Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2017-08-11 do 2018-03-01
Wersja archiwalna od 2017-08-11 do 2018-03-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia 23 listopada 2009 r.
w sprawie zamknięć urzędowych
z dnia 23 listopada 2009 r. (Dz.U. z 2009 r., Nr 202, poz. 1563)
t.j. z dnia 24 listopada 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 1940)
t.j. z dnia 11 sierpnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1528)
Na podstawie art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799 i 1948) [1] zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. [Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy zakres i tryb nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych;
2) rodzaje i formy zamknięć urzędowych;
3) rodzaje podmiotów upoważnionych przez naczelnika urzędu celno-skarbowego do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych i warunki, które te podmioty muszą spełniać.
Rozdział 2
Szczegółowy zakres i tryb nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych
§ 2. [Przesłanki nałożenia zamknięcia urzędowego] 1. Zamknięcia urzędowe są nakładane, gdy jest to niezbędne:
1) ze względu na warunki procedury celnej, dla zapewnienia tożsamości towarów lub ich identyfikacji;
2) wobec towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego, które są przewożone z urzędu celno-skarbowego do wolnego obszaru celnego;
3) wobec towarów znajdujących się w wolnym obszarze celnym, które są przewożone do innego wolnego obszaru celnego;
4) wobec towarów objętych procedurą składowania celnego, które są przemieszczane w przypadkach określonych w art. 219 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „unijnym kodeksem celnym”;
5) wobec towarów składowanych czasowo, które są przemieszczane w przypadkach określonych w art. 148 ust. 5 unijnego kodeksu celnego;
6) wobec towarów złożonych w magazynie czasowego składowania bez zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego;
7) wobec towarów wprowadzonych na obszar celny Unii Europejskiej, które przemieszczają się trasą przewozu, wyznaczoną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 379 i 1086);
8) w celu wyeliminowania dostępu do alkoholu etylowego i jego par, w gorzelni, w której stosuje się system zamkniętego magazynu, polegający na nałożeniu zamknięć urzędowych na urządzenia produkcyjne i magazynowe alkoholu etylowego;
9) w przypadku pobrania próbki towarów lub wyrobów akcyzowych w celu ich zbadania;
10) w przypadku gdy wysyłka wyrobów akcyzowych, z wyjątkiem wyrobów energetycznych objętych kontrolą, odbywa się w obecności funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, lub pracownika urzędu celno-skarbowego;
11) dla zabezpieczenia dokumentacji związanej z urządzeniami, wyrobami i towarami lub czynnościami podlegającymi kontroli;
12) wobec towarów, co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że mogą zostać usunięte spod dozoru celnego;
13) w przypadku przywozu na obszar celny Unii Europejskiej lub wywozu z tego obszaru towarów transportem przesyłowym, takim jak rurociągi, gazociągi i sieć energetyczna;
14) wobec napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych znajdujących się na statkach, które wpłynęły na obszar celny Unii Europejskiej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, można odstąpić od nakładania zamknięć urzędowych pod warunkiem, że ilość napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych, zgodnie z dokumentami przedstawionymi przez agenta statku lub danymi zawartymi w Polskim Systemie Kontroli i Informacji o Portach, jest niewielka i nie stanowi ilości handlowej.
§ 3.[Nakładanie zamknięć urzędowych na każde urządzenie będące przedmiotem kontroli] W przypadku wykonywania kontroli celno-skarbowej, o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, zamknięcia urzędowe mogą być nakładane na każde urządzenie będące jej przedmiotem.
§ 4.[Zamknięcia urzędowe nakładane na przyrządy pomiarowe wskazujące ilość przywożonych lub wywożonych towarów] W przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 13, zamknięcia urzędowe są nakładane na przyrządy pomiarowe wskazujące ilość przywożonych lub wywożonych towarów, przed rozpoczęciem ich eksploatacji.
§ 5.[Miejsce nałożenia zamknięcia urzędowego] Zamknięcia urzędowe mogą być nakładane w każdym miejscu, w którym znajdują się kontrolowane towary, wyroby lub urządzenia.
§ 6.[Zdjęcie zamknięcia urzędowego] 1. Zamknięcia urzędowe są zdejmowane w przypadku, gdy ustanie przyczyna ich nałożenia oraz w celu przeprowadzenia kontroli.
2. Zdjęte zamknięcia urzędowe nie mogą zostać ponownie nałożone.
§ 7.[Czynności kontrolne poprzedzające zdjęcie zamknięcia urzędowego] Przed zdjęciem zamknięć urzędowych funkcjonariusz lub pracownik urzędu celno-skarbowego sprawdza prawidłowość ich nałożenia oraz czy nie zostały one naruszone, usunięte lub zniszczone.
§ 8.[Nałożenie nowego zamknięcia urzędowego] W przypadku zdjęcia zamknięć urzędowych przez funkcjonariusza lub pracownika urzędu celno-skarbowego, po zakończeniu czynności kontrolnych nakłada on nowe zamknięcia urzędowe, chyba że istnieją przyczyny, o których mowa w § 6 ust. 1.
§ 9.[Udokumentowanie nałożenia oraz zdjęcia zamknięcia urzędowego] 1. Nałożenie oraz zdjęcie zamknięć urzędowych dokumentuje się w przypadku kontroli celno-skarbowej, w zakresie przestrzegania przepisów:
1) prawa podatkowego w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia, oraz w zakresie stosowania znaków akcyzy i oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów – w administracyjnym dokumencie towarzyszącym, dokumencie dostawy lub innym dokumencie handlowym zastępującym dokument dostawy oraz odpowiednio dokumencie przewozu lub dokumencie sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, o ile taki dokument został sporządzony, a także w protokole z czynności kontrolnych, o ile taki protokół został sporządzony, oraz w spisie zamknięć urzędowych prowadzonym przez podmiot podlegający kontroli;
2) prawa celnego oraz innych przepisów związanych z przywozem i wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, w szczególności przepisów dotyczących towarów objętych ograniczeniami lub zakazami – w dokumencie wymaganym przy obejmowaniu towaru procedurą celną lub powrotnym wywozem;
3) regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych, o których mowa w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 471, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 88, 379 i 1089), a także zgodność tej działalności ze zgłoszeniem, udzieloną koncesją lub zezwoleniem oraz zatwierdzonym regulaminem – w protokole z czynności kontrolnych oraz w spisie zamknięć urzędowych, prowadzonym przez podmiot podlegający kontroli.
2. Spis zamknięć urzędowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, oraz dokumenty, o których mowa w ust. 1, zawierają informacje o miejscu, dacie, liczbie, rodzaju i cechach identyfikacyjnych nałożonych i zdjętych zamknięć urzędowych oraz podpis funkcjonariusza lub pracownika urzędu celno-skarbowego, który nakładał i zdejmował te zamknięcia, a w przypadku spisu zamknięć urzędowych także podpis osoby odpowiedzialnej za wykonywanie powierzonych jej, przez podmiot podlegający kontroli, obowiązków w zakresie objętym kontrolą celno-skarbową.
Rozdział 3
Rodzaje i formy zamknięć urzędowych
§ 10. [Rodzaje zamknięć urzędowych] Stosuje się następujące rodzaje zamknięć urzędowych:
1) plomby ołowiane lub z innych metali bądź ich stopów, o dużej plastyczności, odporne na zwykłe zużycie lub przypadkowe naruszenie, wraz z elementami mocującymi plombę;
2) pieczęcie, stemple oraz inne znaki stosowane przy wykonywaniu kontroli celno-skarbowej, których wzory zostały określone w przepisach odrębnych.
§ 11.[Formy zamknięć urzędowych] 1. Zamknięcia urzędowe, o których mowa w § 10 w:
1) pkt 1, nakłada się w formie plomby zaciśniętej na elemencie mocującym przy użyciu plombownicy,
2) pkt 2, nakłada się w formie odciśnięcia pieczęci, stempla lub innego znaku na urządzeniu, pomieszczeniu, naczyniu lub środku transportu
– tak, aby po nałożeniu były one łatwo dostępne do kontroli celno-skarbowej oraz aby każda próba ich naruszenia lub usunięcia pozostawiała widoczne ślady.
2. Zamknięcia urzędowe są nakładane bezpośrednio lub z użyciem odpowiednich cięgien spinających: szpagatu z drucikiem, drutu lub żyłki syntetycznej z nawiniętą na nie spiralą metalową lub podobnym dwuskładnikowym elementem.
3. Na zamknięciach urzędowych umieszcza się odciski cech identyfikacyjnych, którymi są wizerunek godła Rzeczypospolitej Polskiej oraz oznaczenia literowe, cyfrowe lub symbole, określone w przepisach odrębnych, uniemożliwiające fałszowanie lub podrabianie zamknięć.
