Art. 1.[Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych] W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2212 oraz z 2018 r. poz. 650 i 664) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Zgodność informacji, o których mowa w ust. 1, ze stanem faktycznym zapewnia producent, który po raz pierwszy wprowadził do obrotu artykuł rolno-spożywczy.

4. Producenci są obowiązani posiadać informacje, o których mowa w ust. 1, na wszystkich etapach obrotu artykułem rolno-spożywczym w czasie posiadania tego artykułu rolno-spożywczego.”;

2) w art. 24 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) żądania okazywania dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz sporządzania z nich odpisów, kopii, notatek i wydruków, których zgodność z oryginałami potwierdza kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona;”;

3) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu:

„Art. 24a. Kontrolowany ma obowiązek zapewnić upoważnionym pracownikom Inspekcji warunki niezbędne do sprawnego wykonywania obowiązków służbowych.”;

4) w art. 25 w ust. 2 w pkt 3 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) przeprowadzić kontrolę jakości handlowej świeżych owoców i warzyw, w tym ziemniaków, których jakość handlowa nie jest objęta zakresem regulacji przepisów Unii Europejskiej”;

5) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu:

„Art. 36a. 1. Nadzór nad wykonywaniem czynności przez rzeczoznawców sprawuje wojewódzki inspektor.

2. W ramach sprawowanego nadzoru wojewódzki inspektor przeprowadza kontrole działalności rzeczoznawców w miejscu wykonywania przez nich czynności.

3. Osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na zlecenie których rzeczoznawca wykonuje czynności, są obowiązane:

1) zapewnić wojewódzkiemu inspektorowi wstęp na teren oraz do obiektów i pomieszczeń, gdzie są wykonywane czynności rzeczoznawcy, oraz możliwość poruszania się na tym terenie oraz w tych obiektach i pomieszczeniach;

2) zapewnić wojewódzkiemu inspektorowi wstęp do środków transportu, w których są wykonywane czynności rzeczoznawcy, i możliwość przeprowadzania ich oględzin;

3) udzielać wojewódzkiemu inspektorowi pisemnych lub ustnych informacji związanych z czynnościami wykonywanymi przez rzeczoznawcę;

4) okazywać wojewódzkiemu inspektorowi dokumenty związane z czynnościami wykonywanymi przez rzeczoznawcę;

5) umożliwić wojewódzkiemu inspektorowi pobieranie nieodpłatnie próbek artykułów rolno-spożywczych do badań.

4. Do przeprowadzania kontroli działalności rzeczoznawców stosuje się odpowiednio przepisy art. 24–28.”;

6) w art. 37 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli w dotychczasowej działalności rzeczoznawcy nie stwierdzano istotnych uchybień, a podmiot zlecający czynności nie poniósł szkody, skreślenie z rejestru rzeczoznawców nie następuje.

4. W przypadku określonym w ust. 3, wojewódzki inspektor kieruje do rzeczoznawcy pisemne upomnienie, wskazując popełnione naruszenia oraz nakazując rzeczoznawcy podjęcie określonych działań naprawczych w wyznaczonym terminie. W razie niewykonania tych działań naprawczych w terminie wojewódzki inspektor skreśla rzeczoznawcę z rejestru rzeczoznawców.”;

7) w art. 40a w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 200 zł.”.

Art. 2.[Ustawa o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu] W ustawie z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 15:

a) uchyla się ust. 1b,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Pracownik Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych może także przeprowadzić kontrole, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, po okazaniu legitymacji służbowej oraz imiennego okresowego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, o których mowa w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.”;

2) w art. 15a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Kontrolę zgodności w punkcie sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu przeprowadza się w sposób określony w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1063 i 2056 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1338).”;

3) w art. 18 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Pracownik Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych może także przeprowadzić kontrolę jakości handlowej owoców i warzyw po okazaniu legitymacji służbowej oraz imiennego okresowego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, o których mowa w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.”;

4) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: „Przepisy karne i kary pieniężne”;

5) w art. 40:

a) uchyla się ust. 4a,

b) w ust. 4b uchyla się pkt 1,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, 4 i 4b, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.”;

6) po art. 40 dodaje się art. 40a i art. 40b w brzmieniu:

„Art. 40a. 1. Kto:

1) uniemożliwia wojewódzkiemu inspektorowi lub inspektorowi Inspekcji Handlowej przeprowadzenie kontroli jakości handlowej owoców i warzyw wprowadzanych do obrotu lub kontroli składowania lub transportowania tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270), zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”, za rok poprzedzający rok nałożenia kary;

2) utrudnia wojewódzkiemu inspektorowi lub inspektorowi Inspekcji Handlowej przeprowadzenie kontroli jakości handlowej owoców i warzyw wprowadzanych do obrotu lub kontroli składowania lub transportowania tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary;

3) wprowadza do obrotu owoce i warzywa nieodpowiadające wymaganiom jakości handlowej, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł;

4) odmawia okazania wojewódzkiemu inspektorowi lub inspektorowi Inspekcji Handlowej dokumentów towarzyszących danej partii owoców i warzyw lub nie zamieszcza w tych dokumentach odpowiednich informacji wymaganych zgodnie z art. 5 rozporządzenia nr 543/2011 lub zamieszcza w tych dokumentach informacje nieprawdziwe, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.

