ARTYKUŁ 1

DEFINICJE [Definicje]

W rozumieniu niniejszej Umowy następujące definicje oznaczają:

1) „informacje niejawne” – wszelkie informacje niezależnie od formy, nośnika i sposobu ich utrwalenia oraz przedmioty lub dowolne ich części, będące także w trakcie ich wytwarzania, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem lub wykorzystaniem zgodnie z prawem krajowym jednej Strony;

2) „właściwe organy” – organy, o których mowa w artykule 3 niniejszej Umowy;

3) „Strona wytwarzająca” – Stronę, osobę fizyczną, osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, uprawnioną do wytwarzania informacji niejawnych zgodnie z prawem krajowym swojej Strony;

4) „Strona otrzymująca” – Stronę, osobę fizyczną, osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, uprawnioną do otrzymywania informacji niejawnych zgodnie z prawem krajowym swojej Strony;

5) „kontrakt niejawny” – umowę, której realizacja wiąże się z dostępem do informacji niejawnych, bądź z wytworzeniem takich informacji;

6) „kontrahent” – osobę fizyczną, osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, uprawnioną do zawierania kontraktów niejawnych zgodnie z prawem krajowym jednej ze Stron;

7) „zlecający” – kontrahenta uprawnionego do zlecania kontraktów niejawnych zgodnie z prawem krajowym jednej ze Stron;

8) „poświadczenie bezpieczeństwa” – dokument wydany zgodnie z prawem krajowym Strony przez właściwy organ lub inny uprawniony podmiot, który potwierdza, że osoba fizyczna została poddana postępowaniu sprawdzającemu i jest uprawniona do dostępu do informacji niejawnych;

9) „świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego” – dokument wydany zgodnie z prawem krajowym Strony przez właściwy organ lub inny uprawniony podmiot, który potwierdza, że kontrahent posiada zdolność do ochrony informacji niejawnych; w przypadku kontrahentów będących osobami fizycznymi funkcję świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego pełni poświadczenie bezpieczeństwa;

10) „Strona trzecia” – państwo oraz osoby fizyczne, osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne podlegające jego jurysdykcji lub organizację międzynarodową, niebędące Stroną niniejszej Umowy.

ARTYKUŁ 2

KLAUZULE TAJNOŚCI [Klauzule tajności]

1. Informacjom niejawnym przyznaje się odpowiednią do ich treści klauzulę tajności zgodnie z prawem krajowym Strony wytwarzającej. Strona otrzymująca gwarantuje co najmniej równorzędny poziom ochrony otrzymanych informacji niejawnych, zgodnie z postanowieniami ustępu 3.

2. Klauzula tajności może być zmieniona lub zniesiona wyłącznie przez Stronę wytwarzającą. Strona otrzymująca jest pisemnie powiadamiana o każdym przypadku zmiany lub zniesienia klauzuli tajności otrzymanych uprzednio informacji niejawnych.

3. Strony uzgadniają, że niżej wymienione klauzule tajności są równorzędne:

ARTYKUŁ 3

WŁAŚCIWE ORGANY [Właściwe organy]

1. W rozumieniu niniejszej Umowy właściwymi organami, odpowiedzialnymi za stosowanie niniejszej Umowy, są:

1) w Rzeczypospolitej Polskiej: Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2) w Bośni i Hercegowinie: Ministerstwo Bezpieczeństwa Bośni i Hercegowiny, Departament Ochrony Informacji Niejawnych – Krajowa Władza Bezpieczeństwa.

2. Strony powiadamiają się drogą dyplomatyczną o zmianach właściwych organów lub zmianach ich właściwości.

ARTYKUŁ 4

ZASADY OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH [Zasady ochrony informacji niejawnych]

1. Strony podejmą wszelkie działania przewidziane w niniejszej Umowie i ich prawie krajowym w celu ochrony informacji niejawnych przekazywanych lub wytwarzanych w ramach współpracy między Stronami, w tym w związku z realizacją kontraktów niejawnych.

2. Strona otrzymująca wykorzystuje informacje niejawne wyłącznie w celach, dla których zostały one przekazane.

3. Strona otrzymująca nie udostępnia informacji, o których mowa w ustępie 1, Stronie trzeciej bez uprzedniej pisemnej zgody Strony wytwarzającej.

4. Informacje niejawne mogą być udostępniane tylko tym osobom, których zadania wymagają zapoznania się z nimi i które posiadają poświadczenie bezpieczeństwa lub zostały w inny sposób upoważnione do dostępu do tych informacji zgodnie z prawem krajowym Strony otrzymującej.