§ 12.[Inne rodzaje zamknięć urzędowych] Zamknięciami urzędowymi są też inne niż wymienione w § 10 rodzaje zamknięć, nałożone przez właściwe organy, również innych państw.
Rozdział 4
Rodzaje podmiotów upoważnionych do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych i warunki, które te podmioty muszą spełniać
§ 13. [Upoważnienie do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych] 1. Naczelnik urzędu celno-skarbowego może upoważnić do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych:
1) podmiot obowiązany do przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy, pod warunkiem posiadania przez ten podmiot:
a) statusu upoważnionego przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 38 unijnego kodeksu celnego,
b) pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego, w tym zgłoszenia uproszczonego, w formie wpisu do rejestru zgłaszającego lub pozwolenia, z którego będzie wynikało, że jest zwolniony z obowiązku przedstawiania towarów w urzędzie celno-skarbowym;
2) podmiot obowiązany do przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 3 ustawy, pod warunkiem posiadania przez ten podmiot systemu służącego kontroli przebiegu i prowadzenia gier, w tym umożliwiającego rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami oraz weryfikację prawidłowości wydawania zaświadczeń o uzyskanej wygranej, za pomocą magnetycznego zapisu obrazu.
2. Naczelnik urzędu celno-skarbowego może upoważnić do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych również:
1) podmiot leczniczy i aptekę używające alkoholu etylowego do celów medycznych, pod warunkiem że użycie w ciągu roku nie przekracza ilości 3000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol. w stanie nieskażonym oraz 20 000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol. w stanie skażonym – w przypadku przyjęcia przesyłki alkoholu etylowego,
2) podmiot używający alkoholu etylowego wyłącznie:
a) jako próbki do analiz, do niezbędnych prób produkcyjnych lub do celów naukowych,
b) do badań naukowych
– pod warunkiem że użycie w ciągu roku nie przekracza ilości 3000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol. w stanie nieskażonym oraz 20 000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol. w stanie skażonym – w przypadku przyjęcia przesyłki alkoholu etylowego,
3) podmiot zużywający alkohol etylowy w ilościach nieprzekraczających w ciągu roku 1000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie nieskażonym lub 3000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie skażonym – w przypadku przyjęcia przesyłki alkoholu etylowego,
4) podmiot, który dokonuje:
a) odbioru lub wysyłki wyrobów akcyzowych bez udziału funkcjonariusza lub pracownika urzędu celno-skarbowego, pod warunkiem posiadania przez taki podmiot zatwierdzonych akt weryfikacyjnych, o których mowa w art. 109 ust. 1 ustawy, oraz spełnienia przez niego warunków do uzyskania zwolnienia z obowiązku składania zabezpieczenia akcyzowego, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43, 60 i 937),
b) przyjęcia przesyłki alkoholu etylowego, który został skażony w obecności funkcjonariusza lub pracownika urzędu celno-skarbowego
– obowiązane do przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, mogą uzyskać upoważnienie do nakładania i zdejmowania zamknięć urzędowych, pod warunkiem opracowania i wdrożenia procedury ewidencjonowania nałożonych i zdjętych zamknięć urzędowych oraz procedury przekazywania naczelnikowi urzędu celno-skarbowego informacji o nałożeniu lub zdjęciu zamknięć urzędowych, z uwzględnieniem informacji o liczbie, rodzaju i cechach identyfikacyjnych tych zamknięć.
Rozdział 5
Przepis końcowy
§ 14. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia2).
1) Obecnie działem administracji rządowej - finanse publiczne kieruje Minister Rozwoju i Finansów, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).
2) Zakres spraw uregulowany niniejszym rozporządzeniem był wcześniej uregulowany rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2004 r. w sprawie warunków wykonywania czynności kontroli celnej (Dz. U. poz. 2559 oraz z 2007 r. poz. 1719) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. poz. 598, z 2005 r. poz. 811 i 2136, z 2006 r. poz. 498 i 1727, z 2007 r. poz. 1415 oraz z 2009 r. poz. 225 i 1320), które w części dotyczącej zamknięć celnych i zabezpieczeń urzędowych utraciły moc na podstawie art. 242 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799), w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
[1] Ustawa utraciła moc na podstawie art. 159 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948), która weszła w życie 1 marca 2017 r.; zgodnie z art. 256 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. ‒ Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 65 ust. 5 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej oraz mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.