ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 11 lipca 2018 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Na podstawie art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 2137) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa] W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. poz. 187, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 5:
a) w ust. 2 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) wynoszą powyżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej, o której mowa w pkt 1, lub gdy szkoda przekracza kwotę 3350 zł – w przypadku szkód w środku trwałym,”,
b) w ust. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) informację o powierzchni upraw rolnych w danym sezonie wegetacyjnym, w tym powierzchni upraw rolnych w dniu wystąpienia szkód;”,
c) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu:
„11a. Oprocentowanie kredytów bankowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, może być zmienne i nie może wynosić więcej niż stopa referencyjna WIBOR ustalana dla pożyczek na rynku międzybankowym udzielanych na okres 3 miesięcy (WIBOR 3M), zaokrąglona do drugiego miejsca po przecinku, powiększona nie więcej niż o 3,5 punktu procentowego.”,
d) ust. 12–14 otrzymują brzmienie:
„12. Przy ustalaniu wysokości oprocentowania stosuje się stopę referencyjną WIBOR 3M, ogłaszaną na ostatni dzień roboczy drugiego miesiąca kwartału, która podlega zmianom w okresie kredytowania zgodnie z wysokością stopy referencyjnej WIBOR 3M ogłaszaną w ostatnim dniu roboczym drugiego miesiąca poprzedzającego każdy następny kwartał.
13. Oprocentowanie należne bankowi jest płacone, z zastrzeżeniem ust. 14, przez:
1) kredytobiorcę – w wysokości 0,5% – w przypadku kredytów bankowych na sfinansowanie kosztów wznowienia produkcji oraz kosztów odtworzenia środków trwałych po wystąpieniu szkód, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, jeżeli w dniu wystąpienia tych szkód co najmniej 50% powierzchni upraw rolnych, z wyłączeniem łąk i pastwisk, lub co najmniej 50% liczby zwierząt gospodarskich w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej było ubezpieczonych co najmniej od jednego z ryzyk, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3;
2) Agencję – w pozostałej części.
14. Wysokość oprocentowania płaconego przez kredytobiorcę stanowi różnicę pomiędzy wysokością należnego bankowi oprocentowania i wysokością połowy oprocentowania płaconego przez Agencję, jeżeli w dniu wystąpienia szkód, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, co najmniej 50% powierzchni upraw rolnych, z wyłączeniem łąk i pastwisk, lub co najmniej 50% liczby zwierząt gospodarskich w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej nie było ubezpieczonych co najmniej od jednego z ryzyk, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3.”;
2) w § 7:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kredyty bankowe objęte pomocą, o której mowa w § 3–6, § 13g, § 13h i § 13q, są udzielane przez banki w ramach przyznanych tym bankom limitów finansowych.”,
b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) warunki kredytowania, w tym określenie wysokości opłat i prowizji na rzecz banku związanych z kredytem bankowym, w tym pobieranych od czynności bankowych w okresie kredytowania, których wysokość nie może przekroczyć 2% kwoty udzielonego kredytu, z tym że w przypadku kredytów bankowych, o których mowa w § 13q, wysokość opłat i prowizji na rzecz banku związanych z kredytem bankowym, w tym pobieranych od czynności bankowych w okresie kredytowania, nie może przekroczyć 1,5% kwoty udzielonego kredytu;”;
3) w § 13e:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Agencja udziela corocznie pomocy finansowej na realizację innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i rozwoju wsi, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6, producentowi rolnemu w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, który prowadzi gospodarstwo w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w którym są utrzymywane zwierzęta gospodarskie z gatunku świnia (Sus scrofa).”,
b) w ust. 3 wyrazy „od dnia wprowadzenia programu bioasekuracji do dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6,” zastępuje się wyrazami „w danym roku kalendarzowym”,
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć:
1) w 2018 r. – 75%,
2) w kolejnych latach – 50%
– wydatków, o których mowa w ust. 3, na gospodarstwo.”;
4) w § 13o:
a) w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyrazy „„ której nadano numer na podstawie ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2017 r. poz. 546), zwanej dalej „ustawą”,”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Ilekroć w niniejszym paragrafie jest mowa o siedzibie stada producenta świń, rozumie się przez to wszystkie siedziby stad tego producenta położone na obszarze kwalifikującym się do pomocy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.”,
c) w ust. 9 w pkt 3 po wyrazie „ustawy” dodaje się wyrazy „z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt”;
5) po § 13o dodaje się § 13p i 13q w brzmieniu:
„§ 13p. 1. Agencja udziela pomocy finansowej na realizację innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i rozwoju wsi, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6, producentowi świń:
1) któremu został nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;
2) który w związku z obowiązującym zakazem utrzymywania w gospodarstwie świń lub ich wprowadzenia do gospodarstwa, wydanym w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 9, art. 45 ust. 1 pkt 3a, art. 46 ust. 3 pkt 3a, art. 47 ust. 1 lub art. 48b ust. 1 pkt 2 lub ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zaprzestał produkcji świń.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana do wysokości środków przewidzianych na realizację tej pomocy w planie finansowym Agencji na dany rok kalendarzowy.
