Załącznik do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 12 lipca 2018 r. (poz. 1573)

TEST SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ W SŁUŻBIE WIĘZIENNEJ

Test sprawności fizycznej składa się z pięciu prób sprawnościowych umożliwiających dokonanie pomiaru podstawowych zdolności motorycznych, tj. szybkości, zwinności, siły, mocy (skoczności) oraz gibkości.

Testy sprawności fizycznej przeprowadza się w zakładach karnych, aresztach śledczych, Uczelni Służby Więziennej, Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej, ośrodkach szkolenia Służby Więziennej lub ośrodkach doskonalenia kadr Służby Więziennej wyznaczonych przez organy Służby Więziennej, o których mowa w art. 7 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

W uzasadnionych przypadkach jest możliwe przeprowadzenie testów sprawności fizycznej w innych miejscach, w szczególności w obiektach lub halach sportowych.

Za przeprowadzenie testu sprawności fizycznej odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej przeprowadzający test.

Funkcjonariusz albo pracownik Służby Więziennej realizujący zagadnienia kadrowe ustala datę oraz miejsce przeprowadzenia testu sprawności fizycznej kandydata, testu sprawności fizycznej funkcjonariusza oraz poprawkowego testu sprawności fizycznej i informuje o tym kandydata lub funkcjonariusza.

Kandydat przystępuje do testu sprawności fizycznej po przedstawieniu oświadczenia o zdolności do przystąpienia do testu sprawności fizycznej, o którym mowa w art. 39c ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

W przypadku zarządzenia przeprowadzenia testu sprawności fizycznej funkcjonariuszy w danym roku kalendarzowym przeprowadza się go w terminie:

1) od dnia 1 kwietnia do dnia 31 maja;

2) od dnia 15 września do dnia 30 października – dla funkcjonariuszy, którzy w terminie, o którym mowa w pkt 1, nie uzyskali pozytywnej oceny lub z powodu usprawiedliwionej nieobecności nie uczestniczyli w teście sprawności fizycznej.

Funkcjonariusz, który w terminie, o którym mowa w pkt 2, uzyskał negatywną ogólną ocenę sprawności fizycznej lub z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności nie uczestniczył w teście sprawności fizycznej, uzyskuje ocenę negatywną z testu sprawności fizycznej.

Test sprawności fizycznej funkcjonariuszy powinien być przeprowadzony w godzinach pełnienia służby. Test sprawności fizycznej przeprowadza się co najmniej raz na cztery lata. Funkcjonariusze pełniący służbę w pionie ochrony na stanowiskach w wyspecjalizowanej grupie interwencyjnej zabezpieczającej bezpieczeństwo jednostek organizacyjnych Służby Więziennej i konwojów uczestniczą w teście nie rzadziej niż raz na dwa lata.

Kandydaci przystępują do testu w terminach wyznaczonych przez komisję kwalifikacyjną.

Wyniki testu sprawności fizycznej kandydata oraz ogólna ocena sprawności fizycznej kandydata powinny być udokumentowane i zawierać następujące informacje: imię i nazwisko, datę urodzenia oraz grupę wiekową, miejsce i datę przeprowadzenia testu, wyniki poszczególnych prób oraz sumę uzyskanych punktów i ocenę:

Wyniki testu sprawności fizycznej funkcjonariusza oraz ogólna ocena sprawności fizycznej funkcjonariusza powinny być udokumentowane i zawierać następujące informacje: imię i nazwisko, numer identyfikacyjny funkcjonariusza, datę urodzenia oraz grupę wiekową i dział służby, miejsce i datę przeprowadzenia testu, wyniki poszczególnych prób oraz sumę uzyskanych punktów i ocenę:

W przypadku skierowania funkcjonariusza na badania profilaktyczne, wyniki testu sprawności fizycznej funkcjonariusza przedstawia się lekarzowi sprawującemu profilaktyczną opiekę zdrowotną wobec funkcjonariuszy.

Z przeprowadzonego testu sporządza się protokół:

I. SPOSÓB PRZEPROWADZANIA TESTU SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ

Do przeprowadzenia testu sprawności fizycznej ustala się podział na następujące grupy wiekowe:

1) I – do 29 lat;

2) II – 30–39 lat;

3) III – 40–49 lat;

4) IV – 50 i więcej lat.

II. OPIS PRZEPROWADZANIA POSZCZEGÓLNYCH PRÓB SPRAWNOŚCIOWYCH, NORMY I OCENY SPRAWNOŚCI

Poziom sprawności fizycznej ogólnej ocenia się na podstawie wyników przeprowadzonych prób sprawnościowych. Próby należy przeprowadzać w następującej kolejności:

1) moc (skoczność) – skok w dal z miejsca;

2) siła – rzut piłką lekarską 2 kg przodem;

3) gibkość – skłon tułowia w przód (postawa stojąca);

4) zwinność – bieg zygzakiem w prostokącie 3 × 5 m;

5) szybkość:

a) bieg wahadłowy 10 × 10 – mężczyźni,

b) bieg wahadłowy 6 × 10 – kobiety,

c) bieg wahadłowy 6 × 10 – kobiety i mężczyźni, dział ochrony, od 50 roku życia.

