W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 22 października 2013 r. w Seulu został podpisany Protokół między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 r., w następującym brzmieniu:

PROTOKÓŁ
MIĘDZY
RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
A
RZĄDEM REPUBLIKI KOREI

O ZMIANIE KONWENCJI MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ A RZĄDEM REPUBLIKI KOREI W SPRAWIE UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA I ZAPOBIEGANIA UCHYLANIU SIĘ OD OPODATKOWANIA W ZAKRESIE PODATKÓW OD DOCHODU, PODPISANEJ W SEULU
DNIA 21 CZERWCA 1991 ROKU.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Korei, pragnąc zawrzeć Protokół o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku (zwanej dalej „Konwencją”),

uzgodniły, co następuje:

ARTYKUŁ 1

Artykuł 2 (Podatki, których dotyczy Konwencja), ustęp 1 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Do podatków, których dotyczą Konwencja, należą:

a) w przypadku Korei:

(i) podatek dochodowy

(ii) podatek dochodowy od osób prawnych

(iii) podatek specjalny na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, oraz

(iv) lokalny podatek dochodowy

(zwane dalej „podatkami koreańskimi”);

b) w przypadku Polski:

(i) podatek dochodowy od osób fizycznych, oraz

(ii) podatek dochodowy od osób prawnych;

(zwane dalej „podatkami polskimi).”.

ARTYKUŁ 2

Artykuł 3 (Ogólne definicje), ustęp 1, litera j) Konwencji, otrzymuje następujące brzmienie:

„j) określenie właściwa władza” oznacza:

(i) w przypadku Korei, Ministra do Spraw Planowania i Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

(ii) w przypadku Polski, Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.”.

ARTYKUŁ 3

W Artykule 8 Konwencji (Transport morski i lotniczy) uchyla się ustęp 3.

ARTYKUŁ 4

Artykuł 9 Konwencji (Przedsiębiorstwa powiązane) otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 9

Przedsiębiorstwa powiązane

1. Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio bądź pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, lub

b) te same osoby bezpośrednio bądź pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i w jednym i drugim wypadku miedzy dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa – i odpowiednio opodatkowuje – zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były takie, jak między przedsiębiorstwami niezależnymi, wtedy to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszej Konwencji, a właściwe organy Umawiających się Państw będą w razie konieczności porozumiewać się ze sobą bezpośrednio.”.

ARTYKUŁ 5

Artykuł 11_(Odsetki), ustęp 3, litera b) Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:

b) odsetki powstające w Umawiającym się Państwie w związku z pożyczkami lub kredytami udzielonymi, ubezpieczonymi lub gwarantowanymi:

– w przypadku Korei, przez Export-Import Bank of Korea, Korea Development Bank, Korea Finance Corporation („KoFC”), Korea Trade Insurance Corporation („K-sure”), Korea Investment Corporation oraz każdą inną instytucję pełniącą podobne funkcje o charakterze rządowym, utworzoną i będącą własnością Rządu Korei, oraz

– w przypadku Polski, przez Korporację Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. (KUKE S.A.) i Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) oraz każdą inną instytucję pełniącą podobne funkcje o charakterze rządowym, utworzoną i będącą własnością Rządu Polski,

i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie,”.

ARTYKUŁ 6

1. Artykuł 12, ustęp 2 Konwencji (Należności licencyjne) otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych należności.”

2. Artykuł 12, ustęp 3 Konwencji (Należności licencyjne) otrzymuje następujące brzmienie:

„3. Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania wszelkich praw autorskich, w tym prawa autorskiego, do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin, filmami lub taśmami transmitowanymi w radio lub telewizji), patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.”.

ARTYKUŁ 7

W Artykule 13 (Zyski ze sprzedaży majątku):

1. ustęp 4 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:

„4. Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z tytułu przeniesienia własności akcji, których więcej niż 50% wartości składa się bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.”.

2. dodaje się ustęp 5 w następującym brzmieniu:

„5. Zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż ten, o którym mowa w ustępach 1, 2, 3 i 4, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.”.

ARTYKUŁ 8

Artykuł 15 (Praca najemna), ustęp 2 litera a) Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:

„a) odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym; i”.

ARTYKUŁ 9

Artykuł 19 (Pracownicy państwowi), ustęp 4 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:

„4. Postanowienia ustępu 1, 2 oraz 3 niniejszego artykułu obowiązują także w odniesieniu do pensji, płac i innych podobnych wynagrodzeń wypłacanych przez:

– w przypadku Korei, Bank of Korea, Korea Export – Import Bank, Korea Trade Investement Promotion Agency, Korea Trade Insurance Corporation, Korea Investement Corporation, the Korea Finance Corporation oraz każdy inny organ ustawowy pełniący podobne funkcje o charakterze rządowym; oraz

– przypadku Polski, Narodowy Bank Polski, Krajową Izbę Gospodarczą, Korporację Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. (KUKE S.A.), Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) oraz każdy inny organ ustawowy pełniący podobne funkcje o charakterze rządowym.

ARTYKUŁ 10

Po Artykule 22 (Inne dochody) dodaje się Artykuł 22A (Ograniczenie korzyści umownych) w następującym brzmieniu:

„Artykuł 22A

Ograniczenie korzyści umownych

1. W odniesieniu do Artykułów 10, 11, 12, 13 oraz 22, osoba posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie nie będzie uprawniona do korzyści wynikających z mniejszej Konwencji, w innych przypadkach przyznanych osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, jeżeli głównym celem lub jednym z głównych celów jakiejkolwiek osoby związanej z tworzeniem lub przeniesieniem akcji, wierzytelności lub praw w odniesieniu do wypłacanego dochodu, jest skorzystanie z tych artykułów poprzez to utworzenie lub przypisanie.

