Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres przedmiotowy] Ustawa określa zasady wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązań wynikających z Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1999 r. poz. 703), zwanej dalej „Konwencją”.

Art. 2.[Zakres podmiotowy] 1. Przepisy ustawy stosuje się wobec osób fizycznych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz innych podmiotów mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także przedsiębiorców zagranicznych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji.

2. Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią również statki powietrzne oraz statki morskie i inne jednostki pływające, o polskiej przynależności państwowej.

Art. 3.[Definicje] 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o „broni chemicznej”, „toksycznych związkach chemicznych”, „organicznych związkach chemicznych”, „prekursorach”, „chemicznych środkach policyjnych”, „obiektach do produkcji broni chemicznej” oraz „celach niezabronionych przez Konwencję”, pojęcia te należy rozumieć w znaczeniu użytym w Konwencji.

2. Użyte w ustawie określenie „zespół eskortujący” oznacza wyrażenie „eskorta w kraju” w rozumieniu Konwencji.

Rozdział 2

Zakazy i ograniczenia

Art. 4. [Zakazy dotyczące postępowania z bronią chemiczną] Zabrania się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 5:

1) prowadzenia badań, produkcji, wytwarzania, przetwarzania, zużycia lub nabywania w jakikolwiek inny sposób, gromadzenia, przechowywania, zbywania lub przekazywania komukolwiek broni chemicznej;

2) używania broni chemicznej;

3) podejmowania jakichkolwiek przygotowań wojskowych do użycia broni chemicznej;

4) używania chemicznych środków policyjnych jako środka prowadzenia działań wojennych;

5) podżegania lub pomocnictwa w podejmowaniu działalności zabronionej w pkt 1–4.

Art. 5.[Przesłanki dozwolonego obrotu zakazanymi związkami chemicznymi] Produkcja, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie nr 1 Załącznika do Konwencji dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej „Wykazem 1”, może być prowadzone wyłącznie w celach niezabronionych przez Konwencję i w ilościach przez nią dozwolonych oraz zgodnie z jej wymogami.

Art. 6.[Pozwolenie] 1. Produkcja, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, może być dokonywane na podstawie pozwolenia.

2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Dla jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także dla przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim, pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Minister Obrony Narodowej.

Art. 7.[Pozwolenie - uszczegółowienie] 1. Pozwolenie na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, jest niezależne od wpisu do rejestru przedsiębiorców oraz od koncesji i zezwolenia, o których mowa w przepisach o działalności gospodarczej.

2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie pozwolenia lub ograniczenie jego zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej.

3. Pozwolenia udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat.

4. Do udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany i cofnięcia pozwolenia lub ograniczenia jego zakresu w stosunku do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy art. 16, art. 17 ust. 1 i 2, art. 18, art. 20, art. 21 ust. 1–5, art. 22, art. 23 i art. 26 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 1178, z 2000 r. poz. 958 i 1193 oraz z 2001 r. poz. 509 i 679) [1].

Art. 8.[Delegacja do określenia trybu wydawania pozwoleń] Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania pozwoleń na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1. Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) wzory wniosków o wydanie pozwolenia na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1;

2) dokumenty, które powinny być dołączone do wniosków, o których mowa w pkt 1;

3) wzory pozwolenia na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1.

Art. 9.[Delegacja do określenia warunków wydawania pozwoleń] 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i szczegółowe warunki produkcji, wytwarzania, przetwarzania, zużycia, nabywania, gromadzenia, przechowywania, zbywania, przekazywania i używania toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, w jednostkach i komórkach organizacyjnych jemu podporządkowanych oraz przez niego nadzorowanych, a także w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim. Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) sposób przygotowania wniosków o wydanie pozwolenia na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 6, oraz dokumenty, które powinny być dołączone do wniosków;

2) jednostki organizacyjne upoważnione do produkcji toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów do celów ochronnych;

3) warunki prowadzenia produkcji toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów do celów badawczych, medycznych lub farmaceutycznych;

4) tryb i terminy przekazywania informacji związanej z produkcją, wytwarzaniem, przetwarzaniem, nabywaniem, gromadzeniem, przechowywaniem, zbywaniem, przekazywaniem i używaniem toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1;

5) warunki przeprowadzania szkolenia wojsk z użyciem toksycznych związków chemicznych.

