Art. 1. [Ustawa o repatriacji] W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1392, z 2015 r. poz. 1274 oraz z 2017 r. poz. 60 i 858) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustawa określa zasady nabywania obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji, prawa repatrianta, a także zasady i tryb udzielania pomocy repatriantom i członkom ich rodzin.”;

2) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu:

„Art. 1a. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o:

1) kandydacie na repatrianta – oznacza to osobę polskiego pochodzenia, wobec której konsul wydał decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji albo – w przypadku osoby, która złożyła wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji przed dniem 1 maja 2017 r. – decyzję o przyrzeczeniu wydania takiej wizy;

2) najbliższej rodzinie repatrianta – oznacza to małżonka repatrianta i małoletnie dziecko lub dzieci pozostające pod władzą rodzicielską co najmniej jednego z rodziców, którzy przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej razem z repatriantem.”;

3) w art. 3b w ust. 1:

a) w pkt 1:

– lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) przyznania kandydatowi na repatrianta miejsca w ośrodku adaptacyjnym dla repatriantów, zwanym dalej „ośrodkiem”,”,

– w lit. c przecinek zastępuje się średnikiem i uchyla się lit. d,

b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) koordynowanie działań na rzecz pomocy repatriantom i członkom ich rodzin;”,

c) w pkt 8 w lit. e skreśla się wyrazy „ , oraz świadczenia, o którym mowa w art. 20c ust. 1”;

4) w art. 3c:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pełnomocnik, wydając decyzję w sprawie przyznania miejsca w ośrodku kandydatowi na repatrianta, bierze pod uwagę czas oczekiwania na wydanie wizy krajowej w celu repatriacji osób ujętych w ewidencji osób ubiegających się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji, które nie posiadają warunków do osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, obejmuje również członków najbliższej rodziny repatrianta, którzy złożyli wnioski o udzielenie zezwolenia na pobyt stały zgodnie z art. 12d ust. 3. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

1b. Pełnomocnik wydaje decyzję w sprawie przyznania miejsca w ośrodku po przedstawieniu przez konsula wyrażonej na piśmie zgody osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, na umieszczenie w ośrodku. W przypadku osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie zgodę wyraża jej rodzic lub opiekun prawny.”;

5) w art. 3f w ust. 9 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) może zapraszać do udziału w pracach Rady przedstawicieli urzędów administracji publicznej.”;

6) w art. 9:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 2,

b) uchyla się ust. 2,

c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Wiza krajowa w celu repatriacji może być wydana małżonkowi i zstępnym do czwartego stopnia osoby, o której mowa w ust. 1, jeżeli zamierzają przybyć do Rzeczypospolitej Polskiej z osobą, o której mowa w ust. 1, z zamiarem osiedlenia się na stałe.

4. Wiza krajowa w celu repatriacji może być wydana małżonkowi zstępnego, o którym mowa w ust. 3, jeżeli zamierza z nim przybyć do Rzeczypospolitej Polskiej z zamiarem osiedlenia się na stałe.”;

7) po art. 12c dodaje się art. 12d w brzmieniu:

„Art. 12d. 1. Małżonkowi repatrianta, który nie złożył wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji na podstawie art. 9 ust. 3, a zamierza osiedlić się wspólnie z repatriantem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, udziela się zezwolenia na pobyt stały.

2. W przypadku braku zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, zezwolenia na pobyt stały udziela się również małoletniemu dziecku pozostającemu pod władzą rodzicielską repatrianta oraz małoletniemu dziecku współmałżonka pozostającemu pod jego władzą rodzicielską.

3. Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały małżonka, o którym mowa w ust. 1, oraz małoletniego dziecka, o którym mowa w ust. 2, dołącza się do wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji.

4. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zwany dalej „Szefem Urzędu”, udziela lub odmawia udzielenia zezwolenia na pobyt stały osobom, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Organem właściwym do wydania lub wymiany karty pobytu osobom, o których mowa w ust. 1 i 2, jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

6. Do udzielania zezwolenia na pobyt stały oraz do kart pobytu stosuje się przepisy działu VI oraz VII ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206).”;

8) w art. 16:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Za repatrianta może być uznana również osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) uzyskała zezwolenie na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako małżonek repatrianta;

2) nie zachodzą wobec niej okoliczności, o których mowa w art. 10a;

3) posiada w Rzeczypospolitej Polskiej źródło utrzymania oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego.”,

b) w ust. 3 po wyrazach „pkt 5” dodaje się wyrazy „oraz ust. 2a pkt 3”;

9) w art. 16a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Decyzję w sprawie uznania za repatrianta wydaje wojewoda właściwy ze względu na zamierzone miejsce osiedlenia się osoby, o której mowa w art. 16 ust. 1, 2 lub 2a.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Osoba ubiegająca się o uznanie za repatrianta na podstawie art. 16 ust. 1 i 2, nieposiadająca decyzji konsula o stwierdzeniu jej polskiego pochodzenia dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dokumenty, o których mowa w art. 6.”;

10) art. 16c otrzymuje brzmienie:

„Art. 16c. 1. Osoba, o której mowa w art. 16 ust. 1, 2 lub 2a, będąca cudzoziemcem w dniu wydania decyzji o uznaniu za repatrianta nabywa obywatelstwo polskie z dniem wydania decyzji o uznaniu za repatrianta, jeżeli ta decyzja stała się ostateczna.