2. Nic w tym artykule nie może być interpretowane jako ograniczające w jakikolwiek sposób stosowania wszelkich przepisów ustawodawstwa Umawiającego się Państwa, których celem jest zapobieganie unikania lub uchylania się od opodatkowania.”.

ARTYKUŁ 11

Artykuł 23 Konwencji (Unikanie podwójnego opodatkowania) otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 23

Unikanie podwójnego opodatkowania

1. W Korei, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób:

Z zastrzeżeniem przepisów koreańskiego prawa podatkowego w zakresie zaliczania na poczet podatku koreańskiego podatku płatnego w jakimkolwiek innym kraju niż Koreą (które nie powinny naruszać ogólnej zasady unikania podwójnego opodatkowania);

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Korei osiąga dochód w Polsce, który zgodnie ustawodawstwem polskim i z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Polsce, w odniesieniu do tego dochodu, kwota podatku zapłaconego w Polsce będzie zaliczona na poczet podatku koreańskiego podlegającego zapłacie przez tę osobę. Takie zaliczenie nie może przekroczyć jednakże tej części podatku koreańskiego, obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która przypada na ten dochód;

b) Jeżeli dochód osiągany w Polsce stanowi dywidendę wypłacaną przez spółkę, która ma siedzibę w Polsce, spółce mającej siedzibę w Korei, która ma nie mniej niż 10 procent akcji dających prawo głosu lub kapitału akcyjnego spółki wypłacającej dywidendy, wówczas zaliczeniu podlega również polski podatek zapłacony przez spółkę z tytułu zysków, z których takie dywidendy są wypłacane.

2. W Polsce, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód który, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, może być opodatkowany w Korei, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Korei.

b) Bez względu na postanowienia litery a) oraz z zastrzeżeniem przepisów polskiego prawa podatkowego, jeżeli dochód osiągany w Korei stanowi dywidendę wypłacaną przez spółkę, która ma siedzibę w Korei spółce mającej siedzibę w Polsce, która ma nie mniej niż 75 procent udziału w kapitale akcyjnym spółki wypłacającej dywidendy, wówczas Polska zezwoli na potrącenie od podatku polskiego, podatku zapłaconego w Korei przez spółkę, w odniesieniu do zysków, z tytułu których takie dywidendy są wypłacane.

c) Takie potrącenie, o którym mowa w literze a) oraz b) nie może jednak łącznie przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która przypada, w zależności od sytuacji, na dochód, który może być opodatkowany w Korei.

d) Jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami niniejszej Konwencji, dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, wziąć pod uwagę zwolniony dochód.

ARTYKUŁ 12

Artykuł 26 Konwencji (Wymiana informacji) otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 26

Wymiana informacji

1. Właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, które mogą mieć istotne znaczenie dla stosowania postanowień niniejszej Konwencji albo dla wykonywania lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa dotyczącego podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę, nakładanych przez Umawiające się Państwa lub ich jednostki terytorialne albo organy władzy lokalnej w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie jest sprzeczne z niniejszą Konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułów 1 i 2.

2. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo zgodnie z ustępem 1 będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lubściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków, których dotyczy ustęp 1, lub sprawowaniem nad nimi nadzoru. Takie osoby lub organy będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w orzeczeniach sądowych.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do:

a) stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo działalność handlową lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).

4. Jeżeli Umawiające się Państwo występuje o informację zgodnie z niniejszym artykułem, drugie Umawiające się Państwo użyje swoich środków służących zbieraniu informacji, aby ją uzyskać, nawet jeżeli to drugie Państwo nie potrzebuje tej informacji dla własnych celów podatkowych. Wymóg, o którym mowa w zdaniu poprzednim podlega ograniczeniom, o których mowa w ustępie 3, lecz w żadnym przypadku takie ograniczenia nie mogą być rozumiane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę udzielenia informacji jedynie dlatego, że nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej informacji.

5. Postanowienia ustępu 3 w żadnym przypadku nie będą interpretowane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę udzielenia informacji wyłącznie z takiego powodu, że informacja jest w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, przedstawiciela, agenta lub powiernika albo dotyczy relacji właścicielskich w danym podmiocie.”.

ARTYKUŁ 13

1. Umawiające się Państwa notyfikują sobie drogą dyplomatyczną zakończenie wewnętrznych procedur prawnych, niezbędnych do wejścia w życie niniejszego Protokołu.

2. Niniejszy Protokół wejdzie w życie trzydziestego dnia, licząc od daty otrzymania noty późniejszej i jego postanowienia będą miały zastosowanie:

a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot zapłaconych lub zaliczonych, w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie;

b) w odniesieniu do pozostałych podatków, do lat podatkowych zaczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie; oraz

c) w odniesieniu do Artykułu 12 niniejszego Protokołu, do wniosków złożonych w dniu lub po dniu wejścia w życie niniejszego Protokołu, w odniesieniu do informacji, które dotyczą okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu następującym po dniu podpisania niniejszego Protokołu.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszy Protokół.

Sporządzono w Seulu, dnia 22 października 2013 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, koreańskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku jakichkolwiek rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający jest tekst angielski.

Wersja w języku koreańskim

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 2 marca 2015 r.