§ 1.[Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa] W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. poz. 187, z późn. zm.¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 13o po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Wniosek w danym roku kalendarzowym składa się do dnia 30 listopada.”;

2) w § 13q uchyla się ust. 3;

3) po § 13s dodaje się § 13t i § 13u w brzmieniu:

„§ 13t. 1. W 2018 r. Agencja udziela pomocy finansowej na realizację innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i rozwoju wsi, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6, producentowi rolnemu:

1) któremu został nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

2) w którego gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej powstały szkody w uprawach rolnych spowodowane wystąpieniem w 2017 r. huraganu, deszczu nawalnego lub gradu w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich;

3) będącemu mikroprzedsiębiorstwem, małym albo średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 702/2014.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana:

1) zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1408/2013 oraz przepisami o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – w przypadku gdy szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oszacowane przez komisję, o której mowa w § 5 ust. 5, wynoszą nie więcej niż 30% średniej rocznej produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej z trzech ostatnich lat poprzedzających rok, w którym wystąpiły te szkody, albo z trzech lat w okresie pięcioletnim poprzedzającym rok, w którym wystąpiły szkody, z pominięciem roku o najwyższej i najniższej wielkości produkcji, albo

2) na warunkach określonych w rozporządzeniu nr 702/2014 – w przypadku gdy szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oszacowane przez komisję, o której mowa w § 5 ust. 5, wynoszą powyżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej, o której mowa w pkt 1.

3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest przyznawana, w drodze decyzji administracyjnej kierownika biura powiatowego Agencji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę producenta rolnego, na wniosek tego producenta rolnego złożony na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję na jej stronie internetowej.

4. Termin składania wniosków, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu najpóźniej 7 dni przed rozpoczęciem terminu składania tych wniosków.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres producenta rolnego ubiegającego się o pomoc;

2) numer identyfikacyjny producenta rolnego ubiegającego się o pomoc nadany w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

3) numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (numer PESEL) albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) producenta rolnego ubiegającego się o pomoc, a w przypadku osób fizycznych nieposiadających obywatelstwa polskiego – numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się:

1) kopię protokołu oszacowania szkód, o którym mowa w § 5 ust. 5, który poza informacjami, o których mowa w § 5 ust. 8, zawiera informację o powierzchni upraw rolnych, na której powstały szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) informacje dotyczące producenta rolnego ubiegającego się o pomoc i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz informacje o wysokości otrzymanej pomocy publicznej, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – w przypadku pomocy udzielanej zgodnie z rozporządzeniem nr 702/2014;

3) oświadczenie albo zaświadczenia dotyczące pomocy de minimis oraz informacje niezbędne do udzielenia tej pomocy, o których mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – w przypadku pomocy udzielanej zgodnie z rozporządzeniem nr 1408/2013.

7. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, ustala się jako iloczyn deklarowanej przez producenta rolnego we wniosku, o którym mowa w ust. 3, powierzchni uprawy rolnej, na której powstały szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz stawki tej pomocy.

8. Stawka, o której mowa w ust. 7, wynosi:

1) 1000 zł na 1 ha powierzchni upraw rolnych, na której powstały szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli szkody powstałe na tej powierzchni objęły co najmniej 70% danej uprawy lub szkody powstały na powierzchni co najmniej 70% upraw w szklarniach lub tunelach foliowych;

2) 500 zł na 1 ha powierzchni upraw rolnych, na której powstały szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli szkody powstałe na tej powierzchni objęły mniej niż 70% danej uprawy lub szkody powstały na powierzchni poniżej 70% upraw w szklarniach lub tunelach foliowych.

9. W przypadku gdy ze złożonych wniosków, o których mowa w ust. 3, wynika, że zapotrzebowanie na pomoc, o której mowa w ust. 1, przekracza łącznie kwotę 33,3 mln zł, do obliczenia wysokości tej pomocy stosuje się współczynnik korygujący. Współczynnik korygujący stanowi iloraz kwoty 33,3 mln zł i kwoty stanowiącej zapotrzebowanie na pomoc, o której mowa w ust. 1, obliczonej na podstawie danych zawartych w złożonych wnioskach, o których mowa w ust. 3, oraz jest ustalany z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

10. Łączna wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć łącznej wysokości pomocy, o której mowa w § 5 ust. 11.