2. Po wydaniu decyzji o uznaniu za repatrianta przy ustalaniu prawa osoby, o której mowa w art. 16 ust. 1, 2 lub 2a, do świadczeń emerytalnych i rentowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz ich wysokości okresy zatrudnienia za granicą uwzględnia się jako okresy składkowe.”;

11) w art. 17:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Pełnomocnik udziela repatriantowi oraz członkom jego najbliższej rodziny, jednorazowo, w drodze decyzji, pomocy ze środków budżetu państwa na:”,

– w pkt 1 średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta;”,

– w pkt 2 średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta;”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się repatrianta udziela repatriantowi, który poniósł koszty związane z remontem, adaptacją lub wyposażeniem lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej, na jego wniosek, w drodze decyzji, pomocy finansowej ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie poniesionych, udokumentowanych przez repatrianta kosztów, w wysokości do 6000 zł na repatrianta i każdego członka najbliższej rodziny repatrianta, prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe.”,

c) uchyla się ust. 3;

12) w art. 17a ust. 1–4 otrzymują brzmienie:

„1. Repatriant składa wniosek, o którym mowa w art. 17 ust. 2, do starosty, o którym mowa w art. 17 ust. 6, w terminie 2 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

2. Wniosek, o którym mowa w art. 17 ust. 2, obejmuje członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących z nim wspólnie gospodarstwo domowe.

3. Wniosek, o którym mowa w art. 17 ust. 2, składa się na formularzu, który zawiera następujące dane i informacje dotyczące wnioskodawcy:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) nazwisko rodowe;

3) imiona rodziców;

4) nazwisko rodowe matki;

5) datę urodzenia;

6) adres miejsca zamieszkania;

7) datę nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji;

8) liczbę członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe;

9) imię, nazwisko, datę urodzenia, datę przybycia do Rzeczypospolitej Polskiej oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy każdej z osób, o której mowa w pkt 8;

10) informację na temat wysokości i zakresu pomocy, o której mowa w art. 17 ust. 2, przyznanej dotychczas wnioskodawcy lub członkowi jego najbliższej rodziny objętemu wnioskiem, decyzją starosty, wydaną przed dniem złożenia wniosku;

11) uzasadnienie wniosku.

4. Do wniosku, o którym mowa w art. 17 ust. 2, dołącza się:

1) kopię dowodu osobistego wnioskodawcy, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia – kopię dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;

2) dowód poniesienia kosztów, o których mowa w art. 17 ust. 2, a w przypadku osoby małoletniej, dowód poniesienia kosztów przez osobę, pod której opieką pozostaje;

3) kopię decyzji wojewody w sprawie potwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego;

4) dokument, z którego wynika tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 17 ust. 2;

5) inne dokumenty potwierdzające okoliczności wymienione we wniosku;

6) oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że dane i informacje zawarte we wniosku są prawdziwe.”;

13) w art. 17b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pełnomocnik udziela repatriantowi, który przybył do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji, posiadając dowód potwierdzający zapewnienie warunków do osiedlenia się w postaci:

1) oświadczenia obywatela polskiego, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 3, albo

2) decyzji Pełnomocnika w sprawie przyznania miejsca w ośrodku

– na jego wniosek, w drodze decyzji, pomocy finansowej na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 1, obejmuje członków najbliższej rodziny repatrianta prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe.”,

c) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:

„6. Łączna wysokość pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć kwoty 25 000 zł na repatrianta oraz na każdego członka jego najbliższej rodziny prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe.

7. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie może w miesiącu przekraczać kwoty:

1) 300 zł na repatrianta oraz na każdego członka jego najbliższej rodziny prowadzącego wspólnie z nim gospodarstwo domowe;

2) miesięcznej kwoty czynszu wynikającej z umowy najmu.”,

d) po ust. 8 dodaje się ust. 8a–8c w brzmieniu:

„8a. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zwiększa się o dopłatę w wysokości nieprzekraczającej kwoty 25 000 zł łącznie na repatrianta oraz członków jego najbliższej rodziny prowadzących wspólnie z nim gospodarstwo domowe. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

8b. Wysokość pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 3, udzielonej repatriantowi oraz członkom jego najbliższej rodziny prowadzącym wspólnie z nim gospodarstwo domowe nie może przekroczyć ceny lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego określonej w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.

