§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie,

2) maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

3) warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

4) warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także minimalną wysokość tych wydatków,

5) koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000 r.,

6) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej

– z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”.

§ 2.[Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej] 1. Zezwolenie nie jest wydawane na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

1) wytwarzania materiałów wybuchowych, wyrobów tytoniowych, przetwarzania paliw silnikowych, a także wyrobu, rozlewu i przetwarzania napojów alkoholowych oraz spirytusu przeznaczonego na cele inne niż produkcja biokomponentów;

2) prowadzenia ośrodków gier, o których mowa w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 165, 650, 723, 1629 i 2354);

3) usług instalowania, napraw, konserwacji i remontu maszyn i urządzeń wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy;

4) usług związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osadów ze ścieków kanalizacyjnych, określonych w sekcji E w dziale 37 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753) [1], zwanej dalej „PKWiU”;

5) usług związanych ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów; odzysku surowców wtórnych, określonych w sekcji E w dziale 38 PKWiU, z wyjątkiem:

a) odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu określonych w kategorii 38.11.5,

b) odpadów niebezpiecznych określonych w pozycjach: 38.12.22.0, 38.12.24.0, 38.12.25.0 oraz w podkategorii 38.12.27,

c) odpadów rozpuszczalników organicznych określonych w kategorii 38.21.3,

d) usług w zakresie odzysku surowców; surowców wtórnych określonych w grupie 38.3;

6) usług związanych z rekultywacją i pozostałych usług związanych z gospodarką odpadami, określonych w sekcji E w dziale 39 PKWiU;

7) obiektów budowlanych i robót budowlanych, określonych w sekcji F PKWiU;

8) handlu hurtowego i detalicznego, naprawy pojazdów samochodowych, włączając motocykle, oraz usług związanych z zakwaterowaniem i usług gastronomicznych, określonych w sekcjach G i I PKWiU;

9) usług holowania w transporcie drogowym, określonych w sekcji H w podkategorii 52.21.25 PKWiU;

10) usług licencyjnych w zakresie informacji i komunikacji, określonych w sekcji J PKWiU, związanych z:

a) nabywaniem praw do książek, broszur, ulotek, map określonych w kategorii 58.11.6,

b) nabywaniem praw do korzystania z wykazów i list, w szczególności adresowych, telefonicznych określonych w kategorii 58.12.3,

c) nabywaniem praw do czasopism i pozostałych periodyków określonych w kategorii 58.14.4,

d) nabywaniem praw do pozostałych wyrobów drukowanych określonych w kategorii 58.19.3,

e) nabywaniem praw do korzystania z gier komputerowych określonych w kategorii 58.21.4,

f) nabywaniem praw do korzystania z programów komputerowych określonych w kategorii 58.29.5;

11) usług w zakresie informacji i komunikacji, określonych w sekcji J PKWiU, związanych z:

a) produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych, określonych w dziale 59, z wyjątkiem usług związanych z wydawaniem nagrań dźwiękowych i muzycznych określonych w kategorii 59.20.3,

b) nadawaniem programów ogólnodostępnych i abonamentowych określonych w dziale 60,

c) pozostałych usług w zakresie informacji określonych w grupie 63.9;

12) usług finansowych i ubezpieczeniowych oraz usług związanych z obsługą rynku nieruchomości, określonych w sekcjach K i L PKWiU;

13) usług profesjonalnych, naukowych i technicznych, określonych w sekcji M PKWiU, z wyjątkiem:

a) usług w zakresie audytu finansowego określonych w kategorii 69.20.1,

b) usług rachunkowo-księgowych określonych w kategorii 69.20.2,

c) usług w zakresie badań i analiz technicznych określonych w grupie 71.2,

d) usług w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych określonych w dziale 72;

14) usług administrowania i usług wspierających, określonych w sekcji N PKWiU, z wyjątkiem usług centrów telefonicznych (call center) określonych w grupie 82.2;

