podmiotowi prawa norweskiego, który prowadzi działalność na terytorium Królestwa Norwegii potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru lub innym dokumentem wystawionym przez właściwy organ administracji Królestwa Norwegii.
3. Wsparcie na rozwój współpracy może być udzielone na pokrycie niezbędnych wydatków związanych z realizacją działań, o których mowa w ust. 1, w szczególności na pokrycie kosztów transportu, zakwaterowania oraz utrzymania podczas podróży zagranicznych:
1) na terytorium Królestwa Norwegii w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2;
2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.
4. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem na rozwój współpracy są wydatki, o których mowa w ust. 3, poniesione od dnia wysłania przez Agencję drogą elektroniczną na adres wskazany przez wnioskodawcę informacji o pozytywnej ocenie wniosku o udzielenie wsparcia.
5. Wielkość wsparcia na rozwój współpracy może wynosić do 100% wydatków, o których mowa w ust. 3.
6. Agencja informuje o rozpoczęciu przyjmowania wniosków o udzielenie wsparcia na rozwój współpracy, zamieszczając ogłoszenie na stronie internetowej Agencji. Do ogłoszenia stosuje się odpowiednio przepisy § 2h ust. 2.
7. Do wniosku o udzielenie wsparcia stosuje się odpowiednio przepisy § 2h ust. 3.
8. Agencja ocenia wnioski o udzielenie wsparcia na rozwój współpracy zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu.
9. Po zakończeniu oceny wszystkich wniosków Agencja ogłasza na swojej stronie internetowej listę wnioskodawców wybranych do udzielenia wsparcia.”;
4) uchyla się § 9–12b;
5) w § 13a:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Pomoc na rozwój nie może być udzielona przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.”,
b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. W przypadku gdy pomoc udzielona jest w formie pożyczki, umowa o udzielenie pożyczki na rozwój może przewidywać karencję w spłacie kapitału lub odsetek. W okresie karencji odsetki podlegają kapitalizacji.”;
6) uchyla się § 18 i § 18a;
7) w § 18aa dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Zaproszenie do negocjacji może być skierowane do podmiotu pełniącego rolę koordynatora konsorcjum osób prawnych, o których mowa w ust. 1.”;
8) w § 18ac ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wsparcie jest udzielane z przeznaczeniem na pokrycie wydatków związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1, poniesionych od dnia 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym zawarto umowę o udzielenie wsparcia, w części nieobjętej finansowaniem z budżetu Unii Europejskiej.”;
9) § 18b i § 18c otrzymują brzmienie:
„§ 18b. 1. Agencja udziela osobie, o której mowa w ust. 2, pomocy finansowej w ramach programu „Erasmus dla Młodych Przedsiębiorców”, finansowanego ze środków Programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) (2014–2020), w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na pokrycie niezbędnych wydatków związanych z pobytem u mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie biorącym udział w programie, zwanego dalej „wsparciem w ramach Erasmusa”.
2. Wsparcie w ramach Erasmusa może być udzielone jednokrotnie osobie fizycznej, która przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 183 dni w okresie ostatnich 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie wsparcia w ramach Erasmusa i która:
1) jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo
2) jest:
a) wspólnikiem spółki jawnej albo partnerskiej lub
b) komplementariuszem spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, lub
c) wspólnikiem albo akcjonariuszem i jednocześnie członkiem zarządu spółki kapitałowej, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego
– będącej mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, albo
3) zamierza podjąć działalność gospodarczą
– zwanej dalej „młodym przedsiębiorcą”.
3. Warunkiem udzielenia wsparcia w ramach Erasmusa jest złożenie przez młodego przedsiębiorcę wniosku o udzielenie wsparcia przed upływem trzech lat od dnia rozpoczęcia przez niego działalności gospodarczej lub od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej przez spółkę, o której mowa w ust. 2 pkt 2.
4. Okres pobytu, o którym mowa w ust. 1, wynosi od 1 do 6 miesięcy.
5. Wsparcie w ramach Erasmusa jest udzielane z przeznaczeniem na pokrycie przez młodego przedsiębiorcę niezbędnych wydatków związanych z pobytem u mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy, prowadzącego od co najmniej trzech lat działalność gospodarczą w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie biorącym udział w programie, zwanego dalej „przedsiębiorcą przyjmującym”, obejmujących koszty podróży i utrzymania, w tym koszty zakwaterowania.
6. Kwota wsparcia w ramach Erasmusa nie może przekroczyć kwoty obliczonej w oparciu o miesięczną stawkę wyznaczoną przez Komisję Europejską dla państwa, do którego udaje się młody przedsiębiorca, oraz rzeczywistą liczbę dni pobytu u przedsiębiorcy przyjmującego.
§ 18c. 1. Agencja informuje o rozpoczęciu przyjmowania wniosków o udzielenie wsparcia w ramach Erasmusa, zamieszczając ogłoszenie na stronie internetowej Agencji.
2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) informację o podstawowych warunkach udzielania wsparcia w ramach Erasmusa;
2) wskazanie miejsca publikacji dokumentacji programowej, określającej w szczególności zasady przeprowadzania naboru, w tym sposób składania i kryteria oceny wniosków o udzielenie wsparcia w ramach Erasmusa oraz wzór umowy o udzielenie tego wsparcia.
3. Młody przedsiębiorca dołącza do wniosku o udzielenie wsparcia w ramach Erasmusa:
1) życiorys;
2) biznesplan dla planowanej lub prowadzonej działalności gospodarczej, zawierający w szczególności opis świadczonych usług lub produkowanych towarów oraz analizę rynku, na którym prowadzi lub zamierza podjąć działalność gospodarczą.
4. Agencja, rozpatrując wnioski o udzielenie wsparcia w ramach Erasmusa, bierze pod uwagę w szczególności przydatność zaplanowanych w ramach pobytu u przedsiębiorcy przyjmującego działań dla uzyskania wiedzy dotyczącej prowadzenia działalności gospodarczej stanowiącej przedmiot biznesplanu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, oraz możliwość nawiązania w przyszłości współpracy pomiędzy młodym przedsiębiorcą a przedsiębiorcą przyjmującym.
5. Agencja informuje wnioskodawcę o udzieleniu bądź odmowie udzielenia wsparcia w ramach Erasmusa w sposób określony w dokumentacji programowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2.”;
10) uchyla się § 19 i § 20;
11) w § 20c w ust. 2 w pkt 4 lit. f otrzymuje brzmienie:
„f) pożyczki nie są udzielane przedsiębiorcom znajdującym się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014,”.
§ 2.[Stosowanie przepisów dotychczasowych] 1. Do umów o udzielenie pomocy finansowej zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Do wniosków o udzielenie pomocy finansowej złożonych w ramach postępowań ogłoszonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz do umów zawieranych na podstawie tych wniosków stosuje się przepisy dotychczasowe.
§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Minister Przedsiębiorczości i Technologii: wz. M. Ociepa
1) Minister Przedsiębiorczości i Technologii kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Przedsiębiorczości i Technologii (Dz. U. poz. 93).
2) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28.