1. PRÓBA MOCY (SKOCZNOŚCI) – SKOK W DAL Z MIEJSCA

1) sposób wykonania (przyrządy i przybory: kreda, taśma miernicza):

badany staje w małym rozkroku z ustawionymi równolegle stopami przed wyznaczoną linią, następnie pochyla tułów do przodu, ugina nogi (półprzysiad) z równoczesnym zamachem obu rąk dołem w tył, po czym wykonuje wymach rąk w przód i odbijając się jednocześnie energicznie od podłoża, skacze jak najdalej; długość skoku mierzy się od wyznaczonej linii do najbliższego śladu pozostawionego przez piętę skaczącego; jeżeli skaczący po wykonaniu skoku przewróci się do tyłu, wówczas skok powtarza; próbę wykonuje się 3 razy, zaliczając najlepszy wynik;

2) punktacja wyników:

a) mężczyźni:

b) kobiety:

2. PRÓBA SIŁY – RZUT PIŁKĄ LEKARSKĄ 2 kg PRZODEM

1) sposób wykonania (przyrządy i przybory: piłka lekarska 2 kg, taśma miernicza):

po wyznaczeniu linii rzutów badany staje przodem przed linią w lekkim rozkroku; stopy ustawione równolegle do linii, piłkę trzyma oburącz; wykonuje lekkie ugięcie nóg w stawach kolanowych oraz zamach rękoma z jednoczesnym skłonem tułowia w tył; energicznie wyrzuca piłkę łagodnym łukiem w przód; jeżeli badany przekroczy linię wyrzutu lub oderwie nogi od podłoża, rzut uznaje się za nieważny; pomiaru dokonuje się z dokładnością do 1 cm; przed przystąpieniem do próby badany ma prawo do wykonania 2 rzutów próbnych; badany wykonuje 3 rzuty testowe, z czego zalicza się najlepszy;

2) punktacja wyników:

a) mężczyźni:

b) kobiety:

3. PRÓBA GIBKOŚCI – SKŁON TUŁOWIA W PRZÓD (POSTAWA STOJĄCA)

1) sposób wykonania:

badany, stojąc w postawie zasadniczej, nie zginając nóg w kolanach, wykonuje ruchem ciągłym skłon w przód;

2) punktacja wyników (mężczyźni i kobiety):

4. PRÓBA ZWINNOŚCI – BIEG ZYGZAKIEM W PROSTOKĄCIE 3 × 5 m

1) sposób wykonania (przyrządy i przybory: taśma miernicza, kreda, stoper, 5 palików-chorągiewek):

bieg zygzakiem jest przeprowadzany na trasie usytuowanej w prostokącie 3 × 5 m; we wszystkich rogach prostokąta oraz na przecięciu przekątnych są umieszczone paliki-chorągiewki mające około 1,5 m wysokości; osoba badana startuje z pozycji wykrocznej – wysoki start – omijając paliki-chorągiewki, a następnie biegnie po wyznaczonej trasie; próba ta obejmuje trzykrotne przebiegnięcie trasy; czas mierzymy z dokładnością do 0,1 sekundy; próbę wykonuje się raz;

2) punktacja wyników:

a) mężczyźni:

b) kobiety:

5. PRÓBA SZYBKOŚCI – BIEG WAHADŁOWY

1) sposób wykonania (przyrządy i przybory: taśma miernicza, kreda, stoper, 2 paliki-chorągiewki):

należy ustawić dwa paliki-chorągiewki w odległości 10 metrów od siebie; wykreślić linię startu przy pierwszym paliku-chorągiewce, który jest jednocześnie linią startu i mety; badany staje przed linią startu; na sygnał biegnie szybko w kierunku drugiego palika-chorągiewki i obiega go; biegnący pokonuje łącznie 10 odcinków 10-metrowych, co daję sumę odcinka 100 metrów; dla kobiet trasa biegu wynosi 6 × 10 metrów, co daje sumę 60 metrów; warunki wykonania próby dla kobiet są identyczne jak dla mężczyzn; czas mierzymy z dokładnością do 0,1 sekundy; próbę wykonuje się tylko raz;

2) punktacja wyników:

a) mężczyźni 10 × 10 m:

b) kobiety 6 × 10 m:

c) funkcjonariusze działu ochrony 6 × 10 m – grupa wiekowa od 50 roku życia:

– mężczyźni:

– kobiety:

III. NORMY I OCENY DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII WIEKU KOBIET I MĘŻCZYZN

Punkty uzyskane w poszczególnych próbach sprawnościowych należy zsumować i odczytać uzyskany wynik w poniższych tabelach, uwzględniając wiek, płeć oraz przynależność do działu służby.

1) specjalizacja pozaochronna:

2) specjalizacja ochronna: