Art. 1.[Prawo o ustroju sądów powszechnych] W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 23, 3, 5, 106, 138 i 771) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 27:

a) § 2–5 otrzymują brzmienie:

„§ 2. Odwołanie prezesa albo wiceprezesa sądu następuje po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu. Zamiar odwołania, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Minister Sprawiedliwości przedstawia kolegium właściwego sądu w celu uzyskania opinii.

§ 3. Występując o opinię, o której mowa w § 2, Minister Sprawiedliwości może zawiesić prezesa albo wiceprezesa sądu w pełnieniu czynności. Przepis art. 22b § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 4. Kolegium właściwego sądu wyraża opinię, o której mowa w § 2, po wysłuchaniu prezesa albo wiceprezesa sądu, którego dotyczy zamiar odwołania. Osoba, której dotyczy zamiar odwołania, nie uczestniczy w głosowaniu nad opinią, nawet jeśli jest członkiem kolegium właściwego sądu.

§ 5. Pozytywna opinia kolegium właściwego sądu upoważnia Ministra Sprawiedliwości do odwołania jego prezesa albo wiceprezesa. Niewydanie opinii w terminie trzydziestu dni od dnia przedstawienia przez Ministra Sprawiedliwości zamiaru odwołania prezesa albo wiceprezesa sądu nie stoi na przeszkodzie odwołaniu.”,

b) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu:

„§ 5a. Jeżeli opinia kolegium właściwego sądu w przedmiocie odwołania jego prezesa albo wiceprezesa jest negatywna, Minister Sprawiedliwości może przedstawić zamiar odwołania, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Krajowej Radzie Sądownictwa. Negatywna opinia Krajowej Rady Sądownictwa jest dla Ministra Sprawiedliwości wiążąca, jeżeli uchwała w tej sprawie została podjęta większością dwóch trzecich głosów. Niewydanie opinii przez Krajową Radę Sądownictwa w terminie trzydziestu dni od dnia przedstawienia przez Ministra Sprawiedliwości zamiaru odwołania prezesa albo wiceprezesa sądu nie stoi na przeszkodzie odwołaniu.”,

c) w § 6 wyrazy „opinii, o której mowa w § 2” zastępuje się wyrazami „opinii, o których mowa w § 2 oraz 5a”;

2) w art. 28 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:

„§ 1a. Każdemu z sędziów biorących udział w wyborach, o których mowa w § 1, przysługuje jeden głos. W skład kolegium wybrani zostają sędziowie, którzy uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku równej liczby głosów oddanych na co najmniej dwóch kandydatów, pierwszeństwo przysługuje sędziemu z najdłuższym stażem pracy na stanowisku sędziego.”;

3) w art. 30 § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Kolegium sądu okręgowego składa się z:

1) prezesa sądu okręgowego;

2) najstarszego służbą wiceprezesa sądu okręgowego;

3) przedstawicieli sądów rejonowych z obszaru właściwości sądu okręgowego, wybranych przez zebrania sędziów spośród sędziów danego sądu rejonowego, po jednym z każdego sądu rejonowego;

4) dwóch przedstawicieli sądu okręgowego wybranych przez zebranie sędziów spośród sędziów tego sądu.”;

4) w art. 69:

a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Sędzia przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65 roku życia, chyba że nie później niż na sześć miesięcy i nie wcześniej niż na dwanaście miesięcy przed ukończeniem tego wieku oświadczy Krajowej Radzie Sądownictwa wolę dalszego zajmowania stanowiska i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego, wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie.”,

b) § 1b otrzymuje brzmienie:

„§ 1b. Krajowa Rada Sądownictwa może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego, jeżeli jest to uzasadnione interesem wymiaru sprawiedliwości lub ważnym interesem społecznym, w szczególności jeśli przemawia za tym racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego lub potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów. Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa jest ostateczna. W przypadku niezakończenia postępowania związanego z dalszym zajmowaniem stanowiska sędziego po ukończeniu przez niego wieku, o którym mowa w § 1, sędzia pozostaje na stanowisku do czasu zakończenia tego postępowania.”,

c) po § 2a dodaje się § 2b w brzmieniu:

„§ 2b. Sędzia będący kobietą przechodzi na swój wniosek w stan spoczynku po ukończeniu 60 lat, niezależnie od okresu przepracowanego na stanowisku prokuratora lub sędziego.”,

d) użyte w § 3 w różnym przypadku wyrazy „Minister Sprawiedliwości” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Krajowa Rada Sądownictwa”.

Art. 2.[Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa] W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 389) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 14 w ust. 1 uchyla się pkt 4;

2) w art. 20:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Pierwsze posiedzenie Rady po zwolnieniu stanowiska Przewodniczącego zwołuje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego na dzień przypadający nie później niż w terminie 30 dni od dnia zwolnienia stanowiska Przewodniczącego. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego przewodniczy obradom do czasu wyboru nowego Przewodniczącego.”,

b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. W przypadku gdy nie doszło do zwołania posiedzenia Rady w sposób, o którym mowa w ust. 3, pierwsze posiedzenie Rady zwołuje najstarszy wiekiem członek Rady będący sędzią albo sędzią w stanie spoczynku, na dzień przypadający nie później niż w terminie 14 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3. Sędzia ten przewodniczy obradom do czasu wyboru nowego Przewodniczącego.

5. W przypadku, gdy nie doszło do zwołania posiedzenia Rady w sposób, o którym mowa w ust. 4, obowiązek zwołania pierwszego posiedzenia Rady przechodzi kolejno na najstarszych wiekiem członków Rady będących sędziami albo sędziami w stanie spoczynku. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.”.

Art. 3.[Ustawa o Sądzie Najwyższym] W ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2018 r. poz. 5, 650, 771 i 847) w art. 37:

1) w § 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, przed wyrażeniem zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego Sądu Najwyższego, może zasięgnąć opinii Krajowej Rady Sądownictwa, która przedstawia opinię w terminie 30 dni od dnia wystąpienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o przedstawienie opinii.”;

2) § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego Sądu Najwyższego w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania oświadczenia i zaświadczenia oraz opinii, o których mowa w § 1 i 2. Niewyrażenie zgody w terminie, o którym mowa w zdaniu pierwszym jest równoznaczne z przejściem sędziego w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia.”;

3) w § 4 po zdaniu pierwszym dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Przepis § 3 stosuje się odpowiednio.”.

Art. 4.[Przepis przejściowy] Jeżeli w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy nie jest obsadzone stanowisko Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa, do zwołania pierwszego posiedzenia Krajowej Rady Sądownictwa stosuje się przepisy art. 20 ust. 4 i 5 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z tym że posiedzenie zwołuje się na dzień przypadający nie później niż w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.