15) usług administracji publicznej i obrony narodowej; usług w zakresie obowiązkowych zabezpieczeń społecznych, oraz edukacji, usług w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy społecznej, usług kulturalnych, rozrywkowych, sportowych i rekreacyjnych, określonych w sekcjach O–R PKWiU;

16) pozostałych usług określonych w sekcji S PKWiU, z wyjątkiem usług naprawy i konserwacji komputerów i sprzętu komunikacyjnego określonych w grupie 95.1 PKWiU;

17) usług gospodarstw domowych i usług świadczonych przez organizacje i zespoły eksterytorialne, określonych w sekcjach T i U PKWiU;

18) działalności gospodarczej, na której prowadzenie jest wymagane posiadanie koncesji, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.).

2. Zezwolenia nie udziela się również:

1) w przypadkach określonych w art. 1 ust. 2 lit. c i d, ust. 3 lit. a–d, ust. 4 i 5 oraz art. 13 rozporządzenia nr 651/2014;

2) dużemu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia nr 651/2014 na prowadzenie na obszarach należących do województwa mazowieckiego działalności gospodarczej wchodzącej w zakres tej samej klasy działalności, określonej zgodnie z przepisami wydanymi w odniesieniu do klasyfikacji działalności na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, 1000, 1629 i 1669), co działalność prowadzona przez tego przedsiębiorcę na tych obszarach.

§ 3.[Pomoc publiczna w formie zwolnień podatkowych] 1. Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2) tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

2. Warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów kwalifikowanych inwestycji.

3. Utworzenie nowych miejsc pracy oznacza przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 12 miesięcy przed dniem uzyskania zezwolenia.

4. Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

5. Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe.

6. Przez nowo zatrudnionych pracowników należy rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie 3 lat od zakończenia inwestycji, a każde miejsce pracy jest utrzymane przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia ich utworzenia. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

7. Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

8. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4.

§ 4.[Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej] 1. Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

1) 50% – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego;

2) 35% – na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;

3) 25% – na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i śląskiego;

4) 20% – na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;

5) 15% – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy do dnia 31 grudnia 2017 r.;

6) 10% – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 stycznia 2018 r.

2. Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych.

3. W przypadku pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcy na realizację dużego projektu inwestycyjnego maksymalną wartość pomocy ustala się według wzoru:

I = R x (50 mln euro + 0,5 x B + 0 x C),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

I – maksymalną wartość pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego,

R – maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej dla obszaru, na którym jest zlokalizowany duży projekt inwestycyjny,

B – wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą równowartość 50 mln euro, a nieprzekraczającą równowartości 100 mln euro,

C – wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą równowartość 100 mln euro.

4. Przez duży projekt inwestycyjny należy rozumieć nową inwestycję, której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 mln euro według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia udzielenia zezwolenia.

5. Nową inwestycję rozpoczętą przez tego samego przedsiębiorcę lub innego przedsiębiorcę należącego do tej samej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, z późn. zm.) w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia prac nad inną inwestycją objętą pomocą w tym samym podregionie wyróżnionym na poziomie trzecim (NTS 3), zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, uznaje się za część tej inwestycji.

6. Projekt pomocy indywidualnej wymaga notyfikacji Komisji Europejskiej, w przypadku gdy:

1) łączna wartość pomocy regionalnej udzielonej ze wszystkich źródeł przekraczałaby kwotę wartości pomocy obliczonej zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (Dz. U. poz. 878) dla nowej inwestycji o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości 100 mln euro;

2) przedsiębiorca ubiegający się o pomoc dokonał przeniesienia w rozumieniu art. 2 pkt 61a rozporządzenia nr 651/2014 do zakładu, w którym ma zostać dokonana nowa inwestycja, której dotyczy wniosek o pomoc, w okresie dwóch lat poprzedzających złożenie wniosku o pomoc albo w dniu złożenia wniosku o pomoc ma zamiar dokonać takiego przeniesienia w okresie dwóch lat od zakończenia inwestycji objętej zezwoleniem.

