Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 21 kwietnia 2017 r.

STATUT KRAJOWEGO OŚRODKA WSPARCIA ROLNICTWA [1]

§ 1. Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, zwany dalej "Krajowym Ośrodkiem", działa na podstawie ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa oraz niniejszego statutu.

§ 2. 1. W biurze Krajowego Ośrodka, zwanym dalej "Centralą", wydziela się piony:

1) innowacji i rozwoju;

2) gospodarowania nieruchomościami;

3) rynków rolnych;

4) nadzoru nad spółkami;

5) finansowo-administracyjny;

6) operacyjny.

2. Działalność pionu koordynuje Dyrektor Generalny lub wskazany przez niego zastępca.

3. W poszczególnych pionach wydziela się departamenty, biura, zespoły lub samodzielne stanowiska pracy oraz biura zagraniczne.

4. W skład departamentów i biur, o których mowa w ust. 3, wchodzą wydziały i samodzielne stanowiska pracy.

5. Biura zagraniczne są komórkami organizacyjnymi Centrali prowadzonymi poza granicami kraju w celu wykonywania zadań ustawowych Krajowego Ośrodka.

§ 3. 1. Dyrektor Generalny może tworzyć komisje opiniodawczo-doradcze i zespoły problemowe o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, skład osobowy, zakres zadań oraz tryb pracy.

2. W skład komisji i zespołów, o których mowa w ust. 1, mogą wchodzić pracownicy Krajowego Ośrodka lub osoby niebędące pracownikami Krajowego Ośrodka.

§ 4. Siedzibami oddziałów terenowych Krajowego Ośrodka są:

1) Wrocław - dla województwa dolnośląskiego;

2) Bydgoszcz - dla województwa kujawsko-pomorskiego;

3) Lublin - dla województwa lubelskiego;

4) Gorzów Wielkopolski - dla województwa lubuskiego;

5) Łódź - dla województwa łódzkiego;

6) Kraków - dla województwa małopolskiego;

7) Warszawa - dla województwa mazowieckiego;

8) Opole - dla województwa opolskiego;

9) Rzeszów - dla województwa podkarpackiego;

10) Białystok - dla województwa podlaskiego;

11) Pruszcz Gdański - dla województwa pomorskiego;

12) Częstochowa - dla województwa śląskiego;

13) Kielce - dla województwa świętokrzyskiego;

14) Olsztyn - dla województwa warmińsko-mazurskiego;

15) Poznań - dla województwa wielkopolskiego;

16) Koszalin - dla oddziału terenowego, którego zasięg terytorialny obejmuje powiaty: białogardzki, drawski, kołobrzeski, Koszalin - miasto na prawach powiatu, koszaliński, sławieński, szczecinecki, świdwiński i wałecki w województwie zachodniopomorskim;

17) Szczecin - dla oddziału terenowego, którego zasięg terytorialny obejmuje powiaty: choszczeński, goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, łobeski, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki, Szczecin - miasto na prawach powiatu i Świnoujście - miasto na prawach powiatu w województwie zachodniopomorskim.

§ 5. Dyrektor Generalny może tworzyć i znosić filie oddziału terenowego, na wniosek dyrektora oddziału terenowego.

§ 6. Szczegółową organizację i tryb pracy Krajowego Ośrodka, w tym liczbę, nazwę, szczegółowy zakres działania oraz podporządkowanie organizacyjne komórek organizacyjnych w Centrali i oddziałach terenowych Krajowego Ośrodka, określa Dyrektor Generalny w regulaminie organizacyjnym.

§ 7. Kontroli wewnętrznej podlegają:

1) jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka;

2) podmioty, które zawarły z Krajowym Ośrodkiem umowy - w zakresie obowiązków tych podmiotów wobec Krajowego Ośrodka wynikających z zawartych umów.

§ 8. 1. W Centrali tworzy się komórkę organizacyjną do spraw kontroli wewnętrznej oraz komórkę organizacyjną do spraw audytu wewnętrznego.

2. Dyrektor Generalny jest odpowiedzialny za prawidłowe:

1) zorganizowanie i funkcjonowanie systemu kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego;

2) wykorzystanie wyników kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego.

3. Tryb wykonywania kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego określa regulamin ustalony przez Dyrektora Generalnego.

§ 9. 1. Mienie wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, które nie zostało zagospodarowane w formach przewidzianych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 91 i 1162), Krajowy Ośrodek zabezpiecza w taki sposób, aby nie uległo zniszczeniu, uszkodzeniu lub kradzieży.

2. Niezagospodarowane obiekty budowlane mogą być także przeznaczone przez Krajowy Ośrodek na inne potrzeby niż wynikające z ich przeznaczenia, a w szczególnych przypadkach - zwłaszcza gdy przewidywane koszty zabezpieczenia tych obiektów przekraczają ich wartość - mogą być rozebrane.

3. Niezagospodarowane mienie ruchome może być nieodpłatnie przekazane na własność muzeom, jednostkom sektora finansów publicznych lub państwowym osobom prawnym niebędącym jednostkami sektora finansów publicznych na cele ich działalności dydaktycznej, oświatowo-wychowawczej, opiekuńczej lub charytatywnej, a także na realizację zadań z zakresu polityki państwa, albo - jeżeli nie przedstawia wartości użytkowej - zlikwidowane.

4. Przepisy ust. 1-3 nie naruszają, przewidzianego w odrębnych przepisach, obowiązku uzyskania pozwoleń właściwych organów na dokonanie rozbiórki albo zgłoszenia rozbiórki właściwemu organowi oraz obowiązku uzyskania zezwoleń lub pozwoleń na likwidację w inny sposób poszczególnych składników mienia Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.