2. Minister Obrony Narodowej przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki kopie wydanych pozwoleń na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie w jednostkach i komórkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów.

Rozdział 3

Obrót z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami

Art. 10. [Zezwolenie na import, eksport oraz tranzyt] 1. Dopuszcza się import, eksport oraz tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów wymienionych w Wykazie 1, pod warunkiem uzyskania zezwolenia i z zastrzeżeniem art. 11.

2. Zezwolenie na import, eksport oraz tranzyt, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 1050).

Art. 11.[Zakaz eksportu, importu i tranzytu do i z państw niebędących stronami Konwencji] 1. Eksport, import i tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, do i z państw niebędących Stronami Konwencji jest zakazany.

2. Eksport, import i tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, do i z państw będących Stronami Konwencji jest dopuszczalny jedynie do celów niezabronionych przez Konwencję i w ilościach przez nią dozwolonych oraz zgodnie z jej wymogami.

Art. 12.[Przesłanka dopuszczalności obrotu z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi] 1. Eksport, import i tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie nr 2 Załącznika do Konwencji dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej „Wykazem 2”, jest dopuszczalny tylko do i z państw będących Stronami Konwencji.

2. Eksport, import i tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie nr 3 Załącznika do Konwencji dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej „Wykazem 3”, jest dopuszczalny tylko do i z państw będących Stronami Konwencji, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Eksport, import i tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 3, z państw będących Stronami Konwencji jest dopuszczalny do i z państw niebędących Stronami Konwencji, z tym że w przypadku eksportu i tranzytu do tych państw warunkiem jego dopuszczenia jest dostarczenie oświadczenia końcowego użytkownika, wydanego przez właściwe władze tych państw.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, powinno zawierać dane określone w art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw.

Rozdział 4

Deklaracje i ich kontrola

Art. 13. [Przygotowanie projektu deklaracji i prowadzenie systemu gromadzenia i przetwarzania danych] 1. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania danych związanych z prowadzeniem działalności objętej postanowieniami Konwencji oraz przygotowuje projekty deklaracji wymaganych przez Konwencję.

2. Projekty deklaracji, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych.

Art. 14.[Obowiązek informacyjny] 1. Podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, prowadzący działalność z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji, są obowiązani przekazywać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje o tej działalności, związane z:

1) produkcją, wytwarzaniem, zużyciem, przetwarzaniem, nabywaniem, gromadzeniem, przechowywaniem, zbywaniem, przekazywaniem i używaniem związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1, z uwzględnieniem postanowień części VI Załącznika do Konwencji dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji;

2) produkcją, zużyciem, przetwarzaniem lub obrotem związkami chemicznymi wymienionymi w Wykazie 2, z uwzględnieniem postanowień części VII Załącznika do Konwencji dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji;

3) produkcją lub obrotem związkami chemicznymi wymienionymi w Wykazie 3, z uwzględnieniem postanowień części VIII Załącznika do Konwencji dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji;

4) produkcją określonych organicznych związków chemicznych niewymienionych w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3, z uwzględnieniem postanowień części IX Załącznika do Konwencji dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji;

5) obrotem z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3;

6) posiadaniem chemicznych środków policyjnych.

2. Podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, są obowiązani przekazywać każdego roku informacje, o których mowa w ust. 1, w terminach:

1) do dnia 30 września – w przypadku informacji, które dotyczą działalności planowanej w następnym roku kalendarzowym;

2) do dnia 28 lutego – w przypadku informacji, które dotyczą działalności prowadzonej w poprzednim roku kalendarzowym.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być prawdziwe, rzetelne i wyczerpujące oraz powinny spełniać wymogi określone w Konwencji.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, jakie powinny zawierać informacje, o których mowa w ust. 1. Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) wzory deklaracji, które powinny zawierać informacje o działalności z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów objętych postanowieniami Konwencji;

2) tryb i terminy przekazywania informacji dla celów przygotowania deklaracji.

Art. 15.[Kontrola informacji] 1. Informacje, o których mowa w art. 14 ust. 1–3, podlegają kontroli.

2. Organem właściwym w sprawach kontroli, o której mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw gospodarki, z wyjątkiem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim.

3. W jednostkach i komórkach organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, kontrolę, o której mowa w ust. 1, prowadzi Minister Obrony Narodowej.

4. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.) dotyczące kontroli celno-skarbowej oraz przepisy art. 29–31 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw.

Rozdział 5

Działalność inspekcyjna

Art. 16. [Uprawnienia zespołu inspekcyjnego] Zespół inspekcyjny, w granicach zadań określonych w Załączniku do Konwencji dotyczącym jej stosowania i weryfikacji, jest uprawniony do:

1) wejścia na teren każdego obiektu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w odniesieniu do którego:

a) przedstawiono informację lub deklarację w związku z działalnością prowadzoną zgodnie z art. VI Konwencji,

b) zażądano inspekcji na żądanie, zgodnie z art. IX ust. 8 Konwencji,

c) zostało wszczęte dochodzenie, zgodnie z art. X ust. 9 Konwencji;

2) prowadzenia innej działalności inspekcyjnej, zgodnie z Konwencją;

3) używania sprzętu zatwierdzonego zgodnie z Konwencją, włącznie z zainstalowaniem urządzeń służących do stałego monitorowania obiektów;

4) prowadzenia rozmów z posiadaczem kontrolowanego obiektu lub jego przedstawicielem;

5) przeglądania dokumentów i rejestrów;

6) pobierania próbek w celu ich analizy.

Art. 17.[Zespół eskortujący] 1. Zespołowi inspekcyjnemu towarzyszy zespół eskortujący, powołany przez ministra właściwego ze względu na inspekcjonowany obiekt, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych.

2. Uprawnienia członków zespołu inspekcyjnego, o których mowa w art. 16, przysługują odpowiednio członkom zespołu eskortującego.

Art. 18.[Obowiązki podmiotu kontrolowanego podczas przeprowadzania inspekcji] 1. Podczas prowadzenia inspekcji kontrolowane podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, są obowiązani wobec zespołu inspekcyjnego i zespołu eskortującego do:

1) udostępnienia obiektów i urządzeń, w których jest prowadzona działalność z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów objętych postanowieniami Konwencji;

2) obecności podczas inspekcji;

3) udzielania niezbędnych informacji i umożliwienia wglądu w dokumenty i rejestry dotyczące zakresu kontroli;

4) sporządzania kopii żądanych dokumentów i rejestrów;

5) pobierania próbek albo współdziałania w pobieraniu próbek;

6) umożliwienia zespołowi inspekcyjnemu korzystania ze środków łączności oraz, o ile jest to możliwe, z innych urządzeń znajdujących się w kontrolowanym obiekcie;

7) zapewnienia odpowiednich warunków do pracy, w tym samodzielnych pomieszczeń i miejsc do przechowywania dokumentów.

2. (uchylony)

Art. 19.[Uprawnienia kontrolowanych podmiotów w trakcie przeprowadzania inspekcji] Podczas prowadzenia inspekcji kontrolowane podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, mają prawo do:

1) uczestniczenia w pracach zespołu eskortującego;

2) składania wyjaśnień i wnoszenia zastrzeżeń podczas prowadzenia inspekcji;

3) zapoznania się z ustaleniami inspekcji i zgromadzoną dokumentacją;

4) otrzymania sprawozdania z przeprowadzonej inspekcji oraz zgłoszenia uwag do tego sprawozdania;

5) uczestniczenia w spotkaniach podsumowujących inspekcje oraz zgłaszania uwag.