ARTYKUŁ 5

POŚWIADCZENIA BEZPIECZEŃSTWA I ŚWIADECTWA BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO [Poświadczenia bezpieczeństwa i świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego]

1. W zakresie niniejszej Umowy, właściwe organy uznają wzajemnie poświadczenia bezpieczeństwa i świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego wydane zgodnie z prawem krajowym drugiej Strony.

2. Na wniosek właściwego organu jednej ze Stron i zgodnie ze swoim prawem krajowym, właściwe organy współpracują podczas przeprowadzania postępowań sprawdzających wobec własnych obywateli zamieszkałych na terytorium państwa drugiej Strony w celu wydania decyzji dotyczącej poświadczenia bezpieczeństwa.

ARTYKUŁ 6

KONTRAKTY NIEJAWNE [Kontrakty niejawne]

1. Przed zawarciem kontraktu niejawnego związanego z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli POUFNE / POVJERLJIVO / CONFIDENTIAL lub wyższej zlecający składa wniosek do właściwego organu swojej Strony w celu wystąpienia do właściwego organu drugiej Strony z prośbą o wydanie zaświadczenia, że kontrahent posiada ważne świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, odpowiednie do klauzuli informacji niejawnych, do których będzie miał dostęp.

2. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ustępie 1, jest równoznaczne z gwarancją, że zostały przeprowadzone czynności niezbędne do stwierdzenia, że kontrahent spełnia warunki w zakresie ochrony informacji niejawnych określone w prawie krajowym Strony, na terytorium państwa której kontrahent ma swoją siedzibę.

3. Informacje niejawne nie są udostępniane kontrahentowi do czasu uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w ustępie 1.

4. Zlecający przekazuje kontrahentowi instrukcję bezpieczeństwa przemysłowego niezbędną do realizacji kontraktu niejawnego, która stanowi integralną część każdego kontraktu niejawnego. W instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego zamieszcza się postanowienia dotyczące wymogów bezpieczeństwa, w szczególności:

1) wykaz rodzajów informacji niejawnych odnoszących się do danego kontraktu niejawnego, z uwzględnieniem ich klauzul tajności;

2) zasady przyznawania klauzul tajności informacjom niejawnym wytworzonym podczas realizacji danego kontraktu niejawnego.

5. Zlecający przekazuje kopię instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego właściwemu organowi swojej Strony, który przekazuje ją właściwemu organowi Strony kontrahenta.

6. Realizacja kontraktu niejawnego w części związanej z dostępem do informacji niejawnych jest możliwa po spełnieniu przez kontrahenta niezbędnych warunków zapewniających ochronę informacji niejawnych, zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa przemysłowego.

7. Każdy podwykonawca podlega tym samym obowiązkom ochrony informacji niejawnych, jakie ustalono dla kontrahenta.

ARTYKUŁ 7

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI NIEJAWNYCH [Przekazywanie informacji niejawnych]

1. Informacje niejawne są przekazywane drogą dyplomatyczną.

2. Właściwe organy mogą ustalić inne sposoby przekazywania informacji niejawnych zapewniające ich ochronę przed nieuprawnionym ujawnieniem.

3. Strona otrzymująca potwierdza pisemnie odbiór informacji niejawnych.

ARTYKUŁ 8

POWIELANIE LUB TŁUMACZENIE INFORMACJI NIEJAWNYCH [Powielanie lub tłumaczenie informacji niejawnych]

1. Powielanie lub tłumaczenie informacji niejawnych odbywa się w sposób zgodny z prawem krajowym Stron. Powielone lub przetłumaczone informacje niejawne podlegają takiej samej ochronie jak ich oryginały. Liczbę kopii lub tłumaczeń należy ograniczyć do liczby wymaganej dla celów służbowych.

2. Informacje niejawne o klauzuli ŚCIŚLE TAJNE / VRLO TAJNO / TOP SECRET są powielane lub tłumaczone tylko po uprzednim uzyskaniu pisemnego zezwolenia wydanego przez Stronę wytwarzającą.

ARTYKUŁ 9

NISZCZENIE INFORMACJI NIEJAWNYCH [Niszczenie informacji niejawnych]

1. Informacje niejawne, z zastrzeżeniem ustępu 2, są niszczone zgodnie z prawem krajowym Strony otrzymującej, w sposób uniemożliwiający ich częściowe lub całkowite odtworzenie.

