Art. 1. [Ustawa o ochronie zwierząt] W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856, z 2014 r. poz. 1794 oraz z 2015 r. poz. 266) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) zabicia lub poddania ubojowi zwierząt gospodarskich z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, o którym mowa w art. 33b ust. 1,”;

2) po art. 33a dodaje się art. 33b w brzmieniu:

„Art. 33b. 1. Jeżeli na skutek stosowania nakazów, zakazów i ograniczeń wydanych na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, z uwagi na wzrost liczby lub masy lub wiek zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie nie jest możliwe spełnianie przy utrzymywaniu tych zwierząt warunków lub wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 7 lub 8, powiatowy lekarz weterynarii może, w drodze decyzji, nakazać zabicie lub ubój tych zwierząt.

2. Za zwierzęta gospodarskie zabite lub poddane ubojowi z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa przeznaczonych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt.

3. Do odszkodowania, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 49 ust. 2–4, 7, 8 i 10–12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz przepisy wydane na podstawie art. 49 ust. 13 tej ustawy.”;

3) w art. 34 w ust. 4 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) wydania przez powiatowego lekarza weterynarii decyzji nakazującej zabicie lub ubój zwierząt na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 4, art. 48b ust. 1 i 3 oraz art. 57e ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;”.

Art. 2. [Ustawa o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności] W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2015 r. poz. 807 i 1419) w art. 3:

1) w pkt 3 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) posiadaczem zwierzęcia lub posiadaczem zwierzęcia w rozumieniu przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;”;

2) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) podmiot prowadzący zakład utylizacyjny – podmiot prowadzący zakład przetwórczy lub spalarnię w rozumieniu przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;”.

Art. 3. [Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt] W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1539 oraz z 2015 r. poz. 266 i 470) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) imię, nazwisko, numer PESEL, a w przypadku osoby nieposiadającej obywatelstwa polskiego – numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, numer REGON, jeżeli numer taki został nadany, siedzibę i adres podmiotu;”;

2) w art. 11:

a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) imię, nazwisko, numer PESEL, a w przypadku osoby nieposiadającej obywatelstwa polskiego – numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, numer REGON, jeżeli numer taki został nadany, siedzibę i adres podmiotu;”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres informacji zawartych w rejestrze,

2) sposób prowadzenia rejestru oraz jego wzór,

3) zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3,

4) zakres informacji, o których mowa w ust. 3, które umieszcza się na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii

– mając na względzie zapewnienie sprawnego wykonywania nadzoru nad podmiotami objętymi tym rejestrem.”;

3) w art. 44:

a) w ust. 1 po pkt 12a dodaje się pkt 12b w brzmieniu:

„12b) nakazać posiadaczowi gospodarstwa podjęcie określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego;”,

b) w ust. 1a w pkt 6 w lit. c kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) nakazać posiadaczowi gospodarstwa podjęcie określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego.”;

4) w art. 45:

a) w ust. 1:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) ograniczyć przemieszczanie lub obrót albo zakazać przemieszczania lub obrotu zwierzętami niektórych gatunków, zwłokami zwierzęcymi, produktami, surowcami i produktami rolnymi lub paszami oraz innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej zwierząt;”,

– pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) nakazać odstrzał sanitarny zwierząt na określonym obszarze, w tym nakazać dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich odstrzał sanitarny zwierząt wolno żyjących (dzikich);”,

– po pkt 8 dodaje się pkt 8a–8e w brzmieniu:

„8a) nakazać dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich zgłaszanie przypadków padnięć lub dostarczanie odstrzelonych zwierząt łownych do określonych miejsc;

8b) nakazać zagospodarowanie w określony sposób tusz odstrzelonych zwierząt łownych, zwłok tych zwierząt lub ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących od tych zwierząt;

8c) nakazać zarządcom dróg publicznych wykładanie mat dezynfekcyjnych;

8d) nakazać zarządcom przejść granicznych wykonanie określonych działań lub zastosowanie określonego sprzętu, urządzeń i materiałów na przejściach granicznych;

8e) nakazać podjęcie określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego;”,

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) nakazać podmiotom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwarzania lub dystrybucji produktów lub pasz zastosowanie określonej technologii;”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Podmiotowi, który poniósł koszty związane z realizacją nakazów, o których mowa w ust. 1 pkt 8a–8d i 9, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot kosztów faktycznie poniesionych w związku z realizacją tych nakazów.”;

5) w art. 46:

a) w ust. 3:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) ogranicza przemieszczanie lub obrót albo zakazuje przemieszczania lub obrotu zwierzętami niektórych gatunków, zwłokami zwierzęcymi, produktami, surowcami i produktami rolnymi lub paszami oraz innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej zwierząt, lub”,

– pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) nakazuje odstrzał sanitarny zwierząt na określonym obszarze, w tym nakazuje dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich odstrzał sanitarny zwierząt wolno żyjących (dzikich), lub”,

– po pkt 8a dodaje się pkt 8b–8f w brzmieniu:

„8b) nakazuje dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich zgłaszanie przypadków padnięć lub podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej u określonych gatunków zwierząt lub dostarczanie odstrzelonych zwierząt do określonych miejsc, lub

8c) nakazuje zagospodarowanie w określony sposób tusz odstrzelonych zwierząt łownych, zwłok tych zwierząt lub ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących od tych zwierząt, lub

8d) nakazuje zarządcom dróg publicznych wykładanie mat dezynfekcyjnych, lub

8e) nakazuje zarządcom przejść granicznych wykonanie określonych działań lub zastosowanie określonego sprzętu, urządzeń i materiałów na przejściach granicznych, lub

8f) nakazuje podjęcie określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego, lub”,

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) nakazuje podmiotom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwarzania, dystrybucji produktów lub pasz zastosowanie określonej technologii, lub”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Podmiotowi, który poniósł koszty związane z realizacją nakazów, o których mowa w ust. 3 pkt 8b–8e i 9, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot kosztów faktycznie poniesionych w związku z realizacją tych nakazów.”;

6) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu:

„Art. 47a. 1. W przypadku gdy odstrzał sanitarny zwierząt został nakazany w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 8, art. 46 ust. 3 pkt 8 albo art. 47 ust. 1, na obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r. poz. 1651, 1688 i 1936 oraz z 2016 r. poz. 422), lub otulinach w rozumieniu tej ustawy, odstrzał ten przeprowadza Polski Związek Łowiecki.