Art. 20.[Pokrywanie kosztów inspekcji] 1. Koszty związane z przeprowadzeniem inspekcji są ponoszone ze środków budżetu państwa, które zapewniają właściwi dysponenci odpowiednich części budżetu.

2. Ministrowie właściwi ze względu na prowadzone inspekcje przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych wniosek o refundację poniesionych kosztów, który jest przekazywany do Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej, zwanej dalej „Organizacją”.

Art. 21.[Delegacja] Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przyjmowania inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) tryb powiadamiania o inspekcji;

2) sposób ustalania składu zespołu eskortującego;

3) obowiązki ministra właściwego ze względu na inspekcjonowany obiekt w zakresie:

a) powiadamiania właściwych organów oraz właściciela obiektu o planowanej inspekcji,

b) przygotowania inspekcji,

c) zapewnienia zespołowi inspekcyjnemu i zespołowi eskortującemu dostępu do obiektu objętego inspekcją, transportu do miejsca i z miejsca inspekcji, zakwaterowania, pomieszczeń do pracy, tłumaczeń, korzystania ze środków łączności oraz opieki medycznej,

d) zapewnienia przeprowadzenia inspekcji zgodnie z procedurami przewidzianymi w Konwencji;

4) tryb pokrywania kosztów inspekcji oraz występowania do Organizacji w celu refundacji poniesionych kosztów.

Rozdział 6

Ochrona informacji

Art. 22. [Ochrona informacji uzyskanych w związku z realizacją postanowień Konwencji] 1. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą „OPCW restricted”, podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych, dla informacji niejawnych o klauzuli tajności „zastrzeżone”.

2. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą „OPCW protected”, podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, dla informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne”.

3. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą „OPCW highly protected”, podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, dla informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne”.

4. Informacje uzyskane od podmiotów i przedsiębiorców, o których mowa w art. 2, w związku z obowiązkiem ustanowionym w art. 14, oraz oznaczone odpowiednimi klauzulami, podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, odpowiednio do przyznanej klauzuli tajności.

Rozdział 7

Kompetencje organów administracji publicznej

Art. 23. [Zadania Organu Krajowego] 1. Funkcje Organu Krajowego, o którym mowa w Konwencji, wykonuje minister właściwy do spraw zagranicznych.

2. Do zadań ministra właściwego do spraw zagranicznych, jako Organu Krajowego, należy:

1) opracowywanie i realizacja założeń polityki Rzeczypospolitej Polskiej wobec Organizacji;

2) utrzymywanie kontaktów z Organizacją oraz z innymi państwami będącymi Stronami Konwencji w sprawach związanych z realizacją jej postanowień;

3) współuczestniczenie w przyjmowaniu inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) koordynowanie działań podejmowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem zobowiązań wynikających z Konwencji;

5) udzielanie państwom będącym Stronami Konwencji, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, za pośrednictwem Organizacji, pomocy innym w przypadku zagrożenia użyciem lub użycia przeciwko nim broni chemicznej, zgodnie z postanowieniami Konwencji.

Art. 24.[Nadzór ministra do spraw gospodarki] 1. Minister właściwy do spraw gospodarki nadzoruje działalność związaną z realizacją postanowień Konwencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Nadzorując działalność, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki:

1) prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania danych związanych z działalnością, o której mowa w art. 5–12, a także przygotowuje projekty deklaracji wymaganych przez Konwencję oraz przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych;

2) kontroluje działalność podmiotów i przedsiębiorców, o których mowa w art. 2, w sferze realizacji Konwencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim; w szczególności zapewnia kontrolę obrotu z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3;