2. Kto nie usunął nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli w zakresie jakości handlowej owoców i warzyw w określonym terminie, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.

3. Kto wprowadza ponownie do obrotu owoce i warzywa, wobec których zostało wydane orzeczenie o niezgodności, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia nr 543/2011, lub odnośnie do których nie podjęto środków wynikających z tego orzeczenia, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł.

4. Kto bez zgody wojewódzkiego inspektora zmienia sposób zabezpieczeń, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, dokonanych podczas kontroli prowadzonej w odniesieniu do owoców i warzyw albo je zdejmuje, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.

5. Kto zmienia sposób zabezpieczeń, o których mowa w art. 26a ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, dokonanych podczas kontroli prowadzonej w odniesieniu do owoców i warzyw albo je zdejmuje, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.

6. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–4, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor albo wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej, który przeprowadził kontrolę, w wyniku której zostały stwierdzone przesłanki wymierzenia kary, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 – któremu uniemożliwiono lub utrudniono przeprowadzenie kontroli.

7. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 5, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej, który przeprowadził kontrolę, w wyniku której zostały stwierdzone przesłanki wymierzenia kary.

8. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–5, wymierza się przy uwzględnieniu stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności dokonującego naruszenia i wielkości jego obrotów oraz przychodu w roku poprzedzającym rok nałożenia kary, a także wartości owoców i warzyw poddanych kontroli.

9. Przed ustaleniem wysokości kary pieniężnej wojewódzki inspektor albo wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej może żądać okazania dokumentów związanych z ustaleniem okoliczności, o których mowa w ust. 8, w szczególności dotyczących obrotów oraz przychodu w roku poprzedzającym rok nałożenia kary i wartości kontrolowanych owoców i warzyw.

10. W przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności dokonującego naruszenia, można odstąpić od wymierzania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1–5.

11. O odstąpieniu, o którym mowa w ust. 10, rozstrzyga w drodze decyzji wojewódzki inspektor albo wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej właściwy do wymierzenia kary pieniężnej.

12. Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

13. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane na rachunek bankowy odpowiednio wojewódzkiego inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo wojewódzkiego inspektoratu Inspekcji Handlowej.

Art. 40b. Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub ust. 3, wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 58b ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1168 oraz z 2018 r. poz. 1633) lub art. 25 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 lub ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1054 oraz z 2018 r. poz. 1616 i 1633), karę pieniężną wymierza się na podstawie przepisów niniejszej ustawy.”.

Art. 3.[Ustawa o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych] W ustawie z dnia 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1168) po art. 58e dodaje się art. 58f w brzmieniu:

„Art. 58f. Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 58b, dotyczy świeżych owoców i warzyw, których jakość handlowa jest objęta zakresem regulacji przepisów Unii Europejskiej, i naruszenie to wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131 i 1633) lub art. 25 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 lub ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1054 oraz z 2018 r. poz. 1616 i 1633), karę pieniężną wymierza się na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu.”.

Art. 4.[Ustawa o rolnictwie ekologicznym] W ustawie z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1054 oraz z 2018 r. poz. 1616) po art. 26a dodaje się art. 26b w brzmieniu:

„Art. 26b. Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 lub ust. 2, dotyczy świeżych owoców i warzyw, których jakość handlowa jest objęta zakresem regulacji przepisów Unii Europejskiej, i naruszenie to wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131 i 1633) lub art. 58b ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1168 oraz z 2018 r. poz. 1633), karę pieniężną wymierza się na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu.”.

Art. 5.[Prawo przedsiębiorców] W ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479 i 1629) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 48 w ust. 11 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:

„12) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2017 r. poz. 2138 oraz z 2018 r. poz. 810 i 1616).”;

2) w art. 54 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:

„12) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin.”.

Art. 6.[Postępowania w toku, działalność osób wpisanych do rejestru rzeczoznawców] 1. Do postępowań, do których mają zastosowanie przepisy art. 7 ust. 3 i 4, art. 24 pkt 3, art. 24a i art. 25 ust. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

2. Do działalności osób wpisanych do rejestru rzeczoznawców, o którym mowa w art. 35 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 7.[Popełnione czyny] Do czynów, o których mowa w art. 40 ust. 4a i ust. 4b pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 8.[Postępowania w toku] Do postępowań, do których mają zastosowanie przepisy art. 48 ust. 11 i art. 54 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 9.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.