2. Informacje niejawne o klauzuli ŚCIŚLE TAJNE / VRLO TAJNO / TOP SECRET nie są niszczone; są one zwracane Stronie wytwarzającej.

ARTYKUŁ 10

WIZYTY [Wizyty]

1. Obywatelom jednej Strony przybywającym z wizytą na terytorium drugiej Strony, z zastrzeżeniem ustępu 4, zezwala się na dostęp do informacji niejawnych tylko po uprzednim uzyskaniu pisemnego zezwolenia wydanego przez właściwy organ drugiej Strony.

2. Właściwy organ Strony wysyłającej zwraca się do właściwego organu Strony przyjmującej z wnioskiem o wyrażenie zgody na wizytę co najmniej trzydzieści dni przed planowanym terminem wizyty, o której mowa w ustępie 1, a w pilnych przypadkach w krótszym czasie.

3. Wniosek, o którym mowa w ustępie 2, zawiera:

1) cel, termin i program wizyty, w tym najwyższą klauzulę tajności informacji niejawnych, z dostępem do których związana jest wizyta;

2) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu lub innego dokumentu tożsamości osoby przybywającej z wizytą;

3) stanowisko służbowe osoby przybywającej z wizytą wraz z nazwą instytucji lub jednostki, którą reprezentuje;

4) potwierdzenie poziomu oraz daty ważności poświadczenia bezpieczeństwa posiadanego przez osobę przybywającą z wizytą;

5) nazwę i adres odwiedzanej jednostki;

6) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby przyjmującej;

7) datę, podpis oraz oficjalną pieczęć właściwego organu Strony wysyłającej.

4. Właściwe organy mogą wyrazić zgodę na ustalenie wykazów osób upoważnionych do składania wielokrotnych wizyt związanych z realizacją konkretnego projektu, programu lub kontraktu niejawnego. Wykazy te zawierają dane określone w ustępie 3 i są ważne przez okres dwunastu miesięcy od dnia ich zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu takich wykazów przez właściwe organy Stron terminy wizyt uzgadniane są bezpośrednio między jednostką wysyłającą a jednostką przyjmującą wizytę, zgodnie z ustalonymi warunkami. Właściwe organy Stron informują się wzajemnie o wszelkich zmianach dotyczących danych określonych w powyższych wykazach.

5. Do ochrony danych osobowych, o których mowa w ustępie 3, przekazywanych w związku z postanowieniami ustępów 1 i 4, stosuje się, z uwzględnieniem prawa krajowego Stron, następujące postanowienia:

1) wykorzystanie danych osobowych przez Stronę przyjmującą wizytę jest dopuszczalne wyłącznie w celu określonym przez Stronę przekazującą dane osobowe oraz na warunkach określonych przez tę Stronę;

2) Strona przyjmująca wizytę nie przechowuje danych osobowych dłużej, aniżeli jest to niezbędne dla osiągnięcia celu przetwarzania;

3) w przypadku przekazania danych, których nie wolno było przekazać zgodnie z prawem krajowym Strony przekazującej dane osobowe, Strona ta zawiadamia o tym Stronę przyjmującą wizytę, która jest zobowiązana do usunięcia tych danych w sposób uniemożliwiający ich częściowe lub całkowite odtworzenie;

4) Strona przekazująca dane osobowe odpowiada za merytoryczną poprawność przekazywanych danych i jeśli okaże się, że przekazane zostały dane nieprawdziwe lub niekompletne, zawiadamia o tym Stronę przyjmującą wizytę, która jest zobowiązana do sprostowania lub usunięcia tych danych;

5) Strona przekazująca dane osobowe oraz Strona przyjmująca wizytę są zobowiązane do rejestrowania przekazywania, otrzymywania i usuwania danych osobowych;

6) Strona przekazująca dane osobowe oraz Strona przyjmująca wizytę są zobowiązane do skutecznego zabezpieczania przetwarzanych danych przed ich udostępnieniem osobom nieupoważnionym, nieuprawnionym dokonywaniem zmian tych danych, ich utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem.

ARTYKUŁ 11

NARUSZENIE REGULACJI DOTYCZĄCYCH WZAJEMNEJ OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH [Naruszenie regulacji dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych]

1. Naruszeniem regulacji dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych jest działanie lub zaniechanie sprzeczne z niniejszą Umową lub prawem krajowym Stron dotyczącym ochrony informacji niejawnych.