3) zapewnia, we współpracy z Ministrem Obrony Narodowej, możliwość prowadzenia analiz chemicznych związanych z realizacją postanowień Konwencji;

4) prowadzi, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, działalność związaną z przygotowywaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim, jak również organów i jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Art. 25.[Zapewnienie realizacji postanowień Konwencji] 1. Minister Obrony Narodowej zapewnia realizację postanowień Konwencji przez jednostki i komórki organizacyjne jemu podporządkowane oraz przez niego nadzorowane, a także przedsiębiorstwa państwowe, dla których jest on organem założycielskim, poprzez:

1) kontrolowanie realizacji postanowień Konwencji;

2) zapewnianie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw gospodarki, możliwości prowadzenia analiz chemicznych związanych z realizacją postanowień Konwencji;

3) prowadzenie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, działalności związanej z przygotowywaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji.

2. Minister Obrony Narodowej może wydzielać, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, w ramach posiadanych sił i środków przeznaczonych do obrony przed bronią chemiczną, ich część w celu udzielenia, za pośrednictwem Organizacji, pomocy innym państwom będącym Stronami Konwencji, w przypadku zagrożenia użyciem lub użycia przeciwko nim broni chemicznej.

Art. 26.[Przeprowadzanie kontroli realizacji postanowień Konwencji] 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje kontrolę realizacji postanowień Konwencji w podległych mu i nadzorowanych przez niego organach i jednostkach organizacyjnych, a także określa zadania tych organów i jednostek w tym zakresie.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zapewnia:

1) przeprowadzanie kontroli granicznej zespołów inspekcyjnych według zasad przyjętych dla personelu dyplomatycznego w wyznaczonych przejściach granicznych;

2) bezpieczeństwo członkom zespołów inspekcyjnych w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w czasie przemieszczania się;

3) prowadzenie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i ministrem właściwym do spraw gospodarki, działalności związanej z przygotowaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji w podległych mu i nadzorowanych przez niego jednostkach organizacyjnych.

Rozdział 8

Przepisy karne

Art. 27. [Użycie chemicznych środków policyjnych podczas wojny] Kto używa chemicznych środków policyjnych jako środka prowadzenia działań wojennych,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 28.[Obrót toksycznymi związkami chemicznymi bez pozwolenia] 1. Kto bez wymaganego pozwolenia lub wbrew jego warunkom, w celach niezabronionych przez Konwencję, produkuje, wytwarza, przetwarza, nabywa, gromadzi, przechowuje, zbywa, przekazuje, używa lub posiada toksyczne związki chemiczne lub ich prekursory, wymienione w Wykazie 1,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

2. Tej samej karze podlega, kto toksyczne związki chemiczne lub ich prekursory, wymienione w Wykazie 1, przekazuje osobie nieuprawnionej.

Art. 29.[Obrót z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi] Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom dokonuje obrotu z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi lub ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 30.[Niedopełnienie obowiązku informacyjnego] 1. Kto nie dopełnia obowiązku informowania uprawnionego organu bądź udziela informacji nieprawdziwych o prowadzonej działalności związanej z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.

Art. 31.[Uniemożliwienie dokonania inspekcji] Kto odmawia dopuszczenia zespołu inspekcyjnego lub zespołu eskortującego do kontrolowanego obiektu, udziela nieprawdziwych informacji członkom tych zespołów albo w inny sposób uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie inspekcji,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 32.[Orzeczenie przepadku] W razie skazania za przestępstwo określone w art. 27–29 sąd może orzec przepadek towarów, technologii oraz innych przedmiotów służących lub przeznaczonych do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, nie wyłączając środków płatniczych, papierów wartościowych i wartości dewizowych oraz innych korzyści majątkowych, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy.

Rozdział 9

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 33. [Przepis przejściowy] Podmioty i przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność bez pozwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1, mogą w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy wystąpić do właściwego organu o wydanie wymaganego pozwolenia.

Art. 34.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.