§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) sposób złożenia zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce;

2) dokumenty uważane za równoważne z depozytem w gotówce, mające wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organy celne jako zabezpieczenie;

3) sposób potwierdzenia przez organ celny złożenia zabezpieczenia.

§ 2.[Sposoby zabezpieczenia] Dłużnik lub osoby, o których mowa w art. 89 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.), zwani dalej „zobowiązanym”, mogą złożyć zabezpieczenie co najmniej w jeden z następujących sposobów:

1) wpłacając kwotę zabezpieczenia gotówką w kasie jednostki organizacyjnej urzędu celnego lub na bankowy rachunek sum depozytowych Izby Celnej w Krakowie w banku krajowym, w oddziale instytucji kredytowej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.), w placówce pocztowej, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych albo w instytucji płatniczej, o których odpowiednio mowa w art. 2 pkt 2a albo pkt 11 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 873 i 1916 oraz z 2015 r. poz. 1764, 1830 i 1893);

2) udzielając dyspozycji polecenia przelewu kwoty zabezpieczenia na bankowy rachunek sum depozytowych Izby Celnej w Krakowie w prowadzącym rachunek zobowiązanego: banku krajowym, spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, instytucji kredytowej lub jej oddziale, biurze usług płatniczych lub instytucji płatniczej;

3) składając w jednostce organizacyjnej urzędu celnego czek gotówkowy lub rozrachunkowy, wystawiony przez zobowiązanego na kwotę zabezpieczenia, potwierdzony do wysokości tej kwoty przez prowadzący rachunek zobowiązanego bank krajowy, instytucję kredytową lub jej oddział, ujęty w wykazie gwarantów, o którym mowa w art. 52 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne;

4) składając w urzędzie celnym dokumenty płatnicze, o których mowa w § 3, na kwotę równą wysokości zabezpieczenia, określoną według wartości nominalnej tych dokumentów.

§ 3.[Dokumenty płatnicze] 1. Dokumentami płatniczymi, które mogą być przyjmowane przez organ celny jako zabezpieczenie, są papiery wartościowe na okaziciela o określonym terminie wykupu, wyemitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, bankowe papiery wartościowe i listy zastawne o określonym terminie wykupu, wyemitowane we własnym imieniu i na własny rachunek przez bank krajowy wymieniony w wykazie gwarantów, o którym mowa w art. 52 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne.

2. W przypadku papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, występujących w formie elektronicznego zapisu, organ celny przyjmuje świadectwo depozytowe albo inny dokument – wydane osobie uprawnionej do wykonywania praw oznaczonych w treści świadectwa albo innego dokumentu płatniczego – wraz z oświadczeniem podmiotu prowadzącego rachunek papierów wartościowych o ustanowieniu blokady odpowiedniej do kwoty zabezpieczenia liczby papierów wartościowych na tym rachunku.

§ 4.[Potwierdzenie złożenia zabezpieczenia] 1. Organ celny, przyjmując zabezpieczenie, wydaje zobowiązanemu potwierdzenie złożenia zabezpieczenia na formularzu, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia.

2. Wydanie potwierdzenia złożenia zabezpieczenia może nastąpić po przedstawieniu przez zobowiązanego dowodu potwierdzającego dokonanie czynności, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, lub po dokonaniu czynności, o których mowa w § 2 pkt 3 i 4.

§ 5.[Przepisy uchylone] 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu złożenia zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce oraz określenia dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organ celny (Dz. U. poz. 786 oraz z 2002 r. poz. 387).

2. (pominięty).

§ 6.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.