§ 5.[Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji] 1. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

2. Warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2) utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres nie krótszy niż 3 lata.

3. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6.

4. W przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

5. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

6. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

§ 6.[Wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą] 1. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1) ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli – pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

2. W przypadku przedsiębiorców innych niż mali i średni koszty inwestycji określone w ust. 1 pkt 4 uwzględnia się w kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wartości kosztów, o których mowa w ust. 1.

3. Wartości niematerialne i prawne powinny spełniać łącznie następujące warunki:

1) będą wykorzystane przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc regionalną wyłącznie w przedsiębiorstwie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje wsparcie, oraz będą ujęte w aktywach tego przedsiębiorstwa i pozostaną w nim przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku przedsiębiorcy małego lub średniego – przez okres co najmniej 3 lat;

2) będą nabyte od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych;

3) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

4. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

5. (uchylony).

6. W przypadku gdy przed zakupem przedsiębiorstwa, w stosunku do jego składników udzielono już pomocy publicznej, cena zakupu tych składników nie zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

7. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

8. Minimalna wysokość kosztów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1, wynosi 100 tys. euro według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia udzielenia zezwolenia.

9. W przypadku pomocy regionalnej przyznanej dużemu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia nr 651/2014 na zasadniczą zmianę procesu produkcji koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą powinny przekraczać koszty amortyzacji aktywów związanych z działalnością podlegającą modernizacji w okresie trzech poprzednich lat obrotowych przed dniem złożenia wniosku o pomoc.

10. W przypadku pomocy regionalnej udzielonej na dywersyfikację produkcji istniejącego przedsiębiorstwa koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą powinny przekraczać o co najmniej 200% wartość księgową ponownie wykorzystywanych aktywów odnotowaną w roku obrotowym poprzedzającym rozpoczęcie dywersyfikacji.

§ 7.[Dyskontowanie otrzymanej pomocy i wydatków] 1. Koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

2. Do dyskontowania wydatków poniesionych przed dniem 1 lutego 1998 r. stosuje się średniomiesięczną stopę sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR) ze stycznia 1998 r.

3. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych w okresie od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 31 sierpnia 2004 r. stosuje się średniomiesięczne stopy sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR), notowane w miesiącach poprzedzających miesiąc, w którym przedsiębiorca poniósł wydatek lub otrzymał pomoc.

4. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych w okresie od dnia 1 września 2004 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. stosuje się określone przez Komisję Europejską stopy referencyjne dla Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych od dnia 1 lipca 2008 r. stosuje się określone dla Rzeczypospolitej Polskiej przez Komisję Europejską stopy bazowe powiększone o 100 punktów bazowych.

6. Zdyskontowaną wartość poniesionych wydatków i otrzymanej pomocy określa się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

PV – zdyskontowaną, na dzień wydania zezwolenia, wartość poniesionych wydatków lub otrzymanej pomocy,

F – wartość poniesionych wydatków z dnia ich poniesienia lub otrzymanej pomocy z dnia jej otrzymania,

i – kolejny miesięczny okres dyskontowania,

r_i – stopę dyskonta, o której mowa odpowiednio w ust. 2–5, wyrażoną w ułamku dziesiętnym, właściwą dla i-tego okresu dyskontowania,

n – liczbę miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania zezwolenia na działalność w strefie do dnia poniesienia wydatków lub dnia otrzymania pomocy, przy czym:

– dniem poniesienia wydatku jest ostatni dzień miesiąca, w którym poniesiono wydatek,

– dniem otrzymania pomocy jest ostatni dzień miesiąca, w którym udzielono pomocy w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362),

– dniem uzyskania zezwolenia jest ostatni dzień miesiąca, w którym wydano zezwolenie.

§ 8.[Przepis przejściowy] Do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

§ 9.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 2008 r.