8c. W przypadku nabycia tego samego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego wspólnie przez kilku repatriantów prowadzących odrębne gospodarstwa domowe przepis ust. 8b stosuje się odpowiednio.”;

14) w art. 17c:

a) uchyla się ust. 1 i 2,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wniosek, o którym mowa w art. 17b ust. 1, repatriant składa do Pełnomocnika na formularzu, który zawiera następujące dane i informacje dotyczące wnioskodawcy:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) nazwisko rodowe;

3) imiona rodziców;

4) nazwisko rodowe matki;

5) datę urodzenia;

6) numer PESEL;

7) serię i numer dowodu osobistego, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia – serię i numer dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;

8) adres miejsca zamieszkania;

9) datę nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji;

10) imię, nazwisko, datę urodzenia oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy obywatela polskiego, który złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 3, w przypadku wnioskodawcy, o którym mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1;

11) datę opuszczenia ośrodka, w przypadku wnioskodawcy, o którym mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2;

12) liczbę członków najbliższej rodziny repatrianta;

13) imię, nazwisko, datę urodzenia, datę przybycia do Rzeczypospolitej Polskiej oraz stopień pokrewieństwa w stosunku do wnioskodawcy każdej z osób, o której mowa w pkt 12;

14) adres:

a) wynajmowanego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo

b) miejsca zakwaterowania w domu studenckim, albo

c) nabywanego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;

15) informację na temat wysokości i zakresu pomocy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych przyznanej dotychczas wnioskodawcy lub członkowi jego najbliższej rodziny objętemu wnioskiem decyzją Pełnomocnika wydaną przed dniem złożenia wniosku;

16) numer rachunku bankowego właściwy do przekazania środków pomocy finansowej, o której mowa w art. 17b ust. 1;

17) uzasadnienie wniosku.”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do wniosku, o którym mowa w art. 17b ust. 1, dołącza się:

1) kopię dowodu osobistego wnioskodawcy, a jeżeli wnioskodawcą jest osoba małoletnia – kopię dowodu osobistego osoby, pod której opieką pozostaje;

2) kopię decyzji wojewody w sprawie potwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego;

3) inne dokumenty potwierdzające okoliczności wymienione we wniosku;

4) oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że dane i informacje zawarte we wniosku są prawdziwe.”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Do wniosku o przyznanie pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b ust. 2 pkt 3, dołącza się kopię umowy przedwstępnej sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo kopię umowy podpisanej z deweloperem, z której wynika zobowiązanie stron do zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego.”,

e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Kwotę pomocy finansowej w formie dopłaty, o której mowa w art. 17b ust. 2 pkt 3, wypłaca Pełnomocnik po przedstawieniu przez repatrianta wypisu aktu notarialnego umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, przelewem bankowym na rachunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 16.”,

f) w ust. 10 wyrazy „ust. 3 pkt 9” zastępuje się wyrazami „ust. 3 pkt 16”;

15) uchyla się art. 20c;

16) w art. 20j w pkt 2 skreśla się przecinek i uchyla się pkt 3;

17) art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Art. 21. 1. Gminie, która zapewni lokal mieszkalny kandydatowi na repatrianta i członkom jego najbliższej rodziny, udziela się dotacji z budżetu państwa na podstawie porozumienia zawartego z właściwym wojewodą.

2. W przypadku gdy rada gminy podjęła uchwałę, w której zobowiązała się do zapewnienia lokalu mieszkalnego określonemu imiennie kandydatowi na repatrianta i do zawarcia, na czas nieokreślony, umowy nadającej mu tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, dotacja może być przyznana do wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 45 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i wysokości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m² na terenie danego powiatu ogłaszanego przez wojewodę na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1610 oraz z 2017 r. poz. 1442 i 1529), obowiązującego w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 5.

3. W przypadku gdy rada gminy podjęła uchwałę, w której zobowiązała się do zapewnienia lokalu mieszkalnego nieokreślonemu imiennie kandydatowi na repatrianta i do zawarcia, na czas nieokreślony, umowy nadającej mu tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, dotacja, o której mowa w ust. 1, może być przyznana do wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 55 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i wysokości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m² na terenie danego powiatu ogłaszanego przez wojewodę na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, obowiązującego w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 5.

4. Dotacja, o której mowa w ust. 1, jest przeznaczona na dofinansowanie kosztów ponoszonych przez gminę w związku z osiedleniem się na jej terytorium repatrianta i członków jego najbliższej rodziny.