3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana za okres obowiązywania zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, i wypłacana jest za dany rok, nie później niż do dnia 15 stycznia roku następnego.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest przyznawana w drodze decyzji kierownika biura powiatowego Agencji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę producenta świń, na wniosek tego producenta świń złożony na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję na jej stronie internetowej.
5. Wniosek zawiera co najmniej:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres producenta świń ubiegającego się o pomoc;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (numer PESEL) producenta świń ubiegającego się o pomoc, a w przypadku gdy producent ten nie posiada obywatelstwa polskiego – numer paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość tego producenta;
3) numer siedziby stada producenta świń ubiegającego się o pomoc nadany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt; przez siedzibę stada producenta świń rozumie się wszystkie siedziby stad tego producenta;
4) zgodę, o której mowa w ust. 9 – w przypadku gdy gospodarstwo jest przedmiotem współposiadania.
6. Kwota pomocy, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn średniej rocznej liczby świń utrzymywanych w gospodarstwie w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym został wprowadzony zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jednak nie więcej niż 50 sztuk dla jednego producenta świń, i kwoty 0,36 zł oraz liczby dni w danym roku kalendarzowym obowiązywania zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
7. Średnią roczną liczbę świń, o której mowa w ust. 6, ustala się jako iloraz sumy świń utrzymywanych w gospodarstwie w ostatnim dniu każdego miesiąca z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym wprowadzono zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, i liczby miesięcy, przez które świnie były utrzymywane w gospodarstwie.
8. Średnią roczną liczbę świń, o której mowa w ust. 6, ustala się na podstawie danych zawartych w rejestrze zwierząt gospodarskich i siedzib stad tych zwierząt, o którym mowa w ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.
9. Jeżeli gospodarstwo, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest przedmiotem współposiadania, pomoc jest udzielana temu ze współposiadaczy, co do którego pozostali współposiadacze wyrazili pisemną zgodę.
10. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje producentowi świń do świń:
1) do których otrzymał pomoc, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lutego 2017 r. w sprawie realizacji przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zadań związanych z ustanowieniem nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka i rolników w innych sektorach hodowlanych, lub
2) do których przyznano mu pomoc, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 listopada 2017 r. w sprawie realizacji przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zadań związanych z ustanowieniem środka nadzwyczajnego polegającego na udzieleniu pomocy posiadaczom świń utrzymującym nie więcej niż 50 świń (Dz. U. poz. 2272), lub
3) do których przyznano mu rekompensatę za nieprzerwane nieutrzymywanie świń w gospodarstwie, o której mowa w art. 57g ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
4) do których przyznano mu pomoc finansową ze środków krajowych, odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia lub odszkodowanie na podstawie decyzji powiatowego lekarza weterynarii nakazującej zabicie świń lub poddanie ich ubojowi, lub
5) które producent świń sprzedał w ramach działalności w zakresie:
a) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub
b) obrotu zwierzętami, z wyjątkiem obrotu prowadzonego w ramach działalności rolniczej w rozumieniu przepisów prawa działalności gospodarczej, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. c ustawy wymienionej w pkt 1, lub
c) prowadzenia miejsc gromadzenia zwierząt, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. e ustawy wymienionej w pkt 1, lub
d) prowadzenia rzeźni, lub
e) prowadzenia zakładu przetwórczego w rozumieniu pkt 58 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy, lub
f) prowadzenia spalarni w rozumieniu pkt 56 załącznika I do rozporządzenia Komisji wymienionego w lit. e.