2. Podmiotowi, który poniósł koszty związane z realizacją nakazu odstrzału sanitarnego zwierząt wprowadzonego w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 8, art. 46 ust. 3 pkt 8 albo art. 47 ust. 1, przysługuje ze środków budżetu państwa zryczałtowany zwrot kosztów za każdą sztukę odstrzelonego zwierzęcia, zwany dalej „ryczałtem”.

3. Ryczałt przysługuje:

1) myśliwemu wykonującemu odstrzał sanitarny zwierząt – w wysokości 70% kwoty ryczałtu;

2) dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, na obszarze którego dokonano odstrzału sanitarnego, albo Polskiemu Związkowi Łowieckiemu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 – w wysokości 30% kwoty ryczałtu.

4. Kwotę ryczałtu ustala i wypłaca:

1) Polskiemu Związkowi Łowieckiemu w przypadkach, o których mowa w ust. 1, albo

2) dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, na obszarze którego dokonano odstrzału sanitarnego

– powiatowy lekarz weterynarii.

5. Polski Związek Łowiecki albo dzierżawca, albo zarządca obwodu łowieckiego, na obszarze którego dokonano odstrzału sanitarnego, przekazuje kwotę ryczałtu, o której mowa w ust. 3 pkt 1, myśliwym, którzy wykonali odstrzał sanitarny zwierząt.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia:

1) określi wysokość ryczałtu, mając na względzie koszty wykonania odstrzału sanitarnego, dojazdu do miejsca prowadzenia tego odstrzału, koszty transportu tuszy do miejsca wskazanego przez powiatowego lekarza weterynarii, a także koszty przechowywania tusz zwierząt albo utylizacji zwierząt lub ich części;

2) może określić szczegółowe warunki, sposób oraz termin wypłaty ryczałtu, mając na względzie zapewnienie rzetelnego i sprawnego przeprowadzenia ustalenia i wypłaty tego ryczałtu.”;

7) po art. 48a dodaje się art. 48b w brzmieniu:

„Art. 48b. 1. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku stwierdzenia, że posiadacz zwierząt nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 2 i 3 oraz art. 48a ust. 3, w drodze decyzji:

1) nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie albo

2) nakazuje zabicie lub ubój zwierząt określonych gatunków oraz zakazuje utrzymywania w gospodarstwie zwierząt tych gatunków.

2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku gdy podmiot nie zastosuje się do nakazu określonego w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

4. Powiatowy lekarz weterynarii uchyla zakaz utrzymywania w gospodarstwie zwierząt określonych gatunków niezwłocznie po zniesieniu nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 2 i 3 oraz art. 48a ust. 3.

5. Za zwierzęta zabite lub poddane ubojowi z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 1 i 3, nie przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.”;

8) w art. 57 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Minister właściwy do spraw rolnictwa wprowadza program, o którym mowa w ust. 5, po jego zatwierdzeniu pod względem technicznym i zaproponowaniu do współfinansowania przez Komisję Europejską – zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniającego dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającego decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 1, z późn. zm.²⁾) – w drodze rozporządzenia, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, mając na względzie ochronę zdrowia publicznego, poprawę sytuacji epizootycznej państwa oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.”;

9) w art. 57g ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Wysokość rekompensaty oblicza się na podstawie iloczynu średniej rocznej liczby zwierząt z gatunków wrażliwych utrzymywanych w gospodarstwie w roku kalendarzowym poprzedzającym rok złożenia przez posiadacza zwierząt oświadczenia, o którym mowa w art. 57e ust. 5 pkt 1 lit. a, i stawki za zwierzę dla danego gatunku zwierząt określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.

3. Średnią roczną liczbę zwierząt, o której mowa w ust. 2, ustala się jako iloraz sumy liczby zwierząt z gatunków wrażliwych utrzymywanych w gospodarstwie w ostatnim dniu każdego miesiąca roku kalendarzowego poprzedzającego rok złożenia przez posiadacza zwierząt oświadczenia, o którym mowa w art. 57e ust. 5 pkt 1 lit. a, i liczby 12.”;

10) w art. 78 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń wydanych w celu zwalczania choroby zakaźnej zwierząt lub zapobiegania takiej chorobie, wymienionych w art. 44 ust. 1 pkt 3, 6, 9, 12 i 17, ust. 1a pkt 2 i pkt 6 lit. c, art. 45 ust. 1 pkt 2–4 i 11 oraz art. 46 ust. 3 pkt 2–4 i 10,”;

11) w art. 85 w ust. 1:

a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń, wydanych w celu zwalczania choroby zakaźnej zwierząt lub zapobiegania takiej chorobie, wymienionych w art. 44 ust. 1 pkt 10 lit. a i b oraz ust. 1a pkt 6 lit. a i b,”,

b) uchyla się pkt 9;

12) po art. 85a dodaje się art. 85aa w brzmieniu:

„Art. 85aa. 1. Kto, wbrew wydanym w celu zwalczania choroby zakaźnej zwierząt lub zapobiegania takiej chorobie nakazom, zakazom lub ograniczeniom, o których mowa w:

1) art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 44 ust. 1a pkt 1:

a) nie odosabnia lub nie strzeże zwierząt chorych lub zakażonych albo podejrzanych o zakażenie lub o chorobę, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

b) nie obserwuje zwierząt chorych lub zakażonych albo podejrzanych o zakażenie lub o chorobę, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

2) art. 44 ust. 1 pkt 4, nie zabija lub nie poddaje ubojowi zwierząt chorych lub zakażonych lub podejrzanych o zakażenie lub o chorobę albo zwierząt z gatunków wrażliwych na daną chorobę zakaźną zwierząt, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do 2,6,

3) art. 44 ust. 1 pkt 5 i art. 44 ust. 1a pkt 3, nie oczyszcza lub nie odkaża miejsc lub środków transportu, a także nie odkaża, nie niszczy lub nie usuwa w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby zakaźnej zwierząt, pasz, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, lub przedmiotów, z którymi miały kontakt zwierzęta chore, zakażone, lub podejrzane o zakażenie lub o chorobę, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

4) art. 44 ust. 1 pkt 7 i art. 44 ust. 1a pkt 4, nie odkaża rzeczy osób, które miały lub mogły mieć kontakt ze zwierzętami chorymi, zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie lub o chorobę, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

5) art. 44 ust. 1 pkt 8 i art. 44 ust. 1a pkt 5, karmi zwierzęta określonymi paszami lub poi je z określonych zbiorników i ujęć wody, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

6) art. 44 ust. 1 pkt 10 lit. c, art. 45 ust. 1 pkt 6 i art. 46 ust. 3 pkt 6, nie wykonuje określonych zabiegów na zwierzętach, w tym nie przeprowadza szczepień, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

7) art. 44 ust. 1 pkt 11, używa zwierząt w celu rozmnażania, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

8) art. 44 ust. 1 pkt 12a, będąc podmiotem prowadzącym działalność w zakresie przetwarzania oraz wykorzystywania ubocznych produktów zwierzęcych, nie unieszkodliwia zwłok zwierzęcych w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych, produktów pozyskanych od tych zwierząt lub przedmiotów, z którymi miały kontakt zabite zwierzęta, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do pięciokrotności,

9) art. 44 ust. 1 pkt 12b i art. 44 ust. 1a pkt 7, będąc posiadaczem gospodarstwa, nie podejmuje określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

10) art. 44 ust. 1 pkt 13, będąc podmiotem zajmującym się ubojem zwierząt, nie przeprowadza uboju tych zwierząt albo przeprowadza ten ubój z naruszeniem określonych warunków, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do pięciokrotności,

11) art. 44 ust. 1 pkt 14, będąc podmiotem zajmującym się transportem zwierząt lub zwłok zwierzęcych, nie transportuje ich do wskazanych miejsc, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do czterokrotności,

12) art. 44 ust. 1 pkt 15, będąc podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji produktów, nie przetwarza tych produktów albo nie stosuje do tego przetworzenia określonej technologii, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do pięciokrotności,

13) art. 44 ust. 1 pkt 16, będąc podmiotem prowadzącym działalność w zakresie prowadzenia przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury, nie podejmuje czynności prowadzących do ograniczenia lub wyeliminowania czynnika chorobotwórczego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do 2,6,

14) art. 45 ust. 1 pkt 5 i art. 46 ust. 3 pkt 5, nie zaopatruje zwierząt lub produktów w świadectwa zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

15) art. 45 ust. 1 pkt 5a i art. 46 ust. 3 pkt 5a, będąc posiadaczem zwierząt, nie zgłasza miejsc, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych na daną chorobę zakaźną zwierząt, powiatowemu lekarzowi weterynarii, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

16) art. 45 ust. 1 pkt 7 i art. 46 ust. 3 pkt 7:

a) nie oczyszcza, nie odkaża, nie przeprowadza deratyzacji lub dezynsekcji miejsc przebywania zwierząt, a także nie oczyszcza lub nie odkaża środków transportu, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

b) nie oczyszcza, nie odkaża, nie przeprowadza deratyzacji lub dezynsekcji miejsc przechowywania lub przetwarzania zwłok zwierzęcych, produktów lub pasz, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

17) art. 45 ust. 1 pkt 8 i art. 46 ust. 3 pkt 8, nie prowadzi odstrzału sanitarnego zwierząt na określonym obszarze, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

18) art. 45 ust. 1 pkt 8 i art. 46 ust. 3 pkt 8, będąc dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego, nie prowadzi odstrzału sanitarnego zwierząt wolno żyjących (dzikich) na określonym obszarze, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

19) art. 45 ust. 1 pkt 8a i art. 46 ust. 3 pkt 8b, będąc dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego, nie zgłasza przypadków padnięć lub nie dostarcza odstrzelonych zwierząt łownych do określonych miejsc, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,25 do 1,3,

20) art. 45 ust. 1 pkt 8b i art. 46 ust. 3 pkt 8c, nie zagospodarowuje w określony sposób tusz odstrzelonych zwierząt łownych, zwłok tych zwierząt lub ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących od tych zwierząt, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

21) art. 45 ust. 1 pkt 8c i art. 46 ust. 3 pkt 8d, będąc zarządcą dróg publicznych, nie wykłada mat dezynfekcyjnych, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do czterokrotności,

22) art. 45 ust. 1 pkt 8e i art. 46 ust. 3 pkt 8f, nie podejmuje określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

23) art. 45 ust. 1 pkt 9 i art. 46 ust. 3 pkt 9, będąc podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwarzania lub dystrybucji produktów lub pasz, nie stosuje określonej technologii, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotności do pięciokrotności,

24) art. 45 ust. 1 pkt 10 i art. 46 ust. 3 pkt 8a, nie utrzymuje zwierząt, w tym nie karmi ich i nie poi, w określony sposób, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8,

25) art. 57e ust. 4:

a) nie zabija utrzymywanych w gospodarstwie zwierząt z gatunków wrażliwych lub nie poddaje tych zwierząt ubojowi, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,5 do dwukrotności,

b) wprowadza do gospodarstwa lub utrzymuje w nim zwierzęta z gatunków wrażliwych przez okres wskazany w programie bioasekuracji, podlega karze pieniężnej w wysokości od 2,5 do 4,5

– kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

2. Kto uchyla się od wprowadzonych na podstawie przepisów ustawy obowiązków określonych w programie:

1) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt,

2) mającym na celu wykrycie występowania zakażeń czynnikami wywołującymi choroby zakaźne zwierząt lub poszerzenie wiedzy o ryzyku występowania takich chorób,

3) nadzoru nad chorobami zakaźnymi zwierząt akwakultury mającego na celu osiągnięcie przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, strefę lub enklawę statusu wolnych od danej choroby zakaźnej,

4) zwalczania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych wymienionych w rozporządzeniu nr 2160/2003, w załączniku I,

5) bioasekuracji mającym na celu zapobieganie szerzeniu się chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania

– podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do 0,8 kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

3. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, powiatowy lekarz weterynarii bierze pod uwagę stopień spowodowanego zagrożenia dla bezpieczeństwa zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt oraz zakres stwierdzonych naruszeń lub ich stopień, a także, odpowiednio, wielkość gospodarstwa, liczbę zwierząt, powierzchnię gospodarstwa lub wielkość produkcji w zakładzie, których dotyczy dane naruszenie.”;

13) po art. 85c dodaje się art. 85ca w brzmieniu:

„Art. 85ca. W przypadku ponownego popełnienia takiego samego czynu, o którym mowa w art. 85aa ust. 1 i 2, wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 85aa ust. 1 i 2:

1) jest nie niższa od wysokości kary pieniężnej wymierzonej poprzednio za takie naruszenie;

2) ustala się, dokonując powiększenia o 25% wysokości kary pieniężnej ustalonej zgodnie z pkt 1 i art. 85aa ust. 1–3.”.

Art. 4. [Ustawa o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt] W ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2015 r. poz. 1172 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 588) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dane dotyczące:

1) siedziby stada świń mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie okresu, o którym mowa w art. 11 ust. 2, nie wcześniej jednak niż po upływie 3 lat od dnia zaprzestania przetrzymywania, utrzymywania lub hodowli zwierząt gospodarskich w danej siedzibie stada, z zastrzeżeniem ust. 2a;

2) świń, o których mowa w art. 12 ust. 3, mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie 5 lat od dnia zgłoszenia danego zdarzenia;

3) bydła, owiec albo kóz, których data śmierci została zgłoszona do rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych, mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie 5 lat od daty śmierci tych zwierząt;

4) bydła, owiec albo kóz przemieszczonych bez wskazania w zgłoszeniu numeru siedziby stada, do której zwierzę zostało przemieszczone, mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie 5 lat od zgłoszonej daty przemieszczenia, jeżeli upłynęło co najmniej 20 lat od dnia urodzenia danego zwierzęcia;

5) siedziby stada bydła, owiec albo kóz mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie 5 lat od dnia zaprzestania przetrzymywania, utrzymywania lub hodowli zwierząt gospodarskich w danej siedzibie stada, z zastrzeżeniem ust. 2a.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Dane dotyczące siedzib stad zwierząt, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 5, mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych na wniosek:

1) posiadacza zwierząt – w przypadku zbycia siedziby stada, w której nie przebywają zwierzęta, albo zaprzestania utrzymywania zwierząt,

2) organów Agencji albo Inspekcji Weterynaryjnej – w przypadku stwierdzenia, w wyniku kontroli, o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt 2 lub art. 30 ust. 3, że nie jest prowadzona działalność związana z chowem lub hodowlą zwierząt,

3) następcy prawnego posiadacza zwierząt – w przypadku śmierci posiadacza zwierząt

– jednakże nie wcześniej niż po upływie okresów wskazanych w ust. 2 pkt 1 i 5.”;

2) w art. 9:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego, podmiot prowadzący miejsce gromadzenia zwierząt, podmiot prowadzący działalność nadzorowaną w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, zwaną dalej „działalnością w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt”, podmiot prowadzący działalność nadzorowaną w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie obrotu zwierzętami, z wyjątkiem obrotu prowadzonego w ramach działalności rolniczej w rozumieniu przepisów prawa działalności gospodarczej, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, zwaną dalej „działalnością w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt”, podmiot prowadzący rzeźnię oraz podmiot prowadzący zakład przetwórczy lub spalarnię są obowiązani zgłosić kierownikowi biura powiatowego Agencji, zwanemu dalej „kierownikiem biura”, siedzibę stada, miejsce gromadzenia zwierząt, miejsce prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, miejsce prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, rzeźnię oraz zakład przetwórczy lub spalarnię w celu nadania numeru siedziby stada, numeru miejsca gromadzenia zwierząt, numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, numeru rzeźni, numeru zakładu przetwórczego lub spalarni:

1) nie później niż w dniu:

a) wprowadzenia pierwszego zwierzęcia gospodarskiego do siedziby stada lub miejsca gromadzenia zwierząt,

b) uboju pierwszego zwierzęcia gospodarskiego,

c) unieszkodliwienia zwłok zwierzęcia gospodarskiego w zakładzie przetwórczym lub spalarni;

2) w terminie 14 dni od dnia:

a) wydania decyzji powiatowego lekarza weterynarii o nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego podmiotowi prowadzącemu działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt,

b) wydania decyzji stwierdzającej spełnianie wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt.”,

b) ust. 3–5 otrzymują brzmienie:

„3. Numer siedziby stada, numer miejsca gromadzenia zwierząt, numer miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, numer miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, numer rzeźni oraz numer zakładu przetwórczego lub spalarni składa się z:

1) liter „PL”;

2) dziewięciu cyfr oznaczających, nadawany na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, numer identyfikacyjny posiadacza zwierzęcia gospodarskiego, w tym podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, podmiotu prowadzącego działalność w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt i podmiotu prowadzącego rzeźnię, a w przypadku podmiotu prowadzącego zakład przetwórczy lub spalarnię – numer podmiotu prowadzącego zakład utylizacyjny;

3) trzech cyfr oznaczających kolejny numer siedziby stada albo numer miejsca gromadzenia zwierząt, albo numer miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, albo numer miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, albo numer rzeźni, albo numer zakładu przetwórczego lub spalarni.

4. Kierownik biura wydaje posiadaczowi zwierzęcia gospodarskiego, podmiotowi prowadzącemu miejsce gromadzenia zwierząt, podmiotowi prowadzącemu działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, podmiotowi prowadzącemu działalność w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt oraz podmiotowi prowadzącemu rzeźnię, zakład przetwórczy lub spalarnię zaświadczenie o nadanym numerze w terminie 7 dni od dnia otrzymania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1.

5. Kierownik biura odmawia, w drodze decyzji, nadania numeru siedziby stada albo numeru miejsca gromadzenia zwierząt albo numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt albo numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt albo numeru rzeźni, albo numeru zakładu przetwórczego lub spalarni, jeżeli nie został nadany numer, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.”;

3) w art. 12:

a) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Posiadacz świń jest obowiązany zgłosić kierownikowi biura w terminie 7 dni:”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. W przypadku zagrożenia wystąpienia lub wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania i określenia obszaru zapowietrzonego, zagrożonego lub innego obszaru podlegającego ograniczeniom, ustanowionego zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w tym zgodnie z przepisami Unii Europejskiej obowiązującymi w tym zakresie, posiadacz świń znajdujących się w siedzibie stada na tym obszarze jest obowiązany zgłosić kierownikowi biura w ciągu 24 godzin:

1) zwiększenie lub zmniejszenie liczebności stada,

2) ubój zwierzęcia gospodarskiego

– z podaniem liczby zwierząt, które przybyły lub ubyły ze stada, oraz miejsca pochodzenia lub przeznaczenia zwierzęcia.”,

c) w ust. 7 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, 3, 3a i 6, dokonuje się w formie:”;

4) w art. 17 po ust. 3a dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu:

„3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, posiadacz zwierzęcia gospodarskiego oznakowuje to zwierzę duplikatem kolczyka albo duplikatem kolczyka zawierającym elektroniczny identyfikator w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego duplikatu albo duplikatu kolczyka zawierającego elektroniczny identyfikator.

3c. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego odpowiada za jego prawidłowe oznakowanie.”;

5) w art. 18 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) jest numerem siedziby stada, w której zwierzę się urodziło, albo innej siedziby stada, w której zwierzę przebywało powyżej 30 dni;”;

6) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:

„Art. 19a. Zabrania się:

1) utrzymywania zwierząt:

a) nieoznakowanych,

b) bez wymaganego dla bydła paszportu albo duplikatu paszportu;

2) wprowadzania do obrotu zwierząt:

a) nieoznakowanych,

b) bez wymaganego dla bydła paszportu albo duplikatu paszportu;

3) nabywania zwierząt:

a) nieoznakowanych,

b) bez wymaganego dla bydła paszportu albo duplikatu paszportu.”;

7) w art. 20:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Posiadacz świni, z zastrzeżeniem art. 22:

1) jest obowiązany oznakować świnię w terminie 30 dni od dnia urodzenia przez założenie na lewą małżowinę uszną kolczyka z numerem identyfikacyjnym, a w przypadku opuszczenia siedziby stada przed upływem 30 dni od dnia urodzenia – nie później niż przed dniem opuszczenia przez to zwierzę siedziby stada;

2) zgłasza kierownikowi biura fakt oznakowania świni zgodnie z pkt 1, w terminie 7 dni od dnia oznakowania, określając liczbę oznakowanych zwierząt.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. W przypadku gdy świnia została przemieszczona do siedziby stada innej niż siedziba stada urodzenia i świnia przebywa w tej siedzibie stada dłużej niż 30 dni, posiadacz świni jest obowiązany dodatkowo oznakować tę świnię przez wytatuowanie numeru identyfikacyjnego zgodnego z numerem siedziby stada, w której świnia przebywa powyżej 30 dni.

2b. Posiadacz świni zgłasza kierownikowi biura fakt oznakowania świni zgodnie z ust. 2a, w terminie 7 dni od dnia tego oznakowania, określając liczbę dodatkowo oznakowanych zwierząt.”;

8) art. 20a otrzymuje brzmienie:

„Art. 20a. 1. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego dokonuje co najmniej raz na dwanaście miesięcy, nie później jednak niż w dniu 31 grudnia, spisu zwierząt przebywających w siedzibie stada, obejmującego liczbę i numery identyfikacyjne tych zwierząt.

2. Liczbę i numery identyfikacyjne zwierząt gospodarskich ustalone podczas spisu, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się w księgach rejestracji, o których mowa w art. 23.

3. Posiadacz zwierzęcia gospodarskiego przekazuje liczbę i numery identyfikacyjne zwierząt gospodarskich, ustalone podczas spisu kierownikowi biura:

1) na formularzu udostępnionym przez Agencję albo

2) w formie elektronicznej:

a) przez umieszczenie danych na informatycznym nośniku danych w sposób określony przez Agencję albo

b) na formularzu umieszczonym na stronie internetowej administrowanej przez Agencję, umożliwiającym wprowadzenie danych do systemu teleinformatycznego Agencji, w którym jest prowadzony rejestr zwierząt gospodarskich oznakowanych

– w terminie 7 dni od dnia dokonania tego spisu.

4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do posiadacza zwierząt gospodarskich:

1) władającego tymi zwierzętami tymczasowo w związku z ich transportem;

2) utrzymującego te zwierzęta jako zwierzęta cyrkowe w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1739/2005 z dnia 21 października 2005 r. ustanawiającego wymogi dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt cyrkowych między Państwami Członkowskimi.”;

9) w art. 24 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Podmiot prowadzący działalność w zakresie:

1) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt,

2) obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt

– jest obowiązany do prowadzenia ewidencji odpowiednio zwierząt wprowadzanych na targ, wystawę, pokaz lub konkurs albo zwierząt będących przedmiotem obrotu lub skupu, w formie papierowej lub w formie dokumentu elektronicznego.

2. Posiadacz zwierząt, które mają być wprowadzone na targ, wystawę, pokaz lub konkurs albo do miejsca gromadzenia zwierząt:

1) przekazuje, przed wprowadzeniem zwierząt na targ, wystawę, pokaz lub konkurs albo do miejsca gromadzenia zwierząt, podmiotowi prowadzącemu te miejsca:

a) opatrzony podpisem wykaz wprowadzanych zwierząt zawierający ich numery identyfikacyjne,

b) świadectwa zdrowia tych zwierząt, jeżeli wymóg posiadania takich świadectw jest określony w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;

2) udostępnia do wglądu, przed wprowadzeniem zwierząt na targ, wystawę, pokaz lub konkurs albo do miejsca gromadzenia zwierząt, podmiotowi prowadzącemu te miejsca paszporty i dokumenty identyfikacyjne zwierząt – w przypadku bydła i koniowatych.”;

10) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane na formularzach dostarczonych przez Agencję.”;

11) w art. 31:

a) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wstępu do siedziby stada, miejsc gromadzenia zwierząt, miejsc prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, miejsc prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, rzeźni i miejsc unieszkodliwiania zwłok zwierząt;”,

b) ust. 6–8 otrzymują brzmienie:

„6. Protokół, o którym mowa w ust. 5, podpisuje osoba wykonująca czynności kontrolne oraz posiadacz zwierzęcia gospodarskiego lub osoba przez niego upoważniona, obecna podczas kontroli. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez posiadacza zwierzęcia lub osobę przez niego upoważnioną, obecną podczas kontroli, protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności kontrolne, umieszczając w protokole adnotację o tej odmowie.

7. W przypadku gdy posiadacz zwierzęcia gospodarskiego lub osoba przez niego upoważniona, obecna podczas kontroli, nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w protokole kontroli, o którym mowa w ust. 5, może w terminie 3 dni od dnia doręczenia protokołu zgłosić, na piśmie, odpowiednio powiatowemu lekarzowi weterynarii lub dyrektorowi oddziału regionalnego Agencji, zastrzeżenia do ustaleń zawartych w tym protokole.

8. Powiatowy lekarz weterynarii i kierownik biura przekazują sobie nawzajem protokoły, o których mowa w ust. 5.”,

c) dodaje się ust. 11–16 w brzmieniu:

„11. Jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 10, nakazująca usunięcie stwierdzonych uchybień w zakresie oznakowania zwierzęcia lub wyposażenia zwierzęcia odpowiednio w paszport, duplikat paszportu lub dokument identyfikacyjny, nie została wykonana w terminie wskazanym w tej decyzji, powiatowy lekarz weterynarii, na podstawie oceny ryzyka dla zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności, może nakazać zabicie zwierzęcia bez odszkodowania i unieszkodliwienie zwłok zwierzęcia na koszt jego posiadacza.

12. Podczas przeprowadzania kontroli, która była wcześniej zapowiedziana, posiadacz zwierzęcia gospodarskiego lub osoba przez niego upoważniona, obecna podczas kontroli, są obowiązani udzielić osobie wykonującej czynności kontrolne pomocy niezbędnej przy wykonaniu tych czynności, w tym przygotować do kontroli zwierzęta oraz pomieszczenia, w których przebywają zwierzęta.

13. W przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 12, osoba wykonująca czynności kontrolne może odstąpić od przeprowadzenia kontroli.

14. W przypadku, o którym mowa w ust. 13, w protokole kontroli, o którym mowa w ust. 5, umieszcza się adnotację o uniemożliwieniu przeprowadzenia kontroli z winy posiadacza zwierząt gospodarskich.

15. Agencja dokonuje aktualizacji danych zawartych w rejestrze zwierząt gospodarskich oznakowanych zgodnie z ustaleniami zawartymi w protokole kontroli, o którym mowa w ust. 5.

16. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 2, zostały stwierdzone niezgodności danych dotyczących zwierząt przebywających w siedzibie stada, Agencja wzywa posiadacza zwierząt do ich wyjaśnienia.”;

12) w art. 33 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego lub podmiotem prowadzącym miejsce gromadzenia zwierząt, działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, działalność w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, rzeźnię, zakład przetwórczy lub spalarnię, nie zgłasza kierownikowi biura siedziby stada, miejsca gromadzenia zwierząt, miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, rzeźni, zakładu przetwórczego lub spalarni w celu nadania numeru siedziby stada, numeru miejsca gromadzenia zwierząt, numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, numeru miejsca prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, numeru rzeźni, numeru zakładu przetwórczego lub spalarni albo zgłasza z naruszeniem terminów określonych w art. 9 ust. 1,”,

b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) prowadząc działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt albo miejsca gromadzenia zwierząt, przyjmuje zwierzęta bez wykazu lub bez świadectwa zdrowia, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1,”,

c) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego, wbrew przepisom art. 19 ust. 1 lub art. 20 ust. 1, 2 lub 2a, nie zgłasza kierownikowi biura faktu jego oznakowania albo dokonuje zgłoszenia z naruszeniem terminów określonych w tych przepisach,”,

d) pkt 10–12 otrzymują brzmienie:

„10) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego, z wyłączeniem podmiotu prowadzącego miejsce gromadzenia zwierząt, działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, działalność w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt lub rzeźnię, nie prowadzi księgi rejestracji zgodnie z art. 23,

11) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego, nie dokonuje spisu zwierząt przebywających w siedzibie stada lub nie umieszcza liczby zwierząt ustalonej podczas spisu w księdze rejestracji, lub nie przekazuje kierownikowi biura liczby i numerów identyfikacyjnych zwierząt ustalonych podczas tego spisu, w terminie określonym w art. 20a ust. 3,

12) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego albo koniowatego, nie przekazuje odpowiednio Agencji, podmiotom, o których mowa w art. 5, albo organom Inspekcji Weterynaryjnej informacji związanych z identyfikacją i rejestracją zwierząt w terminach określonych w art. 12 ust. 1, 3 i 3a, art. 16 pkt 2 i 3 oraz art. 30 ust. 1, albo przekazuje je z naruszeniem terminów określonych w tych przepisach,”,

e) po pkt 13 dodaje się pkt 13a–13c w brzmieniu:

„13a) utrzymuje zwierzęta nieoznakowane lub bez wymaganego dla bydła paszportu lub duplikatu paszportu albo dokumentu identyfikacyjnego – w przypadku koniowatych,

13b) będąc podmiotem prowadzącym działalność w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt lub działalność w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt, nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 24, albo prowadzi ją niezgodnie z art. 24,

13c) będąc posiadaczem zwierząt, które mają być wprowadzone na targ, wystawę, pokaz, konkurs lub do miejsca gromadzenia zwierząt, wbrew obowiązkowi określonemu w art. 24 ust. 2, nie przedstawia podmiotowi prowadzącemu targ, wystawę, pokaz, konkurs lub miejsce gromadzenia zwierząt opatrzonego podpisem wykazu wprowadzanych zwierząt, zawierającego ich numery identyfikacyjne,”,

f) pkt 14 i 15 otrzymują brzmienie:

„14) wprowadza do obrotu zwierzęta nieoznakowane lub bez wymaganego dla bydła paszportu lub duplikatu paszportu albo dokumentu identyfikacyjnego – w przypadku koniowatych,

15) nabywa zwierzęta nieoznakowane lub bez wymaganego dla bydła paszportu lub duplikatu paszportu albo dokumentu identyfikacyjnego – w przypadku koniowatych,”,

g) po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu:

„15a) będąc posiadaczem zwierząt lub osobą przez niego upoważnioną, obecną podczas kontroli, wbrew obowiązkowi określonemu w art. 31 ust. 12, nie udziela osobie wykonującej czynności kontrolne pomocy niezbędnej przy wykonywaniu tych czynności,”.

Art. 5. [Ustawa o produktach pochodzenia zwierzęcego] W ustawie z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1577 oraz z 2015 r. poz. 1893) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Produkty pochodzenia zwierzęcego mogą być produkowane i wprowadzane na rynek, jeżeli zostały pozyskane od zwierząt lub ze zwierząt, lub są zwierzętami, które:

1) spełniają wymagania weterynaryjne określone w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;

2) były karmione paszami spełniającymi wymagania określone w przepisach o paszach.

2. Produkty pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem produktów rybołówstwa oraz żywych małży, mogą być produkowane i wprowadzane na rynek, jeżeli zostały pozyskane od zwierząt lub ze zwierząt lub są zwierzętami, które nie pochodzą z gospodarstwa, zakładu lub obszaru podlegającego ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt mającym zastosowanie do danych zwierząt lub produktów, wydanym na podstawie przepisów Unii Europejskiej wprowadzających środki zwalczania chorób zakaźnych zwierząt ze względu na chorobę zakaźną zwierząt, wymienioną w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 2, lub na podstawie przepisów wydanych w trybie takich przepisów Unii Europejskiej.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Nie wprowadza się na rynek mięsa i produktów mięsnych, które zostały pozyskane ze zwierząt z gatunków wrażliwych na jedną z chorób zakaźnych zwierząt, wymienioną w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 2, poddanych ubojowi w rzeźni w czasie, gdy znajdowały się tam:

1) zwierzęta podejrzane o zakażenie lub zakażone, podejrzane o chorobę zakaźną zwierząt lub chore na tę chorobę,

2) tusze lub części tusz zwierząt, o których mowa w pkt 1

– chyba że takie podejrzenie, zakażenie lub choroba zostały wykluczone.

4. Produkty rybołówstwa oraz żywe małże wprowadzane na rynek mogą pochodzić z gospodarstwa podlegającego ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt wydanym na podstawie przepisów Unii Europejskiej wprowadzających środki zwalczania chorób zakaźnych zwierząt ze względu na chorobę zakaźną zwierząt, wymienioną w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 2, lub na podstawie przepisów wydanych w trybie takich przepisów Unii Europejskiej, jeżeli nie są rybami i mięczakami wykazującymi kliniczne objawy choroby lub nie pochodzą od lub z takich zwierząt.”;

2) art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Art. 10. 1. Dopuszcza się produkcję i wprowadzanie na rynek produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z obszaru podlegającego ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt wydanym na podstawie przepisów Unii Europejskiej wprowadzających środki zwalczania chorób zakaźnych zwierząt ze względu na chorobę zakaźną zwierząt wymienioną w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, lub na podstawie przepisów wydanych w trybie takich przepisów Unii Europejskiej, które mają zastosowanie do danych zwierząt lub produktów, jeżeli:

1) produkty te nie pochodzą z gospodarstwa, w którym podejrzewa się lub stwierdzono tę chorobę,

2) przy ich produkcji i wprowadzaniu na rynek zostały spełnione wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2

– o ile przepisy Unii Europejskiej wprowadzające środki zwalczania chorób zakaźnych zwierząt albo przepisy krajowe wdrażające lub wykonujące te przepisy Unii Europejskiej nie stanowią inaczej.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) wykaz chorób zakaźnych zwierząt, w związku z którymi wprowadza się ograniczenia w produkcji lub wprowadzaniu na rynek produktów pochodzenia zwierzęcego,

2) wymagania weterynaryjne dla produktów, o których mowa w ust. 1, w szczególności sposób produkcji i znakowania tych produktów

– mając na uwadze ochronę zdrowia publicznego, w tym zapobieganie przenoszeniu chorób zakaźnych zwierząt, oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.”.

Art. 6. [Ustawa o służbie cywilnej] W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1345) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 27:

a) uchyla się ust. 2,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do naboru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału.”;

2) w art. 52 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy;”;

3) w art. 53a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3a, powołuje i odwołuje wojewódzki lekarz weterynarii.”;

4) w art. 116 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących stanowiska powiatowych lekarzy weterynarii i ich zastępców rozpatruje w I instancji komisja dyscyplinarna działająca w urzędzie obsługującym właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii.”;

5) w art. 124 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych osób zajmujących stanowiska powiatowych lekarzy weterynarii i ich zastępców powołuje wojewódzki lekarz weterynarii, spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.”.

Art. 7. [Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt] W ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. poz. 470) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2:

1) lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) w 2017 r. kwoty 7 000 000 zł,”;

2) dodaje się lit. d i e w brzmieniu:

„d) w 2018 r. kwoty 7 000 000 zł,

e) w latach 2019–2024 kwoty 0 zł.”.

Art. 8. [Odstrzał sanitarny] Odstrzał sanitarny wprowadzony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3 i art. 47 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, jest wykonywany na dotychczasowych zasadach.

Art. 9. [Obliczanie wysokości rekompensaty oraz średniej rocznej liczby zwierząt] W przypadku wniosków o przyznanie rekompensaty za nieprzerwane nieutrzymywanie w gospodarstwie zwierząt, o której mowa w art. 57g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1) wysokość tej rekompensaty oblicza się w sposób określony w art. 57g ust. 2,

2) średnią roczną liczbę zwierząt, o której mowa w art. 57g ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3, ustala się w sposób określony w art. 57g ust. 3

– ustawy zmienianej w art. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 10. [Zgłoszenie prowadzenia działalności kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa] 1. Podmioty prowadzące działalność nadzorowaną w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie:

1) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt,

2) obrotu zwierzętami, z wyjątkiem obrotu prowadzonego w ramach działalności rolniczej w rozumieniu przepisów prawa działalności gospodarczej, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt

– wpisane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do rejestru prowadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii na podstawie art. 11 ustawy zmienianej w art. 3, zgłaszają prowadzenie tej działalności kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa właściwemu ze względu na miejsce prowadzenia tej działalności w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Do podmiotów, o których mowa w ust. 1, które nie dokonały zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, albo dokonały zgłoszenia z naruszeniem terminu określonego w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 11. [Termin oznakowania świń] 1. Świnie oznakowane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów uznaje się za oznakowane w rozumieniu przepisów ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Posiadacze świń nieoznakowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, które są starsze niż 30 dni, znakują te świnie w sposób określony w art. 20 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, i zgłaszają ten fakt kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w terminie 7 dni od dnia oznakowania.

3. Do posiadaczy świń, o których mowa w ust. 2, którzy nie oznakowali świń w terminie określonym w ust. 2, albo oznakowali je, lecz nie zgłosili tego faktu kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa albo zgłosili ten fakt z naruszeniem terminu określonego w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 33 ust. 1 pkt 5 albo 13a ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 12. [Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy czynów polegających na niestosowaniu się do nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1, 4, 5, 7, 8, pkt 10 lit. c i pkt 11–16 oraz ust. 1a pkt 1 i 3–5, art. 45 ust. 1 pkt 5–10, art. 46 ust. 3 pkt 5–9 oraz art. 57e ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, stosuje się przepisy dotychczasowe, a orzeczenia wydane na podstawie tych przepisów podlegają wykonaniu.

Art. 13. [Zakończenie postępowania dotyczącego naboru kandydatów do zatrudnienia na stanowiska pracy] 1. Postępowania dotyczące naboru kandydatów do zatrudnienia na stanowiska pracy, o których mowa w art. 27 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 6, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy ulegają zakończeniu z tym dniem.

2. Stosunki pracy pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowiskach, o których mowa w art. 27 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 6, stają się stosunkami pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.³⁾).

Art. 14. [Przepisy dotychczasowe] 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie:

1) art. 57 ust. 7 oraz art. 61 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3,

2) art. 17 ust. 5, art. 22 ust. 6 oraz art. 24 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 4,

3) art. 10 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 5

– zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.

Art. 15. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.