5. Wniosek o przyznanie dotacji gmina składa do właściwego wojewody.

6. Przy udzielaniu gminie dotacji, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się wielkość lokalu mieszkalnego, jego wyposażenie i stan techniczny oraz lokalizację, a także ewentualne koszty poniesione przez gminę w związku z zapewnieniem repatriantowi i członkom jego najbliższej rodziny lokalu mieszkalnego.

7. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności:

1) szczegółowy opis pomocy mieszkaniowej udzielonej repatriantowi i członkom jego najbliższej rodziny;

2) wysokość i tryb przekazania dotacji należnej gminie zapewniającej lokal mieszkalny;

3) tryb kontroli podejmowanych przez gminę działań;

4) sposób rozliczenia udzielonej dotacji.

8. Repatriantowi nie przysługują żadne roszczenia z tytułu zapewnienia w różnych gminach różnych warunków lokalu mieszkalnego, jeżeli gminy te otrzymały dotację z budżetu państwa, o której mowa w ust. 1.”;

18) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Gmina otrzymuje z budżetu państwa dotację celową na realizację zadania, o którym mowa w ust. 1, do wysokości 6000 zł na repatrianta i na każdego członka jego najbliższej rodziny.”;

19) w art. 29:

a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Dane umieszczone w ewidencji, o której mowa w ust. 1, Pełnomocnik może w każdym czasie udostępnić repatriantowi, który nie z własnej winy znalazł się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej wynikającej z podeszłego wieku, problemów finansowych, zdrowotnych lub adaptacyjnych i nie jest w stanie samodzielnie zapewnić sobie lokalu mieszkalnego.”,

b) uchyla się ust. 7;

20) w art. 30 uchyla się ust. 6;

21) w art. 33:

a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Szef Urzędu prowadzi rejestr spraw dotyczących zezwoleń na pobyt stały, o których mowa w art. 12d ust. 1 i 2.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Do rejestru, o którym mowa w ust. 3a, mają zastosowanie przepisy działu X ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach w zakresie regulującym prowadzenie rejestru spraw dotyczących zezwoleń na pobyt stały.”;

22) w art. 38 w ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) udzielania dotacji gminie, która zapewni lokal mieszkalny kandydatowi na repatrianta oraz członkom najbliższej rodziny repatrianta,”.

Art. 2. [Ustawa o Karcie Polaka] W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2017 r. poz. 1459) w art. 2 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw, o których mowa w ust. 2, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;”.

Art. 3. [Ustawa o cudzoziemcach] W ustawie z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 60:

a) w ust. 1 po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu:

„18a) przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny repatrianta;”,

b) w ust. 2 w pkt 3 wyrazy „pkt 19a” zastępuje się wyrazami „pkt 18a”;

2) w art. 229 w ust. 4 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) jest członkiem najbliższej rodziny repatrianta, lub”;

3) w art. 236 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) wydania pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, któremu w Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt stały jako członkowi najbliższej rodziny repatrianta;”.

Art. 4. [Przepisy dotychczasowe] 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 16a ust. 15, art. 17a ust. 6, art. 17c ust. 11, art. 20j oraz art. 38 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 16a ust. 15, art. 17a ust. 6, art. 17c ust. 11, art. 20j oraz art. 38 ustawy zmienianej w art. 1, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5. [Wysokość dopłaty] 1. Do postępowań wszczętych na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Do postępowań w sprawie udzielenia pomocy finansowej, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 17b ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

3. W przypadku postępowań, o których mowa w ust. 2, zakończonych decyzją Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”, w sprawie udzielenia repatriantowi pomocy finansowej Pełnomocnik może przyznać, na wniosek repatrianta, w drodze decyzji, dopłatę w wysokości 25 000 zł, zgodnie z art. 17b ust. 8a ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Przepisy art. 17b i art. 17c ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio.

4. Przepisy ust. 2 i 3 mają zastosowanie do repatrianta i członków jego najbliższej rodziny, którym Pełnomocnik może przyznać pomoc finansową na podstawie art. 15 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o repatriacji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 858).

Art. 6. [Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do postępowań w sprawie przyznania Karty Polaka wszczętych na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 2 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 7. [Decyzja o przyznaniu miejsca w ośrodku adaptacyjnym dla repatriantów] Pełnomocnik może wydać decyzję o przyznaniu miejsca w ośrodku adaptacyjnym dla repatriantów osobie, która przed dniem 1 maja 2017 r. złożyła wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji, a postępowanie w tej sprawie nie zostało jeszcze zakończone. Przepisy art. 3c ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że bieg terminu, o którym mowa w art. 3c ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 8. [Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały] Członek najbliższej rodziny repatrianta, wobec którego umorzono postępowanie w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt stały na podstawie art. 11 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o repatriacji oraz niektórych innych ustaw, może złożyć do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, za pośrednictwem Pełnomocnika, wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w art. 12d ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 9. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.