§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) warunki przyjmowania towarów do depozytu urzędu celno-skarbowego, zwanego dalej „depozytem”, oraz wydawania towarów z depozytu;

2) przypadki, w których organ celny odmówi przyjęcia towarów do depozytu;

3) terminy przechowywania towarów w depozycie.

§ 2.[Określenie wartości towarów nieunijnych oraz towarów unijnych] Dokonując przyjęcia towarów do przechowania w depozycie, organ celny określa wartość:

1) towarów nieunijnych – przyjmując ich wartość celną;

2) towarów unijnych – przyjmując wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego z dnia przyjęcia towaru do depozytu.

§ 3.[Zobowiązanie do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym ich właściwe przechowanie i zachowanie tożsamości] 1. Przyjmując towary do przechowania w depozycie, organ celny może zobowiązać osobę składającą towary albo osobę, której zatrzymano lub zajęto towary, do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym ich właściwe przechowanie i zachowanie tożsamości.

2. W przypadku przyjmowania do przechowania w depozycie towarów zajętych lub zatrzymanych przez inne organy administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów nie stosuje się ust. 1.

§ 4.[Pokwitowanie przyjęcia towarów do przechowania w depozycie] 1. Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie organ celny potwierdza, wydając pokwitowanie, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Pokwitowanie, które jest drukiem ścisłego zarachowania, sporządza się w 3 egzemplarzach, przy czym:

1) oryginał pokwitowania – otrzymuje osoba składająca towary do depozytu albo której zatrzymano lub zajęto towar;

2) drugi egzemplarz – dołącza się do towaru;

3) trzeci egzemplarz – pozostaje w dokumentacji urzędu celno-skarbowego w bloczku pokwitowań.

3. Odbiór pokwitowania powinien być potwierdzony na wszystkich egzemplarzach podpisem osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1.

§ 5.[Przyjęcie towarów do depozytu w przypadku niemożności ustalenia osoby wprowadzającej je na obszar celny Unii Europejskiej] W przypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na obszar celny Unii Europejskiej oraz osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, organ celny dokonuje ich przyjęcia do depozytu na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 4, z adnotacją o braku osoby, której można wydać pokwitowanie.

§ 6.[Protokół zdawczo-odbiorczy] Przyjęcie do przechowania w depozycie towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy administracji państwowej odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i nie wymaga sporządzenia pokwitowania.

§ 7.[Odmowa przyjęcia do przechowania w depozycie towarów] Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w depozycie towarów, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, jeżeli:

1) potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich badań, a tożsamości towarów nie można ustalić metodami dostępnymi organowi celnemu;

2) nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów.

§ 8.[Odbiór towarów przechowywanych czasowo w depozycie] 1. Odbioru towarów przechowywanych czasowo w depozycie może dokonać osoba, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoba przez nią upoważniona, po zwrocie oryginału pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne. Upoważnienie do odbioru towarów powinno być sporządzone w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym.

2. Wydanie towarów zajętych lub zatrzymanych do postępowania administracyjnego prowadzonego przed właściwymi organami może nastąpić po wydaniu przez właściwy organ ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie.

3. W przypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towarów może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, oświadczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wydanie towarów następuje w obecności dwóch świadków, którymi mogą być funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej lub osoby zatrudnione we właściwej izbie administracji skarbowej, z wyłączeniem funkcjonariusza lub pracownika odpowiedzialnego za przyjmowanie, przechowywanie i wydawanie towarów z depozytu.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, gdy osobą wskazaną w rozstrzygnięciu jako uprawniona do odbioru towaru jest inna osoba niż wskazana w pokwitowaniu, a także w przypadku, o którym mowa w § 6, wydanie towarów następuje z zastosowaniem protokołu zdawczo-odbiorczego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 9.[Odbiór towarów a właściwość urzędu celno-skarbowego] Towary mogą być odebrane wyłącznie w urzędzie celno-skarbowym, w którym są przechowywane.

§ 10.[Termin przechowywania towarów w depozycie] 1. Termin przechowywania towarów w depozycie wynosi dwa miesiące. Termin ten może być przedłużony o cztery miesiące na wniosek osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoby przez nią upoważnionej.

2. Okresy przechowywania towarów zajętych lub zatrzymanych są uzależnione od rozstrzygnięć wydanych przez właściwe organy.

§ 11.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 lipca 2004 r. w sprawie depozytu urzędu celnego (Dz. U. poz. 1771 oraz z 2016 r. poz. 671).

§ 12.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.