11. W przypadku gdy łączna wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, oraz pomocy otrzymanej na podstawie odrębnych przepisów, wraz z odszkodowaniem z zakładu ubezpieczeń, przekraczałaby kwotę, o której mowa w § 5 ust. 11, pomocy udziela się w wysokości stanowiącej różnicę między kwotą obliczoną zgodnie z § 5 ust. 11 a wysokością pomocy otrzymanej na podstawie odrębnych przepisów i wysokością otrzymanych odszkodowań.

12. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje producentowi rolnemu:

1) który otrzymał pomoc, o której mowa w § 13m, lub

2) jeżeli łączna kwota pomocy otrzymanej na podstawie odrębnych przepisów oraz otrzymanych odszkodowań przekracza kwotę, o której mowa w § 5 ust. 11.

13. Pomoc, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się o 50%, jeżeli w dniu wystąpienia szkód, o których mowa w ust. 1 pkt 2, co najmniej 50% powierzchni upraw rolnych w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej, z wyłączeniem łąk i pastwisk, nie było ubezpieczonych co najmniej od jednego z ryzyk, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3.

§ 13u. 1. W 2018 r. i 2019 r. Agencja udziela pomocy finansowej na realizację innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i rozwoju wsi, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6:

1) producentowi rolnemu:

a) któremu został nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,

b) będącemu mikroprzedsiębiorstwem, małym albo średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 702/2014,

c) który w latach 2014–2017 co najmniej przez rok uprawiał tytoń, lub

d) który w latach 2014–2017 co najmniej przez rok utrzymywał świnie w siedzibie stada, której nadano numer na podstawie ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na obszarze:

– wymienionym w załączniku do decyzji 2014/709/UE lub

– zapowietrzonym lub zagrożonym w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, ustanowionym zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub

e) który w latach 2014–2017 co najmniej raz nie otrzymał zapłaty za sprzedane świnie od podmiotu, który prowadził działalność na obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, ustanowionym zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt

– którzy w latach 2014–2017 co najmniej raz nie otrzymali zapłaty za sprzedany tytoń lub sprzedane świnie w związku z wydaniem postanowienia o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego, lub postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego wobec podmiotu, któremu ten tytoń lub te świnie zostały sprzedane przez producenta rolnego bezpośrednio albo za pośrednictwem grupy producentów w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw;

2) grupie producentów suszu tytoniowego utworzonej na podstawie ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw, która w latach 2014–2017 co najmniej raz nie otrzymała zapłaty za sprzedany tytoń w związku z wydaniem postanowienia o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego, lub postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego wobec podmiotu, któremu ten tytoń został sprzedany.

2. Ilekroć w niniejszym paragrafie jest mowa o siedzibie stada producenta świń, rozumie się przez to wszystkie siedziby stad tego producenta położone na obszarze kwalifikującym się do pomocy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d.

3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje grupie producentów suszu tytoniowego, o której mowa w ust. 1 pkt 2 – w przypadku gdy producenci rolni będący członkami tej grupy co najmniej raz nie otrzymali w latach 2014–2017 zapłaty za sprzedany tytoń i złożyli w 2018 r. wnioski o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1.

4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, ma charakter pomocy:

1) de minimis w rolnictwie – w przypadku producenta rolnego i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1408/2013 oraz przepisami o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;

2) de minimis – w przypadku grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis oraz przepisami o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

5. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest przyznawana w drodze decyzji administracyjnej kierownika biura powiatowego Agencji właściwego ze względu na miejsce:

1) zamieszkania lub siedziby producenta rolnego lub

2) siedziby grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2

– na wniosek tego producenta rolnego lub tej grupy producentów złożony na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję na jej stronie internetowej.

6. Termin składania wniosków, o których mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu najpóźniej 7 dni przed rozpoczęciem terminu składania tych wniosków.

7. Wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres producenta rolnego ubiegającego się o pomoc, albo nazwę, siedzibę i adres grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ubiegającej się o pomoc;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) producenta rolnego albo grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ubiegających się o pomoc lub – w przypadku producenta rolnego – numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (numer PESEL) producenta rolnego ubiegającego się o pomoc, a w przypadku osób fizycznych nieposiadających obywatelstwa polskiego – numer paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość tego producenta;

3) numer działki ewidencyjnej, na której była prowadzona uprawa tytoniu w roku lub w latach, za które jest składany ten wniosek – w przypadku producenta rolnego ubiegającego się o pomoc w związku z brakiem zapłaty za sprzedany tytoń;

4) numer identyfikacyjny producenta rolnego ubiegającego się o pomoc nadany w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

5) numer siedziby stada – w przypadku producenta rolnego ubiegającego się o pomoc w związku z brakiem zapłaty za sprzedane świnie;

6) oświadczenie producenta rolnego ubiegającego się o pomoc o nieotrzymaniu zapłaty w wysokości wynikającej z dołączonych do wniosku faktur, rachunków lub innych dowodów potwierdzających sprzedaż tytoniu lub świń;

7) oświadczenie określające kwotę obniżonego dochodu z produkcji świń w roku lub w latach, za które jest składany wniosek – w przypadku producenta rolnego ubiegającego się o pomoc w związku z brakiem zapłaty za sprzedane świnie;

8) oświadczenie producenta rolnego o powierzchni upraw tytoniu w roku lub w latach, za które jest składany wniosek, na wskazanej we wniosku działce ewidencyjnej – w przypadku producenta rolnego ubiegającego się o pomoc w związku z brakiem zapłaty za sprzedany tytoń;

9) oświadczenie grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, określające kwotę obniżonego dochodu ze sprzedaży tytoniu w roku lub w latach, za które jest składany wniosek – w przypadku grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ubiegającej się o pomoc.

8. Do wniosku o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, dołącza się:

1) oświadczenie i zaświadczenia dotyczące pomocy:

a) de minimis w rolnictwie oraz informacje niezbędne do udzielenia tej pomocy, o których mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,

b) de minimis oraz informacje niezbędne do udzielenia tej pomocy, o których mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;

2) oświadczenie producenta rolnego o liczbie sprzedanych świń – w przypadku gdy faktura lub rachunek nie zawierają wskazania liczby świń, a jedynie ich masę;

3) kopie faktur, rachunków lub innych dowodów potwierdzających sprzedaż tytoniu lub świń;

4) kopię listy wierzytelności lub innego dokumentu potwierdzającego istnienie wierzytelności producenta rolnego lub grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wobec upadłego lub dłużnika, wobec którego zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne z tytułu nieotrzymania przez tego producenta rolnego zapłaty za sprzedane w latach 2014–2017 tytoń lub świnie, sporządzonych przez syndyka masy upadłościowej lub doradcę restrukturyzacyjnego, lub inny podmiot upoważniony na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1508 oraz z 2018 r. poz. 149, 398, 1544 i 1629) do sporządzania listy wierzytelności lub innego dokumentu potwierdzającego istnienie wierzytelności;

5) zgodę, o której mowa w ust. 14 – w przypadku gdy gospodarstwo jest przedmiotem współposiadania.

9. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, dla producenta rolnego, który nie otrzymał zapłaty za sprzedany tytoń:

1) ustala się jako iloczyn deklarowanej przez producenta rolnego we wniosku o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, powierzchni upraw tytoniu prowadzonych w roku lub latach, za które jest składany ten wniosek, oraz stawki pomocy;

2) nie może przekroczyć 80% kwoty wynikającej z niezapłaconych producentowi rolnemu faktur lub rachunków lub innych dowodów potwierdzających sprzedaż, lub dokumentów, o których mowa w ust. 8 pkt 4:

a) netto – w przypadku producenta rolnego podatnika podatku od towarów i usług,

b) brutto – w przypadku producenta rolnego będącego rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług

– potwierdzających sprzedaż tytoniu, o którym mowa w ust. 1.

10. Stawka pomocy, o której mowa w ust. 1, dla producenta rolnego, który nie otrzymał zapłaty za sprzedany tytoń, wynosi 15 000 zł na 1 ha uprawy tytoniu.

11. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, dla producenta rolnego, który nie otrzymał zapłaty za sprzedane świnie, nie może przekroczyć:

1) kwoty utraconego dochodu z produkcji świń w roku, w którym producent rolny nie otrzymał zapłaty za sprzedane świnie, obliczonego jako różnica między iloczynem liczby świń sprzedanych w roku, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, i średniej ceny sprzedaży świń uzyskanej w tym roku a iloczynem średniej liczby świń sprzedanych w kolejnych trzech latach przed rokiem, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, albo średniej liczby świń sprzedanych w ciągu trzech lat w okresie pięcioletnim poprzedzającym rok, za który jest składany wniosek, z pominięciem roku o najwyższej i najniższej wartości utraconego dochodu i średniej ceny sprzedaży świń uzyskanej w tym okresie;

2) 80% kwoty wynikającej z niezapłaconych faktur lub rachunków lub innych dowodów potwierdzających sprzedaż świń, lub dokumentów, o których mowa w ust. 8 pkt 4:

a) netto – w przypadku producenta rolnego podatnika podatku od towarów i usług,

b) brutto – w przypadku producenta rolnego będącego rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług

– potwierdzających sprzedaż świń, o których mowa w ust. 1.

12. Przy ustalaniu liczby świń sprzedanych w roku lub w latach, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się świń, za które producent rolny nie otrzymał zapłaty.

13. Jeżeli producent rolny rozpoczął utrzymywanie świń w okresie krótszym niż trzy lata przed rokiem, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, do obliczania pomocy przyjmuje się średnią liczbę świń sprzedanych od dnia rozpoczęcia utrzymywania świń do końca roku poprzedzającego rok, za który jest składany ten wniosek, którą ustala się jako iloczyn ilorazu liczby świń sprzedanych w tym okresie i liczby dni tego okresu oraz liczby 365.

14. Jeżeli gospodarstwo, w którym były utrzymywane sprzedane świnie lub był uprawiany sprzedany tytoń, jest przedmiotem współposiadania, pomoc jest udzielana temu ze współposiadaczy, co do którego pozostali współposiadacze wyrazili pisemną zgodę.

15. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, dla grupy producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć:

1) kwoty utraconego dochodu ze sprzedaży tytoniu w roku, w którym grupa producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie otrzymała zapłaty za sprzedany tytoń, obliczonego jako różnica między iloczynem kilogramów tytoniu sprzedanego w roku, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, i średniej ceny sprzedaży tytoniu uzyskanej w tym roku a iloczynem średniej liczby kilogramów tytoniu sprzedanych w kolejnych trzech latach przed rokiem, za który jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, albo średniej liczby kilogramów sprzedanych w ciągu trzech lat w okresie pięcioletnim poprzedzającym rok, za który jest składany wniosek, z pominięciem roku o najwyższej i najniższej wartości utraconego dochodu i średniej ceny sprzedaży tytoniu uzyskanej w tym okresie;

2) 80% kwoty wynikającej z niezapłaconych faktur lub rachunków netto potwierdzających sprzedaż tytoniu, o którym mowa w ust. 1.

16. Przy ustalaniu ilości sprzedanego tytoniu w roku lub w latach, za które jest składany wniosek o udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się tytoniu, za który grupa producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie otrzymała zapłaty.

17. W przypadku gdy ze złożonych wniosków, o których mowa w ust. 5, wynika, że zapotrzebowanie na pomoc, o której mowa w ust. 1, przekracza łącznie kwotę 17,5 mln zł, do obliczenia wysokości tej pomocy stosuje się współczynnik korygujący. Współczynnik korygujący stanowi iloraz kwoty 17,5 mln zł i kwoty stanowiącej zapotrzebowanie na pomoc, o której mowa w ust. 1, obliczonej na podstawie danych zawartych w złożonych wnioskach, o których mowa w ust. 5, oraz jest ustalany z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

18. Producent rolny i grupa producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, którzy po otrzymaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, uzyskali zapłatę za sprzedany tytoń lub sprzedane świnie, której wysokość łącznie z pomocą, o której mowa w ust. 1, przekracza 100% kwoty, o której mowa w ust. 9 pkt 2, ust. 11 pkt 2 lub ust. 15 pkt 2, są obowiązani do bezzwłocznego zwrotu pomocy na rachunek Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w wysokości stanowiącej różnicę między sumą otrzymanej zapłaty za sprzedany tytoń lub sprzedane świnie i otrzymanej pomocy, o której mowa w ust. 1, a 100% kwoty, o której mowa w ust. 9 pkt 2, ust. 11 pkt 2 lub ust. 15 pkt 2.

19. W przypadku zapłaty producentowi rolnemu albo grupie producentów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, 100% kwoty za sprzedany tytoń lub świnie, kierownik biura powiatowego Agencji, w drodze decyzji, stwierdza wygaśnięcie decyzji o przyznaniu pomocy, o której mowa w ust. 1.”.

§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.