2. Informację o każdym przypadku naruszenia lub podejrzeniu naruszenia regulacji dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych przekazanych przez Stronę wytwarzającą lub informacji niejawnych wytworzonych w wyniku wspólnego działania Stron przekazuje się niezwłocznie właściwemu organowi Strony, na terytorium państwa której miało miejsce naruszenie lub zaistniało podejrzenie takiego naruszenia.

3. Każdy przypadek naruszenia lub podejrzenia naruszenia regulacji dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych wyjaśnia się zgodnie z prawem krajowym Strony, na terytorium państwa której zdarzenie miało miejsce.

4. W przypadku naruszenia regulacji dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych, o którym mowa w ustępie 1, właściwy organ Strony, na terytorium państwa której naruszenie miało miejsce, pisemnie powiadamia właściwy organ drugiej Strony o tym zdarzeniu, okolicznościach naruszenia, jego skutkach oraz wyniku czynności, o których mowa w ustępie 3.

5. Jeżeli naruszenie regulacji dotyczących informacji niejawnych miało miejsce na terytorium Strony trzeciej, właściwy organ Strony, która przekazała informacje niejawne, podejmie we współpracy ze Stroną trzecią działania, o których mowa w ustępach 2, 3 i 4.

6. Właściwe organy współpracują przy czynnościach, o których mowa w ustępie 3, na wniosek jednego z nich.

ARTYKUŁ 12

JĘZYKI [Języki]

W zakresie stosowania postanowień niniejszej Umowy Strony używają języka angielskiego lub swoich języków urzędowych. W przypadku stosowania języków urzędowych Strony zobowiązują się przekazywać także tłumaczenie na język urzędowy drugiej Strony lub na język angielski.

ARTYKUŁ 13

KOSZTY [Koszty]

Każda Strona pokrywa koszty własne, poniesione w związku z realizacją postanowień niniejszej Umowy.

ARTYKUŁ 14

KONSULTACJE [Konsultacje]

1. Właściwe organy informują się wzajemnie o wszelkich zmianach w swoim prawie krajowym dotyczącym ochrony informacji niejawnych, w zakresie niezbędnym do wykonywania niniejszej Umowy.

2. W celu zapewnienia ścisłej współpracy przy realizacji postanowień niniejszej Umowy właściwe organy konsultują się na wniosek jednego z tych organów.

3. Każda Strona zezwoli przedstawicielom właściwego organu drugiej Strony na składanie wizyt na terytorium swojego państwa w celu konsultacji w zakresie stosowania procedur służących ochronie informacji niejawnych, które zostały jej przekazane przez drugą Stronę.

4. W celu zapewnienia skutecznej współpracy będącej przedmiotem niniejszej Umowy i w zakresie kompetencji przyznanych właściwym organom w prawie krajowym każdej ze Stron, właściwe organy mogą, w razie potrzeby, zawierać pisemne szczegółowe uzgodnienia techniczne lub organizacyjne.

ARTYKUŁ 15

ROZSTRZYGANIE SPORÓW [Rozstrzyganie sporów]

1. Wszelkie sporne kwestie dotyczące stosowania niniejszej Umowy rozstrzygane są w drodze bezpośrednich konsultacji między właściwymi organami.

2. Jeśli nie jest możliwe rozwiązanie sporu w sposób, o którym mowa w ustępie 1, jest on rozstrzygany drogą dyplomatyczną.

ARTYKUŁ 16

POSTANOWIENIA KOŃCOWE [Postanowienia końcowe]

1. Niniejsza Umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem krajowym każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca, który nastąpi po dniu otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza Umowa może zostać zmieniona na podstawie wspólnej pisemnej zgody obu Stron. Takie zmiany wejdą w życie zgodnie z postanowieniami ustępu 1.

3. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą ze Stron. W takim przypadku Umowa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania noty powiadamiającej o wypowiedzeniu.

4. W przypadku wypowiedzenia, informacje niejawne przekazane lub wytworzone na podstawie niniejszej Umowy będą nadal chronione zgodnie z jej postanowieniami.

Sporządzono w Sarajewie dnia 7/06/2016 roku w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, językach urzędowych Bośni i Hercegowiny (bośniackim, chorwackim, serbskim) i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności przy ich interpretacji, za rozstrzygający uważa się tekst w języku angielskim.

Wersja w języku bośniackim

Wersja w języku chorwackim

Wersja w języku serbskim

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 21 listopada 2016 r.