Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2017-10-05 do 2018-10-01
Wersja archiwalna od 2017-10-05 do 2018-10-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO1)
z dnia 5 października 2011 r.
w sprawie zakresu i trybu realizacji programu naprawczego prowadzącego do uzyskania równowagi finansowej uczelni publicznej
z dnia 5 października 2011 r. (Dz.U. z 2011 r., Nr 243, poz. 1446)
t.j. z dnia 5 października 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1847)
Na podstawie art. 100a ust. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1842, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Straty netto wykazane w sprawozdaniach finansowych] 1. Przy opracowywaniu programu naprawczego prowadzącego do uzyskania równowagi finansowej uczelni publicznej, zwanego dalej „programem naprawczym”, bierze się pod uwagę straty netto z okresu nie dłuższego niż ostatnie 5 lat, wykazane w sprawozdaniach finansowych, sporządzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości, zbadanych przez biegłego rewidenta.
2. Za dzień stwierdzenia straty netto przyjmuje się dzień podpisania przez rektora sprawozdania finansowego.
§ 2.[Termin przedstawienia programu naprawczego] 1. Opracowanie programu naprawczego obejmuje jego przygotowanie przez uczelnię publiczną oraz uchwalenie przez senat tej uczelni.
2. Rektor przedkłada ministrowi nadzorującemu uczelnię publiczną uchwalony przez jej senat program naprawczy, w terminie 14 dni od dnia jego uchwalenia.
§ 3.[Zakres programu naprawczego] 1. Program naprawczy określa:
1) szczegółową diagnozę stanu finansów uczelni publicznej;
2) działania planowane w celu zrównoważenia kosztów działalności uczelni publicznej z jej przychodami wraz z harmonogramem ich wdrażania;
3) uzasadnienie wyboru zastosowanych środków naprawczych.
2. Program naprawczy realizowany w uczelni wojskowej lub uczelni służb państwowych nie obejmuje działania uczelni jako jednostki wojskowej lub jednostki organizacyjnej właściwej służby.
§ 4.[Szczegółowa diagnoza stanu finansów uczelni publicznej] Szczegółowa diagnoza stanu finansów uczelni publicznej zawiera w szczególności:
1) analizę stanu funduszy, z uwzględnieniem faktycznej dostępności wykazywanych środków;
2) analizę źródeł i miejsc powstawania przychodów i kosztów;
3) informację o poziomie należności i zobowiązań, w tym zobowiązań wymagalnych;
4) analizę stopnia wykorzystania majątku ruchomego i nieruchomego, ze wskazaniem składników majątku, które nie są dostatecznie wykorzystane;
5) ocenę realnych źródeł i skali możliwego zwiększenia przychodów i zmniejszenia kosztów;
6) analizę stanu zatrudnienia i poziomu wynagrodzeń w uczelni – w podziale na grupy pracowników, w tym:
a) analizę stopnia dostosowania stanu zatrudnienia do realizowanych przez uczelnię zadań,
b) szczegółową analizę obciążeń dydaktycznych grupy nauczycieli akademickich;
7) (uchylony).
§ 5.[Harmonogram wdrażania działań] 1. Opis działań planowanych w celu zrównoważenia kosztów działalności uczelni publicznej z jej przychodami zawiera w szczególności plan:
1) działań zmierzających do zwiększenia przychodów uczelni;
2) optymalizacji kosztów w poszczególnych grupach ujętych w planie rzeczowo-finansowym;
3) dostosowania poziomu zatrudnienia i wynagrodzeń w poszczególnych grupach pracowników uczelni do zakresu i skali realizowanych przez nią zadań, z uwzględnieniem:
a) zwiększenia zakresu lub skali realizowanych zadań, przy zapewnieniu przychodów umożliwiających co najmniej pokrycie kosztów realizacji tych zadań lub
b) redukcji wynagrodzeń lub zatrudnienia;
4) dostosowania posiadanego majątku ruchomego i nieruchomego do rodzaju i skali realizowanych zadań oraz uzasadnionego zapotrzebowania uczelni, z uwzględnieniem sposobu rozporządzenia niedostatecznie wykorzystywanymi składnikami majątku;
5) redukcji zadłużenia, tak aby na koniec okresu realizacji programu naprawczego relacja sumy zobowiązań krótkoterminowych i krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych ujmowanych w pasywach do sumy aktywów obrotowych i środków trwałych w budowie, wynikających z bilansu, o którym mowa w art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 61, 245, 791 i 1089), nie przekraczała poziomu 1,0.
2. Dla każdego działania określa się szczegółowy harmonogram wdrażania wraz z terminami realizacji kolejnych etapów oraz ostatecznym terminem zakończenia jego wdrażania.
3. Harmonogram wdrażania działań, o których mowa w ust. 1, uwzględnia konieczność osiągnięcia efektów programu naprawczego w okresie nie dłuższym niż do końca roku, w którym upływają 3 lata od dnia uchwalenia programu naprawczego.
§ 6.[Informacje zawarte w uzasadnieniu wyboru zastosowanych środków naprawczych] Uzasadnienie wyboru zastosowanych środków naprawczych zawiera:
1) opis co najmniej jednego alternatywnego wariantu programu naprawczego;
2) porównanie poziomu i struktury ryzyka dla poszczególnych wariantów programu naprawczego oraz ocenę tych wariantów;
3) uzasadnienie dokonania wyboru wskazanego wariantu programu naprawczego;
4) źródła finansowania programu naprawczego, z uwzględnieniem przewidywanych wpływów i wydatków w czasie realizacji programu naprawczego.
§ 7.[Czynności wykonywane przez rektora] 1. Rektor jest odpowiedzialny za realizację programu naprawczego.
2. Rektor może wyznaczyć pełnomocnika do spraw programu naprawczego albo osoby odpowiadające za realizację poszczególnych działań, o których mowa w § 5 ust. 1.
3. Rektor składa senatowi uczelni publicznej sprawozdanie z realizacji programu naprawczego co najmniej raz na kwartał.
§ 8.[Sprawozdanie okresowe z wykonania programu naprawczego] Rektor w imieniu senatu uczelni publicznej przedkłada ministrowi nadzorującemu tę uczelnię sprawozdanie okresowe z wykonania programu naprawczego, obejmujące co najmniej:
1) sprawozdanie z wykonania działań planowanych w celu zrównoważenia kosztów działalności uczelni z jej przychodami, z uwzględnieniem terminowości ich wykonania;
2) szczegółową diagnozę stanu finansów uczelni, z uwzględnieniem zmian wynikających z realizacji programu naprawczego;
3) ocenę efektywności stosowanych środków naprawczych.
§ 9.[Aktualizacja programu naprawczego] 1. Senat uczelni publicznej może uchwalić aktualizację programu naprawczego w celu zapewnienia jego większej efektywności, w tym przyspieszyć wdrażanie działań, o których mowa w § 5 ust. 1, lub zastosować alternatywne środki naprawcze.
2. Rektor przedkłada ministrowi nadzorującemu uczelnię publiczną aktualizację programu naprawczego w terminie 14 dni od dnia jej uchwalenia.
§ 10.[Stosowanie przepisów ustawy] W przypadku osoby pełniącej obowiązki rektora, której minister nadzorujący uczelnię publiczną powierzył zadania dotyczące opracowania i wdrożenia programu naprawczego, o której mowa w art. 100a ust. 5 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, przepisy § 2–6 oraz § 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
§ 11.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.
1) Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej - szkolnictwo wyższe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. poz. 1896).