§ 13q. 1. W 2018 r. Agencja udziela pomocy finansowej na realizację innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i rozwoju wsi, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 6, producentowi rolnemu w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, który z prowadzonej produkcji rolnej uzyskał w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku o udzielenie kredytu bankowego co najmniej 10 000 zł ze sprzedaży produktów rolnych wytworzonych w ramach działalności w zakresie rolnictwa określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, polega na stosowaniu przez okres nie dłuższy niż 4 lata dopłat do oprocentowania kredytów bankowych zaciągniętych na zakup:
1) nawozów mineralnych, środków ochrony roślin lub pasz;
2) kwalifikowanego materiału siewnego zbóż, rzepaku, kukurydzy, lnu, roślin motylkowych grubonasiennych i drobnonasiennych, rzepiku ozimego, gorczycy, traw, buraków cukrowych i pastewnych, sadzeniaków ziemniaka, nasion warzyw lub kwalifikowanego materiału szkółkarskiego do nowych nasadzeń i odnowień;
3) hodowlanych jałówek, loszek, owiec maciorek, kózek lub rozpłodników buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów, z wyłączeniem zakupu na eksport;
4) pszczelich matek użytkowych lub reprodukcyjnych.
3. Kwoty kredytów bankowych objęte pomocą, o której mowa w ust. 1, nie mogą wynosić więcej niż kwota pomocy państwa w ramach dostępnego w dniu udzielania kredytu bankowego dla podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne trzyletniego limitu pomocy de minimis w rolnictwie.
4. Do ustalania wysokości oprocentowania kredytów bankowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy § 5 ust. 11a i 12.
5. Oprocentowanie należne bankowi jest płacone przez:
1) kredytobiorcę – w wysokości 2%;
2) Agencję – w pozostałej części.
6. Do wniosku o udzielenie kredytu bankowego, do którego jest stosowana pomoc, o której mowa w ust. 1, dołącza się kopie faktur VAT lub faktur VAT RR potwierdzających sprzedaż produktów rolnych z gospodarstwa rolnego w roku poprzedzającym rok złożenia tego wniosku.
7. Dopłaty, o których mowa w ust. 2:
1) podlegają zwrotowi, a następne nie przysługują, w tej części, w jakiej kredytobiorca:
a) wykorzystał kredyt bankowy niezgodnie z przeznaczeniem wskazanym w umowie kredytu,
b) nie udokumentował, w terminie 3 miesięcy od dnia pobrania środków finansowych z rachunku kredytowego, wydatków poniesionych ze środków kredytu fakturą, rachunkiem wystawionym zgodnie z odrębnymi przepisami lub innymi dowodami wpłaty, w tym dokonanymi na podstawie umowy sprzedaży;
2) nie przysługują, a już udzielone nie podlegają zwrotowi od dnia trwałego zaprzestania przez kredytobiorcę działalności rolniczej przed upływem okresu kredytowania lub trwałego zaprzestania spłaty kredytu bankowego i odsetek.
8. Pomoc, o której mowa w ust. 1, ma charakter pomocy de minimis w rolnictwie i jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1408/2013 oraz przepisami o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.”.
§ 2.[Udzielanie pomocy] Pomoc, o której mowa w § 13p ust. 1 rozporządzenia zmienianego w § 1, może być udzielana od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności ze wspólnym rynkiem pomocy publicznej określonej w tym przepisie.
§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki
1) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 230, 1345, 1346, 1608 i 2089, z 2016 r. poz. 170, 1455 i 1912, z 2017 r. poz. 166, 1479, 1640, 1818 i 2147 oraz z 2018 r. poz. 303.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00